เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 661 ประกาศสงคราม

ตอนที่  661  ประกาศสงคราม

 “อะไรกัน เจ้ากล้าว่าร้ายข้าได้ยังไง?”  เมื่อจิงอวี้เห็นบุรุษหนุ่มคนหนึ่งรูปร่างสง่างามเดินออกมาจากด้านนอกหอโถงใหญ่  เขาโกรธทันที  แม้แต่บุรุษหนุ่มคนหนึ่งแค่พลังปราณก่อกำเนิดต้นๆ ยังกล้าล้อเลียนยอดฝีมือปราณก่อกำเนิดระดับหกเชียวหรือ?  ถ้าเป็นคุณชายสามตระกูลเย่ว์ผู้สามารถฆ่านักสู้ปราณฟ้าได้  อย่างนั้นเขาจะยอมพูดด้วยสักสองสามคำ  แต่เจ้าเด็กนี่น่ะหรือ?  ไม่มีทาง!

 “ไสหัวไป, ข้าไม่ต้องการคุยกับสวะอย่างเจ้า” บุรุษหนุ่มประคองมือคารวะจวินอู๋โหย่วข้างหน้าเขา  “ฝ่าบาท ข้าได้รับคนแคระคืนขณะกลับ  หลังจากสื่อสารกันไม่กี่วัน ข้ารู้สึกว่าให้พระองค์ออกคำสั่งจะดีกว่า”

 “ก็ได้”  จวินอู๋โหย่วพยักหน้า

 “ฝ่าบาท, ข้ามีธุระต้องทำ โปรดอภัยที่ข้าต้องกลับก่อน”  บุรุษหนุ่มคำนับเล็กน้อย

 “หยุดนะ!”  จิงอวี้ไม่ต้องการหาเรื่องยุ่งยาก  แต่เมื่อเขาเห็นทัศนคติของบุรุษหนุ่มนี้  เขาได้แต่โกรธอย่างช่วยไม่ได้  มีคุณชายสามแห่งตระกูลเย่ว์ในทวีปเพียงคนเดียว ใช่แล้ว เขาทรงพลังมาก  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผู้เยาว์ทุกคนจะทำเมินกับคนอื่นได้เหมือนอย่างคุณชายสามตระกูลเย่ว์ได้

ในหอทงเทียน พลังและอำนาจต้องมาก่อน   เด็กที่ไม่ได้รับการศึกษาจากโรงเรียน บางทีอาจถือเอาอย่างคุณชายสามตระกูลเย่ว์ ทำตัวหยิ่งยโสอย่างนั้นได้หรือ?

เขาคือนักสู้ปราณก่อกำเนิดระดับหกกลับถูกคนอื่นดูหมิ่น

จากไปโดยไม่ขอโทษสักคำหรือ?

ถ้าเขาไม่อยู่ในวังหลวงของอาณาจักรต้าเซี่ย  แต่เป็นทวีปกวงหมิง  จิงอวี้รู้สึกว่าเขาคงต้องใช้วิธีการไร้ปราณีที่สุดลงโทษเจ้าผู้นี้แน่

มิฉะนึ้น เขาคงไม่ยอมยกโทษให้เขา

ก่อนที่เขาจะโกรธ จิงอวี้ก็คิดอยู่ก่อนแล้ว ไม่ได้โกรธแบบไม่ลืมหูลืมตา

ถ้าบุรุษหนุ่มนี้ที่อยู่ต่อหน้าเขาคือคุณชายสามตระกูลเย่ว์   เขาคงถูกตัดสินตายแน่  ถ้าเขาเป็นสหายของคุณชายสามตระกูลเย่ว์ ก็อาจยากจะป้องกัน  อย่างไรก็ตามจิงอวี้มั่นใจว่า บุรุษผู้นี้ไม่ใช่คุณชายสามตระกูลเย่ว์  เพราะนอกจากลักษณะของคุณชายสามตระกูลเย่ว์แล้ว เขาไม่ใช่ระดับนักสู้ปราณก่อกำเนิด  คุณชายสามตระกูลเย่ว์เป็นยอดนักรบที่แข็งแกร่งมากสามารถฆ่าได้กระทั่งนักสู้ปราณฟ้า นอกจากนี้เขายังมีศักดิ์ฐานะที่ปกครองโลกได้  บุรุษหนุ่มผู้นี้ไม่มีศักดิ์ศรีเช่นนั้น  ร่างของเขาเปล่งรัศมีระดับเตรียมนักสู้ปราณก่อกำเนิด  ยังด้อยกว่าเด็กฝีมือดีของทวีปกวงหมิงเสียอีก

ราศีพลังแบบนี้อาจแข็งแกร่งมากสำหรับมนุษย์

อย่างไรก็ตามสำหรับนักรบเผ่าวิหคของทวีปกวงหมิง ถือว่าเป็นระดับพบเห็นได้ทั่วไป  นักรบหนุ่มที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่ยังแข็งแกร่งมากกว่าเด็กหนุ่มผู้นี้!

