เล่ม 19 เติบโตเปลี่ยนแปลง - ตอนที่ 42 ฝันร้ายมาเยือน

เล่ม 19 เติบโตเปลี่ยนแปลง - ตอนที่ 42 ฝันร้ายมาเยือน

 “สิ่งที่เราจำเป็นต้องพิจารณาก็คือสถานที่เราจะสู้ เพื่อที่ว่าจะดึงพวกเขามาที่นี่”  บีบีพูดพลางขมวดคิ้ว  “ที่สำคัญคือสมรภูมิมหาพิภพกว้างใหญ่เกินไป  แม้ว่าแค่ฝั่งนี้ของสมรภูมิมหาพิภพ พื้นที่เส้นรอบวงก็เป็นล้านกิโลเมตร  ถ้าเราไม่เลือกที่ให้ถูกและอยู่ไกลจากมอนเตโลเกินไป  นั่นจะทำให้พวกเขาเจอเราได้ยากไม่ใช่หรือ?”

 

รีสเจมพยักหน้าเล็กน้อย  “อย่างนั้นมอนเตโลอยู่ที่ไหนกันแน่?”

ถ้าพวกเขารู้คำตอบเรื่องนั้น  คงไม่ต้องทำเรื่องให้มันซับซ้อนขนาดนี้แน่นอน

 “ข้าคิด”  ลินลี่ย์พูดอย่างกะทันหัน  “ว่า..หลังจากกลุ่มมอนเตโลทั้งแปดคนล้มเหลวในการฆ่าเรา  บางทีพวกเขาคงหาสถานที่พักผ่อนเช่นกัน  และสถานที่ซึ่งพวกเขาเลือกพัก  ก็คงไม่ห่างไกลจากที่ต่อสู้ครั้งก่อนมากนัก”

 “ข้าค้นหาพื้นที่ภายในรัศมีหมื่นตารางกิโลเมตรโดยรอบแล้ว”  รีสเจมส่ายศีรษะ

ก่อนหน้านี้พวกเขาใช้เวลาสามครั้งค้นหาพื้นที่ในระยะหมื่นกิโลเมตร  และแม้จะใช้พลังมหาเทพ ใครจะคาดคิดกันว่าหาพวกเขาได้ยากเย็นเพียงไหน

 “ข้าคาดว่าที่พักของพวกเขาคงอยู่ภายในระยะแสนกิโลเมตรจากสถานที่สู้กันครั้งก่อน”  ลินลี่ย์คาดเดา “เอาอย่างนี้  เราจะใช้ที่นี่เป็นฉากต่อสู้  ภายในแสนตารางกิโลเมตรจากสถานที่ต่อสู้จากครั้งก่อน  มาส่งเสียงอึกทึกกันเถอะ!  ถ้าเราใช้พลังมหาเทพ พวกเขาก็จะหาเราเจอ”

รีสเจมลังเลเล็กน้อย จากนั้นพยักหน้าเบาๆ  “ก็ได้ อย่างนั้นนั่นคือสิ่งที่เราจะทำกัน!  ถ้าเราไม่สำเร็จ เราจะลองดูอีกสองสามที่ซึ่งห่างออกไปสองสามหมื่นกิโลเมตร”

 “เนื่องจากอารมณ์ของมอนเตโล  เมื่อเขาพบเรา  เขาจะต้องมาแน่นอน”  รีสเจมเยิ้มเต็มหน้า

 “เรย์โฮม เจ้ามาเล่นกับเรา”  รีสเจมหัวเราะขณะมองดูเรย์โฮม

ในพื้นที่ห่างออกไปสองหมื่นกิโลเมตร ภายในฐานทัพของเทือกเขาสูงไม่ถึงพันเมตร ในถ้ำที่ขุดลึกลงไป  กลุ่มของมอนเตโลมีอยู่ที่นั่นห้าคน

