เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 599 เลวกว่าเดรัจฉาน

ตอนที่  599  เลวกว่าเดรัจฉาน

แม้ว่าเย่ว์หยางจะเข้าใจถึงสาเหตุที่เซี่ยอีโกรธจนถึงกับต้องการออกไปโจมตีทำร้ายทันที  เขาก็ยังเลือกจะห้ามนาง

ที่สำคัญคือ เขาจำเป็นต้องทำความเข้าใจให้ดีกว่าเดิม

เขาต้องการเวลาทำความเข้าใจดินแดนภายในกระจกเงาปีศาจเพิ่มขึ้น  ความลับเกี่ยวกับการบูชายัญมนุษย์มังกรแดนสวรรค์ หรือแม้กระทั่งบรรพบุรุษของเซี่ยอี

ถ้านี่คือแผนของราชาเฮยอวี้ การวู่วามเคลื่อนไหวอาจจะทำให้สถานการณ์แย่ลง  เกี่ยวกับบุรุษมนุษย์มังกรแดนสวรรค์ผู้ชั่วร้าย  เย่ว์หยางร่วมแบ่งปันความเกลียดชังได้มากพอๆ กับเซี่ยอี บุรุษอย่างพวกเขาเป็นได้แค่แมงดาหรือกาฝาก  ถ้าท่านยังปล่อยให้เผ่าพันธุ์ที่น่าขยะแขยงยิ่งกว่าแมงดาและกาฝากหลบหนีเล็ดรอดไป  คงทำให้หอทงเทียนและทวีปมังกรทะยานล่มสลายก็เป็นได้

 “ชู่ววว!”  เย่ว์หยางจับมือน้อยๆ ของเซี่ยอีอย่างนุ่มนวลส่งสัญญาณให้นางใจเย็น

เซี่ยอีถูกเขาจับมือ นางสงบใจเย็นลงอย่างเห็นได้ชัด

นางดิ้นรนเล็กน้อย

เมื่อเห็นว่ามือน้อยๆ ของนางไม่สามารถหลุดเป็นอิสระได้  นางจึงปล่อยให้เย่ว์หยางกุมมือนางไว้  นางถลึงตาใส่เขาและเบือนหน้าออกห่างเขาไม่ยอมให้เย่ว์หยางเห็นว่าหน้าของนางเริ่มแดง บางทีเนื่องจากการกระทำที่ไม่ดีของบุรุษมนุษย์มังกรแดนสวรรค์พอเปรียบเทียบแล้ว  การปลอบโยนและปกป้องของเย่ว์หยางสร้างความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจนางเพิ่มขึ้น

แม้ว่าเขาจะยั่วโมโหและทะเลาะกับนางเรื่อย  แต่เขาไม่เคยทำกับนางเหมือนบุรุษมังกรแดนสวรรค์ผู้ชั่วช้ายิ่งกว่าเดรัจฉาน

เซี่ยอีรู้แต่เพียงว่าเย่ว์หยางหยอกล้อนางเล่นสนุกๆ เท่านั้น

แต่บุรุษมังกรแดนสวรรค์ยังไม่อาจเทียบได้กับธุลีใต้รองเท้าของเขา

 “ออกมา, เจ้า, เจ้า แล้วก็เจ้า มาตรงนี้ ยอมเสียสละตนเองเสียดีๆ!”  องค์ชายป้าหลุนที่สวมมงกุฎทองชี้สตรีที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น  สตรีที่เขาเลือกถ้าไม่แก่เกินก็เป็นพวกหน้าตาดูธรรมดา  เก็บเอาไว้แต่สตรีอายุเยาว์ หรือไม่ก็คนที่หน้าตาดูดี

 “... “ สตรีมังกรแดนสวรรค์ที่ถูกเลือกหน้าซีดขาว

พวกนางต้องถูกกำจัดแบบนั้นอยู่หลายครั้ง  ดังนั้นพวกที่อายุมากหรือน่าเกลียดมากกลับกลายเป็นผู้ถูกบูชายัญ

