Panlong เล่มที่ 9 สร้างชื่อสะท้านโลก – ตอนที่ 36 วิกฤติของเรย์โนลด์

เล่มที่ 9 สร้างชื่อสะท้านโลก – ตอนที่ 36 วิกฤติของเรย์โนลด์

บาร์เกอร์และน้องๆ ของเขาในเวลานี้ บาร์เกอร์ อังเก้ บูนและเกทส์ทุกคนถึงระดับเก้ากันแล้ว  หลังจากแปลงร่างพวกเขาจะมีพลังระดับเซียน  สำหรับน้องคนที่สามเฮเซอร์ขาดอีกก้าวเล็กๆ ในการบรรลุระดับเก้า คือสามารถจะเข้าถึงได้ทุกเมื่อ  บรรดาห้าพี่น้องนี้ บาร์เกอร์ เกทส์และเฮเซอร์เชี่ยวชาญถึงเคล็ด ‘กวัดแกว่งอาวุธหนักเสมือนของเบาได้’

 

“หลังจากน้องของข้าแต่งงานแล้ว  เราจะมุ่งหน้าสู่แดนอนารยชน  ด้วยความช่วยเหลือของบาร์เกอร์และน้องๆ หลายสิ่งหลายอย่างจะง่ายมากขึ้น”  ตาของลินลี่ย์ฉายประกายโดยไม่ต้องพูด

ลินลี่ย์ตื่นเต้นดีใจแทบไม่อาจรอเริ่มอนาคตของเขาในแดนอนารยชนที่ซึ่งเขาจะสู้รบกับศาสนจักรเจิดจรัส

นอกจากเรื่องทึ่งน่ายินดีที่บูนเป็นนักรบระดับเก้าแล้ว  ทุกคนยังคาดหวังงานแต่งงานที่จะมาถึงอย่างกระตือรือร้น  วอร์ตันยิ้มได้ทั้งวันทุกวันเช่นกัน

ครั้งนี้วอร์ตันและนีน่าจะร่วมกันฉลองงานแต่งงานในวังหลวง  ความตื่นเต้น ความแออัดจะมากยิ่งกว่าการฉลองงานหมั้น

ภายในลานบ้านที่เงียบสงบ

หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกฝน  ลินลี่ย์นั่งอยู่ข้างโต๊ะหิน  แค่เพียงพลิกมือเขาหยิบไวน์ผลไม้ออกมา  ขณะที่ดื่ม เขาจ้องมองไปข้างหน้าและไตร่ตรอง จากลักษณะของเขา เขากำลังคิดบางอย่าง

บีบีแอบมองลินลี่ย์

 “ควั่บ”  บีบีมาปรากฏตัวบนโต๊ะของลินลี่ย์ทันที

ลินลี่ย์สะดุ้งเพราะบีบี  “บีบี, เจ้าทำอะไร?”

บีบียืนตัวตรงพับเก็บกรงเล็บจ้องมองลินลี่ย์ด้วยสายตาประเมิน  “เท่าที่ข้าบีบีประเมินดู  ข้าพบว่า พี่ใหญ่... กำลังคิดถึง... คิดเรื่องเกี่ยวกับความรัก

บีบีพูดด้วยลักษณะเชื่อมั่นอย่างแท้จริง

ลินลี่ย์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี  “ข้ากำลังคิดถึงพี่น้องสหายของข้า  ในอีกไม่กี่วันนี้จะเป็นวันแต่งงานของวอร์ตัน  แต่พี่ใหญ่เยล, พี่รอง, น้องสี่... ไม่มีใครมาได้เลย”

ลินลี่ย์ถอนหายใจยาว

 “ข้าสงสัยว่าตอนนี้ทั้งสามคนกำลังทำอะไร”  เยล เรย์โนลด์และจอร์จ สหายรักทั้งสามของลินลี่ย์มีสถานะมั่นคงอยู่ในใจของลินลี่ย์  ความรักที่พวกเขามีต่อกันลึกซึ้งประดุจเป็นพี่น้องกันจริงๆ

เรย์โนลด์ไปได้ไม่ค่อยสวย  หลังจากพักในช่วงเวลาสั้น  เขากลับไปยังกองทัพ  แม้หลังจากได้ทราบข่าวการประลองของลินลี่ย์กับเฮนด์เซน  เขาก็ไม่มีโอกาสมาชมดู

ทั้งนี้เป็นเพราะ ในฐานะทหารคนหนึ่ง เขาต้องทำตามคำสั่งและขั้นตอน

แม้ว่าเรย์โนลด์ค่อนข้างเหลวไหลและเกียจคร้านอยู่บ้าง  แต่เมื่อเขาอยู่ในกองทัพ  เขาจะเป็นลูกผู้ชายที่ทำตามคำสั่ง และเชื่อฟังคำสั่งโดยไม่มีข้อสงสัย

ที่ชายแดนมณฑลอาคเนย์แห่งจักรวรรดิโอเบรียน ในพื้นที่ด้านใต้ของเมืองนีลเป็นพื้นที่ซึ่งจักรวรรดิโอเบรียนให้ความสนใจระวังจักรวรรดิโรฮอลท์  ที่นี่คือพื้นที่ซึ่งวุ่นวายหนัก

จักรวรรดิโรฮอลท์ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของดินแดนอนารยชนและทางทิศตะวันตกของทุ่งราบใหญ่ตะวันออกไกล

เนื่องจากมีสงครามประจำกับนักรบบนหลังม้าแห่งทุ่งราบใหญ่  จักรวรรดิโรฮอลท์มีความดุร้ายมาก มีจิตวิญญาณนักสู้ และกองทหารของพวกเขาที่เป็นอัศวินบนหลังม้า มีความห้าวหาญเป็นตำนาน  จักรวรรดิโรฮอลท์และจักรวรรดิโอเบรียนทำสงครามกันตลอดในพื้นที่ใกล้กับเมืองนีลเลือดจากการรบพุ่งนับไม่ถ้วนย้อมพื้นที่กันดารนอกเมืองจนเป็นสีแดงเข้ม

 “วิ้ววว!”  “วิ้วววว!”  ลมพัดแรงหวีดหวิวผ่านทุ่งหญ้าซึ่งสูงชั่วครึ่งบุรุษ  หญ้าไหวเอนตามลม เมื่อมองผ่านไป จะมองเห็นว่ามีลำธารเล็กสายหนึ่งอยู่ใกล้ๆ ม้าหลายสิบตัวกำลังก้มกินน้ำ

อัศวินหลายคนนั่งพักอยู่บนพื้น  ขณะที่อีกหลายคนยังคงจับตาเฝ้าดู

ตอนนี้ เรย์โนลด์กำลังนั่งอยู่บนต้นไม้ต้นหนึ่ง  ตาเหมือนเหยี่ยวของเขามองกวาดไปรอบๆ  เมื่อเขาอยู่ในกองทัพ  เรย์โนลด์จะทำตัวแตกต่างจากไปจากวิธีที่เขาทำเป็นปกติส่วนตัว  ตอนนี้เขาสวมเกราะสีน้ำเงินซึ่งมีตราเครื่องหมายเป็นเพลิงสีทองที่หน้าอกของเขา  เครื่องหมายนี้บ่งบอกว่าเขาเป็นสมาชิกของกองพลเพลิงทอง หนึ่งในกองพลระดับสูงของจักรวรรดิโอเบรียน

และแบบของเกราะเขาเป็นการบ่งบอกยศของเขา นายกองอาวุโส

เรย์โนลด์ดึงนาฬิกาออกมาจากกระเป๋าเสื้อและตรวจดูเวลา  “บ่ายสามถึงห้าโมง อีกฝ่ายน่าจะมาถึงแล้ว”

 “ใต้เท้า”  อัศวินผมน้ำเงินเดินเข้ามาหาพร้อมกับหัวเราะ  “จักรวรรดิโรฮอลท์ปัจจุบันนี้ไม่อยู่ในสภาพทำสงครามกับจักรวรรดิโอเบรียน  ท่านไม่รู้สึกว่าเราสิ้นเปลืองพลังงานไปกับการจับตาดูเป็นเวลานานหรือ”

 “ไทเกอร์, ไม่ต้องพูดเลย”  เรย์โนลด์ขมวดคิ้ว

 “ขอรับ”  อัศวินผมน้ำเงินไม่กล้าหัวเราะต่อไป

ผู้บัญชาการหน่วยอัศวินนี้เป็นตำแหน่งขั้นต่ำสำหรับยศนายกองอาวุโส โดยรวมแล้วมีกองกำลังขนาดกลางสามกอง มีจำนวนคนรวมเก้าร้อยคน  ตอนนี้พวกเขาแยกกันเป็นหน่วยเล็ก 18 คนและใช้เส้นทางแยกกัน หน่วยที่เรย์โนลด์นำความจริงเป็นกองกำลังส่วนตัวของเขา และเป็นหน่วยที่แข็งแกร่งมาก

เขาอยู่ในกองทัพมาได้ 2-3 ปีแล้ว และเรย์โนลด์ค่อยๆ ได้รับการเลื่อนยศจากทหารทั่วไปจนอยู่ในตำแหน่งปัจจุบัน

 “แม้ว่าจักรวรรดิโรฮอลท์จะไม่เปิดศึกกับจักรวรรดิโอเบรียนเรามาเกินกว่าสิบปีแล้ว แต่ก็ยังมีการปะทะกันเล็กๆ น้อยๆ ตามแนวชายแดนไม่ใช่หรือ”  เรย์โนลด์พูดจริงจัง  “และตามการคำนวณของข้า เป็นเวลานานมากแล้วหลังจากทำสงครามครั้งใหญ่  ข้าคาดว่าประชากรของจักรวรรดิโรฮอลท์น่าจะถึงขีดจำกัดของพวกเขาแล้ว  และแน่นอนว่าพวกเขาจะต้องเกณฑ์คนเข้าทำสงคราม  ดังนั้นเราต้องระมัดระวังเอาไว้”

หมายความว่าการสู้รบจะมีขึ้นง่ายมาก

เมื่อประชากรเพิ่มพูนขึ้นมากและมีพื้นที่หรืออาหารสนับสนุนคนไม่พอ  จักรวรรดิจะเริ่มทำสงครามกับประเทศอื่นๆ เป็นธรรมดา  ถ้าไม่อย่างนั้นจักรวรรดิจะเกิดความวุ่นวายภายใน  หลังจากจักรวรรดิทั้งสองมีคนได้รับบาดเจ็บมากมาย และจำนวนประชากรลดลงก็หมายความว่าจำนวนที่ดินมีพอเหมาะแก่ประชาชน  พวกเขาจึงยุติการสู้รบเป็นธรรมดา

ความจริงนี่เป็นหนึ่งในหลักการพื้นฐานที่สุด

ที่สำคัญ ประชาชนส่วนใหญ่ พื้นฐานที่สำคัญที่สุดก็คือการมีอาหารอย่างเพียงพอ และสถานที่ดำรงชีวิต

 “ขอรับ, ใต้เท้า เราจะระมัดระวัง”  อัศวินผมน้ำเงินหัวเราะ

 “จริงสิ ใต้เท้า ก่อนนั้นท่านเคยอยู่ในสถาบันเอินส์กับอาจารย์ลินลี่ย์  ข้าได้ยินมาว่าเขาสู้กับท่านเฮนด์เซนและยังยืนหยัดอยู่ได้?”  อัศวินผมน้ำเงินพูดเบาๆ

เมื่อได้ยินบริวารของเขาถามเขาเรื่องลินลี่ย์  เรย์โนลด์อดยิ้มไม่ได้

 “เพียงเหตุผลที่เขาตกเป็นรองบ้างก็เพราะเขามีปราณยุทธไม่พอ”  เรย์โนลด์พูดอย่างใจเย็น  ในใจของเขาเรย์โนลด์รู้สึกว่าเขาค่อนข้างเสียดายที่เขาไม่สามารถไปดูการประลองเสี่ยงชีวิตของพี่ร่วมสาบานที่เขารัก

เขาหันหน้าจ้องมองไปทางตะวันตก  เรย์โนลด์หยีตาเนื่องจากแสงอาทิตย์สาดส่อง  พี่ร่วมสาบานที่รักของเขาอยู่ในเมืองหลวงทางตะวันตก

 “อีกปีกว่า จะครบสิบปีแห่งความมุ่งมั่นของข้า  และข้าจะออกจากกองทัพได้”  เรย์โนลด์ลอบถอนหายใจกับตนเอง

แปดปีกว่าในการใช้ชีวิตกับกองทัพ ทำให้เรย์โนลด์มีความสนุกและเพลิดเพลินอย่างแท้จริง  แต่เรย์โนลด์รู้ว่าตามกฎของตระกูลของเขา  ถ้าลูกหลานของตระกูลสามารถไปถึงตำแหน่งผู้บัญชาการกองพันหรือรองผู้บัญชาการกองพันได้  พวกเขาจะได้รับอนุญาตให้อยู่ในกองทัพได้  ถ้าทำไม่ได้ อย่างนั้นพวกเขาจะต้องกลับมายังตระกูล

ตอนนี้ เรย์โนลด์เป็นเพียงนายกองอาวุโส  เขายังต้องไปอีกก้าวหนึ่ง

แต่แม้ว่าเรย์โนลด์จะค่อนข้างสนุกกับชีวิตทหาร  แต่เขาไม่ต้องการใช้ชีวิตทั้งหมดอยู่ในกองทัพ  เขายังคงต้องการหาที่เงียบสงบสำหรับฝึกเวท เขาเป็นจอมเวทระดับเจ็ดแล้ว  ถ้าใช้เวลาฝึกฝนอย่างพากเพียรอีกร้อยปี เขาจะเป็นจอมเวทระดับเก้าได้

ขณะที่รออยู่เงียบๆ  หน่วยอื่นๆ ก็มาถึง เวลาราว 16.50 น. กองกำลัง 400 คนก็มารวมกันที่นี่ กับอีก 500 คนที่มาถึง

 “หืม?” เรย์โนลด์ขมวดคิ้วทันที

ทันใดนั้นเขามีความรู้สึกถึงว่าจะมีอันตรายเกิดขึ้น  เหมือนกับว่ามีพลังสังหารที่มองไม่เห็นกำลังคืบคลานมาทางพวกเขา  ในฐานะจอมเวทคนหนึ่ง เรย์โนลด์มีพลังจิตที่ทรงพลัง และลางสังหรณ์ของเขากล้าแข็งมากกว่าคนทั้งหมด

 “ทุกคน, ระวังตัว!”  เรย์โนลด์ตะโกนอย่างเย็นชาทันที

 “ขอรับ,ใต้เท้า!”  อัศวินรอบๆ ทั้งหมดสงสัย แต่ตอนนี้เอง เสียงกีบเท้าของสัตว์ก็ดังขึ้นจนได้ยิน  มันเข้ามาใกล้ด้วยความเร็วสูง

 “ศัตรูซุ่มจู่โจม!  ศัตรูซุ่มจู่โจม!”  เสียงตะโกนเร่งเร้าดังก้องท้องฟ้า

อัศวินแทบทุกคนมีปฏิกิริยารวดเร็ว คว้าหอกและยกโล่ของพวกเขา  ขณะที่ทุกคนพุ่งเข้าหาม้าด้วยความเร็วสูง  แต่ขณะนี้เองก็เริ่มมีห่าธนูระดมยิงมาจากระยะไกล

 “ควั่บ!”  “ควั่บ!”

ธนูถูกระดมยิงมาเป็นสายราวกับตั๊กแตนลง  อัศวินทุกคนคุกเข่าตั้งโล่ป้องกันตนเอง ขณะที่ต่างฝ่ายต่างก็เคลื่อนไหวมาใกล้กัน

โล่ของจักรวรรดิมีคุณภาพสูง  ในการสู้รบเป็นเรื่องยากที่ธนูธรรมดาจะสามารถทะลุผ่านไปได้  และแน่นอน ธนูหลายลูกกระทบเข้ากับโล่  แต่โล่เพียงสั่นสะเทือนเล็กน้อยและลูกธนูร่วงลงพื้น แต่ธนูราวๆ สิบดอกทะลุผ่านโล่ป้องกัน ราวกับว่าโล่เหล่านั้นทำจากกระดาษ...

 “ฉึก!”

ธนูที่เคลื่อนอย่างรวดเร็วทะลุโล่จากนั้นปักเข้าที่ศีรษะอัศวินคนหนึ่ง สมองระเบิดออก

เรย์โนลด์เมื่อเห็นเช่นนี้ รู้สึกไม่สบายใจ  อัศวินเหล่านี้คือทีมที่เขาสร้างขึ้นมาและติดตามเขามานานถึงหกปี  หกปีที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันย่อมมีความผูกพันกันอย่างลึกซึ้ง  แต่เรย์โนลด์สามารถบอกได้ทันทีว่า  “สามารถยิงทะลุโล่ได้จากระยะไกลหลายร้อยเมตรได้ก็หมายความว่าพวกเขามียอดฝีมือระดับเจ็ดหรือแปดแน่นอน  และมีถึงสองสามคน”

 “ครืนนน” ขณะที่ระยะห่างกระชั้นเข้ามา  เสียงฝีเท้าม้าควบดังชัดขึ้น  คนกลุ่มนี้สวมเกราะสีเทาและกีบเท้าม้าของพวกเขาหุ้มผ้าเอาไว้

ต่อหน้าคนเหล่านี้ อัศวินที่ร่างเปื้อนเลือดเกินกว่าสิบกำลังหนี

รอสซี่,  เรย์โนลด์สีหน้าเปลี่ยน  อัศวินทั้งสิบเป็นคนในหน่วยของเขา

 “ใต้เท้า, หนีเร็ว! นี่เป็นทหารแห่งจักรวรรดิโรฮอลท์ และจำนวนของพวกเขามาเป็นพัน! เร็วเข้า อ๊า..!!”  อัศวินร่างเปื้อนเลือดวิ่งผ่านไปด้วยความเร็วสูง  แต่ในพริบตาธนูก็ทะลุคอหอยของเขา

 “ฆ่าพวกมันให้หมด!  อย่าปล่อยให้ใครรอด!”  เสียงเย็นชาดังขึ้นแต่ไกล

 “หนี!”

เรย์โนลด์ตะโกนลั่น สู้กับศัตรูจำนวนเป็นพัน ขณะที่เขามีคนเพียงไม่กี่ร้อยน่ะหรือ?  และยิ่งกว่านั้น พวกมันซุ่มโจมตี และศัตรูมีนักรบฝีมือดีระดับเจ็ดและระดับแปดหลายคน

นอกจากนี้ภารกิจของพวกเขาคือลาดตระเวน  พวกเขาต้องรีบกลับไปแจ้งข่าว

ผู้โชคดีรอดชีวิตกระโดดขึ้นม้าศึกของพวกเขาทันที  บางทีเพราะศัตรูของพวกเขาต้องการจะได้ม้าหลายร้อยตัว ธนูที่ระดมยิงลงมาจึงถูกแต่พวกอัศวินเท่านั้นไม่มีสักดอกที่ใช้สังหารม้า

หนี!

หนี!

มีเพียงสิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเรย์โนลด์ก็คือหนีให้เร็วที่สุด  ตั้งแต่แรกคนสี่ร้อยคนพยายามหนี  แต่ตอนนี้เหลือเพียงร้อยคน  ร้อยคนหนีไปได้เพราะเรย์โนลด์ใช้เวทคุกคามศัตรู  ขณะที่หนีไป เรย์โนลด์ยังคงร่ายคาถาอย่างต่อเนื่อง

ขณะที่เรย์โนลด์เป็นศูนย์กลางเปลวเพลิงแปดสายรูปร่างเหมือนดาบยักษ์ระเบิดพลังออกมาทันที แตกกระจายออกไปทุกทิศตำแหน่งและพุ่งโจมตีกองทัพที่กำลังไล่ตามมา

เวทธาตุเพลิง – ดาบเพลิงนรกพิฆาต!

 “ฉัวะ ฉัวะ” เปลวเพลิงฟันใส่ร่างอัศวินเหล่านั้น  พวกเขาส่งเสียงร้องโหยหวน  เกราะเหล็กของพวกเขาหลอมละลายอย่างรวดเร็ว และในพริบตาพวกเขาก็เหลือแต่เถ้าถ่าน  ทุ่งหญ้าโดยรอบเริ่มติดไฟเช่นกัน  และไล่ลามไปตามกองกำลังที่ไล่ตาม ทำให้พวกเขาช้าลง

 “ไล่ตาม ไล่ตามไป!”  ผู้นำผมทองจ้องมองเรย์โนลด์แต่ไกล

ถ้าไม่ใช่เพราะจอมเวทที่อยู่ห่างออกไปนั้น  เขาคงกวาดล้างนักรบกลุ่มนี้ได้ไปนานแล้ว  แต่เพราะจอมเวทนั่นทำให้ต้นไม้และหญ้าแห้งของฤดูใบไม้ร่วงเริ่มติดไฟได้ง่ายและลุกไหม้เป็นไฟลามทุ่ง ขัดขวางการไล่ตามของพวกเขา

พลังเวทไร้ที่สิ้นสุดจริงๆ

เรย์โนลด์ไม่กล้าใช้เวทระดับเจ็ด  เวททั้งหมดที่ใช้ออกไปนั้นเขาใช้แค่เวทระดับหก  แต่ถึงอย่างนั้นก็แทบจะทำให้พลังเวทในตัวเรย์โนลด์หมดเกลี้ยง

มีเพียงหน่วยทหารจากจักรวรรดิโรฮอลท์หน่วยเดียวที่มีคนอยู่สามร้อยนายที่ไล่ตาม  แต่หน่วยนี้มียอดฝีมือระดับเจ็ดเกินกว่าสิบคน  เห็นได้ชัดว่านี่คือหน่วยฝีมือดี และในหน่วยของเรย์โนลด์มีนักรบระดับเจ็ดอยู่เพียงคนเดียว และแน่นอนนั่นก็คือเขาเองซึ่งเป็นจอมเวทระดับเจ็ด

 “เมืองนีล!  ข้าเห็นเมืองนีลแล้ว!”  หนึ่งในอัศวินตะโกนเสียงดัง

 “เมืองนีล!”  เรย์โนลด์เห็นแต่ไกล โครงร่างสลัวของเมืองมองเห็นได้แต่ไกล  ตาของเขาเต็มไปด้วยความหวังและเขากระตุ้นม้าให้วิ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง

 “ควั่บ!”  ธนูอีกลูกหนึ่งยิงไล่หลังพวกเขา และเรย์โนลด์ที่อ่อนแรงหลบหลีกอย่างบ้าคลั่งขณะที่ใช้โล่บังได้อีกครั้ง ‘ฉัวะ’ เสียงธนูเจาะโล่และปักเข้าที่ไหล่ของเรย์โนลด์  พลังที่รุนแรงของธนูทำให้ร่างของเรย์โนลด์โอนเอน  จนเขาเกือบตกม้า

หลังจากวิ่งมาตลอดสองชั่วโมง ก็เกือบเป็นเวลาค่ำ

กำแพงเมืองนีลตั้งอยู่บนที่ราบสูง มีนักรบเดินไปมาไม่กี่คน ขณะที่ขุนนางระดับสูงเดินเล่นไปมาอย่างไร้จุดหมาย

 “เปิดประตูเมืองเร็วเข้า!”  มีทหารของจักรวรรดิโรฮอลท์ไล่ตามเรามา  ฆ่าพวกมันให้หมด!!”  เรย์โนลด์คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว

ในพริบตา เรย์โนลด์และทหารที่ได้รับบาดเจ็บหลายสิบคนก็มาถึงชานเมืองนีล  แต่ประตูเมืองไม่ยอมเปิด

 “ควั่บ!”  ธนูดอกหนึ่งยิงมาจากขุนนางบนกำแพงเมือง

 “อย่าเปิด!  อย่าเปิดประตูเมือง!”  เสียงแหลมดังมาจากด้านบ้าน  “ยิงธนูของเจ้า! ยิงศัตรูให้ตาย!”

หน่วยไล่ล่าของจักรวรรดิโรฮอลท์หยุดในช่วงห่างระยะธนูยิง  มีสิบคนลงจากหลังม้า จากนั้นบุกตรงไปที่กำแพงเมือง  พวกเขาหลบลูกธนูที่ยิงมาจากด้านบนอย่างง่ายดาย และทั้งหมดใช้ปราณยุทธคุ้มกัน

คนพวกนี้เป็นนักรบที่แข็งแกร่งแน่นอน

 “ฆ่าจอมเวทซะ”  ผู้นำของคนทั้งสิบจ้องมองเรย์โนลด์เขม็ง  พวกเขาไล่ตามมาตลอดทางเพื่อฆ่าเรย์โนลด์  จอมเวทที่ไม่เหลือพลังเวทก็เป็นคนที่อ่อนแอมาก

ตอนนี้เรย์โนลด์ไม่สามารถตอบโต้ได้เลยแม้แต่น้อย

 “เปิดประตู!”  ตอนนี้อัศวินของเรย์โนลด์รู้สึกสิ้นหวัง  แม้ว่าพวกเขาจะมีสิบกว่าคนและศัตรูจะมีสิบคน แต่จากที่เห็นปราณยุทธของฝ่ายตรงข้าม  พวกเขาสามารถบอกได้ว่าผู้นำของศัตรูสามารถฆ่าพวกเขาได้ทั้งหมด