นอกจากคุณชายสามตระกูลเย่ว์แล้ว  บุรุษหนุ่มนี้ไม่ใช่สมาชิกในกลุ่มของเขา  เขาไม่น่าจะใช่เจ้าอ้วนไห่ ไม่ใช่เย่คง ไม่ใช่เสวี่ยทันหลาง ไม่ใช่พี่น้องน้องตระกูลหลี่  ไม่ใช่องค์ชายเทียนหลัว  ไม่ใช่หนึ่งในสมาชิกฝีมือดี  บางทีอาจเป็นนักเรียนจากสถาบันฉางจิง หรือสถาบันฉางชุนเถิง อาจมาจากตระกูลฟงหรือราชตระกูลก็ได้

จิงอวี้คิดถึงจุดนี้แล้ว ไม่มีทางที่บุรุษหนุ่มผู้นี้จะเข้ามาในโถงใหญ่ได้โดยไม่มีผู้หนุนหลัง

การฆ่าเขาเป็นไปไม่ได้!

อย่างไรก็ตาม  เขาต้องหาทางทำให้เขาอับอายช่วยเหลือตัวเองไม่ได้  นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการทำ

 “ต้องการต่อยตีข้างั้นหรือ?”  บุรุษโน้มตัวเข้ามาใกล้ด้วยสีหน้าที่น่ากลัว ในลักษณะเชิญชวนให้ต่อยหน้า  ว่ากันตามตรงแล้วจิงอวี้ไม่กล้าทำ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณชายสามตระกูลเย่ว์กระโดดออกมาแล้วฆ่าเขาในไม่กี่วินาที!

 “ข้าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น  ก็แค่เพียงทวีปกวงหมิงตั้งใจจะสถาปนาสัมพันธ์ทางการทูตที่ดีกับจักรวรรดิต้าเซี่ย  จำเป็นต้องมีทูตคนหนึ่งเพื่อให้เป็นพยานการลงนามในจดหมายต่างแดนต่อสภาสูง  อย่าบอกข้านะ บุรุษหนุ่ม ว่าเจ้าเป็นแค่คนขี้ขลาดคนหนึ่ง สักแต่ว่ามีชีวิตอย่างโง่เขลา  เจ้ากล้ามาทวีปกวงหมิงไหมเล่า? เอาเถอะ  ข้าไม่สามารถบังคับเจ้าได้ ทูตที่สร้างสัมพันธ์ทางการทูตกับเรา ก็คาดไม่ถึงว่าจะมีคนขี้ขลาดถูกขู่ขวัญจนปัสสาวะราดหรอกนะ”  จิงอวี้ล้อเลียนและเยาะเย้ยบุรุษหนุ่ม พลางหลอกล่อ

 “ข้ายังกล้าขึ้นไปแดนสวรรค์เลย!  ประสาอะไรกับทวีปกวงหมิง ไม่มีอะไรสำหรับข้า”  บุรุษหนุ่มนั้นค่อนข้างใจร้อนและหงุดหงิด

 “อย่าหุนหันพลันแล่น...”  จวินอู๋โหย่วลังเล

 “ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เจ้าผู้นี้ส่งสาส์นท้าทายขู่ขวัญข้าเลย  ต่อให้เขาไม่ตั้งใจเช่นนั้นข้าก็ไม่ถอยเหมือนกัน  ถ้าท่านไม่อนุญาต, อย่างนั้นข้าจะฆ่าตัวตาย”  ในสายตาของจิงอวี้ บุรุษหนุ่มผู้นี้เป็นคนที่บุ่มบ่ามเจ้าอารมณ์ และไม่สนใจอะไรเลย

