ตอนที่ 370
ความเข้าใจระหว่างปะทะฝีมือ
มันแตกต่างอย่างแท้จริง
ตันเถียนและเส้นชีพจรในร่างของเขาเปลี่ยนแปลงไปมากเกินกว่าจะยอมรับได้ทำให้ถังเทียนตกตะลึง เขาคิดถึงเรื่องนี้ จากนั้นคิดถึงเรื่องเมื่อเขากำลังจะระเบิด
และเขาจำบางอย่างได้
เขาสูดลมหายใจและปล่อยหมัดออกไป
ร่องรอยของปราณแท้ในตันเถียนของเขาที่กำลังสงบนิ่งก็หายไปทันที
และในเวลาเดียวกัน มันปรากฏในเส้นชีพจรที่มือของถังเทียน
ปัง!
เสียงดังกึกก้องและชัดเจนระเบิดอยู่หน้าหมัดของถังเทียน
ถังเทียนสามารถรู้สึกได้ว่ารังสีหมัดพลังงานเกลียวทะลวงผ่านอากาศเหมือนกับกระสุนปืนใหญ่
“มา ให้ข้าทดสอบดูหน่อย” หลิงซิ่วต้องการจะทดสอบลองแทงหอกใส่ถังเทียน
ถังเทียนหันหน้าเผชิญกับท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหอก
ทันใดนันเขาปล่อยหมัดและปะทะกับปลายหอก
พลังงานแหลมคมความเร็วสูงปะทะกับปลายหอกอย่างแม่นยำ
ทำให้หอกเต็มท้องฟ้าหายไปหมด
หลิงซิ่วรู้สึกเหมือนกับว่าเผชิญหน้ากับปากของพยัคฆ์ หอกเงินแทบปลิว
หัวใจของเขาสั่น
พลังมากมหาศาล
แม้ว่าเขาจะไม่ทันได้ตั้งตัวเพียงพอ แต่ท่าทีที่สบายนั่นแฝงพลังมหาศาลทำให้หลิงซิ่วประหลาดใจ
ถังเทียนมองอย่างตั้งใจ
โดยไม่ต้องคิดเขาก้าวเท้าออกไปและปล่อยหมัดอีกครั้ง
หลิงซิ่วอยากเอาชนะ เขาสงบใจตัวเอง ทำตัวสบายๆ และแทงหอกออกไป
หมัดและปลายหอกปะทะกันอีกครั้ง!
“เผียะ เผียะ เผียะ” หลิงซิ่วถอยไปสามก้าว
ขณะที่ร่างถังเทียนแค่โงนเงน
ปราณแท้ของหลิงซิ่วชอนไชเข้าไปในชีพจรเขา
แต่ชีพจรของเขากว้างมาก จึงไม่ได้ทำอันตรายเขามาก
สายปราณแท้ในร่างของเขาเหมือนกับฝูงปลารีบจู่โจมพลังปราณแปลกประหลาดอย่างรวดเร็วและทำลายได้ในพริบตา
การโจมตีของเขาถูกขัดขวางอีกครั้ง
ทำให้เขาโกรธ ปากของเขาเปล่งเสียง
และถังเทียนเผชิญกับหอกทะเลจุดอีกครั้ง
เสียงหวีดหวิวเข้มข้นพุ่งมาข้างหน้าเหมือนกับนกฮูก
และเสียงที่ร้ายกาจนั้นก่อกวนจิตใจของเขา
ถังเทียนสมาธิแกว่ง
แต่รีบเรียกสติกลับมาอย่างรวดเร็ว
นิ้วทั้งห้ากางเหมือนกรงเล็บแสงรังสีของกรงเล็บภูตพรายเพลิงฉายออก
คลื่นระเบิดเสียงนับไม่ถ้วนผสานกันกับเสียงปะทะของการโจมตีเต็มท้องฟ้า
ทั้งสองฝ่ายมองเห็นอย่างลำบาก
ปราณแท้ที่ไม่จำกัดของถังเทียนสามารถใช้กรงเล็บเพลิงภูตพรายได้อย่างอิสระมากกว่าเดิม
และแม้แต่ประกายแสงบนปลายนิ้วของเขายังถูกเขาควบคุมไว้ได้ทั้งหมด มันส่องแสงเหมือนกับไฟ ติง ติง ติง
แต่ละกรงเล็บปะทะใส่ปลายหอก
ทั้งสองฝ่ายลงมือเร็วมากขึ้นทุกที
ถังเทียนตื่นเต้นมาก
เขาสามารถรู้สึกได้ว่าสายปราณแท้ในร่างของเขาเชื่องเชื่อมากและสามารถใช้สายปราณแท้ได้ดั่งใจคิด ใจของเขาตื่นเต้นทันที บางทีเขาอาจสามารถเปลี่ยนแปลงได้ในอนาคตกระมัง?
