ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 667 จะเป็นมิตรหรือศัตรู?

ตอนที่  667  จะเป็นมิตรหรือศัตรู?

สมบัติประหลาด 700 ชิ้นได้สร้างกระแสวังวนมหึมา

มันมีมากมายหลายสีเหมือนกับวังวนสีรุ้งที่ผสมเข้าด้วยกัน  แสงสว่างจากใจกลางเพิ่มความเข้มข้นและมีความเจิดจ้ามากขึ้น  เนื่องจากมันเปล่งสว่างจะมีระดับเดียวกับแสงอาทิตย์ แม้แต่สมบัติที่อยู่ภายในก็ไม่สามารถมองเห็นได้ชัด

ภายในวังวนหลากสีสัน กองเรือทั้งหมดพยายามจะหลบหนี  แต่พวกมันเป็นเหมือนเต่าที่ติดตาข่าย ยากที่จะหลบหนีออกมาได้  สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือม่านพลังของเรือรบ  ตกอยู่ภายใต้พลังงานแสงที่หนาแน่นรุนแรง  เริ่มหวั่นไหว  พลังแสงความเร็วสูงแข็งแกร่งมากกว่าธนูและเข้มข้นมาก ไม่สามารถหลบธนูได้

ปัง  ปัง  ปัง!

ที่ระเบิดไปก่อนเป็นเรือโจมตีหกลำ ซึ่งกลายเป็นกลุ่มไฟขนาดใหญ่  เปลวเพลิงแพรวพราวคงอยู่เพียงวินาทีเดียวลำเรือโจมตีก็แตกสลายและถูกดูดเข้าไปในวังวนทันที

เหลือเรือรบอยู่สองลำที่ยังตกอยู่ในอันตราย

ถังเทียนยังคงตกใจกับฉากภาพที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าของเขา   เขาคิดว่าแผนการคงเป็นไปได้ แต่เขาไม่คาดเลยว่าจะสร้างเรื่องน่าตื่นตกใจได้ถึงเพียงนี้  ฉากภาพที่เกาะใต้ที่ทุกคนกระตุ้นการใช้งานสมบัติที่เกาะใต้ตอนอยู่บนเรือรบธนูดำยังทิ้งผลกระทบใหญ่ไว้ให้กับเขา  เขารู้สึกว่าในทะเลพลังงาน จะให้ผลที่ดีมากกว่า  แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะให้ผลมากมายขนาดนั้น

ถ้าพวกเขาไม่ระมัดระวังและหลบหนีออกมา  พวกเขาอาจจะติดอยู่ภายในนั้นเช่นกัน

ถังเทียนรู้สึกมีความกลัวเกาะกุมใจ

เขาประเมินพลังงานไว้ต่ำเกินไป  ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขาสามารถหลบหนีได้ดี  คงไม่ใช่พวกเขา  แต่เป็นศิษย์ตระกูลใหญ่อาจจะติดอยู่ในนั้น

วังวนขยายตัวได้อย่างรวดเร็วมองด้วยตาเปล่าก็เห็นได้ชัด และเรือรบที่ดิ้นรนอยู่ภายในกระแสหมุนวนก็ค่อยๆ อ่อนแรงลงเรื่อยๆ  ม่านพลังงานป้องกันของเรือแตกกระจายดังปัง  เรือลำหนึ่งระเบิดในเปลวเพลิง และเรือรบอีกลำถูกดูดลงไปในกระแสพลังแสงหมุนวน

******************

ปู้จื้อเฟยจ้องมองดูวังวนพลังงานขนาดมหึมา  มือของเขาเย็นเฉียบ หน้าซีดขาว

เมื่อเผชิญหน้ากับพลังงานที่น่ากลัว  เรือรบที่ทรงพลังก็ยังไม่สามารถต้านทานได้เลยแม้แต่น้อย  และเรือรบเหล่านั้นต้องดิ้นรนต่อสู้กับแรงดูดมหาศาล  สภาพจิตใจของปู้จื้อเฟยได้รับผลกระทบหนักที่สุด  สภาพใจของเขายังอยู่ในความมึนงง  เขาเคยเห็นพลังงานหมุนวนมาก่อน และเขาเคยเห็นวังวนพลังงานที่ใหญ่กว่าที่เขาเผชิญหน้าในปัจจุบันมานับไม่ถ้วน  แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่เห็นคนใช้พลังวังวนนั้นในการสู้รบ

