Panlong เล่ม 13 เกบาโดส – ตอนที่ 38 โจมตีในทางกลับ

เล่ม 13 เกบาโดส – ตอนที่ 38 โจมตีในทางกลับ

ลินลี่ย์อยู่ในท่านั่งสมาธิกับพื้นสามารถรู้สึกได้ง่ายถึงโลกว่ากว้างใหญ่ไพศาลเพียงไหน โลกจะเต็มไปด้วยแก่นธาตุดิน  อณูดินทุกชิ้นเป็นมิตรและคุ้นเคยกับเขา  มีลินลี่ย์อยู่ใจกลาง  จังหวะการเต้นของชีพจรโลกถาโถมเข้ามาจากทุกทิศ

  

“ตึกๆ”  “ตึกๆ” .....

แรงกระเพื่อมเต้นของพลังชีพจรซึ่งทะลักเข้ามาหาเต็มไปด้วยแก่นธาตุดิน พลังเหล่านั้นม้วนตัวเข้ามาเหมือนกับคลื่น มีปฏิสัมพันธ์กันและกันขณะที่หลอมรวมเข้ากับพลังชีพจร

ชีพจรโลก  แก่นธาตุดิน

ลินลี่ย์กำลังให้ความสนใจหลอมรวมเคล็ดความรู้ลึกลับทั้งสองช้าๆ

 “ลินลี่ย์!”  ลินลี่ย์ที่อยู่ในช่วงเวลาการทำสมาธิถูกรบกวนด้วยสำนึกเทพ  ลินลี่ย์รู้ว่าเป็นเดเลียติดต่อเขาเข้ามา  ลินลี่ย์ยิ้มโดยไม่รู้ตัว  “เดเลีย!  มีอะไรหรือ?  คิดถึงข้าหรือ?”

 “ฮึ, ใครคิดถึงเจ้ากันเล่า?”  เดเลียแค่นเสียงแง่งอน  “ลินลี่ย์!  ข้าอยากถาม เจ้าตั้งใจจะฝึกอยู่ที่ภูเขาฆ้องทองแดงอีกนานเท่าใด?”

ลินลี่ย์อดตกใจไม่ได้

เสียงของเดเลียแฝงไปด้วยแววไม่พอใจ  เป็นธรรมดาที่ลินลี่ย์สามารถตรวจสอบได้  เพียงแต่ตอนนี้ลินลี่ย์ตระหนักได้ว่าค่อนข้างนานไปนิด  “ข้าจากปราสาทเลือดมังกรมาในปี 10066 แต่นี่เป็นปี 10072 เป็นเวลาเกือบหกปีแล้ว  ที่ข้าไม่ได้กลับไปเลยสักครั้ง!”

เมื่อเขากำลังฝึก  เขาไม่ได้สังเกตว่าเวลาผ่านไปเร็วเพียงไหน  แค่รู้สึกเหมือนกับว่าหลายปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว

 “หกปี  ข้าไม่อาจตำหนิเดเลียที่ไม่พอใจได้”  ลินลี่ย์รู้สึกว่าเขาผิดเองที่อยู่ที่นี่

 “ลินลี่ย์, เจ้ากำลังฝึกไม่ใช่หรือ?  เจ้าสามารถฝึกในปราสาทเลือดมังกรได้ไม่ใช่หรือ”  ตอนนี้เดเลียชวนลินลี่ย์ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

 “อืม...เอาล่ะ เดเลีย ข้าจะกลับไปพรุ่งนี้”  ลินลี่ย์กล่าวทันที และจากนั้นเพิ่มคำขอโทษกลับไป  “เดเลีย,  ขอโทษด้วยนะ”

 “ข้าไม่ได้โกรธ  โอว, เจ้าบอกว่าพรุ่งนี้หรือ?”  เดเลียทั้งประหลาดใจและดีใจ  “ข้าจะสั่งให้บ่าวไพร่เตรียมงานเลี้ยงต้อนรับพรุ่งนี้  ลินลีย์, เจ้าจะมาถึงปราสาทเลือดมังกรเมื่อใด?  ตอนบ่ายหรือตอนกลางคืน?”

