Panlong เล่ม 14 อสูร – ตอนที่ 27 ผู้เสนอราคาสูงสุดจะได้รับ

เล่ม 14 อสูร – ตอนที่ 27 ผู้เสนอราคาสูงสุดจะได้รับ

แคว้นไนท์บลาส  แดนนรก

แนวเทือกเขายาวปราศจากสิ่งมีชีวิต  หินของภูเขาสีดำเทา และมีหญ้างอกแซมบางส่วน

ภายในเทือกเขานี้มีทะเลสาบซึ่งมีเส้นรอบวงหลายสิบกิโลเมตร น้ำในทะเลสาบเหม็นเน่า และปลดปล่อยกลิ่นอายความตายออกมา  กระดูกขาวบางส่วนลอยอยู่เหนือผิวทะเลสาบ เทือกเขาแห่งนี้เป็นพื้นที่ต้องห้าม!

แม้แต่อสูรก็ไม่กล้าเฉียดเข้ามาใกล้ที่นี้

 “บุ๋ม,  บุ๋ม...”  น้ำในทะเลสาบมรณะเริ่มมีฟอง

 “บึ้ม!”

ทันใดนั้นพื้นผิวของทะเลสาบขนาดมหึมาแยกออกทันที และน้ำในทะเลสาบถูกแยกจากกัน เปิดให้เห็นเส้นทางเดินที่กล้างหลายสิบเมตรเดินเข้าไปยังส่วนลึก  มีร่างร้อยร่างปรากฏจากส่วนลึกของทะเลสาบ  นอกจากผู้นำผู้สวมชุดเทาแล้ว  คนอื่นๆ ทุกคนสวมชุดดำ

คนเกือบร้อยคนยืนอยู่กับที่ในอากาศเหนือทะเลสาบ

บุรุษชุดเทาผมดำสนิท แต่ส่วนที่สะดุดตาที่สุดของเขาก็คือคิ้วทั้งสองของเขายาวเป็นทางลงมาถึงหน้าอกเขา  ถ้าโลซูสอยู่ที่นี่และเห็นบุรุษชุดเทาเขาคงตกใจเป็นแน่  เพราะบุรุษชุดเทานี้ดูเหมือนกับเจ้าปราสาทจันทรามาก

 “บัดซบ!”  กล้ามเนื้อรอบๆ ดวงตาของบุรุษชุดเทากระตุก  ตอนนี้เขาโกรธจนใกล้ที่จะระเบิดอารมณ์ออกมา

บุรุษชุดเทาคำราม  “ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น  ข้าไวนีเซนเร้นตัวจากโลกมาเป็นเวลานานมาก  คนพวกนั้นลืมชื่อข้าไปหมดแล้ว  พวกเขากล้าทำลายร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ของข้าจริงๆ!  ข้าบอกพวกมันแล้ว... ว่าข้าจะทำให้พวกมันเสียใจ!”  หัวใจของบุรุษชุดเทาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

เขามีร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังสองร่าง

เขาพัฒนาร่างแยกศักดิ์สทธิ์สายมรณะในตอนแรก  ขณะที่ร่างเดิมของเขาเป็นร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ธาตุมืด  ไม่ว่าในแง่พลัง ความสำเร็จของเขาในวิถีมรณะอยู่เหนือความสำเร็จในกฎธาตุมืดอย่างมากมาย    อย่างไรก็ตามเนื่องจากพลังของร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ธาตุมืดของเขาก็มีองครักษ์คุ้มครองหลายคนเช่นกัน ดังนั้นเขาไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

แต่ใครเล่าจะคิดกันว่า..

