ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 394 ฝีมือของทาร์ตัน

ตอนที่  394  ฝีมือของทาร์ตัน

  “ข้าเสียใจมากจริงๆ แต่สมบัติทั้งหมดนี้จะต้องถูกโอนไปให้ถังเทียน”  ทาร์ตันตอบอย่างจริงจัง ยอมรับผลกระทบที่จะเกิดขึ้น

อูเซี่ยประหลาดใจกับเรื่องนั้น  เขาไม่คาดเลยว่าจะได้รับคำตอบเช่นนั้นจากทาร์ตัน

ผู้จัดการสาขาร่างผอมแสดงความไม่พอใจ  “แม่ทัพทาร์ตัน เรายอมรับว่าท่านจ้าวกลุ่มดาวจะแบ่งปันสมบัติทั้งหมดเหล่านี้เท่าๆ กันในหมู่พวกเราไม่ใช่หรือ?  แล้วจะส่งมอบสมบัติเหล่านี้ให้กับคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุมัติจากเราได้ยังไง!  นอกจากนี้  สมบัติเหล่านี้มีค่ามหาศาล  ทำไมเราต้องให้กับคนภายนอกด้วย?”

พวกหัวหน้าหอการค้าอื่นทุกคนแสดงความเห็นด้วยอย่างต่อเนื่อง  แต่ตอนนี้ ไม่มีใครกล้าพูดสักคำ

แอนเดรียนาเข้าใจแผนของบิดาดีและพูดแทรกขึ้น  “ท่านหัวหน้าสาขาจู  ท่านรีบร้อนตัดสินเอาเองเช่นนั้น นี่คือความตั้งใจที่เราจะทำการแลกเปลี่ยนกับถังเทียนเพื่อให้ได้อสูรพลังงานมากยิ่งขึ้น ยิ่งมีอสูรพลังงานมากขึ้น เราก็จะมีสมบัติมากขึ้น   เราเป็นเพียงคนกลุ่มเดียวที่สามารถเปลี่ยนอสูรพลังเหล่านี้ให้เป็นสมบัติ  พวกท่านทุกคนเป็นผู้ประกอบการทั้งนั้นน่าจะทำความเข้าใจลำดับความสำคัญของเรื่องราว”

หัวหน้าหอการค้าหลายคนพยักหน้าเห็นด้วยหลังจากได้ฟังเหตุผลแอนเดรียนา

อาจเป็นเรื่องยอมรับไม่ได้กับการขายสมบัติเหล่านี้ให้คนนอก  แต่ในเมื่อเพื่อให้ได้รับอสูรพลังงานมากขึ้น  พวกหัวหน้าหอการค้าต่างๆ ที่เห็นการณ์ไกลย่อมเห็นด้วยแน่นอน  ตราบใดที่มีอสูรพลังงานมากขึ้น  ก็จะต้องมีสมบัติมากขึ้นอย่างแน่นอน การดึงพลังงานดวงดาวออกมาใช้อย่างนี้ แอนเดรียนาจะเป็นคนสูญเสียมากที่สุด

และไม่มีหัวหน้าหอการค้าคนใด ไม่จำเป็นต้องจ่ายเพิ่มเติมด้วยซ้ำ

พวกเขาไม่สนว่าพวกเขาจะได้รับสมบัติเหล่านี้เมื่อไหร่  แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือถ้าพวกเขาสามารถรวบรวมสมบัติได้เพิ่มขึ้น เวลาย่อมไม่เป็นปัญหาสำหรับพวกเขา

นอกจากนี้.... สามหัวหน้าสาขาหอการค้าผู้ออกมาประท้วงแอนเดรียนามีแนวโน้มว่าจะถูกขับออกจากคณะกรรมการหอการค้า  จากนั้นก็จะเหลือแต่หัวหน้าสาขาที่ได้รับส่วนแบ่งสมบัติใหญ่

 “ท่านเจ้ากลุ่มดาวเป็นอัจฉริยะจริงๆ  นั่นเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม!”

 “ท่านเจ้ากลุ่มดาวช่างคิดแผนนี้ได้รอบคอบจริงๆ”

ทุกคนพึมพำตื่นเต้น และสรรเสริญเจ้ากลุ่มดาวไม่ขาดปาก

พวกที่เอ่ยปากพูดก่อนเป็นพวกที่ไม่ได้ประจบอูเซี่ย  เนื่องหัวหน้าหอการค้าเหล่านี้รู้ว่าพวกเขาไม่มีพลังอำนาจจะต่อสู้กับคนของอูเซี่ย  ทุกคนต้องการจะมีส่วนแบ่งในสมบัติด้วย

แอนเดรียนาหันไปทางอูเซี่ยและบอกเขาเชิงเสียใจ “ท่านอูเซี่ย โปรดยกโทษให้เราด้วย  เราคณะกรรมการหอการค้าเน้นที่การทำธุรกิจ เราจำเป็นต้องรับผิดชอบลูกค้าของเรา”

 “เป็นข้าที่ใจร้อนเอง”  อูเซี่ยรีบขอโทษ  “แต่ท่านเจ้ากลุ่มดาวยังคงบอกแต่ความตั้งใจอย่างเดียว  ดังนั้นข้อตกลงน่าจะยังทำไม่เสร็จ  ถ้าเป็นอย่างนั้น ข้าขอเสนอราคาสำหรับสมบัติเหล่านี้ได้หรือไม่?”

 “ได้แน่นอน!”  แอนเดรียนายิ้ม  “ตราบใดที่ท่านอูเซี่ยมีอสูรพลังงาน  ข้ารู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ทำธุรกิจกับท่าน”

อูเซี่ยถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกแอนเดรียนาโต้แย้ง

สีหน้าของเขากลายเป็นเขียวคล้ำและเหลือบมองแอนเดรียนา

แอนเดรียนาไม่ได้พยายามหลบสายตาอูเซี่ย นางยังคงยิ้มสดใสโดยไม่สะทกสะท้านเขา

จู่ๆ อูเซี่ยหัวเราะลั่นทันที ขณะที่มองด้วยสายตาเย็นชา  “อย่างนั้นโปรดช่วยข้าแจ้งคุณชายถังเทียนในนามข้า  ข้าชื่นชมชื่อเสียงที่โด่งดังของเขาเสมอ”

แอนเดรียนายิ้ม  “เมื่อข้าพบกับคุณชายถังเทียน ข้าจะแจ้งให้เขาทราบคำขอของท่าน”

 “ขอบคุณที่ท่านช่วยเหลือ!”  อูเซี่ยตอบด้วยความเคารพ  “ข้าจะไม่รบกวนท่านอีกต่อไปอีกแล้ว”

หลังจากเขาพูดจบ กลุ่มคนของเขาก็ติดตามเขาออกไป  หัวหน้าหอการค้าทั้งสามคนที่ละอายใจกับการพ่ายแพ้จากการเผชิญหน้าเดินติดตามอูเซี่ยไปอย่างกระชั้นชิด  หลังจากที่มีเรื่องเกิดขึ้น  ตอนนี้พวกเขาหวังว่าอูเซี่ยคงจะไม่ขับพวกเขาออกจากกลุ่ม

จากนั้นแอนเดรียนาพูดกับคนในกลุ่มอย่างจริงจัง  “ดูเหมือนว่าการจัดการของคณะกรรมการหอการค้าจะตกอยู่ในความยุ่งเหยิง  จำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงตรงนี้”

อารมณ์ของกลุ่มคนเปลี่ยนไปหลังจากคำประกาศของแอนเดรียนา  แต่ไม่ใครบ่นสักคำ  พวกเขามีความเสียใจที่ติดตามพวกหัวหน้าหอการค้าทั้งสามคนหลังจากที่ปลุกระดมเพื่อสร้างความปั่นป่วน  นอกจากนี้พวกเขายังถูกข่มขู่จากความละเอียดของทาร์ตัน  ถ้าไม่ใช่เพราะอูเซี่ย  เล่อเจิ้งเจี๋ยคงเสียชีวิตไปแล้ว

มีบางคนที่ตั้งใจจะขอให้แอนเดรียนายกโทษ  พวกเขากลัวว่าอนาคตของพวกเขาจะถูกทำลายหากถูกแอนเดรียนาล้างแค้น

แอนเดรียนาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรับคำประจบและเอาใจจากผู้คน  นางแยกออกมาจากพวกเขาทันที

ฝูงผู้คนค่อยๆ แยกย้ายออกไปจนกระทั่งห้องโถงใหญ่ว่างเปล่า

แอนเดรียนาระบายอารมณ์โกรธทันที  “เจ้าพวกขี้เหนียวเหล่านี้ พวกเขาเหมือนกับพวกอีแร้งจริงๆ ทันทีที่พวกเขาได้กลิ่นเลือด ก็โผเข้ามาทันที”

ทาร์ตันกลับใจเย็นมากกว่านางเนื่องจากเขาเคยพบเหตุการณ์ที่คล้ายกันนี้มาก่อน  เขาอธิบาย  “กลุ่มดาวอันโดรเมดาเป็นดาวเล็กๆ  การประนีประนอมกับความต้องการของคนอื่นเป็นเรื่องเลี่ยงไม่ได้”

 “ข้าทราบ” นางรับอย่างไม่เต็มใจนัก  ทันใดนั้นนางคิดถึงถังเทียน  ถ้าเขาเผชิญหน้ากับสถานการณ์นี้  เขาจะทำยังไง?

นางยังคิดไม่ออก  แต่นางรู้ว่าเขาคงทำให้พวกนั้นต้องมีเวลาที่ยากลำบากแน่

หลังจากนั้นชั่วครู่แอนเดรียนาถามขึ้นด้วยความสงสัย “ถังเทียนกับสหายของเขาจะเห็นด้วยกับสิ่งที่เราทำบ้างไหม?”

 “ใช่ พวกเขาจะเห็นด้วย”  ทาร์ตันเห็นพ้อง

แอนเดรียนาสงสัย  “ทำไมพวกเขาต้องเห็นด้วยเล่า?”

 “เพราะพวกเขามีกองทหารที่เข้มแข็ง”  ทาร์ตันตอบ  “ไม่เคยมีกองทัพที่ปฏิเสธสมบัติร้อยชิ้น”

ทันทีที่นางคิดถึงถังเทียน แอนเดรียนารู้สึกสงบ  “ถ้าเราไม่สามารถรับเอาไว้ได้  เราก็จะไม่ให้คนอื่นได้ไปง่ายๆ เช่นกัน”

ก็คล้ายกับสิ่งที่นางกล่าวไว้  ใช้สมบัติเพื่อแลกอสูรพลังงานเพิ่มขึ้น นับเป็นความคิดที่ไม่เลวเลยแม้แต่น้อย

นางได้สนทนากับถังเทียนมาหลายครั้งแล้วและนางรู้ว่าถังเทียนเป็นคนอารมณ์ร้าย   ถังเทียนจะไม่ยอมติดค้างใดๆ กับแอนเดรียนา อูเซี่ยเผชิญหน้ากับถังเทียน อูเซี่ยจะต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคครั้งใหญ่เป็นแน่

************************

อูเซี่ยอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

 “ชัยชนะเหนือนักสู้ระดับทองทำให้เขากลายเป็นหนึ่งในยอดนักสู้ของสวรรค์วิถีไปแล้ว  แม้อาจจะดูเหมือนว่าชัยชนะของเขามีโชคเข้ามาเกี่ยวข้องก็ตาม แต่พลังและความแข็งแกร่งที่เขามีก็ยังสามารถสู้กับนักสู้อื่นๆ ได้”

คนที่พูดเช่นนั้นก็คือเก่อรั่วผู้ฉลาด  ในบรรดาเจ็ดนักฆ่า เขาอยู่ในอันดับสามของกลุ่ม เขามีปัญญากว้างขวางและได้รับความไว้วางใจจากอูเซี่ย

เก่อรั่วเสริมต่อ  “เขาอยู่แยกออกมาเกือบสองเดือนแล้วและต้องมีความก้าวหน้าครั้งสำคัญแน่  แต่น้องรองละพี่ใหญ่ยังสามารถล้มเขาได้อยู่  แต่เรื่องยุ่งยากลำบากก็คือเขาอารมณ์ร้ายและดื้อรั้นมาก  แม้แต่แอนเดรียนาและเจ้าตำหนักขององค์การวิญญาณมืดถูจื่อซานก็ยังมิอาจซื้อเขาได้  เราจำเป็นต้องระวังอาเฮ่อที่ติดตามเขาอย่างต่อเนื่อง  อาเฮ่อและราชินีกลุ่มดาวคนธนูดูเหมือนจะมีสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน”

ทุกคนรู้สึกอึดอัดรวมทั้งเก่อรั่วซึ่งรู้สึกได้จากน้ำเสียงของเขา

 “สิ่งที่สร้างความลำบากมากขึ้นก็คือ เขามีกองทัพใต้บังคับบัญชา  เขาจะต้องยื่นมือเข้ามาเกี่ยวข้องกับสมบัติเหล่านี้แน่นอน”  เก่อรั่วกล่าว  “นอกจากนี้ จู่ๆ พวกเขาก็โผล่มาที่กลุ่มดาวอันโดรเมดา แสดงว่าพวกเขาได้พบเส้นทางเข้าเชื่อมจากกลุ่มดาวหมาป่าเข้ากลุ่มดาวอันโดรเมดาแล้ว  เส้นทางนี้ก็คือเส้นทางที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์รู้จักกันในชื่อว่าทางน้ำจี้ชิว  กองทัพของเขาคงคุ้มกันทางเข้าของทางผ่านไว้แล้ว”

 “เขาโชคดีจริงๆที่ควบคุมทางน้ำจี้ชิวไว้ได้”  เก่อรั่วชำเลืองมองดูกลุ่มพวกเขาและยิ้ม “นี่คือปัญหาที่เป็นหนามยอกซึ่งเรากำลังเผชิญ  เทียบกับศัตรูอื่นที่เรากำจัดมามากแล้ว  นี่ไม่ใช่ศัตรูธรรมดา  เราต้องไม่ประมาท ก็แค่อีกเล็กน้อย”

ทุกคนหัวเราะ ทำให้บรรยากาศที่เครียดคลายลง

เก่อรั่วเสริมต่อ  “เราจำเป็นต้องติดต่อกับเขาก่อน เทียบกับกลุ่มดาวอันโดรเมดาแล้ว  กลุ่มดาวหมีใหญ่ของเรามีพลังอำนาจมากกว่าเยอะ เราต้องแสดงความจริงใจของเราต่อถังเทียนให้มากกว่ากลุ่มดาวราชสีห์  แต่ถ้าเขาตัดสินใจหาเรื่องตายเอง  อย่างนั้นเราจะตอบสนองความต้องการของเขาอย่างรวดเร็ว โดยไม่ทิ้งร่องรอยและหลักฐาน”

คำพูดของเก่อรั่วกระตุ้นคนในกลุ่มอีกครั้ง

ม่อเป่าซึ่งเป็นอันดับสี่ในกลุ่มนักฆ่าตะโกน “ขอให้เขาเลือกอย่างฉลาดดีกว่า ไม่งั้นข้าจะซัดเขาให้เละ ข้าขอบอกไว้ก่อนเลย ข้าจะเป็นคนบุกคนแรก พวกท่านห้ามโค่นเขาก่อนข้าเด็ดขาด”

หลังจากได้ยินเก่อรั่วพูดว่ามีแต่พี่ใหญ่และพี่รองถึงจะร่วมมือเอาชนะถังเทียนได้ เขาถึงกับโกรธ  เก่อรั่วถูกจัดเป็นอันดับสามของพวกเขาก็เพราะสติปัญญาความรู้ที่กว้างขวาง  ถ้าว่ากันในเรื่องพลังต่อสู้ ในบรรดานักฆ่าทั้งเจ็ด  มีแต่เพียงพี่ใหญ่และพี่รองเท่านั้นที่แข็งแกร่งมากกว่าม่อเป่า

เก่อรั่วและอูเซี่ยมองหน้ากันเอง

ทั้งสองคนจงใจยุยงม่อเป่า  เพราะเหตุผลที่บอกไม่ได้บางอย่าง  พี่ใหญ่พี่รองจะเดินทางมาถึงวันต่อไป

