Panlong เล่ม 16 ทะเลสตาร์มิสท์ – ตอนที่ 4 ออกทะเล

เล่ม 16 ทะเลสตาร์มิสท์ – ตอนที่ 4 ออกทะเล

ทวีปเรดบุด, ทวีปคาโรล, ทวีปเจดโฟลท, ทวีปบลัดริจและทวีปมูจาของแดนนรก ห้าทวีปใหญ่ตั้งอยู่เป็นรูปวงกลม ภายในวงกลมเป็นทะเลใน เรียกว่าทะเลสตาร์มิสท์  แม้ว่าจะเป็นทะเลใน แต่ขนาดของทะเลสตาร์มิสท์ก็กว้างใหญ่ไพศาลกว่าทวีปใดๆ

 

 “ซ่า...”  คลื่นน้ำทะเลสีม่วงอ่อนซัดสาด

ที่ทะเลสตาร์มิสท์กว้างใหญ่ไร้ขอบเขตแม้ในยามที่ไม่มีลมก็ยังมีเคลื่นสูงเป็นเมตร

 “เฟี้ยววว!” เรืออสูรโลหะรูปทรงสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนกำลังบินด้วยความเร็วสูงฝ่าคลื่นมุ่งไปข้างหน้า  อสูรโลหะนี้แปลงเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนความยาวเกือบห้าสิบเมตรและกว้างสิบเมตร  ไม่มีดาดฟ้าเรือ ขณะที่โลหะด้านข้างแต่ละข้างจะใส

ลินลี่ย์ เดเลียและคนอื่นๆ ล้วนชื่นชมกับฉากภาพทะเลสตาร์มิสท์  นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาออกทะเลสตาร์มิสท์

 “สวยมาก!”

น้ำทะเลสีม่วงลึก เมฆเบาบาง ท้องฟ้าแจ่มใสมีละอองหมอกเย็น  เมื่อเห็นเช่นนี้ลินลี่ย์อดรู้สึกถึงความกว้างใหญ่ในใจเขาไม่ได้

 “พี่ใหญ่ ตอนที่เรากำลังออกทะเล ไม่มีเมฆหมอกเหนือทะเลเลย  ตอนนี้กลับมีหมอกไปทุกที่  นี่ช่างเหมือนกับภูเขาอะเมทิสต์  เพียงแต่มีหมอกไม่หนาเท่าในภูเขาอะเมทิสต์”  บีบีเงยหน้าจ้องมองข้างบน  อสูรโลหะโลดแล่นอยู่บนผิวน้ำ

ตอนนี้เหนืออสูรโลหะราวสิบเมตรมีหมอกแน่

หมอกเหนือทะเลสตาร์มิสท์ที่มีเบาบางจะจำกัดการมองเห็นได้เล็กน้อย

ลินลี่ย์เงยหน้ามองดู ในที่ใกล้มีเสียงดังขึ้น  “อย่าประมาทหมอก หมอกของทะเลสตาร์มิสท์อันตรายมาก  เมื่อเข้าไปในพื้นที่หมอก เจ้าจะถูกสายฟ้าโจมตี  และยิ่งเจ้าล่วงลึกเข้าไปในหมอก  สายฟ้ายิ่งมีพลังมาก!  แม้แต่เทพชั้นสูงก็ยังไม่กล้าบินสูงเกินไป!”

ลินลี่ย์หันไปมอง  ผู้พูดเป็นอสูรระดับเทพแท้  อสูรเทพแท้ผู้นี้มีผมสั้นดำแต่แข็งเหมือนกับลวด ไว้เคราดก  เขาเอนตัวพิงอยู่ที่มุมถือขวดเหล้าและดื่ม

 “ข้าชื่อลินลี่ย์”  ลินลี่ย์หัวเราะขณะมองดูเขา

 “เจ้าเรียกข้าว่าเบสก็ได้!” บุรุษไว้เคราร่างใหญ่พูดตามปกติ  “นี่เป็นการเดินทางในทะเลสตาร์มิสท์ครั้งแรกของเจ้าใช่ไหม?  ทุกคนมักจะเป็นแบบนี้ในการเดินทางครั้งแรกของพวกเขา  อย่างไรก็ตามในอนาคต เจ้าจะรู้สึกเบื่อ  ที่สำคัญไม่มีอะไรที่นี่นอกจากน้ำทะเล  บางครั้งอาจมีโจรมาสร้างความหงุดหงิดให้บ้าง  ความจริงมีโจรอยู่ทั่วทุกที่ในโลก มันน่ารำคาญจริงๆ”