 “เอาอย่างนั้นก็ได้”  จวินอู๋โหย่วได้แต่ตอบรับคำ

 “มาลองดูกันซิว่า เจ้าจะขู่ขวัญจนข้าปัสสาวะราดกางเกงได้หรือไม่”  การกระทำของบุรุษหนุ่มทำให้จิงอวี้พอใจมาก  จวินอู๋โหย่วไม่ใช่จะรับมือง่ายๆ  แต่สำหรับเด็กหนุ่มผู้นี้ เขาสามารถหลอกล่อได้อย่างง่ายดาย

เขากลับทวีปกวงหมิงพร้อมกับบุรุษหนุ่มนี้ผู้มีชื่อว่าอิรัค

จิงอี้ไม่ได้ทำร้ายเขา จิงอวี้ใช้วิธีการกระทบกระเทียบฝ่ายตรงข้ามเขา

การละเลยและการเย็นชาการคุกคามทั้งโดยคำพูดและการกระทำนำมาใช้เพื่อให้บุรุษหนุ่มโกรธ  จิงอวี้รู้สึกสบายใจและคอยสังเกตปฏิกิริยาของเขา  เขาค่อยๆ มั่นใจว่าบุรุษหนุ่มนี้จะโกรธ  เขายังคงยืนกรานไม่ยอมสูญเสียความศักดิ์สิทธิ์ของอาณาจักรของเขา และทำตามคำแนะนำของจวินอู๋โหย่ว  จิงอวี้นึกว่าเขาจะฉีกสาส์นทูตทิ้งด้วยความโกรธ  อย่างไรก็ตาม เขาคาดไม่ถึงว่า บุรุษหนุ่มไม่เคยทำเช่นกัน

ไม่ว่าเด็กหนุ่มจะโกรธเพียงไหน  เขาไม่แสดงความอัปยศออกมา

จิงอวี้บอกให้บ่าวทาสนำอาหารหมูมาให้บุรุษหนุ่มเป็นการต้อนรับ  แม้ว่าบุรุษจะโกรธ แต่เขาไม่หนีออกจากทวีป

รายงานทุกอย่างได้ข้อสรุปหลังจากสภาอาวุโสวิเคราะห์

จักรพรรดิต้าเซี่ยไม่ต้องการสู้กับทวีปกวงหมิง  ดังนั้นเขาจึงต้องอดทน

เนื่องจากเขารู้ไม้ตายของฝ่ายตรงข้าม จิงอวี้จึงทำตัวไม่สุภาพมากยิ่งขึ้น  เขาปล่อยให้ชายหนุ่มหิวโหยอยู่ครึ่งค่อนวัน และจากนั้นเมื่ออีกฝ่ายรออยู่นอกสภาอาวุโส  เขาเรียกฝนน้ำแข็งด้วยเจตนาร้าย  น้ำเปียกทั่วตัวบุรุษหนุ่ม  ถึงอย่างนั้นบุรุษหนุ่มก็ยังไม่จากไป  ผู้อาวุโสของสภาสูงก็ยิ่งมั่นใจว่าจักรวรรดิต้าเซี่ยมีกำลังไม่พอจะท้าทายทวีปกวงหมิง

พวกเขาได้สร้างเงื่อนไขว่าจักรวรรดิต้าเซี่ยต้องการสร้างสัมพันธ์ทางการทูตกับทวีปศักดิ์สิทธิ์ ฉะนั้นพวกเขาต้องตกลงรับสามเงื่อนไขใหญ่ของทวีปกวงหมิง และเป็นข้อตกลงระหว่างพวกเขา

เมื่อบุรุษหนุ่มตัวเปียกปอนเดินออกมาจากทางเข้าสภาสูงพร้อมกับจดหมายที่น่าอัปยศนี้ ทหารคนหนึ่งยังลอบทำร้ายเขาส่งผลให้คทาทูตในมือของเด็กหนุ่มกระเด็นหลุดจากมือ

บุรุษหนุ่มก้มตัวและหยิบคทาทูต  เขาจ้องมองพวกเขาด้วยความเกลียดและโกรธ และกล่าว “ข้าจะกลับมาอีก  เราจะให้พวกเจ้าชดใช้คืนเป็นสิบล้านเท่า”  คำพูดเหล่านี้ทำให้พวกทหารหัวเราะกันลั่น  เฉพาะจิงอวี้ เขารู้ว่าจักรพรรรดิต้าเซี่ยจวินอู๋โหย่วมีไพ่อะไรอยู่ในมือบ้าง และเขาไม่สนใจคำพูดรุนแรงของทูตคนหนึ่ง

ทูตที่น่าอับอายจะมีความสำคัญอะไร?