หลิงซิ่วซึ่งตื่นเต้นเพลิดเพลินกับการต่อสู้
การสู้กันตัวต่อตัวเป็นรูปแบบการต่อสู้ที่เขาโปรดปราน เขาไม่เคยแพ้ในเรื่องความเร็วมาก่อน!
เพียงชั่วครู่กรงเล็บเพลิงภูตพรายของถังเทียนมีการเปลี่ยนแปลงสภาพใหม่ทันที
บางครั้งเบา
บางครั้งหนัก บางครั้งเร็ว บางครั้งช้า
ความไม่แน่นอนทำให้หลิงซิ่วสับสน เนื่องจากทำให้เขาไม่สามารถป้องกันได้ถูกต้อง
ตาของถังเทียนเป็นประกายตื่นเต้น
กระแสปราณแท้ในร่างกายของเขาทำให้เขารู้สึกว่าตัวเขาเต็มไปด้วยพลังงาน สิ่งที่ไม่สามารถเข้าใจได้เท่าไหร่ก็คือ
แอ่งตันเถียนทุกชั้นใช้งานได้มากขึ้น
เขาสามารถรู้สึกได้ชัดเจนถึงความแตกต่างระหว่างกระแสของปราณแท้ในทุกชั้น
ทันใดนั้นเขามีความคิดบรรเจิดทำให้เขาตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น
ปราณแท้ห้าสายกลับเข้าไปยังแอ่งตันเถียน
พวกมันเคลื่อนลงไปที่แอ่งตันเถียนระดับต่ำเรื่อยๆ จนถึงแอ่งตันเถียนระดับต่ำที่สุด
หลังจากนั้นปราณแท้ห้าสายก็ทะลักขึ้นมาทีละชั้นๆ และทุกชั้นความเร็วของปราณแท้นั้นจะเพิ่มขึ้นมาก และเมื่อมันขึ้นมาถึงแอ่งตันเถียนระดับสูงสุด
ความเร็วจะเพิ่มขึ้นมากจนแม้แต่ถังเทียนเองก็ยากจะควบคุม
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาตื่นเต้นมาก
และการควบคุมของเขามีทักษะเพิ่มขึ้นมาก
เขาคงสูญเสียการควบคุมสายพลังปราณ
ไวมาก!
ถังเทียนไม่มีเวลาเสียใจ
ไหล่ขวาของเขากระตุก ปราณแท้ทั้งห้าสายพุ่งกระจายและยิ่งผ่านปลายนิ้วทั้งห้าของเขา
ไวมาก! ถังเทียนมีเวลาแค่เพียงยกมือของเขา
ปัง!
เสียงกดดันดังออกมา
ตามมาด้วยประกายทั้งห้ายิงออกมาจากนิ้วถังเทียน
หลิงซิ่วตกใจ
นั่นมันวิชาแปลกประหลาดอะไรอีก?
เขาไม่กล้าผ่อน
หอกยาวในมือของเขาเปลี่ยนแปลงทันทีจากรุกเป็นรับหอกทะเลจุดหนาแน่นป้องกันอยู่หน้าเขาทันที
ประกายแสงรวดเร็วดุจสายฟ้า
ปรากฏต่อหน้าของเขาในพริบตา
เผียะ!
เห็นได้ชัดว่าพลังทั้งห้าสายดังขึ้นพร้อมกัน
ม่านตาของหลิงซิ่วหรี่แคบร่างของเขาสั่นรุนแรงเหมือนเครื่องร่อนตะแกรง หินใต้เท้าเขากลายเป็นผุยผง
ประกายไฟห้าสายที่ยิงออกมา
หมุนภายในด้วยความเร็วสูง พลังงานที่สะสมทำลายการต้านรับของหลิงซิ่ว
ถังเทียนยังคงประหลาดใจกับการโจมตีที่เขาคิดได้เอง
แต่หลังจากนั้นเขายิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเหมือนกับได้ของเล่นใหม่ ยังมีรูปแบบต่างๆ ให้ลองมากกว่านี้ไหม? ต้องมีแน่นอน
อย่างนั้นต้องลองดู!
