ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 118 หั่วฉี

 

ตอนที่  118  หั่วฉี

จากด้านข้างที่เขาได้ยิน  เขาได้ยินเสียงร้องของอาโมรี่

ถังเทียนใจตกวูบ เขาไม่หันศีรษะแม้แต่น้อย กลับพึมพำแทนว่า "เจ้าไปช่วยอาโมรี่ออกมา"

หานปิงหนิงมองถังเทียนอย่างลึกซึ้ง นางหายวับไปโดยไม่พูดสักคำ

"ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะบังคับให้เราเคลื่อนไหวได้"  บุรุษร่างสูงเดินมาที่ถังเทียนช้าๆ และถอนหายใจ "บอกตามตรงเลยนะว่าข้าตะลึง  ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนข้าทึ่งจริงๆ"

ถังเทียนจ้องมองขุนพลวิญญาณสีเทาเขม็งจึงทำให้ไม่ได้ยินเสียงบุรุษตัวสูง

เขาสามารถรู้สึกได้ถึงอันตรายอย่างประหลาด  ขุนพลวิญญาณเทาให้ความรู้สึกได้ถึงอันตราย  ขนาดทำเขาผมตั้งชัน คู่ตาสีแดงที่น่าขนลุกนั้นไม่มีสัญญาณของอารมณ์

เขาไม่สามารถจำแนกได้ว่าขุนพลวิญญาณประหลาดนี้อยู่ในระดับไหน  ระลอกคลื่นที่ขุนพลวิญญาณปล่อยออกมาไม่เหมือนกับขุนพลวิญญาณธรรมดา  ขุนพลวิญญาณนี้มีพลังที่กล้าแข็ง  ถังเทียนไม่กล้าเคลื่อนไหวโง่ๆ

บุรุษร่างสูงยิ้มเล็กน้อย "เป็นยังไงบ้าง?  หั่วฉีของข้าน่ากลัวดีไม่ใช่หรือ  เขาก็เหมือนกับเจ้านั่นแหละ เป็นยอดฝีมือสู้ระยะประชิด  หลายคนตายด้วยเงื้อมมือของเขา”

ถังเทียนจ้องมองหั่วฉีพูดไม่ออก

"ข้ารู้ว่าเจ้ามาจากสมาพันธ์ชาวยุทธ" บุรุษร่างสูงยอมรับ  "สมาพันธ์ชาวยุทธนั้นทรงพลัง  เราไม่ต้องการเป็นศัตรูกับเจ้า  ถ้าเจ้าพาคนของเจ้ากลับไป  อย่างนั้นเรื่องนี้..."

ถังเทียนหายไป

ปัง!

หั่วฉียังคงไม่เคลื่อนไหว แค่ยกฝ่ามือขึ้นป้องกันหมัดของถังเทียน  เขาเต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง  เมื่อหมัดและฝ่ามือปะทะกัน เกิดเสียงที่ไม่ธรรมดา

บุรุษตัวสูงพูดอย่างเสียใจ “เนื่องจากเจ้าไม่ต้องการถอนตัว  อย่างนั้นข้าไม่มีอะไรอื่นจะพูดอีก  บอกตามตรงว่าข้าเสียใจกับการตัดสินใจของเจ้า”

ถังเทียนกลายเป็นหูหนวก ตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย  ท่าของเขาเป็นเหมือนพายุคลั่ง

ผัวะ ผัวะ!

เสียงปะทะดังกึกก้อง

บุรุษตัวสูงถอนหายใจส่ายศีรษะ “หั่วฉีเกิดมาเพื่อต่อสู้  แม้ว่าเจ้าจะไม่อ่อนแอ  แต่เทียบกับหั่วฉีแล้ว เจ้ายังด้อยกว่า”

พูดไม่ทันจบประโยค  เขาเคลื่อนไหว  ปราณแกร่งกร้าวออกมาจากเขา

บุรุษร่างสูงแสยะยิ้ม

ความมืดคืบคลานมาอยู่ด้านหน้าเขาและหั่วฉี

ผัวะ!

การลอบโจมตีของถังเทียนหยุดหั่วฉีไว้ได้

ยิ้มของบุรุษร่างสูงกลายเป็นเย็นชา

 “ฆ่ามัน, หั่วฉี”

ถังเทียนแค่รู้สึกเลือนลางและอกของเขารู้สึกเจ็บทันทีและร่างปลิวกระเด็น  ถังเทียนฝืนตัวพยายามทรงตัวขณะที่ลงยืนบนพื้น เขากระอักโลหิตออกมาคำหนึ่ง

ไวมาก และมีพลังแข็งแกร่ง!

ด้วยสัญชาตญาณของเขา ความจริง ความจริงเขายังหลบได้ไม่พ้น..

ขุนพลวิญญาณนี้.. เขาอยู่ระดับใดกันแน่... ทำไมถึงได้ทรงพลังนัก

นอกจากนี้ เขายังมีปราณที่น่ากลัว  มันสร้างความเสียหายให้กับร่างกายถังเทียน  ปราณเที่ยงแท้ในร่างของเขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากมายเพื่อสลายปราณที่น่ากลัวนี้

หั่วฉีเดินมาทางถังเทียนช้าๆ

"เจ้าแข็งแกร่งแค่นี้เองหรือ?"  บุรุษร่างสูงผิดหวังเล็กน้อย  "น่าผิดหวังจริง หั่วฉีคือขุนพลวิญญาณที่มีพลัง  จงใช้พลังที่แท้จริงของเจ้า ให้หั่วฉีของข้าได้เรียนรู้และเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้น"

ถังเทียนเช็ดเลือดที่มุมปากและจ้องมองหั่วฉีเขม็ง เป็นเวลานานแล้วที่เขารู้สึกอ่อนเพลีย...

ภาพข้างหน้าเขาพร่ามัว  ขณะที่ถังเทียนหยีตา  เขาคร่ำครวญในใจขณะที่ย่อเอวลงและใช้มือยื่นไปข้างหน้าเพื่อป้องกันตัวเอง

ปัง!

แข็งแกร่งมาก พลังรุนแรงแล่นผ่านไปตามฝ่ามือของเขาทำให้ฝ่ามือของเขาชา  ถังเทียนจมลึกลงไปในพื้น

เขาป้องกันได้

ถังเทียนดีใจ แต่เขายังไม่สามารถป้องกันได้ทันเวลา ความรู้สึกถึงอันตรายที่ซุ่มอยู่รอบๆ ตัวถังเทียน เขาป้องกันด้วยข้อศอกและฝ่ามือของเขา

ปัง ปัง ปัง

การโจมตีเหมือนพายุมาจากหมัด  ถังเทียนทำได้เพียงอดทน

จิตใจของเขาว่างเปล่า  แขนของเขาหมดความรู้สึก เขาเป็นเหมือนเสาไม้ที่ถูกค้อนไม้กระหน่ำใส่อย่างต่อเนื่อง  ช้าแต่แน่นอน  เขาจมลึกลงไปในพื้น

ดินท่วมลึกถึงเข่าของเขา

โดยไม่มีสัญญาณใด เงาขาข้างหนึ่งหวดเมือนแส้เข้าที่ท่อนแขนด้านล่างของเขา

เขารู้สึกเจ็บปวดทรมานและถังเทียนกระเด็นและร่วงลงกับพื้นอย่างแรงจนเป็นรอย

ปัง!

หน้าของเขาถูกขาย่ำจนจมลงในดินอ่อน

"เจ้ามีความสามารถเพียงเท่านี้เองหรือ?" บุรุษร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย  ถังเทียนได้ยิน ถึงกับมึนงง ราวกับว่าเสียงดังมาจากที่ไกล

พลาดท่า...

พลาดท่าขนาดนั้น...

※※※※※

บุรุษทั้งสองคนได้เข้ามาเปลี่ยนสถานการณ์ไปอย่างรวดเร็ว  อวี่หมิงเว่ยรู้สึกสบายใจ  เมื่อครู่ก่อนนั้น ถังเทียนยังเป็นผู้ไร้พ่ายแท้ๆ ก็ยังไม่มีโอกาสตอบโต้ นอกจากนี้กลุ่มของเขาทั้งสี่คน ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของยอดฝีมือนั้น

วันนี้จะเป็นจุดจบของตระกูลซ่างกวน

"ฆ่าพวกมันให้หมด  อย่าให้เหลือสักคน"

ในที่สุดอวี่หมิงเว่ยก็ทิ้งไพ่ใบสุดท้าย  ยอดฝีมือทั้งหมดโจมตี

แล้วความยินดีก็อยู่เหนือความหนาวเหน็บโดยไม่รู้ตัว  พลังของยอดฝีมือทั้งสองน่ากลัว และคุกคามชีวิตเขาด้วย  แม้ว่าเขาชนะในการต่อสู้ครั้งนี้  ตระกูลอวี่บางทีอาจจะตกเป็นทาสก็ได้

แต่ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ได้ นั่นเป็นเรื่องดี

※※※※※

เขารู้สึกเจ็บปวดบนใบหน้า  ปากของเขาเต็มไปด้วยดินและถังเทียนยังอยู่ในอาการมึนงง  หัวใจของเขาว่างเปล่า เขาคิดว่าเขาแข็งแกร่งแล้ว แต่ไม่เคยคิดว่าเขาจะจบลงในสภาพเช่นนี้

การโจมตีของหั่วฉีเร็วเกินไป และอยู่ในขอบเขตที่เขาไม่เข้าใจ

เราล้มเหลว... ล้มเหลวสิ้นเชิง.. เราไม่มีโอกาสชนะ.. ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเมื่อเราเผชิญหน้ากับนักสู้ที่แข็งแกร่งแท้จริง  เราก็แค่กระจอกมาก

หยาหยาตะโกนด้วยความโกรธ ยี้ๆ ย้าๆ ใส่หั่วฉีและบินฉวัดเฉวียนอยู่ในอากาศเหมือนยุง

ทันใดนั้นเสียงครางดังแว่วมาเข้าหูของเขา

หานปิงหนิง!

เหมือนกับถูกสายฟ้าฟาด  ถังเทียนตะลึง  เขารู้ว่าหานปิงหนิงเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งมาก  เว้นแต่นางได้รับบาดเจ็บแล้ว  คงไม่มีอย่างอื่นทำให้นางส่งเสียงเช่นนั้น

อาโมรี่และเหลียงชิวคำรามลั่นพร้อมกัน  พร้อมๆ กันนั้นซือหม่าเซียงซานก็ส่งเสียงคราง

พวกเขาตกอยู่ในอันตราย!

ถังเทียนจิตใจมึนงง  พวกเขามาเพราะเขา  พวกเขาสู้เพื่อเขา และตอนนี้ พวกเขาตกอยู่ในอันตราย รายละเอียดเล็กน้อยรอบๆ ตัวเขาแว่วเข้ามาในหูของเขา  เสียงร้องโหยหวนของซ่างกวนจู้  เสียงหายใจหนักหน่วงของซ่างกวนเว่ยและเสียงร้องโหยหวนทำนองเดียวกัน

แย่จริงๆ!

ถังเทียนกำหมัดแน่นและเขาเริ่มหายใจหนักหน่วง

ข้ากำลังจะตายอย่างนี้หรือ?  ข้าจะต้องยอมแพ้อย่างนี้หรือ? และล้มเหลวอย่างนี้หรือ? คนมากมายต้องมาตายกับเรา...

เรามันโง่หรือเปล่า... ที่พาทุกคนมาตายกับเรา?

ไม่!

ไม่อย่างแน่นอน!

เสียงตะโกนดังก้องในใจถังเทียนและร่างของเขากำลังร้อนเหมือนเหล็กถูกเผา  เขารู้สึกว่าร่างของเขากำลังเผาไหม้

ลูกตาเขาที่ถูกกดลงไปในดินแดงก่ำขึ้นมาทันที

รูปหน้าถังเทียนดูเหมือนเจ้าเล่ห์ทันที

หั่วฉีรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงทันที  โดยไม่ลังเลเขารีบถอยทันที แต่ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว เงาร่างเลือนลางพุ่งออกมาจากดินเหมือนสายฟ้า เงาขาระเบิดพลังต่อหน้าเขา

หั่วฉีกวัดแกว่งฝ่ามือของเขาอย่างรวดเร็ว

เผียะ เผียะ เผียะ

การปะทะกันของขากับฝ่ามือดังกึกก้อง มันสามารถกดดันคนจนแทบหายใจไม่ออก

หั่วฉียังคงสงบและก้าวเท้าได้ไวมาก  ฝ่ามือทั้งสองเคลื่อนที่ป้องกันโดยไม่ผิดพลาด

ผัวะ!

เงาขาข้างหนึ่งปรากฏอยู่ต่อหน้าของหั่วฉีโดยไม่มีสัญญาณเตือน  ไม่ทันได้สนองตอบหั่วฉีก็โดนขาข้างนี้ฟาดใส่

เหมือนกับว่าเขาถูกค้อนยักษ์หวดกระหน่ำใส่  หั่วฉีปลิว

ถังเทียนคำราม ขณะที่เขารวบรวมพลังทั้งหมดไว้ที่ขาของเขา ควั่บ..เขาหายไปในอากาศ

รังสีดาบวงเดือนสามสายส่งเสียงดังซู่ และเล็งตรงมาที่หั่วฉี  หั่วฉียังคงอยู่ในอากาศ เขาหักศอกเข้าหากันรังสีดาบวงเดือนก็แตกร่วงเป็นชิ้น รังสีดรรชนีมารพิโรธยิงมาจากด้านล่าง  ร่างของหั่วฉีงอได้อย่างน่าประหลาด และหลบรังสีดรรชนีได้

หือ?

เงาเลือนลางปรากฏอยู่ที่หางตาของหั่วฉี

รู้สึกไม่ดีเลย

บอลสุญญากาศโปร่งใสถูกแปะใส่ที่หน้าอกของเขา  เหมือนกับสุญญากาศ

ปัง!

บอลสุญญากาศกระแทกใส่ มีดอากาศนับไม่ถ้วนไหลเข้าที่หน้าอกของหั่วฉี

หั่วฉีกระตุก แต่แขนของเขาเปลี่ยนแส้งูหวดเข้าที่หน้าอกของถังเทียน

ถังเทียนพลิกฝ่ามือป้องกันหมัดทั้งสองนี้ไว้ได้

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าหมัดจะจะแฝงไว้ด้วยพลัง  ถังเทียนสะดุดและถอยออกมา

หั่วฉีคุกเข่าข้างหนึ่งและยืนขึ้นช้าๆ  บนอกของเขามีรูใหญ่ขนาดกำปั้น ดูน่าสยดสยอง

บุรุษร่างสูงมีสีหน้าหวาดกลัว  ตอนนี้เขาจ้องดูหน้าหมองคล้ำของถังเทียน "สภาวะคลั่ง...."

ตาถังเทียนแดงฉานเหมือนเลือด แต่แตกต่างจากตาแดงของหั่วฉี  ตาแดงของถังเทียนเหมือนกับมีเปลวเพลิงลุกโชน  และสำหรับตาแดงของหั่วฉี จะลึกซึ้งเหมือนทะเลเลือด ดูน่าขนลุก

ทันใดนั้นรังสีกระบี่ฉายมาจากตระกูลอวี่

"น้องถัง!"

เสียงกู่ยาวของจิ่งหาวดังมาแต่ไกล ในพริบตาเขาก็มาหยุดอยู่ข้างถังเทียน

"พี่ใหญ่! ช่วยสหายของข้าก่อน" ถังเทียนพูดโดยไม่หันหน้ามามอง  "ข้ายังสามารถรับมือทางนี้ได้!

จิ่งหาวได้ยินและพูดโดยไม่ลังเล "ระวังด้วย"

กระบี่มงกุฏเหนือในมือเขาเปล่งแสงเจิดจ้า และมันได้เอาชีวิตของขุนพลวิญญาณของบุรุษมีหนวด สามารถช่วยอาโมรี่และคนอื่นๆ ให้รอดพ้นจากอันตราย

นักสู้คนอื่นทุกคนที่ตามจิ่งหาวมาด้วย เข้าร่วมต่อสู้โดยไม่ลังเล

ตระกูลซ่างกวนที่อยู่ในท่ามกลางการต่อสู้ สามารถกลับมาควบคุมสถานการณ์ได้ทันที

ถังเทียนปลดภาระห่วงกังวลสุดท้ายไปแล้ว  ดวงตาของเขามีประกายร้อนแรงขณะที่เขาเก็บนกยูงครามที่ได้รับเสียหายกลับเข้าไปในตู้อาวุธอควาเรียส  เขาได้รับการปกป้องจากการโจมตีสองครั้งก่อนนั้นจากนกยูงคราม  หากไม่มีนกยูงครามเขาคงบาดเจ็บหนักไปแล้ว

ถุงมือเหล็กแห่งดาวเตาหลอมและเพลิงสีเขียวหมองลงเล็กน้อย

"เพลิงเตาหลอม!"

ถังเทียนกู่ร้องแสดงความความเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นเต็มที่

จิตวิญญาณพลังยุทธของถุงมือดาวเตาหลอมสามารถรู้สึกถึงความปรารถนาและความมุ่งมั่นของถังเทียน

พรึ่บ!

เพลิงเขียวลุกลามจากหมัดถุงมือขึ้นมาคลุมถึงไหล่  แขนขวาของถังเทียนมีเปลวเพลิงเขียวลุกโพลงไปทั้งแขน

พลังปราณเที่ยงแท้ทั้งหมดถูกส่งเข้าไปในถุงมือ

บนผิวถุงมือมีรอยร้าวอย่างต่อเนื่อง

โพละ!

เศษแตกชิ้นหนึ่งร่วมลงมาจากถุงมือดาวเตาหลอม  แต่ในพริบตาเดียวก็สลายหายไปในเปลวเพลิง  เศษแตกหลุดร่วงออกมาและสลายหายไปในเปลวเพลิง

เปลวเพลิงเขียวบนแขนขวาของถังเทียนโหมรุนแรงขึ้น

เมื่อเศษแตกชิ้นสุดท้ายหายไป เปลวเพลิงก็ยิ่งลุกโหมกระพือ

จิตวิญญาณพลังยุทธกำลังลุกฮือและพลังของสมบัติดวงดาวก็เติบโตกล้าแข็งพร้อมกัน  แต่นั่นจำเป็นต้องได้การตัดสินใจของจิตวิญญาณพลังยุทธของสมบัติ  จิตวิญญาณพลังยุทธจะมีญาณวิถี มันสามารถปฏิเสธการทำลายตัวเองได้

"เจ้าตอบรับความปรารถนาของข้าหรือ?"

ถังเทียนตื่นเต้น  เขาน้ำตาคลอ หลังจากใช้หมัดนี้แล้ว จะไม่มีถุงมือดาวเตาหลอมอีกต่อไป มันได้เผาผลาญพลังงานของมันทั้งหมด

เหมือนกับว่าถังเทียนสามารถห็นอดีตที่ผ่านมาสิบปีได้ ภายในเปลวเพลิงสีเขียวเป็นตัวอ่อนที่ถูกเคี่ยวกรำฝึกฝนต่อเนื่อง  จิตวิญญาณพลังยุทธค่อยๆ ตื่นขึ้น เรียบง่าย ธรรมดา เหมือนกับถุงมือ

"เพลิงเตาหลอม..."

ถังเทียนค่อยๆ เงยหน้า เพลิงเตาหลอมเผาผลาญอยู่ที่แขนขวาของเขา เขายังจับจ้องดูหั่วฉี

"ข้าจะไม่ยอมให้ความมุ่งมั่นของเจ้าต้องสูญสลายไปด้วยหมัดนี้"