ในวังต้าเซี่ย จวินอู๋โหย่วยังไม่กล้าตอบโต้ใดๆ เมื่อเขาไม่แสดงความเคารพจักรพรรดิพวกเขา

จะมีความเป็นไปได้อะไรที่จักรพรรดิมนุษย์ผู้อาศัยอยู่ในหอทงเทียนชั้นล่างจะกล้าท้าทายมหาอำนาจแห่งชั้นสิบ?  ไม่มีใครในทวีปมังกรทะยานนอกจากคุณชายสามตระกูลเย่ว์

อย่างไรก็ตามผ่านไปได้ครึ่งวัน ผู้เฒ่าหนานกงจากพันธมิตรปราณก่อกำเนิดก็มาถึงทันที

เขานำการประกาศสงครามมาส่ง  ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจักรวรรดิต้าเซี่ยขอประกาศสงครามกับสภาสูงแห่งทวีปกวงหมิง และกองทัพทั้งหมดภายใต้บังคับของเขา เว้นแต่พวกกวงหมิงจะยอมตัวเป็นทาส  และจะไม่หยุดจนกว่าจะตายกันข้างหนึ่ง ในการประกาศสงครามครั้งนี้ยังมีการร่วมประกาศสงครามด้วยเช่นกัน    จักรวรรดิเทียนหลัวแห่งทวีปมังกรทะยาน, ทวีปมืดแห่งเผ่าพันธุ์ใต้พิภพ, เผ่าภูตบูรพา, แดนปีศาจ, เผ่าทะเล, กองกำลังอีกนับสิบ แม้แต่ป้อมสายฟ้าและหอการค้าไตตันแห่งหอทงเทียนชั้นที่หกก็ร่วมประกาศสงครามกับกวงหมิงอย่างต่อเนื่อง  การประกาศสงครามนี้ทำให้ผู้อาวุโสสภาสูงถึงกับหนังศีรษะชาด้าน แม้แต่จิงอวี้ก็ตะลึงอึ้งทำอะไรไม่ถูก

 “ท่านหนานกง!  การประกาศสงครามคราวนี้มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า?  เราเพิ่งสถาปนาสัมพันธไมตรีกับจักรวรรดิต้าเซี่ยวันนี้เอง!”  จิงอวี้ถามอย่างกระวนกระวายใจ

 “เรื่องสำคัญแบบนี้จะผิดไปได้ยังไงกัน!  นี่คือลายมือชื่อของคุณชายสามตระกูลเย่ว์  และลายมือชื่อของหัวหน้าตระกูลต่างๆ!”  ผู้เฒ่าหนานกงพูดว่าการประกาศสงครามคราวนี้จริงแท้แน่นอน

 “อย่างนั้น มีเหตุผลอะไร?”  จิงอวี้แทบเป็นลม  แต่ทวีปกวงหมิงทำอะไรผิด?  เพราะเขาไม่แสดงความเคารพจักรพรรดิต้าเซี่ยหรือ?

 “อย่างนั้นให้เราผู้เฒ่าบอกก็ได้ว่าการกระทำของเจ้าเป็นเหตุให้โลกต้องชำเลืองมอง  ดังนั้นพันธมิตรปราณก่อกำเนิดขอปฏิเสธการไกล่เกลี่ยให้พวกเจ้า  ผลที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเพราะการกระทำของพวกเจ้า” ก่อนจะจากไปผู้เฒ่าหนานกงกล่าว  “เหตุผลที่จักรวรรดิต้าเซี่ยและเผ่าชาติพันธุ์อี่นประกาศสงครามเป็นเพราะพวกเจ้าดูถูกเหยียดหยามคุณชายสามตระกูลเย่ว์อย่างมาก  ทูตผู้มาเจรจากับพวกเจ้าและควรจะได้รับเกียรติยศและศักดิ์ศรีที่เขาควรจะได้  พวกเจ้ากลับปฏิเสธความปรารถนาดีของคุณชายสามตระกูลเย่ว์  โปรดจำบทเรียนนี้ไว้ในประวัติศาสตร์ให้ดี อย่าทำตัวให้อับอายในฐานะทูตอีก เพราะเขาคือตัวแทนศักดิ์ศรีของประเทศ”

 “เขาคือคุณชายสามตระกูลเย่ว์หรือ?”  จิงอวี้แทบจะเป็นลม  เจ้าเด็กนั่นชื่ออิรัคไม่ใช่เหรอ?  คุณชายสามตระกูลเย่ว์ดูเหมือนจะโกหกได้ทุกที่ทุกทางทำตัวเองให้ยากลำบาก  ทวีปกวงหมิงจบสิ้นแล้ว...

