ตอนที่ 850 เสมอ!
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา จอมภพเสินเหยียนก็เริ่มฝึกฝนอย่างหนักหน่วง ไม่นานหลังจากที่จอมภพหลิงหลงกลายเป็นผู้นำของสมาพันธ์จอมภพ เขาก็กลายเป็นผู้นำของวังดาวเพลิงแดง
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจอมภพเสินเหยียนจะฝึกฝนได้มากเพียงใด ฐานการฝึกปรือของจอมภพหลิงหลงก็ก้าวหน้าไปอย่างก้าวกระโดด จอมภพเสินเหยียนจะพ่ายแพ้ทุกครั้งที่เขาท้าทายนาง และเขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าช่องว่างระหว่างฐานการฝึกฝนของพวกเขาถ่างกว้างขึ้นเรื่อยๆ
ไม่มีใครรู้ว่าการฝึกฝนของจอมภพหลิงหลงถึงระดับใด
หัวใจของจอมภพเสินเหยียนลุกโชนด้วยความวิตกกังวล ทุกครั้งที่เขาพ่ายแพ้ เขารู้สึกราวกับว่าศักดิ์ศรีของเขาถูกเหยียบย่ำอย่างไร้ความปรานีใต้ฝ่าเท้าของจอมภพหลิงหลง
เขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง แต่เขาไม่สามารถตามทันการฝึกฝนของจอมภพหลิงหลงได้
ขณะที่เขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เขาก็ได้พบกับบุคคลลึกลับที่ให้วิชาลับแก่เขา
จอมภพเสินเหยียนได้ฝึกฝนวิชาลับนั้นและปลูกฝังเจตจำนงอื่นภายในร่างกายของเขา เป็นเพราะเจตจำนงอันเป็นเอกลักษณ์นี้ทำให้เขากล้าที่จะท้าทายจอมภพหลิงหลงต่อไป
ตอนนี้ วังดาวเพลิงแดงและสมาพันธ์จอมภพเป็นเหมือนไฟและน้ำ และสงครามจะปะทุขึ้นเมื่อใดก็ได้
ในขณะนี้หมีขวงและอี่เหวินเซียงกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด พลังของรูปแบบ เต๋ากาลอวกาศฉีกช่องว่างอย่างต่อเนื่อง และคลื่นของพายุที่น่าสะพรึงกลัวก็พัดมา
สีหน้าของหมีขวงดูดุดันในขณะที่เขายังคงโจมตีต่อไป ราวกับว่าสัตว์นับหมื่นตัวควบม้าและคำราม
ในทางกลับกัน ท่าทางของอี่เหวินเซียงผ่อนคลาย ชุดเกราะรบสีแดงสดบนร่างกายของเขากำลังลุกไหม้ด้วยเปลวไฟสีแดง ทุกหมัดและทุกการเตะของเขาทำให้เกิดเปลวไฟลุกโชนจำนวนมาก รัศมีของเขาไม่ธรรมดา
เป้ง เป้ง เป้ง!
ประกายไฟปลิวไปทุกทิศทุกทาง และลมแรงก็ส่งเสียงหวีดหวิว
ในแง่ของความแข็งแกร่ง หมีขวงด้อยกว่าอี่เหวินเซียงเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ด้วยพลังของวิญญาณอสูร เขาจะไม่พ่ายแพ้ง่ายๆ
ทั้งสองฝ่ายอยู่ในทางตัน และการต่อสู้ก็เริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ
ศิษย์ของสมาพันธ์จอมภพและวังดาวเพลิงแดงตะโกนทีละคน
เย่เฉินทำงานหลายอย่างพร้อมกัน เขาแยกส่วนหนึ่งของจิตใจเพื่อดูการต่อสู้ในขณะที่จิตวิญญาณของเขาจมลงเพื่อนำทางและรวบรวมพลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศ ที่เหลืออีกสองรูปแบบ เขารู้สึกว่าเขาได้สร้างความก้าวหน้าครั้งใหม่ในฐานการฝึกฝนของเขา พลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศทั้งสองค่อยๆแสดงสัญญาณของการก่อตัว
กล่าวกันว่าพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศทั้งห้ามีโอกาสที่จะไปถึงระดับสูงสุดในช่วงชีวิตของเขา จะเป็นอย่างไรถ้าเขาเข้าใจพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศทั้งเจ็ด?
ในประวัติศาสตร์อันยาวนานของดาราจักรทางช้างเผือก มีใครบ้างที่เข้าใจพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศทั้งเจ็ดหรือไม่?
เย่เฉินหมกมุ่นอยู่กับการฝึกฝนของเขาจนการต่อสู้ในโลกภายนอกไม่สามารถดึงดูดความสนใจของเขาได้
ในทางกลับกัน อาจารย์สิงโตหาวและเฝ้าดูการต่อสู้ในใจกลางโรงฝึกอย่างสบายๆ
นอกเหนือจากหมีขวงและอี่เหวินเซียงแล้ว การแข่งขันระหว่างศิษย์ธรรมดาของสมาพันธ์จอมภพและวังดาวเพลิงแดงก็รุนแรงมากเช่นกัน
สมาพันธ์จอมภพได้ส่งศิษย์เทพบริกรระดับสิบหลายร้อยคนไปต่อสู้กับศิษย์ของวังดาวเพลิงแดง ศิษย์ชั้นยอดไม่สามารถชนะได้เพราะอัจฉริยะระดับสูงเพียงไม่กี่คนเพิ่งสร้างความก้าวหน้า อย่างไรก็ตาม การแข่งขันระหว่างศิษย์ธรรมดาสามารถสะท้อนถึงความแข็งแกร่งโดยรวมของพลังได้
ในปีที่ผ่านมา สมาพันธ์จอมภพมีอำนาจเหนือกว่าเสมอมา อย่างไรก็ตามด้วยเหตุผลบางอย่างโดยไม่คาดคิด คุณภาพของศิษย์ธรรมดาของวังดาวเพลิงแดงนั้นสูงกว่าในอดีตมาก และสมาพันธ์จอมภพก็พ่ายแพ้มากกว่าที่พวกเขาชนะ
“ให้ตายเถอะ เหล่าดาวรุ่งน้อยแห่งวังดาวเพลิงแดง! ดูข้าจะสอนบทเรียนให้!”
เทียนหลิงเอ๋อทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว และนางก็ส่งเสียงโกรธด้วยความโกรธขณะที่นางกระโดดขึ้น เตรียมที่จะพุ่งเข้ามาและต่อสู้
ในขณะนี้ ฝ่ามือขวาของอาจารย์สิงโตคว้าขึ้นไปในอากาศแล้วดึงเทียนหลิงเอ๋อกลับ
“ด้วยความสามารถเล็กๆ น้อยๆ ของเจ้า มันคงจะแปลกถ้าเจ้าไม่โดนทุบตีในที่สุด!”
อาจารย์สิงโตหัวเราะและเกี่ยวแขนของเขารอบเอวของเทียนหลิงเอ๋ออย่างไม่เกรงใจ โอ้ เอวของนางบางและนุ่มมาก มันรู้สึกดีมาก
“เจ้าขี้โกง! ปล่อยข้าเร็วๆ เข้า! ระวังข้าจะทุบตีเจ้าอีก!”
เทียนหลิงเอ๋อสาปแช่งด้วยความโกรธและยกมือขึ้นเพื่อตบเขา
“ข้า อาจารย์สิงโต มีผิวหนังหยาบหนา มาเลย การทุบตีก็คือการจูบ และการดุก็คือความรัก!”
