ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 499 เพราะเจ้ารวย

 

ตอนที่  499  เพราะเจ้ารวย

ถังเทียนใช้พลังงานมากมายและผลักดันให้ทุกคนสนใจ  เขากำลังมีความสุขมาก  หนุ่มชาวฟ้าสามารถดึงดูดสายตาคนมากมายในทุกที่ๆ ผ่านไป

เมื่อถังเทียนผู้มีชื่อเสียงโด่งดังปรากฏตัวที่ร้านอาหาร  ในร้านก็ตกอยู่ในความเงียบในช่วงเวลาสั้นๆ ทันที

สายตาของเขากวาดผ่านสายตาผู้คนไปอย่างรวดเร็ว  ก่อนจะค้นหาเป้าหมายและเดินตรงไปที่คนสองคน

 “ยินดีต้อนรับ ท่าน” ถงเก๋อยืนขึ้นและคำนับ

“？”

 “เขาคือคนที่ต้องการซื้อแสงอรุณ?”

ในร้านอาหารที่เงียบ  เสียงของถังเทียนสามารถได้ยินทุกที่  ทุกคนแปลกใจตอนแรก  แต่แล้วก็แสดงความตื่นเต้นทันที  จากนั้นพวกเขาจำได้ว่านั่นคือเดิมพันที่ชนะมา ก็คือแสงอรุณ

เพียงแค่ประโยคสั้นๆ ใครจะรู้ว่าหัวใจตึงเครียดมากแค่ไหน

แสงอรุณคือผลผลิตของสมาพันธ์ชาวยุทธ  ในบรรดาการ์ดวิชาเซียนชั้นบรอนซ์  นอกจากแสงสางที่เหนือกว่าวิชานี้แล้ว  ไม่มีวิชาอื่นที่เอาชนะได้ นี่คือสุดยอดการ์ดวิชาจิตวิญญาณระดับบรอนซ์  ใครเล่าจะไม่ต้องการการ์ดวิชาจิตวิญญาณนั้น?  สำหรับการ์ดวิชาจิตวิญญาณอย่างแสงอรุณนั้น  คือสิ่งที่จะไม่มีทางปรากฏอยู่ในตลอด  แม้แต่ในกลุ่มสมาพันธ์ชาวยุทธเองก็ตาม  ก็ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนจะได้รับ

ในที่สุดพวกเขาก็มีโอกาสได้รับการ์ดวิชาจิตวิญญาณที่ทรงค่านั้น

ใครเล่าจะไม่ตื่นเต้น?  คนที่กลัวมีแต่คนของสมาพันธ์ชาวยุทธ ทำให้พวกเขารู้สึกหงุดหงิด ผลเช่นนั้นไม่ใช่สิ่งที่ใครจะทนได้  แต่นอกจากกลุ่มคนบางกลุ่มแล้ว  ไม่มีใครที่ไม่กลัวสมาพันธ์ชาวยุทธ

 “ใช่”  ถงเก๋อตอบอย่างมีความสุข

 “ไว้แลกเปลี่ยนเท่านั้น  ข้าไม่ขาย”  ถังเทียนพูดตามตรง  “ไม่ต้องคุยเรื่องเหรียญดาวกับข้า”

ถังเก๋อยิ้มขณะที่เขาดึงของออกมาสองชิ้น  “นี่คือกระดูกเซียน ไม่เหมือนกับกระดูกหักที่ผู้เฒ่าหวีมี  นี่มาจากเซียนกระบี่ชั้นเงินจ้าวจื่อเฟยจากกลุ่มดาวอควาเรียส เป็นกระดูกนิ้วกลางข้อที่สองของมือขวา  จ้าวจื่อเฟยได้รับการยกย่องว่าเป็นมือกระบี่ตรวจสอบ  กระดูกเซียนนี้เป็นของเขา  นอกจากนั้น มันยังจะช่วยร่างวิญญาณของเจ้าให้เพิ่มค่าวิญญาณอย่างน้อย 10 จุด”

กระดูกเซียนประณีตเหมือนเครื่องเคลือบ เหมือนหยกไม่มีตำหนิ มีร่องรอยประดับเงินจางๆ อยู่ข้างบน

 “นี่คือด้ามร่มเป็นของที่ไม่ธรรมดา ก่อนที่กลุ่มดาวราชสีห์โบราณจะล่มสลาย เซียนผู้หนึ่งมีความคิดอยากจะได้ด้ามหอก  แส้บรอนซ์กระดูกงูแห่งกลุ่มดาวคันชั่ง   พื้นผิวไหมบรอนซ์ของผิวร่มของกลุ่มดาวแมงป่องได้สร้างเป็นสมบัติจิตวิญญาณชิ้นหนึ่ง  ใครจะรู้ว่า เซียนผู้นี้โชคร้ายประสบภัยพิบัติ เหลือแต่เพียงหอกบรอนซ์แห่งกลุ่มดาวราชสีห์ซึ่งปรับแต่งจนเป็นด้ามร่ม  แม้ว่าสมบัติบรอนซ์นี้ยังอยู่ในรูปแบบของตัวอ่อน  แต่หลังจากผ่านมายี่สิบปีก็ถูกปรับแต่งและหล่อเลี้ยงโดยสนามพลังวิญญาณและแกะสลักอย่างระมัดระวัง มันกลายเป็นของที่ไม่ธรรมดา และไม่สามารถหาซื้อได้โดยทั่วไป”

ด้ามร่มแดงเข้มคล้ายกับปะการัง สีแดงผสมของมันเป็นเหมือนราชสีห์พิโรธ มันมีปราณข่มขวัญกระจายออกมา

ทุกคนในร้านอาหารจับตามองสมบัติทั้งสองชิ้น  พวกเขาไม่อาจละสายตาจากสมบัตินั้นได้ ลมหายใจของพวกเขาหนักขึ้น

สมบัติชิ้นหนึ่งที่ถูกสร้างเป็นตัวอ่อน ถูกปรับแต่งโดยสนามพลังวิญญาณและกลายเป็นสมบัติจิตวิญญาณ

สมบัติดวงดาวถือกำเนิดจากกลุ่มดาวและใช้กฎธรรมชาติเล็กน้อย  พลังจิตวิญญาณเกิดจากพลังดวงดาว  อาจถูกนำมาใช้โดยนักสู้ที่ไม่ใช่เซียน ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้  แต่หลังจากผู้ใช้กลายเป็นเซียนแล้วได้ครอบครองสนามพลังวิญญาณ  ก็สามารถเปลี่ยนได้โดยผ่านเตาหลอมจิตวิญญาณยุทธ

การขัดเกลาปรับแต่งสมบัติจิตวิญญาณยังเป็นทักษะที่ลึกซึ้งมาก  ทุกคนต่างมีสนามพลังวิญญาณที่ต่างกันไปอย่างสิ้นเชิง  และนั่นหมายความว่าทุกเตาหลอมวิญญาณแตกต่างกัน  ดังนั้นการเปลี่ยนสมบัติเป็นสมบัติจิตวิญญาณจะให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกันตามธรรมชาติ

แต่ระบบวิทยายุทธของปัจจุบันมีการพัฒนาจนถึงบัดนี้  การปรับแต่งสมบัติจิตวิญญาณยังมีการพัฒนาออกไปได้สองสามวิธี  และระบบของมันนั้นใหญ่มาก

ถังเทียนยังเป็นผู้ใหม่กับสิ่งต่างๆ เหล่านี้  แต่... แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจ แต่ฟังดูแล้วน่าประทับใจและทรงพลังดี...

 “ยอมรับเขา”

เสียงทารกของเสี่ยวเอ้อดังขึ้นในใจของถังเทียน  ทำให้เขาตื่นเต้น

ถังเทียนกำลังจะเอ่ยปากพูด  ในทันใดมีเสียงดังมาจากด้านหลัง “ช้าก่อน!”

สายตาทุกคนในร้านอาหารถูกดึงดูดจากคนที่ตะโกน “เดี๋ยวก่อน” ทันที และจากนั้นทุกคนหันไปมองคนที่ด้านหลังถังเทียน  ทุกคนเงียบลงทันที

น่าประทับใจจริงๆ  นั่นคือหรงปัวและเย่เฉาเกอ!

 “ผู้อาวุโสวิญญาณมืดจะซื้อแสงอรุณของเรา  นั่นไม่เหมาะสมเอาเสียเลย”  หรงปัวหัวเราะ ราวกับว่าเขาเป็นคนแก่ที่น่านับถือ

ทุกคนที่มีดวงตาที่โลภข่มความโลภทันที  คนทั้งสองนี้ความจริงคือผู้อาวุโสขององค์การวิญญาณมืด!  เมื่อคิดถึงวิธีที่พวกเขาต้องการจัดการกับผู้อาวุโสวิญญาณมืดทั้งสองคน  หัวใจของพวกเขาก็เริ่มสั่นสะท้าน

ถังเทียนประหลาดใจเช่นกัน  งั้นทั้งสองคนก็มาจากองค์การวิญญาณมืดสินะ  แต่เขาไม่มีความรู้สึกอะไร  ทุกคนมีความรู้สึกระแวงกลัวองค์การวิญญาณมืด  แต่เขาไม่มีความรู้สึกอะไรต่อพวกเขา  แค่ตื่นเต้นเล็กน้อย

ตามความคิดของพวกชอบใช้กำลังอำนาจ พวกเขาต้องการชิงของทั้งสองชิ้นซึ่งเป็นสมบัติ!

แต่เพราะหรงปัวพาเย่เฉาเกอมาที่นี่ทำให้ถังเทียนระมัดระวังทันที  หน้าของเขาเต็มไปด้วยความรอบคอบ  ทั้งสองคนนี้กำลังวางแผนจะชิงสมบัติคืนหรือ?

เขามีแผนหลบหนีทันทีที่เห็นว่าบางอย่างไม่เข้าที

 “ทุกคนก็รู้ว่าองค์การวิญญาณมืดสนใจเรื่องของสมาพันธ์ชาวยุทธ  เอาวิชาแสงอรุณกลับไปศึกษาชั่วขณะ ใครจะรู้ว่าเราอาจเรียนวิชาแสงจิตวิญญาณได้บ้าง”  บุรุษวัยกลางคนพูดโดยไม่ปิดบังหลีกเลี่ยงหัวข้อ  เขาเชิดหน้าแค่นเสียง  “อย่าบอกข้านะว่าผู้อาวุโสหรงนึกเสียใจแล้ว?”

 “เสียใจ? หึหึ!”  หรงปัวหัวเราะเมื่อได้ยินเช่นนั้น  “ผู้อาวุโสมู่กำลังดูถูกข้า  แพ้ก็คือแพ้ ไม่มีอะไรเรื่องใหญ่  เมื่อข้าอายุยังน้อย  ข้าก็แพ้มามาก   ข้าสูญเสียเกือบหมดตัวเหมือนกัน”

ทันใดนั้นเขาหันไปหัวเราะให้กับถังเทียน  “น้องชาย, ไม่ต้องกังวลมากเกินไป  เรื่องที่ข้าเป็นผู้อาวุโสจากสมาพันธ์ชาวยุทธ  เห็นแก่หน้าข้าบ้างรับรองไม่ทำให้เจ้าเสียใจ”

 “อย่างนั้นผู้อาวุโสหรงมาเพื่อดื่มชาที่นี่ใช่ไหม?”  ผู้อาวุโสมู่กล่าวแดกดัน

 “ฮ่าฮ่า  ข้ามาที่นี่เพื่อป้องกันมิให้วิชาจิตวิญญาณข้าหลุดมือตกไปอยู่ในมือศัตรูของข้า”  หรงปัวหัวเราะให้ถังเทียน  “เนื่องจากผู้อาวุโสวิญญาณมืดตั้งราคามาเรียบร้อยแล้ว  อย่างนั้นข้าในฐานผู้อาวุโสสมาพันธ์ชาวยุทธก็ตั้งราคาเสนอได้เช่นกัน”

โอวพระเจ้า,  ถังเทียนมีความสุข  “แน่นอน  ท่านทำได้”

สู้มาเลย... สู้มาเลย...

เสี่ยวเอ้อได้ยินเสียงกระซิบของถังเทียนจึงอดกรอกตาไม่ได้  ผู้ดีอย่างข้าต้องมาคลุกคลีกับเจ้าเด็กบัดซบนี่ได้ยังไง?

ผู้อาวุโสหรงปัวหัวเราะ  “ผู้อาวุโสมู่ยินดีใช้ทรัพย์ที่อดออมมาอย่างหนัก  อย่างนั้นข้าจะไม่ทำเช่นนั้นเช่นกัน”

โอว...

ให้ราคามาสูงๆ....  ขอราคาสูงๆ....

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนในใจตื่นเต้นของถังเทียน  เสี่ยวเอ้อกรอกตาอีกครั้ง  เขาเริ่มคิดแล้ว เขาล้มเหลวที่มาอยู่ในร่างของเจ้าคนงี่เง่านี่

 “ข้ามีอยู่สิ่งเดียว  จิตวิญญาณเซียน!”  ผู้อาวุโสหรงทิ้งคำพูดช้าๆ

เสี่ยวเอ้อซึ่งกำลังกรอกตาทำสีหน้าหยิ่ง  และตะโกนอย่างบ้าคลั่งทันที  “ยอมรับเขาซะ!”

ถังเทียนไม่ได้ตกใจกับคำตอบของหรงปัว  แต่สะดุ้งตกใจเพราะเสียงตะโกนของเสี่ยวเอ้อ  “เฮ้, เสี่ยวเอ้อ, เจ้าจะอยู่ฝ่ายใครกันแน่?”

 “รีบตกลงซะ! นั่นคือของดี!”  เสี่ยวเอ้อตะโกนอย่างเหลืออด

ถังเทียนหัวเราะ  “เสี่ยวเอ้อ เชื่อข้าเถอะน่า, คอยดูข้า”

ผู้อาวุโสมู่มองดูหรงปัวอย่างเหลือเชื่อ และพูดอย่างเยือกเย็น  “เจ้าบ้าไปแล้ว  แสงอรุณจะเทียบกับจิตวิญญาณเซียนได้ยังไง?”

 “มันไม่มีค่าสำหรับเจ้า  แต่สำหรับข้ามีแน่”  หรงปัวหัวเราะและโบกมือ  “ข้าจะทำยังไงได้เล่า,  ก็ข้ารวยมาก, แล้วข้าจะทำอะไรได้?”

ตาของถังเทียนเป็นประกาย  มองดูหรงปัวด้วยนัยน์ตาที่หลงใหล  ข้าชอบลูกค้าอย่างเจ้า!

 “เอายังไง? น้องชาย”  หลงปัวสังเกตเห็นนัยน์ที่หลงใหลของถังเทียน  เขาไม่กล้าเชื่อว่าถังเทียนคือคนที่สามารถปฏิเสธข้อเสนอเช่นนั้นได้

 “ข้าก็ชอบนะ,  แต่.. ท่านต้องเพิ่มอย่างอื่นไปด้วย!”  ถังเทียนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นคงแน่นอน  “ข้ายังคงต้องการสมบัติจิตวิญญาณชิ้นหนึ่ง”

หรงปัวอดขมวดคิ้วไม่ได้  “เจ้ารู้ไหมจิตวิญญาณเซียนใช้ทำอะไร?”

 “ข้ายังไม่รู้  แต่ดูเหมือนมีพลังมาก!”  ถังเทียนส่ายศีรษะตรงๆ

เป็นอย่างนี้นี่เอง  ดูเหมือนว่าข้าจะพบกับคนที่ไม่รู้อะไร  ก็ดีเหมือนกัน  ตราบใดที่เขารู้คุณค่าของจิตวิญญาณเซียน  เขาจะไม่ปฏิเสธแน่นอน  หรงปัวคลายหัวคิ้วและหัวเราะ  “อันจิตวิญญาณเซียนนี้ก็คือสนามพลังวิญญาณที่เซียนคนหนึ่งทิ้งไว้นั่นเอง  ประโยชน์ยิ่งใหญ่ที่สุดของมันก็คือสามารถเพิ่มค่าพลังวิญญาณของเจ้าได้  กระดูกเซียนของเขาสามารถเพิ่มค่าพลังวิญญาณได้ 10 หน่วย  แต่จิตวิญญาณเซียนนี้สามารถเพิ่มค่าพลังวิญญาณของเจ้าได้อย่างน้อย 50 หน่วย  ตอนนี้เจ้าเข้าใจหรือยัง?”

 “เป็นอย่างนี้นี่เอง!”  ถังเทียนตระหนักทราบและสร้างความประหลาดใจมากยิ่งขึ้น  “แต่ท่านยังต้องให้ข้าเพิ่มอยู่ดี!”

หน้าของหรงปัวเขียวคล้ำ  “น้องชาย คนเราต้องไม่โลภเกินไป  ต้องรู้ว่าเมื่อใดควรหยุดและไม่ทำลายสัมพันธ์ นั่นจึงจะถูก”

ถังเทียนชี้ไปที่ด้ามร่มและถามหรงปัว “จิตวิญญาณเซียนมีค่ามากกว่าด้ามร่มนั่นเท่าใด?”

 “มากกว่าสิบเท่า!”  หรงปัวกล่าวอย่างหยิ่งยโส

 “ท่านให้ข้าได้มากถึงสิบเท่า ก็ยังให้ได้  ถ้าจะเพิ่มมาสักอีกหนึ่งชิ้น จะเป็นอะไรไป?”  ถังเทียนพูดอย่างกล้าหาญราวกับว่าอีกฝ่ายเป็นลูกหนี้เขาหรืออะไรทำนองนั้น

เสี่ยวเอ้อตะลึง...นี่  นี่... อย่างนี้ก็ใช้ได้ด้วย

 “แค่เพื่อหนึ่งเท่า,  เจ้าไม่ต้องการสิบเท่าแล้วใช่ไหม?”  หน้าของหรงปัวสลด

 “ท่านสามารถให้ข้าได้ถึงสิบเท่าในตอนนี้  ก็หมายความว่ามันมีค่ามากกว่าสิบเท่า”  ถังเทียนส่ายศีรษะ  “ตอนนี้ข้าไม่ต้องการแค่หนึ่งแล้ว  ข้าต้องการเพิ่มอีกสาม!”

 “น้องชาย,  เจ้าคิดว่าสมาพันธ์ชาวยุทธจะข่มเหงกันได้ง่ายๆ อย่างนั้นหรือ?”  หรงปัวพูดเย็นชา

ถังเทียนชูห้านิ้ว  “ห้าชิ้น!”

หรงปัวจ้องถังเทียนอยู่ครึ่งค่อนวัน และจู่ๆ ก็หัวเราะขึ้น  “ตกลง!  น้องชายเข้าใจความตั้งใจของคนได้ชัดเจนดี น่าชื่นชม  น่าชื่นชม!  แต่ว่าเจ้าทำกับข้าอย่างนี้  ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย”

ถังเทียนตอบด้วยความมั่นใจ  “เป็นเพราะท่านรวยมากไงเล่า!”

รอยยิ้มบนใบหน้าของหรงปัวค้าง

ผู้อาวุโสมู่หัวเราะอย่างไม่ยั้งเสียง และเสียงหัวเราะของเขาเหมือนกับมีดบาดหัวใจหรงปัวยิ่งนัก

เย่เฉาเกอมองดูถังเทียนเงียบๆ  เขาไม่โกรธเลยแม้แต่น้อย  เขาไม่ประหลาดใจต่อท่าทีของอีกฝ่ายหนึ่ง

ในการต่อสู้ครั้งล่าสุด  เขาใช้พลังที่ไม่ธรรมดาควบคุมพลังของเขา  ดังนั้นเขารู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งไม่ใช่คนดีอยู่แล้ว

เมื่อเห็นการต่อรองประจักษ์กับตาตนเอง  เขายิ่งมั่นใจแผนการลึกๆ ของอีกฝ่ายหนึ่งยิ่งขึ้น  ผู้อาวุโสเอาจิตวิญญาณเซียนออกมา  แต่ไม่เพียงไม่ทำให้อีกฝ่ายยอมรับเท่านั้น  แต่ทำให้อีกฝ่ายใช้ความมั่นใจบีบบังคับผู้อาวุโสเพิ่มขึ้นทันที  นี่เป็นครั้งแรกที่เย่เฉาเกอเห็นผู้อาวุโสอยู่ในสถานะจนใจอย่างนี้  เมื่อความรู้เรื่องเจตนาบุคคลของผู้อาวุโสยังไม่ถึงที่ระดับที่น่าเชื่อถือ

เป็นคนที่น่ากลัวจริงๆ

เสี่ยวเอ้อตะลึงสิ้นเชิง เขามองดูด้วยความตกใจ ขณะที่หรงปัวเอาสมบัติวิญญาณออกมาอีกชิ้นหนึ่ง  และจากนั้นพาเย่เฉาเกอจากไป

มุมมองหลังของหรงปัว ทำไมดูเหมือนยอมตามและหลบหนีเล่า?  เสี่ยวเอ้อส่ายศีรษะในใจ  เป็นไปไม่ได้... ผู้อาวุโสของสมาพันธ์ชาวยุทธล้วนแต่หยั่งไม่ถึง  ทุกคนมีความฉลาดเหลือล้ำ... แล้วเขายอมหนีไปอย่างนั้นได้ยังไง...

ถังเทียนกำลังชื่นชมสมบัติวิญญาณในมือของเขา  มันคือหัวหอกเล็ก ซึ่งเล็กกว่าฝ่ามือของเขามีสีดำและมีรูปร่างเหมือนจะงอยปากอีกา  มันไม่มีเครื่องประดับอย่างอื่นและดูเหมือนจะมีคุณภาพสูงสุด บนส่วนที่ยื่นออกมามีอักษรว่า “ดาวผมเบเรนิซ”

ผู้อาวุโสมู่ที่นั่งอยู่ด้านข้างกล่าว  “เขาไม่ได้โกงเจ้าหรอก  นั่นคือหัวหอกแห่งกลุ่มดาวผมเบเรนิซ เป็นของดี  มันคือสมบัติวิญญาณ  สมบัติจากกลุ่มดาวผมเบเรนิซ  จุดแข็งของมันก็คือมันจะเบาบางดุจเส้นด้ายก็ได้  เป็นอาวุธรูปแบบแส้ และมีคุณภาพที่ดี  มีแส้บรอนซ์นี้เป็นตัวหลัก ร้อยเข้ากับหอกอีกาแห่งกลุ่มดาวกา ก็จะกลายเป็นสมบัติจิตวิญญาณอย่างสมบูรณ์  นั่นคือสิ่งที่เจ้าสามารถใช้ได้ในตอนนี้  สมบัติของข้ายังไม่สมบูรณ์  แม้ว่าคุณภาพจะโดดเด่นมากก็ตาม  แต่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะสามารถใช้ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ เลย”

เสียงของผู้อาวุโสมู่เต็มไปด้วยความยินดี  สามารถเห็นศัตรูตัวฉกาจของเขาถูกกินรวบ  ไม่มีอะไรทำให้เขายินดีมากกว่านั้นแล้ว