วันพฤหัสบดีที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 751 นี่พลังใครกันแน่?


ตอนที่  751  นี่พลังใครกันแน่?
นานเท่าใดไม่มีใครรู้
ยักษ์ทองในท้องฟ้าคงอยู่ได้ชั่วโมงหนึ่ง
 
พลังกดดันกดจักรพรรดิชื่อตี้จนโงหัวไม่ขึ้น จ้าวปีศาจโบราณฟื้นคืนกำลังเหมือนเดิมได้แล้ว
จักรพรรดิชื่อตี้พยายามควบคุมตนเองไม่ให้สั่น แต่อดพึมพำออกมาโดยไม่รู้ตัว “น่ากลัวเหลือเกิน...ข้า  ข้าจะไม่กลับมาหอทงเทียนอีกแล้ว...” คำพูดเหล่านี้พรั่งพรูออกมา เขารู้สึกเหมือนกับนักโทษที่ได้รับการนิรโทษกรรม หลังจากพึมพำเสร็จ มือขวาของเขาถือผลึกเทเลพอร์ตด้วยอาการสั่นเทา  พอเขาทุบผลึกได้ก็รีบเทเลพอร์ตจากไปอย่างรวดเร็ว 
ก่อนจะจากไป เขาอดหันไปมองยักษ์ทองที่กำลังจางหายไปจากท้องฟ้ามิได้
สายตาเต็มไปด้วยอาการหวาดกลัว
จ้าวปีศาจโบราณยังไม่จากไป
เมื่อเขาเห็นราชาเก้าแสงถูกตั่วตั่วและอิคคาไล่ล่าโจมตี และมีสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงและสาวกิเลนปิงหยินตามมาสมทบ นัยน์ตาของเขาแวววาวด้วยความรู้สึกเกลียดและแค้นจนเข้ากระดูก
 “เจ้าพวกบริวารโง่เขลาของข้า  ข้าจะต้องทำลายราชาเก้าแสงเพื่อพวกเจ้าให้ได้!
ด้วยความโกรธแค้นชิงชังอยู่เต็มอก  จ้าวปีศาจโบราณไม่ได้ร่วมทำร้ายราชาเก้าแสง  เขากลับไปที่ปากทางเข้าหุบเขาแม่น้ำขาว เพื่อเตรียมกำจัดคนของเผ่าเก้าแสงที่ปากทางเข้าหุบเขาแม่น้ำขาว  เขารู้ว่าราชาเก้าแสงตกอยู่ภายใต้การผนึกกำลังโจมตีของสตรีทั้งสี่  โดยเฉพาะอย่างยิ่งสาวกิเลนที่เป็นชาวเผ่าอมตะบูรพา นางคงทำหน้าที่ควบคุมจัดการด้วยตนเอง และราชาเผ่าเก้าแสงจะไม่มีทางรอดชีวิตได้  และด้วยพลังคลุ้มคลั่งของยักษ์ทอง แน่ใจได้ว่าจักรพรรดินีฟ้าจะต้องตายแน่นอน  ตอนนี้เมื่อเห็นว่าราชาเก้าแสงคงไม่รอด กลุ่มเผ่าเก้าแสงพวกเดียวที่ยังเหลือก็คือ  ผู้เฒ่าซื่อไห่ โยวจิน หลี่ผาน
ถ้าจักรพรรดินีฟ้าไม่ได้ฆ่าเย่เซียว จื่อกวง อาเป่ยต่อหน้าจ้าวปีศาจโบราณ  อย่างนั้นจ้าวปีศาจโบราณคงไม่แค้นถึงขนาดนั้นเป็นแน่
เมื่อเย่เซียวบริวารผู้ภักดีที่สุดถูกจักรพรรดินีฟ้าบังคับให้ระเบิดตัวเอง
เมื่อจื่อกวงผู้มีพรสวรรค์มากที่สุดถูกบังคับให้ต้องตายอย่างไร้ประโยชน์ต่อหน้าเขา  จ้าวปีศาจโบราณไม่สามารถลืมการกระทำนี้ได้  เขาเกรงที่จะอยู่ในหุบเขาแม่น้ำขาวต่อไป เป็นไปได้ว่าเย่ว์หยางและจื้อจุนอาจจะโกรธและไม่ปล่อยให้เขารอดชีวิต  อย่างไรก็ตามจ้าวปีศาจโบราณยอมถูกเย่ว์หยางฆ่าดีกว่าเห็นศัตรูหนีรอดชีวิตไปได้
ฆ่าล้างตระกูล!
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน!
นี่คือความคิดเดียวที่อยู่ในใจของจ้าวปีศาจโบราณในตอนนี้!
แท่นบูชายัญแตกร้าวเป็นรอยนิ้วเท้าของยักษ์ทองประทับเอาไว้มองเห็นได้ชัดและแท่นบูชายัญที่ไม่สามารถทำลายตอนนี้ได้ฉีกแยกจากแรงย่ำของยักษ์ทอง  ยังโชคดีที่สิ่งมีชีวิตที่ฐานรอยแตกยังรอดชีวิตอยู่ได้  เย่ว์หยางนอนอยู่บนแท่นบูชายัญ เพียงแต่ตอนนี้เขาหมดสติ ไม่รู้ตัวหลังจากที่ระเบิดพลังโกรธออกไป
หลังจากระเบิดพลังครั้งใหญ่ เย่ว์หยางอาละวาดย่ำยีศัตรู ตอนนี้ร่างของเขาล้มลงและหลับโดยอัตโนมัติ
ในเหตุการณ์นี้ไม่ทราบว่าชุดของเขาสลายเป็นผุยผงไปเมื่อใด และตอนนี้เขานอนหลับเหมือนเด็กทารกที่ไม่รู้จักอาย  จื้อจุนถึงกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่นและดึงผ้าคลุมจากในแหวนเก็บของมาคลุมตัวเขา
จื้อจุนคิดว่าการต่อสู้เสร็จสิ้นแล้ว
ไม่มีใครคิดว่าเศียรราหูจะแตกทำลายเป็นเสี่ยงๆ  อสูรพ่อมดทั้งสองมีควันสีดำออกตามตัว
พวกเขายังไม่ตายก็แสดงว่าจักรพรรดินีฟ้ายังไม่ตาย...  พลังเจตจำนงราชันย์ยังไม่สามารถฆ่าจักรพรรดินีฟ้าหรือนี่? จักรพรรดินีฟ้าน่ากลัวและทรงพลังมาก นางสามารถต้านทานพลังกฎสวรรค์ของยักษ์ทองได้อย่างไร คิดว่าจักรพรรดินีฟ้าคงมีสมบัติวิเศษอย่างอื่นอีก ที่มิด้อยไปกว่าเศียรราหู
อสูรพ่อมดทั้งสองได้รับบาดเจ็บหนักแทบตาย พวกเขาพยายามข่มอาการบาดเจ็บ และใช้เล็บที่แหลมคมกรีดหน้าอกจนเลือดฉีดพุ่ง  และใช้เลือดเขียนยันต์อักษรรูนบนพื้นด้วยกัน
 “ฉัวะ!
สายตาของจื้อจุนเย็นชาเล็กน้อย
นางกังวลว่าจักรพรรดินีฟ้าจะโจมตีเย่ว์หยางจึงยืนคุ้มกันอยู่ข้างๆ
นางเงื้อมือขวาที่ถืออาวุธเทพร่างมนุษย์ซึ่งเป็นร่างแปลงของนางฟ้าปีกโลหิตต่อหน้าอสูรพ่อมดทั้งสอง
เพื่อเป็นการตอบแทนยักษ์ทอง จื้อจุนใช้ปราณกระบี่ฉายพลังขึ้นสู่ท้องฟ้าแฝงไปด้วยพลังปณิธานราชันย์ไร้ต่อต้านและพลังทำลายล้างที่น่ากลัว ในทันทีนั้นปราณกระบี่ตัดร่างอสูรพ่อมดจนขาดครึ่ง  แม้ว่าพวกเขาจะน่ากลัว แต่บัดนี้จวนเจียนใกล้ตาย เมื่อเผชิญกับจื้อจุนที่ไร้ต่อต้านพวกเขาไม่สามารถต้านรับได้ และร่วงลงกับพื้น
หือ?
จักรพรรดินีฟ้าอยู่ไหน?
อสูรพ่อมดทั้งสองถูกนางฆ่าทันที แต่ทำไมนางถึงไม่ปรากฏ?
จื้อจุนมองหาจนทั่วพื้นที่ปรักหักพังในหุบเขาแม่น้ำขาว ตั้งใจหาจักรพรรดินีฟ้าผู้เจ้าเล่ห์เหมือนจิ้งจอก เพื่อจัดการนางในขณะที่ยังอ่อนแอ
นอกจากสามคนแล้วค้นเจอชิ้นส่วนเศียรราหูเล็กน้อยที่ยังมีร่องรอยพลังเวทชั่วร้ายเหลืออยู่ไม่กี่จุด ทั่วทั้งหุบเขาแม่น้ำขาวไม่มีอะไรผิดปกติ ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่สี่รอบแท่นบูชายกเว้นตัวนาง เย่ว์หยางและเสี่ยวเหวินหลี
อสูรพ่อมดถูกฟันร่างขาด  จักรพรรดินีฟ้ายังไม่ตายแน่นอน นางไปซ่อนตัวอยู่ที่ใด
