ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 65 วิธีสู้ที่ผิดธรรมดา

ตอนที่  65  วิธีสู้ที่ผิดธรรมดา

นอกจากวิชาต่อสู้ของยอดฝีมือต่อสู้ระยะประชิดแล้ว  ถ้าต้องระบุว่าวิชาใดที่ถังเทียนไม่คุ้นเคยที่สุด ก็ต้องบอกว่าเป็นวิชาเกี่ยวกับข้อต่อร่างกาย

วิชาข้อต่อเป็นวิชาเฉพาะของวิชาต่อสู้ระยะประชิดพัฒนาขึ้นมาเพื่อมุ่งใช้จัดการข้อต่อของมนุษย์  ข้อต่อของมนุษย์ค่อนข้างเปราะบางและเสียหายได้ง่าย  ยิ่งกว่านั้น การเสริมความแข็งแกร่งของข้อต่อยากยิ่งกว่าเสริมความแข็งแกร่งส่วนร่างกายอื่นๆ

นักสู้ยอดฝีมือในวิชาข้อต่อมักเป็นที่ครั่นคร้ามหวั่นเกรงของนักสู้อื่น  ฝันร้ายจะเริ่มทันทีที่ยอดฝีมือวิชาทำลายข้อต่อเข้ามาประชิดตัว  ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดของร่างกายล้วนตกเป็นเป้าหมายของพวกเขา  นักสู้เหล่านี้มักตระหนักดีว่าข้อต่อที่ซับซ้อนมีกล้ามเนื้อคอยปกป้อง  และยอดฝีมือที่ชำนาญสามารถสร้างความเสียหายให้ข้อต่อได้

อย่างไรก็ตาม  เทียบกับวิธีการอื่นๆ วิชาข้อต่อเป็นวิชาที่ฝึกให้เชี่ยวชาญได้ยาก

ทั้งนี้เป็นเพราะการ์ดวิญญาณเช่นนั้นหามาได้ยากด้วย  และนอกจากนี้ เหตุผลสำคัญก็คือ คู่ซ้อมเป็นสิ่งสำคัญ  จะเป็นยอดฝีมือทางด้านทำลายข้อต่อได้แท้จริง  การฝึกกับหุ่นไม้อย่างเดียว โดยไม่มีคู่ซ้อมจะไม่มีทางได้เคล็ดลึกซึ้งได้

นี่ยังคงเป็นปัญหาสำหรับถังเทียน  เขาฝึกวิชาต่อสู้อื่นๆ สี่วิชาจนเกือบสมบูรณ์แล้ว  และเคล็ดสังหารอีกสามวิชา  อุปสรรคใหญ่ของถังเทียนประการเดียวก็คือวิชาทำลายข้อต่อ

จากนั้นการต่อสู้มือเปล่ากับวานรไม้เขียวก็ผ่านเข้ามาในใจและทันใดนั้นเอง  ถังเทียนก็ตระหนักได้ว่า วานรนี้ก็เป็นคู่ซ้อมมือที่สมบูรณ์แบบไม่ใช่หรือ?

ยิ่งกว่านั้น ปราณเที่ยงแท้ระดับสูงที่ทำให้ร่างของเขาบวมขึ้นเพิ่มชั้นพลังป้องกันให้เขา  เขาไม่กังวลเรื่องการได้รับบาดเจ็บ  ตราบเท่าที่เขาสามารถป้องกันตาและอวัยวะภายในอื่นๆ  เขาพร้อมจะทดสอบเดี๋ยวนี้แล้ว  แม้ว่าพลังหมัดที่เจ้าวานรปล่อยออกมาจะทรงพลังก็ตาม  แต่ก็ยากจะมีผลต่อร่างกายของเขา

ความคิดเช่นนี้ทำให้ถังเทียนอยากหัวเราะออกมาดังๆ

โดยไม่มีความลังเลใจ  เขาพุ่งเข้าใส่วานรอย่างกล้าหาญ

ปัง  ปัง  ปัง!