อาจารย์สิงโตขยับใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้นางมากขึ้นอย่างหน้าด้านด้วยสีหน้าอ่อนหวาน
เทียนหลิงเอ๋อรู้สึกทันทีราวกับว่านางเพิ่งกินแมลงวัน ความอับอายของนางกลายเป็นความโกรธเมื่อนางใช้พลังของรูปแบบเต๋าแห่งกาลอวกาศเพื่อโจมตีร่างของอาจารย์สิงโต อย่างไรก็ตาม อาจารย์สิงโตไม่ได้โต้ตอบเลย เขาไม่ได้รับบาดเจ็บหรือจั๊กจี้ เขาหัวเราะแล้วพูดว่า
“พรสวรรค์ของเจ้าก็ไม่เลว เจ้าได้เข้าใจรูปแบบเต๋ากาลอวกาศสองรูปแบบแล้ว”
พลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศรอบๆ ตัวของอาจารย์สิงโตนั้นหมุนเวียนและทำให้การโจมตีของเทียนหลิงเอ๋อเป็นกลางได้อย่างง่ายดาย
ในขณะนั้น กลุ่มสิงโตขนนกวิเศษได้ล้อมรอบพวกเขา
“เจ้าสารเลว ถ้ารู้ว่าอะไรดีสำหรับตัว รีบวางคุณหนูของเราซะ!”
“เจ้ารู้ไหมว่านางเป็นใคร ถ้าเจ้าอยากตายก็พูดมาสิ!”
อาจารย์สิงโตยังคงยิ้มหน้าด้านในขณะที่เขาโอ้อวดอย่างไร้ยางอาย
“แม้ว่าพวกเจ้าสิงโตทั้งหมดจะร่วมมือกัน แต่เจ้าก็ยังไม่สามารถแข่งขันกับข้าได้ ข้าก็ไม่อยากต่อสู้กับเจ้าเหมือนกัน พวกเจ้าดูแลคุณหนูของเจ้าดีกว่า ถ้านาง เข้าสู่สนามรบ นางคงจะถูกทุบตีแน่!”
“งี่เง่า! เจ้าเข้าใจพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศสามรูปแบบเท่านั้น หากเจ้ามีความสามารถจริงๆ งั้นก็เอาชนะคนเหล่านั้นทั้งหมดจากวังดาวเพลิงแดง! ข้าจะนอนกับเจ้าคืนนี้!”
เทียนหลิงเอ๋อวางมือบนสะโพกของนางและจ้องมองไปที่อาจารย์สิงโต
อาจารย์สิงโตตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะหัวเราะออกมา เสียงของเขาราวกับฟ้าร้อง
“แม่สาวน้อย มีบุคลิกโดดเด่น ข้าชอบ!” 'ในเมื่อเจ้าพูดเช่นนั้น ข้าจะเอาชนะคนเหล่านี้ทั้งหมดจากวังดาวเพลิงแดง!' เมื่อเจ้ากลับมาคืนนี้ ไปที่ห้องของข้า ล้างหน้าให้สะอาด ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออก และรอข้าอย่างเชื่อฟัง!”
"มันเป็นข้อตกลง!"
เทียนหลิงเอ๋อไม่ได้ถอยกลับเลยในขณะที่นางตอบในลักษณะครอบงำ
ใบหน้าของอาจารย์สิงโตเต็มไปด้วยสีหน้าแห่งโชคลาภในทันที เขายิ้มกว้างจนมองเห็นฟันแต่มองไม่เห็นตา
เย่เฉินมองไปที่อาจารย์สิงโต จากนั้นจึงมองไปที่เทียนหลิงเอ๋อ และส่ายหัวด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น โลกของสิงโตไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์สามารถเข้าใจได้จริงๆ
“ขอให้โชคดี พี่หมีขวง!”
"ขอให้โชคดี!"
เหล่าศิษย์ของสมาพันธ์จอมภพ 'ตะโกนดังขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่พวกเขาดูการต่อสู้อย่างประหม่า
วังดาวเพลิงแดงก็เต็มไปด้วยเสียงเช่นกัน
อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอายต่อสู้ ผู้คนจากกองกำลังอื่นๆ ต่างกังวล โดยไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะจบลงอย่างไร
การกระทำของอี่เหวินป๋อทำให้เหล่าศิษย์ของสมาพันธ์จอมภพ โกรธเคือง หากไม่ใช่เพราะการควบคุมของจ้าวดวงดาวระดับสูงสักสองสามคน ศิษย์ของ สมาพันธ์จอมภพอาจจะรีบเร่งไปต่อสู้กับผู้คนในวังดาวเพลิงแดงแล้ว
ความโกรธของเขาล้นออกมาและกลายเป็นรัศมีแห่งการฆาตกรรมที่เต็มท้องฟ้า ทำให้ทุกคนรู้สึกหายใจไม่ออก
การต่อสู้ระหว่างหมีขวงและอี่เหวินเซียงก็มาถึงช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดเช่นกัน
พวกเขาทั้งสองทิ้งภาพติดตาไว้เบื้องหลัง
เหยี่ยวล่ากระต่าย!
