เก้าดาวฟ้ามหายุทธ์ - ตอนที่ 749 เกราะเทียนหยวนที่เสียหาย

 

ตอนที่ 749 เกราะเทียนหยวนที่เสียหาย

กองกำลังที่อยู่เบื้องหลังโรงรับจำนำเต๋อเหรินรู้ว่าหลานเยี่ยเอ๋อนั้นไม่ใช่คนที่จะยุ่งด้วยง่ายๆ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เคยสร้างปัญหาให้กับโรงรับจำนำชิงหย่วนอีกเลย ทั้งสองฝ่ายอยู่อย่างสงบสุขมานับพันปีแล้ว

 
ผู้หญิงที่ปรากฏตัวตามลำพังในสถานที่วุ่นวายเช่นดาวมรณะดำสามารถหยั่งรากได้ลึกจริงๆ คงไม่มีใครเชื่อนางหากไม่มีพลังหนุนอยู่ข้างหลังนาง

นอกเหนือจากภูมิหลังอันลึกลับแล้ว ความงามของสตรีนางนี้ยังทำให้นางตกเป็นเป้าของทุกคนอีกด้วย

“คนหายตัวไปหลังจากเจรจาธุรกิจได้ครึ่งทาง อาจเป็นเพราะพวกเขาไม่พอใจกับราคาที่ผู้อาวุโสจู๋เย่ให้ก็ได้!”

เสียงหัวเราะของหลานเยี่ยเอ๋อราวกับระฆังเงิน นางก้าวไปข้างหน้าด้วยขายาวของนางและเดินอย่างสง่างามมีเสน่ห์ ขาสีขาวของนางแพรวพราว และดวงตาอันชาญฉลาดของนางจ้องมองไปที่เย่เฉินและจักรพรรดิมายาที่สวมเสื้อคลุมและพูดว่า

"เนื่องจากพวกเขาอยู่ที่นี่ มันก็พิสูจน์ได้แล้วว่าพวกเขาต้องการทำธุรกิจกับโรงรับจำนำชิงหย่วนของข้า ผู้อาวุโสจู๋เย่ เจ้านำคนของเจ้ามาที่โรงรับจำนำชิงหย่วนของข้าเพื่อฉกชิงคนไป นี่ดูเหมือนจะผิดกฎนิดหน่อยใช่ไหม?”

เมื่อได้ยินคำพูดของหลานเยี่ยเอ๋อ ใบหน้าของผู้อาวุโสจู๋เย่ก็เปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำอย่างเห็นได้ชัด

หากคนสองคนนี้มีชุดเกราะเงินสวรรค์ครบชุดอยู่ในมือ หากธุรกิจขนาดใหญ่ดังกล่าวถูกแย่งชิงไปโดยหลานเยี่ยเอ๋อ ผู้อาวุโสจู๋เย่จะไม่เต็มใจที่จะยอมรับมัน

“เจ้าสองคนควรกลับมาที่โรงรับจำนำเต๋อเหรินกับข้าเพื่อจำนำ ไม่เช่นนั้นแม้ว่าเจ้าจะจำนำได้สำเร็จ ข้าเกรงว่าเจ้าจะไม่สามารถออกจากโรงรับจำนำสีดำนี้ได้!”

จู๋เย่ตะคอกอย่างเย็นชาและส่งข้อความถึงเย่เฉินและจักรพรรดิมายา

เมื่อได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสจู๋เย่ เย่เฉินก็เลิกคิ้วขึ้น

“ผู้อาวุโสจู๋เย่ เจ้าไม่จำเป็นต้องขู่พวกเขา ตราบใดที่พวกเขาเป็นลูกค้าของโรงรับจำนำชิงหย่วนของข้า ข้า โรงรับจำนำชิงหย่วน จะต้องรับผิดชอบในการส่งพวกเขาออกจากดาวมรณะดำอย่างปลอดภัยแน่!”

นางพูดด้วยรอยยิ้มอันมีเสน่ห์ ผมยาวปะบ่าของนางปลิวไปตามสายลม ดูมีเสน่ห์

“เถ้าแก่หลาน เจ้าต้องการทะเลาะกับพวกเราในดาวมรณะดำหรือเปล่า?”

