ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 154 รูปสลักหินปีศาจ

 

ตอนที่  154  รูปสลักหินปีศาจ

ตุ๊กตาหินไร้หัวมีแขนข้างเดียวดูแปลกประหลาดมาก

 “เฮ้, ลุง  รู้จักหรือเปล่าว่านี่คืออะไร?”  ถังเทียนลอบสื่อสารกับปิง

 “ไม่รู้” ปิงสั่นศีรษะ แต่เขาประหลาดใจเล็กน้อย  “ตุ๊กตาหินนี้ดูเหมือนจะแปลกประหลาด  เหมือนกับว่ามีสัญญาณจิตวิญญาณพลังยุทธอยู่ในนี้”

 “สัญญาณจิตวิญญาณพลังยุทธ?”  ถังเทียนไม่ได้สังเกต  เขาสัมผัสตุ๊กตาเห็นด้วยมือเมื่อปิงบอกกับเขา และเขาหลับตาพยายามรู้สึกให้ได้

จิตวิญญาณพลังยุทธอ่อนมาก  แต่เป็นจิตวิญญาณพลังยุทธเหมือนพลังปีศาจ... หัวใจถังเทียนเย็นเยือก  นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกถึงจิตวิญญาณพลังยุทธที่มืดมน น่าขนลุกและชั่วร้าย  จากนั้นเขาจึงรู้ว่าตุ๊กตาหัวขาดแขนเดียวนี้ไม่ใช่ตุ๊กตาธรรมดา

กู้เสวี่ยเพ่งดวงตากลมโตของนางมองดูถังเทียนที่หลับตาอยู่ด้วยความสงสัย    นางไม่สามารถบอกได้ว่าตุ๊กตาหินนี้สามารถดึงดูดใจถังเทียนได้อย่างไร

เมื่อนางเห็นถังเทียนลืมตา  กู้เสวี่ยถามด้วยความสงสัย “มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับตุ๊กตาหินนี้หรือ?”

 “ใช่แล้ว”  ใบหน้าของถังเทียนจริงจัง  “มันมีจิตวิญญาณพลังยุทธ”

 “มีจิตวิญญาณพลังยุทธ?”  กู้เสวี่ยตะลึง  “ทำไมตุ๊กตาหินถึงมีจิตวิญญาณพลังยุทธได้”

 “อืมมมม, เป็นจิตวิญญาณพลังยุทธที่หมองมาก น่าขนลุกและชั่วร้าย”  ถังเทียนตรวจสอบรอยแผลบนตุ๊กตาหินนี้ การกัดกร่อนเสียหายไม่มากเท่าใดนัก มันถูกกัดเซาะมายังไม่นานเกินไป เมื่อคิดถึงคำพูดที่กู้เสวี่ยได้พูดก่อนหน้านั้น ที่ว่าสามสิบปีที่แล้วมีคนหลายคนมาที่นี่ ถังเทียนคาดว่าในช่วงเวลานั้น มันคงแตกหักเพราะคนพวกนั้น

ถังเทียนมีความคิดหนึ่งทันที  “มาหาดูกันซิว่าจะเจอมือและหัวของมันได้ไหม  ตุ๊กตาหินนี้ไม่ใช่ตุ๊กตาธรรมดา”

กู้เสวี่ยสนใจทันที  นางพูดโดยไม่ลังเลใจ  “อย่างนั้นมาลองหาชิ้นส่วนที่เหลือกันเถอะ  ดูที่มือของมันแกะสลักได้สวยมากจริงๆ”

ถังเทียนเหลือบมองและพยักหน้า  “จริงด้วย”

แขนที่สมบูรณ์ย่อมสวยงามแน่นอน  แม้ว่าถังเทียนจะไม่รู้วิธีชื่นชมงานศิลปะ แต่สายตาเขาถูกมือนั้นดึงดูดอย่างช่วยไม่ได้ มันน่าทึ่งจริงๆ