หนึ่งในร่างของเขาถูกทำลาย

 “ฆ่าพวกมัน  ฆ่าพวกมันให้หมด!”  หัวใจของบุรุษชุดเทาเต็มไปด้วยเพลิงอำมหิตต้องการฆ่า

เขามีเพียงสองร่างตั้งแต่แรกเริ่ม  ทั้งสองร่างเป็นตัวแทนของชีวิตหนึ่ง เมื่อสูญเสียร่างแยกศักดิ์สิทธิ์... แน่นอนว่าเขาย่อมโกรธเป็นธรรมดา

 “นายท่าน!  เราจะไปที่ไหน?”  บุรุษชุดดำด้านหลังเขาพูดด้วยความเคารพ

 “ปราสาทจันทราของข้าอยู่ใกล้กับเมืองรอยัลวิง!  ตามกฎของปราสาทอสูร จะเลือกสำหรับใช้สอบคัดเลือกอสูร  พวกเขาคงเลือกตำแหน่งที่อยู่ใกล้แน่นอน”  บุรุษชุดเทาพูดเสียงเบา  “อสูรเหล่านั้นมีความเป็นไปได้ว่าคงโดยสารอสูรโลหะและเริ่มเดินทางกลับเมืองรอยัลวิง”

 “เราจะไปเมืองรอยัลวิงกันก่อน!”  บุรุษชุดเทาพูดอย่างเย็นชา

 “ขอรับ นายท่าน!”

พวกบุรุษชุดดำที่อยู่ใกล้ๆ ด้านหลังของเขาขานรับพร้อมเพรียงกัน จากตำแหน่งต่างๆ ที่พวกเขาอยู่

 “ฮึ่ม, ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็ต้องกลับไปยังเมืองรอยัลวิง!  เราจะหยุดพวกเขาไว้ที่ด้านนอกเมืองรอยัลวิง”  บุรุษชุดเทามองดูบุรุษชุดดำคนหนึ่งซึ่งเขาหายตัวทันที  ขณะเดียวกันอสูรโลหะสีเป็นเงาปรากฏอยู่ในกลางอากาศ  บุรุษชุดเทาและบุรุษชุดดำเกือบร้อยคนเข้าไปในอสูรโลหะ

 “วืดดด!”

อสูรโลหะพุ่งแหวกอากาศมุ่งสู่เมืองรอยัลวิง

ในแง่ของความเร็ว  ความเร็วของอสูรโลหะนี้เร็วกว่าอสูรโลหะที่กลุ่มของลินลี่ย์โดยสารมาเสียอีก

ไม่ไกลจากทะเลสาบจันทรา อสูรโลหะที่ลินลี่ย์อยู่กำลังลอยตัวอยู่ในอากาศ

ชายชราผมขาวบินกลับมาที่อสูรโลหะ และออกคำสั่งทันที  “ไม่มีใครอื่นแล้ว  ออกเดินทางได้!”  ทันใดนั้นอสูรโลหะกลายเป็นร่างพร่าเลือนทันทีและหายลับขอบฟ้า

ภายในอสูรโลหะ  ชายชราผมหงอกเข้าไปในห้องโดยสารหน้าพูดเสียงกึกก้องขณะที่มองดูทุกคน  “ทุกท่านโปรลุกขึ้นเดี๋ยวนี้และไปรวมตัวกันที่กลางทางเดิน”

 “ยืนขึ้น?”

แม้ว่าจะงงแต่ลินลี่ย์และคนอื่นๆ ก็ยืนขึ้น  ผู้รอดชีวิตเกือบร้อยคนในห้องโดยสารหลังรวมตัวกันอยู่ตรงกลางทางเดิน  ทันใดนั้น... อสูรโลหะลดขนาดลงทั้งขอบเขตด้านกว้างและด้านยาว  แถวที่นั่งเปลี่ยนไปจนเหลือเพียงร้อยที่นั่ง

เมื่อตอนพวกเขามา  จะมีที่นั่ง 50 แถวๆ ละ 20 ที่นั่ง

ตอนนี้ มีเพียง 20 แถวๆ ละ 5 ที่นั่ง จำนวนคนลดลงไปมาก

 “ตอนนี้เหลือคนอยู่น้อยมาก ไม่จำเป็นต้องให้อสูรโลหะใช้พื้นที่มากมาย”  ชายชราผมขาวพูดอย่างสงบ  หลังจากพูดจบเขาออกจากห้องโดยสารหลังและกลับไปที่ห้องโดยสารหน้า

