เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 784 สุดบันไดสวรรค์ โลกพฤกษา

ตอนที่  784  สุดบันไดสวรรค์ โลกพฤกษา

แท่นบูชายัญ  บันไดสวรรค์ชั้นห้า

 

เมื่อเย่ว์หยางกลับมาบันไดสวรรค์ ที่นั่นยังคงสภาพไว้หลังวันที่มีการสู้รบอย่างดุเดือดทำให้ทั่วทุกแห่งเสียหายและถูกทำลาย

ในระหว่างทางเขาพบกับนักเรียนชั้นเรียนมรณะ พวกเด็กๆ ได้รับการดูแลโดยแม่เฒ่าอู่เถิงสั่งให้รวบรวมเศษอุกกาบาต  เมื่อเห็นเย่ว์หยางทุกคนดูตื่นเต้นกันมาก และเรียกชื่อเขาทุกคน เย่ว์หยางบริจาคยาเม็ดพลังยุทธ ทั้งยังให้ไข่อสูรแดนสวรรค์ให้แต่ละคนอีกด้วย

เพื่อนร่วมชั้นเรียนชั้นมรณะของเย่ว์หยางส่วนใหญ่จบการศึกษาไปแล้ว และหลายคนแข็งแกร่งและได้รับหน้าที่ทำงานสำคัญ

แม้ว่าจะไม่ใช่นักสู้ปราณก่อกำเนิด แต่หลายคนเริ่มเข้าใกล้ และอัจฉริยะสองสามคนเป็นระดับเตรียมนักสู้ปราณก่อกำเนิดกันแล้ว

ที่เหลืออยู่ในตอนนี้ ส่วนใหญ่ยังเป็นเด็ก

 “โอว..พี่เย่ว์หยางยอดเยี่ยมที่สุด!” องค์หญิงเป่ยเป่ยที่ชอบเล่นกับเย่ว์ซวง ส่งเสียงร่าเริงดีใจ

 “อสูรปราณฟ้าหรือเปล่า?  ระดับทองใช่ไหม? เยี่ยม, ฉีหมิงจะฝึกอย่างดีเลย!” องค์หญิงฉีหมิงโตกว่าองค์หญิงเป่ยเป่ยไม่มาก และเธอชื่นชมเย่ว์หยางที่สุด”

 “เอาล่ะนะ, พี่เย่ว์หยางมีงานสำคัญต้องทำ  พวกเราอย่ารบกวนเขาเลย”  อดีตหัวหน้าชั้นเรียนมรณะตอนนี้อยู่ในโรงเรียนทำหน้าที่เป็นครูผู้ช่วยแม่เฒ่าอู่เถิง นางจะเป็นคนนำกลุ่มปีศาจน้อยห้องชั้นเรียนมรณะไปฝึกฝน และนางทำให้กลุ่มปีศาจตัวน้อยในห้องมีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว เมื่อเทียบกับอาจารย์ตาเหยี่ยวเมื่อก่อน  ปัจจุบันนี้อาจารย์ตาเหยี่ยวพอเด็กเก่าจบการศึกษไปแล้ว เขาเลือกทหารหนุ่มฝีมือดีก่อนตั้งเป็นกองทัพทหารหนุ่มและฝึกฝนให้พวกเขาอย่างหนักในหอทงเทียน เป้าหมายเพื่อไล่ตามเจ้าอ้วนไห่ เย่คงและพวกพ้องให้ทัน

แน่นอนว่าคงเป็นไปไม่ได้ที่จะไล่ได้ทัน อย่างน้อยก็ฝึกจนทวีปมังกรทะยานมีสมาชิกฝีมือดีจำนวนมาก

ในชั้นเรียนมรณะนี้ เย่ว์ฟง คุณชายเก้าแห่งตระกูลเย่ว์ก็เรียนอยู่ที่นี่ด้วย

หลังจากเย่ว์หยางให้บทเรียนสั่งสอนแล้ว  ตอนนี้ความหยิ่งผยองของเด็กน้อยหายไปหมดแล้ว และเขากลายเป็นแฟนคลับตัวยงที่บูชาเทิดทูนพี่ชายของเขา

