Panlong เล่ม 14 อสูร – ตอนที่ 30 ตรวจสอบผลงาน

เล่ม 14 อสูร – ตอนที่ 30 ตรวจสอบผลงาน

ในหอประชุมใหญ่ชั้นหนึ่งของปราสาทอสูร มีคนค่อนข้างมากรวมตัวกันรวมทั้งกลุ่มของลินลี่ย์ด้วย

 “แม่นางยูนะ!”  บีบียืนอยู่ข้างหน้าเคาน์เตอร์หัวเราะทักทายพนักงานสาวยูนะ

ยูนะมองดูบีบีด้วยอาการค่อนข้างประหลาดใจและดีใจ และยินต่อลินลี่ย์กับเดเลียที่อยู่ด้านหลังของเขา  “ลินลี่ย์, ข้าเพิ่งจะถอนหายใจนึกว่าในกลุ่มเจ้าจะมีคนรอดมากี่คน  ไม่นึกเลยว่าพวกเจ้าทั้งสามคนจะรอดกลับมาได้หมด  ขอแสดงความยินดีด้วยจริงๆ”

 “เราค่อนข้างโชคดี”  เมื่อใดก็ตามที่ลินลี่ย์คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นนอกเมืองรอยัลวิง เขายังรู้สึกกลัว

เมื่อเขาเผชิญหน้ากับไวนีเซน  ลินลี่ย์พบว่าเขาไม่มีความสามารถต่อต้านได้เลยแม้แต่น้อย  ความแตกต่างในเรื่องพลังของพวกเขามากเกินไป

 “ยูนะ, เราอยู่ที่นี่มานานแล้ว  เมื่อไหร่เราจะมีโอกาสพิสูจน์ได้ว่าเราประสบความสำเร็จในการสอบ?”  บีบีพูดอย่างค่อนข้างกระวนกระวาย  กลุ่มของลินลี่ย์รออยู่ที่ชั้นหนึ่งค่อนข้างนานแล้ว  ยูนะหัวเราะและกล่าว  “อย่าใจร้อน  ตอนนี้พวกเจ้าเป็นอสูรแล้ว  ไม่ใช่แค่เรื่องง่ายๆ กับการติดเหรียญตราให้พวกเจ้า  ยังมีกระบวนการในเรื่องนี้อีก”

ขณะต่อมา....

 “คนที่ประสบความสำเร็จในการสอบเป็นอสูรที่ปราสาทจันทรา ให้ขึ้นไปที่ชั้นสอง!”  ทันใดนั้นบุรุษร่างกำยำผมสั้นสีทองเดินลงมาจากบันไดชั้นที่สองของปราสาทอสูร

 “รีบๆ เลย”  ยูนะพูดพร้อมกับหัวเราะ

 “แม่นางยูนะ  งั้นเราจะขึ้นไปเดี๋ยวนี้”  บีบีหัวเราะ

ทันใดนั้นคนในกลุ่มลินลี่ย์ยี่สิบกว่าคนเดินขึ้นบันไดไปชั้นที่สองของปราสาทอสูร  หอประชุมหลักของชั้นที่สองนี้เล็กกว่าหอประชุมใหญ่ชั้นแรก  และมีห้องหลายห้องที่นี่เช่นกัน  กลุ่มของลินลี่ย์ถูกบุรุษล่ำสันผมสั้นสีทองพาไปที่ห้องดำ

ภายในห้องดำมีคนนั่งอยู่สามคน

 “พวกเจ้าทุกคน จงก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวและเอาแหวนจันทราออกมาขณะรับตราอสูร”  หนึ่งในพวกเขาเป็นชายวัยกลางคนชุดดำพูดขึ้นเสียงชัดเจน

ทันใดนั้น ผู้เข้าสอบก้าวมาข้างหน้าทีละคนและเอาแหวนจันทราออกมาแลก เริ่มกระบวนการแต่งตั้งอสูร  แต่เห็นได้ชัดเจนว่าพิธีการซับซ้อนมาก โชคดีที่บุรุษชุดดำดำเนินการได้ค่อนข้างเร็ว  และเขาสามารถดำเนินกับแต่ละคนในเวลาไม่กี่นาที

 “คนต่อไป!” บุรุษชุดดำกล่าว

ถึงรอบของลินลี่ย์

ลินลี่ย์ยื่นแหวนจันทราของเขาพร้อมกับการผนึกตราอสูรก็เสร็จเช่นกัน

 “ชื่อ” บุรุษชุดดำกล่าว

 “ลินลี่ย์”  ลินลี่ย์กล่าว

และจากนั้นลินลี่ย์รู้สึกว่าตลอดทั้งร่างสั่น  ดังนั้นบุรุษชุดดำเรียกสนามพลังเทพของเขาและใช้ตรึงลินลี่ย์ขณะป้องกันบุคคลภายนอก

 “ข้าต้องประทับรัศมีวิญญาณของเจ้า”  บุรุษชุดดำดึงลูกปัดสีเขียวขนาดปลายเล็บพร้อมกับการพลิกมือ จากนั้นใส่ลูกปัดสีขียวที่ตัวลินลี่ย์  ลูกปัดเขียวเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเทาในระดับที่เห็นได้

ขณะต่อมาลูกปัดทั้งหมดก็เปลี่ยนเป็นสีเทา

 “รัศมีวิญญาณ? อะไรกันนี่?”  ลินลี่ย์ถามอย่างสงสัย

ผู้อาวุโสชุดดำมองดูเขา จากนั้นพูดอย่างสงบ  “นี่คือสิ่งที่เรียกกันว่า ‘หินสะท้อนวิญญาณ’ มันสามารถดูซับรอยพิมพ์ของรัศมีวิญญาณได้  ยอดฝีมือทั้งหมดมีรัศมีวิญญาณแตกต่างกัน  ตราบใดที่เรามี ‘หินสะท้อนวิญญาณ’ กับรัศมีวิญญาณของเจ้า เราจะสามารถยืนยันสถานะของเจ้าได้”

ลินลี่ย์อดรู้สึกประหลาดใจไม่ได้

งั้นก็มีของแบบนี้อยู่ในโลกจริงๆ

อย่างไรก็ตาม ค่อยสมเหตุผล เมื่อเขาอยู่ในทวีปยูลาน นักเล่นแร่แปรธาตุบางคนสามารถสร้างสิ่งของที่ทำให้ลินลี่ย์ประหลาดใจได้  ในแดนนรกทำให้มีความรู้สึกว่าของหลายอย่างที่มีความซับซ้อนมีอยู่

 “นี่คือตรานักสู้อสูรของเจ้า  ขณะนี้ นี่คือตราอสูรชั้นสองของเจ้า จงผูกสัญญาด้วยเลือดของเจ้า”  บุรุษชุดดำสั่ง

เมื่อเห็นเหรียญตราอสูร ลินลี่ย์อดทำตาเป็นประกายไม่ได้  นี่คือข้อพิสูจน์ว่าเขาเป็นอสูรคนหนึ่งแล้วในตอนนี้

 “ตราอสูรชั้นสอง?”  ลินลี่ย์ค่อนข้างประหลาดใจ  ตราอสูรชั้นสองนี้คือเหรียญตราสีฟ้าเป็นสิ่งที่ลินลี่ย์ไม่เคยเห็นอสูรใส่มาก่อน

บุรุษชุดดำหัวเราะอย่างใจเย็น  “ตราอสูรชั้นสองนี้จะเก็บไว้ที่ปราสาทอสูรของเรา  เมื่อตราอสูรชั้นสองของเจ้ากลายเป็นวัตถุไร้เจ้าของ  เราจะได้รู้ว่าเจ้าตาย”

ตอนนี้ลินลี่ย์เข้าใจแล้ว

นี่เป็นเพียงของเล่นใช้ตัดสินว่าคนยังอยู่หรือตาย

เขาผูกสัญญาด้วยเลือดทันทีจากนั้นติดตราอสูรหลักไว้ที่อกเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการของลินลี่ย์  ลินลี่ย์หลอมรวมตราอสูรนี้เข้ากับเกราะชีพจรป้องกันของเขา  ที่สำคัญชุดนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าผลผลิตของเกราะชีพจรป้องกัน

ข้างนอกปราสาทอสูร

 “ลินลี่ย์, ในอนาคต เจ้าจะรั้งอยู่ในเมืองรอยัลวิงไหม?”  เรจินาพูดกับลินลี่ย์  “ข้าเป็นหนี้เจ้าสองแสนศิลาดำ ขอเวลาสักหน่อย แล้วข้าจะใช้คืนให้” เรจิน่าไม่อยากเป็นหนี้คนอื่น

 “ไม่จำเป็น  เราจะออกจากเมืองรอยัลวิงในไม่ช้า”  ลินลี่ย์พูดตามตรง

 “จากไป?  เจ้าจะไปไหน?” เรจิน่ารีบกล่าว  “ไกลหรือเปล่า?”

ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีมองกันเอง จากนั้นบีบีหัวเราะให้เรจิน่า  “เรจิน่า เราสามคนต้องการเดินทางไปทั่วทวีปเรดบุด และจากนั้นจะข้ามทะเลหมอกดาวและไปทั่วแดนนรกนี้ เจ้าถามเรา แล้วอย่างนี้เราไปไกลหรือเปล่า?”

เรจิน่าตกใจหนัก

แม้แต่เทพชั้นสูงหลายคนในแดนนรกก็ยังไม่เคยไปเยี่ยมทวีปอื่น

ที่สำคัญ ห้าทวีปแต่ละทวีปของแดนนรกกว้างใหญ่ไพศาลมาก พอที่จะสลักโลกเล็กๆ เป็นของตนเองได้ ไม่มีเหตุผลพิเศษ คนโดยทั่วไปจะไม่เสี่ยงไปทวีปอื่น

 “อย่างนั้น ข้า..แต่ข้า..”  เรจินาไม่รู้ว่านางควรจะจ่ายหนี้สองแสนศิลาดำยังไง

 “เฮ้ เฮ้ ไม่ต้องรีบร้อน  เมื่อเราพบกันอีก ค่อยใช้คืนเราก็ได้”  บีบีหัวเราะขณะพูด

 “ก็ได้ ขอบคุณจริงๆ ที่พวกเจ้าช่วยข้าในครั้งนี้” เรจิน่ามองดูตราอสูรที่อกนาง  นางอดรู้สึกว่ายิ่งใหญ่ไม่ได้  นางกลายเป็นอสูรคนหนึ่ง.. นี่คือสิ่งที่นางใฝ่ฝันมาหลายปีแล้ว

ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีอำลาเรจินาและจากนั้นไปที่ร้านอาหารเลี้ยงฉลองชัยชนะก่อน จากนั้นกลับไปที่พักของพวกเขา  ค่าเช่าห้องที่กลุ่มของลินลี่ย์จ่ายคำนวณปีต่อปี

ภายในลานว่างของที่พักของลินลี่ย์  ทั้งสามคนนั่งอยู่บนโต๊ะหิน

 “ตอนนี้เราต้องมาคำนวณให้ดีถึงความมั่งคั่งที่เรามี”  บีบีพูดอย่างตื่นเต้น  เพียงเขาพลิกมือแหวนมิติก็ร่วงลงบนโต๊ะส่งเสียงดัง แหวนทั้งเจ็ดวงส่องแสงภายใต้ดวงอาทิตย์สีแดงเลือดสะท้อนแสง

 “ข้าก็มีบางส่วน” เดเลียหัวเราะขณะที่แหวนมิติสองวงร่วงลงบนโต๊ะหิน

เมื่อเห็นเช่นนี้ลินลี่ย์อดหัวเราะไม่ได้

ปฏิบัติการปราสาทจันทราภายใต้คำสั่งของอสูร  กลุ่มของลินลี่ย์ช่วยงานในฐานะเป็นหน่วยหน้ากล้าตายและต้องถูกธนูสังหารเทพโจมตีถึงสองระลอก  บีบียังรวบรวมศพเทพแท้ได้สี่ศพ ขณะที่เดเลียรวบรวมได้สองศพ  หลังจากพวกเขาร่วมสู้รบหลายครั้ง

และไม่นานนี้ที่ด้านนอกเมืองรอยัลวิงหลังจากฟังประกาศจากไวนีเซน  ทุกคนก็เริ่มสู้รบกันเอง

เทพแท้เกือบร้อยคนสู้กันเองจนตาย เหลืออยู่เพียงราวๆ สามสิบคน  ลำพังกลุ่มของลินลี่ย์ฆ่าได้มากกว่าสิบคน  เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะรวบรวมศพเหล่านี้ไว้ได้มากเช่นกัน

 “พี่ใหญ่, ท่านมีมากที่สุด”  บีบีกล่าว

ลินลี่ย์พลิกมือแหวนเก็บของสิบเอ็ดวงร่วงลงบนโต๊ะหิน  บรรดาแหวนสิบเอ็ดวงมีสามวงได้รับจากภายในปราสาทจันทรา  ขณะที่อีกแปดวงได้รับมาตอนการต่อสู้ชุลมุน  แต่บรรดาแหวนที่มีค่ามากที่สุดก็คือแหวนจันทราดำ!

 “สมบัติของแหวนจันทราดำนี้เป็นไปได้ว่าจะมากกว่าแหวนวงอื่นรวมกัน!” ลินลี่ย์ถอนหายใจ

นี่คือแหวนจันทราของนักรบชุดดำที่ตายไป

นักรบชุดดำเป็นเทพชั้นสูงกันทุกคน  นอกจากนี้พวกเขายังค่อนข้างฝีมือดี  เป็นธรรมดาที่สมบัติของพวกเขาจะมีความสำคัญเช่นกัน

 “เราตรวจสอบสมบัติในแหวนจันทราดำนี้แล้ว เงินศิลาดำจำนวนหนึ่ง และเฉพาะเงินอะซูไรท์ก็มีมูลค่าเก้าสิบล้านแล้ว  นอกจากนี้ยังมีมุกวิญญาณทองและสมบัติอื่นๆ ซึ่งมีมูลค่าเกินกว่าร้อยล้านศิลาดำ”  บีบีพูดอย่างตื่นเต้น  “ตอนนี้ เรามาตรวจสอบแหวนอื่นกันก่อน”

พวกเขาตรวจสอบแหวนของนักสู้ชุดดำในตอนแรก

แต่แหวนวงอื่นนอกจากสองสามวงแรกเพิ่งถูกตรวจสอบ

 “มาเริ่มนับสินค้าของเรากัน” ลินลี่ย์และเดเลียกระตือรือร้นขึ้นมาบ้างเช่นกัน

บนโต๊ะมีกองแหวนมิติเก็บสมบัติ  กลุ่มของลินลี่ย์แบ่งออกเป็นสามกองและเริ่มผูกสัญญาเลือดเพื่อตรวจสอบรายการภายใน  พวกเขาดึงเงินศิลาดำของมากองใหญ่

 “โว้ว, ดีจริง เทพแท้คนไหนเป็นเจ้าของแหวนวงนี้? เขามีเงินมากมายนัก!”  บีบีร้องออกมาอย่างประหลาดใจ

ลินลี่ย์และเดเลียเงยหน้าขึ้นมอง

 “มากมายยังไง?” ลินลี่ย์กล่าวด้วยความอยากรู้

 “พี่ใหญ่, สมบัติของเทพนี้เกินกว่าสิบล้าน” บีบีพูดขึ้นทันที  “และแหวนมิตินี้ยังมีประกายเทพแท้อยู่อีกสองสามชิ้น”

แม้แต่พวกเทพที่เข้าร่วมสอบเป็นอสูรโดยทั่วไปก็ค่อนข้างเป็นเทพที่ทรงพลังอยู่แล้ว แทบทุกคนจะมีสมบัติติดตัวสองสามแสนศิลาดำ  มีเพียงไม่กี่คนที่มีมากกว่าล้านสำหรับพวกที่มีมากกว่าสิบล้านจะหาได้ยากมาก  ลินลี่ย์เองตรวจสอบแหวนมิติเก็บของอยู่สี่วง แต่สมบัติทั้งหมดที่เขาพบเจอแค่สองแสนศิลาดำ

 “บีบี! หยุดนับได้แล้ว ตรวจดูของในแหวนวงต่อไปเถอะ”  ลินลี่ย์หัวเราะ

พอถึงเวลานี้เดเลียร้องขึ้นประหลาดใจ

 “อะไรกันนี่?”  ลินลี่ย์กับบีบีมองดูทั้งคู่

หน้าของเดเลียยิ้มตลอด  “ลินลี่ย์, ลองเดาซิว่าสมบัติในแหวนนี้มูลค่าทั้งหมดเท่าใด”

บีบีคาดเดา “สิบล้าน?”

เดเลียยิ้มและส่ายศีรษะ

 “สิบล้านต่ำเกินไป หรือว่าสูงเกินไป?”  ลินลี่ย์รีบถาม

 “แน่นอนว่าต่ำเกินไป  ไม่ใช่แค่สิบล้าน”  เดเลียกล่าว  ลินลี่ย์อดตกใจไม่ได้  “ในนี้มีมากเท่าใดกันแน่?”

เดเลียยิ้ม  “เงินศิลาดำกับอะซูไรท์รวมกันมีค่าแปดแสน”

 “แปดแสนเหรอ?” บีบีจ้องมอง  “แต่ท่านบอกว่ามีมากกว่าสิบล้านไม่ใช่หรือ?”

เดเลียหัวเราะ “ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้น  แม้ว่าเงินศิลาดำและอะซูไรท์จะมีมากขนาดนั้น  อย่างไรก็ตาม แหวนมิติเก็บของนี้มี...”  เดเลียหัวเราะและพลิกมือแสดงให้เห็นประกายเทพเหมือนอัญมณีดำสองเม็ด!

พวกเขาสามารถรู้สึกได้จากประกายเทพเหล่านี้

 “ประกายเทพชั้นสูง และมีสองชิ้นด้วยหรือ?”  ลินลี่ย์กลั้นหายใจด้วยความรู้สึกทึ่ง

เดเลียหัวเราะและพยักหน้า  “ใช่แล้ว ชิ้นหนึ่งเป็นสายธาตุลม  ขณะที่อีกชิ้นหนึ่งเป็นสายธาตุมืด”

ลินลี่ย์อดรู้สึกดีใจไม่ได้  แต่จากนั้นเขาประหลาดใจ  “ประกายเทพชั้นสูงสองชิ้น เทพแท้ไปเอามาได้ยังไง?”

เดเลียอดหยอกล้อเขาไม่ได้  “ลินลี่ย์, ไม่ต้องพูดถึงเขาก็ได้  ขนาดเราก็มีประกายเทพชั้นสูงไม่ใช่หรือ?  ทั้งที่เรายังมาถึงแดนนรกไม่นาน แต่เราก็มีประกายเทพชั้นสูงของนักสู้ชุดดำแล้ว ทำไมคนอื่นจะมีบ้างไม่ได้?”

 “ก็สมเหตุผลนะ”  ลินลี่ย์ต้องยอมรับเรื่องนี้

สิ่งที่เขาสามารถทำได้  คนอื่นก็สามารถทำได้  เพียงแต่..นี่เป็นผลประโยชน์ใหญ่ของกลุ่มลินลี่ย์

ขณะต่อมาลินลี่ย์และอีกสองคนได้ทำการประเมินสิ่งของในแหวนมิติเก็บของทั้งหมด  แต่แน่นอนว่าพวกเขาไม่สนใจมองดูของเล่นอย่างอื่น  กลุ่มของลินลี่ย์เพียงนับสิ่งที่คำนวณได้ง่าย อย่างเงินศิลาดำ อะซูไลท์ ประกายเทพและสิ่งของอื่นๆ

 “เราได้ของมูลค่ารวม  120 ล้านศิลาดำ!  แต่แน่นอน นั่นยังไม่นับประกายเทพชั้นสูงทั้งสี่ชิ้นที่เรามี”  ลินลี่ย์กล่าว

ประกายเทพชั้นสูงทั้งสี่ หนึ่งนั้นได้มาจากทวีปยูลาน, ของนักรบชุดดำอีกหนึ่ง และจากในแหวนมิติอีกสองชิ้น

 “เดเลีย”  ลินลี่ย์มองดูเดเลีย  “เดิมทีข้าต้องการซื้อประกายเทพชั้นสูงให้เจ้า  แต่ข้าไม่นึกเลยว่าเราจะได้รับประกายเทพชั้นสูงด้วยตัวเองได้ จะดีที่สุดเจ้ารีบหลอมรวมประกายเทพนี้ซะ”  ลินลี่ย์ให้ประกายเทพชั้นสูงธาตุลมกับเดเลีย

ตั้งแต่เดเลียเริ่มต้นเส้นทางหลอมรวมกับประกายศักดิ์สิทธิ์  ลินลี่ย์จึงต้องช่วยให้นางยกระดับจนไปถึงเทพชั้นสูงให้เร็วเท่าที่เป็นไปได้

สำหรับลินลี่ย์และบีบีพวกเขาอาศัยการรู้แจ้งซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ทำสำเร็จได้ในวันเดียว

 “ตกลง” เดเลียพยักหน้าเล็กน้อย

บีบีที่อยู่ใกล้พลิกดูของหลายอย่างที่ไม่ได้ให้ความสนใจก่อนหน้านั้น  ที่สำคัญเมื่อตรวจสิ่งของ พวกเขาไม่ได้ตรวจทุกอย่างอย่างระมัดระวัง  ตัวอย่างเช่น... ลินลี่ย์และอีกสองคนไม่ได้เปิดดูหนังสือเล่มใดๆ อย่างใกล้ชิด

 “พี่ใหญ่, ลองดูซิ นี่อะไร”  บีบีค่อนข้างประหลาดใจและดีใจทันที

ลินลี่ย์งงและหันมาดู  เขาเห็นบีบีถือหนังสือเล่มหนาในมือ และที่หน้าปกมีคำว่า ‘บทสรุปเคล็ดความรู้ลึกลับของกฎธาตุทั้งเจ็ด”