ตอนนี้มีที่นั่งเหลือเพียงหนึ่งร้อย ทำให้คนในห้องโดยสารหลังนั่งใกล้ชิดกันในตอนนี้

 “หันไปดูสิ”

ลินลี่ย์มองดูจากหน้าต่างอสูรโลหะ รู้สึกผ่อนคลาย

 “พี่ใหญ่, เมื่อเรากลับไปยังเมืองรอยัลวิงและส่งแหวนจันทราที่ปราสาทอสูรแล้ว  เราจะกลายเป็นอสูร”  บีบีหัวเราะขณะมองดูลินลี่ย์และพูดไปด้วย  “ตอนนั้น เราจะสวมชุดติดตราอสูรได้ ฮ่าฮ่า..อย่างน้อยเมื่อเราเข้าไปในเมือง เราไม่ต้องยืนเข้าแถวจ่ายค่าธรรมเนียมอีกต่อไป”

 “จ่ายค่าธรรมเนียมเข้าเมือง?”

ลินลี่ย์และเดเลียพูดไม่ออกเมื่อพวกเขาได้ยินเช่นนั้น  สำหรับพวกเขา เหรียญศิลาเดียวจะเป็นไรไป?

 “ที่นี่, ใครมีแหวนจันทราเหลืออยู่บ้าง  ข้ายินดีจ่ายเงินซื้อไว้”  ทันใดนั้นเสียงหนึ่งดังขึ้นจากห้องโดยสารหลัง  เสียงนี้จู่ๆ ก็ดังขึ้นทำให้คนในห้องโดยสารหลังหันมาดู  คนพูดเป็นบุรุษหนุ่มรูปงามดูค่อนข้างหน้ากลัว

 “จ่ายเงินซื้อหรือ?”  ลินลี่ย์ตกใจ  “ใจกล้าหน้าหนาขนาดนี้เชียวหรือ?  ทั้งที่สมาชิกของปราสาทอสูรก็อยู่ในห้องโดยสารหน้า”

บีบีขมวดคิ้ว  “อื๋อ?  เขาพูดเสียงดังมาก  ถ้าชายชราผมหงอกนั้นได้ยินเข้า  จะไม่แย่หรือไง?”

ตาของเรจิน่าเป็นประกาย  นางมองดูคนที่อยู่ใกล้ๆ  เมื่อได้ยินคำพูดของบีบี นางลดเสียงและอธิบาย  “บีบี!  สิ่งที่เกิดขึ้นในการสอบอสูรก็คือไม่ว่าเจ้าจะมีของมาหรือไม่  พวกเขาไม่สนใจว่าเจ้าจะได้มายังไง  จะขโมยมาหรือซื้อมาก็ตาม  ตราบเท่าที่เจ้าเปลี่ยนเป็นแหวนจันทราได้  แค่นั้นก็คงพอ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ กลุ่มของลินลี่ย์เข้าใจทันที

 “เหตุผลที่ปราสาทอสูรทำเช่นนี้เพื่อกระตุ้นให้เกิดการล้างผลาญกันเอง”  ลินลี่ย์นึกถึงตนเอง

เพียงแต่นี่คือสิ่งที่แดนนรกเป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรกเริ่ม  และการสู้กันก็คือวัตถุประสงค์ใหญ่ของดินแดนแห่งนี้

 “ถ้าเจ้าต้องการซื้อ ฮ่าฮ่า... ข้ามีแหวนจันทราเป็นพิเศษ”  ทันใดนั้นที่ห้องโดยสารหลัง มีเสียงหนึ่งดังขึ้น  เสียงนี้ทำให้เรจิน่าและคนอื่นตื่นเต้นทันที  และพวกเขารีบมองดู

