เล่ม 19 เติบโตเปลี่ยนแปลง - ตอนที่ 36 ผูกสัญญากับมงกุฏ

เล่ม 19 เติบโตเปลี่ยนแปลง - ตอนที่ 36 ผูกสัญญากับมงกุฏ

ลูปฝึกมาในกฎธาตุดิน และหลอมรวมได้ถึงห้าเคล็ด

ในบรรดาเคล็ดของกฎธาตุดินทั้งหก มีเพียงกฎเดียวที่เขาไม่สามารถหลอมรวมกับเคล็ดอื่นได้ก็คือ ‘เคล็ดสนามพลังโน้มถ่วง’  เขาหลอมรวมห้าเคล็ดอื่นได้แล้ว หลังจากหลอมรวมเคล็ดพลังชีวิต, เคล็ดเดินดิน, เคล็ดชีพจรโลก, เคล็ดพลังธาตุ และเคล็ดแก่นธาตุดิน เขาสร้างวิชาที่ใช้กับเคล็ดเดินดินที่ทรงพลัง  ในขณะที่คิดค้นหาวิธีให้พลังวิญญาณของเขาสร้างพลังหมุนวนในใจโดยไม่แสดงพลังให้รั่วไหลออกมา

เขาก้าวไปถึงระดับที่สูงล้ำในเรื่องของการพรางตัวและหนีเอาตัวรอด

อย่างไรก็ตามเมื่อมีได้ก็ต้องมีเสีย พลังดาบโจมตีของเขาแฝงไปด้วยการหลอมรวมเคล็ดลึกลับสี่เคล็ด  ขณะที่เคล็ดเดินดินไม่มีทางที่เขาจะหลอมรวมเข้าในดาบนี้ของเขา

 “ควั่บ!”  ลูปผ่านเข้าไปในสนามพลังศิลาดำได้เหมือนกับปลาลื่นไหลเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงอย่างต่อเนื่อง

แต่ลินลี่ย์ไล่ตามเขาและมักจะไปขวางอยู่หน้าเขาเสมอ

 “ยังไม่แน่ว่าใครจะเป็นฝ่ายตาย” ลูปแค่นเสียงในใจ  และดาบในมือของเขาฟันผ่านอากาศอย่างเงียบงันเป้าหมายคือกะโหลกของลินลี่ย์  ในทันใดนั้นกระบี่ประกายเทพของลินลี่ย์ปะทะกับดาบศึกมีเสียงดัง ‘ปัง’ พลังของดาบระเบิดออกทันที

 “ปัง!”

หนึ่งดาบ, หนึ่งกระบี่!

ร่างของลินลี่ย์สั่นเล็กน้อยขณะที่เขาถอยกลับ  “ฮ่าฮ่า, ยอดเยี่ยม!”  ลินลี่ย์หัวเราะลั่น จากนั้นบุกเข้าหาอีกครั้ง แต่เป็นโชคร้ายสำหรับลูป อาวุธของเขาด้อยกว่ากระบี่ประกายเทพของลินลี่ย์เล็กน้อย

 “เขาพึ่งพาอาวุธของเขา”  ลูปตระหนักได้ทันทีว่าอาวุธของลินลี่ย์เป็นของพิเศษไม่ธรรมดา  ลูปมีความรู้สึกหงุดหงิด ดวงตาของเขาเย็นชาและทันใดนั้นนิ้วชี้กับนิ้วกลางของมือซ้ายของเขาปล่อยพลังโจมตี  รังสีกระบี่ดรรชนีสีใสยิงใส่ลินลี่ย์ตรงเข้าไปในจิตใจของลินลี่ย์อย่างรวดเร็ว

นี่คือพลังโจมตีวิญญาณ!

 “ฮ่าฮ่า..ลูป, จะดีที่สุดถ้าเจ้าไม่ใช้พลังโจมตีวิญญาณที่มีพลังน้อยนิด”  ลินลี่ย์ไม่สนใจพลังโจมตีนั้น  ยอดฝีมือกฎธรรมชาติธาตุดินไม่เคยมีผู้เชี่ยวชาญในพลังโจมตีวิญญาณตั้งแต่แรก  และลูปเองก็ไม่เชี่ยวชาญพลังโจมตีวิญญาณเหมือนกัน  พลังโจมตีของเขาจะทรงพลังได้ยังไง?  ลินลี่ย์แค่อาศัยเฉพาะพลังวิญญาณของเขาอย่างเดียวก็สามารถเอาชนะพลังโจมตีได้

ลูปโจมตีด้วยวิธีเช่นนั้นเนื่องจากไม่มีตัวเลือกอื่น

 “อย่างนั้นหรือ?”  ลูปหัวเราะเย็นชา  พลังโจมตีของเขาทื่อเกินไป  ลินลี่ย์มีความพอใจที่ได้ต่อสู้กับเขา

 “แคล้ง!”

ร่างของลินลี่ย์และลูปต่างโจมตีใส่กัน  แต่เห็นได้ชัดว่าทั้งสองมีพลังเสมอกัน  ขณะที่ลินลี่ย์เห็น  พลังของลูปในหมู่ผู้บัญชาการอยู่ในระดับท้ายๆ เช่นกัน  “เขาไม่มีสมบัติมหาเทพสักชิ้นแต่พึ่งพาเงื่อนไขอย่างเดียวคือการลอบฆ่า  อย่างไรก็ตามนั่นก็คุ้มค่ากับเวลาให้ข้าได้เรียนรู้วิชาพรางตัว”

ลินลี่ย์คาดเดาได้ว่าลูปมีการหลอมรวมทักษะเดินดินรวมอยู่ในเคล็ดลึกลับของเขาด้วย

นอกจากนี้ดาบนั้นยังแฝงไปด้วยพลังหยุดชะงัก  จากนั้นก็ระเบิดพลังทั้งหมดในรวดเดียว

 “พลังฟันดาบครั้งนี้อาจกล่าวได้ว่าควบคุมและคำนวณเคล็ดพลังธาตุได้ในระดับที่สมบูรณ์แบบ”  ลินลี่ย์ยังคงผลัดกันรุกรับกับลูปด้วยความตั้งใจจะฝึกกระบี่  ขณะที่ลูปมีเป้าหมายฉวยโอกาสฆ่าลินลี่ย์และหลบหนีในการสู้ครั้งนี้

 “วืดด!”

กระบี่ของลินลี่ย์พุ่งออกไปบ้าง

ลูปตวัดดาบกลับมารับที่ด้านแบนของกระบี่ลินลี่ย์และกดลงจากนั้นฟันใส่ร่างของลินลี่ย์

 “โอว? เขาทุ่มเทพลังจริงๆ”  ในช่วงวิกฤตินี้มีเสียงดังควั่บได้ยินชัดประกายสีทองฟ้าวาบขณะที่หางของลินลี่ย์แฝงด้วยพลังที่น่ากลัวฟาดใส่ดาบ  ในแง่ความทน หางของลินลี่ย์ไม่อ่อนแอกว่าอาวุธเทพชั้นสูงแม้แต่น้อย

ดาบศึกถูกฟาดจนเสียหลัก “ตุ้บ!” ดาบที่แต่เดิมตั้งใจฟันที่ศีรษะของลินลี่ย์ แต่ตอนนี้กลับฟันใส่อกของเขาแทน  หลังจากถูกฟาดด้วยหางมังกรแรงฟันของดาบในตอนนี้อ่อนแอลง แต่ก็ยังฟันผ่านเกล็ดมังกรพร้อมกับรอยเลือดที่หน้าอก

 “ฉัวะ!”

กระบี่เงาลวงฟันใส่ศีรษะของลูปจนขาดจากร่างกาย

เมื่อศีรษะนักสู้ขาดจากร่างของเขา นั่นรับประกันได้ว่าตายแน่! ที่สำคัญแม้ว่าวิญญาณอาจมีพลังต้านได้ แต่ร่างกายไม่อยู่ในการควบคุมให้ต่อสู้ตอบโต้คืน จึงเท่ากับว่าพ่ายแพ้

 “เจ้าร้ายกาจนัก แต่ก็ลงท้ายด้วยความตายของเจ้า”  ลินลี่ย์มองศีรษะที่ปลิวกระเด็น

 “ถ้าข้ามีสมบัติมหาเทพ ผลก็คงแตกต่างแน่นอน”  ศีรษะของลูปตะโกน  เขารู้ว่าเขาต้องตาย

 “ฉัวะ!”  กระบี่เงาลวงของลินลี่ย์ฉายประกายวูบ เสียงของลูปก็เงียบลง  และรอยเส้นแดงบางปรากฏบนศีรษะของเขา

ขณะนั้นเองสมบัติเทพชั้นสูง แหวนเก็บสมบัติและป้ายทองร่วงลงพื้น

 “ถ้าเจ้ามีสมบัติมหาเทพ จะทำให้ผลแตกต่างหรือ?”  บีบีบินมาสมทบพลางหัวเราะ  “ทุกคนสามารถพูดเช่นนั้นได้  ถ้าพี่ใหญ่ข้ามีสมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณ  สมบัติป้องกันพลังโจมตีวัตถุและอาวุธมหาเทพ นอกจากพารากอนแล้ว  เขายังต้องกลัวใคร?”