 “ข้าจะไปถึงก่อนบ่าย”  ลินลี่ย์มั่นใจเรื่องนี้

ความจริงตั้งแต่เริ่มต้นหลอมรวม เคล็ด ‘แก่นธาตุดิน’ เข้ากับ ‘การเต้นชีพจรโลก’ ลอร์ดบลูไฟร์ลีย์ลินไม่จำเป็นต้องให้คำแนะนำลินลี่ย์อีกต่อไป  ดังนั้นการอยู่ในภูเขาฆ้องทองแดงจึงไม่มีประโยชน์อะไรมากอีกต่อไป

ภายในคฤหาสน์แก่นธาตุ ภูเขาฆ้องทองแดง

 “วิ้วววว”  ลมภูเขาพัดโหยหวนและหญ้าและดอกไม้ข้างหน้าประตูคฤหาสน์ลู่ไหวเอน  อย่างไรก็ตาม สายลมแรงไม่สามารถโยกคลอนต้นไม้ใหญ่หลายต้นที่นั่นได้  เจ้าภูเขาฆ้องทองแดง หนึ่งในราชันย์พิภพจองจำเกบาโดส ลอร์ดบลูไฟร์และพี่ชายทั้งสองยืนนิ่งกับที่ส่งลินลี่ย์และบีบีกลับ

 “ลินลี่ย์ แม้ว่าเจ้าจะยังไม่กลับ  แต่ในไม่ช้า ข้าจะส่งเจ้ากลับอยู่ดี”  บลูไฟร์ ลีย์ลินพูดอย่างร่าเริง  “ฮ่าฮ่า เรื่องหลักก็คือว่าเร็วๆ นี้ ข้ากับพี่ชายทั้งสอง เราจะไปจากภูเขาฆ้องทองแดงและไปจากทวีปยูลานด้วย”

ลินลี่ย์รู้มานานแล้วว่าลีย์ลินจะจากไป

 “ท่านลีย์ลิน  ท่านจะไปที่ใด?”  บีบีถามอย่างสงสัย

 “ตอนนี้ข้าไม่แน่ใจ”  ลีย์ลินระบายลมหายใจยาว  “บางทีข้าจะไปเยี่ยมทะเลใต้  สถานที่นั่นเคยเป็นบ้านเกิดของข้า  โชคไม่ดีเมื่อผ่านไปหลายปีนับไม่ถ้วนส่งผลให้ทวีปที่เป็นบ้านเกิดข้าจมลงทะเลไร้ที่สิ้นสุดมานานแล้ว”

การสู้รบหมื่นปีที่แล้วเป็นเหตุให้สี่ทวีปแตกกระจายและล่มสลาย

 “ท่านลีย์ลิน, ถ้าท่านมีเวลา, ท่านสามารถมาเยี่ยมเยียนข้าได้ที่ปราสาทเลือดมังกร ข้าจะต้อนรับท่านทุกเมื่อที่ท่านมา” ลินลี่ย์และบีบีพูดขอบคุณมานานแล้ว  หลังจากร่ำลาลีย์ลินและพี่ชายทั้งสอง  ลินลี่ย์และบีบีออกจากภูเขาฆ้องทองแดงและบินตรงสู่ปราสาทเลือดมังกรทันที

หลังจากไม่ได้กลับมาเป็นเวลาหกปี  ตอนนี้ลินลี่ย์ต้องการกลับไปมาก

เทือกเขาอสูรวิเศษ  ในหุบเขาภายใต้หน้าผาที่แตกกระจาย มีร่องรอยความเจริญอยู่เล็กน้อยไม่กี่รอย

ในอดีตนี่คือสรวงสวรรค์สำหรับอสูรเวท  แต่ในช่วงสามปีที่แล้วไม่มีอสูรเวทตัวใดกล้าผ่านเข้ามาใกล้ที่นี้  ด้านข้างน้ำพุภายในพงหญ้า มีร่างมนุษย์เลือนรางที่มองเห็นได้ร่างหนึ่ง  เป็นเทพแท้จากแดนนรกชื่อว่าเนฟ