อูเซี่ยเหมือนกับราดน้ำมันลงบนกองไฟ เขากล่าวกับม่อเป่า “ภารกิจครั้งนี้ได้รับมอบหมายจากแม่ทัพถูชิงและมีความสำคัญสุดยอด  เนื่องจากฝ่าบาทได้มอบหมายเองและย้ำแล้วย้ำอีก  ฝ่าบาทตรัสว่าใครก็ตามที่ทำภารกิจครั้งนี้ให้สำเร็จได้รับประโยชน์สูงสุด  จะได้รับรางวัลอย่างงามจากพระองค์เอง”

นี่เป็นเรื่องดึงดูดความสนใจหลายๆ คน

เป้าหมายของเจ้ากลุ่มดาวของพวกเขาก็คือเป็นผู้ปกครองที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ทรงอำนาจมากที่สุดในช่วงเวลาของเขา  เมื่อกลุ่มดาวหมีใหญ่อยู่ในเงื้อมมือของเขา เขาโหยหวนจะพิชิตสิบตำหนักระนาบกลาง และกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดของกลุ่มดาวหมีใหญ่ กองทัพหมีอำมหิตซึ่งมีแม่ทัพถูชิงซึ่งเป็นนักสู้พิเศษเป็นผู้บัญชาการ

ใครก็ตามที่สามารถทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายจากสองบุคคลที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในกลุ่มดาวหมีใหญ่.....

นัยน์ตาของทุกคนเบิกกว้าง ขณะที่พวกเขาได้ฟังเรื่องรางวัลมหาศาลที่พวกเขาจะได้รับด้วยมือพวกเขาเอง

พวกเขาอยู่กับอูเซี่ยมานานแต่ยังไม่เคยได้รับมอบหมายภารกิจที่สำคัญพร้อมกัน  นี่คือโอกาสทั้งชีวิตของพวกเขา

 “ภารกิจเหล่านี้ยากลำบากมาก”  อูเซี่ยอธิบาย  “ข้าคาดไว้ว่าทุกคนที่นี่คงคิดและเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้วเพื่อทำภารกิจครั้งให้สำเร็จ”

ทุกคนพยักหน้าอย่างเร่งร้อน  ม่อเป่าตอบอย่างตื่นเต้น  “นายท่านอย่าดูถูกเรา  ศัตรูของพวกเราอ่อนแอทุกคน  นั่นคือเหตุผลที่เราไม่สามารถแสดงฝีมือที่แท้จริงของเราได้”

 “ฮ่าๆ, อาเป่า, เจ้ารู้แต่เพียงโอ้อวดเย่อหยิ่ง  นี่เป็นเพราะพี่ใหญ่และพี่รองยังไม่ปรากฏตัวใช่ไหม?”  เล่อเจิ้งเจี๋ยหัวเราะ

 “เขาต้องการจะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์เพียงคนเดียวโดยไม่มีหัวหน้าและพี่รอง”  อันดับห้าหัวเราะเช่นกัน

น้องหกเสริมต่อ  “อาเป่า, ข้าจะหนุนเจ้า ตราบใดที่เจ้าแบ่งปันผลประโยชน์ที่เท่าเทียมกันให้ข้า”

หลังจากหัวเราะสนุกสนานกันทั้งสามคนแล้ว ม่อเป่าหน้าแดง

อูเซี่ยยิ้ม  “ข้าเพิ่งได้รับข่าว  เรามีคู่ต่อสู้เพิ่มขึ้นอีก”

พวกเขาเงียบลงทันที  ทุกคนในที่นั้นใจหายวูบ  สัญชาตญาณนักฆ่าที่ลุกโหมอยู่ในใจ พวกเขาจะฆ่าใครก็ตามที่กล้าขวางทางพวกเขา

 “กลุ่มดาวนายพราน”  อูเซี่ยมีประกายเยือกเย็นในดวงตา  “ผู้ส่งสารของพวกเขามาถึงแล้ว  พวกเขามีแผนเดียวกับเรา”

 “ใครกัน ใครกันที่มา?”  เก่อรั่วด้วยน้ำเสียงมึนงง

 “อาเดรียนนักล่า”  อูเซี่ยตอบ

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยน