Panlong ตอนที่ 2-11 คัมภีร์ลับเลือดมังกร (2)

ตอนที่  2-11  คัมภีร์ลับเลือดมังกร (2)

“เคล็ดลับวิธีฝึกเลือดมังกร?”  ลินลี่ย์อดไม่ได้ที่จะมองบิดาของเขาอย่างแปลกประหลาด

ฮ็อกยิ้ม “ไม่เพียงแต่เคล็ดลับวิธีฝึกเลือดมังกร  คัมภีร์นี้ยังบอกเรื่องราวของตระกูลบาลุคไว้มากมาย  คัมภีร์ลับเลือดมังกรจะรวบรวมเรื่องราวต่างๆ ไว้ภายใน อาทิเช่นวิธีสร้างและควบคุมเข็มเลือดมังกร และประวัติบรรพบุรุษอาวุโสของเรา

 

ลินลี่ย์พลิกดูอย่างระมัดระวัง

ความจริงคัมภีร์แบ่งออกเป็นสี่ส่วน  ส่วนแรกว่าด้วยเรื่องคัมภีร์ลับเลือดมังกร  ขณะที่ส่วนที่เหลือจะบ่งบอกถึงเรื่องเกี่ยวกับตระกูล

 “ลินลี่ย์!  ต่อให้คัมภีร์นี้ตกไปอยู่ในมือของคนภายนอก ก็ไม่มีประโยชน์อะไรต่อพวกเขา  เนื่องจากไม่มีทางที่คนนอกจะสามารถฝึกตามวิธีลับฝึกเลือดมังกรได้  สำหรับประวัติศาสตร์ของตระกูลเรา   จะมีอะไรถ้าคนอื่นได้รู้เรื่องนั้น?  ยิ่งกว่านั้น เรามีคัมภีร์ฉบับคัดลอกอยู่หลายเล่ม  นี่ก็เป็นฉบับคัดลอกเล่มหนึ่ง  หลังจากผ่านไปหลายปี  ต้นฉบับกลายเป็นผุยผงนานแล้ว”  ฮ็อกหัวเราะขณะพูด

ลินลี่ย์ก็หัวเราะทันทีเช่นกัน

 “ค่อยสมเหตุผลหน่อย  แม้ว่าบางคนได้มันไปก็ไม่เกิดประโยชน์”  ทันใดนั้นลินลี่ย์เริ่มเปิดคัมภีร์ทีละหน้าด้วยความสงสัยและอ่านดูแต่ละส่วน

คัมภีร์ลับเลือดมังกร บทที่ 1

 “ถ้ากุลบุตรผู้ต้องการฝึกเคล็ดลับเลือดมังกร  ก็ต้องสามารถเรียกเลือดนักรบเลือดมังกรที่ไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือด  มีสองวิธีที่สามารถบังคับเลือดมังกรได้  วิธีแรก ความเข้มข้นของเลือดมังกรต้องเข้มข้นถึงระดับ  แต่ถ้าความเข้มข้นไม่เพียงพอ  ก็ยังมีวิธีที่สอง

พออ่านถึงตอนนี้ ลินลี่ย์ตะลึง

นอกจากมีเลือดมังกรเข้มข้นสูงแล้ว ยังมีอีกวิธีด้วยหรือ?  อย่างนั้นทำไมไม่มีผู้ใดในตระกูลประสบความสำเร็จได้ในตลอดหลายปีมานี้

 “วิธีที่สองคือดื่มเลือดมังกรที่ยังมีชีวิตอึกใหญ่  หรือเลือดมังกรที่เพิ่งตายไม่กี่นาที  ยิ่งมังกรตายนานเท่าไร  โอกาสที่จะปลุกเลือดมังกรในตัวก็พลอยต่ำไปด้วย  ดื่มเลือดมังกรคำใหญ่สามารถกระตุ้นเลือดมังกรที่สมาชิกตระกูลแต่ละคนสืบสายเลือดมาและไหลเวียนอยู่ในร่างของเขา  เพื่อให้ได้ผลดีที่สุด  ให้ดื่มเลือดมังกรระดับเซียน  ถ้าผู้นั้นดื่มเลือดมังกรระดับเก้า โอกาสกระตุ้นเลือดมังกรก็จะต่ำลงมาอีก