เย่ว์หยางเห็นเย่ว์ฟงมีมารยาทดีจึงเอื้อมมือลูบศีรษะของเด็กชาย การแสดงความชื่นชมเอ็นดูง่ายๆ เช่นนี้ก็ทำให้เขาหน้าแดงด้วยความตื่นเต้น

 “ทุกคน! พวกเจ้าต้องพยายามอย่างหนักและให้ดี อีกหน่อยจะได้แข็งแกร่งกว่าพี่เย่ว์หยาง  และเมื่อพี่เย่ว์หยางว่าง  พี่จะมาช่วยสอนพวกเจ้า”  เย่ว์หยางให้กำลังใจกลุ่มปีศาจน้อยเหล่านี้ ในที่สุดเขาโบกมือลาพวกเด็กๆ ที่ไม่เต็มใจจะยอมให้แยกจากไป รอจนกระทั่งมาถึงแท่นบูชา  เย่ว์หยางถึงกับปาดเหงื่อ  “เหนื่อยกับการรับมือปีศาจน้อยพวกนี้จริงๆ   เหนื่อยยิ่งกว่าสู้ศึกใหญ่เสียอีก!”

 “ใครให้เจ้าแกล้งทำตัวเป็นพี่ชายที่แสนดีเล่า!”  องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนมองเห็นผิวเผินเหมือนทำเหยียดหยาม  แต่ในใจจริงแล้วชอบที่เย่ว์หยางทำตัวเช่นนี้

 “เปล่าแกล้งนะ”  เย่ว์ปิงรีบปกป้องชื่อเสียงพี่ชายนาง

 “แค่ล้อเล่นน่า!”  อี้หนานหัวเราะอย่างมีความสุข

เมื่อทุกคนเห็นจื้อจุนและจักรพรรดินีราตรีปรากฏตัวอยู่ในแท่นบูชา พวกเขารีบเคารพทักทาย

มารดาของอาหงที่อาศัยอยู่ที่ฐานเทวรูปซึ่งเป็นทางผ่านได้ยินเสียง จึงรีบออกมาคารวะทักทายทีละคน

เมื่อเข้าไปในประตูใหญ่บันไดสวรรค์ เย่ว์หยาง เสวี่ยอู๋เสียและองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนคำนับเย่ว์ชิวซึ่งในบัดนี้ร่างสูญสลายไปแล้วเหลือแต่วิญญาณที่ยังคอยพิทักษ์ประตูบันไดสวรรค์ ไม่ว่าจะในฐานะญาติอาวุโสหรือผู้พิทักษ์บันไดสวรรค์ เย่ว์ชิวก็ควรแก่การเคารพนับถือ

ภายใต้การยินยอมของวิญญาณเย่ว์ชิว เย่ว์หยางผ่านเข้าไปในประตูบันไดสวรรค์ได้

นี่คือโลกภายในบันไดสวรรค์อย่างแท้จริง

ก่อนหน้านี้เย่ว์หยางเคยมีความคิดมาก่อน

อย่างไรก็ตาม หลังจากเข้าสู่โลกบันไดสวรรค์ได้เห็นภาพในปัจจุบัน เขาจึงรู้ได้ว่าสิ่งที่เขาคิดไว้ก่อนหน้านั้นทั้งหมดผิดถนัด  โลกแห่งบันไดสวรรค์ที่แท้จริงก็คือต้นไม้!

จุดนี้ไม่ว่ายังไง เย่ว์หยางก็คาดไม่ถึง!