คนผู้มีแหวนจันทราเป็นพิเศษเป็นบุรุษร่างกำยำไว้เครา สูงแค่เพียง 1.2 หรือ 1.3 เมตร

 “คนแคระ?”  ลินลี่ย์เลิกคิ้ว

 “ราคาเท่าไหร่?”  สตรีผมทองยาวสลวยถามขึ้น

 “ข้าขอราคาไม่สูงมาก  ล้านศิลาดำ  ถ้าเจ้าต้องการก็จ่ายมา”  คนแคระร่างกำยำพูดตามตรง

 “หนึ่งล้าน?”  บางคนสะดุ้งตกใจทันที

สำหรับเทพชั้นสูงบางทีหนึ่งล้านศิลาดำไม่ถือว่ามาก  แต่สำหรับเทพแท้ หนึ่งล้านศิลาดำเป็นจำนวนมากเกินไป  แม้แต่กลุ่มของลินลี่ย์ เมื่อตอนขายสมบัติเทพชั้นสูง พวกเขายังได้รับเงินเพียง 750,000 ศิลาดำ

แต่เทพแท้ธรรมดาจะได้รับสมบัติเทพชั้นสูงได้ยังไง?

เพียงแต่หลังจากต่อสู้และปล้นครั้งแล้วครั้งเล่ากว่าจะรวบรวมสมบัติให้ได้ล้านศิลาดำ

 “แพงเกินไป”  เรจิน่าขมวดคิ้ว  นางไม่มีสมบัติพอจ่าย

 “ข้าจะเอา”  ทันใดนั้นบุรุษรูปงามคนหนึ่งพูดขึ้น

แม้แต่ผู้รอดชีวิตทั้งหนึ่งร้อยที่อยู่ใกล้ๆ มีอยู่ยี่สิบหรือสามสิบคนที่ไม่ได้รับแหวนจันทรา  คนอื่นๆ เมื่อได้ยินว่ามีคนเสนอให้ซื้อ ก็ตื่นเต้นทันที

 “ข้าจะจ่าย 1.1 ล้านศิลาดำ” มีบางคนรีบพูดขึ้น

 “ข้าจะจ่ายให้ก่อนเลย” บุรุษรูปงามละล่ำละลักพูด

คนแคระร่างกำยำพูด “ข้าบอกราคาไปแล้ว หนึ่งล้านศิลาดำ เจ้าได้ไป เอาเงินมาให้ข้าล้านศิลาดำ”  คนแคระร่างกำยำพูดอย่างซื่อสัตย์  เขาเอาไปให้บุรุษหนุ่มรูปงามทันที  คนอื่นๆ ได้แต่ผิดหวังอย่างช่วยไม่ได้

เรจิน่าระบายลมหายใจ

ไม่ใช่ว่านางไม่ยินดีจะจ่าย  แต่นางไม่มีเงินต่างหาก

 “ใครยังมีแหวนจันทราเหลืออีกบ้างไหม?” ใครบางคนตะโกนขึ้นจากห้องโดยสารหลัง

ขณะนั้นเองบุรุษวัยกลางคนชุดขาวหัวเราะอย่างใจเย็น  “ข้าขอคิดราคาเดียวกับสุภาพบุรุษเตี้ย  ล้านศิลาดำ ใครที่ต้องการแหวนต้องให้ข้าล้านศิลาดำ และข้าจะให้แหวนจันทราหนึ่งวง”

 “มีอีกหรือ?”  เรจิน่าอดมองดูอีกไม่ได้  แต่นางไม่มีเงินพออยู่ดี

 “ควั่บ!”   มีหลายร่างพุ่งเข้ามาหาทันที

 “นี่..รับไปเลย”  สตรีผมสีหยกวางกล่องอะซูไรท์ที่แต่ละด้านยาวสิบเซนติเมตรในมือของบุรุษวัยกลางคนผมขาวทันที

 “ขายให้ข้า”  มีบางคนร้องเรียกขึ้น  “เราจะจ่ายให้ล้านศิลาดำเช่นกัน!”