เกี่ยวกับความตาย พวกนางเตรียมตัวเตรียมใจสำหรับเรื่องนั้นไว้แล้ว  อย่างไรก็ตาม สตรีบางส่วนคิดว่าพวกนางสามารถหลีกหนีชะตากรรมเช่นนั้นได้  แต่เพราะการบูชายัญเกิดขึ้นบ่อยมาก มีความต้องการคนสูง ในที่สุดพวกนางก็ไม่สามารถเอาชีวิตรอดได้  สตรีที่ถูกเลือกหน้าซีดตัวสั่น พวกนางกอดพี่น้องสาวที่ไม่ได้ถูกเลือกและกล่าวร่ำลา  ก่อนนั้นพวกนางได้ส่งคนรุ่นมารดาพวกนางไปแบบนี้และตอนนี้ถึงคราวพวกนางบ้างแล้ว

เด็กสาวที่ไม่ได้ถูกเลือกร่ำไห้น้ำตานองหน้า

พวกนางกอดกันแน่นเนื่องจากบุคคลซึ่งเป็นที่รักของพวกนางต้องถูกบูชายัญ  พวกนางไม่ยินดีจะปล่อยพวกเขาไป

เซียอีมองดูด้วยความโกรธ  มีสตรีตั้งครรภ์สองสามคนที่ท้องเริ่มนูนก็ถูกเลือกออกมาด้วย... เด็กสาวสองสามนางยินดีอาสาถูกบูชายัญแทน แต่พวกนางกลับถูกองค์ชายป้าหลุนตบหน้าจนพวกนางไม่กล้าพูดอะไร

 “ปล่อยให้พวกเขามีชีวิตต่อไปเถอะ  พวกเขามีส่วนสนับสนุนคนของเราได้มาก  ถ้าท่านปล่อยให้พวกนางมีชีวิต ก็จะมีทาสหญิงเพิ่มมากขึ้น”  ราชินีซิกที่มีเลือดท่วมตัวคลานไปหาองค์ชายป้าหลุนกอดขาของเขาแน่น อ้อนวอนเขา  “เมื่อออกไปจากหุบเขามังกรบินจะทำให้คนของเราตายอีกมากมาย  เด็กๆ ในท้องของพวกนางจะช่วยเพิ่มพูนประชากรให้เรามากขึ้น”

 “ให้เราแทนพวกเขาเถอะ”  เด็กสาวสองสามคนวิ่งมาคุกเข่าอยู่ข้างราชินีซิกช่วยขอร้อง

 “ไสหัวไป เราไม่ต้องการตัวถ่วงเพิ่มขึ้น  เราไม่ต้องการนางทาสที่ยังท้อง และเราจะไม่อดทนรอเวลาอีกหลายปีกว่าพวกมันจะค่อยๆ เติบโต  เรามีนางทาสมากพอแล้ว ไม่ว่าเราจะต้องการสาวงามเท่าไหร่  เราสามารถไล่จับพวกนางได้  พวกมังกรปีศาจระดับสูงจะต้องส่งสาวงามจากหอเทียนจากแต่ละเผ่าพันธุ์มาให้เรามีความสุขอีกมากมาย  ข้าไม่สนพวกนางทาสชั้นต่ำและน่าเกลียดอย่างพวกเจ้าแม้แต่น้อย  แค่เห็นก็ทำข้าหมดอารมณ์เสียแล้ว”  องค์ชายป้าหลุนจิกผมราชินีซิกและตบหน้านางทำให้เลือดกลบปากนางอีกครา

 “ฝ่าบาทพวกเขาอาจไม่ใช่สตรีทั้งหมด อาจจะมีเด็กผู้ชายอยู่ด้วยก็ได้”  ราชินีซิกฝืนทนเจ็บปวดขอร้ององค์ชายป้าหลุนปล่อยให้สตรีท้องมีชีวิตอยู่ต่อไป

