ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 669 ในสายตาของแบร็ดลี่ย์

ตอนที่  669  ในสายตาของแบร็ดลี่ย์

ดาบยักษ์เงินแพรวพราวสะท้อนประกายเยือกเย็น

ออสตินอ้าปากกว้าง  เขาจ้องมองทหารชักดาบที่เต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟันอย่างว่างเปล่า  รังสีฆ่าฟันครอบคลุมตัวเขา  และในขณะนั้น เขารู้สึกเหมือนกับว่าตกอยู่ในพายุหิมะ ผิวของเขารู้สึกชาทันที

กึกๆ กึกๆ กึกๆ

เสียงฟันกระทบดังออกมาจากตัวออสติน  หน้าของเขาเหยเกด้วยความกลัว

แบร็ดลี่ย์ถอนหายใจในใจ  มันเป็นดินแดนของเขาเอง  แต่เขาก็ยังถูกดาบชี้คุกคาม และข้างๆ ตัวเขาก็ประพฤติตัวอย่างงุ่มง่าม  กลุ่มดาววัวตกต่ำจริงๆ  สายตาของเขาจับจ้องมองดูรูปขบวนของอีกฝ่ายหนึ่งขณะที่เขากวาดตามองไปมา

ในกลุ่มทหารเป็นคนสำคัญ ที่เป็นแกนหลักที่แท้จริงของอีกฝ่ายหนึ่ง

การเข้มงวดอย่างมากและไม่อนุญาตให้ใครเข้ามา  รังสีฆ่าฟันของเขาพร้อมเพรียงกันไม่มีข้อบกพร่อง  พวกเขาเป็นยอดฝีมือ!

แบร็ดลี่ย์ใจสั่นสะท้าน  เขาไม่เคยได้ยินชื่อกองพลภูผาน้ำแข็งที่อยู่ต่อหน้ามาก่อน  เมื่อคิดว่าต้องเป็นหน่วยตั้งขึ้นใหม่ในกลุ่มดาวหมีใหญ่  แต่พวกเขาเป็นยอดฝีมือแน่นอน!  บุรุษที่เป็นผู้นำมีอำนาจและกล้าหาญ มีแนวโน้มว่าจะเป็นผู้บัญชาการกองพลภูผาน้ำแข็ง  และคนที่อยู่ด้านหลังของเขาน่าจะเป็นผู้ช่วยของเขา

เมื่อเห็นทั้งหน่วยนิ่งไม่หวั่นไหว แบร็ดลี่ย์รู้เต็มที่ว่าพวกเขาเป็นปัญหา  พวกเขาไม่มีเหตุผลและกำลังข่มศัตรูของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง   ความได้เปรียบของพวกเขาจะเพิ่มมากขึ้นๆ ทุกทีโดยไม่รู้ตัว  ศัตรูเช่นนั้นน่ากลัวเป็นที่สุด  ผู้ช่วยอย่างนั้นสามารถจะรับมือได้และสามารถปลดปล่อยความอาจหาญของผู้บัญชาการของพวกเขาได้

 ‘กองพลที่ไม่มีชื่อเสียงนี้นำไปใช้อย่างฟุ่มเฟือยมาก  ในกลุ่มดาวหมีใหญ่มีอัจฉริยะเหลือล้นหรือไง?’

แบร็ดลี่ย์ไม่รู้สึกโกรธ  และหน้าของเขามีรอยยิ้มเล็กน้อย  เขายกมือเพื่อแสดงความไม่เป็นปรปักษ์  และค่อยเดินมาอยู่ข้างออสติน  เขาจับมือของออสตินที่กำลังสั่น  แบร็ดลี่ย์รู้สึกแย่ และพูดเสียงดัง  “ทุกคน ก้าวถอยหลัง!”

กองทหารต้อนรับตื่นตัวจากภวังค์และถอยออกไปอย่างตั้งใจ  กระบวนของเขาอยู่ในสภาพย่ำแย่เหมือนกลุ่มทหารแตกแถว  แบร็ดลี่ย์อดมองทหารที่อยู่ข้างหน้าเขาอย่างช่วยไม่ได้  พวกเขาดูเหมือนถูกตรึงไว้กับพื้น  กองทัพที่เข้มงวดและแหลมคมเหมือนดาบทำให้หน้าของเขาแดง  ‘มีความเหลื่อมล้ำมากเกินไป’

เขาคิดถึงกองทัพของสมาพันธ์ชาวยุทธโดยไม่รู้ตัว นั่นเป็นหนึ่งของกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในสวรรค์วิถี  กองทัพของสมาพันธ์ชาวยุทธเข้มงวดและเรียบร้อย แต่สิ่งที่แตกต่างกันก็คือทหารของพวกเขามีราศีที่หยิ่งยโสและโอ้อวดตัว  แต่กองพลภูผาน้ำแข็งที่อยู่ต่อหน้าเขา ให้ความรู้สึกที่ดึงดูดความสนใจพวกเขา

ฝ่ายหนึ่งเป็นเหมือนขุนนางผู้คุ้นเคยกับวิทยายุทธ  อีกฝ่ายหนึ่งเหมือนกับผู้อพยพที่ต่อสู้เพื่อชีวิต

 ‘ใครแข็งแกร่งกว่ากัน?’  แบร็ดลี่ย์ไม่รู้ แต่เขาต้องยอมรับว่าทหารกลุ่มดาววัวไม่มีผู้ใดแข็งแกร่งพอจะสู้กับอีกฝ่าย

ครืน ครืน

ร่างสีเงินทั้งหมดเริ่มเดินหน้าข้ามาอย่างรวดเร็ว  การแปรขบวนซึ่งคล้ายกับของเหลวสีเงิน เพิ่มพื้นที่บรรยากาศป้องกันรอบตัวพวกเขา  พวกเขาแปรขบวน

รูปขบวนเสร็จสิ้น

อาหลุนที่อยู่ในเกราะ แสดงให้เห็นถึงความพอใจ  ไม่สำคัญว่าฝ่ายอื่นจะโจมตีมาจากไหน  พวกเขาก็สามารถป้องกันได้  แม้ว่าอาหลุนจะรู้ว่าไม่มีคนกล้าทำ  แต่เขาจะไม่ยอมทำผิดพลาดแน่นอน

เมื่อมาจากกลุ่มดาวหมาป่า เขาเกิดมายากจน  แต่คาดไม่ถึงเลยว่าเขาได้เข้าสถาบันนักสู้หมาป่าฟ้า  แต่เขาไม่เคยพอใจตัวเอง  เขารักและใส่ใจชีวิตมาก  ชีวิตที่ไม่เคยคิดว่าจะมีได้ในอดีต

อาหลุนคือหนึ่งในอัจฉริยะผู้มีพรสวรรค์จากสถาบันนักสู้หมาป่าฟ้า ด้วยอารมณ์ของแม่ทัพผู้มีศักยภาพ  แม้ว่าในชีวิตประจำวันโดยปกติเขาจะเป็นคนอ่อนโยนและเงียบทั้งวัน  แต่เมื่อถึงเวลารบ เขาจะกลายเป็นคนเหี้ยมหาญ  เข้ากันได้กับเฉินจื่อหลินผู้เงียบเป็นส่วนใหญ่แต่ปัญญาไว ทั้งสองคนอยู่ภายใต้การจับตามองและแข่งขันกันอยู่ในกลุ่มดาวหมีใหญ่

ถังโฉ่วมอบหมายงานง่ายๆ ให้กับพวกเขา นอกจากนี้ยังเป็นการให้พวกเขาได้ขัดเกลาตนเอง

อาหลุนหันกลับมามองที่ด้านหลัง  พยักหน้ารับรองยืนยันว่าปลอดภัย

ประตูดวงดาวสว่างวาบอีกครั้ง ทำให้แบร็ดลี่ย์มองดู  เขาสงสัย  ชื่อของเซรีนก็เป็นชื่อมาจากครอบครัวในกลุ่มดาววัว  แต่แบร็ดลี่ย์รู้มากกว่านั้น  เขาเคยเห็นภาพเซรีนมาก่อน  และรู้ว่านางงดงามมาก

ขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่าเซรีนเตรียมจะปรากฏ  กลุ่มคนที่เดินนำออกมาสองสามคนเป็นกลุ่มคนที่ดูเย็นชามาก

เมื่อปรากฏตัวออกมาพวกเขากวาดมองไปรอบๆ อย่างช้าๆ

หัวใจของทุกคนสั่นสะท้าน  ทุกคนก้มหน้า ใบหน้าของพวกเขาแสดงความเคารพ

เซียน!

แต่ละคนในกลุ่มนี้เป็นนักสู้ระดับเซียน!

หน่วยเซียนของกลุ่มดาวหมีใหญ่เป็นที่รู้จักกันดี  จำนวนของเซียนที่พวกเขามียังมากกว่าของกลุ่มดาวราชสีห์เสียอีก  และแค่เป็นรองวิหารเซียนของสมาพันธ์ชาวยุทธ เพียงแต่หน่วยเซียนของกลุ่มดาวหมีใหญ่ ส่วนใหญ่เป็นเซียนอิสระและไม่ได้ทรงพลังมากนัก  ดังนั้นพลังสู้รบจึงยังด้อยกว่ากลุ่มดาวราชสีห์  และปัจจุบันนี้รู้จักกันดีว่าแข็งแกร่งเป็นอันดับสาม

แต่เซียนอิสระก็ยังเป็นเซียนอยู่ดี

พลังกดดันที่ปล่อยออกมาจากเซียนครอบคลุมทั่วพื้นที่ทันที  ถ้าเราต้องพูดถึงกองพลภูผาน้ำแข็งให้ความรู้สึกที่น่าตกใจ  อย่างนั้นพลังจากเซียนที่อยู่ข้างหน้านี้กลับข่มพวกเขาให้อ่อนลง

การรวมตัวของเซียนแปดคนเป็นเรื่องใหญ่และคุกคามให้ทุกคนกลัว

ถังโฉ่วรู้ว่าเซรีนสำคัญต่อกลุ่มดาวหมีใหญ่ขนาดไหน  และในความเป็นจริงไม่มีใครเต็มใจให้เซรีนกลับไปที่กลุ่มดาววัว  สำหรับเขา  แม้ว่ากลุ่มดาววัวจะยังเป็นสมาชิกสิบสองตำหนักระนาบสุริยุปราคา  แต่พลังความแข็งแกร่งของพวกเขาไม่ใช่สิ่งที่สามารถเทียบกับกลุ่มดาวหมีใหญ่ได้อีกต่อไป  และพวกเขาสามารถปฏิเสธพวกกลุ่มดาววัวได้โดยไม่รู้สึกว่าได้ทำอะไรผิดพลาด

แต่เนื่องจากเป็นการตัดสินใจของถังเทียน  ถังโฉ่วจึงตัดสินใจทำให้ดีที่สุด

แบร็ดลี่ย์ไม่ยิ้มอีกต่อไปแล้ว  เขาสูดหายใจเข้า  เขารู้พลังของกลุ่มดาวหมีใหญ่มานานแล้ว  แต่เมื่อเห็นกับตาตนเอง  เขาตะลึงกับพลังที่กลุ่มดาวหมีใหญ่แสดงออกมา

 ‘พวกเขาเป็นเซียนอิสระไม่ใช่หรือ?  ทำไมรังสีที่เปล่งออกมาจากตัวพวกเขาจึงทรงพลังมากกว่าเหล่าผู้เฒ่าในวังทอรัส?’

แบร็ดลี่ย์สงสัย

ทันใดนั้น แสงสว่างเจิดจ้าเข้ามาบดบังทัศนวิสัยของเขา ทำให้เขาอดเงยหน้าขึ้นมองไม่ได้

ร่างของนางอยู่ในชุดราตรีสีดำมองดูเหมือนกับดอกไม้ดำที่เบ่งบาน ภาพของนางเป็นภาพเงาย้อนแสงที่สมบูรณ์  คางของนางคมสันรับกับใบหน้าของนาง   ริมฝีปากนางอิ่มเป็นมันตัดกับสีผิวที่ไร้ตำหนิของนาง ผมสีแดงเพลิงเป็นลอนคลื่นของนางยาวคลุมถึงบ่า  เข้ากับแนวคิดที่เฉื่อยชาไม่ใส่ใจใคร  ใต้คิ้วเรียวยาว เป็นดวงตาสีฟ้าที่ทรงเสน่ห์  แต่ยากจะเข้าใกล้และค่อนข้างเย็นชา ใต้ตาซ้ายมีไฝขี้แมลงวันสามจุดยิ่งเพิ่มความเย็นชาผสานความเย้ายวนใจ

แบร็ดลี่ย์จ้องมองเซรีนอย่างว่างเปล่า  ภาพของนางไม่อาจเทียบกับคนจริงได้  นางงดงามเกินไป

เวลาดูเหมือนจะหยุดเดิน

ทุกคนตะลึง  พวกเขาเคยได้ยินความงามของเซรีนกันทุกคน  แต่เมื่อเห็นนางด้วยตาตนเอง กลับมีผลกระทบรุนแรง  แม้แต่ออสตินก็ยังลืมกลัวไปชั่วขณะ  ปากของเขาอ้ากว้าง  เขามองเซรีนอย่างงมงาย ขณะที่น้ำลายไหลจากปาก

เซรีนไม่ได้มองพวกเขา  นางเดินตรงเข้ามาอย่างสบายๆ พร้อมกับกล่าวด้วยเสียงเย็นชา  “ยานพร้อมหรือยัง?”

 ‘การใส่ส้นสูงทำให้รู้สึกเจ็บ’  เซรีนอดบ่นในใจไม่ได้

 ‘ถังเทียนเจ้าเด็กบ้า, เจ้าจงใจให้ข้าทำแบบนี้หรือ?’  ยิ่งนางคิดเรื่องนี้มากเท่าใด ก็ยิ่งรู้สึกว่าเป็นไปได้มากขึ้น  นางรู้สึกแย่เมื่อถูกจ้องมองจากแบร็ดลี่ย์และพวกที่เหลือ  ‘ข้ายังไม่เสร็จงานข้าที่ห้องวิจัยเลย  และเจ้าต้องการให้ข้ามาเสียเวลาที่นี่อีก..’

 ‘เจ้าเด็กบ้าถังเทียน!’

เมื่อคิดถึงเรื่องที่ถังเทียนตั้งเงื่อนไขงบประมาณของนางให้มีความเกี่ยวข้องกับการนอนของนาง  เซรีนก็ยิ่งหงุดหงิด

 “อาจารย์เซรีนผู้งดงาม!”  แบร็ดลี่ย์เดินขึ้นมาหาและคำนับจากนั้นพูดอย่างให้เกียรติ  “ข้าคือเจ้าชายแบร็ดลี่ย์  เรายินดีต้อนรับอาจารย์เข้าสู่กลุ่มดาววัว  พาหนะเตรียมพร้อมแล้ว กำลังรอให้ท่านออกคำสั่ง”

ด้านหลังเขา ยานราชวงศ์ทอรัสทอง จอดรออย่างเงียบสงบ

เซรีนไม่สนใจเขาและหันไปหาอาหลุน  “เสี่ยวอาหลุน, ยานอยู่ที่ไหน?”

 ‘เสี่ยวอาหลุน...’

อาหลุนคือบุรุษเหล็ก  แต่ยังถูกเรียกว่า “เสี่ยวอาหลุน” ต่อหน้าทุกคน หน้าของเขาแดงเล็กน้อย  เขาลอบบอกตัวเองว่าก็แค่โชคร้าย ได้แต่คิดอย่างจนใจ  ‘เจ๊ใหญ่เราไม่ใช่คนที่ล่วงเกินได้’  นี่กลายเป็นกฎที่รู้กันทั่วในกองทัพ  ทุกคนเห็นเซรีนเหมือนแม่เสือหิว  นางไม่มีเหตุผลและเอาแต่ใจ  และใครก็ตามที่กล้าตอแยนาง  เห็นได้ชัดว่าคงเบื่อหน่ายในชีวิต

อาหลุนรู้สึกว่าเป็นเรื่องแปลก ทำไมพวกกลุ่มดาววัวถึงไม่เห็น และยังตอแยนางอีก

 “เตรียมไว้พร้อมแล้ว”  อาหลุนพูดโดยไม่ลังเล

ยานเงินง่ายๆ ถูกดึงออกมา นั่นคือพาหนะรบที่ใช้กันบ่อยๆ  ส่วนใหญ่ใช้ขนส่งทหารหรือสัมภาระ  ไม่ใช่ว่าทุกกองทัพจะมีนักสู้กลุ่มดาวกุมภ์ เว้นแต่พวกเขาเป็นนักสู้กลุ่มดาวกุมภ์  แจกันอควาเรียสและสมบัติที่เกี่ยวข้องสามารถใช้ศักยภาพของมันได้ดีที่สุด  ถ้าไม่อย่างนั้น พาหนะก็เป็นเพียงเครื่องมือขนส่งอย่างหนึ่ง ไม่เคยถูกนำมาใช้เต็มศักยภาพของมันเลย

กลุ่มดาวหมีใหญ่มักพยายามสรรหานักสู้จากกลุ่มดาวกุมภ์  แต่ไม่ได้อะไรเลย  ความทะเยอทะยานในธุรกิจของพวกเขาเป็นที่รู้จักกันดี  และนักสู้ก็ทำได้ดีเช่นกัน  ดังนั้นพวกเขาจึงมองกลุ่มดาวหมีใหญ่อย่างเหยียดหยาม

เมื่อเห็นพาหนะที่อาหลุนเตรียมไว้ให้  ออสตินและพวกที่เหลือทุกคนแสดงความรังเกียจ

 ‘กลุ่มพวกคนบ้านนอกอย่างแท้จริง!’