ลินลี่ย์อดหัวเราะไม่ได้

 “ฮ่าฮ่า, ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องโจรเหล่านั้น” แอ็ช ผู้ว่าจ้างเดินเข้ามาหา  หน้าของเขายิ้มตลอด  “ครั้งนี้กลุ่มของเรามีเทพชั้นสูงอยู่สองคน  กลุ่มโจรเล็กน้อยพวกนั้น.. จะกล้าตอแยอสูรเทพชั้นสูงได้อย่างไร?  เพราะยิ่งกองกำลังมีกำลังมาก  พวกเขาก็คงไม่โจมตีคนอย่างเรา”

โอลิเวอร์ชำเลืองมองด้านข้าง  “จากสิ่งที่เจ้าพูด อย่างนั้นเราก็ควรจะปลอดภัยมากสินะ?”

 “ในทะเลสตาร์มิสท์ อาศัยความจริงที่ว่าเราจะเดินทางต่อเนื่องเป็นเวลาหลายสิบปี ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น?”  ในโถงใหญ่ของอสูรโลหะพูดคุยกันอย่างหยาบคาย

ลินลี่ย์หัวเราะ

อันตราย?

ตราบใดที่พวกเขาไม่เผชิญกับนักสู้ระดับอสูรเจ็ดดาวหรือเทพอสูร การเอาชีวิตรอดไม่เป็นปัญหา

ยามราตรี ที่ด้านหน้าอสูรโลหะ ลินลี่ย์ปรากฏตัวและก้าวออกมาจากห้องเรือ  ตอนนี้มีคนค่อนข้างมากอยู่ข้างหน้าเรือ

 “วืดดด”

อสูรโลหะกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง  และลมทะเลก็รุนแรงแฝงด้วยพลังเหมือนคมมีด  คนธรรมดาโดนลมทะเลนี้จะตายทันที  อย่างไรก็ตามสำหรับพวกเทพ ทะเลนี้ไม่มีผลอะไรมากนัก  ลินลี่ย์ไม่ได้พูดคุยกับคนเหล่านี้  เขาเอนตัวพิงกับผนังโปร่งใสเพลิดเพลินกับฉากภาพของทะเลยามราตรีของทะเลสตาร์มิสท์

น้ำของทะเลสตาร์มิสท์มืดหม่นมาก เหมือนกับว่ามีอสูรขนาดมหึมาซ่อนอยู่ในส่วนลึก

 “เราอยู่ในทะเลมาหนึ่งปีเต็ม อย่างไรก็ตามข้าไม่รู้สึกเหมือนกับว่าเราไปได้ไกลสักเท่าใด”  ลินลี่ย์ถอนหายใจอยู่ในใจ  เบสผู้นี้พูดความจริง  หลังจากใช้เวลาในทะเลสตาร์มิสท์นาน คนจะรู้สึกเบื่อ  ที่สำคัญมีแต่น้ำทะเลไร้ฝั่งล้อมรอบอยู่ตลอด

แม้ว่าอสูรโลหะจะบินได้เร็วมาก แต่ก็แทบสังเกตไม่ออก

 “ลินลี่ย์” มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง  ลินลี่ย์หันไปมองและเห็นเดเลีย  เดเลียนั่งอยู่ข้างลินลี่ย์ นางเอนตัวและจับมือลินลี่ย์ไว้  เพราะเหตุผลบางอย่างนางเริ่มหัวเราะ

 “ทำไมจู่ๆ เจ้าถึงได้หัวเราะอย่างไม่เหตุเล่า?”  ลินลี่ย์หัวเราะเช่นกัน

 “ข้าแค่กำลังคิดย้อนไปเมื่อเราพบกันครั้งแรกที่สถาบันเอินส์  ใครจะคิดกันเล่าว่าจะมีวันที่เราสองคนจะมาผจญภัยในทะเลสตาร์มิสท์ในแดนนรก?  ชะตาคนเรานี่แปลกจริงๆ”  เดเลียถอนหายใจ

ลินลี่ย์อดหัวเราะไม่ได้เหมือนกัน

 “ลินลี่ย์ ดูสิ, สายฟ้าในที่ไกลนั่น”  เดเลียชี้ไปที่ไกลขณะกล่าว

ลินลี่ย์หันไปมองดูทันที...