หลิงซิ่วที่น่าสงสารกลายเป็นหนูทดลองของถังเทียน
เคล็ดวิชาแปลกประหลาดชั้นแล้วชั้นเล่าทำให้หลิงซิ่วล้ามาก
อาเฮ่อยืนมองดูอยู่ด้านข้างด้วยความสนใจและดีใจ
บางครั้งช่วงส่งเสียงเตือนและสัญญาณบ้าง
“เสี่ยวซิ่ว ระวังด้านซ้ายของเจ้า!”
“ข้างขวา
ข้างขวาเจ้ามีช่องว่าง!”
“ท่านี้สวยมาก!”
…..
หลิงซิ่วที่กำลังมือไม้ปั่นป่วนหงุดหงิดกับการส่งสัญญาณและคำเตือนของอาเฮ่อ
เขาโดดออกจากเวทีและหันมาจ้องอาเฮ่อ
“ตาเจ้าบ้าง!”
อาเฮ่อสังเกตการณ์อยู่ด้านอย่างตื่นเต้นอยากจะมีส่วนร่วมนานแล้ว
เขาไม่ปฏิเสธเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ได้เลย”
จากนั้นหลิงซิ่วออกมาพักอ้าปากหอบหายใจ
ทันใดนั้นเขาชะงักค้าง เดี๋ยวก่อน ทำไมข้ากำลังอ้าปากหอบหายใจ? หลิงซิ่วปากอ้าตาค้าง
สีหน้ามีแววเหลือเชื่อ
เขาแค่สู้กันเป็นเวลานาน
แต่ทำไมร่างกายรู้สึกเหนื่อยล้าจัดจนถึงกับอ้าปากหอบหายใจด้วยหรือ?
เขาหันศีรษะและจ้องมองถังเทียนที่กำลังส่งเสียงตะโกน
และรู้สึกสะท้านใจ
ไม่ว่าใครจะขึ้นมาสู้กับเขา
ถังเทียนก็มีความสุขอยู่ดี ความเปลี่ยนแปลงของตันเถียนและเส้นชีพจรในร่างกายเขา
ทำให้เขารู้สึกเหมือนกับว่าร่างของเขาพบฟ้าใหม่ที่กว้างขวาง และเมื่อทะยานขึ้นไปก็ได้พบสิ่งใหม่ๆ
ถังเทียนกำลังตื่นเต้นจัด สัมผัสรู้ทั้งหกของเขาเฉียบคมมาก
วิธีลึกลับในการใช้พลังงานเกลียวกำลังเผยตัวให้เขาพบช้าๆ ถ้าเขาต้องการทำลาย อย่างนั้นความเร็วของการโจมตีของสายปราณแท้และความเร็วของการหมุนตัวจะเร็วมาก แต่ไม่ควรจะเร็วเกินไป ไม่อย่างนั้นมันจะถูกยิงออกไปเหมือนครั้งก่อน
มีผลอย่างอื่นระหว่างพลังหมุนวน
และนั่นก็คือพลังดูดซึม
ถ้าเขาต้องการให้ได้ผลเช่นนั้น เขาต้องใช้เส้นสายปราณแท้มากกว่ายี่สิบสาย
และความเร็วในการหมุนตัวต้องไม่เร็วเกินไป
วิทยายุทธรูปแบบนั้นคลับคล้ายกับวิชาวนสู้ต่อเนื่องที่ทำให้เขาปลดปล่อยพลังโจมตีได้ต่อเนื่องซึ่งทำให้ถังเทียนตื่นเต้นมากขึ้น สำหรับยอดฝีมือต่อสู้ระยะประชิด
การประชิดตัวและความต่อเนื่องเป็นเคล็ดวิชาที่มีประโยชน์
เพราะสามารถลดระยะห่างระหว่างคู่ต่อสู้กับเขาได้เสมอ
สำหรับยอดฝีมือสู้ระยะประชิด การย่นระยะห่างหมายถึงชัยชนะ
ถังเทียนกำลังแช่อิ่มอยู่ในความตื่นเต้น
ความคิดของเขาทำงานมากกว่าปกติ เขาคิดถึงภาพบันทึกที่ติงตังซื้อมาให้
ยอดฝีมือสู้ระยะประชิดสามารถยืมพลังและใช้โจมตีคู่ต่อสู้
เขาตัดสินใจใช้ทดสอบ
แรงกดดันที่ตัวอาเฮ่อเพิ่มขึ้น หมัดของถังเทียนเป็นเหมือนสว่านสองดอก
และนิ้วทั้งสิบของก็เป็นเหมือนดอกสว่านเล็กอีกสิบดอก
เขาถูกถังเทียนโจมตีติดต่อกัน
ในพริบตาเดียวเขาปล่อยรังสีกระบี่และเหมือนกับว่ารังสีกระบี่เหล่านั้นถูกโจมตีด้วยพลังหมุนวนความเร็วสูงทำให้บินกระจายไปทุกที่ เขามองดูด้วยความตกใจ
ขณะที่รังสีกระบี่สองสามสายแฉลบเข้ามาหาเขาแทนทำให้เขาลนลานทันที
โอกาสดีอย่างนั้นหลิงซิ่วไม่ยอมปล่อยเหมือนกัน
“ข้างซ้าย
ข้างซ้าย ข้างขวา ขวา”
“ระวังขาของเจ้า ท่านั้นน่ากลัว!”
“หนุ่มน้อยวิปริตกับวิธีที่วิปริตของเขา เสี่ยวเฮ่อ!
ตื่นเต้นมากไหมเล่า!”
….
อาเฮ่อโดดออกมาจากเวทีและอ้าปากหอบหายใจ
นั่งพักฟื้นฟูพลังทันที
ถังเทียนต้องการซ้อมต่อยังคงมองหลิงซิ่ว
หลิงซิ่วไอเบาๆ “พอแค่นี้เถอะ
เรามีเรื่องเร่งด่วนกว่า”
ไม่รอให้ถังเทียนทักท้วง เขานั่งฟื้นฟูพลังเช่นกัน
“เฮ้, พวกเจ้า...”
ถังเทียนตะโกนอย่างไม่พอใจ
แต่เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนไม่ต้องการขยับตัว เขาจึงต้องหยุดอย่างช่วยไม่ได้ ใจของเขาจดจ่ออยู่ที่พลังเกลียว ความเปลี่ยนแปลงในพลังเกลียวของเขาทำให้เขาเมามัน ตัวอย่างเช่นเคล็ดเกาะติด เคล็ดยิงพลัง สร้างผลแตกต่างสองรูปแบบ
แต่ความแตกต่างในปราณแท้เล็กน้อยมาก
หนึ่งนั้นก็คือความแตกต่างความเร็วในการหมุนตัว อีกหนึ่งก็คือปริมาณของสายพลังปราณแท้
ผลของการเจาะทะลวง
เรียกว่าเคล็ดทะลวง
ทะลวง,
เกาะติด, ยิง
ผลทั้งสามรูปแบบแตกต่างทำให้เขามีพลังโจมตีรูปแบบต่างๆมากขึ้น
พลังของกรงเล็บเพลิงภูตพรายยังคงเพิ่มขึ้นอีกมาก
แต่สำหรับนิ้วทั้งห้าที่ยิงแสงออกมา ยังใช้ประโยชน์ได้ไม่ดีนัก แม้ว่าความเร็วและวิถีของพลังโจมตีจะเร็วมากแต่พลังจะอ่อน ทันใดนั้นถังเทียนคิดถึงหิ่งห้อยเพลิงจ้าวปีศาจ
ทั้งสองวิชานี้มีความคล้ายคลึงกัน
จะเป็นยังไงถ้าผสานทั้งสองวิชานี้เข้าด้วยกัน
เมื่อคิดเช่นนั้น ถังเทียนเริ่มทดสอบทันที
ปัง
ปัง ปัง!
กลุ่มแสงเป็นระเบียบถูกยิงออกมาจากนิ้วถังเทียนลูกแล้วลูกเล่า
เมื่อกระทบกับพื้นก็ระเบิดกลายเป็นหลุมใหญ่ตามมา
อีกสองคนที่กำลังนั่งฟื้นฟูเรี่ยวแรงที่หน้าผากหลั่งเหงื่อเยียบเย็น ทั้งสองคนคิดเหมือนกันว่า
“โชคดีที่เราไม่สู้กับเจ้านี่ต่อ
เขายังคิดหาวิชาประหลาดๆ ได้อยู่เรื่อย...”
เจ้าคนผิดมนุษย์ก็ช่างผิดปกติคนเสียจริง
หลังจากทำลายพื้นที่อยู่ครึ่งวัน
ในที่สุดถังเทียนก็มีความก้าวหน้า
ปลายนิ้วของเขามีประกายแสงปรากฏ
ขณะที่มันร่วงลงพื้นสบายๆ เสียงซี่ๆ ดังหนักแน่น
ในพริบตา ก็เป็นรูเจาะลึกปรากฏบนพื้น
ปัง!