พลังรูปแบบเต๋าในกาลอวกาศรอบๆ ตัวของอี่เหวินเซียงก็กลายเป็นอินทรีแดงขนาดยักษ์ที่โฉบลงมาทางหมีขวง
พลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศกลายเป็นกรงเล็บอันแหลมคมและฟันลง
“ระวังตัวด้วย พี่หมีขวง!”
ศิษย์ของสมาพันธ์จอมภพ อุทานด้วยความตกใจ
ขณะที่เขากำลังจะถูกกรงเล็บอันแหลมคมฉีกเป็นสองท่อน ร่างของหมีขวงก็หดตัวลงและกลิ้งไปด้านข้างด้วยเสียง "หวือ"
บูม!
พลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศของอี่เหวินเซียงกระทบพื้นโรงฝึก และกระแสพลังงานก็กระจัดกระจายไปทุกทิศทาง
ในขณะที่เขากลิ้งออกไป หมีขวงก็ส่งเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวและชกไปที่หน้าท้องของอี่เหวินเซียง
"ตาย!"
หมัดของหมีขวงมีพลังทั้งหมดของเขา พลังทั้งหมดของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศมุ่งความสนใจไปที่จุดเดียวบนหมัดขวาของเขา เหมือนเข็มบางๆ มันยิงไปที่ร่างของอี่เหวินเซียง
หมัดของหมีขวงกำลังจะฟาดลงบนร่างของอี่เหวินเซียง แต่จู่ๆ รอยยิ้มอันน่ากลัวก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ อี่เหวินเซียง
ได้ยินเสียง "ปัง"
หมัดของหมีขวงถูกอี่เหวินเซียงจับไว้!
“ความแข็งแกร่งของเจ้ายังขาดอยู่!”
อี่เหวินเซียงหัวเราะอย่างเย็นชา ทันใดนั้นเขาก็เปิดใช้งานพลังงานฝ่ามือของเขา มีเสียงแครก กระดูกในมือขวาของหมี่กวงก็หัก
ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงมาจากแขนของเขา ทำให้ใบหน้าของหมีขวงซีดลงทันที
อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของหมีขวงเผยให้เห็นรอยยิ้มที่เย็นชาและมุ่งมั่น
เกิดอะไรขึ้น?
อี่เหวินเซียงขมวดคิ้ว เขารู้สึกถึงพลังปราณที่เหมือนเข็มแทงทะลุฝ่ามือขวาของเขาและโจมตีไปตลอดทาง เขาปิดผนึกเส้นชีพจรของเขาเพื่อปิดกั้นมัน แต่ พลังปราณนั้นอยู่ยงคงกระพันเมื่อมันแทงทะลุไปจนถึงหัวใจของเขา!
ปัง
พลังปราณระเบิดในร่างกายของอี่เหวินเซียง เขากระอักเลือดออกมาเต็มปากและโกรธจัดด้วยความอับอาย ขณะที่เขาถูกส่งตัวให้กระเด็นไป เขาก็เตะหน้าอกของหมีขวง
ทั้งสองกระเด็นถอยหลังพร้อมกันและล้มลงกับพื้น
ร่างกายของหมีขวงได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาล้มลงกับพื้นหายใจไม่ออก สติสัมปชัญญะของเขาค่อยๆจางหายไป
ฐานการฝึกฝนของเขาต่ำกว่าของอี่เหวินเซียงมากและนี่คือขีดจำกัดของเขาแล้ว
อี่เหวินเซียงเช็ดเลือดจากมุมปากของเขาแล้วเซไปที่เท้าของเขา เขาไม่คาดคิดว่าหมีขวงจะทำร้ายเขาจริงๆ! แววตาเย็นชาแวบผ่านดวงตาของเขา เขามองไปที่หมีขวงที่กำลังหอบอยู่บนพื้น และเดินช้าๆ
แม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะประสบความสูญเสียอย่างหนัก แต่ก็เห็นได้ชัดว่า อี่เหวินเซียงมีข้อได้เปรียบ ศิษย์ของสมาพันธ์จอมภพอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แม้แต่ศิษย์พี่หมีขวงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเหรอ?