 “ข้าจ่ายให้เขาไปล้านศิลาดำไปแล้ว  แหวนจันทรานี้เป็นของข้า”  สตรีผมหยกพูดรีบพูด ขณะเดียวกันนางจ้องมองบุรุษชุดขาววัยกลางคน  นางกังวลว่าบุรุษชุดขาวจะโกหก  อย่างไรก็ตามนางไม่อยากเชื่ออย่างนั้น

บุรุษชุดขาวยิ้มขณะรับเงินล้านศิลาดำและเขาพลิกมือแหวนจันทราหนึ่งวงปรากฏในมือของสตรีผมหยก “เป็นของเจ้า”

สตรีผมหยกตื่นเต้นดีใจ รับแหวนจันทราไว้ นางกลับไปนั่งที่เดิม

คนอื่นอื่นๆ รู้สึกผิดหวัง

บุรุษชุดขาวเพียงแต่ยิ้ม  “ไม่ต้องทะเลาะกัน ตราบใดที่พวกเจ้ามีเงินพอ  ข้าก็มีแหวนจันทราขายให้อย่างเพียงพอ”  เพียงพลิกมือง บุรุษชุดขาวนำแหวนจันทราออกมาไว้ในฝ่ามืออีกห้าวง

เห็นภาพเช่นนี้ทำให้ทุกคนตะลึง

 “คนผู้นี้ได้แหวนจันทรามาจากไหนตั้งมากมาย?”  ทุกคนในห้องโดยสารหลังจ้องมองบุรุษชุดขาว

ทันทีนั้นมีบางคนยื่นเงินล้านศิลาดำให้ และได้รับแหวนจันทรา

บุรุษชุดขาวยังคงยิ้ม  “ถ้ามีใครอื่นต้องการแหวนจันทรา โปรดมาที่นี่ ข้ายังมีอีก”  ขณะที่เขายิ้มให้ผู้สังเกตการณ์ ห้องโดยสารหลังตกอยู่ในความเงียบทันที

มีแต่ผู้มีเงินพอจึงจะสามารถซื้อได้

แม้ว่าคนเกินยี่สิบคนจะล้มเหลวในการได้รับแหวนจันทรา  แต่มีเพียงหกคนที่มีเงินมากกว่าล้านศิลาดำ  คนอื่นๆ ไม่มีเงินมากพอจะซื้อ

เรจิน่ายืนขึ้นทันที นางหัวเราะและกล่าว  “ท่านคะ! โปรดลดราคาแหวนจันทราอีกสักเล็กน้อยได้ไหม ล้านศิลาดำนั้นมากเกินไป แหวนจันทรามีประโยชน์เฉพาะพวกเรา  สำหรับคนอื่นไม่มีประโยชน์อื่นใดนอกจากเป็นแค่แหวนเก็บของ”

แหวนมิติเก็บของไม่มีราคา  ราคายังไม่ถึงเหรียญศิลาดำด้วยซ้ำ

 “นั่นก็ถูก”  หลายคนเริ่มโห่ร้องสนับสนุน  “ทำไมท่านไม่ลดราคาอีกสักเล็กน้อย  ราคาสักห้าแสน ท่านจะว่ายังไง? ข้าคิดว่ามีคนอีกมากที่ต้องการซื้อจากท่าน”

 “ใช่แล้ว ห้าแสนก็ได้” เรจิน่าพูด  สมบัติของเรจิน่าเองมีอยู่ราวแปดแสนศิลาดำ

 “ท่านไม่สามารถทำเช่นนั้นได้”  คนที่เพิ่งจ่ายเงินซื้อแหวนจันทราไปก่อนรู้สึกว่าไม่ยุติธรรม  “เราจ่ายไปล้านศิลาดำเพื่อซื้อหนึ่งวง”

บุรุษชุดขาวหัวเราะอย่างใจเย็น  “ข้าบอกไปแล้วว่าหนึ่งล้าน!  ถ้าพวกเจ้ามีเงินไม่พอ ข้าคงขายลดราคาไม่ได้”  หลังจากพูดจบ บุรุษชุดขาวก็เงียบ