ความจริงในระยะไกล หมอกบางในท้องฟ้าจะมีกระแสไฟฟ้าวิ่งอยู่ภายใน

 “ฉากภาพดูงดงามจริงๆ  เราอยู่ในทะเลสตาร์มิสท์นานมาก  แต่เราไม่เคยเห็นภาพที่น่าสนใจเท่าใดนัก”  ลินลี่ย์หัวเราะ จากนั้นถอนหายใจ

 “สายฟ้า!”  หลายคนที่อยู่ใกล้เริ่มร้องแตกตื่น

โดยไม่เสียเวลาพูด  พวกเขาเกือบทั้งหมดรีบกลับเข้าไปในห้องเรือเหมือนกระต่ายตกใจ

ลินลี่ย์และเดเลียหันไปมองอย่างมึนงง เห็นผู้ว่าจ้างของเขา แอ็ชจ้องมองพวกเขาพลางส่งสำนึกเทพเตือน “รีบเข้ามาเร็วๆ  ทะเลสตาร์มิสท์กำลังจะเกิดพายุ  เร็วเข้า!”

 “พายุ?”

แม้ว่าลินลี่ย์และเดเลียจะมึนงงทั้งคู่  แต่พวกเขาก็ยังรีบบินกลับเข้ามาในอสูรโลหะ เมื่อกลับเข้ามาในอสูรโลหะแล้ว ลินลี่ย์กับเดลียจ้องมองดูสายฟ้าผ่านหน้าต่างที่โปร่งใส คนอื่นก็ทำเหมือนกัน

 “แครก...”  จากภายในหมอก สายกระแสไฟฟ้านับไม่ถ้วนแล่บแปลบปลาบ และพื้นที่พายุขยายใหญ่ขึ้นทุกที

ขณะต่อมาท้องฟ้าเริ่มระดมปล่อยสายฟ้าฟาดใส่อสูรโลหะต่อเนื่อง  ลินลี่ย์ตกใจอย่างหนัก “ในพริบตามันขยายพื้นที่ไปเกินพันกิโลเมตร  พวกเทพมีสายตาที่ยาวไกลมาก เพราะพายุสายฟ้าขยายตัวเร็วมากจนทำให้กลุ่มของลินลี่ย์ประหลาดใจ

 “ควั่บ!”  อสูรโลหะที่กลุ่มลินลี่ย์โดยสารผนึกตัวเองทันที ขณะที่มันหมุนตัวบินกลับด้วยความสูง

 “แครก...”

ในอากาศเหนือกลุ่มของลินลี่ย์ ขณะที่ในอากาศพื้นที่ใกล้ๆ นั้นเองกระแสสายฟ้านับไม่ถ้วนกำลังจะฟาดใส่  พื้นที่ของกระแสสายฟ้าขยายตัวอย่างรวดเร็ว และความเร็วของการขยายก็ไวกว่าความเร็วในการบินของอสูรโลหะ

 “ข้าหวังว่าเราจะสามารถหลบพ้นจากพื้นที่พายุนี้ได้”  แอ็ชพูดเบาๆ

ลินลี่ย์และอสูรอื่นมองดูข้างหน้าผ่านอสูรโลหะ  ตอนนี้สายฟ้าขยายคลุมพื้นที่กว้างใหญ่ไว้อย่างรวดเร็ว  และทั่วทั้งโลกดูเหมือนปกคลุมไปด้วยสายฟ้า  เมฆครึ้มภายใต้สายฟ้าที่ส่องสว่างมองเห็นได้ชัดเจน

 “ครืนนน...”  เสียงทุ้มต่ำดังขึ้น

สายฟ้านับไม่ถ้วนกระจายออก  และแม้แต่หมอกก็เริ่มม้วนตัว  ในกลางอากาศสายฟ้าและเมฆเริ่มม้วนตัวเข้าหากันเอง  ขณะที่กระแสวังวนที่มีขนาดเกินกว่าหมื่นกิโลเมตรเริ่มก่อตัวขึ้น  กระแสหมุนวนสายฟ้าขนาดมหึมาสว่างเจิดจ้าและแสงจากจากในนั้นสะท้อนกับใบหน้าของลินลี่ย์และคนอื่นจนสว่าง

 “ครืน....”

