Panlong เล่มที่ 10 บาลุค – ตอนที่ 14 หายนะ

เล่มที่ 10 บาลุค – ตอนที่ 14 หายนะ

ชาวเมืองเอกเชอรี่รู้ว่ามีเทวทูตอยู่ในจวนเจ้าเมือง  หลายคนมองดูจวนอย่างต่อเนื่อง  เมื่อเห็นเทวทูตสี่ปีกทั้งหกตนเหล่านั้นบินออกมาในอากาศพวกเขาเริ่มตะโกนโห่ร้องอย่างร่าเริง... ทำให้ดึงดูดความสนใจของประชาชนให้เข้ามาดูมากขึ้น

เทวทูตสี่ปีกหกตน  คือสิ่งมีชีวิตที่ประชาชนเหล่านี้มีความศรัทธาเป็นอย่างมาก

 “เงาดำสามร่างนั่นคืออะไร?  พวกมันบังอาจท้าสู้ต่อต้านกับเทวทูตหรือ?”  หลายคนยังคงสังเกตว่าเทวทูตสี่ปีกหกตนกำลังเข้าร่วมสู้รบอย่างรุนแรงกับเงาร่างสีดำสามร่าง  ในพริบตา  ประชาชนตะโกนด้วยความดีใจอีกครั้งทันที...

เพราะเงาร่างทั้งสามนี้ถูกหกเทวทูตล้อมไว้แล้ว

 “การเคลื่อนไหวของพวกเขาเป็นไปอย่างมีระเบียบและแทบจะเป็นจังหวะเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์”  ลินลี่ย์หัวเราะอย่างใจเย็นขณะจ้องมองดูการล้อมเขา  จากนั้นลินลี่ย์ บีบีและแฮรุก็บุกสู้พวกเขา  แต่พวกเทวทูตได้แยกย้ายไปในตำแหน่งต่างๆ ทันทีอย่างไม่คาดคิด และตั้งพยุหะเทวทูตศึกได้ในพริบตาโอบล้อมลินลี่ย์ บีบีและแฮรุไว้ภายใน

เทวทูตสี่ปีกทั้งหกเปลี่ยนไปยืนตำแหน่งหกจุดของกรงสวรรค์นี้

 “โกรววว..” บีบีตวัดกรงเล็บใส่หนึ่งในเทวทูตสี่ปีก  แต่แสงสีขาวบริสุทธิ์เพียงแต่สั่นสะเทือนและไม่ถูกทำลาย

ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจอัศจรรย์ใจ  พยุหะเทวทูตนี้นับว่าน่ากลัวอย่างแท้จริง  เทวทูตเหล่านี้ไม่มีอะไรต่างจากเทวทูตสี่ปีกระดับกลางหกตน  แต่พยุหะเทวทูตที่พวกเขาสร้างขึ้นมา แม้แต่บีบีที่กล้าสู้กับพลังทำลายโลกของเฮนด์เซนก็ยังทำลายไม่ได้

 “อสูรเวทตัวนี้น่ากลัวมาก  ระวังด้วย”  หนึ่งในเทวทูตสี่ปีกตะโกนทันที

ขณะเดียวกันแสงสว่างเจิดจ้าถูกปล่อยออกมาจากเทวทูตสี่และพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า  เมื่อแสงนั้นขึ้นไปสูงระดับหนึ่ง.. แสงสว่างแสบตานั้นก็ระเบิดกระจายทันที  ประชาชนชาวเมืองเชอรี่ถึงกับตาพร่าไปชั่วขณะ

ทันใดนั้นชาวเมืองเริ่มขยี้ตา  พยายามอย่างดีที่สุดจ้องมองดูการต่อสู้ในเบื้องบน

 “แจ้งโอเซนโนหรือ?”  ลินลี่ย์พูดกับเทวทูตทั้งหกที่รายล้อมอยู่

 “ฮึ่ม, ลินลี่ย์! ครั้งนี้เจ้าจะต้องตายแน่ๆ”  หนึ่งในเทวทูตพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ  “ในไม่ช้าใต้เท้าตุลาการจะมาถึง และเจ้าจะไม่มีโอกาสหนี”

 “งั้นก็เป็นโอเซนโนจริงๆ”  สายตาของลินลี่ย์เยือกเย็น  “เจ้าคิดว่าเจ้าจะเอาชนะใต้เท้าตุลาการได้?” เทวทูตสี่ปีกทั้งหกใจเย็นและยโสมาก  พวกเขารู้ว่าโอเซนโนแข็งแกร่งทรงพลังเพียงไหน

ใบหน้าของเทวทูตทั้งหกกลับคืนสภาพเยือกเย็น  ขณะเดียวกันพลังแสงศักดิ์สิทธิ์ที่หนาและทรงพลังเปลี่ยนสภาพหนึ่งในหกเทวทูต  ลินลี่ย์รู้ว่านี่ก็คือหนึ่งในการโจมตีที่ทรงพลังของพยุหะนี้  เขาส่ายศีรษะหัวเราะอย่างใจเย็น

 “ควั่บ!”

ทันใดนั้นลินลี่ย์มาปรากฏตัวอยู่หน้าหนึ่งในเทวทูตสี่ปีก  และร่างของเทวทูตสี่ปีกนั้นเริ่มเปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์ทันที  “น่าขัน”  เทวทูตสี่ปีกมีความมั่นใจมาก ตามที่พวกเขาได้รับรายงาน  พลังของลินลี่ย์เพียงเทียบเท่ากับเฮนด์เซน  ไม่ได้แข็งแกร่งกว่าอสูรเวทนามว่าบีบี

ถ้าแม้แต่บีบียังไม่สามารถทำลายพหุหะเทวทูตศึกได้  ลินลี่ย์จะทำได้อย่างไร?

แววเยาะเย้ยขบขันปรากฏอยู่ในแววตาของลินลี่ย์  ถ้าเขาไม่มั่นใจ  เขาจะพาตัวเองเข้าไปติดในกับดักพยุหะเทวทูตได้อย่างไร?

 “ปัง!” ดาบหนักอดาแมนเทียมปะทะเข้ากับแสงป้องกัน

คลื่นที่ทรงพลังน่ากลัวของพลังสั่นสะเทือนส่งผ่านเข้าไปในร่างของเทวทูตสี่ปีกโดยตรง  แรงสั่นสะเทือนนั้นทำให้อวัยวะภายในของเทวทูตสี่ปีกแตกเละกลายเป็นกองโคลนอ่อน  แม้แต่เฮนด์เซนก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัสหลังจากรับพลังโจมตีนี้ ไม่ต้องพูดถึงเทวทูต

หน้าของเทวทูตซึ่งแต่เดิมมีความมั่นใจมากกลายเป็นซีดขาวทันที  ขณะโลหิตพุ่งออกมาจากจมูก หูและปาก  ในทันใดนั้น ดวงตาของเขาหมองไร้ประกายและจากนั้นเขากลายสภาพเป็นเหมือนกับดินเหลวร่วงลงจากท้องฟ้ากระแทกกับพื้นเหมือนกับกระสอบทรายแตกเกิดฝุ่นฟุ้งกระจายเป็นก้อน

สัจจธรรมแห่งธาตุดิน – พลังคลื่น 150 ชั้น!

นี่คือขีดจำกัดของลินลี่ย์!

 “ครั้งสุดท้ายก็เป็นหกเทวทูตเช่นกัน  และครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งหนึ่ง...”  ลินลี่ย์หัวเราะอย่างเยือกเย็น  “พยุหะเทวทูตศึกไม่มีประโยชน์อะไรกับข้า  แต่โชคร้ายเทวทูตทั้งหกเหล่านั้นที่ตายไปครั้งก่อนไม่มีโอกาสบอกพวกเจ้า”

พลังคลื่น 150 ชั้นนี้โจมตีได้แข็งแกร่งมากกว่าเมื่อตอนที่เขาประลองกับเฮนด์เซนเสียอีก  ต่อให้ใครบางคนมีพลังป้องกันเท่ากับเฮนด์เซน บางทีคงรับพลังโจมตีนี้ได้ไม่เกินสองครั้ง

 “เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?”  เทวทูตสี่ปีกคนอื่นๆ ยังอยู่ในสภาพตกใจ  พวกเขาไม่รู้สึกถึงผลสะท้อนกลับพลังศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา  แต่สหายของพวกเขาตายไปแล้ว  และขณะนี้บีบีและแฮรุเปลี่ยนสภาพเป็นสายฟ้าสีดำทันที...

 “ชรีคคค!”  เสียงแสบแก้วหูดังปานว่าฟ้าถล่มทลาย

 “ฉัวะ”  เทวทูตสี่ปีกตนหนึ่งต้องการหลบ  แต่บีบีหลังจากที่เสริมความเร็วได้อย่างน่ากลัวจากเวทเงาลมแล้ว ก็ยิ่งมีความเร็วมากขึ้น เทวทูตไม่สามารถสู้กับมันได้แม้แต่น้อย  กรงเล็บเหล่านั้นตวัดเข้าที่หน้าอกฉีกหัวใจของเขาขาด

บีบีตวัดกรงเล็บอีกสามครั้งส่งผลให้เทวทูตสี่ปีกร่วงลงจากฟ้า เลือดของพวกเขากระเซ็นเต็มพื้น

 “ปัง!”  แฮรุฆ่าหนึ่งในเทวทูตสี่ปีกด้วยเช่นกัน

 “วืด....”  ร่างของลินลี่ย์ดูเหมือนเปลี่ยนไปเป็นสายลม เนื่องจากเขาวูบวาบอยู่ในทุกที่  บางครั้งดาบหนักอดาแมนเทียมก็เคลื่อนไหวได้เร็ว  ขณะที่บางครั้งก็เคลื่อนไหวช้า.. ในต่อหน้าดาบหนักอดาแมนเทียมจะมีขอบคมอากาศปรากฏขึ้นและฟันลงใส่หนึ่งในเทวทูตสี่ปีก  เทวทูตสี่ปีกหวาดกลัวและพยายามหลบ แต่ก็ยังถูกตัดขาดเป็นสองท่อน

สัจจธรรมแห่งธาตุลม – จังหวะแห่งสายลม

 “ใช้ดาบหนักอดาแมนเทียมด้วยสัจจธรรมแห่งธาตุลมทำให้พลังน้อยลงแท้ๆ”  ลินลี่ย์หัวเราะอย่างใจเย็นขณะมองดูศพบนพื้น

สัจจธรรมแห่งธาตุดินและสัจจธรรมแห่งธาตุลมสามารถใช้กับอาวุธอะไรก็ได้  แม้จะเป็นหมัดก็ตาม  เพียงแต่ประสิทธิภาพจะมีระดับที่แตกต่างกันไป  ถ้าดาบหนักอดาแมนเทียมถูกนำมาใช้โจมตีด้วยเคล็ดจังหวะของสายลม  ก็จะใช้พลังได้เพียงครึ่งหนึ่งเมื่อเทียบกับกระบี่เลือดม่วง  พลังประมาณว่าเท่ากับใช้มีดดาบคู่มือ

แม้ว่าพฤติกรรมทั้งหมดนี้จะต้องใช้เวลาในการบรรยาย...

แต่ในความเป็นจริง เมื่อลินลี่ย์ใช้เคล็ดสัจจธรรมแห่งธาตุดินฆ่าหนึ่งในเทวทูตสี่ปีก  มันเกิดขึ้นในพริบตาเดียว และจากนั้นเทวทูตสี่ปีกอีกห้าตนก็ถูกลินลี่ย์ บีบีและแฮรุฆ่า  ศพเทวทูตทั้งหกนอนกระจัดกระจายอยู่บนพื้น

 “เป็น..เป็น..แบบนี้..ได้..ยังไง..”

 “ปะ..เป็นไปไม่ได้...”

พลเมืองของหัวเมืองเชอรี่ยืนจ้องดูกันทุกคน  เทวทูตผู้ที่พวกเขาเทิดทูนบูชาในใจเหนือกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นใด  ผู้ส่งสาส์นของมหาเทพ!  แต่เทวทูตสี่ปีกนี้ตายในพริบตาเดียวด้วยฝีมือของเงาร่างทั้งสามนั้น

ร่างของลินลี่ย์ปกคลุมได้วยชั้นปราณยุทธสีฟ้า-ดำ และลอยตัวอยู่ในอากาศ

ประชาชนชาวเมืองเชอรี่จ้องมองอสูรร้ายนี้

 “พวกเจ้าเชื่อในมหาเทพเจิดจรัสหรือ?  น่าขันเสียเหลือเกิน!”  เสียงของลินลี่ย์ดูเหมือนจะดังก้องฟ้าราวกับสายฟ้าฟาด  “คำสอนของศาสนจักรเจิดจรัสไม่มีอะไรมากไปกว่าการหลอกลวงแบบหนึ่งเท่านั้น  ในโลกนี้อย่าเพิ่งเชื่ออะไรกับเทพเจ้าองค์เดียว  จงพึ่งพาตนเอง  ถ้าพวกเจ้าแข็งแกร่งพอ  เจ้าก็สามารถฆ่าเทวทูตได้ง่ายเพียงแค่ยกมือเท่านั้น”

พลเมืองในเมืองเชอรี่ค่อนข้างมีสีหน้ามึนงง

ผู้ส่งสาส์นพระเจ้า เทวทูตสี่ปีกทั้งหกตนถูกฆ่าในสภาพอย่างนั้น  ตามคำสอนของศาสนจักรเจิดจรัส ไม่มีอะไรป้องกันศิริแห่งเทพเจ้าได้  และเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ส่งสาส์นของเทพเจ้า อะไรที่ขัดขวางพวกเขาจะต้องถูกเปลี่ยนสภาพเป็นเถ้าถ่าน...  แต่วันนี้คนที่ถูกเปลี่ยนสภาพเป็นเถ้าถ่านกลับเป็นเทวทูตเอง!

 “ท่านผู้นี้เป็นใครกัน?”  ชาวเมืองเชอรี่กระซิบข้อสงสัยกันเงียบๆ

 “จำเอาไว้.. ชื่อของข้าคือ... ลินลี่ย์!”

เสียงของลินลี่ย์ดังก้องไปทั้งเมืองเชอรี่ และจากนั้นลินลี่ย์, บีบีและแฮรุบินเข้าไปในจวนเจ้าเมือง  ชาวเมืองเชอรี่ยังอยู่ในสภาพมึนงง

 “ลินลี่ย์... เป็นลินลี่ย์จริงๆ ด้วย...”

ในทวีปยูลาน มียอดฝีมือเพียงคนเดียวที่ชื่อลินลี่ย์  เขาคือประติมากรระดับปรมาจารย์, จอมเวทอัจฉริยะ นักรบเลือดมังกร...ลินลี่ย์ บาลุค!

ตั้งแต่เขารู้ว่าเขาต้องสู้กับศาสนจักรเจิดจรัสโดยตรง  ลินลี่ย์ตัดสินใจไม่ปิดบังสถานะของตนเองอีกต่อไป  ชื่อเสียงของเซียนระดับสูงนั้นมีเสน่ห์อยู่แล้ว  ดังนั้นลินลี่ย์จึงประกาศสถานะตัวตนของเขาทันที  มีแนวโน้มว่าชาวแคว้นอื่นจะไม่กล้าต่อต้านอีกต่อไปและอาจยอมแพ้ต่อเขาในทันที

 “บึ้ม!”

โอเซนโนบินมาที่เมืองเอกเชอรี่ด้วยความเร็วสูง  “ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าลินลี่ย์จะตรงมาที่เมืองเชอรี่โดยตรง  ข้าคิดว่าเขาจะหนีไปแล้ว”  โอเซนโนทำร้ายบาร์เกอร์และบูนจนบาดเจ็บหนัก จากนั้นส่งคนพาไปขังไว้ร่วมกับเกทส์กับพี่อีกสองคนในเมืองเชอรี่  หลังจากนั้นก็มุ่งหน้าไปเมืองแบล็คเดิร์ทยามราตรี

แต่ในพื้นที่เมืองแบล็คเดิร์ท  โอเซนโนไม่สามารถหาร่องรอยยอดฝีมือระดับเซียนพบได้

 “ลินลี่ย์หนีไปแล้ว?”  นี่คือปฏิกิริยาแรกของโอเซนโน

เขาเชื่อว่าเสือดำเมฆาคงติดต่อกับลินลี่ย์ทางจิต  และลินลี่ย์หวาดกลัวเขามากจนหนีไปทันที  เขาไม่มีทางเลือกได้แต่กลับไปเมืองโมแอตส์  แต่คาดไม่ถึง ขณะที่ท้องฟ้าเริ่มสว่าง จะมีแสงสว่างเจิดจ้าระเบิดขึ้นสามารถเห็นได้จากตำแหน่งของเมืองเชอรี่

เป็นการส่งสัญญาณอย่างหนึ่ง!

สัญญาณว่าลินลี่ย์ปรากฏตัว!

 “แม้ว่าลินลี่ย์จะแข็งแกร่งทรงพลัง  แต่เมื่อเทวทูตสี่ปีกทั้งหกร่วมพลังกันและตั้งพยุหะเทวทูตศึกได้  ต่อให้พวกเขาไม่สามารถฆ่าลินลี่ย์ได้  พวกเขาก็คงยังรอดชีวิตอยู่ได้”  โอเซนโนรำพึงกับตนเอง  เหตุผลที่เขาจัดเทวทูตสี่ปีกไว้หกตนก็เพื่อให้พวกเขาสามารถจัดตั้งพยุหะเทวทูตศึกได้

ที่สำคัญ พวกเขาคือเทวทูตสี่ปีกทั้งหกตน!  สำหรับศาสนจักรเจิดจรัส พวกเขามีค่ามาก

เมื่อลินดอนกับพวกอีกห้าคนตายไป ศาสนจักรเจิดจรัสยังไม่รู้สึกอะไรมาก  เพราะลินดอนและคนอื่นๆ เป็นเพียงนักสู้ระดับเก้า  ที่สำคัญ มีแต่เมื่อตอนที่พวกเขาทุ่มเทพลังทั้งหมดเท่านั้น พวกเขาจึงจะมีพลังระดับเซียน  ศาสนจักเจิดจรัสมีเทวทูตระดับต่ำน้อยมาก  แต่เทวทูตสี่ปีกทั้งหกนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

การหาร่างที่สามารถรองรับพลังของเทวทูตสี่ปีกได้เป็นเรื่องที่ยากมาก

ร่างเหล่านั้นจะต้องเป็นร่างกายที่มีความแข็งแรงเท่านักรบระดับเจ็ด  มีแต่ร่างกายเหล่านั้นจึงจะสามารถให้เทวทูตสี่ปีกลงประทับและใช้พลังของพวกเขาได้เต็มที่  นอกจากระดับเจ็ดแล้ว.. ศาสนจักรเจิดจรัสหามาได้ไม่กี่คนเท่านั้น ทั้งที่หามาเป็นพันปีแล้ว

 “ข้ามาแล้ว”  โอเซนโนเห็นเมืองเชอรี่แต่ไกลและบินตรงไปที่จวนเจ้าเมืองทันที

พลังจิตของโอเซนโนครอบคลุมเมืองเชอรี่ทั้งเมืองเหมือนพายุ  แต่หน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที  ในพริบตา เขามาอยู่บนอากาศเหนือจวนเจ้าเมือง  เขาเห็นทางเดินเข้าจวนเจ้าเมืองได้ชัดเจน

หกศพ!

 “เทวทูตสี่ปีกทั้งหกล้วนตายหมด?”  หัวใจของโอเซนโนตึงเครียด  แม้แต่ตอนที่ราชันย์เทือกเขาอสูรศักดิ์สิทธิ์ไดลิน นำพาอสูรเวทระดับเซียนเข้าบุกจู่โจมเมืองเฟนไล  ศาสนจักรเจิดจรัสก็ยังสูญเสียยอดฝีมือไปไม่มาก  แต่วันนี้ในพริบตาเดียว พวกเขาสูญเสียเทวทูตสี่ปีกไปหกคน

ดวงตาที่ดำสนิทของโอเซนโนมีประกายเยือกเย็น และอุณหภูมิรอบตัวเขาลดลงอย่างรวดเร็ว  เลือดบนศพของเทวทูตสี่ปีกทั้งหกเริ่มจับตัวเป็นน้ำแข็ง

 “ลินลี่ย์!  ออกมา”

เสียงเย็นชาสั่นสะเทือนสวรรค์  ประชาชนชาวเมืองเชอรี่ที่เพิ่งตื่นตระหนกเพราะลินลี่ย์  ในตอนนี้พบว่าพวกเขาต้องตกใจอีกครั้งเมื่อเห็นร่างอีกร่างที่มีดวงตาสีทองเข้มยืนอยู่ในอากาศเหนือจวนเจ้าเมือง

 “ท้าสู้กับลินลี่ย์?”  ประชาชนหลายคนรู้สึกใจสั่นสะท้าน

วันนี้พวกเขามีเรื่องให้ตื่นเต้นมากเกินไป  เรื่องแรกเทวทูตลงมาเยือนโลก และจากนั้นเทวทูตเหล่านั้นก็ถูกพลังของลินลี่ย์ฆ่าตาย  แต่ตอนนี้ มีเซียนอีกคนหนึ่งออกมาท้าทายลินลี่ย์.. ตลอดทั้งชีวิตของพวกเขา ไม่เคยพบเห็นการต่อสู้อย่างต่อเนื่องแบบนี้มาก่อน

 “ลินลี่ย์, เจ้าดีแต่ซ่อนตัวอยู่ในจวนเจ้าเมืองเท่านั้นหรือ?  เจ้าคิดว่าข้าไม่สามารถหาเจ้าพบหรือ?”  เสียงของโอเซนโนเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

ในอดีต เขาต้องการฆ่าลินลี่ย์  เพราะลินลี่ย์เป็นภัยคุกคาม  แต่ตอนนี้... ลินลี่ย์ฆ่าเทวทูตสี่ปีกถึงหกตน  ศาสนจักรเจิดจรัสเคยต้องทนรับความสูญเสียขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อใด?  ถ้าลินลี่ย์กลายเป็นยอดฝีมือระดับเทพ  อย่างนั้นศาสนจักรเจิดจรัสคงได้แต่เพียงกล้ำกลืนความโกรธแค้น  แต่นี่พลังของลินลี่ย์ยังด้อยกว่าโอเซนโน!

 “ซ่อน?”  เสียงเยือกเย็นดังขึ้นมาจากจวนเจ้าเมือง

 “โอเซนโน, อย่ายกตัวเองสูงเกินไปนักเลย”  เสียงฝีเท้ามั่นคงตามปกติสามารถได้ยินได้  ลินลี่ย์อยู่ในชุดยาว ชุดสีน้ำเงินเดินออกมาที่ลานว่างตามปกติพร้อมกับบีบีและแฮรุอยู่ข้างตัว  พวกพี่น้องบาร์เกอร์เดินตามหลังลินลี่ย์เช่นกัน  พวกเขาตั้งแถวเรียงเดี่ยว

ลินลี่ย์จ้องมองโอเซนโนที่อยู่ในอากาศ  โอเซนโนจ้องมองลงมาที่ลินลี่ย์เช่นกัน  สายตาของทั้งสองคนปะทะกัน เหมือนกับว่าพื้นที่ว่างระหว่างพวกเขาทั้งสองสั่นสะเทือน

ภายในพื้นที่หลายร้อยเมตรรอบตัวโอเซนโน  อุณหภูมิลดลงต่ำมาก

หนาวมาก และเงียบราวป่าช้า

ในพื้นที่นี้ เหมือนกับว่าเป็นโอเซนโนควบคุมได้อย่างสิ้นเชิง

 “ควั่บ!”  ทันใดนั้นสายลมก่อตัวขึ้นรอบบริเวณนี้  แหล่งที่มาของสายลมก็คือลินลี่ย์  ชุดยาวสีน้ำเงินของลินลี่ย์และผมยาวของลินลี่ย์โบกสะบัด สายลมม้วนเป็นเกลียวตรงเข้าหาโอเซนโน  แต่โอเซนโนเป็นเหมือนหินใหญ่ที่ปะทะแรงลม  เขาไม่ได้ขยับเลยแม้แต่น้อย

 “เจ้าฆ่าเทวทูตสี่ปีกทั้งหกของศาสนจักรของเรา  วันนี้ ข้าต้องฆ่าเจ้า และให้วิญญาณของเจ้าต้องทุกข์ทนอยู่ในไฟนรกชั่วนิรันดร์”  เสียงของโอเซนโนดูเหมือนคมมีดที่กรีดลงในหูของผู้ได้ฟังทุกคน

ลินลี่ย์ยืนจ้องมองโอเซนโน  ริมฝีปากของเขายิ้ม  “ถ้าเจ้าแน่จริง  อย่างนั้นก็เข้ามาเลย”