เขายังคงรู้สึกว่าท่าทางของมือพิเศษนี้ไม่ใช่ธรรมดา

เขาไม่อาจระบุได้อย่างแม่นยำ แต่สัญชาตญาณที่แข็งแกร่งของเขา เพราะสายตาของเขาก็มองเห็นท่าทางของมือเป็นครั้งแรก  ถ้าไม่ใช่เพราะปิงเตือน  เขาอาจจะไม่รู้สึกว่ามีกระแสคลื่นของจิตวิญญาณพลังยุทธอ่อนๆ อยู่ในตุ๊กตาหินนี้

ถังเทียนและกู้เสวี่ยเริ่มมองหาชิ้นส่วนร่างตุ๊กตาในซากหักพังนั้น

ไม่นานนักกู้เสวี่ยตะโกนอย่างร่าเริงทันที  “นี่ไง!”

ถังเทียนมองดูและวิ่งไปทันที เป็นส่วนแขนแน่นอน  จากรูปแบบของมัน  ดูเหมือนเป็นของตุ๊กตาหิน ถังเทียนตรวจสอบดู  มันเป็นท่าที่แตกต่าง

ทั้งสองวิ่งกลับไปที่ตุ๊กตาหินและพยายามต่อชิ้นส่วนกลับคืน  พวกเขาจึงตระหนักได้ว่านั่นเป็นชิ้นส่วนพิเศษ

 “ไม่ใช่ของตัวนี้” ถังเทียนยังคงกระตือรือร้น  “ดูเหมือนว่ายังมีตุ๊กตาหินเหล่านี้มากกว่าหนึ่งตัว

 “เป็นการค้นพบที่น่าทึ่ง”  กู้เสวี่ยดีใจ เหมือนกับว่านางได้พบหีบสมบัติใหญ่  หน้าของนางเต็มไปด้วยความยินดีและสงสัย  ยิ่งกว่านี้ นางพบสมบัตินี้พร้อมกับถังเทียน  ไม่มีอะไรอื่นที่ทำให้นางมีความสุขมากแล้ว

 “รีบๆ หาดูแถวๆ นี้กัน อาจจะมีตุ๊กตาหินอื่นอีก”  ถังเทียนมองหาดู  ทันใดนั้น เขารู้สึกว่านี่อาจเป็นการค้นพบที่น่าอัศจรรย์

ทั้งสองคนเริ่มหาดูอย่างจริงจัง

 “ตรงนี้มีตัวหนึ่ง!”

 “ข้าก็พบตรงนี้ตัวหนึ่ง”

…

ทั้งสองคนสุมหัวร่วมมือกันค้นหา เวลาบ่ายผ่านไป ทั้งสองคนแทบจะไถพรวนไปรอบๆ พื้นที่ซากหักพัง นอกจากส่วนที่ฝังลึกลงไปไม่สามารถเข้าถึงได้  พวกเขาได้ค้นดูในพื้นแทบทุกระดับชั้น

ชิ้นของหักพังที่พวกเขาพบกองเป็นพะเนิน

นอกจากนี้ ทั้งสองคนยังไม่รู้สึกเหนื่อย  พวกเขามองดูกองพะเนินนี้เหมือนดูกองสมบัติ  ทั้งสองคนเริ่มประกอบชิ้นส่วนด้วยกัน  กู้เสวี่ยทำได้ดีกว่าถังเทียนในเรื่องนี้  ด้วยความรวดเร็วถังเทียนมายืนเคียงบ่ามองดู  เพราะเขาตระหนักว่า ต่อให้เขาช่วย เขาก็ทำได้ไม่เร็วเท่ากู้เสวี่ย

ตุ๊กตาหินแตกหักทั้งห้าตัวได้รับการซ่อมแซม

แต่เมื่อตุ๊กตาหินทั้งห้าตัวนี้ถูกประกอบเข้าด้วยกัน  แม้แต่กู้เสวี่ยก็สามารถบอกอะไรบางอย่างได้ว่าผิดปกติ

 “ตุ๊กตาเหล่านี้เป็นของในยุคไหน?”  ถังเทียนถามกู้เสวี่ย

 “ข้าไม่รู้”  กู้เสวี่ยสั่นศีรษะ  “มีหลายคนที่แวะมาที่นี่  แต่ไม่มีใครรู้ว่าซากหักพังนี้เป็นของในยุคไหน”

แม้ว่าตุ๊กตาหินทั้งห้าจะหักพังและไม่เป็นระเบียบ  แต่เมื่อประกอบเข้าด้วยกัน อุณหภูมิโดยรอบตกลงฮวบฮาบ ปราณที่หมองหม่นและน่าขนลุกรายล้อมทั้งสองคนไว้

กู้เสวี่ยหน้าซีดเล็กน้อย

ถังเทียนสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย  เขาผลักกู้เสวี่ยให้มาอยู่ด้านหลังเขา  เป็นที่ชัดเจนว่าจิตวิญญาณพลังยุทธในตุ๊กตาเหล่านี้อ่อน  แต่เมื่อตุ๊กตาหินทั้งห้าถูกประกอบเข้าด้วยกัน ปราณของจิตวิญญาณพลังยุทธก็กล้าแข็งทันที

มีบางอย่างผิดปกติ!

ปราณเพิ่มรุนแรงขึ้น  ความไม่สบายใจของถังเทียนเพิ่มขึ้นมาก โดยไม่ได้เอาสิ่งอื่นใด เขาคว้าตัวกู้เสวี่ยและเหวี่ยงไปที่ด้านหลังของเขา

เขาคำรามลั่น “ปิง!”

ปิงควบคุมเสือเขี้ยวดาบมาปรากฏตัวด้านข้างถังเทียน  กู้เสวี่ยถูกถังเทียนเหวี่ยงลอยจนออกมาอยู่ในระยะห่าง   นางรู้ว่าพลังของนางอ่อนและไม่สามารถช่วยอะไรได้  สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือต้องไม่อยู่เกะกะถังเทียน

นางมองด้วยความกังวล

รูปสลักที่หักยังคงแสดงพลังอย่างต่อเนื่อง  ปราณหม่นหมอง น่าขนลุกและชั่วร้ายยังส่งออกมาเป็นระลอก  ถังเทียนมีความรู้สึกว่าตุ๊กตาหินทั้งห้ากำลังจะมีชีวิต

ถังเทียนรู้สึกว่าเหมือนมีบางอย่างกำลังผุดออกมาจากดินร่วนใต้ขาของเขา  เขารีบถอยหลังออกไปทันที ควั่บ  มีเงาหนึ่งโผล่ออกมาจากดินใต้เท้าและเฉียดเขาไป  มันคือหินแตกนั่นเอง

ปัง!

หินแตกหักประกอบเข้ากับตุ๊กตาหิน  บังเอิญว่ามันต่อเข้าได้พอดี

ม่านตาถังเทียนหดลีบ แต่เขาไม่มีความกลัว  ตรงกันข้าม  เขากำลังแผดเผาด้วยความปรารถนา  “มองดูตอนนี้  ดูเหมือนเป็นของที่ยากจะจัดการได้”

เสียงของปิงดังออกมาจากเสือเขี้ยวดาบ  “ใช้มันฝึกฝีมือ  อย่างไรก็ตาม ถ้าไม่มีอะไร อย่าเรียกข้าออกมาอีก  ในฐานะที่เป็นนายทหาร  ค่าตัวในการปรากฏตัวของข้าแพงมาก  ที่ถูกที่ควรเจ้าควรขอให้กรงเล็บภูตพรายออกมาช่วยสู้แทน”

 “ข้าคิดจะประหยัดและค่าใช้จ่ายแก่นพลังวิญญาณให้น้อยลงดีกว่า”  ถังเทียนพูดตามตรง  “เราจนมาก”

ปิงได้แต่เงียบ

ควั่บ

ชิ้นส่วนที่แตกหักทั้งหมดถูกดูดมารวมกันด้วยแรงดึงดูดที่รุนแรง  ราวกับว่าพวกมันพุ่งออกมาจากดินเหมือนพายุฝนและทะลุเข้าไปในตัวตุ๊กตาหินทั้งห้า

รอยแตกและรอยกัดเซาะบนตัวตุ๊กตาหินทั้งห้าหายไปอย่างรวดเร็ว  เมื่อเศษหินชิ้นสุดท้ายพุ่งเข้ามาประกอบในตุ๊กตาหิน  ถังเทียนและปิงเห็นตุ๊กตาหินที่สมบูรณ์ห้าตัวที่ไม่มีตำหนิ

ตุ๊กตาหินทั้งห้าตัวดูเหมือนพวกมันกำลังยิ้ม ร่างทั้งหมดยืดตัวตรง  มือของพวกมันยกขึ้นแบมือออก นิ้วชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า สีหน้าอารมณ์และท่าของมือแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

แต่ในพริบตาปราณที่น่าขนลุกมีกลิ่นอายปีศาจจากตุ๊กตาหินทั้งห้าตัวก็ทะลักและระเบิดออกมาเป็นคลื่นปราณทันที

ปราณที่ระเบิดออกมากระแทกใส่ร่างของเขา  หัวใจของถังเทียนเต้นแรง  ปราณนี้หดหู่และน่าขนลุก เหมือนกับมีหนอนพิษพยายามชอนไชเข้าไปในร่างของถังเทียน

เมื่อเขาใช้ปราณกระแทกออกไป  ปราณที่น่าขนลุกก็หายไป  วงกลมปราณที่ว่างเปล่าลูกหนึ่งก่อตัวอยู่ใกล้ๆ ถังเทียน

ตุ๊กตาหินปีศาจทั้งห้าปล่อยกลิ่นอายที่น่ากลัวขนลุก เหมือนกับว่าพวกมันมีชีวิต  ถังเทียนอดจับตามองดูพวกมันไม่ได้

ถังเทียนจ้องมองและรู้สึกมึนงง  ทันใดนั้น เขาตั้งท่าป้องกันตัวและมีความมุ่งมั่นชัดเจน

หนุ่มน้อยชาวฟ้าหน้าบึ้งและคำรามว่า  “พวกแกทั้งห้าเลวมาก  บังอาจพยายามสะกดจิตข้า ตายให้หมดซะเถอะ”

ปิงไม่ได้มองโลกในแง่ดีเหมือนอย่างถังเทียน  เหมือนกับว่าเขากำลังเผชิญหน้าศัตรูยิ่งใหญ่  เพียงดูครั้งเดียวเขาก็รู้ว่าตุ๊กตาหินมาจากสถานที่ซึ่งไม่ธรรมดา  จิตวิญญาณพลังยุทธในหินแต่ละตัวมีความแตกต่างกัน และพวกมันก็ยังมีการเชื่อมโยงอย่างยอดเยี่ยม

ถ้าพลังของเขายังอยู่ในระดับสูงสุด  อย่างนั้นก็คงไม่มีอะไรต้องกังวลแต่อย่างใด  เขาสามารถทำลายพวกมันทั้งหมดด้วยนิ้วเดียว

แต่พลังของเขาเดี๋ยวนี้....

เขาส่ายหัวเงียบๆ  วันนั้น เขาเผลอใช้มีดกางเขนเขียวแดงและจำเป็นต้องใช้เวลาสองสามวันก่อนฟื้นคืนพลัง ถ้าจะให้ดีเขาควรใช้วิชาที่ทรงพลังอย่างนี้น้อยลง

เขามีประสบการณ์มากมายกว่าถังเทียน  ตุ๊กตาห้าตัวเหล่านี้มีอายุย้อนหลังไปไกล แต่ยังสามารถรักษารูปลักษณ์ที่ดูสมบูรณ์ไว้ได้  ตอนนี้พวกมันกลับคืนสู่สภาพเดิมได้  เรื่องเหล่านี้ไม่ธรรมดาแน่นอน

กลุ่มดาวไหนกันแน่ที่สร้างปราณปีศาจเช่นนั้นออกมาได้?

ปิงไตร่ตรองในใจ  จากยุครุ่งเรืองของสามกองทัพจนกระทั่งหายไปหมดในวันนี้  ใจของเขาว่างเปล่า  ไม่ว่าจะเป็นประวัติศาสตร์ของยุคหรือกลุ่มดาวที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้  เขาไม่มีความรู้อยู่เลย

ทันใดนั้น หนึ่งในตุ๊กตาหินลืมตาของมันและยิ้ม  หน้าของตุ๊กตาหินคล้ายกับมีผิวของสตรีและมองดูมีชีวิตชีวา

ขณะเดียวกัน ตุ๊กตาหินอีกสี่ตัวก็ลืมตา แต่ละตัวมีสีหน้ายิ้ม, ร้องไห้, หัวเราะ หรือไม่ก็โกรธ

ตุ๊กตาหินกลายเป็นมนุษย์กันทั้งหมด  พวกมันผมตั้งชัน

หัวใจของถังเทียนเต้นแรง เขาตะโกนลั่น “เข้ามาเลย!”

 “ระวังตัวเองให้ดี!”  ปิงตะโกน

วืด!

ถังเทียนผลักฝ่ามือด้วยความแม่นยำ  นิ้วเขากางเหมือนกลีบดอกไม้  กลิ่นหอมโชยกระทบจมูกของเขา  ถังเทียนรู้สึกว่าเลือดลมพลุกพล่านและขาของเขาอ่อนเหมือนกับว่ากำลังลอย เขาถอยกลับมาสองสามก้าวทันที

จากนั้นตุ๊กตาหินอีกตัวหนึ่งมาปรากฏที่ด้านหลังของเขาโดยไม่มีสัญญาณบอกและชี้มาที่หลังของถังเทียนพร้อมแทงนิ้วออกมาเหมือนกับกระบี่

ถังเทียนรู้สึกแต่เพียงเสียวสันหลังวาบ  ผมของเขาตั้งชัน เขาก้มตัวทันทีและรังสีกระบี่สีหม่นพุ่งผ่านหลังเขาไป

ถังเทียนมีปฏิกิริยารวดเร็ว เขาตวัดขาขวาใส่ทันที

เท้าดาบถานถุ่ยพร้อมกับปราณหมอกพุ่งเข้าใส่ศัตรูของเขา

ควั่บ!

ดาบถานถุ่ยกระแทกเข้าใส่ตุ๊กตา  แต่คาดไม่ถึงว่าตุ๊กตาหินแค่เพียงขยับเล็กน้อยก็ไม่ได้รับความเสียหายแต่อย่างใด

โธ่เว้ย!

ถังเทียนคาดไม่ถึงเลยว่าเท้าดาบถานถุ่ยที่คมกล้าของเขาไม่อาจทำร้ายตุ๊กตาหินได้

ควั่บ พลังดรรชนีห้าสายพุ่งเข้าใส่หัวถังเทียน  เป็นปราณที่น่าขนลุกจริงๆ  นางต้องการจะแทงเข้าไปในสมองของเขา

ถังเทียนสูดลมหายใจลึกและแนบฝ่ามือไว้ที่ท้องน้อยของเขาและลอบสร้างวังวนวิหคขาว

วังวนวิหคขาวนับไม่ถ้วนรายล้อมตัวถังเทียนก่อนที่จะพุ่งออกไปทุกตำแหน่งทันที

ถังเทียนฉวยโอกาสนี้หมอบต่ำหลบพลังดรรชนีของตุ๊กตาหิน ทันทีที่ล้มสัมผัสพื้น  ถังเทียนเด้งกลับขึ้นไปราวกับว่าเป็นธนูที่หลุดจากแล่ง  เขาวิ่งออกไป

แต่ ก่อนที่เขาจะยืนหยัดได้มั่นคง  ตุ๊กตาเหมือนหินตะปุ่มตะป่ำมีอยู่ทุกที่

ควั่บ!

รังสีดาบขาวสว่างถูกปล่อยออกมาทันที

ปังปัง

ดาบเจ็ดเล่มฟันใส่บนตุ๊กตา  ในที่สุดตุ๊กตาหินที่สมบูรณ์ก็มีรอยแผลจนได้

ในที่สุด  ถังเทียนฉวยโอกาสนี้สูดลมหายใจและมองดูตุ๊กตาหินนี้อย่างชัดเจน

ม่านตาของเขาถึงกับหดแคบ