เล่ม 19 เติบโตเปลี่ยนแปลง - ตอนที่ 24 จบกัน? เริ่มต้นใหม่!

เล่ม 19 เติบโตเปลี่ยนแปลง - ตอนที่ 24 จบกัน? เริ่มต้นใหม่!

ความเร็วของเบนฟิลด์เร็วกว่าพวกเขามาตั้งแต่แรก!

ลินลี่ย์มีสนามพลังศิลาดำ  แต่เบนฟิลด์ใช้พลังมหาเทพ  ตอนนี้ความเร็วของเขายังไวกว่าลินลี่ย์!  ถ้าพวกเขาปล่อยให้เบนฟิลด์ไล่ตามอย่างนี้ ในระยะห่างไม่กี่ร้อยเมตร  พวกเขาคงถูกไล่ทัน

 “ฮึ่ม!”  ลินลี่ย์เริ่ม..

สนาพลังศิลาดำของเขาเปลี่ยนไปทันที  พลังแรงผลักกลายเป็นพลังดูดขึ้น

 “เอ๋?”  ร่างของเบนฟิลด์เซอย่างช่วยไม่ได้  และเขาพุ่งขึ้นไปด้านบนจริงๆ

 “สนามพลังศิลาดำไม่มีทางเอาชนะง่ายๆ อย่างนั้น”  ลินลี่ย์คิดในใจ  ขณะเดียวกันเขาเริ่มเปลี่ยนทิศทางของแรงดึงดูดของสนามพลังศิลาดำอย่างลนลาน  จากบนดึงลงล่างและเป็นแรงผลัก  ต้องเข้าใจไว้ว่าพลังของแรงดึงดูดมีมากแต่แรก และการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันนี้ทำให้แม้แต่เบนฟิลด์ก็ยังได้รับผลกระทบอย่างมาก

เบนฟิลด์อดรู้สึกโกรธไม่ได้

 “ตายให้หมดเสียเถอะ!”  เสียงเบนฟิลด์เย็นชา

 “วืดดด...”

ธนูโปร่งแสงดอกแล้วดอกเล่ายิงออกมาจากร่างของเบนฟิลด์ตรงเข้าใส่ลินลี่ย์และบีบี  ธนูโปร่งแสงทั้งสิบดอกพุ่งแหวกอากาศตรงเข้าหาลินลี่ย์และบีบี  ความเร็วของพลังโจมตีวิญญาณนั้นรวดเร็วนัก  ลินลี่ย์และบีบีหลบได้เพียงเล็กน้อย  และธนูโปร่งแสงสี่ดอกยิงโดนร่างของลินลี่ย์

ขณะที่ร่างบีบีโดนธนูยิงใส่สามดอกเช่นกัน

ลินลี่ย์ตกใจจนหน้าซีดขาว  “บีบี, ใช้พลังมหาเทพ!”  พลังโจมตีวิญญาณของเบนฟิลด์ได้อธิบายไว้ในหนังสือของเบรุตแล้ว  มันน่ากลัวมาก  ตอนนี้พอเบนฟิลด์ใช้พลังมหาเทพวิถีชีวิตโจมตี...ใครจะคาดคิดได้ว่าทรงพลังเพียงไหน

 “ครืน...”  รังสีเหลืองธาตุดินแผ่ขยายออกมาจากร่างของลินลี่ย์

ลินลี่ย์ไม่ลังเลใจแม้แต่น้อยใช้พลังมหาเทพธาตุดินของเขา!

ภายในใจของลินลี่ย์

 “ปัง!”  “ปัง!”  “ปัง!”  “ปัง!”  ธนูโปร่งแสงปะทะใส่เยื่อพลังใส แต่แตกกระจายไปเหมือนกับไข่กระทบหิน  อย่างไรก็ตามหลังจากแตกกระจายแล้ว  พวกมันเปลี่ยนแปลงเป็นเส้นด้ายโปร่งแสงจำนวนมากขยายล้อมเยื่อพลังโปร่งแสง และจากนั้นด้ายพลังงานรวมตัวกันโจมตีใส่จุดอ่อนของเยื่อพลัง

พลังคลื่นกระบี่ที่มองไม่เห็นนับไม่ถ้วนยิงใส่ด้ายพลังโปร่งแสงทันที

 “ข้ามีสมบัติมหาเทพประเภทปกป้องวิญญาณและใช้หยดพลังมหาเทพธาตุดิน  แต่จำนวนกลุ่มด้ายพลังงานมากกว่าครึ่งยังคงผ่านจุดบกพร่องเข้าไปได้”  ลินลี่ย์ตะลึง

ลินลี่ย์ได้ซ่อมแซมอุดรอยบกพร่องในสมบัติมหาเทพสำหรับปกป้องวิญญาณของเขาหลังจากออกจากภูเขาสิ้นหวัง  รวมเวลาหกสิบปีที่เขาอยู่ในสมรภูมิมหาพิภพ  กินเวลาเกือบร้อยปีแล้ว  ร้อยปีของงานซ่อมแซมถูกทำลายไปครึ่งหนึ่งทันที  และนั่นหลังจากที่ลินลี่ย์ใช้พลังมหาเทพธาตุดิน  ถ้าเขาไม่ใช่พลังมหาเทพ  เขาคงไม่อาจต้านทานได้แม้แต่น้อย

 “น่ากลัวจริงๆ  ถ้าไม่มีสมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณ  ต่อให้ข้าใช้พลังมหาเทพ  บางทีข้าคงไม่อาจทนได้” หน้าของลินลี่ย์เปลี่ยนไป “บีบี!”

บีบีก็โดนโจมตีเช่นกัน

 “พี่ใหญ่, ข้าไม่เป็นไร”  เสียงของบีบีดังขึ้นในใจลินลี่ย์

ลินลี่ย์พบด้วยความอัศจรรย์ว่าบีบีไม่ได้ใช้พลังมหาเทพ  อย่างไรก็ตาม บีบีก็ยังทนได้แม้ว่าไม่ต้องใช้พลังมหาเทพ  ถ้าเขาอาศัยเพียงสมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณ  ไม่มีทางที่เขาจะสามารถทำอย่างนี้ได้  “เป็นไปได้ไหมว่าที่บีบีมีไม่ใช่สมบัติเทพปกป้องวิญญาณธรรมดา  แต่เป็นสมบัติมหาเทพสำหรับปกป้องวิญญาณ?  หรือว่าบางที...วิญญาณของบีบีไม่ธรรมดา และพลังป้องกันวิญญาณของบีบีทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ?”

ความคิดนี้แว่บขึ้นมาในใจของลินลี่ย์

อย่างไรก็ตามตอนนี้ เขาไม่สามารถไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนได้  เพราะ..หลายอย่างอันตรายมาก!

 “พี่ใหญ่!”

เสียงทุ้มหนึ่งดังขึ้น  นักรบเกราะดำยืนอยู่บนอสรพิษสีแดงที่กำลังบินตามมาด้วยความเร็วสูง  อสรพิษยักษ์สีแดงบินมาอยู่ที่ข้างหน้าลินลี่ย์และบีบี

 “พี่ใหญ่, สถานการณ์ไม่ดีแล้ว”  บีบีพูดอย่างแตกตื่น

 “ข้ารู้”  แน่นอนว่าลินลี่ย์รู้ว่าสถานการณ์แย่

ข้างหน้ามีอสรพิษแดงยักษ์และนักรบเกราะดำขวางอยู่  ขณะที่เบนฟิลด์อยู่ที่ด้านหลังของพวกเขา  พวกเขาบุกไปข้างหน้าไม่ได้ ถอยหลังก็ไม่ได้!

 “เบนฟิลด์นั่นมีพันธมิตรแบบนั้นได้ยังไง?  และพวกเขาไม่ได้อยู่ในกลุ่มเดียวกัน”  ลินลี่ย์สบถด้วยความโกรธ  ในแง่การต่อสู้  ลินลี่ย์พบว่าเบนฟิลด์และอีกสองคนไม่ใช่พันธมิตรระดับเดียวกัน  ลินลี่ย์ไม่สามารถรู้สึกถึงรัศมีป้ายประจำตัวของเบนฟิลด์ได้  เห็นได้ชัดเจนว่าเขาเป็นศัตรู!

แต่ลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ถึงรัศมีของสตรีชุดแดงที่แปลงเป็นงูแดงยักษ์พร้อมกับนักรบเกราะดำ  เห็นได้ชัดว่าพวกเขาอยู่ฝ่ายเดียวกับลินลี่ย์

คนที่อยู่กันคนละฝ่ายกับร่วมมือกันเป็นกลุ่มเดียวได้

 “บีบี, ตามข้าหนีมาทางนี้  เร็วเข้า!”  ลินลี่ย์ใช้รัศมีพลังมหาเทพล้อมบีบีและบินหนีไปด้วยความเร็วเต็มพิกัด  ลินลี่ย์และบีบีหนีไปทางด้านข้างด้วยความเร็วสูง  ด้วยการเคลื่อนไหวไปทางตำแหน่งนี้ เบนฟิลด์จะไม่สามารถโจมตีพวกเขาได้ง่าย

พลังของสนามพลังศิลาดำเพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่าเช่นกัน  และพลังโน้มถ่วงที่น่ากลัวทำให้ยากที่เบนฟิลด์จะติดตามเขาได้ทัน

 “ควั่บ!”  เบนฟิลด์บินออกมาจากสนามพลังศิลาดำ  ภายในสนามพลังศิลาดำ  เขาไม่สามารถตามลินลี่ย์ได้ทัน  “เจ้าเด็กทั้งสองคนฟังให้ดี  วันนี้ ข้า, เบนฟิลด์จะต้องฆ่าเจ้าทั้งสองให้ได้อย่างแน่นอน  ต้องฆ่าได้แน่นอน!”  เสียงที่โกรธเกรี้ยวของเขาดังก้องในอากาศ

สำหรับเบนฟิลด์ เขาบินขนานไปกับลินลี่ย์และบีบี

ทั้งสองฝ่ายถูกแยกกันไว้ด้วยสนามพลังศิลาดำ

สตรีชุดแดงและบุรุษเกราะดำพยายามไล่ตามอย่างแตกตื่นเช่นกัน

 “เราไม่อาจเสียเวลากับเบนฟิลด์ผู้นี้ได้  เมื่อครู่นี้เขาโจมตีข้าและบีบีต่อเนื่อง  และข้าพบว่ามันยากจะทนรับได้  ถ้าเขายังคงโกรธและใช้พลังโจมตีที่ทรงพลัง  ข้าคงไม่สามารถทนรับได้”  ลินลี่ย์ไม่กังวลห่วงบีบี  เพราะบีบีสามารถทนรับพลังโจมตีได้โดยไม่ต้องใช้พลังมหาเทพ

 “พี่ใหญ่  เราต้องสลัดให้พ้นจากเจ้านี่”  บีบีคุยทางใจ

 “ข้ารู้”  ลินลี่ย์หันไปมองเบนฟิลด์ที่อยู่ใกล้ๆ ทันที

ด้านหลังเขามีร่างมายาของมังกรฟ้าม้วนตัวซึ่งมีความยาวพันเมตรปรากฏขึ้นทันที  หัวของมังกรฟ้าลอยอยู่เหนือตัวลินลี่ย์จ้องมองเบนฟิลด์ที่อยู่ใกล้เขม็ง

ทักษะเทพธรรมชาติ - มังกรคำราม!

ทักษะเทพธรรมชาตินี้ เมื่อใช้กับพลังมหาเทพธาตุดินก็ยังทรงพลังมาก!

 “เอ๊ะ?”  เบนฟิลด์รู้สึกได้ว่าร่างของเขาแข็งขึ้นเล็กน้อย

 “หนีเร็ว!”  ลินลี่ย์และบีบีฉวยอากสหนีทันที

เบนฟิลด์เป็นสุดยอดฝีมือคนหนึ่งที่ฝึกมาทางทักษะโจมตีวิญญาณ  และเขามีสมบัติมหาเทพประเภทปกป้องวิญญาณและยังถูกปกป้องด้วยพลังมหาเทพ  เขารีบสลัดพันธนาการได้ทันที

 “พวกเจ้าต้องการหลบหนีหรือ?”  เบนฟิลด์เห็นร่างลินลี่ย์และบีบีหายไป เขารีบไล่ตามทันที

ขณะที่ลินลี่ย์และบีบีหนีห่างออกไปด้วยความเร็วสูง  บีบีสบถด่าในใจ  “พี่ใหญ่, เจ้าเบนฟิลด์นั่นน่ารำคาญจริงๆ  เขามีสมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณและมีสมบัติมหาเทพไว้ป้องกันตัวอีกด้วย  ไม่มีช่องว่างให้โจมตีเลย  และยังยากจะฆ่าเขาได้  ขณะที่พลังโจมตีวิญญาณของเขาทรงพลังมาก  มันทำให้ข้าหงุดหงิดจริงๆ”

 “ข้าก็หงุดหงิดเหมือนกัน  แต่ไม่มีอะไรที่ข้าทำได้”

ลินลี่ย์คาดว่าการบรรลุระดับใหม่ของร่างแยกธาตุลมของเขาจะดึงดูดความสนใจคนอื่น  แต่เขาไม่คาดเลยว่าจะดึงดูดความสนใจจากคนที่ยากจะรับมือได้อย่างเบนฟิลด์  เบนฟิลด์สามารถตอบโต้ลินลี่ย์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ  เขามีสมบัติมหาเทพที่ทรงพลังทั้งสองอย่าง ทำให้ลินลี่ย์ไม่มีทางตอบโต้  และเขายังมีทักษะพลังโจมตีวิญญาณ

ลินลี่ย์จะรับมือคนอย่างนั้นได้ยังไง?

ต่อให้ใช้ทักษะเทพธรรมชาติ ‘มังกรคำราม’  แต่ก็เป็นเพียงการซื้อเวลาให้ตนเองหนีไปเท่านั้น

 “แย่แล้วพี่ใหญ่, เขาไล่ตามเรามาอีกแล้ว!”  บีบีพูดอย่างโมโห

ลินลี่ย์หันไปมอง และเห็นร่างพร่าเลือนบินเข้ามาด้วยความเร็วสูง

 “เจ้าบัดซบนี่เคลื่อนไหวได้ไวจริงๆ”  ลินลี่ย์ตอนนี้ชักจะลนลาน  แต่เนื่องจากทั้งสองฝ่ายใช้พลังมหาเทพ  จึงไม่มีทางที่เขาจะสามารถเอาชนะคนผู้นี้ได้  “ดูเหมือนว่าสิ่งเดียวที่เราทำได้ก็คือใช้ทักษะเทพธรรมชาติ ‘มังกรคำราม’ เพื่อหยุดเขาอีกครั้ง”  ลินลี่ย์ขำตนเอง  แต่ในขณะนั้นเอง...

ทันใดนั้นลินลี่ย์พบว่ามีร่างสองร่างปรากฏอยู่ข้างหน้าเขา  มีแต่ผู้บัญชาการระดับสูงจึงจะกล้าลอยตัวอยู่ในกลางอากาศของสมรภูมิได้

 “หนทางนี้สำหรับเจ้าถูกปิดกั้นแล้ว!”  เสียงเยือกเย็นดังขึ้น

ลินลี่ย์และบีบีรู้สึกได้ว่าคนข้างหน้าเขามีท่าทีคุกคามและพวกเขาได้แต่หยุดชะงัก  ลินลี่ย์มองดูคนทั้งสองและมีความรู้สึกว่า.. สองคนนี้มีอันตรายไม่น้อยไปกว่าเบนฟิลด์

ทั้งสองคนมีลักษณะแปลกประหลาดมาก  คนหนึ่งสูงเกือบสี่เมตร ตลอดทั้งร่างของเขาสีทองแดงร่างเต็มไปด้วยมัดกล้ามและหน้าตาเคร่งขรึม  บนไหล่ของคนตัวสูงสี่เมตรมีเด็กหนุ่มศีรษะโล้นนั่งแทะเล็มผลไม้อย่างอร่อย  เด็กหนุ่มคนนี้ตัวเล็กกว่าบีบี

แต่เด็กหนุ่มคนนี้...ทำให้ลินลี่ย์ใจสั่นสะท้าน

 “ท่านทั้งสอง โปรดช่วยขัดขวางพวกเขาไว้  ข้า, เบนฟิลด์ถือว่าเป็นหนี้ท่านทั้งสอง”  เบนฟิลด์รีบกล่าว

บุญคุณยากทดแทน!

คำพูดของเบนฟิลด์ทำให้ใจของลินลี่ย์และบีบีตกวูบ

 “ควั่บ!”  ลินลี่ย์และบีบีหนีไปอีกทางหนึ่ง

 “วูบบบ!” มีร่างหนึ่งปรากฏอยู่ข้างหน้าลินลี่ย์และบีบีทันที  เป็นเด็กหนุ่มหัวโล้นผู้น่ารักที่กำลังกัดกินผลไม้สีม่วง

 “ไวมาก”  ลินลี่ย์รู้สึกตกใจ

 “ทำไมพวกเจ้าต้องรีบหนีอย่างนั้นด้วย?”  เด็กหนุ่มหัวโล้นฉีกยิ้ม “กร้วม” “กร้วม” เขากัดผลไม้สองคำจากนั้นโยนลงหลุมที่อยู่ใกล้

 “พี่ใหญ่  สตรีชุดแดงและบุรุษเกราะดำมาทันจนได้”

 “พวกเจ้าสองคนอย่าคิดแม้แต่จะหลบหนี”  สตรีชุดแดงถลึงตามองลินลี่ย์และบีบีด้วยความโกรธ  ลินลี่ย์และบีบีมองหน้ากันเองมีความรู้สึกที่ไม่ดีในใจ  “พี่ใหญ่, ด้านหลังเรามีสามคน  ข้างหน้าเรามีสองคน  ถ้าห้าคนผนึกพลังโจมตีเรา ไม่มีทางที่เราจะหลบหนีได้”

ลินลี่ย์และบีบีไม่กล้าเคลื่อนไหวชั่วขณะหนึ่ง

เพราะ..ทันทีที่พวกเขาเคลื่อนไหว เป็นไปได้ว่าเด็กหนุ่มหัวโล้นและคนตัวใหญ่คงจะโจมตีแน่

 “ขอบคุณพวกท่านทั้งสอง”  เบนฟิลด์หัวเราะ

ถึงตอนนี้ เด็กหนุ่มหัวโล้นที่ขวางลินลี่ย์และบีบี เห็นได้ชัดว่าทำให้เขารู้สึกว่าได้หน้า  แต่ขณะเดียวกันเบนฟิลด์ยังรู้สึกสงสัยด้วย  “เด็กหนุ่มนี้และคนตัวใหญ่.. ข้าไม่เคยเห็นพวกเขามาก่อน  ยอดฝีมือสองคนนี้ปรากฏตัวขึ้นตั้งแต่เมื่อใด?”  การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของเด็กหนุ่มหัวโล้นที่เพิ่งแสดงออกมาทำให้เบนฟิลด์รู้สึกสงสัย

 “เฮ้ย, เบนฟิลด์ สมองเจ้ามีปัญหาหรือเปล่า”  เด็กหนุ่มหัวโล้นเริ่มหัวเราะ

หน้าของเบนฟิลด์อดเปลี่ยนไปไม่ได้

 “แค่เพราะข้าขวางลินลี่ย์ไว้ ไม่ได้หมายความว่าเป็นเพราะข้าจะช่วยเจ้าหรอกนะ”  เด็กหนุ่มหัวโล้นเย้ยหยัน

 “ลินลี่ย์?”  เบนฟิลด์และอีกสองคนที่มาด้วยมองดูลินลี่ย์  จนถึงตอนนี้พวกเขาไม่รู้จักว่าลินลี่ย์เป็นใคร

 “เจ้ารู้จักข้าด้วยหรือ?”  ลินลี่ย์มองเด็กหนุ่มหัวโล้นด้วยความสงสัย

เด็กหนุ่มหัวโล้นเริ่มแค่นเสียงหัวเราะ  “โถๆๆ  แยกจากกันเพียงไม่กี่ปีเจ้าก็จำอาจารย์ของเจ้าไม่ได้เสียแล้ว”  เด็กหนุ่มหัวโล้นระบายลมหายใจอย่างมีอารมณ์

 “อาจารย์?”  ลินลี่ย์และบีบีตะลึงทั้งคู่

ทันใดนั้น แสงสีม่วงแผ่ออกจากร่างของเด็กหนุ่มหัวโล้น  ครอบคลุมพื้นที่พันเมตรรวมทั้งลินลี่ย์และฝ่ายเบนฟิลด์ด้วย  แรงดึงดูดที่ทรงพลังและคุ้นเคยนี้ทำให้ลินลี่ย์มีสีหน้าตกใจ  “หรือว่าท่านคือ...”  ในใจลินลี่ย์มีภาพอสูรอะเมทิสต์น้อยผู้น่ารักผุดขึ้นมาทันที  อสูรอะเมทิสต์น้อยผู้ตวาดส่งเสียงสั่งการอสูรอะเมทิสต์นับไม่ถ้วน

และลินลี่ย์เองถูกอสูรอะเมทิสต์น้อยทรมานจนกระทั่งได้รับการรู้แจ้งพื้นฐานการใช้สนามพลังศิลาดำ

 “เจ้า!”

เบนฟิลด์โกรธ  “รีสเจม!”

 “ฮ่าฮ่าฮ่า  แม่นแล้ว ข้าเอง”  เด็กหนุ่มศีรษะโล้นหัวเราะลั่น  “อะไรกัน พวกเจ้าไม่มีใครจำข้าได้เมื่อข้าอยู่ในร่างมนุษย์อย่างนั้นหรือ?  โอว.. พอจะเข้าใจเหตุผล  พลังควบคุมวิญญาณของเขาทรงพลังมากเกินไป   ข้าสามารถซ่อนรัศมีวิญญาณของข้าได้  และเจ้าจะไม่รู้สึกได้แม้แต่น้อย  เจ้าจำข้าไม่ได้ก็พอจะเข้าใจได้  พอจะเข้าใจได้”

เด็กหนุ่มหัวโล้นโบกมือ  “เบนฟิลด์ เจ้าลูกเต่า, ไสหัวไปได้แล้ว  มิฉะนั้น..ข้าก็ไม่ถือสาหากจะเล่นกับพวกเจ้าสักหน่อย..”

เบนฟิลด์จ้องมองลินลี่ย์และบีบี จากนั้นขบฟันกรอด

 “ไปกันเถอะ”  เบนฟิลด์ไม่มีทางเลือกได้แต่กล้ำกลืนความโกรธ  ขณะที่เขาพาสหายอีกสองคนบินหนีไป

ลินลี่ย์และบีบีถอนหายใจโล่งอกทั้งคู่

รีสเจมลูบศีรษะชำเลืองมองลินลี่ย์  เขาส่ายศีรษะและกล่าว  “เจ้าช่างไร้ประโยชน์จริงๆ!  เจ้าได้สุดยอดไม้ตายไปจากข้า  แต่กลับโดนต้อนเสียจนมีสารรูปอย่างนี้  เจ้าทำให้ข้าที่เป็นอาจารย์เสียหน้า!”

 “อาจารย์?”  ลินลี่ย์ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

 “และเจ้าทั้งสองก็โง่จริงๆ  ถ้าพลังของพวกเจ้ายังอ่อนแอ  อย่างนั้นในสมรภูมิมหาพิภพ เจ้าจำเป็นต้องร่วมมือร่วมกำลังกัน  เจ้าก็เห็นว่าหลายคนจับกลุ่มกันสามคนบ้างสี่คนบ้างไม่ใช่หรือ?”  รีสเจมพูดตามปกติ  “อืม... เอาอย่างนี้เป็นไง  มาร่วมเป็นทีมล่ากับข้า  เราจะร่วมกำลังกันและเที่ยวไปในสมรภูมิมหาพิภพ  เจ้าจะว่ายังไง?”

 “ร่วมทีมกัน?”  ลินลี่ย์อดมองรีสเจมไม่ได้ ขณะที่มองคนตัวใหญ่ข้างหลังเช่นกัน

 “ถ้าเจ้าร่วมกับเรา  ในอนาคต เราจะแบ่งความดีความชอบทางทหารเป็นสี่ส่วนเท่าๆ กัน  เราลูกผู้ชายควรจะตรงไปตรงมาจัดการเรื่องราวอย่างเรียบง่าย!”  รีสเจมตบอกขณะพูดเหมือนกับว่าต้องการแสดงความเป็นลูกผู้ชายที่เขามี

ลินลี่ย์อดหัวเราะไม่ได้  ลินลี่ย์และบีบีมองกันเอง พยักหน้าให้กันเล็กน้อย

 “เราเอาด้วย!”  ลินลี่ย์กล่าว

ดังนั้นกลุ่มทีมล่าของรีสเจมจึงเพิ่มจากสองเป็นสี่  พลังของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากในขณะนี้