Panlong เล่มที่ 9 สร้างชื่อสะท้านโลก – ตอนที่ 32 พลังรุนแรง

เล่มที่ 9 สร้างชื่อสะท้านโลก – ตอนที่ 32 พลังรุนแรง

ลินลี่ย์และเฮนด์เซนยืนอยู่กับที่ในกลางอากาศจ้องมองกันจากระยะห่างสองสามร้อยเมตร  ปกติพวกเขาใช้ปราณยุทธสนทนากัน และเสียงของพวกเขาจะดังมาก  ผู้ชมข้างล่างจะได้ยินชัดเจน

 “โอหังนัก!”  วอร์ตันขมวดคิ้ว

 “แม่มันเอ๊ย! เมื่อใต้เท้าทุบตีเขาจนโต้ตอบไม่ได้ เฮนด์เซนนี้จะได้รู้ว่าเขาหยิ่งยโสและน่าสมเพชเพียงไหน”  เกทส์สบถด่าอย่างไม่พอใจ

แม้ว่าผู้ชมทั้งหมดข้างล่างจะรู้สึกว่าเฮนด์เซนหยิ่งยโส  พวกเขาก็ยังรู้...ว่าเฮนด์เซนมีพลังมากพอจะหยิ่งยโสได้  ที่สำคัญเขาคือเซียนดาบจ้าวภูผา มีชื่อในเรื่องพลังป้องกันโดดเด่น

ในกลางอากาศ

เซียนดาบจ้าวภูผาเฮนด์เซนพูดจบ รอบตัวเขาก็มีชั้นพลังสีน้ำตาลหมุนคลุมรอบตัว  ความหนาแน่นของพลังงานที่หมุนอยู่มีความน่าสะพรึงกลัว

 “บังคับท่านให้ชักดาบน่ะหรือ?”  ลินลี่ย์ยิ้ม

 “ปัง!”  ปราณยุทธสีดำ-ฟ้าหนาแน่นระเบิดออกมาจากร่างของลินลี่ย์  รอบตัวลินลี่ย์เหมือนกับมีหมอกเกลียวสีดำหนา  แต่เทียบกับพลังป้องกันของเฮนด์เซนแล้ว  พลังงานป้องกันรอบตัวลินลี่ย์ทำให้คนเปลี่ยนใจได้  มันบรรจุอยู่ภายในชีพจรสั่นสะเทือนที่แปลกประหลาด

 “โอว?”  เมื่อเพ่งดูพลังชีพจรคุ้มกันของลินลี่ย์แล้ว เฮนด์เซนตาเป็นประกาย  เขาจ้องมองลินลี่ย์อย่างระมัดระวังทันทีและหัวเราะ  “ลินลี่ย์, ข้าไม่รู้เลยว่าเมื่อเจ้าประลองกับโอลิเวอร์  เจ้าจะซ่อนฝีมือนี้ไว้ด้วย  ขอสารภาพ... เจ้ามีคุณสมบัติทำให้ข้าชักดาบได้”

เฮนด์เซนมีประสบการณ์มาก

แม้ว่าชีพจรคุ้มกันของลินลี่ย์จะแตกต่างจากของเขา  แต่พลังของพลังป้องกันของเขาไม่ด้อยไปกว่าของเฮนด์เซนแน่นอน  แค่เรื่องพลังป้องกันที่น่าประหลาดใจก็ทำให้เฮนด์เซนชักดาบได้แล้ว!

 “แคล้ง!”  เฮนด์เซนชักดาบหนักธาตุดินจากฝักที่ด้านหลังของเขา จ้องมองลินลี่ย์อย่างแน่วแน่

แค่เพียงพลิกมือ ดาบหนักอดาแมนเทียมก็ปรากฏในมือลินลี่ย์  ดาบเปล่งรัศมีสีฟ้าเลือนราง  เขาตั้งท่าเตรียมพร้อมฟันดาบอย่างรุนแรงได้ทุกเมื่อ

 “เขาชักดาบแล้ว  ท่านเฮนด์ชักดาบแล้วแล้ว”

หัวใจของผู้ชมนับล้านเต้นเร็วแรงขึ้น  โอลิเวอร์ขมวดคิ้ว  “พลังป้องกันของลินลี่ย์  ดูเหมือน... จะค่อนข้างพิเศษ  ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะซ่อนฝีมือนี้ไว้ด้วย”

เดเลียรู้สึกกังวลจนหน้าผากนางเต็มไปด้วยเหงื่อ  แต่นางไม่ทันสังเกตแม้แต่น้อย

คนหนึ่งมีพลังงานสีน้ำตาลล้อมรอบ  ขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งมีพลังงานสีดำ-ฟ้าล้อมรอบ  เซียนดาบจ้าวภูผาเฮนด์เซนมองดูเหมือนเทพสงครามแห่งปฐพี  ขณะที่ลินลี่ย์มองดูเหมือนปีศาจจากมิติอื่นทำให้พวกที่เห็นรู้สึกกลัว

 “ระวัง!”  ลินลี่ย์ตะโกนเย็นชา  จากนั้นเขาเคลื่อนไหว

 “บึ้ม!”  สายลมเฉื่อยพลันกลายเป็นพายุที่รุนแรงพัดเต็มท้องฟ้า  ร่างของลินลี่ย์พลันเลือนรางผสานเข้ากับลมซึ่งเริ่มกวาดพัดไปทั่วภูเขาทุสคอน  “แครก!” ต้นไม้ต้นหนึ่งหักครึ่งเพราะแรงลม และต้นไม้อื่นอีกหลายต้นเริ่มเอนงอเช่นกัน  ใบไม้ถูกลมพัดลอยขึ้นไปในท้องฟ้าทุกที่  ทั้งใบไม้และก้อนกรวดม้วนเป็นเกลียวอยู่เหนือภูเขาทุสคอน

ทุกคนข้างล่างต่างปิดกันตาของพวกเขา มองดูการต่อสู้ที่จะเกิดขึ้นนี้

 “เขามีความเข้าใจกฎแห่งธาตุลมได้สูงล้ำขนาดนั้นจริงๆ”  เซียนจอมเวทธาตุลมลองฮอสลอบถอนหายใจชมเชยขณะที่ตาของเขาเป็นประกาย

ส่วนคนอื่นทุกคนกลั้นลมหายใจมองดูการต่อสู้

เซียนดาบจ้าวภูผาเฮนด์เซนควงดาบหนักธาตุดินในมือยันจังก้าอยู่ในกลางอากาศ  ดูเหมือนเขาจะมั่นคงดุจภูผา  แม้ว่าลมจะพัดหวีดหวิวอยู่รอบตัวเขา ร่างของลินลี่ย์เห็นได้เป็นแต่เพียงภาพจางหลายร่างอยู่ในที่ลมพัดถึง

 “วิ้วววว!

ทันใดนั้นเสียงหวีดหวิวประหลาดดังขึ้นขณะที่ร่างเลือนรางพุ่งเข้าหาเฮนด์เซนทันที  เฮนด์เซนสีหน้าเปลี่ยน  ความเร็วของลินลี่ย์ไวเหลือเกิน  เพราะความเร็วของเขาแทบจะถึงขีดจำกัดแล้ว  สายลมเองก็ยังหวีดหวิวกราดเกรี้ยว

สิ่งที่เฮนด์เซนเห็นมีแต่เพียงดวงตาสีทองเข้มของลินลี่ย์  พวกเขาจ้องกันและกัน

 “ฮึ่มมม!”  เฮนด์เซนไม่กลัวแม้แต่น้อย

 “ฮ่าาาาห์!”

 “ฮ่าาาาห์!”

เสียงคำรามกราดเกรี้ยวของทั้งสองดังขึ้นพร้อมกัน  ดาบหนักอดาแมนเทียมส่งเสียงหวีดหวิวในสายลมแฝงด้วยพลังมหาศาลขณะที่ฟันลงใส่เฮนด์เซน  แต่ดาบหนักธาตุดินของเฮนด์เซนดูเหมือนก็แฝงไปด้วยพลังหนักหน่วงดุจภูผาขณะฟันใส่ลินลี่ย์

ดาบทั้งสองปะทะกัน!

 “ปัง!!!”

เหมือนกับว่าภูเขาสองลูกปะทะกัน  พลังที่น่าสะพรึงกลัวของการปะทะนั้นสร้างแรงพลังงานที่คนสามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า คลื่นพลังงานเหล่านั้นคมเหมือนมีด และต้นไม้ที่อยู่ใต้พวกเขาบนภูเขาทุสคอนฉีกขาด  ก้อนหินใหญ่ถูกสับแตกทำลาย  ขณะที่ก้อนหินก้อนกรวดนับไม่ถ้วนปลิวกระเด็นไปทุกทิศทาง

 “ฝ่าบาท, ระวัง!”

หินใหญ่ก้อนหนึ่งกระแทกลงมาตรงตำแหน่งของจักรพรรดิโจฮันน์  พวกนักรบพุ่งเข้าหามันทันทีและเตะก้อนหินที่หนักเป็นหมื่นปอนด์กระเด็นออกไป  นักรบที่ทรงพลังคนแล้วคนเล่าต่างปกป้องพวกขุนนางและผู้สูงศักดิ์    ผู้ชมหลายคนเป็นนักรบฝีมือดีและบางส่วนก็เป็นนักเวท

 “ทุกคน! ระวัง!”  ผู้ชมเหล่านั้นตะลึงกันหมด

พลังนี้น่ากลัวเกินไป

 “ลินลี่ย์!”  เมื่อเห็นร่างแปลงนักรบเลือดมังกรและพลังที่น่าทึ่งของเขา  เดเลียรู้สึกภูมิใจในคนที่นางหลงรัก

ลินลี่ย์และเฮนด์เซนถอยห่างออกไปเกือบร้อยเมตรทั้งคู่

 “พลังที่น่าประหลาดจริงๆ”  ลินลี่ย์รู้สึกตกใจ  เมื่องเขาประลองกับโอลิเวอร์  ลินลี่ย์เพียงแต่ใช้กระบี่เลือดม่วงและแน่นอนว่ายังไม่แสดงพลังที่เหลือเชื่อของเขาออกมา  ที่สำคัญ นักรบเลือดมังกรมีชื่อเสียงในเรื่องพลังความแข็งแกร่ง!  เมื่อใช้กับดาบหนักอดาแมนเทียม  เขาจึงสามารถใส่พลังสั่นสะท้านโลกแสดงฝีมือได้เต็มที่

 “นักรบเลือดมังกรแข็งแกร่งสมกับชื่อเสียงสุดยอดนักรบจริงๆ”  เฮนด์เซนหัวเราะ  “แต่ลินลี่ย์ ที่เพิ่งแสดงไปนั้น ข้าใช้แต่เพียงแรงล้วนๆ และยังไม่ได้ใช้กฎธรรมชาติเลย เจ้าต้องระวังการโจมตีครั้งต่อไปของข้าให้ดี”

ตัวอย่าง พลังโจมตีทลายภูผาที่เฮนด์เซนใช้ก่อนนี้แฝงไปด้วยความรู้แจ้งที่เขาได้รับในเรื่องของกฎธาตุดิน

พลังของการโจมตีนั้นส่งผลให้มีพลังมากขึ้น

 “ด้วยวิชาต่อไปของข้า  ข้าจะใช้เคล็ดสัจจธรรมแห่งธาตุดินเช่นกัน  ท่านระวังให้ดี”  ลินลี่ย์มองดูเซียนดาบจ้าวภูผาเฮนด์เซนที่อยู่ห่างออกไป

ในการสู้กันครั้งนี้  เขาไม่อาจยั้งมือได้แต่อย่างใด  ถ้าเขายั้งมือ แต่คู่ต่อสู้ไม่ยั้ง เขาอาจตายได้

 “ใต้เท้าเตรียมใช้สัจจธรรมแห่งธาตุดินแล้ว”  บาร์เกอร์และน้องๆ และวอร์ตันตื่นเต้นมากขึ้น  บีบีและแฮรุชำเลืองมองกันเอง  แฮรุย่อขนาดเล็กอย่างเห็นได้ชัดในวันนี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ยากมากสำหรับเขา

 “วูบบบ!”

ขณะที่ทุกคนจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า  บีบีกับแฮรุเคลื่อนที่สู่ภูเขาทุสคอนด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า  อสูรเวททั้งสองนี้มาถึงยอดเขาทุสคอนอย่างรวดเร็ว และในพริบตาบีบีและแฮรุก็ซ่อนตัวอยู่ในพงหญ้าบนยอดเขา

 “เราจะดูจากที่นี่  ถ้าพี่ใหญ่ชนะ ก็ดีไป  ถ้าพี่ใหญ่แพ้และเฮนด์เซนยังคงลงมือเต็มกำลัง  อย่างนั้นจะเป็นเวลาที่เราบุก”  บีบีจ้องมองเฮนด์เซนในกลางอากาศอย่างไม่เป็นมิตร

แฮรุพยักหน้าเช่นกัน

ครั้งก่อน โอลิเวอร์เกือบเสียชีวิต  แฮรุและบีบีไม่ต้องการเห็นฉากภาพเช่นนั้นเกิดขึ้นซ้ำอีก

ลินลี่ย์ควงดาบหนักอดาแมนเทียมขณะที่ปราณยุทธในร่างของเขาเริ่มสูงขึ้น และพลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว  เซียนดาบจ้าวภูผาเฮนด์เซนกำลังเร่งเร้าพลังของเขาเช่นกัน

ยอดฝีมือทั้งสองกำลังเตรียมใช้ไม้ตายสุดยอดของพวกเขา

 “บึ้ม!”  “บึ้ม!”

ระเบิดคลื่นเสียงที่น่ากลัวดังขึ้นขณะที่ร่างเลือนรางทั้งสองพุ่งแหวกอากาศ  ในพริบตายอดฝีมือทั้งสองนั้นก็ปะทะกันเองกลางอากาศเหมือนกับอุกกาบาตที่ปะทะกันรุนแรง

 “สัจจธรรมแห่งธาตุดิน – พลังคลื่นร้อยชั้น!”  ดวงตาสีทองเข้มของลินลี่ย์ฉายประกายเยือกเย็น และดาบหนักอดาแมนเทียมลอยขึ้นมาอย่างคล่องแคล่วนุ่มนวล และเริ่มเร่งความเร็วขึ้นอย่างน่าประหลาด

 “เขย่าภูผา!”  หน้าของเฮนด์เซนพลันเคร่งเครียด  แสงที่คลุมดาบหนักธาตุดินของเขาเข้มข้นขึ้น   ฟ้าและดินในพื้นที่รอบตัวพวกเขาเริ่มเข้มข้นและแข็งตัวขึ้น

 “ปัง!”

ดาบหนักธาตุดินปะทะกับดาบหนักอดาแมนเทียม การปะทะกันคราวนี้แปลกประหลาดไปมาก  ลินลี่ย์ถูกกระแทกร่วงจากท้องฟ้าเหมือนกับดาวตกและร่วงลงไปด้วยความเร็วสูง  หลังจากร่วงลงมาหลายร้อยเมตรเขาสามารถตีลังกาและชะงักการร่วงลงมาได้

ลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ว่าโลหิตที่ไหลเวียนในร่างกายแทบจับแข็ง

 “ช่างเป็นพลังโจมตีที่น่ากลัวจริงๆ”  ลินลี่ย์จ้องมองเซียนดาบจ้าวภูผาเฮนด์เซนในกลางอากาศด้วยความอัศจรรย์ใจ  ชีพจรคุ้มกันของของลินลี่ย์ทรงพลังมาก และยังมากกว่าปราณคุ้มครองร่างกายธรรมดาของเซียนทั้งหมดหลายสิบเท่า  พลังป้องกันที่น่ากลัวอย่างนั้น ย่อมป้องกันพลังโจมตีทีแฝงด้วยพลังกฎธรรมชาติของเซียนระดับสูงได้

พลังป้องกันของลินลี่ย์ไม่ได้อ่อนแอกว่าของเฮนด์เซน

แต่อย่างไรก็ตาม วิชาเขย่าภูผาของเฮนด์เซนเป็นวิชาที่น่ากลัวเกินไป  มีพลังราวกับน้ำหนักของภูเขาทั้งลูกควบแน่นอยู่ในดาบของเฮนด์เซนขณะที่มันฟันลงใส่ลินลี่ย์ สามารถทลายผ่านพลังชีพจรป้องกันของลินลี่ย์ได้ แต่พลังส่วนใหญ่ก็สลายออกไป แต่ลินลี่ย์ก็ยังสามารถต้านทานพลังที่เหลือด้วยเกล็ดมังกรได้

 “พลังโจมตีของเซียนดาบจ้าวภูผาแฝงไว้ด้วยพลังที่คล้ายกับสัจจธรรมแห่งธาตุดิน”  ลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ว่าพลังทลายภูผาของเฮนด์เซนแฝงไว้ด้วยพลังสั่นสะเทือนเล็กน้อยเช่นกัน  เพียงแต่เป็นคลื่นสั่นสะเทือนชั้นเดียว

คลื่นสั่นสะเทือนชั้นเดียวก็สามารถทำให้เลือดลมในร่างของลินลี่ย์ปั่นป่วนได้

 “ความรู้แจ้งในจังหวะเต้นของชีพจรโลกของเขายังต่ำมาก”

เซียนดาบจ้าวภูผาเฮนด์เซนไม่ได้เพ่งสมาธิที่ชีพจรโลกเมื่อตอนฝึกกฎแห่งธาตุดิน เขาจึงมีวิถีที่แตกต่างออกไป

 “ข้าคาดว่าเฮนด์เซนไม่ได้รู้สึกถึงชีพจรแผ่นดินเช่นกัน”  ลินลี่ย์จ้องเฮนด์เซนที่อยู่ด้านบน

 “อึ้ก!”  ร่างของเฮนด์เซนสั่นสะท้าน  รอยเลือดซึมออกมาจากปากของเขาขณะที่เขาจ้องมองลินลี่ย์อย่างประหลาดใจ

เมื่อดาบหนักอดาแมนเทียมปะทะกับดาบหนักธาตุดิน ตอนแรกเขาไม่รู้สึกถึงพลังอะไรเลยแม้แต่น้อย  แต่จากนั้น พลังสั่นสะเทือนแปลกประหลาดส่งผ่านเข้ามาในร่างของเขาผ่านดาบหนักและเฮนด์เซนรู้สึกเหมือนกับมีค้อนศึกนับไม่ถ้วนหวดใส่อวัยวะภายในของเขา  ในพริบตาเขาถูกพลังสั่นสะเทือนกระแทกใส่เป็นเป็นร้อยครั้ง

 “โชคดีที่ข้าเข้าถึงระดับความเข้าใจในด้าน ‘มหึมา’ ของกฎธรรมชาติของธาตุดินซึ่งเสริมทั้งพลังวิญญาณและอวัยวะภายในของข้า  มิฉะนั้น... พลังโจมตีนี้อาจจะคร่าชีวิตของข้าได้”

พลังป้องกันของเฮนด์เซนทรงพลังแน่นอน

ไม่เพียงแต่พลังป้องกันภายนอกของเขาจะน่ากลัวเท่านั้น  พลังวิญญาณและอวัยวะภายในของเขาก็ได้รับการปกป้องเช่นกัน  ธาตุดินเป็นมารดาของเราทุกคน  ส่วนที่เฮนด์เซนเลือกคือส่วนของพลังรับสุดยอด และพลังรุกสุดยอด

ถ้าลินลี่ย์ใช้พลังคลื่นสั่นสะเทือนห้าสิบชั้นโจมตีเฮนด์เซน  บางทีคงไม่อาจทำร้ายเฮนด์เซนได้แม้แต่น้อย  แต่ลินลี่ย์ใช้พลังโจมตีคลื่นร้อยชั้น  ไม่ว่าพลังป้องกันของเฮนด์เซนจะแข็งแกร่งเพียงใด  เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บอยู่ดี

คนหนึ่งยืนอยู่กลางอากาศเหนือภูเขาทุสคอน  อีกคนหนึ่งยืนอยู่ในกลางอากาศเหนือเขาทุสคอน  แต่ต่ำกว่าครึ่งหนึ่ง  ทั้งสองฝ่ายจ้องมองกันและกัน และรู้สึกได้ว่าแต่ละฝ่ายนั้นทรงพลังขนาดไหน

 “เป็นพลังโจมตีที่น่ากลัวจริงๆ”  เฮนด์เซนรู้สึกหวั่นเกรงในใจ  นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพบกับพลังโจมตีที่แปลกประหลาดเช่นนั้น

 “พลังป้องกันที่น่าประหลาด และความแข็งแกร่งที่น่ากลัว”  ลินลี่ย์เห็นว่าคู่ต่อสู้ต้านรับพลังคลื่นร้อยชั้นได้โดยตรงโดยไม่เสียชีวิต เขารู้สึกตะลึง

ด้านล่างพวกเขามีแต่ความเงียบ  ไม่มีใครรู้ว่าผลของการปะทะระหว่างยอดฝีมือเป็นเช่นไร

 “ฮ่าฮ่า...ลินลี่ย์ ยอดเยี่ยมมาก, เจ้าเป็นเซียนคนแรกที่ทำให้ข้าได้รับบาดเจ็บหนัก”  เสียงของเฮนด์เซนดังสดใส แต่จากนั้นก็เพิ่มความจริงจังมากขึ้น  “แต่ตอนนี้ ข้าจะไม่ยั้งมืออีกต่อไป  เตรียมรับพลังทลายภูผาของข้า   ถ้าเจ้าตายก็อย่าตำหนิข้าก็แล้วกัน!”

เมื่อเห็นจากข้างล่าง โอลิเวอร์สีหน้าเปลี่ยน  ครั้งสุดท้ายนั้นเป็นวิชาทลายภูผาที่เกือบคร่าชีวิตของเขาได้

วิชาทลายภูผาย่อมน่ากลัวมากกว่าวิชาเขย่าภูผา

 “ก็ดูกันว่าใครจะตายกันแน่!”  ลินลี่ย์พูดอย่างเย็นชา  เสียงของเขาดังก้องไปทั้งฟ้า

ความจริง ลินลี่ย์สามารถถึงระดับใช้คลื่น 132 ชั้นได้แล้ว  ฉะนั้นลินลี่ย์ใช้แค่เพียงคลื่นร้อยชั้นออกมา จึงยังไม่ใช่ขีดจำกัดของลินลี่ย์

 “บึ้ม!”

 “บึ้ม!”

เสียงคลื่นระเบิดความเร็วเสียงสองครั้งดังแหวกอากาศ  ขณะที่สุดยอดฝีมือทั้งสองคนพุ่งเข้าหากันกลางอากาศ  คนหนึ่งบินขึ้นด้วยความเร็วสูง  ขณะที่อีกคนหนึ่งบินลงมาด้วยความเร็วสูง  ยอดฝีมือทั้งสองคนปะทะกันด้วยพลังรุนแรงที่ชายขอบของเขาทุสคอน

ทลายภูผา!

สัจจธรรมแห่งธาตุดิน – พลังคลื่น 132 ชั้น

นี่คือพลังโจมตีที่แข็งแกร่งทรงพลังที่สุดของยอดฝีมือทั้งสอง!

 “ปัง!”  ร่างของลินลี่ย์กระแทกใส่ภูเขาจนเกิดรอยแตกร้าว และมีเสียงถล่มทลาย หินจำนวนมากเริ่มกลิ้งร่วง และต้นไม้ฉีกขาด  ขณะที่ศิลากลิ้งลงมาหาพวกเขา  ผู้ชมข้างล่างหลายคนก็เริ่มป้องกันตัว

 “บึ้ม! ลินลี่ย์พุ่งออกมาจากภายในปล่องลึก  ร่างของเขาเปรอะไปด้วยเลือดและแม้แต่เกล็ดมังกรก็มีรอยแตก

พลังของวิชาทลายภูผาสูงส่งรุนแรงมากกว่าวิชาเขย่าภูผาหลายเท่า  ลินลี่ย์รับพลังโจมตีได้โดยตรง  แต่แม้จะมีพลังปกป้องถึงสองชั้น คือชีพจรปกป้องและเกล็ดมังกร แต่เขาก็ยังบาดเจ็บหนักและกระอักโลหิต

 “อั้ก..”

คอของเฮนด์เซนมีอาการผะอืดผะอม และเขากระอักโลหิตออกมาคำใหญ่  หน้าของเขาขาวซีดทันที  เซียนผู้ทรงพลังทั้งสองคนนี้ในตอนนี้เต็มไปด้วยเลือด

การสู้รบดำเนินมาจนถึงจุดวิกฤติ!