ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 408 เยี่ยนถู

ตอนที่  408  เยี่ยนถู

 “พวกเขาไปแล้วหรือ?” อูเซี่ยถามอย่างเหลือเชื่อ

อาเดรียนนักล่า จู่ๆ ก็กล่าวคำอำลาแอนเดรียนากระทันหัน

 “ใช่แล้ว พวกเขาจากไปจริงๆ” ตาของเก่อรั่วเป็นประกายและพูดอย่างตื่นเต้น  “ประตูดวงดาวระหว่างกลุ่มดาวอันโดรเมดากับกลุ่มดาวนายพรานได้รับความเดือดร้อนจากสงครามหลายครั้งแล้ว และนักสู้หลายคนที่ไม่มีภูมิหลังก็ปรากฏตัวอยู่ใกล้ประตูดวงดาวและต่อสู้อย่างรุนแรงกับนักสู้ของกลุ่มดาวนายพราน ข้าได้ยินมาว่าสถานการณ์ตึงเครียดมาก ซากศพมีอยู่ทั่วทุกที่  ต้องมีความเกี่ยวข้องกับการจากไปของอาเดรียนแน่”

อูเซี่ยสีหน้าเข้ม  การคาดเดาของเก่อรั่วมีเหตุผลและไม่มีข้อสงสัย  เทียบกับสมบัติกลุ่มดาวอันโดรเมดาแล้ว ประตูดวงดาวอันโดรเมดาและดาวนายพรานต้องสำคัญมากกว่า  ถ้าพวกเขาสูญเสียประตูดวงดาวไป และปล่อยให้ตกอยู่ในความครอบครองของสมาพันธ์ชาวยุทธ นั่นจะนำพาหายนะมาให้อย่างแน่นอน

อาเดรียนรีบร้อนไปที่ประตูดวงดาวโดยไม่สนใจว่าใครจะมองยังไง นั่นก็เป็นเรื่องที่มีเหตุผล

แต่อูเซี่ยรู้สึกว่ายังมีบางอย่างไม่ถูกต้อง

อาเดรียนนับได้ว่าเป็นนักล่า และจากนั้นมีความจริงว่าคนทั้งหลายกล่าวว่าเขายังมีนัยน์ตาของนักล่า นั่นหมายความว่าเขาเป็นนักล่าที่เจ้าเล่ห์และอดทน   ความสำเร็จที่เหลือเชื่อของเขาทำให้อูเซี่ยที่มักจะมั่นใจในตนเองเสมอถึงกับกังวลมาก

ทันใดนั้นบริวารคนหนึ่งรีบเข้ามาหาเขาโดยตรงและกระซิบที่หูของอูเซี่ย

หน้าของอูเซี่ยเปลี่ยนไปทันที  เขาพรวดพราดลุกขึ้นยืนและออกไปจากห้องทันที

มีคนสามคนยืนอยู่ที่ประตู

อูเซี่ยทักทายด้วยความเคารพ  “ถวายบังคมฝ่าบาท”

 “อูเซี่ย, ไม่ต้องมากมารยาท”  บุรุษหนุ่มในท่ามกลางบุรุษสามคนยิ้ม ผิวของเขาสีแทน ลักษณะของเขามองดูเรียบง่ายซื่อสัตย์ เหมือนกับหมีน้ำตาลที่บึกบึน เขาคือว่าที่เจ้าปกครองกลุ่มดาวหมีใหญ่ในอนาคต เยี่ยนถู

อูเซี่ยไม่กล้าเสียมารยาท  เยียนถูมองดูเรียบง่ายและสัตย์ซื่อก็จริง  แต่ก็ฉลาดและมั่นคงด้วย  ถ้าเขายังถูกหลอกจากลักษณะที่เห็นภายนอก  อย่างนั้นเขาก็คงเป็นเจ้าโง่ที่ไม่รู้ว่าคำว่าตายสะกดกันยังไงแน่

อย่าได้ถูกหลอกเพราะรูปลักษณ์ภายนอกของฝ่าบาท  การทำตัวเหมือนว่าเขาไม่มีความคิดคำนวณ  อูเซี่ยรู้  ฝ่าบาทมารยาทจัดมาก  ถ้าพลาดพลั้งแม้เล็กน้อย ก็อาจทำให้ฝ่าบาทไม่สบายใจได้

