Panlong เล่มที่ 10 บาลุค – ตอนที่ 15 ต่อกรกับโอเซนโน

เล่มที่ 10 บาลุค – ตอนที่ 15 ต่อกรกับโอเซนโน

เกล็ดมังกรและหนามแหลมคมเริ่มงอกและครอบคลุมร่างของลินลี่ย์อย่างรวดเร็ว  ลินลี่ย์แปลงร่างเป็นมังกร  ชุดน้ำเงินที่คลุมร่างลินลี่ย์ถูกปราณยุทธที่รุนแรงฉีกขาด และเศษผ้าขาดปลิวลอยอยู่รอบตัวตัวลินลี่ย์

 “ไป!”  ตาสีทองเข้มของลินลี่ย์จ้องมองโอเซนโน

เศษผ้าชุดสีน้ำเงินที่ขาดเหล่านั้นพุ่งเข้าใส่โอเซนโนเหมือนกับลูกธนูทันที  ขณะนั้นเองบีบีซึ่งอยู่เบื้องหลังลินลี่ย์หายทันทีและข้ามผ่านมาในระยะหลายร้อยเมตร..

เพียงแค่พริบตาเดียว

บีบีที่ตัวยาวครึ่งเมตรปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าโอเซนโนทันที  “ชรีคคคค!”  เสียงกรีดร้องแสบแก้วหูดังก้องท้องฟ้า  ขณะเดียวกันกรงเล็บที่แหลมคมของบีบีตวัดฟันใส่โอเซนโนอย่างดุดัน

 “พรึ่บ”

ร่างของโอเซนโนระเบิดเพลิงดำออกมาจากในร่างของเขาทันที  เพลิงดำคลุมรอบหมัดของเขา และปะทะเข้ากับกรงเล็บที่แหลมคมของบีบี “ปัง!” “ปัง!” เสียงปะทะดังสะท้านแก้วหูดังขึ้นสองครั้ง

 “วืดด!”  โอเซนโนรีบถอยหลังไปร้อยเมตรทันที

บีบีจ้องมองโอเซนโนอย่างโกรธเกรี้ยว  “โอเซนโน, ถ้าเจ้าเก่งจริงก็อย่าหนีสิ”  ขณะที่โอเซนโนอ้าปากเตรียมพูด  ความปั่นป่วนเกิดอยู่ต่อหน้าเขาทันที  ขณะเดียวกันกรงเล็บที่เต็มไปด้วยเกล็ดมังกรกำลังฟันแหวกอากาศมาที่เขาแหลมคมราวกับดาบ

โอเซนโนต้องถอยหลังหลบอีกครั้งหนึ่ง

ถึงตอนนี้ลินลี่ย์จึงได้เผยร่างเต็มของเขา  เขายืนอยู่ในกลางอากาศ มีปราณยุทธสีฟ้า-ดำอยู่รอบตัว  เขากล่าว  “โอเซนโน, ทำไมเจ้าเอาแต่ถอยเล่า?  เจ้าบอกว่าเจ้าจะฆ่าข้าไม่ใช่หรือ?”  เสียงของลินลี่ย์ต่ำมาก  ตาของเขาเหมือนมีดคมกล้าเยือกเย็น  เขามีรูปลักษณ์ที่น่าสะท้านใจ

 “พี่ใหญ่, เพลิงดำของโอเซนโนนั้นทรงพลังมาก  แต่ยังไม่สามารถทะลวงผ่านชีพจรป้องกันท่านได้”  เสียงของบีบีดังขึ้นในใจของลินลี่ย์

 “ข้ารู้,  โอเซนโนยังไม่ได้ใช้วิชาที่ดีที่สุดของเขา”  ลินลี่ย์ระวังตัวมาก

แค่เพียงพลิกมือ โอเซนโนชักกระบี่ยาวเรียวสีดำสนิทออกมาเล่มหนึ่ง  โอเซนโนจ้องมองลินลี่ย์และบีบีอย่างเย็นชา  มนุษย์และอสูรเวทของเขา  “ตอนนี้ ข้าต้องการดูว่าพวกเจ้าจะแข็งแกร่งมากเพียงไหน  แน่นอนว่าพวกเจ้าคู่ควรให้ข้าชักกระบี่สู้”

ลินลี่ย์และบีบีอยู่ที่ด้านหนึ่ง  โอเซนโนอยู่อีกด้านหนึ่ง  ต่างคนต่างจ้องมองกัน

ชาวเมืองเอกเชอรี่กลั้นหายใจจ้องมองการสู้รบครั้งนี้  นี่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนนับตั้งแต่แคว้นเชอรี่ก่อตั้งขึ้น

 “ลุยกันเถอะ”  เสียงของลินลี่ย์ดังขึ้นในใจของบีบี และทั้งสองพุ่งเข้าหาโอเซนโนพร้อมกัน  ดาบหนักอดาแมนเทียมในมือของลินลี่ย์เปล่งรัศมีสีฟ้า ฟันใส่โอเซนโนอย่างคล่องแคล่ว

เมื่อเห็นบีบีและลินลี่ย์โจมตีเขาพร้อมกัน โอเซนโนตัดสินใจทันที  “อสูรเวทที่ชื่อบีบีนี้ไวมากกว่าเขา ลินลี่ย์ก็ไวกว่าเราเล็กน้อยเช่นกัน  ข่าวกรองของเราได้มาผิดอย่างนั้นหรือ?”

ร่างของลินลี่ย์ดูเหมือนลอยไปข้างหน้าอย่างนุ่มนวลเหมือนกับว่าช้ามาก  แต่ก็เหมือนกับว่าเร็วมาก ดูน่าทึ่ง

การรู้แจ้งกฎแห่งธาตุลมของเขาลึกซึ้งมากขึ้น ทำให้ลินลี่ย์เร็วขึ้นเช่นกัน

บีบีมาถึงหน้าโอเซนโนก่อน โอเซนโนเพียงแต่ยืนอยู่กับที่ในกลางอากาศไม่ขยับแม้แต่น้อย  ปล่อยให้บีบีตวัดกรงเล็บใส่เขา  แต่ดาบในมือของโอเซนโนเป็นประกายวูบทันที จากนั้นฟันใส่กรงเล็บบีบี

 “แคร้ง!”

เสียงโลหะปะทะกัน  ร่างของโอเซนโนกระเด็นถอยหลังไปเกือบร้อยเมตร แต่บีบียืนอยู่กับที่ไม่ขยับแม้แต่น้อย

 “บีบี” ลินลี่ย์มีความรู้สึกไม่ดี

 “พี่ใหญ่, ระวังให้ดี ดาบของเขาแฝงด้วยพลังโจมตีวิญญาณ”  บีบีเตือนเขา  “ตอนนั้น ศีรษะข้ารู้สึกมึนไปชั่วขณะ”

ลินลี่ย์ยิ่งเพิ่มความกังวล  โจมตีทางพลังจิต?

อย่างไรก็ตาม จากสิ่งที่ลินลี่ย์สามารถบอกได้  โอเซนโนนี้เป็นนักสู้ระดับเซียน  มีแนวโน้มว่าพลังจิตของเขาคงไม่แข็งแกร่งมาก  นี่เป็นเหมือนกับโอลิเวอร์มาก สามารถโจมตีที่จิตได้  มีพลังจิตเท่ากับจอมเวทระดับแปด  ดังนั้น การโจมตีทางจิตนี้ไม่ได้อันตรายมากต่อคนที่พลังจิตแข็งแกร่ง

 “พลังจิตของข้าถึงระดับเก้าแล้ว ข้ายังสามารถรับพลังโจมตีได้”  ลินลี่ย์ไม่ลังเลแม้แต่น้อยตวัดดาบหนักอดาแมนเทียมโจมตีอีกครั้ง  ขณะที่บีบีสะบัดหัวสองสามครั้ง  จากนั้นส่งเสียงกรีดร้องและบุกโจมตีใส่โอเซนโนอีกครั้ง

ร่างของโอเซนโนกระพริบวูบ  ขณะที่เขาเคลื่อนเข้ามาที่ด้านหน้าลินลี่ย์โดยตรง

 “ควั่บ”  ดาบหนักอดาแมนเทียมหวดฝ่าอากาศอย่างสง่างามฟันลงที่ตัวของโอเซนโนทันที  ดูเหมือนดาบดำของโอเซนโนจะแทงทะลวงมิติในตัวมันเองได้ พุ่งเข้าดาบหนักอดาแมนเทียมด้วยความเร็วเหลือเชื่อ

ดาบหนักอดาแมนเทียมและดาบดำปะทะกัน

ร่างลินลี่ย์กระเด็กถอยหลังและเขาสะบัดศีรษะด้วยความเจ็บปวด

 “ครืนนนน...”  พลังสั่นสะเทือนที่น่าทึ่งและน่าสะพรึงกลัววิ่งผ่านไปตามดาบดำและโจมตีใส่โอเซนโน  มันทะลวงผ่านชั้นเพลิงดำป้องกันตัวของโอเซนโนโจมตีเข้าที่อวัยวะภายในของเขา  พลังสั่นสะเทือนที่ทรงพลังและน่าหวาดกลัวทำให้อวัยวะภายในของโอเซนโนสั่นสะเทือนรุนแรง

 “อึ้ก”  โอเซนโนกระอักโลหิตเต็มปาก

โอเซนโนจ้องมองลินลี่ย์อย่างเหลือเชื่อ  เขาไม่คาดเลยว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บรุนแรงจากการเข้าปะทะครั้งแรกกับลินลี่ย์

 “ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นในเวลาอื่น  บางทีข้าคงไม่สามารถทนรับได้  พลังโจมตีของลินลี่ย์ผู้นี้ทรงพลังน่ากลัวเกินไป  พลังป้องกันของข้าใช้ไม่ได้ผล”  ตอนนี้โอเซนโนตระหนักได้ว่าลินลี่ย์น่ากลัวขนาดไหน  “คาดไม่ถึงเลยว่าข้าจะต้องเอาสุดยอดไม้ตายมารับมือลินลี่ย์”

ตอนนี้อาการปวดศีรษะของลินลี่ย์ดีขึ้นบ้างแล้ว

 “พลังโจมตีทางจิตวิญญาณที่น่ากลัวเหลือเกิน”  ลินลี่ย์ใจสั่นสะท้าน  “มันไม่ใช่แค่การโจมตีเท่านั้น  แต่ยังมีพลังลวงตาได้อย่างน่าทึ่ง”

 “ตาย!”  บีบีพุ่งเข้าหาโอเซนโนอย่างดุร้าย  ปลายเขี้ยวของเขากัดเข้าที่ร่างของโอเซนโน   แต่บีบีกลับทะลุผ่านร่างของโอเซนโนไป  ‘โอเซนโน’ ยังคงมีร่างคงเดิม

 “มีสองคนเหรอ?”

ลินลี่ย์จ้องมองด้วยความประหลาดใจ  ทันใดนั้นมีโอเซนโนสองร่างยืนอยู่ในกลางอากาศและพวกเขาไม่ใช่ภาพลวงตา  ทั้งสองเป็นร่างจริง

 “ร่างมายา?”  ลินลี่ย์ไม่อยากจะเชื่อ

โอเซนดนสองร่างเคลื่อนไหวทันที เปลี่ยนเป็นโอเซนโนสี่ร่าง  นี่แตกต่างจากวิชาของโอลิเวอร์ซึ่งอาศัยการเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงสร้างภาพลวงตา  แต่โอเซนโนทั้งสี่ร่างนี้เป็นร่างจริง  พลังจิตของลินลี่ย์ตรวจสอบร่างทั้งสี่ของโอเซนโนและรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายพลังของเขา

 “นี่.. เกิดอะไรขึ้นในโลกกันแน่?”  ลินลี่ย์ไม่อยากจะเชื่อ

โอเซนโนทั้งสี่ร่างยืนอยู่ในกลางอากาศกำลังจ้องมองลินลี่ย์  ทั้งสี่ร่างต่างก็พูดพร้อมกัน  “ลินลี่ย์, เจ้ามีฝีมืออยู่บ้างจริงๆ  เจ้าบังคับให้ข้าต้องใช้วิชานี้ เพียงแค่นั้น เจ้าก็เห็นแล้วว่าเมื่อเจ้าโจมตีข้า  เจ้าจะพบว่าร่างของข้าคือภาพลวงตา  แต่เมื่อข้าโจมตีเจ้า  เจ้าจะพบว่า... ร่างของข้าคือของจริง  กล่าวอีกอย่างก็คือ ข้าโจมตีเจ้าได้  แต่เจ้าไม่สามารถทำอะไรข้าได้  ... เจ้าหลีกเลี่ยงความตายไม่ได้แน่”

โอเซนโนทั้งสี่ร่างบินเข้าหาลินลี่ย์ด้วยความเร็วสูง

 “ตาย!”  ลินลี่ย์บินเข้าหาหนึ่งในสี่ร่างนั้นด้วยความเร็วสูง  แต่ทันใดนั้น ลินลี่ย์ใช้ดาบหนักอดาแมนเทียมฟันใส่อีกร่างหนึ่ง

สัจจธรรมแห่งธาตุลม – พลังคลื่น 150 ชั้น

อย่างไรก็ตาม เหมือนกับว่าเขาไม่ได้ฟาดหวดโดนอะไรนอกจากอากาศ  ดาบหนักอดาแมนเทียมของลินลี่ย์ผ่านร่างของโอเซนโนไป ไม่ได้ทำร้ายเขาแม้แต่น้อย  แต่จากนั้นมีโอเซนโนอีกคนหนึ่งปรากฏตัวฟันใส่ลินลี่ย์  และลินลี่ย์ใช้ดาบหนักอดาแมนเทียมป้องกันไว้ได้อย่างรวดเร็ว

 “ปัง!”

ลินลี่ย์ถูกกระแทกกระเด็นอีกครั้ง  และศีรษะของเขารู้สึกมึนงงอีกครั้ง

 “เป็นไปได้อย่างไรกัน?  จะมีคนที่มีพลังแปลกประหลาดแบบนั้นได้อย่างไรกัน?”  ลินลี่ย์ไม่กล้าเชื่อเรื่องนี้  แม้เมื่อตอนรับมือเฟนหรือเดลี่  ลินลี่ย์ก็ยังไม่รู้สึกสิ้นหวังแบบนี้  เขาไม่สามารถโจมตีคู่ต่อสู้ของเขา  แต่คู่ต่อสู้ของเขากลับโจมตีเขาได้ง่ายดายอย่างนั้นหรือ?  นี่มันอะไรกัน?

 “โอเซนโน, อย่าหลอกตัวเองหน่อยเลย”

เสียงของบีบีดังขึ้น  ลินลี่ย์หันไปมองบีบี  ตาน้อยๆ ของบีบีจ้องมองโอเซนโน  “คนอื่นไม่สามารถโจมตีเจ้าได้หรือ?  ถ้าคนสี่คนโจมตีเจ้าทั้งสี่ร่างพร้อมกัน บอกข้าซิว่า พวกเขาจะโจมตีเจ้าได้ไหม?”  ดูเหมือนบีบีจะค่อนข้างคุ้นเคยกับวิชานี้

โอเซนโนทั้งสี่ร่างควงดาบสีดำ

 “ดูเหมือนว่าเจ้าจะเข้าใจวิชานี้ด้วยหรือ?”  โอเซนโนหัวเราะเยือกเย็น

 “แน่นอน  อย่าลืมสิว่า ข้าก็คืออสูรเวทสายธาตุมืด”  ร่างบีบีกระพริบทันที และจากนั้นก็แยกออกเป็นสองร่างเช่นกัน  บีบีทั้งสองร่างยืนอยู่ในกลางอากาศ โอเซนโนก็ตะลึง ลินลี่ย์ก็ตกใจเช่นกัน

พี่น้องบาร์เกอร์กำลังมองดูเหตการณ์ทั้งหมดนี้จากข้างล่าง

 “นั่นมันเรื่องบ้าอะไรกัน?”  เฮเซอร์มองดูเกทส์

เกทส์ส่ายศีรษะผิดหวัง  “การต่อสู้ครั้งไม่ใช่เรื่องที่พวกเราเข้าใจหรือเข้าไปพัวพันได้  ได้แต่ดูเฉยๆ เท่านั้น”

ลินลี่ย์บินเข้าหาบีบีทั้งสองร่าง  ขณะที่บีบีพูดกับลินลี่ย์  “พี่ใหญ่! มีความเกี่ยวพันพื้นฐานของพลังโจมตีของธาตุมืด  มีชื่อวิชา ‘อำพรางเดินหน’ เมื่อวิชาอำพรางเดินหนมีผู้ฝึกได้ลึกซึ้งพอ ก็จะเปลี่ยนไปเป็นวิชาร่างเงา  วิชาร่างเงาทำให้ร่างของผู้ใช้วิชานี้สามารถผสานเข้ากับเงาของพวกเขาเอง  อย่างไรก็ตาม... มีระดับวิชาซึ่งสูงส่งยิ่งกว่าวิชาร่างเงา  ซึ่งรู้จักกันในชื่อวิชาร่างเงา ร่างมายา นี่คือวิชาที่มีแต่ระดับเซียนเท่านั้นที่ฝึกกันได้”

 “อย่างไรก็ตาม วิชาร่างเงาร่างมายาของโอเซนโน มีพลังสูงส่งกว่าของข้า!”  บีบีกล่าว

 “งั้นนี่ก็คือวิชาที่รู้จักกันในชื่อว่า ‘วิชาร่างเงาร่างมายาอย่างงั้นใช่ไหม?”  โอเซนโนขมวดคิ้ว

 “เจ้าไม่รู้หรือ?”  บีบีมองดูโอเซนโน

โอเซนโนได้แต่เงียบ  ความเป็นจริงก็คือขณะที่โอเซนโนกำลังฝึกกฎธรรมชาติธาตุมืด  เขาค่อยพัฒนาวิชาร่างมายานี้ขึ้นมา  เพราะชื่อของมัน เขาจึงตัดสินใจเรียกชื่อวิชานี้ง่ายๆว่าวิชาร่างมายา

วิชาร่างเงาร่างมายา

ความเข้าใจพื้นฐานของวิชาร่างเงาร่างมายาก็คือสร้างเงาหนึ่งจากอีกเงาหนึ่ง และจากนั้นปล่อยให้ร่างจริงเปลี่ยนตำแหน่งจากบรรดาร่างเงาไหนก็ได้ทุกเมื่อ

เพียงแค่นั้น เมื่อลินลี่ย์โจมตีหนึ่งในร่างมายา  โอเซนโนก็สลับที่กับอีกร่างเงาหนึ่ง และจากนั้นก็โจมตีลินลี่ย์  เขาสลับถอยหลังไป

วิชานี้ทรงพลังมาก  แต่เมื่อเผชิญกับวิชาระดับเทพของเทพนักรบ  มันจะไร้ประโยชน์

 “บีบี, เจ้าเรียนรู้วิชานี้มาเมื่อไหร่?”  ลินลี่ย์ถามในใจ

 “อสูรเวทสายธาตุมืดเกิดมาก็รู้เวทสายธาตุมืดบางอย่างแล้ว และเชี่ยวชาญพลังโจมตี ต่อเมื่อบรรลุถึงระดับเซียนข้าจึงสามารถใช้วิชาร่างเงาร่างมายได้  น่าเสียดายที่ข้ายังทำได้ไม่ดีเท่าโอเซนโน” บีบีพูดพลางถอนหายใจ อสูรเวทเกิดมาพร้อมกับความสามารถพิเศษบางอย่าง  ทักษะเวท  ยิ่งเป็นอสูรเวทที่ทรงพลังก็ยิ่งมีเวทที่ทรงพลังมาก

ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจเช่นกัน

 “และเจ้ารู้แล้วจะทำอะไรได้?  เจ้ายังจะต้องตายอยู่ดี!”  ร่างโอเซนโนทั้งสี่เคลื่อนไหวพร้อมกัน  เป้าหมายก็คือ...ลินลี่ย์!  ร่างของโอเซนโนทั้งสี่โจมตีพร้อมกัน  และลินลี่ย์ก็ถอยหลังอย่างรวดเร็ว  หนึ่งต่อสี่  เขาจะสู้กับพวกมันได้อย่างไร?  เขาสามารถป้องกันได้หนึ่ง  แต่ร่างจริงก็ยังจะเป็นหนึ่งในสาม

ถ้าเขาสู้ตรงๆ  เขาคงจะแพ้แน่นอน

 “ชรีคคค!”  ขณะที่ลินลี่ย์ถอย ร่างบีบีสองร่างกรีดร้องขณะพุ่งเข้าโจมตีอย่างดุร้าย

ร่างบีบีทั้งสองร่างว่องไวอย่างน่าประหลาด  ร่างบีบีทั้งสองเข้าร่วมต่อสู้อย่างดุเดือดกับร่างโอเซนโนทั้งสี่  แต่เนื่องจากโอเซนโนสามารถเลือกได้ระหว่างเงาร่างมายาทั้งสี่  เขาจึงหลบเลี่ยงบีบีได้อย่างง่ายดาย

 “ปัง!”  ร่างบีบีทั้งสองปลิวกระเด็นถอยหลัง

 “บีบี เร็วเข้า มาหาข้า  และฟังคำสั่งข้าให้ดี”  ลินลี่ย์ในตอนนี้กำลังยืนอยู่บนถนนเชอรี่สายหนึ่ง  เมื่อยืนอยู่บนพื้น เขาเงยหน้าขณะจ้องมองโอเซนโนในกลางอากาศ รอคอยให้โอเซนโนเข้ามาหาอย่างเงียบๆ

บีบีมึนงงอยู่บ้าง  แต่เขาก็บินมาหาลินลี่ย์ด้วยความเร็วสูง

 “พี่ใหญ่, ท่านต้องการจะทำอะไร?”  บีบีถามด้วยความสงสัย

แต่เมื่อบีบีได้ยินเสียงตอบสนองทางใจของลินลี่ย์แล้ว  ตาของเขาเป็นประกายทันที  และบีบีรีบขึ้นไปยืนบนไหล่ของลินลี่ย์  ลินลี่ย์และบีบียืนอยู่บนพื้น จ้องมองร่างของโอเซนโนทั้งสี่  ไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย

 “หืม?  เจ้ามีลูกเล่นอะไรอยู่ในแขนเสื้อกันแน่?”

เมื่อเห็นว่าลินลี่ย์มีความมั่นใจเพียงไหน  โอเซนโนค่อนข้างสงสัย  แต่เมื่อเขาตรวจสอบพื้นที่ด้วยพลังจิต  เขาพบว่าลินลี่ย์และบีบีไม่มีอะไรซ่อนไว้เลย  ไม่มีร่องรอยกับดักใดๆ ทั้งนั้น  นอกจากนี้ สำหรับคนอย่างเขายอดฝีมือที่จะฝึกได้ถึงระดับร่างเงาร่างมายาได้แล้ว  ยังจะกลัวกับดักได้อย่างไร?

 “ฮึ่มมม!”  โอเซนดนแค่นเสียงเย็นชา  ร่างทั้งสี่ไม่ลังเลต่อไป บุกเข้าหาลินลี่ย์ที่ด้านล่างทันที