ตอนนี้ในวังต้าเซี่ยจวินอู๋โหย่วและอาจารย์จิ้งจอกเฒ่ากำลังหัวเราะลั่น

ราชทูตจากทวีปมืดโยวกุ่ย และผู้เฒ่าซิงผานแห่งเผ่าทะเลยิ้มให้กันเอง

ความจริงพวกเขาแกล้งทำเป็นว่าพวกเขาไม่รู้จักเย่ว์หยางทันทีที่เย่ว์หยางเข้ามาในห้องโถงใหญ่  เขาคาดไม่ถึงเลยว่าด้วยความหยิ่งจองหองของจิงอวี้กลับเข้าใจว่าเย่ว์หยางเป็นเด็กนักเรียน

ตอนแรกการปรากฏตัวของเย่ว์หยางเป็นเรื่องบังเอิญ  แต่เขาไม่คาดว่าจะประกาศสงครามกับเขา  ในที่สุด เขาไล่ต้อนจิงอวี้หาเหตุให้ทุกคนได้ต่อสู้  ถ้าทูตอื่นถูกล้อเลียน  อย่างมากพวกเขาจะขอโทษ  แต่คุณชายสามตระกูลเย่ว์ถูกเย้ยหยันในลักษณะเช่นนั้น  นี่เป็นการดูถูกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ต่อให้คนทวีปกวงหมิงต้องการพูดอธิบาย  แต่พวกเขาพูดไม่ออก

คนอื่นๆ จะคิดอย่างไรถ้าคนทั่วไปรู้ว่าคุณชายสามตระกูลเย่ว์ได้รับการปรนเปรอด้วยอาหารหมู?

เขาจะสามารถยอมรับคำขอโทษอีกฝ่ายได้หรือไม่  ถ้าเขาถูกกระทำโดยตรง

แน่นอนว่าไม่

 “ข้าเสียใจ ข้าไม่คาดว่าคนเหล่านั้นจะไร้เหตุผลมากมายจริงๆ”  อาจารย์จิ้งจอกเฒ่ากอดไหล่เย่ว์หยางแสดงความยินดี

 “บ้าจริงๆ  ข้ายังไม่ได้กินเลย ความอับอายยังมีอยู่จริงๆ  แต่ก็แค่เพราะคำพูดนั้น  ถ้าพวกเขากล้าโจมตีข้าด้วยความโกรธ ก็ตรงตามต้องการอยู่แล้ว”  ความจริงเย่ว์หยางต้องการให้จิงอวี้โจมตีเขาก่อน ตราบใดที่จิงอวี้ควงหมัด ก็มีเหตุผลในการทำสงครามอย่างเพียงพอ  แน่นอน ถ้าท่านคิดบัญชีอย่างระมัดระวังน้ำฝนน้ำแข็งที่เทใส่ร่างของเขาก็อาจมองว่าเป็นการโจมตีได้ บัญชีครั้งนี้นับว่าน่ากลัวมาก มิน่าเล่าถึงไม่มีใครจากพันธมิตรปราณก่อกำเนิดยืนยันเพื่อช่วยกวงหมิง รวมทั้งซุ่นเทียนและองค์ชายดำทั้งสองได้แต่สบถด่าทวีปกวงหมิงอย่างเงียบๆ

 “ยังไม่ต้องจัดการตอนนี้ก็ได้  เจ้าควรไปที่โลกวารีกวาดเจ้าหย่งฮุยผู้นั้นก่อน”  แน่นอนว่าอาจารย์จิ้งจอกเฒ่าไม่ยอมให้เย่ว์หยางจากไปก่อน  ถ้าเขาไปทวีปกวงหมิง ก็จะไม่มีใครจัดการเรื่องนี้

 “ก็ได้”  เย่ว์หยางต้องการไปโลกวารีจริงๆ  ไม่ใช่เพื่อทุบตีเขา  แต่เพื่อค้นหาสัตว์ประหลาดน้อยที่ฉลาด และภูตแสง

หลังจากนั้น เย่ว์หยางเตรียมเข้าผนึกหลุมดำเพื่อไปถามข้อสงสัยกับนางพญาเฟ่ยเหวินหลีเกี่ยวกับแง่มุมต่างๆ ในแดนสวรรค์