หมัดของวานรระดมต่อยถังเทียนไม่หยุด  แต่เขาไม่สะดุ้งสักนิดและเข้าประชิดวานรอย่างรวดเร็ว  วิชาข้อต่อทุกอย่างถูกนำมาใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ดังนั้น ฉากพิเศษได้คลี่กางออกแล้ว

ถังเทียนเข้าประชิดตัววานรเหมือนกับทากาวชนิดพิเศษ และใช้เคล็ดต่อสู้ทุกชนิด  บางครั้งเขาก็ยกตัววานร บางก็ทิ้งตัวลงกับพื้น  ขณะที่วานรระดมหมัดใส่ถังเทียนที่อยู่ในชุดผ้าพันแผลอย่างรุนแรงไม่หยุดหย่อน

ทุกคนประหลาดใจกับการกระทำที่กล้าหาญดังกล่าว

หน้าของเจ้าโล้นซีดขาวเหมือนแผ่นกระดาษและสั่น  เขา...เขาต้องการหาที่ตาย

หมัดของวานรนั้นทรงพลังมาก  ต่อยใส่ถังเทียนไปแต่ละหมัดทำให้ร่างของเขาสั่นสะเทือนโดยไม่ตั้งใจ  แต่ถังเทียนก็ยังโจมตีของเขาต่อไป เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น  พื้นดินยุ่งเหยิงราวกับว่าถูกไถคราดใหม่ๆ  ไม่มีหินที่ไม่พลิกขึ้นมา

ดูเหมือนถังเทียนเป็นเหมือนหมาป่าหิวโหย  ยึดต้นขาของวานรไว้แน่น โดยไม่สนใจจำนวนหมัดที่ระดมต่อยใส่เขาเป็นสายฝน

ผู้ชมที่ไม่สามารถทนดูฉากนี้ต่อไป ถึงกับหน้าซีดเพราะเสียงระเบิดของพลัง

นะ..นะ นี่เขาทำอะไรกัน?

ทุกคนเหม่อมองจ้องดูถังเทียนที่กอดต้นขาของเจ้าวานรแน่น  ขณะที่มือของเขาดูเหมือนจะคลำหาบางสิ่งบางอย่าง และมันทำให้เขาหนาวไปทั้งสันหลัง

เป็นไปได้ว่า...เขา เขา เขา.....

ถังเทียนกอดเข่าของวานร  ขณะที่มือของเขายังคงงุ่มง่าม  ท่ามกลางเสียง ปัง ปัง ปังของหมัดที่ระดมต่อยใส่เขา  ถังเทียนนัยน์ตาเป็นประกาย พลางบ่น “ผิด... ... เคล็ดการใช้ดูเหมือนผิด... โอว... หลังเขาแข่งเกินไป ฮืม... ต้องเป็นอย่างนี้

แครก

หมัดของวานรถูกหยุดไว้ทันที  ขณะที่มันร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

ฮูว... ฮูว... ฮูว...

ถังเทียนปาดเหงื่อที่ชุ่มผ้าพันแผล  ในที่สุดเขาก็ทำลายข้อต่อของวานรได้  เขายื่นมือไปที่ข้อต่อเข่าอีกข้างของวานร

สายตาของวานรเต็มไปด้วยความหวาดกลัว  แต่ทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นความโกรธทันที  มันเริ่มโจมตีใส่ถังเทียนอย่างป่าเถื่อน  และถังเทียนก็ถูกมันประเคนหมัดใส่  พื้นโดยรอบแตกกระจุยกระจาย

แครก!

ข้อต่อเข่าอีกข้างถูกทำลาย

แครก, แครก!

ข้อต่อข้อศอกทั้งสองก็ถูกทำลายเช่นกัน

เจ้าลิงล้มไปกองอยู่บนพื้นเหมือนวุ้น  มันดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งแต่ก็ไม่สามารถขยับไปได้สักนิ้ว

เจ้าโล้นและคนอื่นๆ ตกตะลึง, ประหลาดใจ ขณะที่ร่างเงาที่มีผ้าพันแผลจะน่ากลัวชั่วร้ายในสายตาพวกเขา  พวกเขาไม่สามารถอธิบายถึงความกลัวภายในใจพวกเขาได้  ภาพที่อยู่ต่อหน้าทำให้เขาหวาดกลัวเสียวสันหลัง

การโจมตีของวานรไม้เขียวตอนนี้น่าจะทำให้เจ้าผู้นี้เละเป็นดินเหลวไปแล้วไม่ใช่หรือ?  เป็นไปได้ไหมว่าร่างของถังเทียนทำจากเหล็ก?