จู๋เย่พูดอย่างเย็นชาและโกรธเคือง อารมณ์ของเขาเพิ่มขึ้น

“ในแง่ของธุรกิจ ข้ามาที่ดาวมรณะดำ เพียงเพื่อทำธุรกิจ ข้าเป็นนักธุรกิจที่จริงจังมาโดยตลอด แต่ถ้าใครกล้ารังแกข้าหลานเยี่ยเอ๋อ ไม่ว่ายังไงก็ตาม ข้าหลานเยี่ยเอ๋อยังจะต้องกลัวเหรอ?"

หลานเยี่ยเอ๋อเยาะเย้ยและบิดตัวอย่างเกียจคร้าน ส่วนเว้าโค้งที่น่าอัศจรรย์ทำให้ผู้มองดูในระยะไกลกลืนน้ำลายของพวกเขา หลานเยี่ยเอ๋อเหลือบมองที่จู๋เย่เพื่อเตือนแล้วเดินเข้าไปข้างใน

เย่เฉินและจักรพรรดิมายามองหน้ากัน แทนที่จะอยู่ที่นี่ ไปโรงรับจำนำชิงหย่วนแล้วลองเสี่ยงโชคดูดีกว่า!

พวกเขามองดูจู๋เย่และคนอื่นๆ อย่างระมัดระวังขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในโรงรับจำนำชิงหย่วน

ใบหน้าของจู๋เย่น่าเกลียดมาก แต่เขาเฝ้าดูเย่เฉินและจักรพรรดิมายาเข้าไปในโรงรับจำนำชิงหย่วน และไม่กล้าทำอะไรเพื่อหยุดพวกเขา

เมื่อเห็นเย่เฉินและจักรพรรดิมายาเข้าไปในโรงรับจำนำชิงหย่วน ความคิดของเขาในผู้อาวุโสจู๋เย่ก็หายไป และเขาก็จำการปรากฏตัวของเย่เฉินและจักรพรรดิมายาได้ในหัวใจของเขา และเขาก็แค่นเสียงด้วยความโกรธ

"ไปกันเถอะ!"

จู๋เย่และคนอื่นๆ ออกไป

จู๋เย่และคนอื่นๆ ขัดขวางผู้คนที่ทางเข้าโรงรับจำนำชิงหย่วน แต่หลานเยี่ยเอ๋อ หยุดเขาไว้ด้วยคำพูดไม่กี่คำและจากไปด้วยความหดหู่ สิ่งนี้ทำให้ทุกคนคาดเดาเกี่ยวกับภูมิหลังของหลานเยี่ยเอ๋อ

จะเห็นได้ว่าผู้คนที่โรงรับจำนำเต๋อเหรินระมัดระวังหลานเยี่ยเอ๋อมาก ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่เฝ้าดูธุรกิจของพวกเขาถูกยึดครองโดยโรงรับจำนำชิงหย่วน

ของอะไรในโลกนี้ที่คนสองคนขายที่ทำให้ผู้อาวุโสจู๋เย่และคนอื่นๆ ขัดขวางผู้คนที่หน้าโรงรับจำนำชิงหย่วน?

จิตใจของคนที่รับชมกำลังปั่นป่วน และพวกเขาก็พูดคุยเบาๆ กับคนที่พวกเขารู้จักดี บางคนก็อดไม่ได้ที่จะคิดอย่างอื่น

เย่เฉินและจักรพรรดิมายาเข้าไปในโรงรับจำนำชิงหย่วน

“เจ้าทั้งสอง โปรดตามข้ามา!”

หลานเยี่ยเอ๋อพูดด้วยรอยยิ้มอันแสนหวานและนำทางไป

แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยมั่นใจเกี่ยวกับหลานเยี่ยเอ๋อ แต่เย่เฉินและจักรพรรดิมายา ก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และตระหนักว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ที่นี่ พวกเขาไม่มีทางออก

ภายในโรงรับจำนำชิงหย่วนมีขนาดค่อนข้างใหญ่ ตกแต่งในรูปแบบสดใสและเป็นธรรมชาติพร้อมเสน่ห์แบบโบราณ

เย่เฉินและจักรพรรดิมายาติดตามหลานเยี่ยเอ๋อเข้าไปในห้องส่วนตัวที่ดูโบราณ

“เจ้าสองคน เชิญนั่งลง!”