เรจิน่าสีหน้าเปลี่ยนอย่างช่วยไม่ได้

 “เรจิน่า, เจ้ามีเงินอยู่เท่าใด?”  เดเลียพูดขึ้นทันที

เรจิน่าอดมองกลุ่มลินลี่ย์ไม่ได้  ความจริงกลุ่มลินลี่ย์ก็คุยกันผ่านสำนึกเทพแล้ว  การเดินทางครั้งนี้กลุ่มของลินลี่ย์ได้ผลรับที่มากมาย  โกเลมมัจจุราชอย่างเดียวก็ราคาเป็นร้อยล้านศิลาดำแล้ว สมบัติของนักรบชุดดำในแหวนเก็บสมบัติก็คงไม่น้อย

 “ข้า... ยังขาดอยู่สองแสน”  เรจิน่าพูดอย่างกระตือรือร้น

บีบีหัวเราะจากนั้นพลิกมือดึงเงินอะซูไรท์ออกมาสองแถบ  “นี่, เจ้ารับไป!”

เมื่อเห็นเช่นนี้เรจิน่าอดตื่นเต้นไม่ได้  “ขอบคุณ!”  นางรับไว้ทันที จากนั้นวิ่งไปหาบุรุษชุดขาว

ด้านนอกเมืองรอยัลวิง บุรุษชุดเทานั่งขัดสมาธิอยู่ในพงหญ้าพร้อมกับยอดฝีมือข้างตัวอีกหลายสิบคน

 “นายท่าน, อสูรโลหะของปราสาทอสูรกำลังบินเข้ามา  มันมาจากตำแหน่งของปราสาทจันทรา”  เสียงดังขึ้นในใจของบุรุษชุดเทา  เขาลืมตาขึ้นทันทีและตะโกน  “มากับข้า”  ทันใดนั้นเขานำคนอีกหลายสิบคนบินขึ้นไปในท้องฟ้า

นอกเมืองรอยัลวิงไม่กี่สิบกิโลเมตร

อสูรโลหะที่ลินลี่ย์โดยสารอยู่ข้างในกำลังบินมายังเมืองรอยัลวิงด้วยความเร็วสูง  กลุ่มของลินลี่ย์มีความสุขมาก  ที่สำคัญพวกเขามองเห็นเมืองรอยัลวิงในระยะไกลค่อยๆ ใกล้เข้ามาโดยมองผ่านหน้าต่างใส

 “ในที่สุดเราก็มาถึงเสียที”  กลุ่มของลินลี่ย์ยิ้มกันทุกคน

ทันใดนั้น...

 “บึ้ม!!!” ทั่วทั้งอสูรโลหะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และจากนั้นก็มีเสียงดังปัง ตลอดทั้งอสูรโลหะระเบิดออกเป็นเศษโลหะชิ้นเล็กชิ้นน้อย  พวกอสูรที่โดยสารอยู่ในอสูรโลหะป้องกันตัวไว้พร้อมแล้ว และควบคุมร่างตนเองให้ลอยอยู่ในอากาศทันที

กลุ่มของลินลี่ย์ลอยอยู่ในอากาศเช่นกัน  แต่ขณะที่พวกเขาจ้องมองดูรอบๆ หน้าของพวกเขาพลันซีดขาว

พื้นที่รอบๆ กลุ่มของลินลี่ย์ มีบุรุษชุดดำเกือบร้อยคนยืนอยู่ในกลางอากาศ  บุรุษชุดดำเหล่านี้รายล้อมกลุ่มของลินลี่ย์ไว้ทุกคน ไม่มีใครสามารถหนีไปได้ บุรุษชุดดำทุกคนเปล่งพลังที่น่าประหลาด

 “เทพชั้นสูง  ทั้งหมดเป็นเทพชั้นสูง!”

หน้าของทุกคนเปลี่ยน รวมทั้งลินลี่ย์