ภายในถ้ำ

บุรุษชุดทองร่างใหญ่ โอมานนั่งสมาธิเงียบอยู่ที่ถ้ำข้างหนึ่ง  เขาหลับตา  คนวัยกลางคนที่ดูหยิ่งยโสนั่งฝึกฝนอยู่เงียบๆ ใกล้กันนั้นเอง  สำหรับมอนเตโลและหญิงสาวผมเขียว พวกเขานั่งหันหน้าเข้าหากันพูดคุยหัวเราะกัน  “คุณชาย ครั้งก่อนเราได้รับประโยชน์น้อยมาก  ถ้าเราสามารถได้โชคนี้ระหว่างการต่อสู้ครั้งสุดท้าย คุณชาย ท่านอาจสร้างผลงานทางทหารได้อย่างเพียงพอ”

มอนเตโลหัวเราะเบาๆ  “เอาอยางนี้เป็นไง...ลูอี้, เจ้าเอาผลงานทางทหารของเจ้ามาให้ข้า  วิธีนั้นข้าจะได้ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับว่าผลงานจะพอหรือไม่พอ”

 “เราจะทำแบบนั้นได้ยังไง?”  สตรีผมเขียวหัวเราะ เสียงของนางไพเราะเหมือนระฆัง  “คุณชาย, ถ้าท่านมอบผลงานทางทหารให้ข้า ข้าก็อาจมีผลงานโดยรวมพอเช่นกัน”

 “เฮอะ”  มอนเตโลส่ายศีรษะและหัวเราะ

มอนเตโลรู้ดีว่าแม้ทุกคนจะยกย่องเขาเป็นคุณชาย  แต่ในความเป็นจริง  กลุ่มห้าคนนี้มีเพียงชายชราผมขาวที่ยืนอยู่ด้านข้างของเขาเป็นบ่าวชราของเขา  ชายชราผมขาวนี้อ่อนแอที่สุดในบรรดาห้าคน ไม่มีสมบัติมหาเทพ  เขามาช่วยรับใช้มอนเตโล

สำหรับอีกสามคนคือโอมาน โชวีย์ หรือลูอี้ แม้ว่าพวกเขาจะเห็นแก่หน้าเขาโดยเรียกเขาเป็นคุณชาย แต่ผลงานทางทหารที่พวกเขาได้รับถูกแบ่งตามข้อตกลงก่อนหน้านี้

 “ครืนนน...”  ระลอกพลังงานเบามากดังมาทางพวกเขา

มอนเตโล ลูอี้และบ่าวชราผมขาวหันไปมองที่อุโมงค์  แม้แต่โอมานและโชวีย์ก็ยังลืมตามองดูข้างนอก

สมรภูมิมหาพิภพไม่ใช่ที่ใหญ่โตแต่แรกเริ่ม  เนื่องจากการสู้รบเป็นเรื่องยากเกิดขึ้นบ่อย  การต่อสู้ใหญ่ครั้งนี้จึงดึงดูดความสนใจอยู่บ้าง

 “ระลอกพลังงาน!  เป็นพลังมหาเทพ”  มอนเตโลบินออกไปคนแรก

 “บางทีเราอาจจะได้รับป้ายผู้บัญชาการเพิ่มขึ้นก็ได้”  สตรีผมเขียวหัวเราะอย่างน่าหลงใหลขณะที่นางบินออกไปเช่นกันและตามมาด้วยผู้อาวุโสผมขาวชุดทอง โอมาน และบุรุษวัยกลางคนผู้หยิ่งยโสโชวีย์  ทั้งสามกลายเป็นร่างเลือนรางบินออกไป

เมื่อพวกเขาบินออกมาจากถ้ำ มอนเตโลและอีกสี่คนบินไปที่แหล่งคลื่นพลังงานด้วยความเร็วสูงทันที

เพราะสมรภูมิมหาพิภพเป็นพื้นที่ราบขณะที่ไม่มีภูเขาบดบังสายตา ยอดฝีมือระดับผู้บัญชาการจึงสามารถเห็นหลายๆ สิ่งได้ในระยะหมื่นกิโลเมตร แม้ว่าจะไกลก็ตาม  แต่แน่นอนบางอย่างที่ใหญ่ๆ ก็เห็นได้ชัดเจนขึ้น

 “วีดดดด”  เสียงลมหวีดหวิวขณะที่ทั้งห้าคนบินด้วยความเร็วสูง

ครู่ต่อมากลุ่มของมอนเตโลทั้งห้าก็เห็นภาพชัดเจนปราการเหมือนตาข่ายฟ้าสูงลอยอยู่ในท้องฟ้า  ปราการสีดำขนาดหลายร้อยเมตรและคลุมไปด้วยชั้นแสงสีม่วง  ปราการสีดำขนาดหลายร้อยเมตรสำหรับผู้บัญชาการนั้นคงเป็นเรื่องประหลาดถ้าพวกเขาไม่สามารถค้นหาพบ”

ชายชราผมขาวประหลาดใจ  “ปราการอะเมทิสต์?  ปราการอะเมทิสต์ของรีสเจม?”

ท่าทีประหลาดใจระคนดีใจปรากฏอยู่บนใบหน้าของมอนเตโล  เขาอดหัวเราะลั่นไม่ได้  “เป็นทักษะเทพธรรมชาติของรีสเจมจริงๆ  ครั้งก่อนเขาหนีไปได้  ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าข้าจะมาพบเจอเขาอีกจนได้  ทุกคน! รีบประจำตำแหน่งต่อสู้ อย่าให้พลาดโอกาสดีๆ ครั้งนี้”

 “ระยะทางไกลเกินไป!”  โอมานหน้าเย็นชากล่าว   “เนื่องจากระยะทางไกลมาก พอเวลาที่เราบินไปถึง การต่อสู้อาจได้ผลสรุปและรีสเจมคงจะหนีไปอีก”

มอนเตโลเข้าใจเรื่องนี้ดี  ระยะทางสองหมื่นกิโลเมตร..ถ้าพวกเขาบินไปด้วยความเร็วสูงสุด  คงต้องใช้เวลาระยะหนึ่ง

 “เราไม่อาจปล่อยโอกาสครั้งนี้ให้สูญเปล่า!  ทุกคน, ใช้พลังมหาเทพ!”  มอนเตโลส่งคำสั่งทางใจทันที  “หยดพลังมหาเทพเพียงพอให้เราใช้ทันเวลา  นอกจากนี้ ถ้าเราโชคดี บางทีเราอาจฆ่าผู้บัญชาการฝ่ายรีสเจมได้  ข้าสงสัยว่ารีสเจมมีคนอยู่ในกลุ่มคนเดียวหรือว่าสามคน”

มอนเตโลหันไปมองโอมาน  “โอมาน, ครั้งสุดท้ายเจ้าไม่สามารถฆ่าสองคนนั้นได้  ครั้งอย่าให้พลาดอีก”

 “ไม่ต้องห่วง”  โอมานพูดด้วยความมั่นใจ

 “ไปกันเถอะ!”

ร่างของมอนเตโลมีเสียงปัง และเขาใช้พลังมหาเทพทันที  ขณะนั้นอีกสี่คนก็ใช้พลังมหาเทพที่ตนเองมี  ผู้บัญชาการธรรมดาอาจหวงแหนพลังมหาเทพ  แต่มอนเตโลมาจากตระกูลออกุสตา และเป็นหนึ่งในตระกูลที่มียอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุด  แม้ว่าปริมาณหยดพลังมหาเทพจะไม่ได้มากมายเหมือนกับรีสเจม  แต่ก็ยังถือได้ว่ามีค่อนข้างมาก

มอนเตโลยังสามารถใช้ได้อีกสองสามหยดได้เท่าที่ต้องการ

หลังจากใช้หยดพลังมหาเทพแล้วร่างทั้งห้าก็เพิ่มความเร็วจนถึงขีดสุด

พวกเขากลายเป็นร่างเลือนรางห้าร่างพุ่งตัดท้องฟ้าไปยังทิศทางที่รีสเจมกำลังต่อสู้

รีสเจมและเรย์โฮมตอนนี้ยังคงสู้กันไม่หยุด  เสียงระเบิดดังสามารถได้ยินต่อเนื่องตลอดเวลาและพื้นดินและหินแตกกระจาย  พลังระเบิดจากพลังมหาเทพดังต่อเนื่อง

 “คลื่นพลังมหาเทพห้าคลื่นกำลังมุ่งหน้ามาทางเราด้วยความเร็วสูง”  ลินลี่ย์สังเกต

 “พลังมหาเทพประเภทแสง”  บีบีกล่าว

ลินลี่ย์ยิ้ม “ไม่ใช่แปด แต่เป็นห้า นอกจากนี้เพราะพวกเขาบินมาด้วยความหยิ่งยโส..ก็คงจะเป็นกลุ่มของมอนเตโล”  ลินลี่ย์รู้ดีว่าผู้บัญชาการธรรมดาที่จะโจมตีใครคงไม่มีอาการตื่นเต้นมากมายขนาดนั้น  มีแต่มอนเตโลซึ่งรู้ว่ากลุ่มของรีสเจมแข็งแกร่งขนาดไหนถึงกล้ารีบมาด้วยความเร็วสูงขนาดนั้น

 “ข้าคิดไม่ถึงเลยว่าแค่หลังจากสู้กันได้ไม่นาน พวกเขาจะมาถึง”  รีสเจมและเรย์โฮมหยุดต่อสู้

 “บางทีพวกเขากลัวว่าท่านจะหยุดสู้และพวกเขามาไม่ทันเวลา”  ลินลี่ย์พูดพลางหัวเราะ

ขณะนั้นเองเรย์โฮม บีบีและรีสเจมแค่ยืนนิ่งอยู่กับที่มองดูทิศทางที่กลุ่มมอนเตโลห้าคนกำลังมา  พวกเขายืนรออยู่เงียบๆ

 “ครืน...” ด้วยการระเบิดพลังมหาเทพจากพวกเขา การเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงของพวกเขาก่อให้เกิดความวุ่นวายอย่างแท้จริง

กลุ่มทั้งห้าคนมีมอนเตโลเป็นผู้นำมีรัศมีสีขาวคลุม ปรากฏอยู่ภายในสภาพแวดล้อมที่มืดของสมรภูมิมหาพิภพเหมือนดาวตกพุ่งขวางท้องฟ้า  ทั้งห้าคนมาถึงพื้นที่ต่อสู้อย่างรวดเร็ว  พวกเขาทั้งห้าคนมองดูข้างหน้า และเห็นลินลี่ย์ที่เตรียมพร้อมและกลุ่มของเขา

 “มอนเตโล!  เป็นเจ้าจริงๆ”  รีสเจมแค่นเสียง  “มีเพียงห้าคน!”  ลินลี่ย์รู้สึกผ่อนคลายเช่นกัน  เขาคิดว่ามีกันแปดคนซึ่งจะทำให้ค่อนข้างกดดัน  แต่ตอนนี้พอมีห้าคน พวกเขามั่นใจว่าพวกเขามีโอกาส”

 “เฮ้....”  มอนเตโลเห็นสถานการณ์ รู้สึกประหลาดใจ  “พวกเขาทั้งสี่คนไม่หนีหรือ?”

ครั้งก่อนระหว่างต่อสู้  มอนเตโลเชื่อว่ากลุ่มสี่คนนี้มีฝีมือแค่พอใช้  พวกเขาทั้งห้าคนสามารถเอาชนะสี่คนนี้ได้  อย่างไรก็ตามมอนเตโลไม่รู้ว่า... เขาคำนวณพลังของบีบีผิดไป  บีบีเป็นเพียงคนเดียวที่มีไม้ตายทรงพลัง  ทักษะเทพธรรมชาติของเขา  ต่อให้ไม้ตายของบีบีไม่สามารถทำอะไรโอมานได้  แต่ก็ควรจัดการกับคนอื่นได้ง่าย

อย่างไรก็ตาม...

มอนเตโลไม่รู้  โอมานก็ไม่รู้เหมือนกัน!  เมื่อบีบีโจมตีเขาจากด้านหลัง  โอมานมีสมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณ  แม้แต่ในตอนนั้นเขายังนึกว่าเป็นพลังโจมตีวิญญาณธรรมดา

 “โอมาน!  ครั้งล่าสุดเจ้าฆ่าสองคนนั้นไม่ได้  ครั้งนี้มาดูกันว่าเจ้าจะทำยังไง”  มอนเตโลพูดและหัวเราะเบาๆ

 “อย่าห่วง”  โอมานกวาดสายตาเย็นชามองดูลินลี่ย์และบีบี

ลินลี่ย์มองดูโอมานตรงๆ  ทันใดนั้นเขาเริ่มหัวเราะลั่น  “โอมาน!  ครั้งก่อนข้ายังสู้ไม่สนุกเลย ครั้งนี้เรามาลองกันสักตั้งเถอะ

โอมานแค่แค่นเสียงรับรู้

 “เจ้าหาเรื่องเองนะ”  มอนเตโลดีใจ  เมื่อรู้ว่าใครศัตรูใครสหายก็รับประกันชัยชนะแล้ว  มอนเตโลรู้สึกว่าศัตรูของเขาเหมือนกับอะไร

 “ฮ่าฮ่า มาสู้กันเลย!”  รีสเจมหัวเราะลั่น

 “โจมตี”  มอนเตโลตวาดเช่นกัน

มอนเตโลออกคำสั่ง และทันใดนั้นทั้งห้าคนพุ่งเข้ามาพร้อมกัน  สตรีผมเขียวที่มีถุงมือมหาเทพรวดเร็วที่สุด

แต่เมื่อรีสเจมออกคำสั่ง ทั้งสี่คนยังไม่ทันเคลื่อนไหว  ทันใดนั้นด้านหลังบีบีมีภาพมายาหนูกินเทพปรากฏ  หนูกินเทพสีดำลอยอยู่ในกลางอากาศ และทันใดนั้นห้าคนที่กำลังพุ่งเข้ามาพวกเขาหวาดกลัวจนสีหน้าเปลี่ยน

 “เบรุต?”  โอมานตะโกนอย่างตกตะลึง  “นั่นไม่ถูกต้อง!”

 “หนูกินเทพ?  เป็นไปไม่ได้!”  มอนเตโลที่เป็นคนออกคำสั่งเป็นคนกล่าว สีหน้าของเขาซีดเผือด เนื่องจากเขาเป็นคนออกคำสั่ง  เขาจึงเป็นคนที่รั้งอยู่หลังเป็นธรรมดา  และตอนนี้เขาเป็นคนแรกที่หนี  “ทุกคน!  หนีเร็ว!”  เขารีบส่งสำนึกเทพอย่างแตกตื่น

ถ้าพวกเขาไม่หนีตอนนี้  จะให้หนีเมื่อไหร่?

เมื่อเผชิญกับสุดยอดไม้ตายหนูกินเทพ  คนที่ไม่ใช่พารากอนหรือไม่มีสมบัติมหาเทพประเภทปกป้องวิญญาณจะต้องตายแน่นอน

 “รีสเจมขอให้ข้าฆ่าผู้หญิงชื่อราเนซซาและมอนเตโล  มอนเตโลอยู่ห่างไกลไปหน่อย งั้นข้าจะฆ่าสตรีผมเขียวนี่ก็แล้วกัน”  บีบีตกลงใจฆ่าแล้วก็มุ่งเป้าหมายไปที่สตรีผมเขียว  นางบุกเข้ามาข้างหน้าสุดและขณะที่กลุ่มที่อยู่ด้านหลังเผ่นหนี

 “ไม่...”  ตาของหญิงสาวผมเขียวไม่มีประกายแววตาอีกต่อไป มีแต่ความหวาดกลัว

อย่างไรก็ตาม สายเกินไป!

ระลอกพลังไม่เหมือนใครของทักษะเทพธรรมชาติกวาดผ่านมาที่นางทันที กักวิญญาณและประกายเทพของนางไว้

ทักษะเทพธรรมชาติ - หนูกินเทพ!

ทันใดนั้นเองประกายเทพลอยออกมาจากภายในร่างของนางและตาของหญิงสาวผมเขียวกลับกลายเป็นไร้ชีวิตทันที  นางร่วงลงจากอากาศ  ถุงมือและป้ายทองของนางตกอยู่บนพื้น

ยอดฝีมือระดับผู้บัญชาการตายไปหนึ่ง!

สุดยอดไม้ตายหนูกินเทพ...คือฝันร้ายของผู้บัญชาการทั้งหลาย!

 “หนี, หนีเร็ว!”  มอนเตโลหวาดกลัวเหมือนกับคนโง่เขลา  เขารู้แต่เพียงว่าเขาต้องหนี  เขารู้ดีว่าถ้าเป็นวันนี้ เขาช้าไปก้าวเดียว  เขาจบสิ้นแน่นอน!  แม้ว่าเขาจะมั่นใจพลังป้องกันวิญญาณของเขาก็ตาม  แต่เมื่อเผชิญกับไม้ตาย ‘กินเทพ’ เขาจบแน่นอน

 “เจ้าเด็กนั่น... เขาเป็นหนูกินเทพได้ยังไง  เป็นได้ยังไง?”  มอนเตโลไม่อยากเชื่อ

 “มันจบลงแบบนี้ได้ยังไง?”  โอมานงงไปหมด เขาไม่กลัวไม้ตายนี้  แต่เขารู้  “อีกสามในห้าของหน่วยของเขา เมื่อเผชิญหน้ากับหนูกินเทพ คงย่อยยับแน่นอน  โชวีย์กับข้าสู้กับพวกเขาทั้งสี่ก็ยังแทบจะเอาตัวรอดไม่ได้”  โอมานเข้าใจว่ารีสเจมแข็งแกร่งมากพอจะโค่นล้มเขาได้

ขณะที่เรย์โฮม ลินลี่ย์และบีบี  พวกเขาสามารถฆ่าโชวีย์ได้ง่ายๆ  หลังจากฆ่าโชวีย์แล้ว ลินลี่ย์และอีกสองคนสามารถผนึกกำลังกับรีสเจมฆ่าโอมานได้ซึ่งก็เป็นเรื่องง่าย

ในทันทีที่กลุ่มของมอนเตโลทั้งสี่หนี....

 “บึ้ม!”  “บึ้ม!”  “บึ้ม!”  “บึ้ม!”

พลังมหาเทพสายทำลายล้างแผ่ออกมาจากร่างของลินลี่ย์และพวกทั้งสี่  ขณะเดียวกัน แสงสีดำแผ่ขยายทันทีล้อมรอบคนทั้งสี่ที่ต้องการจะหนีเอาไว้  ความเร็วของกลุ่มมอนเตโลตกลงอย่างมาก  และตัวมอนเตโลเองก็หวาดกลัวจนหน้าซีด  “สนามพลังอะเมทิสต์!”

แสงสีดำรายล้อมกลุ่มลินลี่ย์ทั้งสี่และแสงสีขาวรายล้อมกลุ่มของมอนเตโล

สี่ต่อสี่

 “แยกย้ายกันหนี!”  มอนเตโลตะโกนทางใจ

 “ฮ่าฮ่า...”  รีสเจมหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง  และขณะเดียวกันด้านหลังของเขามีภาพมายาของอสูรเทพอเมทิสต์ที่มีหนามหลัง 108 ปรากฏ  ขณะเดียวกันรังสีม่วง 108 สายแฝงด้วยพลังมหาเทพวิถีทำลายล้างยิงออกมาและกวาดผ่านร่างทั้งสี่ทันที

ทักษะเทพธรรมชาติ - ปราการอะเมทิสต์!

ด้วยการใช้ปราการอะเมทิสต์ ทำให้ทางหลบหนีของกลุ่มมอนเตโลถูกบดบังไว้

 “บีบี” รีสเจมส่งสำนึกเทพบอก

 “รับทราบ, คอยดูข้าให้ดี!”  บีบีเห็นโอกาส เขาใช้ทักษะเทพธรรมชาติอีกครั้งหนึ่ง!