ความจริงที่น่าตกใจที่สุดก็คือถังเทียนก็ยังไม่สะทกสะท้านต่อการระดมโจมตีเป็นพายุบุแคม  เขายังมุ่งหน้าทำลายข้อต่อต่อไป  ในสายตาของเจ้าโล้นและคนอื่นๆ นี่มันบ้าชัดๆ

ทันใดนั้น วานรไม้เขียวที่หมดสภาพต่อก็กู่ร้องคำรามลั่น

เสียงคำรามนี้ดังแผ่ไปกว้างและไกล ซึ่งแตกต่างครั้งก่อนอย่างสิ้นเชิง

 “โอว, ไม่นะ มันกำลังเรียกพวกพ้องของมัน”  เจ้าโล้นแทบคลั่ง “ลูกพี่, หนีเร็ว มันกำลังเรียกพวกของมันอยู่”

ถังเทียนตาเป็นประกาย  เขาเพิ่งจะตื่นเต้นสุดยอดเอง  แล้วจะให้เขาทิ้งไปอย่างนี้ได้ยังไง  ดังนั้นเขาโบกมือให้พวกพ้องหนีไป “แกกับพวกที่เหลือไปกันก่อน”

เจ้าโล้นลังเลใจชั่วขณะ แต่ขณะที่ทั่วทั้งป่าสั่นไหว  เขาตัวสั่นและนำคนอื่นหนีไปทันที

※※※※※※※※※

เจ้าโล้นรู้สึกภายในปั่นป่วนเพราะการตัดสินใจนี้

หนึ่งชั่วโมงเต็มๆ ผ่านไป  แต่ถังเทียนก็ยังไม่กลับ  เจ้าโล้นตัวสั่น  เป็นไปได้ว่า...

ถ้าเป็นวานรไม้เขียวตัวเดียวก็ว่าน่ากลัวมากแล้ว  แล้วถ้าเป็นฝูงวานรเล่า กำลังคนผู้เดียวคงมิอาจต้านวานรที่เหลือได้แน่

ถังเทียนต้องตายแน่นอน....

เจ้าโล้นรำพึงกับตัวเองเงียบๆ และยังลังเลอยู่  แต่เขาค่อยๆ คืบคลานไปที่หลุมฟ้า  เขาเตรียมตัววิ่งหนีทุกเมื่อหากสถานการณ์ไม่เข้าที  วิชาตัวเบาของเขาค่อนข้างดี และพวกวานรก็ไม่ชอบทิ้งหลุมฟ้าเช่นกัน

แม้ว่ามันจะขัดกับความปรารถนาของฉันที่เรียกนายเป็นลูกพี่  เนื่องจากฉันยอมรับตัวนาย ฉันจะถือว่านี่เป็นการแสดงน้ำใจของฉันเพื่อจะเก็บศพนายกลับมา  แต่ถ้านายเป็นผีไปแล้ว อย่าได้มาหลอกหลอนฉันเลยนะ...

เจ้าโล้นพึมพำกับตัวเอง  ขณะที่คืบคลานไปยังหลุมฟ้า

หลุมฟ้าเป็นเพียงหลุมมนกลม  เจ้าโล้นกลั้นหายใจขณะที่เขารู้ชัดว่าวานรไม้เขียวมีประสาทหูที่ดี  เจ้าโล้นคืบหน้าไปตามโขดหินช้าๆ แล้วค่อยๆ ชะโงกหัวไปมอง

เขาชะงักค้าง

วานรที่ข้อต่อทั้งสี่ถูกทำลายนอนร้องครวญครางอยู่บนพื้นทุกตัว  เป็นภาพที่ดูแล้วน่าเกรงขาม ขณะที่มีวานรอย่างน้อยห้าร้อยตัวเต็มไปตลอดแนว

เงาร่างที่พันผ้าพันแผลยืนค้ำเข่าหอบหายใจอยู่  เสียงหอบหายใจหนักสามารถได้ยินชัดเจนจากที่ไกล ที่ซึ่งเจ้าโล้นซ่อนตัว

ผ้าพันแผลบนตัวเขาตอนนี้เปื้อนโคลนปนเลือดและฉีกขาดรุ่งริ่งจนจำไม่ได้ เป็นภาพเอน็จอนาถเกินทนดู

อย่างไรก็ตาม  เจ้าโล้นไม่ได้รู้สึกลำบากใจ   เขารู้สึกประหลาดใจและทึ่งมากกว่า

เขาตระหนักได้ว่าไม่มีคำอธิบายที่เหมาะสมกับภาพน่าทึ่งเหลือเชื่อที่อยู่ต่อหน้าเขา

 “เฮ้, มาทางนี้หน่อย  มาช่วยหน่อย ถ้าแกยังอยู่ที่นี่”  จู่ๆ ถังเทียนหันศีรษะและตะโกนมาทางจุดที่เจ้าโล้นซ่อนตัวอยู่

แผละ!