วังวนขนาดหมื่นกิโลเมตรทำให้น้ำทะเลด้านล่างพวกเขาเปลี่ยนเป็นกระแสน้ำวนขนาดหมื่นกิโลเมตรทันที    พลังของกระแสน้ำวนนี้น่าอัศจรรย์  ทุกคนพอจะจินตนาการได้ว่ากระแสน้ำวนนี้มีพลังแฝงไว้มากมายเพียงไหน  เพราะมันสามารถทำให้น้ำในรัศมีหมื่นกิโลเมตรกลายเป็นน้ำวนไปได้

สำหรับกระแสน้ำวนขนาดหมื่นกิโลเมตรกับคลื่นมหาสมุทรสูงหลายสิบเมตรจนสัมผัสถึงเมฆหมอกด้านบน

 “วิ้ววว!”  อสูรโลหะที่ลินลี่ย์โดยสารพยายามบินผ่านพื้นที่นี้อย่างรีบด่วน พยายามยืดเวลาไม่ให้ถูกใจกลางวังวนดึงดูดได้

 “พลังของวังวนนี้ทรงพลังจริงๆ  แม้แต่อสูรโลหะก็ยังสั่นสะเทือน”  เบสบุรุษเคราดำถอนหายใจ  ลินลี่ย์รู้สึกได้ชัดเช่นกันถึงแรงสั่นสะเทือนจากอสูรโลหะ

 “ทำไมเราไม่บินให้สูงขึ้น?”  บีบีพูดอย่างไม่พอใจ  “แม้ว่าเราจะถูกสายฟ้าในเมฆหมอกโจมตี แต่ถ้าเราไม่เข้าลึกเกินไป  พลังของสายฟ้าก็คงไม่รุนแรงเกินไป  พลังของกระแสวังวนนั้นรุนแรงเกินไป”

ทั่วทั้งอสูรโลหะกำลังสั่นรุนแรงมาก เพราะกระแสวังวนรุนแรงจนแทบจะพลิกมันได้

 “แม่มันเถอะ, เรากำลังเผชิญกับพายุหมอกทะเล  โชคของเขาไม่ดีเอาเสียเลย”  แอ็ชสบถเบาๆ  ขณะเดียวกันก็พยายามอย่างหนักเพื่อสั่งการอสูรโลหะให้เดินหน้า

 “เข้าไปในหมอกด้านบนตอนนี้น่ะหรือ?”  อสูรอื่นในอสูรโลหะหัวเราะ  “เมื่อมีพายุหมอกทะเลเกิดขึ้น สายฟ้านับไม่ถ้วนจะรวมตัวกันอยู่ในหมอก  พลังของสายฟ้าเหล่านี้รุนแรงมหาศาล  แม้แต่เทพชั้นสูงก็ยังรับพลังสายฟ้านี้ไม่ได้  ถ้าเจ้าต้องการ อย่างนั้นก็ดี  แต่ถ้าไม่อยากตายจงพักอยู่กับเราเฉยๆ เถอะ”

ในทั่วทั้งอสูรโลหะ นอกจากเดเลียแล้วมีอีกคนที่เป็นเทพชั้นสูง บุรุษหนุ่มศีรษะโล้นหัวเราะอย่างใจเย็น  “เราสังเกตได้ก่อนแล้ว และตาของพายุยังอยู่ห่างจากเรา  เราไม่ได้อยู่ในกลางของพื้นที่กระแสน้ำวน  ดังนั้นตอนนี้จึงยังไม่อันตรายมาก  อย่างไรก็ตามคลื่นโจมตีสุดท้ายในหมอกทะเลนั้นน่ากลัวจริงๆ”

 “คลื่นสุดท้าย?”  บีบีมองเขาอย่างงงงวย  ลินลี่ย์ เดเลียและโอลิเวอร์ไม่แน่ใจเช่นกัน

บุรุษหนุ่มหัวโล้นกล่าว  “การก่อตัวของหมอกทะเลในกระแสน้ำวนตอนแรกจะดูดทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไปหามัน  ส่วนใหญ่มันจะทำให้เราอยู่ในสภาพย่ำแย่  มันยังไม่ฆ่าเราได้จริง  อย่างไรก็ตาม ในสภาพสุดท้ายของหมอกทะเล  กระแสสายฟ้านับไม่ถ้วนจะม้วนตัวขึ้นท้องฟ้า  และจากนั้นก็ฟาดลงข้างล่างอย่างบ้าคลั่ง!  ถ้าเจ้าโดนไปสักครั้งละก็...”  บุรุษหัวโล้นหัวเราะเบาๆ

 “ต่อให้ข้าโดนไปครั้งเดียว  ข้าก็ตาย”  บุรุษศีรษะโล้นกล่าว

ลินลี่ย์ลอบตกใจ  เขาเงยหน้ามองดูกระแสวังวนที่ก่อตัวจากสายฟ้านับไม่ถ้วน  “พลังของสายฟ้าเหล่านี้ยิ่งใหญ่จริงๆ คนศีรษะโล้นเป็นเทพชั้นสูง  แต่ไม่สามารถรับพลังโจมตีจากสายฟ้าเหล่านี้ได้  ตอนนี้ลินลี่ย์เข้าใจสาเหตุที่อสูรโลหะบินหนี”

เป็นเพราะยิ่งเข้าใกล้ศูนย์กลางกระแสวังวน พลังสายฟ้าโจมตีจะถี่แน่นขึ้นมีพลังสูงมากยิ่งขึ้นในแต่ละครั้ง

ความจริงพายุหมอกทะเลนี้เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติของทะเลสตาร์มิสท์  เพราะเมฆหมอกของทะเลสตาร์มิสท์มีความเฉพาะตัว  มันจะดูดกลืนพลังไฟฟ้าของโลกไว้และถ้าใครก็ตามเข้าไปในหมอก หมอกจะปล่อยพลังสายฟ้าโจมตีใส่พวกเขา

แต่เนื่องจากพวกเขารู้เรื่องนี้ดี จึงไม่มีใครโง่พอเข้าไปในหมอกหาเรื่องให้ถูกฟ้าผ่า

ไม่มีใครเข้าไปในหมอก พลังสายฟ้าจะสะสมอยู่ในหมอกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเมื่อถึงจุดหนึ่งก็จะปล่อยสายฟ้าออกมา

นั่นคือความหมายของพายุหมอกทะเล

กระบวนการปล่อยกระแสไฟฟ้าปริมาณมหาศาลกำลังจะเริ่ม!

 “ไม่มีเวลาแล้ว เราไม่สามารถหนีออกนากเขตพายุหมอกทะเลได้  แอ็ชถอนหายใจ จากนั้นหันไปมองทุกคน  “ทุกท่าน, ระวังตัวให้ดี  อย่าได้ถูกโจมตี จำเอาไว้ว่า เมื่อสายฟ้าฟาดลงมา  ไม่ว่ายังไงก็ตามอย่าตกลงไปในน้ำ

ลินลี่ย์และคนอื่นเข้าใจว่าน้ำเป็นตัวนำไฟฟ้า

ในพื้นที่หมื่นกิโลเมตร เมื่อสายฟ้านับไม่ถ้วนสายซึ่งสามารถฆ่าเทพชั้นสูงได้ฟาด พวกเขาอาจตกไปในทะเลลึก  การตกไปในทะเลนั่นหมายถึงตาย

 “ข้าขอให้ทุกคนโชคดี!”  หนุ่มหัวโล้นกล่าว

 “โชคดี!”  อีกคนพูดขึ้นเช่นกัน

 “โชคดี!”

ทุกคนมีสีหน้าเคร่งขรึมมาก  ในแดนนรกผู้คนมักจะซุ่มเสี่ยงอยู่ในระหว่างความเป็นความตาย  เพียงแต่ในแต่ละครั้ง ไม่มีใครกล้าพอใจ!  อย่างไรก็ตามครั้งนี้ เป็นเรื่องของโชคล้วนๆ  สายฟ้าอยู่เหนือพวกเขาไม่ถึงร้อยเมตร  เมื่อพวกเขาถูกสายฟ้าฟาด จะไม่มีเวลาหลบได้เลย

 “บึ้ม!” “บึ้ม!” “บึ้ม!” “บึ้ม!”

ลินลี่ย์เงยหน้ามอง

ทันใดนั้นภายในระยะหมื่นกิโลเมตร สายฟ้านับไม่ถ้วนระดมฟาดลงหนาแน่นทันที  ในช่วงนี้เองโลกทั้งโลกสว่างเจิดจ้าจนแสบตาทุกคน

ในพริบตาเดียวสายฟ้าทั้งหมดพุ่งลงทะเล และภายในระยะหมื่นกิโลเมตรมีอสูรโลหะถูกสายฟ้าฟาดใส่

กลุ่มของลินลี่ย์โชคดี สายฟ้าที่ใกล้ที่สุดฟาดลงผิวทะเล  สายฟ้าแต่ละสายที่ฟาดลงมาแฝงด้วยพลังแปลกมหาศาลโดดเด่นพุ่งลึกลงไปในทะเลเหมือนธนูแหลมคม  สายฟ้าเดี่ยวที่กระจายอยู่รอบผิวทะเลมีจำนวนน้อย

พลังงานส่วนใหญ่จะควบแน่นพุ่งตรงลงไปในทะเลลึก

 “แครก...”

อย่างไรก็ตาม แม้แต่เศษของพลังงานไฟฟ้าที่อยู่บนผิวทะเลก็ทำให้อสูรโลหะสั่นสะท้านรุนแรง

 “ปัง!” อสูรโลหะระเบิดทันที

กลุ่มของลินลี่ย์ลอยตัวอยู่เหนือน้ำ  เพียงแต่ตอนนี้พวกเขาเพิ่งได้ถอนหายใจโล่งอก บนผิวน้ำใต้ตัวพวกเขายังมีมีกระแสไฟไหลเวียน เพียงแต่ทุกคนรู้ว่านี่ไม่คุกคามพวกเขา

 “เราปลอดภัย”  แอ็ชผู้ว่าจ้างค่อยยิ้มออก

นักสู้อสูรทุกคนถอนหายใจโล่งอก พวกเขาหัวเราะ

 “ฮ่าฮ่า ปลอดภัย!”

 “แม่มันเอ๊ย..ข้าได้ชีวิตกลับคืนมาแล้ว!”  หลังจากหลบหนีการทดสอบนี้ได้ พวกเขาทุกคนค่อยผ่อนคลาย

แต่ลินลี่ย์เพียงแต่จ้องมองในระยะไกล  ตอนที่สายฟ้านับไม่ถ้วนฟาดลงมา ยังมีอสูรโลหะอื่นอยู่ไม่ไกลจากกลุ่มของลินลี่ย์  แต่อสูรนั้นโชคไม่ดีถูกสายฟ้าฟาดระเบิดกระจาย คนตายทันทีค่อนข้างมาก  ขณะที่เหลือบินหนีเอาชีวิตรอด

ลินลี่ย์ไม่รู้ว่าภายในระยะหมื่นกิโลเมตรนี้มีคนตายไปเท่าใด

 “ดูเหมือนข้าเห็นคนบินอยู่ในท้องฟ้าโดยไม่สนใจสายฟ้าที่น่ากลัว” เสียงงุนงงดังขึ้น

ตอนนี้เมื่อวิกฤติการณ์สายฟ้าฟาดผ่านไปแล้ว ยังมีบางคนจึงกล้าบินขึ้นไปในท้องฟ้า?

อสูรทั้งหมดที่อยู่ใกล้ๆ รวมทั้งลินลี่ย์หันไปมอง  คนพูดก็คือบุรุษเคราดกเบส เขาขมวดคิ้วกล่าว  “ถ้าข้ามองไม่ผิด ดูเหมือนว่าเขาจะถืออาวุธอยู่  เพียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นกระบี่หรือดาบ”