พออ่านถึงตรงนี้ ลินลี่ย์อึ้งอีกครั้ง

 “บรรพบุรุษตระกูลเราร้ายกาจยิ่งนัก  พวกเขาคิดวิธีดื่มเลือดมังกรเป็นเพื่อใช้ฝึกวิธีลับฝึกเลือดมังกร”  ลินลี่ย์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้

 “การดื่มเลือดมังกรเป็นๆ และเป็นมังกรระดับเซียนอย่างนั้นหรือ?  ลินลี่ย์  บรรพบุรุษของเจ้าเก่งกาจมากจริงๆ”  เดลิน โคเวิร์ทปรากฏตัวอยู่ข้างๆ ลินลี่ย์และตกใจอย่างช่วยไม่ได้

แน่นอนว่า ฮ็อกไม่พบเห็นความคงอยู่ของเดลิน โคเวิร์ทแม้แต่น้อย  ฮ็อกฝืนหัวเราะให้ลินลี่ย์ “ลินลี่ย์ ลูกเห็นไหมนั่น?  หลักวิธีการของบรรพบุรุษของเรา  เลือดมังกรหลับและซ่อนตัวอยู่ในสายเลือดของพวกเราทุกคน  จะเรียกมันออกมา มีอยู่สองวิธี  แต่วิธีที่สองต้องดื่มเลือดมังกรที่ยังมีชีวิต  มันจะเป็นเรื่องง่ายอย่างนั้นได้ยังไง?  ยิ่งกว่านั้น ลินลี่ย์ ลองพลิกไปดูด้านหลังสิลูก”

ลินลี่ย์พลิกหน้าหนังสือ

 “อย่างไรก็ตาม วิธีที่สองดื่มเลือดมังกรเป็นนี้มีความเสี่ยงสูงมาก  เลือดมังกรเต็มไปด้วยพลัง  เมื่อเข้าไปอยู่ในตัวคนผู้นั้น จะมีประสิทธิภาพพัฒนาร่างกายของคนผู้นั้น  ความแข็งแรงของเขาจะเพิ่มขึ้นรวดเร็ว  ทว่ามันยังเป็นสาเหตุให้เจ็บปวดทรมานขณะที่ผู้นั้นผิวหนังลอก  และนี่เป็นแค่การผลัดผิวหนังเท่านั้น  ถ้ามีคนที่ดื่มเลือดมังกรลงไป  อย่างนั้นร่างของเขาจะรู้สึกร้อนไหม้เกรียม จนถึงขนาดที่ถูกเผาจนตาย เส้นเลือดระเบิดเป็นเหตุให้ตายทันที”

พอเห็นตรงส่วนนี้ ลินลี่ย์พูดไม่ออกเลย

 “ท่านพ่อ ใครเขียนคัมภีร์ลับเลือดมังกรนี้หรือ?  เนื่องจากมันอันตรายมาก  ทำไมเขาถึงรวมมันเอาไว้ด้วย?”  ลินลี่ย์ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง

ฮ็อกพูดด้วยสีหน้าหนักแน่น “ลินลี่ย์ คัมภีร์ลับเลือดมังกรนี้เขียนโดยบรรพบุรุษต้นตระกูลคนแรกของเรา  เป็นนักรบเลือดมังกรคนแรกที่ปรากฏตัวขึ้นในทวีปยูลาน! ท่านบาลุค  ท่านต้องมีเหตุผลของท่านเป็นธรรมดาถึงได้บันทึกไว้  อย่างไรก็ตาม ในประวัติศาสตร์ของตระกูลเรา  มีทายาทสองคนที่ดื่มเลือดมังกรระดับเซียน และในที่สุดทั้งสองคนเส้นเลือดระเบิดตาย”

 “จะมีคนที่ได้ดื่มเลือดมังกรระดับเซียนด้วยหรือ?”  ลินลี่ย์ถึงกับตกใจ

แต่อันที่จริง เป็นเรื่องธรรมดา

ในอดีต เมื่อมีสมาชิกตระกูลบาลุครุ่นหนึ่ง สองและรุ่นที่สามได้เป็นนักรบเลือดมังกร  ตระกูลอยู่ในช่วงรุ่งเรือง ในช่วงเวลานั้น การหาเลือดมังกรระดับเซียนมิใช่จะเป็นไปไม่ได้

 “เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตมันนานมากแล้ว  ความลับที่แท้จริงของยุคนั้น  หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เปิดเผยไว้  ทั้งหมดที่พ่อทราบก็เพราะหนังสือเล่มนี้  เผ่าพันธุ์มังกรได้ส่งตัวแทนมาคุยกับผู้นำตระกูลของเรา  หลังจากนั้นมาทายาทในตระกูลของเราก็เลิกลองใช้วิธีนี้  ต่อมา เมื่อสายตระกูลของเราอ่อนแอลง  แม้เราต้องการดื่มเลือดมังกร  เราก็ไม่สามารถทำได้อีกต่อไป”  ฮ็อคส่ายหน้าถอนหายใจ

ลินลี่ย์พยักหน้า

ความหยิ่งของเผ่าพันธุ์มังกรคือสิ่งที่ถูกเขียนไว้ในหนังสือหลายเล่ม

การจับมังกรระดับเซียนที่ยังมีชีวิตเพื่อเอาเลือดของมันน่ะหรือ?   มันจะเป็นการดูหมิ่นเผ่าพันธุ์มังกรมากขนาดไหน?   โชคดีมากสำหรับตระกูลบาลุคที่พวกเผ่าพันธุ์มังกรไม่ได้ตรวจสอบพวกเขาจริงจัง  อย่างไรก็ตาม จากตอนนี้ ใครๆ สามารถจินตนาการได้ว่าตระกูลบาลุคในเวลานั้นมีอำนาจมากเพียงไหน

 “นี่ไม่น่าจะถูกนะ ท่านพ่อ  ถ้าไม่มีคนเคยประสบความสำเร็จกลายเป็นนักรบเลือดมังกรที่เป็นผลมาจากการดื่มเลือดมังกร  อย่างนั้นทำไมบรรพบุรุษของเราถึงเขียนว่ามีความเป็นไปได้ที่จะใช้เลือดมังกรเพื่อกลั่นเลือดของเราเอง? และถึงขนาดกล่าวไว้ว่าเลือดของมังกรระดับเก้าพอมีประสิทธิภาพบ้าง?”  ลินลี่ย์งุนงงจริงๆ

ฮ็อกสะดุ้ง

 “ลินลี่ย์, เจ้าอย่าถามมากเกินไป  บอกตามตรง  พ่อรู้ประวัติตระกูลแค่เพียงเล็กน้อย ขณะที่เรื่องเกิดขึ้นเมื่อสี่พันปีมาแล้ว  ไม่มีทางที่เราจะรู้ได้ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น”  ฮ็อกหัวเราะลินลี่ย์

ลินลี่ย์พยักหน้า

แต่ในใจของเขา ลินลี่ย์ยังคงสงสัย  ถ้าไม่มีผู้ใดในประวัติศาสตร์เคยเป็นนักรบเลือดมังกรสำเร็จมาก่อนด้วยวิธีดื่มเลือดมังกร  อย่างนั้นทำไมวิธีนี้ถึงได้ถูกบันทึกไว้ในคัมภีร์ลับเลือดมังกร?

ลินลี่ย์  ดึกแล้วนะ  ลูกควรจะกลับไปพักได้แล้ว” ฮ็อกหัวเราะ

ลินลี่ย์พยักหน้า

ในยามราตรี

ลินลี่ย์กลับไปห้องนอนตนเองและอ่านคัมภีร์  แต่ในใจเขายังเต็มไปด้วยคำถาม

 “ปู่เดลิน! ท่านคิดว่าไง  ถ้าไม่มีคนเคยใช้วิธีการนี้ได้สำเร็จ  แล้ววิธีนี้จะถูกค้นพบได้อย่างไร?”  ลินลี่ย์ไม่อาจเข้าใจถึงเหตุผล

เดลิน โคเวิร์ทแก่มากถึงขนาดเจ้าเล่ห์ราวกับสุนัขจิ้งจอก  เขาลูบเคราขาวพูดด้วยท่าทีมั่นใจ “ลินลี่ย์! คำตอบนี้ง่าย เท่าที่ข้ารู้  เผ่าพันธุ์มังกรจะมีความภูมิใจมาก และยังคงยิ่งใหญ่ทรงพลังมาก  ข้าเดาว่าการดื่มเลือดมังกรที่ยังมีชีวิตนั้น บางทีเป็นวิธีที่ทรงประสิทธิภาพอย่างหนึ่ง  แต่ตระกูลของเจ้าอยู่ภายใต้การกดดันจากเผ่าพันธุ์มังกรและแน่นอนว่าคงมีการเปลี่ยนเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้

ลินลี่ย์เข้าใจทันที

นี่เป็นไปได้มาก

ภายใต้แรงกดดันจากเผ่าพันธุ์มังกร  นักรบเลือดมังกรของตระกูลบาลุคคงถูกบังคับให้หยุดจับมังกรมีชีวิตเพื่อเอาเลือด

 “แน่นอนว่า นั่นเป็นการคาดเดาเท่านั้น”  เดลิน โคเวิร์ทพูดอย่างสงบ “และลินลี่ย์ ตามที่ข้ารู้ การดื่มเลือดของมังกรมีชีวิตไม่ใช่เส้นทางสู่ความตายแน่นอน  ตราบใดที่เจ้าผสมมันกับหญ้าใจฟ้า  ผลกระทบด้านลบของเลือดมังกรจะถูกกำจัด  ข้าเชื่อว่ามีคนเพียงไม่กี่คนในบัดนี้จึงจะรู้ความลับนี้”

ลินลี่ย์ตะลึง

และจากนั้นเขาร่าริงยินดี “ปู่เดลิน  ท่านบอกว่าเลือดมังกร เมื่อผสมกับหญ้าใจฟ้า ปลอดภัยพอจะดื่มได้ใช่ไหม?”

เดลิน โคเวิร์ทพยักหน้ามั่นใจ “แน่นอน  ในอดีตในจักรวรรดิพูเอนท์ เมื่อเจ้าหญิงองค์หนึ่งประชวรหนัก ในที่สุด มีวิธีรักษาเจ้าหญิงทางเดียวคือปรุงยาที่ผสมกับเลือดมังกรและหญ้าใจฟ้า  ด้วยวิธีนี้นั่นเอง ข้าจึงเป็นผู้ไปจับมังกรระดับเซียนมาเอง”

 “ข้าจำได้ว่าแพทย์ผู้เชี่ยวชาญผู้จัดยาพูดว่าทุกอย่างในโลกมีฤทธิ์เสมอและตรงกันข้ามกัน  สำหรับส่วนประกอบยาทุกอย่าง ยังมีสิ่งอื่นที่เข้ากันได้  ในยุคนั้น คนที่รู้วิธีผสมเลือดมังกรกับหญ้าใจฟ้ามีแค่เพียงหมอที่มีอายุมากเท่านั้น  ผ่านมาหกพันปีแล้ว  ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ไม่มีผู้ใดรู้จักมันอีกต่อไป”  เดลิน โคเวิร์ทพูดอย่างใจเย็น

ลินลี่ย์พยักหน้า

 “เลือดมังกรสดและหญ้าใจฟ้า...”  นัยน์ตาของลินลี่ย์เป็นประกายตื่นเต้น “ในอนาคต  เมื่อมีพลังพอและกลายเป็นจอมเวทระดับเก้าหรือสูงกว่านั้น ข้าจะใช้เลือดมังกรและหญ้าใจฟ้าจะทำให้วอร์ตันเป็นนักรบเลือดมังกร”

ลินลี่ย์ยังหวังเช่นนั้น

ถ้าเขามีโอกาส  เขาเองก็จะใช้วิธีนี้ด้วย

ถ้าเขาสามารถกลายเป็นจอมเวทระดับเซียนและเป็นนักรบเลือดมังกรด้วย  แต่แน่นอน  นั่นเป็นแค่ความฝัน  จะจับมังกรระดับเซียนให้ได้ ยังห่างไกลยิ่งนัก  เป็นฝันที่จับต้องไม่ได้

 “หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล  ได้เวลานอนแล้ว  ข้าจะต้องฝึกพรุ่งนี้”