เจ้าโล้นสะดุ้งถึงกับหน้าคะมำลงโคลน

ถังเทียนไม่ได้ให้ความสนใจเขา  เมื่อมองไปบนพื้นที่เต็มไปด้วยวานรร้องครวญคราง  เขารู้สึกสัมผัสได้ถึงความสำเร็จ  แค่เพียงวันเดียว  เขาก็ฝึกวิชาข้อต่อรุดหน้าแบบก้าวกระโดด  ซึ่งมีประสิทธิภาพกว่าการฝึกภาคปฏิบัติก่อนหน้านี้  เขาไม่ได้นับจำนวนหมัดที่เขาถูกต่อยในวันนี้  เนื่องจากสิ่งเดียวที่อยู่ในใจเขาก็คือฝึกวิชาทำลายข้อต่อ

เนื่องจากเป็นการโจมตีรุนแรงเกินไป  ปราณเที่ยงแท้ระดับสูงในร่างของเขาจึงหมดไป ทำให้เขาไม่สามารถทนหมัดช่วงท้ายๆ ได้

นั่นคือสาเหตุที่ถังเทียนเต็มไปด้วยเลือด

แต่ทั้งหมดนี้นับว่าคุ้มค่า  ในการต่อสู้วันนี้  เขาเข้าใจแนวทางของวิชาทำลายข้อต่อและได้ความเข้าใจในระดับสูงด้วย  เมื่อเผชิญอันตรายขีดสุด  ความสนใจของเขามุ่งมั่นมากกว่าแต่ก่อน  ดังนั้นจึงสร้างผลลัพธ์ที่ดีได้อย่างไม่น่าเชื่อ  อีกรางวัลหนึ่งที่เขาเก็บเกี่ยวมาจากการต่อสู้ก็คือเขาได้เรียนรู้วิชาทำลายข้อต่อได้ดีและสามารถจะพัฒนาต่อไปในระดับสูงได้อีก

ข้อบกพร่องประการเดียวได้ถูกทดแทนแล้ว

ด้วยความก้าวหน้าแต่ละครั้ง  เขารู้สึกว่าเขาก้าวเข้าไปใกล้เชียนฮุ่ย  และเข้าไปใกล้ฝันของเขาแล้ว

ความรู้สึกนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ

ทั้งที่เหนื่อยจนหอบอย่างหนัก ทั้งที่เจ็บจนต้องพันแผล แต่ถังเทียนก็ยังยิ้มออก

※※※※※※※

เมื่อถังเทียนกลับไปที่ค่ายชั้นนอก ทั่วทั้งค่ายตกอยู่ในความปั่นป่วน  ไม่มีใครคิดว่าถังเทียนจะสามารถรอดชีวิตกลับมาได้  คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกับมาพร้อมกับแก่นพลังงานอีกห้าร้อยลูก  สายตาที่พวกเขามองถังเทียนไม่ใช่กลัวอีกต่อไป  แต่เป็นการต้อนรับอย่างอบอุ่น

ใครบางคนที่มีวัยและโตพอๆ กับเขาได้รับผลสำเร็จที่น่าอัศจรรย์จริงๆ

ใช่แล้วนี่ต้องเป็นปาฏิหาริย์แน่!