อยู่ต่อหน้าพาหนะที่สง่างามของกลุ่มดาววัว  พาหนะทหารดูค่อนข้างยากจน  พวกเขาหลายคนยิ่งแสดงความหยิ่งมากขึ้น  ‘กลุ่มดาวหมีใหญ่เพิ่งจะร่ำรวยขึ้นมาเร็วๆ นี้  ต่อหน้าตระกูลเก่าที่มีประวัติศาสตร์ยืนยาว  พวกเขานับว่ายากจนมาก’

ในสายตาพอใจของคนทั้งหลายเหล่านี้  เซรีนเลือกขึ้นพาหนะทหารโดยไม่ลังเลเลย

ปัง!

เสียงกระแทกปิดประตูปลุกให้แบร็ดลี่ย์และคนที่เหลือตื่นขึ้น  สีหน้าทุกคนเต็มไปด้วยความตกใจและรู้สึกเหลือเชื่อ

 ‘สตรีผู้นี้บ้าหรือเปล่า?’

 “หยาบคายเกินไป!  นางเสียมารยาทเกินไป!”

 “นางไม่ให้เกียรติเราแม้แต่น้อยเชียวหรือ?  นางคิดว่าเมื่ออยู่ต่อหน้ากลุ่มดาววัวของเรา  นางยังสามารถแสดงความหยิ่งลำพองได้อีกหรือ?”

 “เราต้อนรับสตรีที่ป่าเถื่อน ก้าวร้าวและหยาบคายขนาดนั้น...”

 “นางคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”

……

คำพูดที่บ่นออกมาอย่างไม่พอใจและโกรธเคืองทำให้แบร็ดลี่ย์หงุดหงิด  เขาคำราม “เงียบเถอะน่า!”

เสียงฮือฮาไม่พอใจหยุดทันที  ทุกคนมองดูแบร็ดลี่ย์  สำหรับพวกเขาแล้ว  เจ้าชายจะต้องโกรธการกระทำของเซรีน

แบร็ดลี่ย์หายใจเข้าลึกๆ  เขาบังคับตนเองให้สงบใจลง  เขารู้มานานแล้วว่าภารกิจจะไม่ง่าย   ความเกลียดระหว่างเซรีนกับตระกูลอีวานไม่ได้ลดน้อยลงเลย ดังนั้นความรู้สึกของนางที่มีต่อกลุ่มดาววัวจึงไม่ค่อยดี  แต่ในสายตาของเขา กลุ่มดาววัวยังเป็นผู้ปกครองเก่าแก่  และสำหรับกลุ่มดาวหมีใหญ่ พวกเขายังไม่สำคัญมาก  ถ้าพวกเขาล่วงเกินกลุ่มดาววัวจริงๆ กลุ่มดาวหมีใหญ่ก็จะสร้างศัตรูที่แข็งแกร่งทรงพลังโดยไม่มีเหตุผล  และแบร็ดลี่ย์เชื่อว่าเซรีนสามารถเข้าใจตรงจุดนั้น  ดังนั้นนางคงจะประพฤติตนเองไม่เกินเลยมากไป

แต่...

ปัจจุบันเขาสงสัยว่าการตัดสินใจของเขาคงผิดพลาดตรงไหนสักแห่ง  เซรีนประพฤติตัวเองเกินคาดไปอย่างสิ้นเชิง

เซรีนไม่ไว้หน้าพวกเขาเลย และไม่สนใจเหมือนกับพวกเขาเป็นอากาศ

ช่างไร้เหตุผล

แบร็ดลี่ย์บอกตนเองว่า เซรีนจงใจกระทำเช่นนั้น  แต่เพราะเหตุผลบางอย่าง หัวใจเขารู้สึกว่ายังต้องมีอีกเรื่องหนึ่ง

สายตาของเขามืองดูยานพาหนะทหาร

ต่อมาเขาก็เข้าใจ

กลุ่มดาววัวใช้ยานพาหนะราชวงศ์อย่างฟุ่มเฟือย  มันดูสวยงามแต่เปราะบางและอ่อนแอ  ขณะที่กลุ่มดาวหมีใหญ่ใช้ยานพาหนะทหาร ด้านนอกอาจดูไม่สวยและน่าเกลียด  แต่ความจริงแล้วมันแข็งแรงและทรงพลัง