ประกายไฟขนาดเล็กมือเจาะเข้าไปในพื้นและระเบิดทันที
พลังของระเบิดรุนแรงมากกว่าครั้งก่อนทั้งหมด พื้นสั่นทำให้หินร่วงลงมาจากเพดานทางเดิน
ทั้งสองคนที่กำลังนั่งฟื้นฟูพลังเหมือนกับแมวถูกเหยียบหาง
รีบลุกขึ้นพรวดพราดพร้อมกัน
“เจ้างี่เง่า
เจ้าจะฝังพวกเราทั้งเป็นหรือไง?”
หลิงซิ่วด่า
“ได้โปรดหักห้ามใจตัวเองหน่อยเถอะ อย่าทำเรื่องอันตรายแบบนั้น” อาเฮ่อตำหนิ
ถังเทียนก็ตกใจกับแรงระเบิดเช่นกัน เขาเงยหน้าทำท่าตกใจ และมองดูพวกทั้งสอง
สำเร็จ!
ข้าจะตั้งชื่อว่าไงดี?
หนูทะลวง? ว้า...ไม่เพราะเลย, หนูจ้าวปีศาจทะลวง?
เรียกว่าหิ่งห้อยจ้าวปีศาจ...
ความคิดสุดท้ายทำให้เขาพอใจ
ทันใดนั้นร่างของเขาหมดพลังล้มลง
หลิงซิ่วกับอาเฮ่อตกใจ
ทั้งสองวิ่งเข้ามาหาถังเทียนพร้อมกัน
ถังเทียนแม้จะอยู่ต่อหน้าทั้งสองที่วิ่งเข้ามาถึงตัวก็ยังส่งเสียงกรนได้ยินชัดเจน เขาหลับสนิท
หลังจากสู้กับทั้งคน
ร่างกายของเขาล้าและหมดพลังไปมากอยู่แล้ว แต่นั่นเป็นเพราะความตื่นเต้นของเขา
ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าถาโถมเข้ามาเหมือนคลื่นและดึงเขาเข้าสู่อาการหลับลึก
อีกสองคนถึงกับสีหน้าเปลี่ยน
เจ้างี่เง่านี่...
ปึ้ก
ทั้งสองคนยันเท้าใส่หน้าถังเทียนพร้อมกัน
“จริงๆ เลย,
เจ้ามันงี่เง่าตัวพ่อที่สุดแล้ว
ข้าอยากจะเหยียบๆๆๆ เจ้าจริงๆ!”
หลิงซิ่วระเบิดอารมณ์โกรธ
“ถูกต้อง, เจ้ามันขาดความรับผิดชอบแท้จริง
ดังนั้นต้องถูกทำโทษ” อาเฮ่อมีสีหน้าโกรธเช่นกันและเหยียบด้วยความโมโหบ้าง
“ปราณแท้ของมันยังเป็นระดับเจ็ดได้ยังไง?” หลิงซิ่วบ่นทั้งที่ยังเหยียบอยู่
“เขาคงนับจำนวนแอ่งตันเถียนผิดไปแน่ๆ” หน้าของอาเฮ่อสงบเย็น แต่เท้าของเขาไม่ผ่อนแรงลงเลย
“นั่นสิ, เจ้าบ้านี่สอบตกวิชาเลข มันไม่เคยหัดนับนิ้วเลย ใช่แล้ว, ในตอนนั้นมันไม่ได้ใช้นิ้วนับ มันใช้นิ้วฝึกวิชาอย่างอื่น”
หลิงซิ่วพิจารณาอย่างจริงจัง
“...” อาเฮ่อไม่รู้จะพูดยังไง
หลังจากระบายความโกรธจนพอใจ พวกเขามองหน้ากันเองอย่างเข้าใจ
พวกเขาไม่ลังเลใจหันหน้าเดินไปที่เดิมของตนและนั่งฟื้นฟูพลังอีกครั้ง
ถังเทียนผู้น่าสงสารใบหน้าเขามีแต่รอยรองเท้า
เขากำลังหลับลึก
จึงไม่รู้สึกอะไร
14 ความคิดเห็น:
55+รอยตีนกาเต็มหน้าเลยถังๆ
โอกาสมาก็ต้องรับไว้
ขอบคุณครับ
ใครอยู่ใกล้พี่ถังก็จะเพียนไปเรื่อยๆๆๆ อาเฮ่อยังทนไม่ได้อ่ะ 555555
คนนำเป็นไงคนตามก็เป็นแบบนั้น
555+ ชอบๆ
ขอบคุณครับ
ได้โอกาสเลยนะ 555
55555555555555++++
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
คือต้องมโนภาพตามอะ แล้วจะมันมากกกก เรื่องนี้ 55
Thx
แสดงความคิดเห็น