หรือว่านางฉวยโอกาสหลบหนี?
ไม่
เป็นไปไม่ได้ที่จักรพรรดินีฟ้าจะหลบหนีไปอย่างนี้   ยักษ์ทองทำร้ายวิญญาณนาง  นางคงบาดเจ็บใกล้ตายอยู่แน่ และจะต้องต่อสู้อย่างจนตรอก
ใจของจื้อจุนเหมือนกับมีกระแสไฟฟ้า นางสามารถคาดเดาคำตอบคำตอบได้อย่างถูกต้อง  แต่ไม่สามารถหาจักรพรรดินีฟ้ามายืนยันเหตุผล
ทันใดนั้นร่างของจื้อจุนสะท้านเล็กน้อย
นางมองดูบนท้องฟ้า
นางพบว่าในที่สูงลิบมีจุดสว่างอยู่จุดหนึ่ง
มองผิวเผินเหมือนกับเป็นดาวกระพริบที่ไม่มีอะไรพิเศษ  แต่จื้อจุนถึงกับสีหน้าเปลี่ยน
หลายวินาทีต่อมาดูเหมือนดาวธรรมดานี้จะขยายขนาดใหญ่ขึ้น หลายวินาทีต่อมาจากดาวขนาดธรรมดากลายเป็นดาวที่สว่างเจิดจ้าขึ้น และกลายเป็นดาวฤกษ์ขนาดใหญ่ที่สว่างเจิดจ้าราวกับกลางวัน
มองตรงขึ้นไปในท้องฟ้า
หงส์เพลิงอมฤตกำลังบินร่ายรำเป็นวงกลม
จื้อจุนพบว่าในพื้นที่สูงลิบ  ดูเหมือนจะมีสิ่งมีชีวิตที่งดงามกำลังกางปีกบินร่ายรำด้วยลีลาที่งดงาม  ผิวท้องฟ้าแตกออกกลายเป็นหลุมดำ อีกในไม่ช้าดาวหางนี้จะกระแทกชนกับบันไดสวรรค์ชั้นห้าและทำลายทุกอย่าง  แต่พอเห็นมันหายไปในแรงดูดของหลุมดำ  ฉากภาพที่เห็นแม้แต่จื้อจุนก็ยังอดรู้สึกตื่นตะลึงและถอนหายใจมิได้  พลังที่ทำลายโลก
เมื่อไหร่ข้าจะมีความสำเร็จระดับนี้ได้?
ไม่!
ทันใดนั้นจื้อจุนพบว่าดาวหางข้างหน้านั้นปล่อยให้หลุมดำดูดกลืน  จื้อจุนพบว่าบนผิวดาวหางครอบคลุมไปด้วยรอยกระบี่นับไม่ถ้วน
หรือจะกล่าวอีกอย่างหนึ่ง ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่มีคนใช้ดาบฟันจนแตก และจากนั้นก็จับโยนใส่เข้าไว้ในหลุมดำ!  จือจุนใช้ทักษะตาทิพย์มองดูตลอดหุบเขาแม่น้ำขาว  นางเห็นภาพที่น่าตกใจอีกครั้ง  ก่อนหน้านี้ดาวหางใหญ่มหึมาที่ทำให้ผู้เห็นรู้สึกจนใจ ดาวหางนั้นกำลังจะชนบันไดสวรรค์ชั้นห้าแต่ถูกกระบี่ตัดขาดกระจายเป็นชิ้น
นี่พลังอะไรกันแน่?
เกรงว่าจะมีแต่เทพเจ้าในตำนานจึงจะทำเช่นนี้ได้?
จื้อจุนตะลึงมองดูดาวหางทำลายล้างที่ค่อยๆ ถูกกัดกินหายเข้าไปในหลุมดำ  เว้นแต่นางแล้วก็ไม่มีใครรู้ได้  แม้ถ้าไม่มีหลุมดำคอยสกัดดูดกลืน  สิ่งนี้สามารถทำลายดาวหางได้ทั้งหมดก็จริง แต่เศษซากอุกกาบาตอาจแตกกระจายพุ่งชนพื้นและเผาผลาญทุกอย่าง
ลำแสงเพลิงอมฤตหายกลับเข้าไปในตัวเย่ว์หยางอย่างรวดเร็ว
เหมือนกับว่าไม่ได้ปรากฏขึ้นมา
จื้อจุนไม่สามารถสงบใจได้อยู่นาน นางมองเย่ว์หยางพยายามมองหาคำตอบบนใบหน้าของเขา   แต่เขาหลับสนิท ไม่มีคำตอบ