หลานเยี่ยเอ๋อยิ้มและทำท่าทางเชิญชวน ขณะที่นางนั่งลงบนเก้าอี้ข้างนาง

“เจ้าช่วยแสดงให้ข้าดูหน่อยสิว่าเจ้าต้องการจำนำอะไร?”

เย่เฉินและจักรพรรดิมายาไม่ขยับ มองที่หลานเยว่เอ๋ออย่างระมัดระวัง

หลานเยี่ยเอ๋อกระพริบตาโตที่ชัดเจนของนาง เล่นปลายผมยาวของนางเบาๆ และพูดด้วยรอยยิ้ม

"ไม่ต้องกังวล ราคาที่ข้าให้ที่โรงรับจำนำชิงหย่วนนั้นยุติธรรมเสมอ และข้าจะไม่ทำอะไรเหมือนกับที่โรงรับจำนำเต๋อเหรินก่อเอาไว้แน่”

จักรพรรดิมายามองเย่เฉินด้วยสายตาที่เป็นคำถาม

เย่เฉินหยิบเกราะไหล่ที่เสียหายอย่างหนักออกมา วางมันลงบนโต๊ะแล้วพูดว่า

“เถ้าแก่หลาน สามารถให้ราคาสิ่งนี้เท่าไหร่?”

ดวงตาของหลานเยี่ยเอ๋อจ้องมองไปที่เกราะไหล่ที่เสียหาย ด้วยท่าทางประหลาดใจบนใบหน้าของนาง นางยื่นมือสีขาวออกและแตะเกราะไหล่เบาๆ แล้วถอนหายใจเบาๆ

"จริงๆ แล้วมันเป็นเกราะเงินสวรรค์ เกราะไหล่นี้ ค่อนข้างเสียหายและอาจเกินกว่าจะซ่อมแซมได้ แต่ถึงแม้ว่ามันจะถูกหลอมเป็นโลหะผสมเงินสวรรค์ มันก็จะยังคงคุ้มค่าเงินจำนวนมาก!"

ปรากฎว่าชุดเกราะนี้เรียกว่าชุดเกราะเงินสวรรค์และ"ชุดเกราะเทียนหยวน" ควรเป็นชื่อที่ผู้อาวุโสเทียนหยวนตั้งให้เอง

เย่เฉินคาดเดาในใจ โดยสงสัยว่า หลานเยี่ยเอ๋อจะให้ราคาเท่าไร ราคาของชิ้นเดียวไม่ควรต่ำกว่าหนึ่งล้านทองปีศาจ และแน่นอนว่าไม่ควรเป็นทองปีศาจห้าพันที่โรงรับจำนำเต๋อเหรินเสนอให้

การประเมินมูลค่าของจักรพรรดิมายานั้นคล้ายคลึงกัน โลหะของเกราะเงินสวรรค์นี้หายากมากอย่างแน่นอน แม้ว่าจะหลอมแล้วก็ตาม ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรที่จะขายมันในราคาหนึ่งล้านทองปีศาจ

หลานเยี่ยเอ๋อ ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างตรงไปตรงมา

"หากเจ้าพบผู้ซื้อที่เหมาะสมสำหรับชุดเกราะไหล่นี้ เจ้าสามารถขายได้ในราคาทองปีศาจหลายร้อยล้าน แต่หากเจ้าให้ข้าจำนำมัน ข้าจะให้เจ้าเพียง 50 ล้านทองปีศาจเป็นอย่างมาก!"

อะไร? ทองปีศาจห้าสิบล้าน?

เมื่อได้ยินคำพูดของหลานเยี่ยเอ๋อ ทั้งเย่เฉินและจักรพรรดิมายาก็ตกตะลึงราคาก็สูงถึงห้าสิบเท่าของมูลค่าโดยประมาณในใจของพวกเขาแล้ว!

เกราะไหล่ที่เสียหายนั้นมีมูลค่าถึง 50 ล้านทองปีศาจ ชุดเกราะเงินสวรรค์ทั้งชุดมีเกราะไหล่สองข้าง ถุงมือสองข้าง เกราะอก สนับขาสองขา รองเท้าบู๊ตสองข้าง เกราะแขนสองข้าง และหมวกหนึ่งใบ รวมทั้งหมดสิบสองส่วน!