 “ถ้าพวกมันเป็นเด็กผู้ชาย ก็ยิ่งสมควรตายมากขึ้น  ข้าไม่ยอมให้เด็กรุ่นหลังท้าชิงบัลลังก์ข้าแน่  ตำแหน่งของจ้าวมังกรบินจะต้องเป็นของข้าตลอดไป  เจ้าเข้าใจไหม? นางแพศยาชั่วร้ายและน่ารังเกียจ  เจ้ายังพยายามจะปกป้องอะไรต่อไปอีก? เจ้าคิดจริงๆ หรือว่าข้าไม่รู้?  ข้ารู้เจตนาของเจ้า   เจ้ายกย่องข้าและลูกของนังนั่นเพื่อที่เราจะได้ต่อสู้ช่วงชิงบัลลังก์กันเอง.. เลวมาก, เจ้าหยุดฝันได้เลย ข้าจะไม่มีทางทำตามแผนการของเจ้าแน่  บัลลังก์ของจ้าวมังกรทองจะเป็นของข้าตลอดไป และเป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว ป้าหลุนผู้ยิ่งใหญ่”  องค์ชายป้าหลุนโกรธเหวี่ยงราชินีซิกลงกับและเตะนางอีกครั้ง

 “ถูกแล้ว เราจะไม่ทำตามวิถีแห่งความพินาศแต่เก่าก่อนแน่นอน”  บุรุษมังกรแดนสวรรค์สองสามคนที่สวมมงกุฏเงินมีสีหน้าเข้าใจทันที

 “นึกถึงความตายของท่านพ่อและท่านลุงและความข้องใจที่ยังแก้ไม่ได้  บางทีในอนาคต  เจ้าอาจจะตายด้วยเงื้อมลูกชายเจ้าเองเพื่อชิงสิ่งที่เจ้ามีอยู่ในตอนนี้  พี่น้องเราคิดดูให้ดี  พวกเจ้าต้องการเด็กในท้องหรือไม่?”  เป็นไปตามคาด ด้วยคำพูดขององค์ชายป้าหลุน บุรุษมังกรแดนสวรรค์ที่ยังสงสารเห็นใจสตรีท้องก็เริ่มสนับสนุนองค์ชายป้าหลุนและร่วมสาปแช่งความปรารถนาร้ายของราชินีซิก

 “.....”  หมอหลงหลับตาแกล้งทำเป็นไม่รับรู้

ผู้ช่วยทั้งสองของเขาตัวสั่นหน้าซีดไร้ความรู้สึก

เซี่ยอีไม่รบเร้าให้เย่ว์หยางโจมตีอีกต่อไป  นางรู้ว่าเขาจะโจมตีแน่นอน

และเขาจะเลือกจังหวะที่เหมาะสมที่สุดเข้าโจมตีทันที  เซี่ยอีลอบมองดูเย่ว์หยางและสังเกตว่าตาของเขาพริ้มลงเล็กน้อย  มือของเขายื่นไปข้างหน้า เขากำลังโบกมือไปทางกระจกปีศาจซึ่งอยู่ห่างออกไปเกินกว่าร้อยเมตรเนื่องจากร่องรอยอักษรรูนสวรรค์

พลังเคลื่อนวัตถุเป็นความสามารถชนิดหนึ่งที่นักสู้ปราณก่อกำเนิดหลายคนสามารถทำได้  แต่การทำในระยะห่างเกินกว่าร้อยเมตรยากที่จะทำได้สำเร็จ

ที่สำคัญที่สุดก็คือ พลังเคลื่อนวัตถุของเย่ว์หยางซึ่งยากจะตรวจจับได้ยิ่งยากจะทำให้สำเร็จ  ต้องทราบไว้ก่อนว่ามีมนุษย์มังกรแดนสวรรค์ราวๆ สามร้อยคนซึ่งอย่างน้อยเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิดระดับห้าอยู่ในบริเวณนั้นด้วย  จะสามารถซ่อนความสามารถของท่านจากนักสู้ทั้งสามร้อยคนได้นั้น ทั้งที่พลังเคลื่อนวัตถุอยู่ในระยะที่ไกลเป็นร้อยเมตรนับว่ายากจนคิดไม่ถึง  เซี่ยอีกลั้นใจมองดู เกรงว่านางจะรบกวนเย่ว์หยาง

นางรู้ว่าเขากำลังโจมตีกระจกเงาปีศาจ  เหตุผลที่เขาทำเช่นนั้น นางก็ยังคิดออก

หรือว่าจะเป็นการปิดประตูมิติในกระจกเงาปีศาจป้องกันมนุษย์มังกรแดนสวรรค์ไม่ให้หนีไป?

 “ถอด! ถอดเสื้อผ้าของทาสชั้นต่ำอย่างพวกเจ้าออกให้หมด ก่อนที่พวกเจ้าจะตาย ข้าจะให้พวกเจ้าทุกคนปรนนิบัติด้วยความจงรักภักดีเป็นครั้งสุดท้าย”  องค์ชายป้าหลุนมองดูทาสหญิงเกินกว่าร้อยคนผู้ถูกเลือกเป็นเครื่องบูชายัญ  และมีความรู้สึกว่าค่อนข้างสิ้นเปลืองหากพวกนางต้องตายอย่างนั้น  เขาตัดสินใจมีความสุขกับพวกนางเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อที่ว่าพวกนางอาจจะตอบสนองเขาได้อย่างเหมาะสม

 “มาเล่นกับนังสุนัขแก่นี่เถอะ  ข้าจำได้ว่าตอนนั้นนางมักปฏิเสธร่วมเตียงกับพวกเรา  ถ้าเราไม่ถือโอกาสก่อนที่นางตาย  เราจะไม่มีโอกาสอีกเลย”  บุรุษผู้สวมมงกุฏเงินสองคนเดินเข้ามาฉีกเสื้อผ้าราชินีซิก เผยให้เห็นร่างแก่ชราและทรุดโทรมของนาง  ราชินีซิกรู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่จะต่อต้านดังนั้นนางได้แต่หลับตาด้วยความขมขื่นใจ  น้ำตาไหลปนกับเลือดบนใบหน้านางกลายเป็นน้ำตาสายเลือด

 “ข้าทนดูไม่ได้เลย   อกนางเหี่ยวและยาน”  หนึ่งในบุรุษที่สวมมงกุฏเงินคนไม่พูดอย่างไม่สนใจ

 “ข้าจำได้ว่าเมื่อเรายังเด็กกว่านี้  ยังดูใหญ่มาก  พ่อของเรา เจ้าแก่นั่นต้องชอบของๆ เขาแน่ โธ่เอ๋ย, เราน่าจะฆ่าเขาเร็วๆ  ก่อนที่จะเหี่ยวยานและไร้ประโยชน์ แต่เราก็ยังรอ  พวกเราช่างโง่เขลาเสียจริง”  บุรุษมงกุฎเงินอีกคนเริ่มถอดชุดและควัก “ของ” ตัวเองมาจ่อปากราชินีซิก  “นังแพศยา อ้าปากเหม็นๆ ของเจ้าซะ  ถ้าเจ้าไม่ทำให้เราพอใจเต็มที่  อย่างนั้นเราจะเอาลูกสาวเจ้าบูชายัญเพิ่มอีก”

อีกด้านหนึ่งองค์ชายป้าหลุนสั่งให้เหล่าสตรีรับใช้เขาทั้งยังชักชวนหมอหลงให้เข้ามาร่วมด้วย  “เจ้าต้องการใครบ้างไหม  นังผู้หญิงชั้นต่ำเหล่านี้”

หมอหลงคำนับด้วยความเคารพ  “องค์ชายป้าหลุนขอบคุณท่านมาก  ข้าคงชอบในสิ่งที่ท่านประทานให้ข้า  อย่างไรก็ตาม  องค์ประกอบในร่างกายข้าแตกต่างออกไป ไม่อาจมีความสุขกับพวกนางได้”

เมื่อได้ยินว่าหมอหลงไม่สามารถมีความสุขกับทาสหญิงที่เขายกให้  องค์ชายป้าหลุนหัวเราะลั่นทันที  “ไม่ได้เรื่อง  ข้าช่วยไม่ได้ ในเมื่อเจ้าเป็นบุรุษที่ไม่ได้เรื่องแบบนั้น  บุรุษแบบไหนกันที่ไม่สามารถมีความสุขกับสตรีได้?  น่าสมเพช  มิน่าเล่าระดับสูงของเจ้าถึงยอมให้เผ่าพันธุ์ของเราจากไปได้ กลับกลายเป็นว่าสตรีชาวหอทงเทียนกำลังรอให้เรานำนางมาร่วมเสพสุข”

หมอหลงสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย  แต่ก็ยังเลือกอดกลั้น

บุรุษมังกรแดนสวรรค์คนหนึ่งคว้าตัวเด็กหญิงที่อายุไม่กี่ปีและฉีกเสื้อผ้าของเธอออก

ที่ด้านข้างมีสตรีคนหนึ่งดูเหมือนจะเป็นมารดาของเด็กหญิงคุกเข่าอ้อนวอน  “ใต้เท้า นางยังเด็กและไม่ได้เป็นเครื่องบูชายัญ  ได้โปรดให้ข้าแทนนางเถอะ ข้าจะปรนนิบัติท่านสุดความสามารถ...”

คำอ้อนวอนของนางได้รับการตบเป็นคำตอบ

นั่นทำให้เซี่ยอีต้องโถมเข้าไปฆ่าบุรุษชั่วร้ายคนนั้น  อย่างไรก็ตามนางไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เนื่องจากนางกังวลว่าการผลีผลามของนางจะส่งผลต่อการดำเนินแผนของเย่ว์หยาง  เย่ว์หยางที่หลับตาแน่นพลันลืมตาและพยักหน้าให้เซี่ยอีด้วยอาการเหนื่อยหน่าย  “สำเร็จ”

สำเร็จ?

เซี่ยอีไม่ทันตั้งตัวก่อนที่นางจะพบว่ากระจกปีศาจที่กำลังดูดเลือดพลันมีแสงสีแดงฉาน

ดินแดนภายในกระจกปีศาจถูกเปิดออก

แสงสายหนึ่งยิงออกมาจากกระจกปีศาจในบ่อเลือดบนแท่นบูชากลายเป็นประตูเทเลพอร์ตสีแดงดุจเลือดดูลึกลับ

อุโมงค์หินสายหนึ่งดูเหมือนปรากฏอยู่ในกระจกปีศาจ

ถัดเข้าไปข้างใน ยังมีพื้นที่เล็กๆ ซึ่งน่าจะเป็นดินแดนภายในของกระจกปีศาจ

ด้านนอกของกระจกปีศาจ มีอักษรรูนหลากหลายรูปแบบส่องแสงระยิบระยับดุจดวงดาว  ข้อยกเว้นความแตกต่างระหว่างดวงดาวในท้องฟ้าและอักษรรูน คือ อักษรรูนสว่างและเป็นสีแดงฉานดูชั่วร้ายผิดปกติ  เมื่อเห็นว่าประตูภายในดินแดนกระจกปีศาจถูกกระตุ้นทำงาน  องค์ชายป้าหลุนและบุรุษมังกรสวรรค์คนอี่นๆ ตื่นเต้นจนไม่สนใจสตรีและวิ่งเข้าไปในบ่อเลือด

สตรีเผ่ามังกรแดนสวรรค์ที่เตรียมตัวพบกับจุดจบที่โหดร้ายและพวกที่ยังสับสนงงงันอยู่ถือโอกาสหลบออกห่าง

เด็กหญิงที่หลบหนีได้อย่างโชคดีโผเข้าอ้อมกอดมารดาและร้องไห้

ราชินีซิกถูกบุตรชายทั้งสองเหวี่ยงนางลงกับพื้น

เซี่ยอีจับมือเย่ว์หยางอย่างตื่นเต้น

นางรู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นการกระทำของเขา

ถ้าไม่ใช่เพราะเขา บุรุษเผ่ามนุษย์มังกรคงใช้สตรีบูชายัญเป็นร้อย และจากนั้นพวกเขาอาจไม่ประสบผลสำเร็จก็ได้

แต่นางไม่ค่อยจะเข้าใจ  ทำไมเย่ว์หยางถึงช่วยบุรุษเผ่ามนุษย์มังกร?  ไม่ยอมช่วยสตรีผู้น่าสงสารเหล่านั้น ทำไมเขาต้องเปิดดินแดนภายในกระจกปีศาจ

 “เดาไม่ออกหรือ?”  เย่ว์หยางยิ้มเล็กน้อยทำให้เซี่ยอีทั้งโกรธทั้งดีใจ หวังอย่างยิ่งว่าจะได้กัดแขนเขาสักครา