ค่ายรอบนอกที่หดหู่เป็นปกติดูเหมือนจะมีอารมณ์ที่สดใสในวันนี้

ทันทีที่ถังเทียนมาถึงค่าย  เขาก็หมดสติ

ถังเทียนตรวจสอบร่างกายตนแล้วก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าปราณเที่ยงแท้ที่อันตรายภายในร่างกายตนเองนั้นหายไปโดยไม่เหลือร่องรอย  ถังเทียนงงงวย เหมือนกับว่ามันถูกดูดซับย่อยสลายไปแล้ว แต่ก็ไม่น่าจะเร็วนัก  จากนั้นถังเทียนก็ตระหนักว่าในร่างกายเขามีกลุ่มสิ่งที่ยุ่งเหยิงคลุมเครือ ทำให้เขาตกใจ

กลุ่มพลังที่ยุ่งเหยิงนั้นบางครั้งก็เหมือนกลุ่มหมอก บางครั้งก็เหมือนกลุ่มเพลิง กำลังโคจรเข้าไปในตันเถียนของเขาอย่างเงียบงัน

ความจริง มีร่างแปลกใหม่ในตัวเขา!  ถังเทียนสะดุ้งและรีบเข้าไปในประตูดาวกางเขนตามหาตัวลุงปิง “ลุงปิง!  มีบางอย่างผิดปกติในร่างกายฉันด้วย”

ปิงตอบอย่างเคร่งเครียดปนประหลาดใจ “นั่นเป็นจิตวิญญาณพลังยุทธ ไม่มีอะไรมาก”

 “จิตวิญญาณพลังยุทธน่ะหรือ?”  ถังเทียนอึ้งไปชั่วขณะ  ก่อนจะถอนหายใจโล่งอกพลางเกาหัวกล่าว “อย่างนั้นนี่ก็คือจิตวิญญาณพลังยุทธ, ช่างน่ากลัวจริง  แต่เอ..นี่มันไม่ถูกนะ  ฉันยังอยู่ในระดับสามอยู่เลย เป็นไปได้ด้วยเหรอที่สร้างจิตวิญญาณพลังยุทธได้  นั่นเป็นสิ่งที่จะสร้างกันได้ตั้งแต่เป็นนักสู้ระดับสี่ขึ้นไปไม่ใช่หรือ?”

 “ถ้าเป็นกรณีปกติธรรมดา นั่นก็ใช่”  ปิงตอบ  “แต่สถานการณ์ของเจ้าไม่ปกติ  ปราณเที่ยงแท้ระดับสูงและพลังร่างกระเรียน   เรื่องเหล่านี้ข้าก็ไม่อาจเข้าใจได้เช่นกัน”

ถังเทียนตื่นเต้นจัด “หมายความว่าตอนนี้ฉันน่ากลัวหรือยัง?”

 “แม้ว่าเจ้าจะสามารถสร้างจิตวิญญาณพลังยุทธได้  แต่เจ้าก็ยังไม่สามารถใช้มันได้”  ทันใดนั้น วิญญาณผู้อาวุโสหนงที่อยู่ข้างๆ ปิงก็พูดขึ้น

ถังเทียนไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าผีผู้อาวุโสหนงจะพูดได้  แต่ตอนนี้เขาสนใจสิ่งที่ผู้อาวุโสหนงพูดมากกว่า จึงถามอย่างไม่ลังเล “ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?”

 “ก่อนที่จะเป็นนักสู้ระดับเจ็ดได้  เจ้าไม่สามารถใช้จิตวิญญาณพลังยุทธได้โดยตรง”  ผู้อาวุโสหนงกล่าว “เรื่องใหญ่ที่สุดที่ต้องช่วยในตอนนี้ก่อนก็คือ ช่วยให้ความสัมพันธ์ด้านพลังของเจ้ากับสมบัติเพิ่มขึ้นเสียก่อน  อย่างไรก็ตาม อย่าตั้งความหวังไว้มาก  เนื่องจากในตอนนี้พลังยุทธของเจ้ายังอ่อนมาก ดังนั้นจึงมีผลอย่างจำกัด”

ถังเทียนบ่นด้วยความรู้สึกผิดหวังอย่างมาก “ฉันคิดว่าฉันทำได้ดีแล้วเชียวนะ  กลับกลายเป็นดีใจเก้อเสียอย่างนั้น”

 “มันยังมีประโยชน์” ปิงเอ่ยปากกล่าว “เนื่องจากเจ้าสามารถสร้างจิตวิญญาณพลังยุทธได้ เจ้าก็สามารถใช้มันเปิดตำหนักจิตวิญญาณพลังยุทธได้”

 “ตำหนักจิตวิญญาณพลังยุทธ?”  ถังเทียนตะลึง  เหมือนกับว่าเพิ่งจะได้ยินเป็นครั้งแรก