เกราะไหล่มีโลหะผสมสีเงินท้องฟ้าน้อยที่สุด หากสามารถขายเกราะไหล่ได้ในราคา 50 ล้านทองปีศาจหลังจากการถลุง แผ่นเกราะจะมีมูลค่าอย่างน้อย 200 ล้านทองปีศาจ!

นั่นไม่ได้หมายความว่าชุดเกราะเงินสวรรค์ ที่เสียหายนี้สามารถขายได้ในราคาทองปีศาจมากกว่า 900 ล้านใช่ไหม

เย่เฉินและจักรพรรดิมายาไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย พวกเขาไม่คาดคิดว่าแม้ว่าเกราะเงินสวรรค์จะได้รับความเสียหาย แต่ก็สามารถแลกเปลี่ยนเป็นยานทะยานทางช้างเผือกได้สามลำ!

900 ล้านทองปีศาจสามารถซื้อนักรบเทพบริกรที่ทรงพลังอย่างน้อยหกหรือเจ็ดคนที่อยู่ในระดับ 7 หรือสูงกว่าแล้วกลับไป!

เย่เฉินและจักรพรรดิมายาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุขในใจ นี่เป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่งสำหรับดาวเทียนหยวน!

“ถ้าอย่างนั้น 50 ล้านทองปีศาจ เราเชื่อใจเถ้าแก่หลาน!”

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม เป็นการดีที่จะหาผู้ซื้อที่เหมาะสมสำหรับชุดเกราะเงินสวรรค์นี้ ผู้ซื้ออย่างจู๋เย่ พวกเขาอาจจะไม่ได้อะไรมาเลย และอาจถูกกลืนลงไปจนไม่เหลือกระดูกด้วยซ้ำ

เกราะไหล่ที่เสียหายจนไม่สามารถซ่อมแซมได้สามารถขายได้ในราคา 50 ล้านทองปีศาจ แล้วเกราะนี้จะมีมูลค่าเท่าไรเมื่อสร้างเสร็จ? ในขณะนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะนึกถึงชั้นที่แปดของหอหยกจมซึ่งมีชุดเกราะเงินสวรรค์หลายร้อยล้านชุด!

มีทรัพย์สมบัติเท่าไร? ถ้าเขาขายชุดเกราะที่นั่น เขาจะสามารถซื้อเทพบริกรด้วยทองนับหมื่นล้านไม่ได้หรือ?

หัวของเย่เฉินเกือบจะลัดวงจร ไม่ต้องพูดถึงเทพบริกร แม้แต่ระดับจ้าวดวงดาวก็สามารถซื้อได้หลายสิบคน!

โอ้พระเจ้า ใครทิ้งความมั่งคั่งไว้ในหอหยกจม?

"ตกลง!"

หลานเยี่ยเอ๋อยิ้มเล็กน้อย ทำธุรกิจอย่างมีความสุข นางหยิบถุงฟ้าดินออกมาทันทีแล้วโยนให้ เย่เฉิน แล้วพูดว่า

"นี่คือทองม่วงห้าพัน!"

เย่เฉินเปิดกระเป๋าฟ้าดินแล้วดู มันคือทองคำห้าพันสีม่วงจริงๆ

“เจ้าควรมีชิ้นส่วนอื่น ๆ อยู่ในมือ ไม่ว่าจะมีกี่ชิ้นก็ตาม เราก็จะรวบรวมมันไว้ที่นี่!”

หลานเยี่ยเอ๋อพูดเบาๆ แล้วปัดผมของนางด้วยมืออันเรียวยาวของนาง

เย่เฉินไม่กล้าที่จะปฏิบัติต่อหลานเยี่ยเอ๋อในฐานะผู้หญิงที่อ่อนแอและสวยงาม ที่จริงแล้วความแข็งแกร่งของหลานเยี่ยเอ๋อ นั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ ลองนึกภาพดูสิว่าคู่ต่อสู้ของหลานเยี่ยเอ๋อนั้นมีระดับจ้าวดวงดาว!

นี่คืออาณาเขตของหลานเยี่ยเอ๋อ หากหลานเยี่ยเอ๋อโจมตีพวกเขา ไม่มีทางที่พวกเขาจะรอดออกมาได้

 หลานเยี่ยเอ๋อสามารถแย่งชิงทุกสิ่งในมือของพวกเขาได้อย่างแน่นอน แต่ตอนนี้หลานเยี่ยเอ๋อเต็มใจที่จะแลกเปลี่ยนอย่างเท่าเทียมกัน มีอะไรอีกที่ไม่สามารถเชื่อถือได้?

เย่เฉินนำชิ้นส่วนที่เหลือทั้งหมดออกมา

หลานเยี่ยเอ๋อเหลือบมองเย่เฉินด้วยความประหลาดใจ นางไม่คาดคิดว่า เย่เฉินจะมีชุดเกราะเงินสวรรค์ครบชุดอยู่ในมือของเขา แม้ว่ามันจะได้รับความเสียหายมาก แม้แต่ชุดเกราะเงินสวรรค์ที่เสียหายก็ยังดูดีมาก

“เอาล่ะ เกราะป้องกันอกนี้ได้รับความเสียหายสาหัสและไม่สามารถซ่อมแซมได้ มีราคา 200 ล้านทองปีศาจ”

“เกราะไหล่หัก ทองปีศาจห้าสิบล้าน”

“หืม? เกราะแขนนี้ไม่เสียหายหนักและสามารถซ่อมแซมได้ มีราคา 1.5 พันล้านทอง!”

หลานเยี่ยเอ๋อ ขมวดคิ้วเล็กน้อย ประเมินแต่ละรายการทีละรายการ และในขณะเดียวกันก็เสนอราคา

สิ่งที่แพงที่สุดที่เสียหายเกินกว่าจะซ่อมได้คือเกราะอกซึ่งมีมูลค่าถึง 200 ล้านทองปีศาจ แต่เกราะป้องกันแขนที่สามารถซ่อมแซมได้นั้นมีมูลค่าถึง 1.5 พันล้านทองปีศาจ นี่ไม่ใช่สภาพที่สมบูรณ์แบบ แต่ก็สามารถซ่อมแซมได้!

ทุกครั้งที่หลานเยี่ยเอ๋อรายงานตัวเลข จักรพรรดิมายารู้สึกใจสั่น ในฐานะเทพบริกรที่มีชีวิตอยู่มานานกว่าสองพันปี จักรพรรดิมายาคิดว่านางค่อนข้างเด็ดเดี่ยว แต่นางก็ยัง... บุคคลเหล่านี้ ทำให้นางตกใจอย่างสุดซึ้ง

 หลานเยี่ยเอ๋อ ไม่เพียงแต่รายงานตัวเลขธรรมดาๆ เท่านั้น แต่ยังมีเทพบริกรอีกด้วย! ทองปีศาจหนึ่งร้อยล้านสามารถซื้อเทพบริกรระดับเจ็ดหรือสูงกว่าได้ และหนึ่งแสนห้าพันล้านหมายถึงสิบห้า! มีเทพบริกรมากกว่าเทพบริกรทั้งหมดในดาวเทียนหยวนรวมกัน!

จักรพรรดิมายารู้สึกว่านางไม่มีค่าเท่ากับชุดเกราะที่เสียหายเหล่านี้!

หลังจากระบุชิ้นส่วนทั้งหมดแล้วหลานเยี่ยเอ๋อก็นับพวกมันในที่สุด

“ทองปีศาจทั้งหมด 3.7 พันล้าน!”

หลานเยี่ยเอ๋อกระพริบตาที่ชื้นของนางและพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อนางได้ยินจำนวนนี้ จักรพรรดิมายาก็รู้สึกว่าหัวใจของนางเต็มไปด้วยความรู้สึกมีความสุขอย่างมาก นางไม่คาดคิดว่าดาวเทียนหยวนจะมีของมีค่าเช่นนี้ และหลังจากขายมันแล้ว นางก็จะได้รับเทพบริกรสามสิบเจ็ดคนกลับมาในคราวเดียว!

แม้ว่าทองปีศาจ 3.7 พันล้านแลกกับเทพบริกรสามสิบเจ็ดคนอาจไม่สามารถช่วยดาวเทียนหยวนต้านทานการโจมตีของมารบรรพบุรุษระดับเทพบริกรมากกว่า 500 คนได้ แต่มันจะเพิ่มความแข็งแกร่งของดาวเทียนหยวนทันทีหลายเท่า