แม้ว่าต้องรอมาเป็นเวลาสามปี  เนฟไม่เคยผ่อนคลายความระมัดระวังของเขา

สัมผัสเทพของเขายังทำงานไม่หยุดหย่อน ครอบคลุมพื้นที่นี้รอคอยลินลี่ย์อยู่เงียบๆ

 “ลินลี่ย์ผู้นี้จะต้องกลับไปที่ปราสาทเลือดมังกรอย่างแน่นอน  ตราบใดที่เขาผ่านมาทางภูเขาอสูรเวทมุ่งหน้ากลับปราสาทเลือดมังกร  เขาจะหลบไม่พ้น!”  เนฟลุกขึ้นถือหอกในมือขณะที่เขาตระเวนไปตามหุบเขา

ที่สำคัญไม่มีการเผชิญพบเจอลินลี่ย์เลยแม้จะต้องรอมาสามปี เนฟยังไม่แน่ใจว่าลินลี่ย์จะปรากฏตัวขึ้นเมื่อใด  เขาไม่สามารถเสียเวลาของเขารอคอยอย่างโง่เขลาได้

เพียงแต่เนฟไม่รู้ตัวเลยว่ายังมีคนอื่นซุ่มซ่อนตัวลึกอยู่ภายในหุบเขานี้

 “สัมผัสเทพของเนฟผู้นี้ถือว่าเป็นระดับเทพแท้ทั่วไป  แต่เขาฝึกมาทางธาตุลม  ในแง่ความเร็ว เขาจะเร็วมากกว่าลินลี่ย์  ถ้าลินลี่ย์เผชิญหน้ากับเขาจริงๆ ก็มีแนวโน้มว่าจะค่อนข้างอันตราย”  ร่างที่เลือนรางจ้องมองเนฟแต่ไกล  เนฟในตอนนี้กลายเป็นสายลม และหอกเลือนรางของเขาแทงใส่ความเงียบผ่านอากาศว่างเปล่าครั้งแล้วครั้งเล่า

 “อย่างไรก็ตาม อันตรายก็ดีเหมือนกัน”

ร่างเลือนรางนั้นหายไปอย่างเงียบสงัดไม่เหลือร่องรอย

เนฟหยุดการฝึกของเขาไว้ และนั่งสมาธิต่อไป  แต่ทันใดนั้นเขาลืมตาขึ้นจอมมองกลางอากาศด้วยสายตาที่เหมือนกับคมมีด

 “เป็นลินลี่ย์นั่นเอง!”

ดวงตาของเนฟเต็มไปด้วยแววดีใจ  เขาอดปล่อยเสียงหัวเราะลั่นไม่ได้  “หลังจากรอคอยมาสามปี  ในที่สุดเขาก็มา!”  ความจริง เนฟยังอยู่ห่างจากลินลี่ย์หลายร้อยกิโลเมตร  เป็นเรื่องธรรมดาแม้เนฟจะร้องส่งเสียงดัง ลินลี่ย์ก็ไม่สามารถได้ยินเขา

 “เพื่อไลโอเนล ต่อให้ข้าตายก็คุ้มแล้ว!”  เนฟพึมพำเสียงต่ำ  ตาของเขาเต็มไปด้วยความดีใจไม่มีใดเปรียบ

เนฟเปลี่ยนเป็นเหมือนควันอย่างเงียบงัน กลายเป็นสายลมที่ไร้ลักษณ์  สายลมนี้บินไล่ตามลินลี่ย์ด้วยความเร็วอย่างน่าประหลาด  ความเร็วของเขารวดเร็วมากกว่าขีดจำกัดในปัจจุบันของลินลี่ย์!

เนฟอยู่ในระดับเทพแท้  หลังจากหลอมรวมกับประกายศักดิ์สิทธิ์เขาได้รับความรู้แจ้งของกฎธาตุลมสามอย่าง  เขาฝึกเชี่ยวชาญในเรื่องการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว

 “ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะรวดเร็วนัก  ดูเหมือนข้าต้องเพ่งความสนใจให้ดี!”