กองเรือรบระดับเงินที่มีขนาดกลางสามลำและเรือโจมตีเร็วระดับเงินอีกหกลำ  เรือที่มีราคาแพงอย่างนั้นถูกทำลายราบคาบ  แม้แต่ก่อนที่พวกเขาจะสามารถโต้ตอบได้  แต่ก็ยังรู้สึกถึงอาการจนใจ  ปู้จื้อเฟยรู้สึกสะเทือนใจ  เขารู้ว่าต้องใช้กำลังคนมากมายแค่ไหน ความมั่งคั่งเพียงไหนและเวลาเท่าใดศัตรูถึงจะสร้างกองเรือขึ้นมาได้  แต่ในพริบตาทุกอย่างพินาศเกลี้ยง

นั่นเกือบราคาหนึ่งล้านล้านคลาวด์  ทหารฝีมือดีอย่างนั้นถูกกำจัด ไม่ว่าเกิดขึ้นกับมหาอำนาจใดๆ ก็ล้วนเจ็บปวดจนถึงกระดูก

ไม่มีการต่อต้าน  ไม่มีการสู้รบที่รุนแรง  มีแต่เพียงการซุ่มโจมตีที่สมบูรณ์

 ‘นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่?’

 ‘เจ้านายใหญ่และพวกที่เหลือขว้างอะไรออกไป?’

ปู้จื้อเฟยใจสั่นสะท้าน  หน้าของเขาแดงและใจของเขาเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น  พลังน่ากลัวขนาดนั้น อาจจะช่วยเปลี่ยนวิถีของสงคราม  และความรู้ทั่วไป  มีรายละเอียดเกินกว่ามาตรฐานทั่วไปมาก

 ‘เจ้านายใหญ่มีอาวุธที่ทรงพลังอยู่ในมือของเขา!’

ปู้จื้อเฟยสูดหายใจลึก  เขาบังคับตนเองให้มีความมั่นคง  ในเงามืดยังมีสายตานับไม่ถ้วนกำลังจ้องดู  เขาเชื่อว่าการสู้รบจะขยายกระจายไปทั่วภูมิภาคใต้สักวัน ไม่, อาจขยายไปทั่วดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์

ก่อนที่ใครจะทำให้สถานการณ์ชัดแจ้งขึ้น  ไม่มีใครกล้าท้าทายพวกเขา  ซึ่งก็หมายความว่าพวกเขาปลอดภัยชั่วคราว

แต่คำถามหนึ่งยังคงค้างคาอยู่ในใจของปู้จื้อเฟย  นั่นคืออะไร?

 “อะไร?  พลังงานหมุนวน?  ทำลายกองเรือได้ทั้งหมด?  เจ้ากำลังเล่นตลกอะไรอยู่กันแน่!”

เจ้าครองทวีปสองสามคนได้รับรายงานจากหน่วยสังเกตการณ์และปฏิกิริยาแรกของพวกเขาก็คือเหลือเชื่อ  พวกเขาไม่เคยได้ยินว่าใครสามารถใช้วังวนพลังงานได้  และกฎธรรมชาติภายในวังวนพลังงานไม่ใช่กฎระดับที่สูงนัก  จะทำลายกองเรือที่มีเรือระดับเงินขนาดกลางสามลำได้ วังวนพลังงานนั้นจะมีขนาดใหญ่เพียงไหน?

แต่เมื่อบันทึกการสู้รบตกไปถึงมือพวกเขา  พวกเขาถูกบังคับให้ตกอยู่ในความเงียบ

*************************

รายงานตรงทั้งหมดส่งมาที่ปิง เขาตระหนักได้ทันทีว่าจำนวนโจรสลัดรอบๆ สะพานลอยทะเลแสงลดจำนวนลง  และทวีปที่แต่เดิมเงียบตลอดก็เริ่มส่งตัวแทนมาร่วมแสดงความสนใจกับการร่วมเป็นพันธมิตร

