บทที่ 226 อย่าลืมเรียกข้าในครั้งต่อไป!

บทที่ 226 อย่าลืมเรียกข้าในครั้งต่อไป!

"อาจารย์!"

หลี่จื่อฉีและลู่จื่อรั่วมีสีหน้าสับสนและรีบวิ่งไปทันที หยิงไป่อู่เป็นห่วงซุนม่อมาก แต่นางรู้ว่าการเรียกจินมู่เจี๋ยสำคัญกว่าดังนั้นนางจึงรีบวิ่งไป

“ไป่อู่ ข้าสบายดี ไม่จำเป็นต้องให้เจ้าไป!"

 

ซุนม่อหยุดนางและสังเกตสถิติของนางอย่างสะดวก

หยิงไป่อู่ อายุ 13 ปี ระดับที่สามของขอบเขตการปรับสภาพกาย

ความแข็งแกร่ง : 8. สามารถฆ่าคนด้วยมือเปล่าได้ ร้อยคนไม่สามารถหยุดเจ้าได้ เจ้ามีความสามารถที่จะเป็นเทพธิดาแห่งการยิงธนู

สติปัญญา: 8. เจ้าฉลาดและสวยงาม แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว เจ้าไม่จำเป็นต้องใช้สมองเพราะความแข็งแกร่งในการต่อสู้นอกแบบแผนสามารถแก้ปัญหาทุกอย่างได้

ความว่องไว: 8. เจ้าเคลื่อนไหวเหมือนกระต่ายที่กำลังหลบหนี และสงบเหมือนหอยเมื่อเจ้าไม่ได้เคลื่อนไหว ความสมดุลที่สมบูรณ์แบบ

ความอดทน : 8. ดื้อรั้นไม่ยอมจำนน สาวน้อยหัวแข็ง

ปณิธาน : 8. อันที่จริง เนื่องจากคำอธิบายของเจ้าก่อนหน้านี้ หญิงสาวคนนี้ได้ปรับความคิดของนางให้ตรง ทำให้เจตจำนงของนางลุกขึ้น ตอนนี้ควรจะเป็น 9 แต่เพื่อความสวยงาม ข้าแสดงเป็น 8

ค่าศักยภาพที่เป็นไปได้: ต่ำ เมื่อเจ้าเกิด เนื่องจากบรรยากาศและสิ่งแวดล้อม ร่างกายของเจ้าได้รับผลกระทบอย่างมาก สิ่งนี้ทำให้ต้นกำเนิดชีวิตของเจ้าเสียหายส่งผลให้ศักยภาพของเจ้าต่ำ

หมายเหตุ: เจ้ามีดวงตานกอินทรีคู่หนึ่งและปฏิกิริยาตอบสนองที่เฉียบคมอย่างยิ่ง เจ้าเป็นเทพธิดาแห่งการยิงธนูโดยกำเนิด เจ้าไม่ควรเสียความสามารถของเจ้า

ซุนม่อดูข้อมูลทั้งหมด เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ สถิติของนางเพิ่มขึ้นทั้งหมดและข้อมูลมีรายละเอียดมากขึ้น ตัวอย่างเช่น คุณค่าศักยภาพที่เป็นไปได้ในขณะนี้ได้รวมเหตุผลที่หยิงไป่อู่ถูกจัดประเภทว่ามีค่าศักยภาพที่เป็นไปได้ต่ำ

“ทางออกคืออะไร?”

ซุนม่อกระพริบตา ทำไมเขาไม่เห็นอะไรเลย?

“แค่จ้องไปที่เป้าหมาย!”

ระบบเตือน.

ซุนม่อจ้องไปที่หญิงไป่อู่ ตามที่คาดไว้ ผ่านไปสิบวินาทีต่อมา แถวข้อมูลใหม่ก็ปรากฏขึ้น

“ไม่มีวิธีแก้ปัญหา อย่าฝันว่าจะใช้อาหารหรือยาเพื่อปรับปรุงต้นกำเนิดชีวิตของหยิงไป่อู่ ในโลกนี้ส่วนผสมจากสวรรค์และสมบัติทางโลกเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้นที่จะมีประสิทธิภาพในการบำบัด”

หลังจากรอสักครู่ก็ไม่มีข้อมูลปรากฏขึ้นอีก ซุนม่อเริ่มหดหู่

“ส่วนผสมจากสวรรค์และสมบัติทางโลกอะไรกันแน่? ทำไมระบบไม่แสดงให้ข้าเห็น?”

“การไม่แสดงอะไรเลย แสดงว่าเนตรทิพย์ ไม่มีทางตอบคำถามของเจ้าได้”

ระบบอธิบาย.

“แม้แต่เนตรทิพย์ระดับบรรพบุรุษก็ไม่สามารถตอบคำถามได้?”

ซุนม่อรู้สึกประหลาดใจ หลังจากนั้นสีหน้าของเขาก็หมองลง ปัญหานี้ร้ายแรงมาก แต่แล้วอีกครั้ง ถ้าต้นกำเนิดชีวิตของนางไม่เสียหาย นางจะแข็งแกร่งแค่ไหน? นางจะบดขยี้ซวนหยวนพ่อโดยตรงในการต่อสู้หรือไม่?

“อาจารย์คะ ดื่มน้ำค่ะ” หลี่จื่อฉีส่งถุงน้ำให้

"ข้าสบายดี!"

ซุนม่อขยี้ตา เขามองเพียงสั้นๆ แต่ตาของเขารู้สึกแห้งและปวดเมื่อย เขามีอาการปวดหัวเล็กน้อย แม้ว่าเนตรทิพย์ระดับบรรพบุรุษจะน่าประทับใจมาก แต่หากเขาใช้มันนานเกินไป ก็จะมีผลข้างเคียงบางอย่าง

“เป็นเพราะฐานการฝึกปรือของเจ้าต่ำเกินไปและร่างกายของเจ้าอ่อนแอเกินไป ดังนั้นเจ้าจึงไม่สามารถทนต่อ 'ความเหนื่อยล้า' เช่นนี้ได้ เมื่อฐานฝึกปรือของเจ้ามากขึ้นสถานการณ์ก็จะดีขึ้น”

ระบบปลอบโยน

ซุนม่อได้วางแผนที่จะดูข้อมูลของหลี่จื่อฉีและลู่จื่อรั่ว แต่หลังจากได้ยินดังนั้น เขาจึงตัดสินใจหยุดชั่วคราวในตอนนี้ ทั้งสี่คนลงไปตามทางลาด

ซุนม่อบอกว่าเขาสบายดี แต่หลี่จื่อฉียังคงกังวลอยู่ นางและลู่จื่อรั่วยืนอยู่ทางซ้ายและขวาคอยประคองเขา  หยิงไป่อู่ไม่ได้ช่วยประคอง; ดังนั้นนางจึงทำได้แค่หิ้วกระเป๋าเท่านั้น เรื่องนี้ทำให้นางเม้มปากแน่นรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่มันก็ดีเหมือนกัน ในอนาคตนางจะสามารถอยู่กับครูของนางได้ (พวกเจ้าสาวๆคงทำไม่ได้ ในอนาคตเมื่อโตขึ้นทุกคนจะต้องลาจากอาจารย์ไม่ช้าก็เร็ว)

(ในตอนนั้น อาจารย์จะเป็นของข้าคนเดียว!)

........

ซุนม่อและคนอื่นๆ ลงจากภูเขาและมุ่งหน้าไปยังบ่อน้ำพุร้อนที่ดีที่สุดเพราะทุกคนมารวมกันที่นั่น แต่หลังจากที่พวกเขามาถึงสถานที่นั้นแล้ว กู้ซิ่วสวินก็เห็นผู้คนมากมายมารวมตัวกัน จำนวนคนมากกว่าที่นางคิด

“การประลอง?”

กู้ซิ่วสวินขมวดคิ้ว แม้แต่นักเรียนจากเหิงโจวก็เข้ามาดู

"อาจารย์!"

หลังจากเห็นกู้ซิ่วสวินแล้ว จางเหยียนจงก็ยิ้มและเดินเข้ามาทันที (นางเพิ่งแช่น้ำเสร็จหรือ? ผิวสีซีดของนางมีสีแดงจางๆ ผมของนางเปียกชื้น พาดเรี่ยบนไหล่ของนาง กลิ่นไออบอวล ของไอน้ำหลังจากอาบน้ำทำให้มึนเมาจริงๆ)

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่สังเกตเห็นซุนม่อที่อยู่ข้างๆ นาง จางเหยียนจงก็เริ่มขมวดคิ้ว เขาผ่อนคลายสักครู่ต่อมาและยังคงยิ้มต่อไป

"เกิดอะไรขึ้น?"

กู้ซิ่วสวินถาม

“อาจารย์สองสามคนจากสถาบันว่านเต้าได้พานักเรียนกลุ่มหนึ่งมาที่นี่เพื่อแช่ตัวในบ่อน้ำพุร้อน ทุกคนล้วนต้องการใช้สระที่ดีที่สุด ดังนั้นการประลองจึงเป็นวิธีเดียวที่จะจัดการเรื่องนี้ได้!”

จางเหยียนจงยิ้มขณะที่เขาอธิบาย

เมื่อออกสำรวจและผจญภัยในทวีปทมิฬ มักจะมีการปะทะกันระหว่างสถาบันเพื่อต้องการสิ่งของเดียวกัน พวกเขาควรทำอย่างไร?

การประลองเป็นวิธีเดียว โดยทั่วไปการต่อสู้จะแบ่งออกเป็นสามรอบ คนที่ชนะสองรอบจะเป็นผู้ชนะและผู้แพ้ต้องออกไป

ตามธรรมดาแล้ว หากพวกเขากำลังต่อสู้เพื่อขุมทรัพย์ลับระดับสูงสุด แม้แต่ประตูเซียนก็ไม่สนใจเรื่องนี้

ถ้ามีคนตาย พวกเขาได้แต่โทษตัวเองว่าไม่มีพลังเพียงพอ

“ในที่สุดผู้คนจากสถาบันว่านเต้าก็ทนไม่ไหวแล้วใช่ไหม?”

กู้ซิ่วสวินสูดอากาศหนาวเหน็บ นางได้ยินอันซินฮุ่ยบอกว่าฟางอู๋จี๋เป็นผู้นำนักเรียนใหม่ในครั้งนี้ เพราะพวกเขาวางแผนที่จะทำลายนักเรียนใหม่ของสถาบันจงโจว

หากไม่มีนักเรียนที่ทรงพลังกลุ่มนี้ สถาบันจงโจวคงจะมีผลงานที่แย่มากในการแข่งขันรวม ในเวลานั้น ผลงานของพวกเขาจะถูกผลักให้ตกต่ำ และพวกเขาจะถูกเพิกถอน ในขณะที่สถาบันว่านเต้าจะกลายเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งในจินหลิง

“มันดูไม่เป็นเช่นนั้นฟางอู๋จี๋ไม่อยู่ที่นี่ และเราชนะในรอบแรก!”

จางเหยียนจงยักไหล่

"เราชนะ?"

กู้ซิ่วสวินตกตะลึง

“หลีกทางให้อาจารย์กู้และอาจารย์ซุนเข้ามา!”

จางเหยียนจงร้องบอกออกมา นี่คือชายหนุ่มที่มีความรู้จักกาลเทศะสูงมาก วิธีจัดการของเขาจะทำให้ผู้คนสบายใจ

“อาจารย์กู้ เจ้าสองคนไปไหนมา?”

ตู้เสี่ยวมองไปที่กู้ซิ่วสวิน ก่อนที่จะเหลือบมองซุนม่อ รู้สึกอิจฉาเล็กน้อย ดูเหมือนว่าทั้งสองคนได้ไปแช่ตัวในบ่อน้ำพุร้อน ในกรณีนั้นกู้ซิ่วสวินต้องชอบการนวดของซุนม่อใช่ไหม?

(เฮ้อ ความสวยเป็นข้อได้เปรียบจริงๆ) นางยังคงคิดว่านางควรจะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับซุนม่ออย่างไร และกู้ซิ่วสวินได้เชิญซุนม่อไปแช่ตัวในบ่อน้ำพุร้อนด้วยกัน การเปรียบเทียบมนุษย์กับคนอื่นจะทำให้โกรธจนตาย

“อาจารย์ซุน ทำไมนางไม่ถามข้าด้วยล่ะ? อย่าบอกนะว่าลืมเพื่อนร่วมงานเพียงเพราะว่าเจ้ามีสาวงามมาด้วย?”

โจวซานอี้สะอื้นไห้

“ข้าซื้อถุงยาที่ดีสำหรับแช่ร่างกาย!”

คำพูดของโจวซานอี้ไม่ได้แสดงถึงความขุ่นเคือง แต่เต็มไปด้วยความสนุกสนานและมีความตั้งใจที่จะเอาใจซุนม่อ

“ไอ้พวกเลียขนหน้าแข้ง!”

อี้เจียหมินรู้สึกว่าโจวซานอี้ไม่มีความซื่อสัตย์ (ถึงยังไงเจ้าก็ยังเป็นมหาคุรุ 1 ดาวอยู่ใช่มั้ย อยากอวดครูใหม่เหรอ ยังอยากได้หน้าอยู่มั้ย)

ถ้าโจวซานอี้ได้ยินเรื่องนี้ เขาจะพ่นน้ำลายอย่างดูหมิ่นอย่างแน่นอน

“หน้าตาคืออะไร? กินได้ไหม?”