ไม่กี่วินาทีแต่มาเนฟก็บินออกมา มีแนวแสงพุ่งออกมาจากหุบเขาด้วยเช่นกันไล่ติดตามเนฟ  ถ้าว่ากันเรื่องความเร็ว แสงที่ไล่ตามหลังนี้มีความเร็วเหนือกว่าเนฟ

ลินลี่ย์กับบีบีกำลังคุยเล่นหยอกหัวกันขณะมุ่งหน้ากลับปราสาทเลือดมังกร ไม่ได้รู้สึกถึงสัมผัสเทพแท้ซึ่งคลุมพวกเขาไว้  ถ้าพวกเขารู้ว่าเทพแท้กำลังไล่ตามพวกเขา บางทีลินลี่ย์กับบีบีอาจจะเร่งความเร็วจนเต็มพิกัดกลับไปที่ปราสาทเลือดมังกรก็ได้  แต่โชคไม่ดีที่พวกเขาไม่รู้

 “พี่ใหญ่,  ท่านคิดว่าลีย์ลินและพี่ๆ จะไปแดนนรกหรือไม่?”

 “ใครจะรู้  อย่างไรก็ตามเนื่องจากพลังของลีย์ลินไม่ว่าจะไปยังพิภพใดก็ตาม  เขาถือว่าเป็นยอดฝีมือระดับสูง” ตั้งแต่ลินลี่ย์เห็นบลูไฟร์ ลีย์ลินฆ่าซาดิสต์ที่ดูเหมือนจะทรงพลังได้ในท่าเดียว  ลินลี่ย์แน่ใจว่าบลูไฟร์เป็นหนึ่งในเทพชั้นสูงสุดยอด

 “หือ?” บีบีขมวดคิ้วทันที

 “มีอะไร?” ลินลี่ย์ถามอย่างงุนงง

 “ข้ารู้สึกว่าบางอย่างผิดปกติ”  บีบีฝึกมาทางกฎธาตุมืด  เขาเป็นเพียงเทียมเทพ  แต่เขาก็ฝึกทักษะพรางตัวมาทางเดียวกับซีซาร์  เขามีความรู้สึกที่ไวต่อรัศมีของคนอื่น  ทันใดนั้นบีบีหันศีรษะจากนั้นพูดด้วยอาการตกใจ  “พี่ใหญ่, หนีเร็ว!”

ลินลี่ย์หันหน้าไปดู

ภายในพื้นที่บิดเบือน ร่างมนุษย์เลือนรางปรากฏอยู่ภายในสายตาของเขาจ้องมองเขาด้วยนัยน์ตาที่เย็นชา  เป็นเทพแท้เนฟนั่นเอง!

 “เจ้าต้องการหนีหรือ!”  เนฟหัวเราะเย็นชา และปลดปล่อยสนามพลังเทพทันที ก็เหมือนครั้งสุดท้ายเมื่อแอนราสโจมตีเขา  ลินลี่ย์รู้สึกว่าเขาเหมือนกับจมลงในบึง  ลินลี่ย์ไม่ลังเลแม้แต่น้อยรีบสร้างสนามพลังเทพระดับเทียมเทพทั้งสองร่าง  “บึ้ม!”  ชุดยาวสีฟ้าที่สวมอยู่ระเบิดออก และเกล็ดสีทองอมฟ้าคลุมทั่วทั้งร่างของลินลี่ย์ จากหน้าผากและสันหลัง มีหนามแหลมคมผุดขึ้น  ความเร็วของลินลี่ย์เพิ่มขึ้นอีกครั้ง  เขาเปลี่ยนเป็นรัศมีแสงและบินด้วยความเร็วสูงมุ่งสู่ปราสาทเลือดมังกร

