Panlong เล่มที่ 8 เดินทางไกลหมื่นกิโลเมตร – ตอนที่ 37 นักรบอมตะ

 

เล่มที่ 8 เดินทางไกลหมื่นกิโลเมตร – ตอนที่ 37 นักรบอมตะ

 “แครก”

กองไฟลุกสว่าง ซีซาร์ ลินลี่ย์ ซาสเลอร์และห้าพี่น้องบาร์เกอร์นั่งล้อมกองไฟ  บีบีพักอย่างสบายอยู่บนต้นขาลินลี่ย์  ขณะที่แฮรุนอนหมอบอยู่ด้านหลังลินลี่ย์

การก่อกองไฟยามราตรีในป่าเป็นเรื่องที่อันตราย  แต่ใครหรืออะไรจะคุกคามกลุ่มของลินลี่ย์ได้เล่า?  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมียอดฝีมือระดับเทพอยู่ในกลุ่มพวกเขาด้วย

 “ทำไมท่านถึงช่วยเรา?”  พี่ใหญ่ของห้าพี่น้องเอ่ยเสียงดัง

ลินลี่ย์และซาสเลอร์หันไปมองซีซาร์  นี่คือข้อสงสัยที่พวกเขาค้างคาใจเช่นกัน

ซีซาร์เหลือบมองห้าพี่น้อง  เขาไม่ตอบทันทีแต่กลับตั้งคำถาม  “พ่อเจ้าล่ะ?  แม่เจ้า?”

 “ญาติพี่น้องของพวกเราตายหมดแล้ว  สำหรับพ่อแม่ของเราน่ะหรือ?  เราเป็นกำพร้าตั้งแต่ยังเล็ก”  บาร์เกอร์ตอบ  ตอนนี้พวกเขาอายุราวสามสิบ  สำหรับพวกเขาใช้ชีวิตทั้งชีวิตในแผ่นดินที่แตกแยกเพราะสงครามของแปดแคว้นอิสระตอนเหนือ  เติบโตขึ้นมาโดยไม่มีพ่อแม่ไม่ใช่เรื่องพิเศษแต่อย่างใด

ที่สำคัญคือในแผ่นที่แตกแยกเพราะสงครามของแปดแคว้นอิสระดินแดนเหนือเหล่านั้น  เด็กกำพร้ามีให้เห็นได้ทั่วไป

 “กำพร้า....”

ซีซาร์ถอนหายใจยาว  “ข้าคาดไม่ถึงเลยหลังจากผ่านมาหลายปีนี้ ตระกูลอาร์มันด์ซึ่งมีชื่อเสียงสะท้านทวีปยูลานต้องล่มสลายในสภาพเช่นนั้น”

ห้าพี่น้องบาร์เกอร์ ลินลี่ย์และซาสเลอร์สะดุ้ง

 “ท่านซีซาร์ ท่านกำลังบอกว่าพี่น้องบาร์เกอร์คือ....”  ลินลี่ย์คาดถึงสิ่งที่ซีซาร์กำลังพูด

ซีซาร์พยักหน้า “ถูกแล้ว  พี่น้องทั้งห้าคนนี้เป็นคนของตระกูลอาร์มันด์  ตระกูลของนักรบอมตะ  หนึ่งในสี่สุดยอดตระกูลนักรบของทวีปยูลาน”

 “นักรบอมตะ?”  บาร์เกอร์และน้องของเขาจ้องมองกันเองอย่างตกใจ

 “เป็นแบบนั้นไปได้ยังไง?”

ห้าพี่น้องลุกขึ้นยืนตะลึง  พวกเขาเป็นกำพร้าตั้งแต่ยังเยาว์วัย  พวกเขาจะคาดได้ยังไงว่าพวกเขาเป็นคนของหนึ่งในสุดยอดตระกูลนักรบ?

ลินลี่ย์คาดเดาความจริงได้แล้วแทบจะทันทีที่ได้ยินซีซาร์เอ่ยคำว่า ‘ตระกูลอาร์มันด์’  ที่สำคัญ ตระกูลของลินลี่ย์เองก็มีบันทึกข้อมูลสรุปสี่สุดยอดตระกูลนักรบในแต่ละตระกูล  ตระกูลบาลุคคือตระกูลนักรบเลือดมังกร  ตระกูลไฮด์คือตระกูลนักรบเพลิงม่วง  นักรบพยัคฆ์ลายคือตระกูลเพรย์ และนักรบอมตะก็คือตระกูลอาร์มันด์

ห้าพันปีที่แล้ว สี่ตระกูลเหล่านี้มีชื่อเสียงสุดยอด

นอกจากเทพสงครามและนักพรตสูงสุดแล้ว  ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสี่สุดยอดนักรบยืนอยู่บนจุดสุดยอดของพลังมนุษย์  แม้ว่าจะมีพวกที่ได้ชื่อว่าเป็นนักสู้ชั้นเซียนระดับสูง  แต่นักสู้ชั้นเซียนระดับสูงก็ไม่ใช่คู่มือของสุดยอดนักรบ

พลังและความเข้าใจ คุณสมบัติทั้งสองนี้เกื้อหนุนกันและกัน

เหมือนอย่างตอนนี้ ระดับความเข้าใจของลินลี่ย์อยู่ในระดับสูง เขาอยู่เหนือระดับ ‘กำหนด’ และเข้าใกล้กับระดับความเข้าใจของนักสู้ระดับเซียนชั้นสูง  แต่ในแง่พลังของเขายังอ่อนอยู่มาก  เป็นธรรมดาที่พลังโจมตีของเขายังอ่อนแอมากกว่านักสู้ระดับเซียนคนหนึ่งเสียอีก

ในประวัติศาสตร์นักรบเลือดมังกรคนที่สามใช้ค้อนศึกเป็นอาวุธ

เมื่อเขาถึงระดับเซียน  เขาเพียงแต่ถึงระดับ ‘กวัดแกว่งของหนักเหมือนกับเป็นของเบา’ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังมีพลังโจมตีที่น่าทึ่ง

ทั้งนี้เป็นเพราะร่างของเขามีระดับพลังที่สูงส่งน่ากลัวและพลังภายในที่น่ากลัว

พลังภายนอกและพลังภายในของคนผู้หนึ่งก็คือพื้นฐานของทั้งหมด  ยิ่งระดับความเข้าใจของพวกเขาสูง  เขาสามารถใช้พื้นฐานเหล่านั้นได้ดีกว่า  ตัวอย่างเช่น ถ้าพื้นฐานของท่านมีอยู่ 100  แต่ท่านมีความเข้าใจระดับต่ำ  พลังโจมตีของท่านอาจจะใช้ได้เพียง 50  แต่ถ้าท่านมีระดับความเข้าใจสูง  ท่านจะสามารถใช้พลังโจมตีได้เต็มร้อยหรือบางทีอาจจะถึง 200 ก็เป็นได้

สุดยอดนักรบ โดยธรรมชาติของพวกเขามีพลังภายนอกและพลังภายในเหนือกว่านักสู้ระดับเซียนคนอื่นๆ  แม้ว่าพวกเขาจะด้อยกว่าในเรื่องความรู้และความเข้าใจ  แต่พลังโจมตีของพวกเขาก็น่ากลัวมากนี่คือพรสวรรค์ของสุดยอดนักรบ

ไม่มีอะไรที่สามารถทำได้กับเรื่องนี้  พวกเขาได้รับประโยชน์ที่ไม่ธรรมดาเหนือกว่าพรสวรรค์อื่นๆ ของพวกเขา

 “ร่างของพวกเจ้าต้องทนทานมากเลยสินะ”  ซีซาร์ถอนหายใจ

ห้าพี่น้องบาร์เกอร์มองหน้ากันเอง  จากนั้นพยักหน้า  พี่ชายคนรองชื่ออังเก้พยักหน้ากล่าว  “เป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเราจะฝึกพลังภายในได้นอกจากพลังภายนอก  ระดับนักรบของพวกเราจึงอยู่ได้เพียงระดับแปด”

 “นอกจากสี่สุดยอดนักรบแล้ว  เป็นไปได้ยังไงที่คนอื่นจะบรรลุผ่านขีดจำกัดทางร่างกายเป็นนักรบระดับแปดได้ทั้งที่มีแต่พลังภายนอก?”  ซีซาร์ส่ายหัวกล่าว

ลินลี่ย์เพิ่งจะแน่ใจตอนนี้

มีเพียงสี่สุดยอดนักรบที่ถูกจำกัดการใช้ปราณยุทธที่ฝึกตามวิธีของตนเองเป็นพิเศษ เพราะไม่สามารถฝึกปราณยุทธธรรมดาได้

 “ในบรรดาสี่สุดยอดนักรบ  นักรบอมตะมีร่างกายแข็งแรงทนทานที่สุด  พลังป้องกันของเขาทรงพลังมาก และพลังโจมตีของพวกเขาก็เป็นตำนานเช่นกัน  จุดอ่อนเพียงอย่างเดียวก็คือพวกเจ้าอืดอาดไปบ้าง”  ซีซาร์ถอนหายใจ  “บาร์เกอร์ เจ้าและน้องของเจ้ายังอายุน้อย  แต่เจ้าสามารถบรรลุถึงระดับแปดได้โดยอาศัยเพียงพลังกล้ามเนื้อและร่างกายของเจ้า  นอกจากนักรบอมตะที่มีพลังภายนอกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของบรรดาสุดยอดสี่นักรบแล้ว  ยังจะมีใครที่มีความสำเร็จเช่นนี้ได้?”

ลินลี่ย์พยักหน้าเช่นกัน

ถูกแล้ว

เขาเองเป็นนักรบเลือดมังกร  แต่ถ้าเขาพยายามไปให้ถึงระดับแปดด้วยการฝึกพลังภายนอกล้วนๆ  ใครจะรู้ว่าต้องใช้เวลานานเท่าใด?  แม้แต่วอร์ตันน้องชายของเขาได้รับการฝึกฝนตามคัมภีร์ลับเลือดมังกรก็ยังอยู่ในระดับเจ็ดเมื่อตอนอายุสิบเจ็ดปี

 “นอกจากผู้อาวุโสของตระกูลเจ้า  ข้าเกรงว่าคงจะไม่มีใครรู้เรื่องนักรบอมตะเจ้ายิ่งไปกว่าข้าแล้ว  เจ้าคือนักรบอมตะอย่างแน่นอน  ไม่ต้องสงสัยเรื่องนี้เลย”  ซีซาร์พูดสรุปอย่างมั่นใจ  “และยิ่งกว่านั้นพวกเจ้าทั้งห้าคนยังมีพรสวรรค์ตามธรรมชาติอยู่ในระดับสูง  ถ้าพวกเจ้าฝึกฝนตามคัมภีร์ลับอมตะ  อย่างนั้นก็มีแนวโน้มว่าพวกเจ้าจะกลายเป็นนักรบระดับเก้าในตอนนี้เลยก็เป็นได้”

 “คัมภีร์ลับอมตะ?”  บาร์เกอร์และน้องชายสับสน

ลินลี่ย์อธิบาย  “บาร์เกอร์ ความจริงก็คือสี่สุดยอดตระกูลนักรบพบว่าพลังยุทธรูปแบบอื่นไม่เหมาะสม  จะต้องฝึกฝนตามวิธีการพิเศษจึงจะพัฒนาปราณยุทธของพวกเราได้  ในเมื่อพวกท่านอยู่ในตระกูลนักรบอมตะ  พวกท่านก็ฝึกได้โดยใช้คัมภีร์ลับอมตะ”

 “มิน่าเล่า เราถึงไม่สามารถฝึกปราณยุทธชนิดอื่นได้ ไม่ว่าจะพยายามเพียงใดก็ตาม เกทส์พูดพลางถอนหายใจ

 “ถ้าพวกเจ้าห้าพี่น้องมีคัมภีร์ลับอมตะ ยังจะมีคนธรรมดาจับพวกเจ้าได้อีกหรือ”  ซีซาร์ถอนหายใจ  “สี่สุดยอดนักรบมีพลังโจมตีที่แข็งแกร่งสุดยอดกันทุกคน  ในบรรดานักรบพวกนี้ นักรบอมตะมีพลังป้องกันสูงที่สุด  นักรบพยัคฆ์ลายรวดเร็วที่สุด  นักรบเพลิงม่วงมีเพลิงอมฤตที่แปลกประหลาดที่สุด  ขณะที่นักรบเลือดมังกรมีความสมดุลมากที่สุด มีทั้งพลังโจมตี, ป้องกันและความเร็ว”

ซีซาร์คือคนยุคเดียวกับเดลิน โคเวิร์ท

นอกจากนี้ นี่ยังเป็นยุคที่สุดยอดนักรบปรากฏตัวในโลก

 “ท่านซีซาร์, ทำไมท่านถึงดีกับเรา...เป็นพิเศษ”  บาร์เกอร์พูดด้วยความสงสัย

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้  ซีซาร์อดรำลึกถึงอดีตไม่ได้  สีหน้าของเขาดูซับซ้อนยิ่งขึ้น หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาถอนหายใจ  “อาร์มันด์บรรพบุรุษของพวกเจ้าคือสหายและพี่ชายที่รักที่สุดของข้าซีซาร์ เท่าที่เคยมี”

อาร์มันด์คือผู้นำตระกูลคนแรกของตระกูลนักรบอมตะ เขาคือนักรบอมตะคนแรก

 “ห้าพันปีที่แล้ว ทวีปยูลานตกอยู่ในกลียุค เป็นยุคอันตรายที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็น  สี่สุดยอดนักรบปรากฏออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย  ขณะที่เทพสงครามโอเบรียนกลายเป็นผู้มีชื่อหลังจากที่ปะทะกับนักพรตสูงสุด จักรวรรดิยูลานแตกสลายเหมือนอย่างจักรวรรดิพูเอนท์  ทั่วทั้งทวีปจมอยู่ในเพลิงและน้ำท่วม”

ลินลี่ย์และคนอื่นฟังอย่างตั้งใจ  แม้ว่าเขาจะรู้เรื่องนี้แล้วก็ตาม

 “และนี่เป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นเพียงผิวเผิน”

ซีซาร์ยิ้มให้ลินลี่ย์  “ความจริง ยุคนั้นซับซ้อนมากกว่าที่เจ้าจะนึกภาพออก  ทวีปยูลานมียอดฝีมือท้องถิ่นของเรามาก  แต่ยังมีนักสู้ที่แข็งแกร่งทรงพลังจากแผ่นดินอื่นที่ลงมายังทวีปยูลาน”

 “นักรบที่แข็งแกร่งมากจากแผ่นดินอื่น?”

ลินลี่ย์ ซาสเลอร์และพี่น้องบาร์เกอร์ตะลึงเช่นกัน

 “ถูกแล้ว”  ซีซาร์หัวเราะเบาๆ  “สำหรับพวกเจ้า เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเหตุการณ์ที่ไกลตัวเกินไป  แต่ยุคนั้นนับเป็นกลียุคจริงๆ  นักสู้ระดับเซียนหลายคนต้องสูญเสียชีวิต  ในยุคนั้นนักสู้ระดับเซียนไม่ได้พิเศษอะไรเลยเพราะมียอดฝีมือที่แข็งแกร่งทรงพลังลงมาร่วม...รวมทั้งนักสู้ระดับเทพก็มีหลายคน”

 “นักสู้ระดับเทพหลายคน?”  ลินลี่ย์รู้สึกมึนงงในศีรษะเพิ่มขึ้น

 “ถูกแล้ว”

ซีซาร์ผงกศีรษะ  “ความจริงเมื่อห้าพันปีที่แล้ว  องค์การในแผ่นดินที่สูงส่งกว่าให้ความสำคัญส่งคนของพวกเขาเข้าทวีปยูลาน  มีเพียงเหตุผลเดียวที่พวกเขาทำเช่นนี้  ลินลี่ย์  เจ้าไม่รู้ว่าสงครามคราวนั้นมันร้ายแรงขนาดไหน  โหดเหี้ยมขนาดไหน  เวลานั้นอาร์มันด์กับข้าเข้าร่วมกองกำลัง ขณะที่เราเดินทางไปทั่วทวีปยูลาน หลายครั้งข้าเฉียดตาย  แต่อาร์มันด์ช่วยข้าไว้  แต่แน่นอนข้าก็ช่วยอาร์มันด์ไว้หลายครั้งเหมือนกัน”

เมื่อถึงจุดนี้ซีซาร์เงียบ ราวกับว่าเขากำลังรำลึกถึงเหตุการณ์ในอดีตระหว่างเขากับอาร์มันด์

ลินลี่ย์สับสนมากขึ้น

จักรวรรดิพูเอนท์และจักรวรรดิยูลานแตกแยกกันเมื่อห้าพันปีที่แล้ว  สี่สุดยอดนักรบจู่ๆ ก็ปรากฏออกมาอย่างไม่รู้ที่มาเมื่อห้าพันปีที่แล้ว...

และตอนนี้ตามคำบอกเล่าของซีซาร์ เมื่อห้าพันปีที่แล้ว แม้แต่ยอดฝีมือจากแผ่นดินอื่นก็ลงมายังทวีปยูลาน

 “ห้าพันปีที่แล้ว  ต้องเกิดบางอย่างที่สำคัญมากอย่างไม่น่าเชื่อขึ้น”  ลินลี่ย์คิดเอาเอง

 “พอแค่นั้นก่อน เมื่อถึงเวลาที่พลังเจ้าถึงระดับ  ต่อให้เจ้าไม่ต้องการรู้  ก็จะมีคนมาบอกเจ้าอยู่ดี”  ซีซาร์หัวเราะหึหึ

ทันใดนั้นลินลี่ย์มีความรู้สึกว่าทวีปยูลานไม่ใช่สถานที่ง่ายอย่างที่เขาคิดเสียแล้ว

 “ความจริง ไม่จำเป็นต้องฝืนอะไรหลายอย่างในชีวิตก็ได้  ดูแต่ข้าสิ ข้ากินเมื่อข้าอยาก  เกี้ยวสาวตามความพอใจ ข้าเป็นอิสระเท่าที่ข้าต้องการ นั่นน่ายินดีขนาดไหน?  แต่ดูโอเบรียนและนักพรตสูงสุดสิ  อย่าไปหลงกับชื่อเสียงและศักดิ์ศรีความรุ่งเรืองเลย  ความจริงพวกเขาก็อยู่ใต้แรงกดดันมหาศาล”  ซีซาร์เบะปาก

ลินลี่ย์ ซาสเลอร์ พี่น้องบาร์เกอร์ บีบีและแฮรุฟังอยู่เงียบๆ

การได้ฟังซีซาร์ยอดฝีมือระดับเทพผู้นี้ พูดคุยเรื่องราววีรกรรมของยอดฝีมือในทวีปยูลาน ลินลี่ย์รู้สึกแปลก

 “ขอเพียงถึงระดับเทพได้ นักสู้จะมีพลังเคลื่อนย้ายบรรพตได้ดั่งใจ”  ลินลี่ย์คิดอยู่เงียบๆ

ซีซาร์ชำเลืองมองลินลี่ย์  “ลินลี่ย์ ข้ามีข้อแนะนำเจ้าอยู่คำหนึ่ง”

 “ท่านซีซาร์ โปรดชี้แนะข้าด้วย”  ลินลี่ย์พูดอย่างนอบน้อมเหมือนกับว่าเขาเป็นนักเรียนอีกครั้ง

ซีซาร์พยักหน้า “ข้ารู้ว่ามีความเป็นปฏิปักษ์กันอย่างลึกซึ้งระหว่างเจ้าและศาสนจักรเจิดจรัส  แต่ตอนนี้เจ้ายังอ่อนแอเกินไป  แม้ว่าเจ้าจะมีความสามารถทำลายแผนการของศาสนจักรเจิดจรัสได้บางส่วนและสร้างปัญหาให้พวกเขาได้บ้างเล็กน้อย  แต่เจ้าก็ยังไม่สามารถทำลายรากฐานพวกเขาได้แม้แต่น้อย  ข้าขอเตือนเจ้าให้ฝึกฝีมืออยู่เงียบๆ ก่อน  ข้าจะไม่ขอให้เจ้าฝึกในระดับสูงจนเกินไป  แต่อย่างน้อยหลังจากแปลงร่างแล้วเจ้าต้องมีพลังระดับเซียน  นั่นจึงจะพอ”

ซีซาร์ตระหนักแล้วว่าลินลี่ย์มีความรู้ความเข้าใจในระดับสูง

ตราบใดที่ระดับพลังของลินลี่ย์เข้าสู่ชั้นเซียน  อย่างนั้นก็จะช่วยให้เข้าใจความเป็นจริงได้ลึกซึ้ง  เมื่อเผชิญหน้ากับนักสู้ระดับเซียนชั้นสูง  ต่อให้เขาเอาชนะไม่ได้  เขาก็ยังมีหวังหลบหนีไปได้

 “ข้าเข้าใจแล้ว”  ลินลี่ย์พยักหน้า

 “บาร์เกอร์”  ซีซาร์มองดูห้าพี่น้องบาร์เกอร์

 “ท่านซีซาร์”  ทั้งห้าพี่น้องเต็มไปด้วยความเคารพ  ตอนนี้พวกเขาเชื่อแล้วว่าพวกเขาเป็นทายาทของตระกูลนักรบอมตะแน่นอน  เนื่องจากคนที่อยู่ต่อหน้าพวกเขาคือสหายร่วมเป็นร่วมตายของบรรพบุรุษของพวกเขา  พวกเขาจึงต้องให้ความเคารพอย่างสูงเป็นธรรมดา

ซีซาร์พยักหน้า  “ตระกูลสี่สุดยอดนักรบทั้งหมดได้สลายไปแล้ว  ตอนนี้ตระกูลของอาร์มันด์ก็สูญสลายจนถึงจุดที่แม้แต่วิธีฝึกของบรรพบุรุษของพวกเจ้าก็สาบสูญไปด้วย  โชคดีที่ในอดีต ในช่วงหลายสิบปีที่ข้าใช้เวลาเที่ยวไปกับอาร์มันด์  ข้าได้คัดลอกคัมภีร์ลับอมตะไว้  มันน่าจะอยู่ในสำนักงานใหญ่องค์การดาบโค้งของข้า”

เมื่อได้ยินเช่นนี้พี่น้องทั้งห้ามีนัยน์ตาเป็นประกาย

พวกเขาแค่ได้เห็นลินลี่ย์แปลงกาย สี่สุดยอดนักรบทั้งหมดมีการแปลงกายได้  แม้แต่ก่อนการเปลี่ยนแปลงทั้งห้าพี่น้องก็มีพลังนักรบระดับแปดแล้ว  เมื่อพวกเขาได้คัมภีร์ลับ  พวกเขาจะสามารถแปลงร่างได้... และเมื่อถึงเวลานั้น  พลังของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นอีกมากมาย

 “อย่างไรก็ตามระยะทางจากที่นี่ไปยังสำนักงานใหญ่ค่อนข้างไกล  พรุ่งนี้เช้าข้าตั้งใจว่าจะเดินทางไปด้วยตัวเอง”  ซีซาร์กล่าว

ถ้าพวกสมาชิกระดับสูงขององค์การดาบโค้งที่ได้รับการฝึกฝนจากเขาในอดีตได้ยินคำพูดเหล่านี้จากซีซาร์เอง  บางทีพวกเขาอาจตกใจตายก็เป็นได้

นายผู้เฒ่าซีซาร์จอมเกียจคร้านระดับตำนาน

จากที่นี่ไปยังสำนักงานใหญ่มีระยะทางเกินกว่าหมื่นไมล์  การเดินทางครั้งนี้น่าจะทำให้เหน็ดเหนื่อยมาก  เพราะคนนิสัยเกียจคร้านอย่างซีซาร์ทำให้การเดินทางดังกล่าวเป็นงานค่อนข้างหนัก

 “ขอบคุณท่านซีซาร์”  บาร์เกอร์และน้องของเขาพูดขอบคุณ

 “ไม่ต้อง  ข้าหวังว่าในอนาคต พวกเจ้าห้าพี่น้องจะฟื้นฟูชื่อเสียงของตระกูลนักรบอมตะให้ได้”  ตอนนี้ ซีซาร์รู้สึกตื้นตัน  ห้าพันปีมาแล้ว เมื่อเขาท่องโลกไปกับอาร์มันด์เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายอยู่ทุกวันเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำที่สุดในชีวิตที่ยาวนาน

ราตรีผ่านไป เช้าวันใหม่มาเยือน

ไม่มีอะไรเหลืออยู่ในกองไฟนอกจากเถ้าถ่าน  ลินลี่ย์และพวกพ้องน้อมส่งซีซาร์

 “ท่านซีซาร์  เราจะกลับไปไปยังเมืองน้อยใกล้เมืองเบซิลและปักหลักกัน  เมื่อถึงเวลาท่านสามารถมาหาเราได้ที่นั่น”  ลินลี่ย์กล่าว

ลินลี่ย์รู้ว่านักสู้ระดับเซียนสามารถใช้พลังจิตของพวกเขาค้นหาคนได้  สำหรับนักสู้ระดับเทพ  ตราบใดที่พวกเขาอยู่ในตำแหน่งทั่วไป  เป็นเรื่องง่ายที่พวกเขาจะหาคนได้พบ

 “เข้าใจแล้ว ฮ่าฮ่า ฝึกให้หนักล่ะ เด็กๆ ข้าไปก่อนนะ”  ซีซาร์กลับมาอยู่ในสภาพอารมณ์เฉื่อยชาตามปกติ  เหมือนกับว่าหลังจากคืนนั้นผ่านไปแล้ว เขากลับคืนเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง

ลินลี่ย์ พี่น้องบาร์เกอร์ ซาสเลอร์และพวกที่เหลือในกลุ่มมองดูขณะที่ซีซาร์บินหายลับขอบฟ้าไปด้วยความเร็วสูง