แม้ว่าเย่ว์หยางจะเคยเห็นอสูรขนาดยักษ์มานับไม่ถ้วน ซึ่งรวมทั้งปลาวาฬเกาะโบราณอยู่ในนั้นด้วย  อย่าว่าแต่โลกของอสูรเลย ทั้งสิ่งก่อสร้าง เกาะและแม้แต่ภูเขาที่เย่ว์หยางเคยเห็นมาทั้งหมดในชีวิตไม่มีสิ่งใดบ่งชี้ว่าจะมีชีวิตรอดมาจนมีขนาดใหญ่ได้เหมือนกับโลกพฤกษาของบันไดสวรรค์นี้ได้

เท่าที่เย่ว์หยางเห็นด้วยสายตา เขามองไม่เห็นจุดสูงสุด

มองไม่เห็นสุดขอบ

เทือกเขานับไม่ถ้วน ยอดเขา ทะเลสาบอยู่ด้านบนของโลกพฤกษา มีน้ำตกขนาดใหญ่ตกลงมาจากภูเขาที่ลอยอยู่ในท้องฟ้ามองเห็นอยู่ทุกที่

หากไม่เห็นรากขนาดใหญ่เกินจะจินตนาการ ทั้งกิ่งก้านและใบที่นับกันไม่หวาดไม่ไหวแสดงให้เห็นว่านี่เป็นต้นไม้ที่ลอยอยู่เหนือท้องฟ้า อย่างนั้นเย่ว์หยางคงไม่กล้าคิดว่านี่ก็คือต้นไม้แน่นอน

ไกลออกไปไม่สามารถมองเห็นได้ทั้งหมด

เมื่อบินใกล้เข้าไป เขายิ่งประหลาดใจที่ว่าภายใต้โลกพฤกษาบันไดสวรรค์ยังมีพื้นที่ขนาดใหญ่ มีเนื้อที่เกินกว่าจะจินตนาการ เย่ว์หยางใช้พลังจักษุทิพย์ตรวจสอบ นั่นเป็นพื้นที่ว่างเปล่าเป็นส่วนหนึ่งของหลุมดำที่กลืนกินทุกอย่าง ด้านบนของโลกพฤกษาในภูเขาลูกแล้วลูกเล่า ยังมีบันไดที่ถูกสร้างขึ้น บันไดเหล่านี้ใหญ่เกินจะบรรยาย แต่ละระดับสูงถึงหมื่นเมตร และแต่ละขั้นบันไดทางเดินสูงสิบเมตร มีแต่ยักษ์ไตตันเท่านั้นที่จะเดินได้อย่างสบาย

ถ้าบันไดหินเหล่านี้ถูกสร้างในชั่วชีวิตคน  ก็แสดงว่าเป็นเทพเจ้าสร้างขึ้น

นอกจากเทพเจ้าแล้ว ไม่มีใครอื่นสามารถสร้างสิ่งก่อสร้างได้ใหญ่โตขนาดนี้!

ตอนนี้เย่ว์หยางเข้าใจได้ในที่สุดแล้วว่าทำไมถึงเรียกว่าบันไดสวรรค์  กลับกลายเป็นว่าเมื่อเขาแหงนมองดูท้องฟ้าที่ไกลไม่มีที่สิ้นสุด แม้แต่จุดที่ดวงดาวทอแสงระยิบ ก็ยังเป็นจุดที่โลกพฤกษางอกงามไปถึง...  การปีนขึ้นไปบนโลกพฤกษาที่ไม่รู้จักนี้ไม่ต่างไปจากการขึ้นไปตามบันไดสวรรค์!

 “มีการกล่าวว่าบันไดมีร้อยล้านขั้น” จักรพรรดินีราตรีกล่าว  เย่ว์หยางรู้สึกมึนงง ร้อยล้านขั้น?  พระเจ้า นี่เขาสร้างบันไดสูงขนาดนั้นได้ยังไง?

 “ที่นี่จะมีพลังกฎสวรรค์คอยจำกัดพลังการปีนขึ้นไปในแต่ละระยะ จะมีแรงกดดันเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า ในทุกร้อยขั้นบันไดถือว่าเป็นระดับเล็กๆ มาตรฐานของหอทงเทียนยังเป็นระดับต่ำทั้งหมดได้แต่ฝึกในระดับร้อยขั้นแรกเท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะก้าวข้ามได้เกินร้อยขั้น!  มาตรฐานความสำเร็จระดับปราณฟ้า อย่างมากสุดก็ขึ้นไปได้หมื่นขั้นบันได และไม่สามารถขึ้นไปต่อได้อีก!  อนึ่งถ้าเป็นระดับปราณราชันย์ของหอทงเทียนสถานะจะดีกว่า  คาดกันว่าคงไต่ระดับไปได้ถึงห้าหมื่นขั้น”  จื้อจุนมองดูเย่ว์หยาง เสวี่ยอู๋เสีย องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน  พวกนางค่อยหันหน้าไป “ข้าจะรอพวกเจ้าอยู่ที่แสนขั้นแรก อย่าให้ข้ารอนานล่ะ”

 “ที่นี่พวกเจ้าสามารถบินได้ในที่อื่น แต่การขึ้นบันไดศิลาไม่อนุญาตให้ใช้วิธีบิน ต้องเดินไปทีละขั้น”  จักพรรดินีราตรียังคงซ่อนตัวในสภาพล่องหน  แต่นางเตือนเย่ว์หยางให้ระวังตัว  จื้อจุนและจักรพรรดินีราตรี ไปที่บันไดสวรรค์พร้อมกัน

พวกนางลอยตัวจากไปอย่างง่ายดาย

ขณะที่เย่ว์หยางกำลังเตรียมจะก้าวขึ้นบันไดศิลาชั้นล่าง ลี่เยี่ยนกระโดดพรวดพราดออกมาก่อน “ขอข้าลองก่อน!”

อย่างไรก็ตามเมื่อนางกระโดดลงบนบันไดศิลา นางก็ต้องประหลาดใจ “ความรู้สึกนี้”  ความประหลาดใจของนางทำให้ทุกคนอดสงสัยมิได้  ทุกคนก้าวเท้าลงไปและส่งเสียงอุทาน  ที่บันไดขั้นล่าสุดเย่ว์หยางพบว่าพลังศักดิ์สิทธิ์จากด้านบนดูเหมือนพยายามกดร่างของเขาลงกับพื้น

ความกดดันแบบนี้ไม่ใช่ชนิดกดเพื่อบดขยี้คน  แต่เป็นพลังกฎสวรรค์ที่จำกัดการเคลื่อนไหว  ถ้าคนผู้นั้นไม่เคลื่อนไหวบนบันได  อย่างนั้นก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น  แต่ตราบเท่าที่ลงมือเล็กน้อย ก็ต้องใช้พลังร่างกายอย่างมหาศาลไม่ว่าจะเคลื่อนไหวทำอะไรก็ตาม จะทำให้สิ้นเปลืองแรงและเหน็ดเหนื่อยง่าย

 “เอ, อย่างข้าจะผ่านระดับสองไม่ได้เชียวหรือ?”  เด็กสาวยักษ์ก็ออกมาทดลองด้วยเช่นกัน นางพบด้วยความประหลาดใจว่านางไม่สามารถก้าวข้ามขั้นที่สองไปที่ขั้นสามได้โดยตรง

 “ข้ารู้สึกว่ายากมาก!”  ด้วยพลังหัวใจธรณีสารและพลังยักษ์ไตตัน อาหมันที่ไม่เคยรู้จักเหน็ดเหนื่อย  นางกระโดดไปที่ระดับสองของบันไดขั้นแรก เป็นครั้งแรกที่นางรู้สึกเหนื่อย นางประหลาดใจมาก มิน่าเล่าปราณก่อกำเนิดระดับต่ำจึงได้แต่ฝึกในบันไดสวรรค์ที่ร้อยขั้นแรก  พอผ่านระดับปราณก่อกำเนิดได้แล้ว ก็ต้องไปที่ระดับเกินร้อย บางทีแม้แต่เต่าก็ยังคลานเร็วกว่า