เนื่องจากเขาไม่สามารถตรวจสอบบุคคลผู้นี้ได้ คนผู้นี้อย่างน้อยจะต้องเป็นเทพแท้

 “แย่แล้ว!” ขณะที่เขาพยายามหนี ลินลี่ย์พบว่าในแง่ความเร็ว คนที่ไล่ตามเขามายังเร็วกว่าแอนราส ความจริงร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ระดับเทพแท้ของแอนราสเป็นสายธาตุไฟ  ร่างแยกสายธาตุลมของเขาเป็นระดับเทียมเทพ

นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ได้มีความได้เปรียบเรื่องความเร็ว  แต่เนฟแตกต่างออกไป

 “ลินลี่ย์” ร่างมนุษย์ร่างหนึ่งปรากฏอยู่ต่อหน้าลินลี่ย์  เป็นเนฟนั่นเอง  ลินลี่ย์ชะงักทันทีและเนฟหัวเราะอย่างเย็นชา  “เจ้าไม่สามารถหนีได้แล้ว”  เรื่องแปลกก็คือคำพูดเหล่านี้ดังมาจากทุกตำแหน่ง

ลินลี่ย์หันไปดู!

ตอนนี้รอบๆ ลินลี่ย์และบีบี มีร่างสิบสองร่าง ทั้งหมดเป็นร่างของเนฟ

ร่างทั้งสิบสองรายล้อมร่างลินลี่ย์กับบีบีเอาไว้

 “อะไร...นี่มันอะไรกัน?”  ลินลี่ย์ตกใจ  “เหล่านี้ไม่ใช่ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ มีกฎความรู้อยู่เจ็ดแบบ แต่ให้เจ้ารวมอีกสี่วิถี ก็มีเพียงสิบเอ็ด  ต่อให้มีคนเชี่ยวชาญทั้งหมดสิบเอ็ดรูปแบบ อย่างมากก็มีเพียงร่างแยกสิบร่าง  แต่สิบสองร่างที่อยู่ต่อหน้าข้ามีรัศมีที่เหมือนกัน!”

 “พี่ใหญ่, หนึ่งในร่างเหล่านั้นมีร่างจริงร่างเดียวแน่นอน”  บีบีมองดูรอบๆ อย่างแตกตื่นเช่นกัน

ลินลี่ย์เข้าใจอย่างนี้เช่นกัน  แต่เขาไม่อาจบอกได้ถึงความแตกต่างของร่างทั้งสิบสองนี้

ร่างเนฟทั้งสิบสองร่างรายล้อมลินลี่ย์และบีบีไว้

 “ตาย!”  ร่างทั้งสิบสองของเนฟแสดงให้เห็นความบ้าคลั่งในสายตา  และทันใดนั้นร่างเหล่านั้นบุกเข้าโจมตีทั้งสองจากทุกตำแหน่ง  เรื่องที่แปลกก็คือ ร่างทั้งสิบสองนั้นไม่สนใจบีบี  เป้าหมายของร่างเหล่านั้นก็คือ....

ลินลี่ย์!

จากทั้งหมดแปดทิศทางและจากด้านบนและด้านล่าง ไม่มีที่ให้ลินลี่ย์ได้หนี!

 “ร่างไหนคือร่างจริง?”  ลินลี่ย์คิดอย่างเร่งร้อน  แต่เขายังมีความมั่นใจ  ความมั่นใจนี้มาจากคลื่นชีพจรโลกของเขา – ดาบคลื่นสลาย และสมบัติมหาเทพชำรุดของเขา  ด้วยพลังการป้องกันของสมบัติมหาเทพชำรุดของเขา  โอกาสรอดของเขามีสูงมาก

ร่างทั้งสิบสองโจมตีพร้อมกัน

ประกายสีม่วงวาบขึ้น และเงากระบี่นับไม่ถ้วนพุ่งเข้ามาจากทุกตำแหน่งเหมือนกับดอกไม้คลี่กลีบกาง นั่นคือสัจธรรมแห่งความเร็ว – ระลอกลม!  แม้ว่าจะมีเงากระบี่มากมาย  แต่พลังของแต่ละกระบี่ก็ไม่ถึงกับมาก เสียงปะทะกันดังถี่ยิบ ไม่มีร่างเนฟร่างไหนในสิบสองร่างได้รับอันตรายเลย  ลินลี่ย์สีหน้าเปลี่ยนทันที

เขาคิดว่าร่างแปลงสิบเอ็ดร่างในสิบสองร่างควรจะได้รับเสียหาย  แต่ใครจะคาดคิดกันว่าทั้งสิบสองร่างล้วนทรงพลังทั้งนั้น?

