ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 451 การสนับสนุนของปิงและคำขอของจิ่งหาว

ตอนที่  451  การสนับสนุนของปิงและคำขอของจิ่งหาว

แม้ว่าฮัวเฉินหวินจะมาจากที่ซึ่งมีเบื้องหลังยิ่งใหญ่  แต่ปิงสามารถฝากความหวังทั้งมวลไว้กับเขาได้อย่างไร?  เขามีที่พึ่งอื่นแล้ว ซึ่งก็คือการ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่นในมือของเขา

เขามีการ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่นอยู่กับตัวห้าใบ

จากกลุ่มดาวมังกร เขาได้รับการ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่นสิบใบ หานปิงหนิง, เหลียงชิว, อาโมรี่, ซือหม่าเซียงซาน, ตวนมู่, ชี่กวงได้รับคนละใบทุกคน และนั่นเหลืออยู่กับเขาสี่ใบ การ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่นใช้ไม่ได้กับถังเทียน, หลิงซิ่วและอาเฮ่อได้รับตกทอดวิชาของตนเองและจิ่งหาวก็มุ่งมั่นสร้างวิถีกระบี่ของตนเอง

การ์ดสี่ใบที่เหลือตกอยู่ในมือของปิง บวกกับวิชาค้อนสายฟ้าที่มีอยู่ก่อนนั้นยังไม่ได้ใช้ ปิงจึงมีการ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่นอยู่ห้าใบ

ถ้ามรดกของกลุ่มดาวเป็นเสาหลักใหญ่ของเจ้ากลุ่มดาว  อย่างนั้นสุดยอดวิชาโดดเด่นก็คือยอดของสุดยอดสาขาที่แตกต่างกัน การเพิ่มขึ้นของมรดกกลุ่มดาวขึ้นอยู่กับการเติบโตของพลังดวงดาวช่วยให้พวกเขามีพื้นฐานที่ลึกซึ้ง ช่วยให้พวกเขาประสอบกับความก้าวหน้าและมีนักสู้เติบโตขึ้นมารุ่นแล้วรุ่นเล่า  พูดอย่างหนึ่งก็คือมรดกกลุ่มดาวก็คือผลผลิตที่เป็นภูมิปัญญาขององค์กร

นั่นเป็นข้อได้เปรียบ  แต่ก็ยังเป็นข้อจำกัด  เพราะเส้นทางการเติบโตของมันไม่สามารถไปด้วยกันได้กับคุณลักษณะของพลังดวงดาว

กลุ่มดาวทั้งหลายมักถูกควบคุมโดยคน  ทรัพยากรธรรมชาติของพลังดวงดาวที่ยอดเยี่ยมถูกใช้โดยผู้คนนับไม่ถ้วน กับทั้งในโลกนี้มีนักสู้หลายคน  มีการผูกมัดพวกที่ฉลาดเป็นอัจฉริยะมีความคิดแปลกประหลาด  แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีพลังดวงดาวที่สมบูรณ์มาแต่ต้น  แต่ขณะเดียวกันพวกเขาไม่ได้ถูกจำกัด  สามารถใช้พรสวรรค์ของพวกเขาได้อย่างอิสระ  ในมือของพวกเขา เรื่องที่หยั่งรู้ไม่ถึงทุกประเภทมักเกิดขึ้น  บางอย่างที่คุ้มค่ากับการเรียกว่าวิทยายุทธ

วิทยายุทธเหล่านั้นก็คือสุดยอดวิชาโดดเด่น

ผู้มีพรสวรรค์เหล่านี้อาจเปล่งประกายในรุ่นไหนก็ได้  แม้ว่ายอดฝีมือนั้นเหล่านั้นจะมีอิทธิพลและอำนาจก็ตาม  การเผชิญเจอกับอัจฉริยะอย่างนั้นไม่สามารถทำหยิ่งได้ ต้องแสดงความเคารพ

อัจฉริยะเหล่านี้ทุกคนจะทิ้งการ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่นไว้นอกจากวิทยายุทธที่น่าทึ่งของพวกเขาแล้ว  พวกเขายังคงทิ้งจิตวิญญาณยุทธของพวกเขาไว้ด้วย

พวกเขาไม่ว่าจะประหลาดหรืออำมหิตหรือหม่นหมองก็ตาม  แต่ความหยิ่งและความมั่นคงของพวกเขาจะถูกเก็บรักษาไว้

ได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้มีพรสวรรค์โดดเด่นในยามมีชีวิต  และเป็นวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ยามตายไปแล้ว

คนที่น่าอัศจรรย์ผู้ตายไปแล้ว  จิตวิญญาณของพวกเขาก็ยังคงน่าอัศจรรย์!

ค่ายหมายเลขเจ็ดกำลังได้รับการปรับปรุงฟื้นฟู  ความสามารถหอจิตวิญญาณได้รับการฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์ทำให้ปิงมีความมั่นใจมากขึ้น

ข้างหน้าประตูบรอนซ์ของหอวิญญาณ  นอกจากถังอี้และถังโฉ่วแล้ว ยังมีคุณชายขลุ่ยวิเศษผู้ในชุดขาวผ่อนคลายสบายๆ  คุณชายขลุ่ยวิเศษเดินทางมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น  เนื่องจากยุคกองทัพกลุ่มดาวกางเขนใต้และรุ่นของเขายังห่างกันมาก

 “ใครก่อน?” ปิงจ้องมองทั้งสามคน

 “ข้าเอง”  ถังอี้ก้าวออกมาครึ่งก้าว

ปิงเงียบชั่วครู่และกล่าว “ในที่นี้ ข้าห่วงเจ้ามากที่สุด  ถ้าเจ้ายังคงปรับปรุงความสามารถต่อไป เจ้าต้องใช้การ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่น  แต่ถ้าล้มเหลว  เจ้าจะเหลือแต่เถ้าถ่าน”

ปิงยังคงมีหลายอย่างต้องพูดกับทั้งสาม  พื้นฐานถังอี้แย่ที่สุด  และมีความเป็นไปได้สูงที่จะเกิดความล้มเหลว

 “ข้าน้อยเข้าใจ” ถังอี้ตอบอย่างรวดเร็ว และเดินเข้าหอจิตวิญญาณโดยไม่หันหลังกลับ

ประตูบรอนซ์ปิดลงช้าๆ

ใบหน้าปิงลังเลและว่างเปล่า  เนื่องจากถังอี้เข้าไปแล้ว ไม่มีทางถอนถอยได้อีกแล้ว ในการ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่น  เขาเลือกวิชาที่อ่อนแอที่สุด เป็นการ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่นระดับหนึ่งดาว

เขาวางการ์ดวิทยายุทธบนประตูบรอนซ์ ทำให้เกิดควันฟุ้งกระจายทันที  ภายในควันมีร่างที่ดุร้ายและอำมหิตคำรามออกมา  เมื่อมันกวาดสายตาผ่านม่านควันทำให้ทั้งสามคนสั่นสะท้าน

เป็นอย่างที่คาดการ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่น!

ปิงชักจะกังวลอยู่ในใจ  ในยุคของเขาวิทยายุทธยังไม่พัฒนามากนักและสุดยอดวิทยายุทธโดดเด่นมีน้อยมาก  และการ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่นหาได้ยากกว่านี้  ดังนั้นพวกเขาจะไม่ยอมสูญเสียไปในหอวิญญาณ  หอวิญญาณจะถูกนำมาใช้เพียงเพื่อรักษาและซ่อมแซมอาการบาดเจ็บช่วงสงคราม

แต่ถ้าพวกเขาต้องการเพิ่มพลัง  พวกเขาต้องใช้การ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่น  ใจของเขาก็อยากรู้ว่าผลจะเป็นเช่นไร  ใช้การ์ดสุดยอดวิชาโดดเด่นเพื่อยกระดับพลังของขุนพลวิญญาณ

เดิมทีในรายชื่อนั้นเขาไม่ได้ใส่ชื่อถังเทียนไปด้วย  เพราะจิตวิญญาณยุทธของถังอี้มีระดับที่อ่อนแอที่สุดต่ำที่สุด  จิตวิญญาณยุทธระดับต่ำให้กำเนิดขุนพลวิญญาณซึ่งมีศักยภาพเติบโตได้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพราะระดับถังอี้ในปัจจุบันนี้ก็ทำให้ปิงทึ่งและประหลาดใจอยู่แล้ว

และจากนั้นถังอี้ยังตามหาปิงเพื่อขอโอกาสมีส่วนร่วมในการยกระดับครั้งนี้

ปราณที่น่ากลัวจากขุนพลวิญญาณรุกรานความรู้สึกรับรู้ของพวกเขา ทำให้ปิงมีท่าทีดีใจ  อย่างช้าๆ ขุนพลในม่านหมอกต่อสู้และดิ้นรน แต่ก็อ่อนแอลงทุกทีและสายหมอกค่อยๆ ลอยเข้าไปในประตูบรอนซ์  ร่างของขุนพลวิญญาณเริ่มอ่อนและเลือนลางมากขึ้น

จากที่เห็นทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น  ที่เหลือทั้งหมดก็คืออดทนรอคอย

************

จิ่งหาวอยู่ในชุดเดินทางเมื่อมาเห็นไข่หมีขนาดมหึมา ก็รู้สึกว้าวุ่นใจ  ในที่สุดเขาก็ออกจากการขังตัวฝึกฝนและปัจจุบันนี้เขามีปราณที่รั้งเก็บไว้และปกปิดไว้ได้จนดูเหมือนกับว่าเขาเป็นคนผ่านทางธรรมดา

ไข่หมี...

เขาหัวเราะอยู่เงียบๆ  ชื่อประหลาดแบบนั้นคงจะถูกคนอื่นล้อเลียนแน่นอน  แต่นี่คือบุคลิกของจอมห้าวถังแน่นอน

เมื่ออาเดรียนเห็นจิ่งหาว  เขาสั่นอย่างหนาวเหน็บ  ปราณรอบตัวจิ่งหาวถูกเก็บกักไว้เต็มที่  สามารถบรรลุการควบคุมได้ขนาดนั้นทำให้ผู้คนต้องทึ่งอย่างแท้จริง  เพราะเป็นสิ่งที่ทำได้ยากมาก

อาเดรียนเคยศึกษาเรื่องของถังเทียนอย่างจริงจังมาก่อน  และคุ้นเคยกับจิ่งหาวมาก  เป็นเวลานานมากแล้วพลังของจิ่งหาวไม่โดดเด่นและอ่อนแอมากเมื่อเทียบกับเย่เฉาเกอและพวกที่เหลือ  แต่เขาก็ยังเป็นอัจฉริยะกระบี่ที่สมาพันธ์ชาวยุทธให้การสนับสนุน

เกิดความขัดแย้งสองข้อซึ่งเป็นที่ถกเถียงกันเกี่ยวกับเรื่องของจิ่งหาว  มีบางคนคิดว่าชื่อเสียงของจิ่งหาวยังไม่ได้รับการยอมรับ  และบางคนคิดว่าเขาเป็นคนที่พิเศษ

อาเดรียนรู้เรื่องการแข่งขันกันที่รุนแรงภายในสมาพันธ์ชาวยุทธ  สามารถได้รับการวางตัวว่าเป็นอัจฉริยะ  แต่ทำไมพวกเขาจึงไม่ดูแลเขาเล่า?

แต่เมื่อเขามองดูจิ่งหาวผู้ยืนอยู่ต่อหน้าเขา  เขาสับสน  ทันใดนั้นเขาได้ยินข่าวลือว่าตั้งแต่เด็กจิ่งหาวมุ่งมั่นจะสร้างวิชากระบี่ที่เป็นของเขาเองล้วนๆ และดูเหมือนข่าวลือมีแนวโน้มว่าจะเป็นความจริง

อาเดรียนรู้ว่าจิ่งหาวถือว่าเป็นคนสำคัญที่อยู่เคียงข้างถังเทียนและจะไม่ถูกละเลยอย่างแน่นอน  ดังนั้นเขาพาจิ่งหาวไปที่ใจกลางไข่หมีด้วยตนเอง

จิ่งหาวยืนอยู่หน้าถังเทียนและมองดูวังวนกระบี่หนาหกสิบเมตรและแสดงความเห็น  “ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะใช้วิชาของมือกระบี่เพื่อขัดเกลาจิตวิญญาณยุทธของเจ้าจริงๆ และยังเป็นวิธีการที่หักโหมเด็ดขาดเช่นนั้น”

หยาหยามองดูจิ่งหาวและหยุดตีกลองอย่างเชื่องเชื่อ  เพราะเหตุผลบางอย่างมันให้ความนับถือจิ่งหาว

 “ได้ยินเสียงโหยหวนของเจ้า ดูเหมือนว่าเจ้ายังคงมีพลัง และดูเหมือนว่าเจ้าจะเพลิดเพลินกับมันเสียมากกว่าสินะ”  จิ่งหาวหัวเราะลั่น

ใบหน้าของอาเดรียนยิ้มเล็กน้อย  การเข้ามาหาถังเทียนเพื่อ “ค้นหาความสุข” เป็นกิจวัตรที่ทุกคนกระทำกัน

แต่เขามองหน้าจิ่งหาว ใจเขาถึงกับเต้นแรง “จอมยุทธจิ่ง”

จิ่งหาวหันหน้ามองอาเดรียนด้วยความประหลาดใจ  อาเดรียนเป็นคนมีชื่อเสียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาเด่นในเรื่องอบรมผู้เยาว์และเขายังอาวุโสมากกว่า  ดังนั้นจิ่งหาวจึงทักทายเขาอย่างสุภาพ  “ผู้อาวุโสอาเดรียน”

อาเดรียนกล่าวอย่างใจเย็น  “ข้าคิดจะขอความช่วยเหลือจากจอมยุทธจิ่ง”

จิ่งหาวตอบทันที “ไม่ว่าท่านมีความในใจอันใด เชิญพูดออกมาได้เลย”

อาเดรียนพึมพำ  “ในช่วงเวลานี้ ข้ามักจะศึกษาวิธีเพิ่มประสิทธิภาพในการฝึกฝนอยู่เสมอ  จอมยุทธจิ่งอาจจะไม่รู้  แต่สถานการณ์อย่างนี้อาจคงอยู่ได้ไม่นาน  ปัจจุบันนี้ความเข้มข้นของพลังดวงดาวสูงสุดในไข่หมีอยู่ที่ 43% เข้าไปแล้ว และถ้าพลาดเวลาช่วงนี้ไป ก็คงเป็นเรื่องน่าเสียดาย เพราะข้าคิดหาวิธีได้อย่างหนึ่ง  แต่จำเป็นต้องได้ความช่วยเหลือจากจอมยุทธจิ่ง”

 “ข้าอยากฟังรายละเอียด”  จิ่งหาวกล่าวด้วยความสงสัย สามารถเพิ่มประสิทธิภาพของการฝึกฝนมักจะเป็นเป้าหมายของกลุ่มดาวและมหาอำนาจต่างๆ  ศักดิ์ศรีของอาเดรียนเลื่องลือในหมู่นักเรียน  ถ้าเขาพบทางที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการฝึกฝน ก็อาจจะพูดไม่หมด

 “การสะท้อน”  อาเดรียนอธิบาย  “นักสู้ทั้งหมดมารวมตัวกันที่ไข่หมีเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็นมา  ทั่วทั้งไข่หมีสามารถรองรับนักสู้ได้ถึงห้าแสนสองหมื่นคนในการฝึกฝนครั้งเดียว และตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เคยมีพื้นที่ว่าง  ในพื้นที่แคบๆ อย่างนั้นสามารถรองรับนักสู้มากมายเพื่อฝึกฝนในเวลาเดียวกัน ข้าถึงได้ตระหนักว่ามักจะทำให้เกิดปรากฏการณ์สะท้อนของพลังงาน  ปรากฏการณ์สะท้อนของพลังงานนั้นพบเห็นได้ยากสามารถเพิ่มระดับการฝึกฝนปราณแท้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ”

จิ่งหาวฟังอย่างตั้งใจ  ทุกๆ วิชาชีพต้องมีผู้เชี่ยวชาญ  และอาเดรียนไม่ได้เป็นคู่ต่อสู้ของจิ่งหาวแน่นอนเมื่อพูดถึงความสำเร็จในวิชากระบี่  แต่ในเรื่องการอบรมนักสู้ จิ่งหาวยังห่างชั้นอาเดรียนอยู่มาก

จากนั้นอาเดรียนยังคงพูดต่อ  “ปรากฏการณ์พลังงานสะท้อนยิ่งแข็งกร้าวขึ้นก็จะยิ่งช่วยในการฝึกปราณแท้  นั่นคือความคิดของข้า  และถ้าเราสามารถทำให้ทุกคนสะท้อนพลังพร้อมกัน นั่นจะช่วยการฝึกฝนปราณแท้ได้มาก”

 “แล้วท่านต้องการให้ข้าทำอะไร?” จิ่งหาวพูดตามตรง

อาเดรียนสูดลมหายใจ  “จะทำให้เกิดการสะท้อนกว้างไกล เราจะต้องมีคนที่เป็นหลัก  และให้ทุกคนทำตามคนที่เป็นหลักอ้างอิงนั้น”

 “ผู้อาวุโสต้องการให้ข้าเป็นหลักนั้นหรือ?”  จิ่งหาวพอจะเข้าใจความตั้งใจของอาเดรียน

อาเดรียนพูดจริงจัง  “ถูกแล้ว ตำแหน่งนี้จำเป็นต้องมีคุณสมบัติที่สูงส่ง  ข้าต้องการท่านซึ่งมีกำลังใจสูงส่งสามารถควบคุมปราณแท้ได้เป็นอย่างดี มีความรู้สึกไวต่อพลังปราณ กับการสะท้อนพลังคนเกินหมื่น มีท่านเป็นแกนกลาง ท่านจะเป็นเหมือนกับตาพายุหมุน”

 “ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับวิชาวังวนกระบี่ทอนวิญญาณสินะ” จิ่งหาวเข้าใจ

อาเดรียนชื่นชม “ถูกแล้ว วิชาวังวนกระบี่ทอนวิญญาณทำให้ข้าเกิดความคิดเช่นนี้  แต่นี่อาจช่วยส่งเสริมการฝึกฝนของจอมยุทธจิ่งด้วย”

จิ่งหาวชะงักเล็กน้อย “ขอให้ผู้อาวุโสแนะนำข้าด้วย”

อาเดรียนกล่าว “ถ้าข้าเข้าใจไม่ผิด  วิชากระบี่ของจอมยุทธจิ่งให้ความสำคัญกับความแม่นยำและการควบคุม และสำหรับปราณที่ไหลปั่นป่วนนับหมื่นนี้  ท่านจำเป็นต้องนำพวกเขาเพื่อให้เกิดการสะท้อน  ดังนั้นสำหรับจอมยุทธจิ่งแล้ว ความแม่นยำและการควบคุม จึงเป็นบททดสอบที่หนักหนาบทหนึ่ง”

จิ่งหาวกล่าวเสริม  “สมกับเป็นผู้อาวุโสอาเดรียนนักล่าจริงๆ  ข่าวลือเรื่องความเชี่ยวชาญในการอบรมศิษย์ของท่าน นับว่าข้าได้เห็นแล้วในวันนี้!  โอกาสดีแบบนี้ จิ่งหาวไม่ขอพลาดเป็นแน่”

อาเดรียนผงกศีรษะ  “อย่างนั้นข้าจะไปเตรียมการก่อน”

 “ดี!  ข้าจะรอผู้อาวุโสอยู่ที่นี่” จิ่งหาวผงกศีรษะ

เมื่อเห็นอาเดรียนจากไป  จิ่งหาวหันไปทางถังเทียนและกล่าว “เจ้ากับข้าผู้พี่จะสู้เคียงบ่ากันอีกครั้ง!”

ถังเทียนอยู่ภายในวังวนกระบี่เริ่มน้ำตาร่วง ซื่อตรงสมกับเป็นพี่จิ่งหาวจริงๆ

 “เราผู้พี่มีเรื่องขอร้องข้อหนึ่ง” จิ่งหาวพูดต่อทันที

ถังเทียนอยู่ภายในวังวนกระบี่ยังคงร้องโหยหวน  แต่เขาตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าคำขอร้องของพี่จิ่งหาวจะยากเย็นเพียงใด  เขาจะต้องทำให้สำเร็จให้ได้

สีหน้าของจิ่งหาวจริงจังและจริงใจ  “พอการฝึกเริ่มขึ้นแล้ว เจ้าช่วยร้องไห้ดังกว่านี้อีก!  ข้าอยากให้เจ้าร้องโหยหวนให้ดังยิ่งขึ้น  ไม่ว่าสถานการณ์จะหนักหนาเพียงไหน  ตราบใดที่ข้าคิดถึงชะตากรรมเจ้าเอง ข้าจะเต็มไปด้วยความหาญกล้าแน่นอน และจะทำให้การฝึกฝนครั้งนี้สำเร็จได้แน่...”

เสียงโหยหวนภายในวังวนกระบี่ทอนวิญญาณเปลี่ยนสภาพเป็นร้องโหยหวนด้วยความเศร้าโศกทันที

แม้แต่พี่จิ่งหาวก็พลอยเป็นไปกับเขาด้วยหรือนี่... ไอ้โลกบ้าใบนี้มันเกินจะเยียวยาเสียแล้ว....