 “ทุกคน, อย่าใช้เครื่องมือเสริมพลัง และไม่ต้องเรียกอสูรออกมาช่วย ให้ขึ้นไปตามปกติที่สุด!”ทักษะหกรับรู้ทำให้องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนตระหนักได้ว่านี่คือวิธีฝึกฝนที่ดีที่สุด

 “ถ้าเจ้าใช้น้ำหนักเพิ่มขึ้นเล็กน้อย คาดว่าจะให้ผลที่ดีขึ้น!”  เสวี่ยอู๋เสียเปิดหนังสือแห่งสัจจะ หนึ่งในสิบวิธีฝึกฝนที่พบนั้นทำได้จริง

ฝึกแบกน้ำหนัก ทุกคนจะต้องฝึกในช่วงเวลาหนึ่งเกือบทุกวัน

ลี่เยี่ยนและจุ้ยมาวอี้ พวกนางจะคุ้นเคยกับการใช้น้ำหนักมาก

นางเซียนหงส์ฟ้าและเจ้าเมืองโล่วฮัวจะใช้น้ำหนักน้อยกว่า

เมื่อได้ฟังเสวี่ยอู๋เสียแนะนำให้เพิ่มการแบกน้ำหนัก ทุกคนยืนรอคอยอยู่นานและเปลี่ยนอุปกรณ์เครื่องมือของตน  อุปกรณ์แบกน้ำหนักเหล่านี้เย่ว์หยางสร้างและดัดแปลงทั้งหมดในยามที่เบื่อ และมีน้ำหนักแตกต่างไปตามแต่ละบุคคล  อี้หนาน เย่ว์ปิงและเย่ว์หวี่จะเป็นอุปกรณ์ค่อนข้างเบา  ส่วนน้ำหนักอุปกรณ์ขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน จุ้ยมาวอี้และลี่เยี่ยนน้ำหนักจะอยู่ที่เกราะหนัก

อาหมันยืนยันขอมีส่วนร่วมในการฝึกขึ้นบันไดสวรรค์ และช่วยเย่ว์หยางดูแลความปลอดภัยของเย่ว์ปิงไม่ให้ได้รับอันตราย

อาหงก็ออกมาร่วมในการฝึกฝนครั้งนี้ด้วย แม้แต่ตั่วตั่วก็ยังเลิกนอนเกียจคร้านขอมีส่วนร่วมอย่างกระตือรือร้น นางกระโดดโลดแล่นไปข้างหน้าอย่างง่ายดาย  หลังจากผ่านไปชั่วขณะนางก็มองไม่เห็นผู้คน มีแต่ภูตเพลิงฟ้าและตั๊กแตนมัจจุราชทั้งสองเป็นอสูรจ้าวเวหา การไม่สามารถบินได้เป็นเรื่องโหดร้ายกับพวกนาง เพราะพวกนางไม่ถนัดเดิน

สาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงออกมาก่อนเวลา ทั้งที่ยังไม่ฟื้นคืนจากสภาพพลังภายในปั่นป่วน

และพยายามขึ้นไปให้ถึงชั้นบนๆ ที่หนักสุด

ด้วยพลังของนางแม้ว่าท่าทางการเดินจะดูทุลักทุเลไปบ้างเหมือนคนเมา แต่ก็ไม่มีปัญหากับการขึ้นไปถึงหมื่นกว่าขั้น  ที่สำคัญนางได้รับตกทอดพลังเทพมังกร

สองสาวองครักษ์ศึกอาเหยาและอาหยู ทั้งสองจับมือกันไล่ตามตั่วตั่วมาติดๆ

ดูเหมือนว่าพวกนางจะแข่งขันกับตั่วตั่ว

เป็นอิคคาที่ออกมาพร้อมกับเจี้ยงอิง เนื่องจากครั้งก่อนนางร่วมกับเจี้ยงอิงต่อสู้ สัมพันธ์กับสาวมังกรเจี้ยงอิงกับนางจึงดีที่สุด

 “เจ้าอยากจะฝึกกับพวกเขาด้วยหรือ?” เย่ว์หยางพบว่าเสี่ยวเหวินหลีก็ออกมาด้วยเช่นกัน  ในการทดสอบผ่านด่านตามปกติเว้นแต่จะมีการต่อสู้ เสี่ยวเหวินหลีจะไม่ออกมา ทำไมวันนี้เธอถึงได้ยกเว้น?  นอกจากนี้ บันไดสวรรค์นี้เป็นการฝึกฝนที่ยากผิดไปจากธรรมดา แต่เสี่ยวเหวินหลียิ้มหวานให้เย่ว์หยาง ร่างของเธอเปล่งแสงสว่างเจิดจ้าและกลายเป็นร่างเด็กมนุษย์สวยผุดผ่อง

ขาเรียวยาว เอวบางอ้อนแอ้นและร่างเปลือย

เธอดูเหมือนมนุษย์ธรรมดา!

ลักษณะดั้งเดิมที่มีหกแขนหายไปกลายเป็นเด็กที่มีสองมือยกเว้นวงหน้าของเธอที่ไม่เปลี่ยน ตอนนี้ถ้าเสี่ยวเหวินหลีสวมใส่ชุดเด็กมนุษย์ จะไม่มีใครจำเธอได้ว่าเคยเป็นปีศาจอสรพิษ

องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนร้องตกใจทันที “เสี่ยวเหวินหลี!  เจ้าแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้ด้วยหรือนี่? สมบูรณ์แบบเสียด้วย  เป็นพัฒนาการที่ดีมาก”

เย่ว์หวี่รอบคอบระมัดระวังที่สุด นางรีบเอาเสื้อผ้ามาสวมให้เสี่ยวเหวินหลีที่ยังเปลือยกาย

 “บางทีอาจเป็นผลมาจากเหตุการณ์ในเมืองเจิ้งฝู..” พอเสวี่ยอู๋เสียพูดทุกคนก็ตระหนักได้ทันทีถึงสิ่งที่เกิดขึ้น  เสี่ยวเหวินหลีคืออสูรเทพ  เธอไม่สามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้  แต่เป็นเพราะพลังของเธอยังไม่สมบูรณ์พอจะแปลงร่างเป็นมนุษย์  แต่ถ้าไม่ประสบความสำเร็จในการแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้อย่างสมบูรณ์ เธอจะไม่ยอมเปลี่ยนจากร่างเดิมของปีศาจอสรพิษ  จนกระทั่งได้รับพลังและความทรงจำตกทอดจากเมืองเจิ้งฝู เธอจึงแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้สำเร็จ  และแปลงร่างให้เย่ว์หยางดู

 “อืน..” เสี่ยวเหวินหลีพยักหน้าและส่ายศีรษะ

ความจริงเธอสามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้สมบูรณ์  แต่สิ้นเปลืองพลังงานโดยไม่จำเป็น เธอจึงไม่ยอมแปลงร่างเป็นมนุษย์

ต่อมาเมื่อเธอได้พลังและความทรงจำในเมืองเจิ้งฝู จึงทำให้มีความก้าวหน้าไปอีกระดับหนึ่ง  แม้ว่าการแปลงร่างเป็นมนุษย์จะไม่ต้องสิ้นเปลืองพลังอยู่คงอยู่ในร่างมนุษย์ ตอนนี้การแปลงเป็นมนุษย์ก็เหมือนกับมนุษย์จริงดูจากเมื่อเธออยู่กับเย่ว์หยาง!

เย่ว์หยางดีใจแทบคลั่งอุ้มเสี่ยวเหวินหลีโยนขึ้นอากาศ พูดอย่างร่าเริง  “ลูกพ่อ! ทำได้เยี่ยมจริงๆ  ต่อไปเราจะพยายามกันอย่างหนัก รู้ไหม?” เสี่ยวเหวินยิ้มหวานให้เย่ว์หยางและพยักหน้าจริงจัง “อืนน”