สายตาเย็นชาทั้งสิบสองคู่จ้องมองลินลี่ย์ เหมือนกำลังจ้องมองคนตาย

 “บึ้ม!”

เงาทั้งสิบสองพุ่งผ่านท้องฟ้าเหมือนกับดาบศึกโจมตีใส่ลินลี่ย์

 “มีอยู่ทางเดียวก็คือทุ่มเทสุดกำลัง”  ลินลี่ย์ไม่มีเวลาสนใจอะไรอื่นอีกต่อไป  ดาบหนักอดาแมนเทียมในมือของเขาเริ่มต้นร่ายรำ  ถ้าไม่มั่นใจว่าร่างใดเป็นร่างแท้  อย่างนั้นทางเลือกเดียวของเขาก็คือสุ่มเลือกโจมตีหนึ่งร่าง

 “พี่ใหญ่!”  บีบีแตกตื่นและหยุดเรื่องอื่นทั้งปวง  เขาเงยหน้าขึ้นและส่งเสียงคำรามกราดเกรี้ยว “ชรีคคคคค!”  เสียงกรีดร้องแสบแก้วหูแหวกฟ้าเป็นช่อง ขณะเดียวกันบีบีแปลงร่างเป็นหนูกินเทพ และด้านหลังของเขาฉายภาพเงาของหนูกินเทพที่สูงถึงหลายร้อยเมตรปรากฏ

ทักษะอสูรศักดิ์สิทธิ์ – หนูกินเทพ!

เพียงอึดใจ บีบีตรึงร่างทั้งสิบสองไว้ พยายามกลืนร่างทั้งสิบสองในคราวเดียว อย่างไรก็ตามความสามารถปัจจุบันของบีบีแค่มีผลต่อเทียมเทพเท่านั้น  เนฟเป็นเทพแท้ย่อมไม่ถูกบีบีกลืนได้หมด

ร่างทั้งสิบสองชะงักไปชั่วครู่ แต่ในทันทีต่อมาร่างเหล่านั้นก็ไม่ได้รับอิทธิพลต่อไป

ถ้าการกลืนล้มเหลว จะมีพลังสะท้อนกลับ!

 “บึ้ม!” บีบีกระอักโลหิตออกมาคำใหญ่ ขณะเดียวกัน เขาพูดกับลินลี่ย์ทางใจอย่างดีใจ “พี่ใหญ่, มีร่างจริงอยู่เพียงร่างเดียว!”  ในขณะนั้นใช้พลังจิตเชื่อมโยงกับลินลี่ย์และบอกตำแหน่งร่างจริงของเนฟ

บีบีใช้ความสามารถธรรมชาติของเขาไม่ใช่เพื่อฆ่าเนฟ แต่เพื่อระบุตำแหน่งของประกายเทพ

ความสามารถของอสูรศักดิ์สิทธิ์ของเขาในการกลืนประกายเทพ เมื่อบีบีนำออกมาใช้ เขาจะสามารถรู้สึกได้ว่าร่างใดในสิบสองร่างมีประกายเทพอยู่ภายใน  มีแต่ร่างที่มีประกายเทพเท่านั้นจึงจะเป็นร่างจริง  ร่างอื่นล้วนปลอมทั้งหมด

 “เขา!”  เขากวัดแกว่งดาบหนักอดาแมนเทียมกลายเป็นร่างเลือนรางฟันตรงใส่ร่างเนฟด้านซ้าย  นั่นเป็นร่างแท้จริงของเนฟ!