ในวัยการทำงานของร่างกายเสื่อมถอย โจวซานอี้กลัวมากที่สุดว่าจะถูกภรรยาดูหมิ่นเพราะไม่สามารถแสดงฝีมือบนเตียงได้ สำหรับบางคนพวกเขาจะโกรธมากจนทุบขวดนมเมื่อคนส่งของส่งนมไปที่บ้าน แต่โจวซานอี้ไม่มีแรงแม้แต่จะโยนขวดตอนนี้

ถ้าผู้ชายรับไม่ได้ ทำไมเขาถึงต้องการอะไรที่ไม่สำคัญอย่างใบหน้า?

ความต้องการของโจวซานอี้ไม่สูง เขาไม่ต้องการซุนม่อเพื่อให้นวดเขาครบสูตร เขาแค่ต้องการให้ซุนม่อปรับไตของเขาเป็นระยะๆ

จางเฉียนหลินรู้สึกอิจฉาริษยาในใจเมื่อเห็นซุนม่อและกู้ซิ่วสวินมาพร้อมกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้แช่ในบ่อน้ำพุร้อนด้วยกัน

(ข้าหล่อและเป็นมหาคุรุ 1 ดาว เป็นไปได้หรือว่าข้าด้อยกว่าซุนม่อ?)

จางเฉียนหลินหล่อและมีความสามารถอย่างแท้จริง ดังนั้นเขาจึงไม่เคยขาดผู้หญิง เขาไม่มีความสุข  เพราะการกระทำของกู้ซิ่วสวินในการไปแช่ในบ่อน้ำพุร้อนกับซุนม่อจะทำให้คนอื่นรู้สึกว่าจางเฉียนหลินด้อยกว่าซุนม่อ

หากเจ้าโดดเด่นพอ แม้ว่าคนงามจะไม่ได้มาหาเจ้าเอง แต่ทัศนคติของพวกเขาที่มีต่อเจ้าก็ยังเป็นมิตรมาก

(ใช่แล้ว คงเป็นเพราะพ่อของข้าคือจางฮั่นฟู เรามาจากหลายกลุ่ม ดังนั้นกู้ซิ่วสวิน จึงไม่เชิญข้า มันไม่เกี่ยวอะไรกับความสามารถของตัวเองเลย)

จางเฉียนหลินปลอบใจตัวเอง

“อาจารย์ซุน อาจารย์กู้ ครั้งหน้าพวกเจ้าไปอาบน้ำ อย่าลืมเรียกข้าด้วย!”

จินมู่เจี๋ยหันหน้ากลับมาและล้อเล่น

อุ๊ฟ!

หลังจากที่จางเฉียนหลินรู้สึกดีขึ้นหลังจากปลอบใจตัวเอง เขาเกือบจะกระอักเลือดเมื่อได้ยินคำนี้ คราวนี้สายตาของเขาที่มีต่อซุนม่อเต็มไปด้วยความโกรธและความเกลียดชัง

จินมู่เจี๋ยเป็นคู่รักในฝันของจางเฉียนหลิน แต่นางพูดแบบนั้นกับซุนม่อจริงๆ เหรอ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้จางเฉียนหลินก็รู้สึกหดหู่มากขึ้น

ครูทุกคนประหลาดใจ ความสัมพันธ์ระหว่างจินมู่เจี๋ยและซุนม่อดีมากนักหรือ? คำพูดเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่พูดออกมาจากปากของมหาคุรุ 3 ดาว เป็นการสนทนาระหว่างสหายมากกว่า

ต้องรู้ว่าด้วยสถานะของซุนม่อ เขาควรจะเป็นคนที่ประจบจินมู่เจี๋ยมากกว่า

นอกจากนี้จินมู่เจี๋ยไม่ได้ตั้งใจลดระดับเสียงของนางลง และผู้คนจากสถาบันว่านเต้าก็อยู่ไม่ไกล ดังนั้นครูรุ่นเยาว์ที่มีฟางอู๋อั้นเป็นหัวหน้าจึงอดไม่ได้ที่จะมองด้วยความประหลาดใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้

บุรุษหนุ่มคนนี้คือหัตถ์เทวะที่พวกเขาได้ยินหรือไม่?

ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงทวีปทมิฬ อาจารย์ใหญ่เฉาเคยบอกเป็นนัยว่าบุคคลที่มีฉายาว่าหัตถ์เทวะเพิ่งปรากฏตัวในสถาบันจงโจว เขาน่าประทับใจมากและถ้ามีโอกาสพวกเขาควรพยายามหักมือเขา

“คนทรยศ!”

ฟางอู๋อั้นเพิกเฉยต่อซุนม่อและจ้องไปที่กู้ซิ่วสวินด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง จากมุมมองของเขา สตรีคนนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้สำเร็จการศึกษาระดับสูงสุดจากสถาบันว่านเต้า แต่นางก็วิ่งไปที่สถาบันจงโจวในตอนท้าย นางเป็นคนทรยศ

กู้ซิ่วสวินหรี่ตาและชำเลืองมอง

“ฮึ่ม!”

ฟางอู๋อั้นจับจ้องที่นางไม่แสดงอาการอ่อนแอ

“พาข้าไปด้วยได้ไหม”

เซี่ยหยวนขัดจังหวะ

“แน่นอน ทุกคนมาแช่น้ำด้วยกันในอนาคต!”

ซุนม่อยิ้ม จากนั้นเขาก็เปลี่ยนหัวข้อ

“สถานการณ์การประลองตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”

ในเวทีการต่อสู้ นักเรียนสองคนกำลังเผชิญหน้ากัน พวกเขาสวมเครื่องแบบของโรงเรียนของตน ดังนั้นจึงง่ายที่จะแยกแยะพวกเขา

“จับคู่ได้อย่างลงตัว”

ตู้เสี่ยวเริ่มอธิบาย

“หยุดล้อเล่น เจ้าจะได้รับประสบการณ์จากขยะแบบนี้ได้อย่างไร? รีบไปจัดการมันซะ!”

ฟางอู๋อั้นกระตุ้น

เมื่อเสียงของเขาจางหายไป นักสู้จากสถาบันว่านเต้า ก็หัวเราะ พลังในการต่อสู้ของเขาเพิ่มขึ้นทันทีสองเท่าเมื่อเขาบดขยี้คู่ต่อสู้

สิบวินาทีต่อมา เขาชกหมัดหนักเข้าที่หน้าอกของนักเรียนจากสถาบันจงโจว นักเรียนคนนั้นกระอักเลือดและกระเด็นออกจากสังเวียน

สีหน้าของทุกคนจากสถาบันจงโจวหมองลงในทันที

“เฟ่ยถง เจ้าควรไปต่อสู้รอบที่สาม!”

ฟางอู๋อั้นเรียกชื่อลูกศิษย์

นักเรียนที่มีรูปร่างเตี้ยกระโดดขึ้นไปบนสังเวียนด้วยการตีลังกา สายตาของเขากวาดสายตาไปทั่วนักเรียนจากสถาบันจงโจว ขณะที่เขาพูดด้วยเสียงที่ชัดเจน

“ใครคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด? ขึ้นมารับความตายที่นี่!”

"หยิ่ง!"

นักเรียนของสถาบันจงโจวโกรธจัด นักเรียนชายมากกว่าสิบคนรีบวิ่งไปข้างหน้าทันที

“ไม่อยากไปเหรอ?”

หลี่จื่อฉีอยากรู้อยากเห็น จางเหยียนจงยืนกอดอก ตามหลักเหตุผล ถ้าเขาเอาชนะคู่ต่อสู้คนนี้จากสถาบันว่านเต้า เขาจะสามารถทำให้อาจารย์ของเขาได้หน้า

"ฮ่า ฮ่า!"

จางเหยียนจงไม่สนใจเลย

“ถานลู่ เจ้าไปเถอะ!”

ผายหยวนลี่สำรวจนักเรียนและเรียกชื่อนักเรียนชาย หอกยาวกับดาบสั้น เขาควรจะสามารถตอบโต้คู่ต่อสู้ของเขาได้ นอกจากนี้นักเรียนชายคนนี้ยังมีข้อดีเรื่องความสูงอีกด้วย นี่คือเหตุผลที่เขารู้สึกว่านักเรียนคนที่ชื่อถานลู่จะสามารถชนะได้

“ข้าว่าเปลี่ยนตัวแทนดีกว่า!”

ซุนม่อพูด

โดยพื้นฐานแล้วผายหยวนลี่ไม่สนใจซุนม่อ (ครูที่ไม่ได้เป็นมหาคุรุระดับ 1 ดาวด้วยซ้ำคำพูดของเขาเหมือนผายลม)