เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 748 เศียรราหู

ตอนที่  748  เศียรราหู

จักรพรรดินีฟ้าเมื่อเห็นสาวกิเลนปิงหยิน เห็นสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิง แม้รู้ว่าปีศาจมังกรบังเกิดแล้ว แต่ก็ต้องฆ่าด้วยหรือ

 

หรือว่าเป็นเพราะจื้อจุนยิงลูกแสงถูกศีรษะนาง ทำให้สมองนางได้รับความกระทบกระเทือน

จักรพรรดิชื่อตี้และจ้าวปีศาจโบราณทั้งสองต้องการจะฆ่าเย่ว์หยาง

ด้วยความคาดหวังไม่มีใดเทียบ

อย่างไรก็ตามเมื่อจักรพรรดิชื่อตี้อาบเลือดสู้กับเย่ว์หยาง  ไม่ว่าแผนการต่อสู้ของจ้าวปีศาจโบราณโดยการสลับเปลี่ยนสถานะ  พวกเขาไม่กล้าเปิดเผยสถานะโดยทั่วไป  อย่างน้อยพวกเขาไม่กล้าทำเรื่องเหล่านี้โดยเปิดเผยกับชาวโลกได้  เมื่อกระทำโดยเปิดเผยต่อสาธารณะผลที่ตามมาจะเป็นเรื่องที่ร้ายแรง  ต่อให้ร่วมกันโจมตีและฆ่าเย่ว์หยางได้สำเร็จ  ถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผย นั่นจะกลายเป็นหายนะครั้งร้ายแรงที่สุด  ถ้าก่อนนั้นพวกเขาไม่รู้ว่าเย่ว์หยางและจื้อจุนทั้งสองสามารถดำรงอยู่ในสถานะที่สามารถต่อสู้โต้ตอบกับจักรพรรดินีฟ้าได้  จักรพรรดิชื่อตี้และจ้าวปีศาจโบราณคงมั่นใจกับการเป็นพันธมิตรกับเผ่าเก้าแสง  มีราชาเก้าแสงและจักรพรรดินีฟ้าร่วมมือกันคงฆ่าเย่ว์หยางได้  แต่จากปัจจุบันนี้ ถ้าพวกเขารู้เร็วกว่านี้ พวกเขาคงไม่มีความมั่นใจต่อไป

สำหรับจักรพรรดิชื่อตี้ไม่ใช่เพียงแต่สาวกิเลนปิงหยินจะกลับมาปรากฏตัวอย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังมีสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงที่ได้รับตกทอดพลังเทพมังกรทองมาเพิ่มพลังให้อีก

อย่างนี้หมายความว่ายังไง?   สาวกิเลนไม่ใช่แค่บังเอิญเที่ยวผ่านมาแล้วทำความรู้จักกันเท่านั้น แต่เป็นอสูรอมตะที่คอยช่วยเหลือเย่ว์หยาง ในทำนองเดียวกัน สาวมังกรไร้เขาผู้ได้รับสืบทอดพลังของเทพมังกรทองก็ยังเป็นอสูรพิทักษ์ของเขา

แล้วตอนนี้ยังต้องการให้เขาช่วยกำจัดเย่ว์หยางอีกหรือ?

เรื่องนี้เขาไม่อยากแม้แต่จะคิด

จ้าวปีศาจโบราณไม่รู้ว่าเย่ว์หยางยังมีอสูรอมตะคอยช่วยปกป้องร่างกาย  จักรพรรดิชื่อตี้ไม่ต้องการแบ่งปันข้อมูลทั้งหมด มิฉะนั้นเขาคงคิดมากและไม่ยอมลงมือในวันนี้แน่นอน  ตอนนี้เย่ว์หยางมีอสูรอมตะเป็นผู้ช่วย นอกจากนี้ยังมีสัมพันธ์กับมังกรปีศาจ จ้าวปีศาจโบราณคิดเป็นครั้งแรกว่า เขาไม่ควรออกมากำจัดผู้มีศักยภาพควรเร้นกายหลับลึกเหมือนอย่างจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อ และนางพญาเฟ่ยเหวินหลีผู้พิชิตและจักรพรรดิอวี้หรือนักสู้คนอื่นๆ เพื่อหลีกเลี่ยงเย่ว์หยาง

เขาไม่อาจต้านทานเย่ว์หยางในวันนี้ได้

ต่อให้เป็นสามจอมภพแดนสวรรค์ (สามผู้ยิ่งใหญ่แดนสวรรค์)ซึ่งถูกจักรพรรดิอวี้ผนึกชีวิตและกลับมาได้  ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะหยุดเย่ว์หยาง คุณชายสามตระกูลเย่ว์ได้

 “รับทราบ”

จักรพรรดิชื่อตี้และจ้าวปีศาจโบราณยิ่งตกใจหนักกว่าเดิมเมื่อเห็นราชาเก้าแสงพยักหน้า

เจ้าผู้นี้สมองมีปัญหาหรือเปล่า?

ศีรษะของจักรพรรดินีฟ้าถูกพลังแสงยิงใส่ แม้ไม่ถึงกับแตกระเบิด แต่คาดว่าจะได้รับบาดเจ็บหนัก จะกล่าวหานางว่าสมองมีปัญหาก็ยังพอมีเหตุผล  แต่ศีรษะของราชาเก้าแสงผู้นี้ไม่ได้ถูกทำร้าย!

 “?????”  จักรพรรดิชื่อตี้และจ้าวปีศาจโบราณ หลังจากมองหน้ากันเองพวกเขารู้สึกว่าราชาเก้าแสงทั้งบ้าและไร้เหตุผลเช่นกัน

ราชาเผ่าเก้าแสงความจริงก็รู้ว่าสมองของเขาไม่ได้มีปัญหา  จักรพรรดินีฟ้าพูดถูก  เผ่าเก้าแสงต้องรุ่งเรืองเป็นใหญ่ในแดนสวรรค์อีกครั้ง ต้องได้รับสมบัติจากแดนล่มสลายจากทวยเทพ ต้องกำจัดเย่ว์หยางและจื้อจุน ต้องกำจัดคนที่ถูกแจ้งข้อมูลไว้ว่ามีศักยภาพ  นี่ไม่ใช่แค่เพียงลงมือกับอสูรอมตะเพื่อกระตุ้นความโกรธของเผ่าอมตะบูรพาเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวข้องกับมังกรปีศาจ และความลับเทพมังกรทองเมื่อแสนปีที่แล้ว

ชาวเผ่าเก้าแสงยังห่างไกลจากราหูบรรพบุรุษของเขา ไม่ด้อยไปกว่ามังกรปีศาจผู้ชั่วช้าร้ายกาจ

เขาถือดีว่ามีพลังหลังจากล่วงเกินเทพหลายคน  เขาถูกนักสู้ต่างๆ ไล่ล่าและความทราบไปถึงเทพมังกรทอง

เมื่อเห็นว่าไม่มีทางหนีรอด ราหูตัดสินใจยอมแพ้

เขาหักหลังมังกรปีศาจสหายของเขาและนำจับสหายของเขาเพื่อฟอกขาวความผิดตัวเอง

อย่างไรก็ตามเพราะความเลวร้ายที่เขาก่อไว้มีมากเกินไป อาชญากรรมร้ายเต็มสวรรค์ จึงยากจะเปลี่ยนนิสัยเขาได้  แม้ว่าหลังจากทรยศมังกรปีศาจและตัดสินใจยอมแพ้เพื่อลบล้างความผิด  แต่เขาไม่ยอมรับสารภาพว่าได้ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

จนในที่สุดเทพมังกรทองตัดศีรษะและจำกัดวิญญาณของเขาให้ต้องวนเวียนถูกกำจัดร่างกายและวิญญาณทุกข์ทรมานตลอดไป

และการทรยศที่เหมือนกันนี้เกิดขึ้นเมื่อหมื่นปีที่แล้ว  เมื่อนางพญาเฟ่ยเหวินหลีผู้แข็งแกร่งโดดเด่นขึ้นมา ได้กวาดล้างแดนสวรรค์จนแทบไม่มีใครสามารถต่อกรนางได้  เผ่าเก้าแสงมีนักรบระดับจักรพรรดิสามคนเป็นบุรุษหนึ่งและสตรีสอง ได้สาบานยอมแพ้ต่อเฟ่ยเหวินหลีในช่วงเวลาพิชิตแดนสวรรค์  เผ่าเก้าแสงมีความกล้าหาญไม่มีใครเปรียบ  สำหรับเฟ่ยเหวินหลีแล้วพวกเขาเคารพเหมือนบรรพบุรุษ  ไม่มีใครรู้ว่าเฟ่ยเหวินหลีถูกผนึกไว้ และคนหักหลังก็คือหนึ่งจักรพรรดิและสองจักรพรรดินีนั่นเอง

จักรพรรดิและจักรพรรดินีสองคนทำให้นางพญาเฟ่ยเหวินหลีโกรธฆ่านักสู้ระดับจักรพรรดิไปสองคน  เหลืออยู่แต่เพียงจักรพรรดินีฟ้าคนเดียว  แต่เผ่าเก้าแสงพิชิตแดนสวรรค์ตะวันตกและครอบครองความเป็นใหญ่ได้เมื่อเกือบหมื่นปีที่แล้ว

 “นางคือธิดาของเฟ่ยเหวินหลี  ฆ่าซะ!”

จักรพรรดินีฟ้าสงสัยแต่ต้นแล้ว เพียงแต่ยังไม่แน่ใจ

ที่สำคัญนางพญาเฟ่ยเหวินหลีถูกผนึกไปหลายพันปีแล้ว และเป็นไปไม่ได้ที่นางจะกลับมายังโลกนี้ได้

ต่อมาเสี่ยวเหวินหลีปรากฏตัวออกต่อสู้ เธอคล้ายกับเฟ่ยเหวินหลี  โดยเฉพาะอย่างจากได้รับพลังสนับสนุนจากกฎสวรรค์กลายเป็นปีศาจอสรพิษทอง  กลับดึงจักรพรรดินีฟ้าไปสู่ความทรงจำที่ยาวนาน

ในที่สุดนางมั่นใจเต็มร้อยว่าเสี่ยวเหวินหลีก็คือธิดาของเฟ่ยเหวินหลี  เสี่ยวเหวินหลีจะออกมาในช่วงที่เย่ว์หยางตกอยู่ในอันตราย

ตามความทรงจำของจักรพรรดินีฟ้า ปีศาจอสรพิษอสูรพิทักษ์ในแดนสวรรค์ เป็นที่รู้จักกันในนามองครักษ์นางพญา

ไม่มีทางผิดพลาดแน่!

เสี่ยวเหวินหลีถ้านางเป็นธิดาของเฟ่ยเหวินหลี  อย่างนั้นก็แสดงว่าเฟ่ยเหวินหลี นางพญาผู้พิชิตอาจจะกลับมาปรากฏตัวในแดนสวรรค์นานแล้ว  เมื่อเป็นอย่างนี้จักรพรรดินีฟ้าต้องไม่ปล่อยให้เย่ว์หยางและเสี่ยวเหวินหลีมีชีวิตต่อไป  นอกจากนี้แม้จะไม่มีเฟ่ยเหวินหลีคุกคามชีวิต  แต่ยังมีมังกรปีศาจซึ่งถูกบรรพบุรุษของนางหักหลัง และมังกรปีศาจจะต้องมาเคาะถึงประตูบ้านพวกเขาแน่  และนั่นจะทำให้ไม่ได้เลือดเทพ ร่างเทพ ฯลฯ สมบัติโบราณของแดนล่มสลายแห่งทวยเทพ  จะต้องแข่งกับมังกรปีศาจ เฟ่ยเหวินหลีและอาจต้องเผชิญกับสุดยอดนักสู้เหล่านี้ก็ได้

 “อย่าไว้ชีวิตแม้แต่คนเดียว  ฆ่าให้หมด!”  คนที่จักรพรรดินีฟ้าโจมตีคนแรกไม่ใช่เย่ว์หยาง ไม่ใช่จื้อจุน  แต่เป็นเย่เซียวและจื่อกวงที่บาดเจ็บอยู่ก่อน

 “อ๊าคคค...”  จ้าวปีศาจโบราณใช้ความเร็วที่เร็วที่สุดในชีวิตและช่วยได้แต่เพียงจื่อกวงเท่านั้น

สายเกินกว่าจะช่วยเย่เซียวได้ เขาได้แต่มองจ้าวปีศาจโบราณอย่างลึกซึ้ง

เพื่อเกียรติยศ เขาไม่มีทางจะหันกลับไปต้านรับจักรพรรดินีฟ้าได้เลย

เขาระเบิดทำลายตัวเอง

จักรพรรดินีฟ้าถูกแรงระเบิดจากการทำลายตัวเองของเย่เซียว  แต่นางไม่ลังเลที่จะฆ่าจ้าวปีศาจโบราณทันที

เป้าหมายของนางคือจื่อกวงที่อยู่ใกล้ๆ จ้าวปีศาจโบราณ  ส่วนผู้วิเศษที่เป็นอสูรพิทักษ์ของนางเตรียมฆ่าเยี่ยซิ่วและเป่ย ราชาเก้าแสงยังคงจะฆ่าจักรพรรดิชื่อตี้ก่อน

ตราบใดที่ทุกคนถูกฆ่าหมด และจากนั้นด้วยการประสานงานของเผ่าเก้าแสงในแดนสวรรค์ จะไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้  ตราบเท่าที่ราชาเก้าแสงได้รับสมบัติในแดนล่มสลายแห่งทวยเทพ  เขาไม่สนใจเกี่ยวกับหอทงเทียนทั้งหมด  ผู้อาศัยเดิมจะต้องถูกกำจัด

ทวีปมังกรทะยาน บันไดสวรรค์ แดนนรกปีศาจ ที่ก่อนนี้ไม่มีใครสั่นคลอนได้จะไม่มีอยู่อีกต่อไป  นี่จะเป็นแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ของตระกูล

 “ตงเย่า!  เจ้าจะต้องเสียใจกับการกระทำครั้งนี้!”  จักรพรรดิชื่อตี้เม้มปาก

ตราบเท่าที่เขาหนีไปได้ ต่อให้ถูกผนึกไว้ตลอดชีวิตเขาจะป่าวประกาศให้เผ่าอมตะบูรพารู้ความจริง  และทำให้เผ่าเก้าแสงต้องเผชิญพบเจอกับการล้างเผ่า  การสังหารเย่ว์หยางและจื้อจุน  เผ่าเก้าแสงนี้คาดหวังว่าจะสามารถกำจัดคนที่มีศักยภาพได้หรือ?  นี่เท่ากับกดดันตัวเอง บังคับตนเองให้ต้องสู้กับจ้าวปีศาจโบราณด้วยไม่ใช่หรือ?  จักรพรรดิชื่อตี้แน่ใจว่าไม่เพียงแต่ไม่สามารถต้านได้เท่านั้น  แต่คงไม่สามารถทนแบกรับความอับอายนี้แน่

โล่พิทักษ์ สมบัติเทพระดับสี่ดาวถูกดึงออกมาจากร่างของจักรพรรดิชื่อตี้ก่อนแล้ว

และป้องกันพลังฝ่ามือของราชาเก้าแสง

จ้าวปีศาจโบราณเผชิญกับจักรพรรดินีฟ้า  ดวงตาสีทองของนางเปล่งเรืองแสงทองและยิงแสงด้วยความเร็วสุดยอด แสงสายหนึ่งถูกแขนของจ้าวปีศาจโบราณและอีกสายหนึ่งถูกอกของจื่อกวง

 “ไม่”  จ้าวปีศาจโบราณแตกตื่นผิดหวังอย่างหนัก  ถ้าเขายังมีร่างจ้าวปีศาจ ถ้าไม่ใช่ว่าก่อนนั้นเขาใช้พลังสู้กับเย่ว์หยางมากเกินไปแม้แต่ร่างมนุษย์ก็ยังหายไป เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะต้านรับจักรพรรดินีฟ้าไม่ได้แม้แต่ท่าเดียว? จื่อกวงบาดเจ็บสาหัส แต่ยังมีรอยยิ้มเหมือนกับเย่เซียวที่ระเบิดตัวเองก่อนหน้านั้น  มุมปากของเขามีเลือดไหลและตะโกน “ฝ่าบาท! หนีไป!”

 “รีบหนีไป...” จื่อกวงวิ่งเข้าหาจักรพรรดินีฟ้าและมีความตั้งใจเหมือนกับเย่เซียว ใช้พลังชีวิตระเบิดใส่จักรพรรดินีฟ้า

เขาคิดว่าไม่สามารถทำอะไรจักรพรรดินีฟ้าได้อยู่แล้ว ถ่วงเวลานางไว้ได้หนึ่งวินาทียังดีกว่าทำอะไรไม่ได้

หนึ่งชีวิตของเขาจะไม่สูญเปล่า

เขาหวังว่าจ้าวปีศาจโบราณจะหนีไปอย่างปลอดภัย...

จ้าวปีศาจโบราณเข้าใจความคิดของจื่อกวง  เขาคำรามด้วยความเจ็บปวดใจปล่อยให้จื่อกวงเผชิญกับจักรพรรดินีฟ้าและเทเลพอร์ตไปหาเยี่ยสิ่ว  เขาใช้ร่างตนเองรับพลังโจมตีแทนเยี่ยสิ่วและใช้อสูรกรงเล็บกระดูกมรณะปกป้องและเหวี่ยวเยี่ยสิ่วไปไกลหมื่นเมตร

เมื่อหมัดจ้าวปีศาจที่ต่อยออกไปเพื่อช่วยเป่ย  เขาพบว่าเป่ยโดนพลังหมัดของผู้วิเศษไปแล้ว

ร่างเขาระเบิดเป็นเลือดเนื้อเลอะเลือน

เขาหันหน้ากลับไปมอง

แม้แต่จื่อกวงก็ยังช้าเกินไปปล่อยให้จักรพรรดินีฟ้ากระแทกศีรษะและทำลายวิญญาณของเขา  “ชื่อตี้, ข้าจะช่วยเจ้าให้ออกไปจากที่นี่!”  จ้าวปีศาจโบราณเห็นว่าจักรพรรดิชื่อตี้สามารถรุกไล่ราชาเก้าแสงได้  เขากัดฟันตัดสินใจไม่หนีและช่วยให้จักรพรรดิชื่อตี้ซึ่งกำลังใช้โล่ผู้พิทักษ์ได้หนีไป  ซึ่งจะส่งผลกระทบใหญ่ต่อเผ่าเก้าแสง

 “อย่าสับสน, ข้าสามารถสนับสนุนได้  ไปช่วยดูจื้อจุนและให้เวลานางได้พักหายใจ”   ความจริงจักรพรรดิชื่อตี้ไม่ได้ชื่นชมความมีน้ำใจ  เขาคิดว่าดีที่สุดคือช่วยให้จื้อจุนได้ฟื้นตัวขึ้นมาให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ตราบเท่าที่นางสามารถทำร้ายจักรพรรดินีฟ้าจนบาดเจ็บสาหัสได้  จื้อจุนมีพลังดวงแสงอาทิตย์ที่ยิงเข้าใส่ศีรษะของจักรพรรดินีฟ้าและยังไม่ระเบิดออก  จักรพรรดิชื่อตี้คิดว่าจักรพรรดินีฟ้าแข็งแกร่งกว่า และยังไม่สามารถขับดวงแสงสองดวงออกมาได้  แต่ขีดจำกัดพลังบางอย่างทำให้จักรพรรดินีฟ้าได้รับบาดเจ็บนานขึ้น  ตราบเท่าที่จื้อจุนลงมือได้สำเร็จ  เป็นไปได้ว่าจักรพรรดินีฟ้าอาจถูกจื้อจุนระเบิดพลังดวงแสงที่ยิงเข้าไปในศีรษะนางจนนางบาดเจ็บสาหัส

 “ไอ้ชะตาบัดซบ...”  จ้าวปีศาจโบราณถอนหายใจเศร้าสร้อย และศัตรูที่เขาพยายามจะโค่นล้มกลับกลายเป็นเป้าหมายที่เขาต้องปกป้อง ที่ทำไปทั้งหมดนั้นเพื่ออะไร?  ชะตากรรมที่โหดร้ายนี้กำลังกลั่นแกล้งเขาอย่างไร้ความปราณี

เยี่ยสิ่วซึ่งมาโผล่ห่างออกไปหมื่นเมตรจากการป้องกันของอสูรกรงเล็บกระดูกมรณะ เตรียมจะเข้าไปในโลกคัมภีร์

แต่ผ้าแพรฟ้าของจักรพรรดินีฟ้าพุ่งเข้ามาแต่ไกล

รวบรัดเอวเขาไว้

ในวินาทีต่อมาจักรพรรดินีฟ้าจะไล่ตามตามเขาทันและบดขยี้เขาเหมือนกับแมลง

เยี่ยสิ่วตะโกนใช้กระบี่ฟันร่างเขาตั้งแต่เอวลงไป  เมื่อร่างของเขาไม่อยู่ในโลกคัมภีร์ จักรพรรดินีฟ้าใช้คลื่นระเบิดทำลายท่อนล่างของเยี่ยสิ่วและภูเขาเบื้องหลังจนกลายเป็นผุยผง

 “เขายังไม่ตาย  ในอนาคตเขาจะต้องส่งคนมาป้องกันเขา  เมื่อยังเป็นต้องได้เห็นหน้า เมื่อตายต้องเห็นศพ” หน้าของจักรพรรดินีฟ้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เยี่ยสิ่วหนีไปได้ทำให้นางรู้สึกหงุดหงิด

 “นางแม่มดชั่วร้าย!” สาวกิเลนปิงหยินเมื่อเห็นจักรพรรดินีฟ้าไล่ฆ่าคนอย่างบ้าคลั่ง  นางโกรธจัดเพราะไม่เคยเห็นคนไร้ยางอายอย่างนั้นมาก่อน  ถ้าไม่ใช่เพราะช่วยรักษาและฟื้นฟูให้เย่ว์หยางและจื้อจุน นางต้องการเข้าไปห้ามไว้จริงๆ  แต่ทั้งเย่ว์หยางและจื้อจุนยังอยู่ในอันตราย  นางไม่เพียงแต่ต้องรักษา แต่ยังต้องช่วยดูแลอีกด้วย

 “พลังมังกร!”  สาวมังกรยังคงหลับด้วยความสับสน  แต่นางพบว่าเย่ว์หยางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิต นางจึงต้องรีบออกมาช่วย นางยังหลอมรวมพลังเทพมังกรทองได้ยังไม่สมบูรณ์ จึงยังไม่สามารถใช้งานได้ดี

นางสามารถควบคุมพลังได้ในปริมาณเล็กน้อยเท่านั้น

พลังมังกรน่ากลัวจริง

ตลอดพื้นที่แท่นบูชายัญหุบเขาแม่น้ำขาวดูเหมือนกับมีมือยักษ์ที่มองไม่เห็นกดอยู่บนศีรษะ จ้าวปีศาจโบราณและจักรพรรดิชื่อตี้มีความรู้สึกยากจะโงหัวขึ้นได้และหนีออกไปได้  ผู้วิเศษทั้งสองเมื่อจะถือโอกาสกลับมาลงมือกับเย่ว์หยางและจื้อจุนขณะที่สาวกิเลนกำลังรักษาทั้งสองคน ความเคลื่อนไหวพลันช้าลง อิคคากับตั่วตั่วที่ไม่ได้รับผลจากพลังมังกรฉวยโอกาสขับไล่ผู้วิเศษเฒ่าทั้งสอง

ปัง!

อีกด้านหนึ่งเสี่ยวเหวินหลีไม่ต้องรอพลังกฎสวรรค์หนุนเสริมจากเย่ว์หยาง นางใช้สถานะของปีศาจอสรพิษทองทันที

นางเหยียดแขนยักษ์ทั้งหกออกไปหาร่างจักรพรรดินีฟ้าเพื่อป้องกันและเผชิญกับจักรพรรดินีฟ้า ส่วนในหุบเขาห่างออกไปเด็กสาวยักษ์ที่เพิ่งเอาชนะยักษ์ภูเขาได้รู้สึกได้ว่าเย่ว์หยางมีอันตราย จึงรีบปีนกลับขึ้นมา

จักรพรรดินีฟ้าที่อยู่ในร่างสีทองเผชิญกับปีศาจอสรพิษทองร่างแปลงของเสี่ยวเหวินหลี ถึงกับใจสั่นสะท้านและนางกลับคืนร่างมนุษย์พุ่งไปที่แท่นบูชารวดเร็วราวกับสายฟ้า

เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายของนางคือเย่ว์หยาง

ไม่ว่าเย่ว์หยางจะมีอสูรพิทักษ์มากมายเท่าใดก็ตาม ไม่ว่าอสูรพิทักษ์ของเย่ว์หยางจะทรงพลังเพียงใดก็ตาม  แต่เขายังคงอ่อนแอ  ตราบเท่าที่ฆ่าเย่ว์หยางได้ อสูรพิทักษ์ต่อให้มีมากก็หมดประโยชน์จะต้องตายตกไปตามกัน  จักรพรรดินีฟ้าแม้จะต้องทุ่มเททุกอย่างก็ต้องฆ่าเย่ว์หยางให้ได้ก่อน  ถ้าเย่ว์หยางตาย อย่างนั้นจื้อจุนก็จะสูญเสียผู้ช่วยคนสำคัญ และพ่ายแพ้อย่างน่าอดสู

 “ตาย!” เย่ว์หยางรู้ว่าการฟื้นฟูของจื้อจุนอยู่ในช่วงสุดท้าย  ถ้าได้รับผลร้ายจากจักรพรรดินีฟ้า จะเป็นเรื่องยากจริงหากจะต้องฆ่าจักรพรรดินีฟ้าและราชาเก้าแสง

เขากระโดดขึ้นและต้านรับจักรพรรดินีฟ้า

วงจักรนิรันดรและวงจักรล้างโลกถูกใช้งานพร้อมกัน จักรพรรดินีฟ้าทำให้วงจักรนิรันดรหมุนช้าราวกับเต่าคลาน

อย่างไรก็ตามเมื่อเย่ว์หยางเตรียมใช้วงจักรล้างโลกกับจักรพรรดินีฟ้า เขามีความรู้สึกถึงอันตรายยิ่งยวด แต่ช้าเกินกว่าจะเตือนจื้อจุน  เขาเอื้อมมือโอบจื้อจุนพร้อมกับปิงหยินที่กำลังรักษาบาดเจ็บให้จื้อจุน  สตรีทั้งสองตัวอ่อนราวกับต้นหลิวอยู่ในอ้อมแขนซ้ายและขวาหนีออกมา  ส่วนจักรพรรดินีฟ้าที่อยู่ด้านหลังเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงระดับพลังสะท้านโลก  

ศีรษะที่นางถือถือในมือแตกต่างจากศีรษะธรรมดา  แต่ศีรษะนี้มีสามตาดูชั่วร้ายดำสนิท

แม้ว่าจะตายไปนานเท่าใดไม่ทราบ แต่ตอนนี้ศีรษะนั้นเริ่มอ้าปาก

มันมีศักยภาพกลืนกินสวรรค์ได้

 “เศียรราหู!”  จ้าวปีศาจโบราณตกใจ จักรพรรดินีฟ้ามีสมบัติมรดกในตำนานที่น่าหวาดผวาเช่นนั้น  มิน่าเล่านางถึงกล้าพูดว่าจะกำจัดผู้มีศักยภาพให้หมด