ตัวแทนของทุกทวีป ก่อนที่จะผ่านปากอ่าวทวีปซางโจว จะมองเห็นวังวนพลังงานขนาดใหญ่  เมื่อเห็นภาพจริงสร้างผลกระทบใหญ่มากกว่าที่บันทึกเสียอีก  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคิดถึงวังวนพลังงานขนาดมหึมาเป็นฝีมือมนุษย์สร้างขึ้นจริงๆ  พวกเขาทุกคนสูดหายใจหนาวเหน็บอย่างช่วยไม่ได้

ปิงเร่งรีบกลับมาจากสะพานลอยทะเลแสงและเห็นพลังงานหมุนวน  เขาถึงกับปากบิดเบี้ยวกัดฟันกรอด.. เขาบ่น “สิ้นเปลืองจริงๆ”

หน้าของปิงดำคล้ำ  ตั้งแต่ถังเทียนไปทวีปทรายขาว เขาไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยนอกจากใช้เงินฟาดหัวคน  และความจริงก็คือว่าเขามาทราบด้วยตนเอง  สมบัติระดับเงิน 700 ชิ้นไม่ใช่ของถูกๆ  ต่อให้เป็นในสวรรค์วิถีก็ตาม  ถ้าขายในดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์  ค่าของมันอาจจะไม่เท่ากองเรือรบ  แต่ก็พอจะซื้อได้ถูกกว่าเล็กน้อย

ปิงต้องผ่านอุปสรรคยากลำบากกว่าจะผลักดันเรื่องสะพานลอย  แต่ละย่างก้าวล้วนหนักหน่วงมาก  แต่สำหรับถังเทียน เขาแค่ใช้สมบัติถมใส่ศัตรู  ‘เจ้างี่เง่านั่นทำได้อย่างง่ายดาย  แต่ข้ากลับเหนื่อยเป็นสุนัขหอบแดด’  ปิงต้องเตรียมพร้อมกับการต่อสู้ที่ยากลำบาก เผชิญหน้ากับศัตรูใหญ่  เขาได้รับกำลังใจสูงส่ง  แต่ในที่สุดเขาถูกส่งกลับอย่างเร่งรีบเพื่อเจรจา

 ‘นั่นสินะ เพื่อการเจรจา! พวกเขาตกใจกลัวถังเทียนจริงๆ  เจ้าเด็กโง่นั่น,    พวกคนอ่อนแอจริงๆ’

ปิงรู้สึกได้ถึงความยับยั้งชั่งใจในตัวเขา  เขาเตรียมการสำหรับการรบครั้งใหญ่  แต่ใครบางคนกลับเข้ามาบอกว่ามันจบแล้ว  มันเป็นความรู้สึกที่รับไม่ทัน

ปิงหน้าดำคร่ำเครียดมองดูตัวแทนด้วยสายตาที่ไม่มีความเป็นมิตร

 “เราสืบสวนดูแล้ว เป็นฝีมือของทวีปฉีโจว!”  ริชาร์ดพูดอย่างตื่นเต้น  เขาได้เลื่อนเป็นหัวหน้าฝ่ายข่าวกรอง และยิ่งเพิ่มพลังกับการทุ่มเทให้งานของเขามากขึ้น  “กองทัพของฝูตงคูหายไปกะทันหัน และพวกเขาประกาศว่าออกไปฝึกฝนระยะไกล บังเอิญว่าพวกเขามีกองเรือรบชั้นเงินขนาดกลางและเรือโจมตีเร็วชั้นเงินอีกหกลำ  ฮึ.. ข้าไม่เคยคิดว่าจะเป็นฝูตงคูที่ตายภายใต้เงื้อมมือของนายใหญ่  เขาตายอย่างไม่สูญเปล่าจริงๆ”

ริชาร์ดตื่นเต้นอย่างแน่นอน,  จิ้งจอกบูรพาฝูตงคูคือแม่ทัพที่มีชื่อเสียง และนี่คือผลสำเร็จที่ยิ่งใหญ่  เขาได้รับคัดเลือกมาโดยถังเทียน ดังนั้นจึงนับถือถังเทียนมากอยู่แล้ว  และเมื่อคิดว่าจิ้งจอกบูรพาตายภายใต้เงื้อมมือถังเทียน  เขาคิดว่าไม่ใช่เรื่องน่าอัปยศ

 “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า มันแน่อยู่แล้ว พ่ายแพ้ข้า ถือเป็นบุญหัวเขาแล้ว!”  ถังเทียนพูดอย่างมีความสุข เขาเชิดจมูกขึ้นฟ้า

ปิงยังคงเฉยเมย  เขาไม่เคยได้ยินชื่อของฝูตงคู  เขาไม่สนใจแม่ทัพอย่างนั้น  เมื่อเห็นว่าริชาร์ดเป็นเช่นไร  เขารู้สึกไม่พอใจ  ‘ฮึ่ม... เจ้าหมอนี่  จอมประจบประแจงจริงๆ’

 ‘แต่, ทวีปฉีโจว...’

แววเย็นชาฉายผ่านดวงตาของปิง และรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเย็นชามากขึ้น

ภายในหอประชุมป้อมไพรกระบี่

 “พวกท่านจะทำแบบนี้ไม่ได้!”  ตัวแทนของทวีปฉีโจวโบกมือพัลวัน  ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ตัวแทนของทวีปอื่นยินดีต่อความหายนะของทวีปฉีโจว  สถานการณ์ต่อหน้าพวกเขาสร้างความพอใจให้พวกเขา  สะพานลอยทะเลแสงเป็นเค้กชิ้นโต  ยิ่งมีคนแบ่งปันน้อยลง ก็ยิ่งได้ผลประโยชน์มาก  ดังนั้นเมื่อปิงปฏิเสธทวีปฉีโจว จึงแทบทำให้ทุกคนเห็นด้วย

ถังเทียนไม่สนใจเรื่องต้องการแบ่งปันผลกำไรพวกเขาหลังจากโจมตีทวีปซางโจว แล้วยังจะมีดีอะไรอีก?  ปิงยืนอยู่ข้างเขา พ่นบุหรี่อย่างไม่สนใจคนที่เหลือ  ไม่ว่าจะเป็นปิงหรือถังเทียน  พวกเขาไม่ใช่คนที่จะกลับมาทำดีต่อคนชั่วร้าย และพวกเขาไม่เก็บงำความเกลียดไว้ในเวลาข้ามคืน

 “พวกเจ้าทุกคนจะต้องเสียใจ!”  ตัวแทนของทวีปฉีโจวกล่าวขึ้นทันที  “จะไม่มีใครละเลยความคงอยู่ของทวีปฉีโจวได้!”

เขาตัดสินใจแล้ว เมื่อเขากลับไปยังทวีปของเขา  เขาจะต้องหาทางหยุดพันธมิตรของทวีปซางโจว

ทันใดนั้น บริวารคนหนึ่งพรวดพราดเข้ามาในหอประชุม สีหน้าของเขาซีดขาว  เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ทุกคนมองดูเขา และตัวแทนผู้นั้นมองดูเขาด้วยความโกรธและตวาดลั่น “ใครอนุญาตให้เจ้าเข้ามา!”

 “นายท่าน,  แย่แล้ว...”  บริวารของเขาตัวสั่น

ทุกคนเอียงหูฟังกันหมด  มีแต่ปิงที่ยังเฉยเมย สูบบุหรี่ต่อไป

สีหน้าที่เย้ยหยันของทุกคนทำให้ตัวแทนผู้นี้โกรธมากยิ่งขึ้น  เผียะ, เขาตบบริวารของเขาและตะคอก “ฟ้าถล่มหรืออย่างไร? เจ้าจะตื่นเต้นไปทำไม?  กลับไปส่องกระจกดูสารรูปการกระทำของเจ้าเสียบ้าง!”

 “นายท่าน...”  บริวารไม่สนใจรอยฝ่ามือบนใบหน้าของเขา  และกล่าวต่อ  “โจรสลัด.. มีโจรสลัด, มันจบแล้ว, ทวีปฉีโจวจบแล้ว วังฉีตะวันออกถูกเผาราบเป็นหน้ากลอง..”

พรึ่บ... ตัวแทนทั่วทั้งหอประชุมลุกขึ้นพรวดพราด   ทุกคนอยู่ในอาการตกใจ....

วังฉีตะวันออกที่เป็นที่พักอยู่ของเจ้าทวีปฉีโจวถูกเผาจนราบ  หมายความว่าทวีปฉีโจว... ถูกทำลาย!

ตัวแทนของทวีปฉีโจวรู้สึกเหมือนกับว่าเขาถูกต่อยที่หัว  โลกหมุนคว้างไปหมดกว่าจะรู้สึกตัวได้ก็เป็นเวลานาน  เขาหันไปชี้หน้าถังเทียนและหัวเราะอย่างขมขื่น “จะ..เจ้า... อำมหิตนัก...”

ถังเทียนจ้องตอบทันทีและพูดอย่างเฉื่อยชา  “เจ้าเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ก็อย่าตำหนิข้าที่เอาคืนเจ้า”

ทั่วทั้งหอประชุมเงียบทันที  ตัวแทนทั้งหมดของแต่ละทวีปมองดูถังเทียนด้วยความกลัว

แม้แต่ตัวแทนของทวีปฉีโจวก็ไม่คิดว่าถังเทียนจะยอมรับ  แต่การไม่นำพาอย่างชัดเจนเช่นนี้  ทำให้เขารู้สึกโกรธยิ่งขึ้น  อ๊ากกกก... เขากระอักโลหิตออกมาเต็มปาก

 “แค่ก  แค่ก  แค่ก!”

เสียงไอดังทำลายความเงียบ  หลังจากได้ยินคำพูดของถังเทียน  ปิงอัดควันจนเต็มที่เตรียมจะพ่นออกมาก็ต้องไอสำลักควันทันที  เขาด่าถังเทียนในใจขณะไอ  ‘เจ้างี่เง่าเอ๊ย, ไปยอมรับแบบนั้นได้ยังไง?  ถ้าข้ารู้เร็วกว่านี้  ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าเด็กโง่นี่พูดแน่...’

หลังจากแน่ใจว่าเป็นฝีมือของทวีปฉีโจวแล้ว  ปิงส่งสือเซินออกไปและทำเลียนแบบศัตรูของพวกเขาปลอมตัวเป็นโจรสลัดและบดขยี้ทวีปฉีโจว  ใครจะรู้กันว่าถังเทียนห้าวยิ่งกว่า  เมื่อได้ยินแผนของปิง เขาไม่พูดอะไรสักคำ  เขาไปหาโจรสลัดที่แท้จริง  ติดต่อกับเหลียนปั่วจวินผ่านซัวปี่ ใช้อาวุธเรือรบที่สร้างจากทองดำร้อยชุดจ้างโจรสลัดมังกรดำ

ในที่สุดปิงก็เห็นจอมโหดถังสู้ยังไง

หลังจากสูญเสียฝูตงคูและกองเรือไปแล้ว ทวีปฉีโจวก็อ่อนแอลงมาก  พวกเขาจะรับมือกับเหลียนปั่วจวินและกองกำลังปีศาจทวีปโยวโจวของสือเซินได้อย่างไร?  กองทัพทวีปฉีโจวแตกสลายอย่างรวดเร็ว  เหลียนปั่วจวินและสือเซินหาจุดอ่อนของพวกเขาและตะลุยฆ่าจนถึงวัง

ความจริงผลที่ได้ออกมาเกินคาดถังเทียนไปมาก  แต่เขาไม่ได้รู้สึกผิดแม้แต่น้อย

แต่ในขณะนั้น ทุกคนมองดูถังเทียนด้วยความกลัว  เหมือนกับว่ากำลังเห็นปีศาจร้ายจากนรก

ถังเทียนไม่สนใจ  ทวีปฉีโจวตะวันออกเป็นศัตรูในใจเขาไปแล้ว  เขาจะไม่มีทางผ่อนปรนกับศัตรู!  ถังเทียนผู้ใจร้อนไม่รู้สึกละอายแต่อย่างใด  เขาลุกขึ้นยืนและมองดูตัวแทนทุกคน ใบหน้าแฝงแววอำมหิต

 “ในฐานะสหาย เราจะแบ่งปันอาหารร่วมกัน,  ถ้าเป็นศัตรู ก็ต้องตาย  แล้วพวกท่านจะเลือกเป็นสหายหรือศัตรู?”