“พี่หมีขวงเข้าใจพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศสามรูปแบบเท่านั้น ในขณะที่อีกฝ่ายเข้าใจสี่รูปแบบ มันน่าประทับใจมากที่เขาสามารถต่อสู้แบบนี้ได้!
“ทำได้ดีมาก พี่หมีขวง!”
อี่เหวินเซียงมองไปที่หมีขวงซึ่งอยู่บนพื้นและค่อยๆ หมดสติเนื่องจากอาการบาดเจ็บสาหัส เจตนาฆ่าปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
ดวงตาของเย่เฉินเปิดกว้าง อี่เหวินเซียงต้องการฆ่าหมีขวงเหรอ? ผู้คนในวังดาวเพลิงแดงกล้าสังหารผู้คนในโรงฝึกยุทธ์เหรอ? นี่มันไร้ยางอายเกินไปแล้ว! พวกเขาต้องการเริ่มสงครามจริงหรือ?
ในใจเย่เฉิน หมีขวงเป็นเพื่อนของเขาอยู่แล้ว เขาจะดูหมีขวงถูกฆ่าได้อย่างไร?
เย่เฉินเหลือบมองอาจารย์สิงโตที่อยู่ข้างๆ เขาแล้วพูดว่า
"อาจารย์สิงโต ลุยเลย!"
เนื่องจากคำพูดของเทียนหลิงเอ๋อ อาจารย์สิงโตจึงพร้อมที่จะลงมือแล้ว เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเย่เฉิน เขาก็กลายเป็นกระแสแสงและยิงไปที่ใจกลางห้องฝึกด้วยเสียง "หวือ"
อี่เหวินเซียงเดินไปทีละก้าวไปยังหมีขวง ทุกก้าวที่เขาเดิน ความกดดันจำนวนไม่สิ้นสุดกดลงบนหมีขวง
“ฮ่าฮ่า เจ้าทั้งคู่ได้รับบาดเจ็บ ก็เลยเสมอกัน การประลองนี้จบแล้ว เปลี่ยนคนกันเถอะ! เจ้าได้รับบาดเจ็บ ข้าเลยไม่อยากรังแกเจ้า!”
จู่ๆ อาจารย์สิงโตก็ปรากฏตัวขึ้นและหัวเราะอย่างเต็มที่ เขามีสีหน้าขี้เกียจ
เมื่อเห็นความพ่ายแพ้ของหมีขวง หรงหยวนก็พร้อมที่จะลงจากเวทีแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของอาจารย์สิงโต เขาก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เขาไม่คาดคิดว่าอาจารย์สิงโตจะเข้าสู่เวทีในขณะนี้
ไม่เพียงแต่หรงหยวนเท่านั้น แต่หลิงเชวี่ยและคนอื่นๆ รวมถึงศิษย์ของ สมาพันธ์จอมภพ ก็ไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจอย่างยิ่ง
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้มองในแง่ดีเกี่ยวกับโอกาสของอาจารย์สิงโต ผู้คนจากวังดาวเพลิงแดงเริ่มแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ สมาพันธ์จอมภพแพ้ไปแล้วสองรอบติดต่อกัน พวกเขาไม่คิดว่าอาจารย์สิงโตจะทำได้ดี
หมีขวงแพ้อย่างชัดเจน แต่อาจารย์สิงโตบอกว่าเสมอ! สีหน้าของอี่เหวินเซียง มืดลง พลังของลวดลายเต๋าในกาลอวกาศทั้งสี่รวมตัวกันที่หมัดขวาของเขา ก่อให้เกิดเงาหมัดจำนวนนับไม่ถ้วนที่บินไปหาอาจารย์ราชสีห์ เขาสาปแช่งเสียงดัง
"งั้นพวกเจ้าทั้งสองก็ตายเถอะ!"
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น