เขาตอบด้วยความเคารพทันที  “รีบเข้ามาเถิด ฝ่าบาท นี่เป็นเรื่องเล็กจริงๆ ฝ่าบาทถึงกับมาด้วยตนเอง ทำให้ข้าพระบาทปลาบปลื้มดีใจและคลายกังวลไปได้มาก”

เขาเป็นคนเจ้าสำบัดสำนวนอยู่แล้ว และรู้จักวิธีพูดให้ถูกกาลเทศะ

เยียนถูหัวเราะ ไม่ได้ปฏิเสธและนั่งลง “ปากของท่านอูช่างเจรจานัก สามารถบรรยายจนคนตายกลายเป็นคนมีชีวิตได้  มิน่าเล่าคนจำนวนมากไม่ยินดีแยกไปจากท่านอู  ท่านทำให้ข้าอิจฉาจริงๆ”

อูเซี่ยผงกศีรษะ  “ข้าพระบาทแค่มั่นใจเพียงจุดนี้เท่านั้น  ต้องขอบพระทัยฝ่าบาทที่ชื่นชม”

 “ต้องขอบคุณข้าทำไม?”  เยียนถูถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ

อูเซี่ยยืดตัวตรงและพูดต่อ “เพราะฝ่าบาทไม่ทำลายชามข้าวนี้ของข้าพระบาทไป  มิฉะนั้นถ้าเป็นฝ่าบาทลงมือเอง  ด้วยฝีมือจัดการเรื่องราวภายในวังของฝ่าบาท  ข้าพระบาทมีหวังได้ตกงาน ทนหม่นหมองทุกวันจนอาจตรอมใจตายก็ได้?”

ทุกคนเริ่มหัวเราะลั่น

เยียนถูหัวเราะไม่หยุด  “นับว่าข้าได้ประสบการณ์ฝีปากช่างเจรจาของท่านอูแล้ว”

จากนั้นสีหน้าของเขาพลันเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมและกล่าว  “ข้ามาครั้งนี้ก็เพื่อเปลี่ยนแผน”

สีหน้าทุกคนชะงักค้าง และทุกคนยืนตรงกันหมด

 “แผนเดิมของเราก็คือจับตามองสมบัติกลุ่มดาวอันโดรเมดาทั้งหมด  แต่แม้ว่าแผนงานอันโดรเมดาของแอนเดรียนาจะทำให้เราหยุดนิ่ง  แต่สำหรับเรา นี่นับว่าเป็นโอกาสอย่างหนึ่ง”

ทันใดนั้นเยียนถูโบกมือทันที  “นอกจากท่านอูแล้ว ทุกคนออกไปได้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นทุกคนออกไปกันทั้งหมด  ไม่มีคนอื่นเหลืออยู่ เว้นแต่พวกเขาทั้งสอง

อูเซี่ยรู้จักนิสัยระแวดระวังของฝ่าบาท  ดังนั้นต้องเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างแน่นอน

เยียนถูพูดช้าๆ  “สมาพันธ์ชาวยุทธจะเข้ามาที่ประตูดวงดาวของเรา”

อูเซี่ยตะลึง  หน้าของเขาเปลี่ยนและอดพูดไม่ได้  “ฝ่าบาทตัดสินใจกรีฑาพลแล้วใช่ไหม? มันจะไม่เหมาะสมในขณะนี้กระมัง”

การสู้รบระหว่างสมาพันธ์ชาวยุทธและกลุ่มดาวราชสีห์เพิ่งเริ่ม  ความห่วงใยว่าจะเข้าร่วมในการรบจะยังไม่ให้ประโยชน์อะไร

หน้าของเยี่ยนถูมีรอยยิ้มทันที  “ข้าบอกแล้วว่าท่านอูสมควรได้รับมอบหมายงานใหญ่จริงๆ!  เราไม่มีแผนเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับสมาพันธ์ชาวยุทธ”

อูเซี่ยสะดุ้ง  “อย่างนั้น....”

เยี่ยนถูพูดต่อ  “คำขอของสมาพันธ์ชาวยุทธง่ายมาก  พวกเขาหวังว่าเราจะสามารถยึดประตูดวงดาวของกลุ่มดาวอันโดรเมดาไว้ให้มาก หรือดีที่สุดก็ควบคุมเอาไว้ให้ได้”

 “จับหมาป่าเพื่อกินเสืองั้นหรือ?”  อูเซี่ยเข้าใจขึ้นมาบ้าง จากนั้นก็ขมวดคิ้ว  “พวกเขาคิดอะไรอยู่กันแน่?”

เยี่ยนถูมองดูเขาอย่างยกย่อง  เขารู้ว่าอูเซี่ยมีชื่อเสียง  แต่เขาไม่ได้มอบหมายงานให้อูเซี่ยตรงๆ   ความหลักแหลมของอูเซี่ยทำให้เขาพอใจ

เยี่ยนถูกล่าว  “สมาพันธ์ชาวยุทธใช้คนมากคนคอยจับตาดูที่ประตูดวงดาว  แต่ล้มเหลว  ในช่วงเวลาอย่างนี้  เราจำเป็นต้องควบคุมกลุ่มดาวอันโดรเมดา”

อูเซี่ยได้กลิ่นแผนการภายใต้คำทั้งหมดนั้น   “หลังจากนั้นเล่า?”

 “หลังจากนั้นพวกเขาจะเข้ากลุ่มดาวนายพรานจากทิศทางอื่นและเริ่มต้นการโจมตีอย่างดุดัน”  เยี่ยนถูกล่าว  “การโจมตีครั้งนี้จะต้องรุนแรงมาก  และพวกเขามั่นใจว่าในช่วงเวลาสั้นๆ พวกเขาจะเข้าไปคุกคามได้ถึงวังของกษัตริย์กลุ่มดาวนายพราน!”

อูเซี่ยตกใจ  เขารู้สึกไม่อยากจะเชื่อ  “นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร?  กลุ่มดาวนายพรานอาจจะไม่สามารถเทียบได้กับกลุ่มดาวราชสีห์  แต่พวกเขาแข็งแกร่งที่สุดในสิบกลุ่มดาวระนาบกลาง  สมาพันธ์ชาวยุทธจะล้มพวกเขาได้ง่ายๆ ยังไงกัน?”

 “ข้าเองก็เหมือนกัน,  ข้าไม่เชื่อว่าพวกเขาจะทำได้”  เยี่ยนถูกล่าว  “แต่พวกเขาแสดงบางอย่างให้พระบิดาข้าดู  เขาจึงยอมเชื่อในพวกเขา”

อูเซี่ยพยายามสงบใจจากอาการแตกตื่น  ใจของเขาตื่นเต้นและคิดอย่างรวดเร็ว  เขาเข้าใจฝ่าบาทเป็นอย่างดี  สามารถทำให้ฝ่าบาทเชื่อใจพวกเขาได้  อย่างนั้นสมาพันธ์ชาวยุทธต้องมีไม้ตายที่รุนแรงเป็นแน่

 “ในตอนนั้นกองทัพป้องกันประตูดวงดาวจะเร่งรีบเข้าไปช่วยเหลือ และเมื่อประตูดวงดาวเปิด  เราก็กวาดเข้าไปใช่ไหม?”  อูเซี่ยพูดอย่างเยือกเย็น

 “ถูกแล้ว!”  เยี่ยนถูพยักหน้า

 “จะมีอะไรดีสำหรับเรา?”  อูเซี่ยนพูดตามตรง

เยี่ยนถูสูดหายใจลึก จากนั้นกล่าว  “กลุ่มดาวนายพราน!”

อูเซี่ยโน้มตัวลง  ในที่สุดเขาก็เข้าใจเหตุผลที่ฝ่าบาทยินยอมเห็นพ้องด้วย เงื่อนไขพื้นฐานที่ไม่สามารถปฏิเสธได้  กลุ่มดาวหมีใหญ่ในฐานะเป็นหนึ่งในห้าดินแดนขั้วขอบฟ้ามีการปกครองดูแลที่ดีและมีอำนาจที่แข็งแกร่งและไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นกลุ่มดาวหนึ่งที่คู่ควรเข้าร่วมอยู่ในระดับเดียวกับสิบตำหนักระนาบกลาง  แต่กลุ่มดาวหมีใหญ่ในปัจจุบันนี้อยู่ในระดับสูงสุดแล้ว  แต่พวกเขายังไม่สามารถก้าวหน้าได้ต่อไปอีก

ยกระดับเทียบเท่าสิบตำหนักระนาบกลางเป็นความทะเยอทะยานที่ไม่เปิดเผยของฝ่าบาท  แต่เจ้าหน้าที่ระดับสูงรู้กันทุกคนและยังเป็นข้อเรียกร้องของพวกเขา

หลังจากมีความสุขสงบมาเป็นเวลานาน ทำให้ฝ่าบาทกดดันมากขึ้นและเป้าหมายของเขารุนแรงขึ้น

ถ้ามีโอกาสที่ดีขนาดนั้นในการกินรวบกลุ่มดาวนายพราน  ทำไมฝ่าบาทจะต้องปฏิเสธด้วยเล่า? ไม่เพียงแต่ฝ่าบาทไม่ปฏิเสธเท่านั้น  แต่ทั่วทั้งกลุ่มดาวหมีใหญ่ก็จะไม่ปฏิเสธด้วย

 “สมาพันธ์ชาวยุทธไม่มีความสนใจในกลุ่มดาวนายพราน”  เยี่ยนถูเลียริมฝีปากพูดอย่างตื่นเต้น  “ตราบใดที่เราโจมตีกลุ่มดาวนายพราน เราสามารถเชื่อมกลุ่มดาวหมีใหญ่ อันโดรเมดาและกลุ่มดาวนายพรานเข้าด้วยกัน สร้างเป็นกลุ่มดาวขนาดใหญ่  ด้วยกลุ่มดาวขนาดนั้น จะทำให้เรากลายเป็นกลุ่มดาวที่แข็งแกร่งที่สุดในสิบตำหนักระนาบกลาง”

อารมณ์ของอูเซี่ยปั่นป่วนเช่นกัน  กลุ่มดาวหมีใหญ่รอโอกาสเช่นนั้นมานานมาก  แต่เขาข่มความตื่นเต้นและกล่าว  “การโจมตีตอบโต้ของกลุ่มดาวราชสีห์ก็จะรุนแรงเช่นกัน”

 “กลุ่มดาวราชสีห์?”  เยี่ยนถูแค่นเสียง  “ทำไมพวกเขาต้องมาเสียเรี่ยวแรงกับเราด้วย?  กลุ่มดาวนายพรานอยู่เบื้องหลังกลุ่มดาวราชสีห์  ถ้าสมาพันธ์ชาวยุทธไม่ใช้โอกาสโจมตี  อย่างนั้นพวกเขาก็ไม่สมควรเป็นสมาพันธ์ชาวยุทธอีกต่อไป”

 “อย่างนั้นเรามีงานอะไรจะต้องทำในตอนนี้?”  อูเซี่ยไม่ต้องการถามคำถามเดิมต่อไป  เขาเชื่อในการตัดสินใจที่เด็ดขาดของฝ่าบาท และเขาจะไม่ก่อให้เกิดข้อผิดพลาด

 “ใช้การต่อสู้เพื่อแย่งชิงประตูดวงดาวบังหน้า  เราจะลอบควบคุมกลุ่มดาวอันโดรเมดา”  เยี่ยนถูกล่าว  “เราจะไม่ส่งกองทัพเข้าไป มันจะทำให้ผู้คนแตกตื่นได้”

อูเซี่ยผงกศีรษะเห็นด้วย  “ถ้าเป็นเช่นนั้น  อย่างนั้นเราแค่ต้องควบคุมแอนเดรียนา  ทาร์ตันคือบิดาของแอนเดรียนา  ถ้าธิดาของเขาตกมาอยู่ในเงื้อมมือของเรา  เขาต้องยอมประนีประนอมอย่างแน่นอน”

 “นั่นดีมาก”  เยี่ยนถูโล่งใจ

แค่เพียงกลุ่มดาวอันโดรเมดาไม่มีอะไรสำหรับเขาอยู่แล้ว  กลุ่มดาวหมีใหญ่ถูกยกย่องว่าเป็นเผด็จการของสิบตำหนักระนาบกลาง  ดังนั้นกลุ่มดาวฟากฟ้าเหนือจะทำอะไรได้?  ในสายตาของเขา  พวกนั้นไม่มีอะไร  สำหรับเขาการจะยึดเรื่องนี้ไม่ต้องใช้พลังอะไรมาก

อูเซี่ยส่ายศีรษะ  “ก่อนอื่นเราต้องแก้ปัญหาคนของกลุ่มดาวหมาป่าก่อน”

 “กลุ่มดาวหมาป่า?”  เยี่ยนถูขมวดคิ้ว  “เจ้าหมายถึงถังเทียนแห่งกลุ่มดาวหมาป่าน่ะหรือ?”

 “ถูกแล้วฝ่าบาท”  อูเซี่ยตอบ  “กลุ่มดาวหมาป่าพบทางน้ำสายหนึ่ง นั่นคือทางน้ำโบราณจี้ชิว  แอนเดรียนาไม่มีพลังของตัวนางเอง จึงได้เป็นพันธมิตรกับถังเทียนและยกพื้นที่รอบๆ ทางเข้าให้กับเขา  ถังเทียนก่อสร้างฐานทัพหมาป่าที่นั่น  ถ้าเราไม่จัดการถังเทียนและคนของเขาก่อน  ตราบใดที่พวกเขาตระหนักว่าเราควบคุมแอนเดรียนาได้ ก็จะต้องสร้างความสงสัยให้กับกลุ่มดาวนายพรานแน่นอน”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เยี่ยนถูพยักหน้า  “ดูเหมือนท่านอูก็มีแผนการอยู่แล้ว”

 “เพียงแต่เราต้องจัดการแก้ไขทางด้านถังเทียนก่อน”  ตาของอูเซี่ยมีประกายรุนแรง และเขากล่าวอย่างเย็นชา  “ตราบใดที่เรากำจัดถังเทียนได้  กลุ่มดาวหมาป่าก็ไม่มีอะไร  ถ้าราสามารถลักพาตัวถังเทียนได้  นั่นจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า  กองทัพหมาป่าภายใต้บริวารของเขาเป็นทหารฝีมือดี”

เยี่ยนถูประหลาดใจ  “ขนาดท่านอูยังมีมุมมองต่อพวกเขาว่าเป็นทหารฝีมือดี นั่นมันอะไรกัน”

 “พวกเขาแข็งแกร่งจริง”  อูเซี่ยไม่ปิดบังเรื่องนี้ไว้  “ถ้าเราเอาพวกเขาเข้ามาได้  พลังของกลุ่มดาวหมีใหญ่ของเราจะกลายเป็นสุดยอดกองทัพ”

 “ดีมาก”  เยี่ยนถูพูดทันที  “อย่างนั้นเราจะลักพาตัวเขา”

 “แต่ฝีมือของถังเทียนแข็งแกร่งมาก  และข้างตัวของเขา...”  อูเซี่ยตะลึง

เยี่ยนถูหัวเราะลั่น  “ท่านอูไม่ต้องกังวล  พระบิดาเรารู้ความสำคัญของเรื่องนี้  และเขาส่งยอดฝีมือองครักษ์หมีใหญ่มาช่วยเรา”

อาการตะลึงของหายไปจากสีหน้าของอูเซี่ย  ขณะที่เขาหัวเราะ  “อย่างนั้นไม่มีปัญหาแน่นอน”

นักสู้องครักษ์หมีใหญ่เป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มดาวหมีใหญ่  มีอยู่เพียงเจ็ดคน  พวกเขาเป็นราชองครักษ์ประจำพระองค์  และยากที่จะออกมา พวกเขาลึกลับมาก  ทุกคนมีพลังสุดหยั่งคาดและทุกคนใช้พลังคู่กับสุดยอดอาวุธสมบัติ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว อูเซี่ยตระหนักได้ว่ามีคนสองคนอยู่เคียงข้างเยี่ยนถู เขาลอบหัวเราะตัวเองที่เขาไม่เคยตระหนักรู้อะไรเลย

เป็นไปตามคาด องครักษ์หมีใหญ่ พวกเขาสามารถปกปิดปราณได้อย่างสมบูรณ์

ถึงเวลานั้น เขามีความมั่นใจเต็มเปี่ยม!

ไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องลักพาตัวถังเทียน  แม้กระทั่งโจมตีและยืดกลุ่มดาวอันโดรเมดาทั้งหมดก็ยังไม่ใช่ปัญหา  แค่เยี่ยนถูก็ได้รับยกย่องว่าเป็นนักสู้รุ่นเยาว์โดดเด่นที่สุด  แสดงให้เห็นว่า เขาคาดหวังในตัวอูเซี่ยมากมายเพียงไหน

พลังของเขายังคงแข็งแกร่งมาก

อูเซี่ยคิดเรื่องข่าวลือทันที ทำให้เขาหัวใจเขาตื่นเต้นและเต็มไปด้วยความคาดหวัง