เวลาผ่านไปนานจื้อจุนจึงค่อยยิ้มออก  “บางทีเจ้าเองก็คงไม่รู้ตัวว่าอสูรพิทักษ์ที่เจ้ามีเป็นแบบไหน  ตอนแรกข้ายังคิดว่าแม่สาวกิเลนจะเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์เสียอีก  ใครจะคิดกันเล่าว่าเกินคาดคิดข้าไปมาก  ต้องบอกว่าเจ้าเป็นเด็กโชคดีจริงๆ จักรพรรดินีราตรีพูดถูก เจ้าเป็นผู้สืบทอดหอทงเทียนที่โชคชะตาลิขิตไว้แล้วจริงๆ...  เมื่อมองไปข้างหน้าความรุ่งเรืองของบรรพบุรุษจะต้องกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง อืม..”
ที่ไกลออกไปจักรพรรดินีราตรียังคงหันกลับมาจ้องดูท้องฟ้า
เดิมทีดาวหางขนาดมหึมาใกล้จะชนพื้นพิภพและระเบิดทำลายล้างพื้นที่บริเวณนั้นทั้งหมด
ทุกคนหยุดต่อสู้
ในชั่วพริบตากลับมีหลุมดำปรากฏและกลืนดาวหางยักษ์หายไป การต่อสู้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว พวกเขาพบทั้งความสุขความเศร้าในเวลาไล่เลี่ยกัน
ตลอดทั้งร่างนางมีโล่รัศมีดารา และทางช้างเผือกเกิดขึ้นด้านบนเหนือศีรษะนาง นางพูดด้วยเสียงดังไพเราะดังดนตรีทิพย์กับผู้เฒ่าซื่อไห่  “ผู้เฒ่าซื่อไห่!  ท่านยังจะสู้ต่ออีกหรือ? ก่อนที่เผ่าเก้าแสงของท่านจะทำลายข้อห้าม ผู้เยาว์จะขอใช้กฎสวรรค์โจมตีตัดสินผลแพ้ชนะกันในท่าเดียว!
 “ข้าแพ้แล้ว,  ข้าจะฆ่าตัวตายเพื่อชดใช้  ขอให้ปล่อยผู้เยาว์ของเผ่าเรา, โยวจิน! พาคนในเผ่ากลับไปได้ไหม?”  ผู้เฒ่าซื่อไห่ค่อยๆ คุกเข่า
เขารู้ว่าจักรพรรดินีราตรีจะโอนอ่อนผ่อนตาม  แต่ไม่ใช่เพราะเขาแข็งแกร่งกว่านาง หรือว่าเขาก้าวหน้า
เมื่อการต่อสู้ดำเนินมาถึงที่สุด
แต่นางต้องการฉวยความได้เปรียบและไม่ต้องการสูญเสียความมั่นใจต่อไป นางจะยืนยันต่อสู้ในสงครามของนางเอง เขารู้ว่าเขาไม่สามารถอาศัยโชคหลบหนีได้ เขาแค่ปรับตัวเข้าตามสถานการณ์  เขาเพียงแต่หวังว่าจักรพรรดินีราตรีจะเปิดทางให้เผ่าเก้าแสงได้หนีไป    พวกเขาอาจถูกล้างตระกูล!  แต่ความปรารถนาของเขาต้องพินาศ เพราะความโกรธพิโรธของนักสู้อย่างจ้าวปีศาจโบราณมีมากเกินกว่าจะคลี่คลาย  ความเกลียดและเพลิงแค้นของจ้าวปีศาจโบราณสามารถเผาผลาญโลกและสวรรค์ได้  จ้าวปีศาจโบราณคำรามลั่น  “ซื่อไห่, โยวจิน, หลี่ผาน จงมอบชีวิตพวกเจ้ามาทุกคน ... จักรพรรดินีฟ้าฆ่าบริวารผู้โง่เขลาของข้า ข้าขอสาบานว่าถ้าไม่ทำลายเผ่าพวกเจ้าทุกคน ข้าไม่ขอเป็นปีศาจ!

7 ความคิดเห็น:

krisda กล่าวว่า...

ขอบคุณมากครับ

ท้องฟ้าจะมีความหมาย ถ้ามีคนแหงนมอง กล่าวว่า...

ขอบคุณครับ

sittichok กล่าวว่า...

ขอบคุณมากเลยนะครับ

Nopanser Kung กล่าวว่า...

เทพธิดากระบี่ฟ้า? นางพญาเสี่ยวเหวินหลี่? หรือ....นักพรตเฒ่า?

Unknown กล่าวว่า...

ขอบคุณครับ

akekapoj-tee กล่าวว่า...

ขอบคุณมากครับ

chay กล่าวว่า...

ขอบคุณครับ

แสดงความคิดเห็น