ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 648 แผนการท่านหญิงโหรว

ตอนที่  648  แผนการท่านหญิงโหรว

 “พวกเขาเข้าไปในเกาะใต้หรือ?”

เสียงที่อ่อนโยนนุ่มนวลฟังสบายหู แต่คนที่ฟังทั้งหมดต่างยืนตัวตรง  สีหน้าของพวกเขาเคร่งเครียดจริงจัง  ไม่มีใครกล้าหละหลวมราวกับว่าพวกเขาเป็นทหารที่ทะมัดทะแมง มีแต่ชุดคลุมยาวสีดำที่มีรูปเครื่องหมายกะโหลกแดงอยู่ที่หลังของพวกเขา แสดงให้เห็นว่าเป็นเครื่องหมายของโจรสลัด

ท่านหญิงโหรวนั่งอยู่บนเก้าอี้นุ่มสีดำ แขนเรียวยาวเหมือนหยกของนางกำลังเท้าคาง พร้อมกับรอยยิ้มยั่วยวนใจ

หน่วยสังเกตการณ์รายงานนาง  “ถูกแล้ว, หลิงเซี่ยช่วยทำหน้าที่คนนำทาง  นางมีสัมพันธ์ที่ดีกับเว่ยถิงถิงแห่งเกาะใต้  เหมิ่งหนานให้ของพวกเขาสองสามชิ้น และหลังจากนั้นไม่นาน ประมุขห้าตระกูลก็ออกมาต้อนรับเขาเข้าไปข้างใน”

ท่านหญิงโหรวอุทาน “โอว” พลางกระพริบตา  “สามารถทำให้ประมุขทั้งห้าตระกูลออกมาต้อนรับได้  ของนั่นควรจะเป็นอะไร?”

 “เราไม่กล้าเข้าไปใกล้พวกเขา  เกรงว่าจะทำให้พวกเขาตื่นตัว  ระยะไกลเกินไป  ดังนั้นข้าน้อยไม่สามารถเห็นได้ชัด”  คนสังเกตการณ์ก้มหน้า ใจสั่นสะท้าน

 “เจ้าทำได้ดีแล้ว”  ท่านหญิงโหรวพูดอย่างเป็นกันเอง

คนสังเกตการณ์ผู้คาดว่าจะถูกลงโทษถอนหายใจโล่งอก  อารมณ์ของท่านหญิงยังดีกว่าท่านสวี่มาก

 “มีข่าวคราวท่านสวี่หรือไม่?”  ทันใดนั้นท่านหญิงโหรวถาม  ท่านสวี่เป็นคนตัวสูง  เมื่อนางออกจากทวีปทรายขาว  นางไม่ได้ไปพร้อมกับเขา

ในบรรดาคนที่ยืนตรงอยู่นั้นมีคนหนึ่งยืดตัวกล่าว  “เราได้รับข่าวว่ากลุ่มโจรสลัดของท่านสวี่ถูกทำลายไปแล้ว”

ท่านหญิงโหรวมีท่าทีเศร้าใจและถอนหายใจ  “ข้าไม่เคยคิดเลยว่าท่านสวี่จะประสบเคราะห์กรรม  สวรรค์ช่างอิจฉาอัจฉริยะผู้กล้า  แต่ความสามารถของเขาจะไม่สูญเปล่า  ข้าจะรายงานเบื้องสูงให้อวยยศเขาชั้นหนึ่งในฐานผู้พลีชีพในการปฏิบัติหน้าที่

ทุกคนปลาบปลื้มใจ   รางวัลผู้พลีชีพระหว่างปฏิบัติหน้าที่ชั้นหนึ่ง  คือรางวัลสูงสุดที่มอบให้แม่ทัพผู้ยินยอมเสียสละตนเอง  ที่สำคัญยิ่งกว่าครอบครัวของเขาจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี  พวกเขาทุกคนเป็นนายทหารและทหารของทวีปกวงหมิง ต้องแอบซ่อนเป็นโจรสลัดและทำธุรกิจในเงามืด  แต่ทวีปกวงหมิงไม่เคยยอมรับความคงอยู่ของพวกเขา

หลังจากพวกเขาเสียสละชีวิตแล้ว  ครอบครัวพวกเขาจะได้รับการดูแล  ดังนั้นพวกเขาไม่มีอะไรต้องเป็นกังวล

ท่านหญิงโหรวลุกขึ้นยืนและมองดูพวกเขาทุกคนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม และกล่าวอย่างจริงจัง  “ทุกคน!  ขอให้วางใจได้ เบื้องสูงไม่เคยลืมความเสียสละและการทำงานของทุกคน  ทุกสิ่งที่เราทำเพื่อดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์  การต่อสู้ในดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์ผ่านกาลเวลามาเนิ่นนานมากแล้ว  มีวีรบุรุษมากมายยังคงเคียงบ่าเคียงไหล่กัน สงครามยังจะดำเนินต่อไป ผู้บริสุทธิ์จะต้องตายไปอีกเท่าไหร่ในการสู้รบ  ครอบครัวอีกมากมายเท่าใดที่ถูกไฟเผาผลาญ เลือดไหลรินมาเป็นเวลานานมากแล้ว  ทั้งหมดนี้ก็เพื่อต้องการหยุด!  ขอเพียงแต่มีผู้ปกครองที่ทรงอำนาจ   ขอเพียงแต่แสงแห่งทวีปกวงหมิงสาดส่องไปทั่วดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์ โลกก็จะสงบอย่างแท้จริง  และทุกคนจะมีชีวิตอย่างมีความสุขและกลมเกลียวกัน!”

ทหารทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อยทุกคนแสดงอาการซาบซึ้ง  พวกเขาเป็นชาวทวีปกวงหมิงจากแก่นแท้ และมีความภักดีอย่างที่สุด

ในขณะนั้นภาพพจน์ของท่านหญิงโหรวยิ่งทรงอำนาจในสายตาของพวกเขา  ศรัทธาและความเชื่อมั่นของพวกเขายิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น

 ‘ใช่แล้ว ขอเพียงเราสามารถช่วยโลกไว้ได้!  ทวีปกวงหมิงเท่านั้นสามารถสร้างสันติภาพให้เกิดขึ้นในโลกได้!’

 “ขอเพียงใช้เลือดและเพลิงล้างโลก  เราจะสามารถสร้างสันติภาพขึ้นมาใหม่ได้!  จงแผดเผาความปรารถนา แผดเผาร่างด้วยด้วยเลือดและเพลิง เหมือนกับกระบี่ที่แทงผ่านเมฆครึ้มก็สามารถมองเห็นแสงได้!  เพราะแสงสามารถส่องสว่างโลกได้!’

สีหน้าของท่านหญิงโหรวเปลี่ยนเป็นตื่นตัว ในวันเวลาปกตินางจะนุ่มนวลและอ่อนโยน  แต่ตอนนี้เสียงของนางดังและกึกก้อง

 “เพื่อแสงสว่าง!”

นายทหารและทหารผู้น้อยส่งเสียงโห่ร้องกันทุกคน หน้าของทุกคนแสดงแววคลั่งไคล้

 “จงมองถึงชัยชนะข้างหน้า, เหล่าผู้กล้าทั้งหลาย!”  หน้าของท่านหญิงโหรวเต็มไปด้วยการเทิดทูน ไม่มีร่องรอยของความหยิ่งยโส

 “เพื่อชัยชนะ!’  บุรุษทุกคนตะโกนลั่น

******

กองเรือที่พรางตัวในเงามืดเคลื่อนตัวเงียบๆ มองดูน่ากลัวมาก

เมื่อขุนพลคนสุดท้ายออกจากห้อง  ท่านหญิงโหรวกลับนั่งลงที่เก้าอี้ของนาง  ใบหน้าของนางมีแววเหนื่อยล้า

 “ท่านหญิง, เราจะต้องชนะได้แน่นอน!”  ผู้รับใช้ใกล้ตัวนางชูกำปั้นนางอย่างตื่นเต้น

ท่านหญิงโหรวเม้มปากนาง  แต่ไม่พูดอะไรสักคำ  นางต้องทำสิ่งที่จำเป็น  และที่เหลือให้เป็นเรื่องของโชคชะตา  นางไม่เข้าใจกระบวนศึกและไม่สามารถนำและสั่งการด้วยตนเองโดยตรง  นางทำได้แต่เพียงปลุกใจทหารหาญเท่านั้น

 “ท่านสวี่ไร้ประโยชน์เกินไปแล้ว  ถ้าไม่อย่างนั้นท่านหญิงโหรวจึงต้องคอยตามเช็ดตามล้างเขาด้วย”  หญิงรับใช้บ่นพึมพำ  หน้าของนางเต็มไปด้วยอาการดูถูก

ท่านหญิงโหรวรู้สึกจนใจ  นางไม่เคยคาดเลยว่ากลุ่มของนางจะไม่ประจำอยู่ในตำแหน่งที่สำคัญ  นางคิดถึงความพ่ายแพ้ของเหออิง ดังนั้นจึงวางแผนให้เขาใช้โจรสลัดบุกเข้าทวีป  ใครจะรู้กันว่าท่านสวี่จะหลีกหนีไปซ่อนตัวจากอันตราย  เหลยเอ้อฟู่ส่งเบาะแสให้ซัวปี่หลังจากเขาตายแล้ว  และช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดพันธมิตรโจรสลัดถูกซัวปี่ทำลาย  โจรสลัดที่ก่อตั้งเป็นพันธมิตรจนมีอำนาจมากขึ้น  แต่ใครจะรู้กันว่าเหลียนปั่วจวินจะหันหลังให้พวกเขา

สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

ถ้าเขายังมีชีวิต นางจะต้องให้เขารับผิดชอบเป็นธรรมดา  แต่ใครจะรู้กันว่าเขาตายแล้ว  ถือว่าเขาโชคดีไป  เพื่อปลอบขวัญจิตใจทหาร  ท่านหญิงโหรวต้องช่วยเขาปลอบขวัญทหารแทน

 “อย่าพูดอะไรไม่ดีถึงคนที่ตายไปแล้ว”  ท่านหญิงโหรวพูดอย่างเฉยชา

หญิงรับใช้แลบลิ้น นางยังคงเงียบ  เมื่อเห็นว่าท่านหญิงโหรวเหนื่อยอ่อน นางวิ่งเข้ามาและช่วยนวดไหล่ให้นายหญิงทันที

ท่านหญิงโหรวหลับตาและไตร่ตรอง

ทวีปกวงหมิงมีเป้าหมายสองอย่างในทวีปทรายขาว

เป้าหมายแรกคือควบคุมทวีปทรายขาว  และทำให้กลายเป็นจุดที่ทวีปกวงหมิงจะกรีฑาพลเข้าภูมิภาคใต้  ถ้าทวีปนี้ยังไม่ถูกควบคุม  อย่างนั้นพวกเขาจะต้องถูกทำลาย และทำให้ทวีปทรายขาวตกอยู่ในความวุ่นวาย และจากนั้นใช้ความวุ่นวายแผ่ขยายอำนาจเข้าภูมิภาคใต้  จากนั้นยุแหย่เกี่ยวข้องให้ทวีปทั้งหมดในภูมิภาคใต้เกิดสงครามกลางเมือง เพื่อบั่นทอนกำลังของพวกเขา

เป้าหมายที่สองก็คือทำลายห้าตระกูลเกาะใต้

ถ้าเป้าหมายแรกล้มเหลว  อย่างนั้นบางทีสิ่งเดียวที่ทำให้สำเร็จได้ก็คือ เป้าหมายที่สอง

ทหารของท่านสวี่สูญเสียไปหลายชีวิต  และนางรู้ว่าสถานการณ์ยากกอบกู้กลับคืน  ดังนั้นนางจึงจับตาดูเกาะใต้  ทวีปทรายขาวยังคงมีเหตุการณ์แทรกซ้อนอยู่มาก  กองกำลังของซัวปี่คอยระมัดระวังจัดการเศษเดนของโจรสลัดที่ยังเหลือ

ไม่มีใครให้ความสนใจที่เกาะใต้  ดังนั้นจึงเป็นโอกาสของนาง

ท่านหญิงโหรวมีส่วนร่วมสำคัญในด้านงานข่าวกรอง และจัดการให้ทหารที่แฝงตัวเป็นโจรสลัดรวมตัวกันที่เกาะใต้  นางต้องการฉวยโอกาสก่อนที่ซัวปี่และพวกจะตั้งตัวได้ จัดการโค่นล้มตระกูลเกาะใต้  แม้ว่านางจะไม่มีเวลามาก  แต่นางยังคงจัดการพวกเขาได้อย่างเหมาะสม  แม้ว่าพวกโจรสลัดจะพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง  แต่ก็ไม่มีคนที่แทรกซึมอยู่ และไม่ถึงกับสูญเสียมาก

โจรสลัดทั้งหมดนี้เลือกมาจากนักสู้ฝีมือดีจากทวีปกวงหมิงในฐานะที่เป็นแกนหลัก  ดังนั้นพลังของพวกเขาจึงเหนือกว่าโจรสลัดธรรมดา  เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่เป็นไปดังใจคิด  พวกเขาเลือกจะรักษาชีวิตตนเองอย่างรวดเร็ว

เมื่อท่านหญิงโหรวเห็นกองทัพใหญ่ที่นางเรียกระดมมา  นางรู้สึกดีใจ

ท่านหญิงโหรวซ่อนตัวเองเมื่อได้ยินว่าเหมิ่งหนานต้องการไปเกาะใต้และพาคนไปด้วยน้อยมาก  นางรู้ว่าเป็นโอกาสของนาง!  ‘ถ้าเหมิ่งหนานเข้าไปในเกาะใต้ ก็หมายความว่าข้าสามารถกำจัดพวกเขาได้หมดไม่ใช่หรือ?’

เหมิ่งหนานคือหนามตำใจของท่านหญิงโหรว  ถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวกะทันหัน  เป้าหมายแรกของพวกเขาคงจะสำเร็จไปแล้ว!  เบื้องหลังของเหมิ่งหนานยังคงลึกลับ  เขามีพลังเปี่ยมไปด้วยไหวพริบทั้งยังร่ำรวย  นางแค่วางแผนเคลื่อนไหวครั้งต่อไป  แต่เหมิ่งหนานก็บังเอิญเข้ามาร่วมอีก  ถือว่าสวรรค์ประทานโอกาสให้แล้วมิใช่หรือ?

แม้ว่าพวกเขาจะพ่ายแพ้สูญเสียไปก่อนหน้านั้นเมื่อปะทะกับเหมิ่งหนาน  แต่ท่านหญิงโหรวยังมั่นใจในการสู้รบที่จะเกิดขึ้น

ห้าตระกูลเกาะใต้ยากจะจับได้  ไม่ใช่เพราะพลังของพวกเขา  แต่เพราะพวกเขาใช้ทะเลหมอกเขียวมานานจนเดี๋ยวนี้มีสัตว์พิษและแมลงพิษอยู่เป็นจำนวนมาก  แต่ส่วนที่แข็งแกร่งที่สุดในพวกนั้นก็คือ เป็นเวลาสองร้อยปีมาแล้ว  ห้านักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของห้าตระกูลใช้พลังเต็มที่เชื่อมโยงกฎของพวกเขา

กฎธรรมชาติที่แตกต่างกันห้าอย่างสามารถสร้างรูปแบบพลังที่หลากหลาย

เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ชาวทวีปกวงหมิงได้ต่อสู้กับทะเลหมอกเขียวมาหลายครั้งหลายครา  ดังนั้นจึงกลายเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในทวีปกวงหมิง

จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ในที่สุดพวกเขาก็ประสบความสำเร็จ

*****************

ช่วงเวลาสองสามวันที่ผ่านมา  ถังเทียนใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ไม่ปิดบังหรือซ่อนเร้นอะไร  เขาพูดทุกเรื่องที่เขารู้ทันที  หลังจากนั้นประมุขห้าตระกูลปิดประตูปรึกษากันและไม่ออกมาภายนอกเป็นเวลาสองสามวัน

ถังเทียนไม่สามารถรบกวนอะไรได้  เขาบอกทุกอย่างให้พวกเขาทราบไปแล้ว  และเขาปล่อยให้พวกเขาตัดสินใจเลือกด้วยตนเอง

ตั้งแต่เขาให้สมบัติบรอนซ์จากกลุ่มดาวคนธนูกับเว่ยถิงถิง  ถังเทียนกลับกลายเป็นที่นิยมทันที

 “พี่เหมิ่ง!  มาดื่มกันเถอะ!  ข้าได้น้ำพุมาจากที่ไกลมากๆ มันหวานมาก!”

เมื่อเห็นบุรุษร่างใหญ่มองดูเขาตาเป็นมัน หน้าเขาแฝงแววโปรดปราน ถังเทียนพูดอย่างจนใจ “พี่เว่ย, ข้าไม่กระหายเลย”

 “ไม่กระหายเหรอ?  งั้นเจ้าหิวไหม? หิวหรือเปล่า? ข้าจะย่างเนื้อกวางอย่างดีให้  รับรองว่าอร่อย!”  เว่ยหาวพูดประจบ

เว่ยหาวก็คือพี่ชายของเว่ยถิงถิง ตั้งแต่เขาได้ยินว่าเว่ยถิงถิงได้อาวุธวิญญาณจากถังเทียน  เขาก็ตามตื๊อเซ้าซี้ทุกวัน

ถังเทียนไม่สามารถทนต่อการตามตื๊อของเขาได้อีกต่อไป  เขาไม่เคยได้ยินเลยว่าคนของกลุ่มดาวคนธนูจะมีหนังหน้าหนานัก  ‘คนผู้นี้หนังหนาขนาดไหนกันนี่’  ถังเทียนไม่อาจทนได้อีกต่อไป  เขามอบสมบัติดวงดาวระดับบรอนซ์เขาหนึ่งชิ้น  “พรุ่งนี้ไม่ต้องตามหาข้าอีกนะ!”

 “รับรองว่าไม่!”  เว่ยหาวคว้าสมบัติดวงดาวได้ก็เผ่นอ้าวทันที

สมบัติวิญญาณของเว่ยถิงถิงสะดุดตาของทุกคน  แต่พวกเขาไม่เข้าใจสถานการณ์  แต่เว่ยหาวคว้ามาได้หนึ่งชิ้น  ดังนั้นศิษย์รุ่นเยาว์ทุกคนอิจฉาทันที  ‘เราไม่ยอมปล่อยให้ตระกูลเว่ยได้รับผลประโยชน์ทั้งหมดแน่!’

 ‘นั่นก็คือสมบัติวิญญาณ!’

ถังเทียนมีความสุขที่ชีวิตได้มีเวลาว่าง  เวลาสองวันผ่านไปอย่างไร้เรื่องราว  ช่างเป็นความรู้สึกที่ดีที่เขารู้สึกอิสระเสรีได้เสียที

 “เหมิ่งหนาน,  ข้าขอท้าให้เจ้ามาสู้กับข้า!”  เย่เหล่าเอ๋อตัดสินใจเปลี่ยนวิธีการ  เขาจะตามตื๊อต่อไปได้ยังไง?  ‘เจ้าสามารถประจบเหมิ่งหนาน บิดาเจ้ารู้เรื่องนี้หรือเปล่า?”

เย่เหล่าเอ๋อยืนอยู่นอกบ้านถังเทียนและตะโกนท้าทายอยู่หนึ่งชั่วโมง สิ้นเปลืองพลังงานไปมาก แค่เสียงเอะอะโวยวายของเขาก็ทำให้กระเบื้องบนพื้นสั่นสะเทือนได้แล้ว

ถังเทียนไม่อาจทนรำคาญได้อีกต่อไป โยนสมบัติดวงดาวชั้นบรอนซ์ชิ้นหนึ่งออกมา  “ไปให้พ้น!”

เย่เหล่าเอ๋อดีใจ กอดสมบัติแน่นและออกไปจริงๆ

เขาเพิ่งออกไปได้ ขณะที่สี่สาวพี่น้องตระกูลหลี่รีบวิ่งเข้ามาพร้อมถือติ่มซำร้อนๆ เข้าไปในห้องของถังเทียน ไม่นานหลังจากนั้น ทั้งสี่สาวแต่ละคนถือสมบัติวิญญาณคนละชิ้นออกมาและหัวเราะร่าเริงอย่างมีความสุข

ติ่มซำอร่อยมากจนถังเทียนแทบจะกลืนลิ้นตนเอง

เนื่องจากสมบัติดวงดาวบรอนซ์มูลค่าไม่มาก  เขาจึงสามารถให้พวกนางได้คนละชิ้น

ศิษย์คนอื่นๆ ต่างอิจฉากันหมด และยังคงคิดหาวิธีการเป็นของตนเอง  วิธีการของเย่เหล่าเอ๋อใช้เป็นครั้งที่สองไม่ได้  เย่เหล่าเอ๋อค่อนข้างให้ความสนใจ  หลังจากได้รับสมบัติวิญญาณของเขาแล้ว  เขาเริ่มเฝ้าประตูเหมือนกับเป็นเทพทวารบาล  ช่วยถังเทียนป้องกันคนอื่นๆ ไว้  เย่เหล่าเอ๋อแข็งแกร่งมาก และน้อยคนนักที่จะสู้กับเขาได้

พี่น้องสี่สาวตระกูลหลี่มีฝีมือในการทำติ่มซำ นั่นเป็นวิธีการเฉพาะตนไม่ซ้ำใคร

หวีชิงอี้เดินมาที่หน้าประตูของถังเทียน ไม่สนใจสายตาถมึงทึงของเย่เหล่าเอ๋อ  เขาพูดขึ้น  “อาคันตุกะผู้ทรงเกียรติ  ท่านได้รับบาดเจ็บภายใน ข้าน้อยผู้นี้เชี่ยวชาญในการรักษา ข้าสามารถช่วยท่านได้”

สมบัติดวงดาวกลุ่มดาวแกะลอยออกมาทันที

หวีชิงเอ๋อวิ่งเข้ามาหาสือเซิน  จากนั้นสือเซินเข้าใจว่าคนที่หวีชิงอี้พูดถึงก็คือเขา  สือเซินประทับใจร่างกายชราของพวกเขาบาดเจ็บภายในจริงๆ และเพราะพวกเขาไม่ได้รักษาในอดีต  พวกเขาจึงปล่อยเอาไว้  แต่ใครจะรู้กันว่าหวีชิงอี้จะมองเห็นได้

 ‘แต่นายท่านหลงกลง่ายเหลือเกิน...’

สือเซินรู้สึกว่าการแลกเปลี่ยนเป็นเรื่องฟุ่มเฟือยเกินไป  แต่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บภายในของเขาได้  เขามีความสุขมากกว่า

นอกจากห้าตระกูลแล้ว  มีเพียงตระกูลจางยังเหลืออยู่  จางหนานเหยียนเดินขึ้นมาอย่างมั่นใจ  “ผู้น้อยนี้มีธุรกิจบางอย่าง....”

ก่อนที่เขาจะพูดจบคำ  เสียงกึกก้องทำให้ทุกคนสีหน้าเปลี่ยน