ลินลี่ย์ส่ายศีรษะและถอนหายใจกับตนเอง

โลกนี้เป็นโลกที่ผู้แข็งแกร่งกินคนอ่อนแอ  พลังได้รับการยกย่อง  คนต้องพึ่งพาความสามารถของตนเองจึงจะได้รับอาวุธมหาเทพเช่นกัน!

เฉพาะผู้เข้มแข็งเท่านั้นที่คู่ควรยกย่องและได้รับสมบัติมหาเทพ  เฉพาะผู้เข้มแข็งเท่านั้นจึงจะได้รับผลงานทางทหารเพียงพอและสามารถเอาไปแลกเป็นสมบัติมหาเทพได้  ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความสามารถส่วนบุคคล  ขนาดที่ลูกของมหาเทพ พวกเขามีความได้เปรียบมากมาย  แต่บางครั้งโชคก็เป็นส่วนหนึ่งของพลังเช่นกัน

 “ลูปผู้นี้มีทักษะลอบจู่โจมได้ไม่เลว  น่าเสียดายเมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้นจริงๆ เขากลับเป็นหนึ่งในผู้บัญชาการที่อ่อนแอที่สุด สมแล้วที่มหาเทพไม่เลือกเขาเป็นทูต”  ลินลี่ย์ส่ายศีรษะและถอนหายใจ  “ดังนั้นยิ่งหลอมรวมเคล็ดลึกลับได้มาก แม้แต่ในหมู่คนผู้หลอมรวมได้ห้าเคล็ดก็ยังมีความแตกต่างของพลังอำนาจ”

เคล็ดลึกลับธาตุดินมีทั้งหมดหกเคล็ด เมื่อหลอมรวมห้าเคล็ดมีความเป็นไปได้ทำให้เกิดผลหลอมรวมหกอย่าง และผลของการหลอมรวมหกรูปแบบก็มีความพิเศษต่างกัน

 “ป้ายประจำตัวผู้บัญชาการนี้ได้รับมาค่อนข้างง่าย”  ลินลี่ย์เก็บป้ายทองด้วยความรู้สึกยินดีในหัวใจ  “ตอนนี้ข้ามีสามป้ายแล้ว  ข้ายังขาดเพียงอีกป้ายเดียว

 “บีบี, ไปกันเถอะ”

ลินลี่ย์และบีบีย้ายที่ออกไปจากพื้นที่ต่อสู้ด้วยความเร็วสูง

สถานที่อย่างสมรภูมิมหาพิภพเป็นที่ซึ่งยอดฝีมือที่เข้ามาต้องเตรียมตัวเตรียมใจสำหรับความตาย  ยอดฝีมือบางคนต้องตายเพื่อให้คนอื่นมีชีวิต

ลึกลงไปในใจกลางภูเขาใหญ่ธรรมดาในสมรภูมิมหาพิภพ  ลินลี่ย์และบีบีขุดถ้ำและสร้างเป็นที่อาศัยชั่วคราว  ถ้ำนี้แยกออกจากโลกภายนอกลึกเข้าไปในภูเขาหินหลายร้อยเมตร  โดยทั่วไปผู้บัญชาการจะไม่สามารถใช้สำนึกเทพตรวจสอบภายในนี้ได้

แต่แน่นอน มีข้อยกเว้นสามอย่าง

หนึ่งถ้าพวกเขาใช้พลังมหาเทพตรวจค้น

สองเป็นเทพพารากอน  พวกเขามีระยะตรวจค้นที่ไกลขึ้นเช่นกัน

และสำหรับข้อสามก็คือ เทพชั้นสูงวิญญาณกลายสภาพ  วิญญาณกลายสภาพเป็นวิญญาณที่พิเศษมาก  และวิญญาณของพวกเขาจะแข็งแกร่งมากกว่าวิญญาณของเทพชั้นสูงโดยทั่วไป  แต่แน่นอนว่ามีความแตกต่างในบรรดาพวกวิญญาณกลายสภาพเช่นกัน  โอกาสสำเร็จของการกลายสภาพวิญญาณจะทำให้มีพลังเทพสองรูปแบบ มีโอลิเวอร์ที่ทำได้ระดับนี้เช่นกัน  แต่แทบทุกคนจะมีพลังเทพสามรูปแบบแล้วยังดำเนินการกลายสภาพวิญญาณมักจะตาย  ในทั่วแดนนรกมีเพียงคนเดียวที่ประสบความสำเร็จในการแปลงวิญญาณสามรูปแบบแล้วรอดอยู่ได้ และจะมีพลังเทพถึงสามรูปแบบ  ขณะที่พลังวิญญาณของวิญญาณกลายสภาพสามรูปแบบจะมีพลังยิ่งใหญ่ไม่ธรรมดา!

สำหรับผู้ที่ดำเนินการกลายสภาพวิญญาณขณะที่มีการเข้าถึงพลังเทพสี่ชนิด ในทั่วทั้งจักรวาลทั้งสิ้น  ในช่วงเวลานับไม่ถ้วนไม่เคยมีใครทำได้สำเร็จแม้แต่คนเดียว  ไม่มีใครรู้ว่าผลจะเป็นเช่นไร ถ้าคนผู้หนึ่งมีพลังเทพสี่รูปแบบผ่านการดำเนินการกลายสภาพวิญญาณ

ภายในถ้ำ

ลินลี่ย์ดึงเอามงกุฎคร่ำคร่าออกจากแหวนเก็บของและดูอย่างระมัดระวัง  มงกุฎไม่มีร่องรอยของความเงามัน  ถ้าเขาโยนทิ้งในกองขยะ ต่อให้เทพเห็นเข้า  พวกเขาก็คงไม่สนใจ

บีบีที่อยู่ใกล้ๆ ก็จ้องมองดูเช่นกัน หลังจากผ่านไปนานเขาจึงพึมพำ “พี่ใหญ่!  มงกุฎคร่ำคร่านี่มีอะไรพิเศษหรือ?  ทำไมข้าไม่เห็นว่ามันมีอะไรพิเศษเลย?  มันทำให้ข้ารู้สึกเหมือนกับว่ากำลังมองดูของธรรมดา”

 “ไม่ใช่อย่างนั้น”

ลินลี่ย์ส่ายศีรษะ  “ข้ายังไม่เห็นอะไรที่พิเศษเกี่ยวกับมันเลย”

เมื่อลินลี่ย์ได้รับพลังที่ไม่ธรรมดาจากในมงกุฎ มันช่วยรักษาบาดแผลของเขา  นอกจากนี้เจ้าสิ่งนี้ยังลอยออกมาจากรอยแยกมิติ  ลินลี่ย์ย่อมมั่นใจว่าต้องเป็นของไม่ธรรมดา

 “ข้ารู้ว่ามันไม่ธรรมดา  อะไรก็ตามที่รอดอยู่และลอยออกมาจากในมิติปั่นป่วนได้ก็คงมีแต่อาวุธประกายเทพหรือสมบัติมหาเทพ”  บีบีจ้องมองมงกุฎอย่างระมัดระวัง  “แต่สำหรับเจ้าสิ่งที่มีรูปร่างเหมือนมงกุฎ..เท่าที่ข้าเห็น ก็น่าจะเป็นสมบัติมหาเทพสำหรับปกป้องวิญญาณ”  นี่คือสิ่งที่บีบีตัดสิน

 “ถ้าเป็นสมบัติสำหรับปกป้องวิญญาณจริง เนื่องจากรูปลักษณ์ที่คร่ำคร่า ก็น่าจะเป็นสมบัติมหาเทพชำรุด”  ลินลี่ย์หัวเราะ

ถ้าเจ้าของสมบัติมหาเทพชนิดปกป้องวิญญาณยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่มีทางที่สมบัติมหาเทพจะได้รับความเสียหาย!  สมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณได้รับความเสียหายก็หมายความว่า พลังป้องกันของสมบัติมหาเทพแตกเสียหายและเจ้าของตาย!

 “มีเพียงเงื่อนไขเดียวในตอนนี้”  ลินลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อยขณะที่เขาพูด

 “พี่ใหญ่, เร็วเข้า ทดลองดู”  บีบีเร่งเร้า

มีเพียงทางเลือกเดียวก็คือ...ผูกสัญญาโลหิต!

ลินลี่ย์เหยียดนิ้วชี้ แต่พอหยดเลือดออกจากนิ้วและเลือดหยดลงที่มงกุฏ

 “เอ๋?”  บีบีจ้องมอง

 “เอ๊ะ?”  บีบีขมวดคิ้ว

หยดเลือดกระทบมงกุฎ...และจากนั้นกระจายกลิ้งตกไปบนพื้น

 “มันไม่ยอมดูดซับ?”  ลินลี่ย์งง

 “เกิดอะไรขึ้น?  เจ้าสิ่งนี้มีเจ้าของหรือ?”  บีบีขมวดคิ้ว

ลินลี่ย์ไตร่ตรองครู่หนึ่ง จากนั้นพยักหน้า  “มีความเป็นไปได้อย่างเดียว  เจ้าของมงกุฏอาจยังต่อสู้อยู่ในสมรภูมิมหาพิภพ  และจากนั้นก็ตาย สมบัติมหาเทพตกลงไปในมิติปั่นป่วน  อย่างไรก็ตาม เจ้าของมงกุฎคงจะมีร่างแยกอยู่ข้างนอก ดังนั้นจึงไม่มีทางผูกสัญญาโลหิตได้”

 “มีเหตุผล!  อา, เดี๋ยวก่อน! พี่ใหญ่” จู่ๆ บีบีก็พูดขึ้น  “มงกุฎนี้ได้รับความเสียหาย แต่ไม่มีทางที่มิติปั่นป่วนจะสร้างความเสียหายให้สมบัติมหาเทพได้ ใช่ไหม?  ไม่มีทางที่เทพชั้นสูงจะสร้างความเสียหายให้สมบัติมหาเทพเช่นกัน”

ลินลี่ย์ตะลึง  เขาอดพยักหน้าเล็กน้อยไม่ได้

เมื่อเทพชั้นสูงต่อสู้  โดยทั่วไปหลังจากนักสู้ตายสมบัติมหาเทพจะไม่มีทางเสียหาย  ไม่มีทางที่พลังของเทพชั้นสูงจะสร้างความเสียหายให้กับสมบัติมหาเทพได้

 “เป็นไปได้ว่าเจ้าของมงกุฎนี้จะเป็นมหาเทพ?”  นี่เป็นการคาดเดาของลินลี่ย์  “อย่างนั้นมงกุฏนี่อาจเสียหายในระหว่างการต่อสู้ของมหาเทพ ก็เหมือนกับแหวนมังกรขนดของข้า?”

 “ถ้าเป็นมหาเทพ อย่างนั้นมหาเทพต้องพลาดท่าล้มตายอย่างแน่นอน”  บีบีกล่าว  “ถ้ามหาเทพตาย  มหาเทพอีกคนที่ฆ่าเขาจะยอมไว้ชีวิตร่างแยกของเขาหรือ  เขาจะต้องขุดรากถอนโคนอย่างแน่นอน  อย่างนั้นมงกุฎนี้ก็ควรเป็นวัตถุที่ไร้เจ้าของ  ควรจะผูกสัญญาด้วยเลือดได้”

ลินลี่ย์ไม่เข้าใจเหมือนกัน

เขาสามารถผูกสัญญาโลหิตกับแหวนมังกรขนดได้ แต่ทำกับมงกุฏไม่ได้

สำหรับตอนนี้ ทั้งหมดนี้เป็นการสันนิษฐาน

 “เอาไว้ก่อนเถอะ”  ลินลี่ย์ส่ายศีรษะ  “บีบี, ถ้าเราไม่สามารถค้นเจอ ก็ไม่ต้องไปกังวล  เรื่องยาวพักไว้ก่อน ไม่มีทางจะผูกสัญญาโลหิตได้  บางที...มงกุฏนี้อาจไม่ใช่สมบัติมหาเทพก็ได้”

 “นอกจากสมบัติมหาเทพแล้ว ของอย่างอื่นสามารถรอดอยู่ได้ในมิติปั่นป่วนได้หรือ?”  บีบีพึมพำ

ลินลี่ย์และบีบีไม่อาจเข้าใจได้  เกี่ยวกับความรู้ที่พวกเขามี สิ่งที่สามารถคงอยู่ได้ในมิติปั่นป่วน! นอกจากสมบัติมหาเทพและอาวุธประกายเทพก็คงมีแต่ประกายเทพ!  สำหรับวัตถุธรรมดาที่ทำจากแร่หรือโลหะ  ไม่มีทางที่จะอยู่ได้ในมิติปั่นป่วน

เมื่อไม่สามารถทำความเข้าใจมงกุฎได้ ลินลี่ย์จำต้องยกเลิกในตอนนี้ก่อน  เขาเก็บกลับคืนเข้าไปในแหวนมิติเก็บของ และจากนั้นกำหนดแนวทางและเริ่มฝึกฝน  เหลือเพียงสามร้อยปีจากตอนนี้จนถึงศึกสุดท้ายของสงครามมหาพิภพ  ลินลี่ย์ต้องการทำความเข้าใจและมีความก้าวหน้าระดับใหม่

 “แรงฟันดาบนั้นของลูป...”

เก็บพลังทั้งหมดอย่างสิ้นเชิงและจากนั้นระเบิดพลังที่น่าทึ่งในคราวเดียว

 “หมัดของแฮมเมอร์...”

พลังหมัดที่ไม่สามารถต่อต้านป้องกันได้...และยังคงหมุนเวียนอยู่ในสำนึกของลินลี่ย์

 “คทาหนามนั้นของบุรุษชุดทอง..”

ลินลี่ย์ไตร่ตรองอย่างระมัดระวังถึงคทาหนามเช่นกัน

ในช่วงที่ผ่านมาไม่กี่ปี  เขาเผชิญพบเจอยอดฝีมือกฎธาตุดินหลายคน เช่นลอร์ดเรดคลิฟ, บิลลี่ย์...

ทุกคนเป็นยอดฝีมือกฎธาตุดินได้วิเคราะห์และพัฒนาสุดยอดไม้ตายกฎธาตุดินที่เป็นของพวกเขา  แต่นั่นเป็นไม้ตายของยอดฝีมือเหล่านั้น  ไม่ใช่ของเขา!  ลินลี่ย์ต้องการค้นหาเคล็ดลับที่ซ่อนอยู่หลังสุดยอดไม้ตายเหล่านั้น หวังว่าจะพบบางอย่างซึ่งช่วยให้เขาบรรลุผ่านคอขวดที่เขาเผชิญอยู่  และก็เป็นเช่นนั้นจริง  ลินลี่ย์เริ่มวิเคราะห์อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

บีบีรู้สึกเบื่อเหลือทน แค่พักอยู่เฉยๆ ในถ้ำ  ตาของเขาปรือขณะกัดกินผลไม้เป็นครั้งคราว  ตอนนี้เขาควบคุมโกเลมมัจจุราชไว้ข้างนอก  “ผ่านไปสามปีแล้ว  แต่เราเจอพบเจอคนแค่คนเดียว  และคนผู้นั้นไม่ใช่คนที่ง่ายจะรับมือ  คนอ่อนแอพากันซ่อนตัวกันหมดเหมือนหนูขี้ขลาด  แต่เดี๋ยว.. ข้าก็เป็นหนูเหมือนนี่นา”

ทันใดนั้นบีบีหันไปมองลินลี่ย์

 “หือ?” บีบีเลิกคิ้ว

แก่นธาตุดินมหาศาลปรากฏรอบตัวลินลี่ย์ และโดยมีลินลี่ย์เป็นจุดศูนย์กลาง มันค่อยๆ ก่อตัวเป็นลูกกลมสีเหลืองธาตุดิน

 “เกิดอะไรขึ้นกับพี่ใหญ่?”  บีบีไม่เข้าใจ

 “วูบบบ!”

รัศมีแสงสีเหลืองที่แปลกประหลาดมากหดขนาดลงอย่างรวดเร็ว จากขนาดสามเมตรเหลือแค่จุดบางๆ จุดเดียว  ความเร็วในการย่อขนาดเร็วจนมิติสั่นสะเทือน  และระลอกจากแรงสั่นสะเทือนนี้ทำให้หินศิลาที่อยู่ใกล้ภายในถ้ำกลายเป็นผุยผงทันที  ถ้ำทั้งหมดกลายเป็นลูกกลมขนาดยักษ์

ขณะนี้เองลินลี่ย์ลืมตาของเขา มีรอยยิ้มอยู่เต็มใบหน้า

 “พี่ใหญ่? ท่าน...บรรลุระดับใหม่หรือ?”  บีบีเดา

ลินลี่ย์มองบีบี  เขาพยักหน้าเล็กน้อย

**************

*** วิญญาณกลายพันธุ์  ขอปรับสำนวนเป็น วิญญาณกลายสภาพนะครับ