เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 370 เพราะข้าก็เป็นพ่อคนหนึ่ง

ตอนที่  370  เพราะข้าก็เป็นพ่อคนหนึ่ง

ไม่ว่าจะเป็นคัมภีร์ห้าเล่มหรือห้าสิบเล่ม  แอนตันไม่มีทางชดใช้ได้

ความจริง เขาไม่สามารถชดใช้ได้แม้แต่เล่มเดียวด้วยซ้ำ

คนธรรมดาไม่สามารถครอบครองคัมภีร์แพลตตินัมได้  อย่าว่าแต่นักสู้ธรรมดาเลย  ต่อให้เป็นนักสู้ที่ทำสัญญากับคัมภีร์ยังอาจไม่มีคัมภีร์แพลตตินัมก็ได้.. ยิ่งกว่านั้น ต่อให้นักรบผู้นั้นมี  พวกเขาจะยินยอมแบ่งออกมาหรือ?  ยิ่งกว่านั้น ผู้ใดจะสามารถแบ่งปันให้ได้?   การได้รับคัมภีร์แพลตตินัมมายิ่งไม่มีทางเป็นไปได้  ถ้าคนอย่างเย่ว์หยางฆ่าคนอื่นแล้วยึดสมบัติของพวกเขา  อย่างนั้นก็มีทางเป็นไปได้แน่... แต่ที่เห็นได้ชัดก็คือ แอนตันไม่มีความสามารถเช่นนี้!

คนผู้มีความสามารถครอบครองคัมภีร์แพลตตินัมล้วนเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิดทั้งสิ้น

เรื่องจะชิงคัมภีร์อัญเชิญของพวกเขา ก็ไม่ต่างกับการเอาชีวิตของพวกเขา

บุรุษลึกลับผู้สวมหมวกปีกกว้างลุกขึ้นยืนและพยักหน้าให้จั๊ดด์อย่างสุภาพ  “ท่านจั๊ดด์! ถ้าท่านไม่ว่ากระไร ขอให้ข้าได้พลิกฟื้นความสูญเสียบ้างเถอะ  ที่สำคัญที่สุด ข้าก็เป็นเจ้าหนี้คนหนึ่งของท่านแอนตันด้วย  เมื่อครู่นี้ ท่านไตตันช่วยให้ข้าชนะพนันสองล้านเหรียญทอง  แม้ว่าข้าไม่อาจช่วยให้ท่านไตตันได้รับคัมภีร์แพลตตินัมถึงห้าสิบเล่มก็ตาม  แต่ข้าเชื่อว่าเราอาจทำให้เขาชดใช้ให้ได้มากที่สุด  ถ้าท่านไม่ว่ากระไร โปรดพาท่านไตตันไปยังคฤหาสน์ของแอนตันเพื่อพักผ่อนก่อน ไม่ใช่สิ คฤหาสน์นั้นเป็นของท่านไตตันแล้ว”

 “ย่อมได้ ท่านเฉิน, ในหอทงเทียนทั้งหมด ไม่มีผู้ใดข้องใจในความยุติธรรมของท่าน”  เจ้ากบอ้วนจั๊ดด์รับมอบสินเชื่อจำนองด้วยความยินดี

พอเผชิญหน้ากับบุรุษผู้สวมหมวกปีกกว้าง จั๊ดด์มอบความไว้วางใจให้เขาโดยไม่ลังเลใจแม้แต่น้อย

ไม่มีผู้ใดสามารถเห็นใบหน้าท่านเฉินชัดเจนนัก เนื่องจากเขาสวมหมวกปีกกว้างบังไว้  เขายิ้มกล่าวว่า “ข้าต้องใช้เวลาเกือบสามชั่วโมง  ขอให้ท่านจั๊ดด์และท่านไตตันอดทนรอก่อน  เมื่อพบกันอีกครั้ง ข้าต้องการปรึกษากับท่านไตตันเรื่องธุรกิจเหมืองแร่  ข้าเชื่อว่าถึงตอนนั้น เขาคงกลายเป็นเจ้าของเหมืองคนใหม่ไปแล้ว...”

จั๊ดด์คำนับเป็นครั้งที่สอง “ขอบคุณมากท่านเฉิน ด้วยความช่วยเหลือของท่าน ทำให้ปัญหาของพวกเราคลี่คลายได้ง่าย”

ท่านเฉินผู้ลึกลับไม่ได้มองเจ้าอ้วนแอนตันที่เป็นลมเลยและยังคงยักไหล่ด้วยความมั่นใจ “ข้าต้องขอบคุณท่านไตตันมากกว่าที่ทำให้ข้าเป็นเจ้าหนี้รายใหญ่ของท่านแอนตันถึงสองครั้งสองครา  ความจริงเขาทำได้ขนาดนี้ ข้ามีแต่ต้องยกนิ้วให้”

เย่ว์หยางเก็บคัมภีร์แพลตตินัมทั้งห้าเล่มคืนมาทันที

ส่วนเรื่องอื่นๆ ปล่อยให้ท่านเฉินผู้ลึกลับจัดการแทน

ในคฤหาสน์ที่กว้างขวางและใหญ่โตของเจ้าอ้วนแอนตัน  เขากินอาหารจนจุใจและพักผ่อนชั่วขณะ  ในไม่ช้า ท่านเฉินผู้ลึกลับและและผู้เฒ่าที่ดูหน้าตาจริงจังคนหนึ่งเดินยิ้มกริ่มเข้ามา  ข้างนอกประตูใหญ่ มีกลุ่มคนไม่น้อยกว่าร้อยคนคุกเข่าอยู่ใกล้ๆ กัน

เจ้ากบอ้วนจั๊ดด์ในตอนนี้เป็นเหมือนปากเสียงของเย่ว์หยางไปแล้ว  อีกทางหนึ่งเขาคอยต้อนรับคนอื่นๆ คอยสั่งให้สาวใช้คนสวยคนเก่าของแอนตันคอยรินเหล้าให้อาคันตุกะ

 “ไม่จำเป็นต้องมากมารยาท”  ท่านเฉินผู้ลึกลับนั่งอยู่ต่อหน้าเย่ว์หยาง  น้ำเสียงของเขาชัดนุ่มนวลน่าฟัง “ท่านไตตัน, ก่อนอื่นข้าอยากจะแสดงความขอบคุณท่าน ประการแรก เพราะท่านช่วยให้ข้าได้เงินเพิ่มมาบ้าง  แต่ข้ารู้สึกขอบคุณในเหตุผลประการที่สองมากกว่า นั่นคือท่านยินดีเชื่อใจข้า”

 “ท่านเป็นผู้คู่ควรต่อการไว้วางใจ ข้อนั้นข้ามั่นใจแน่นอน”  เย่ว์หยางตอบ

 “ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม  การเชื่อคนแปลกหน้าในหอทงเทียนชั้นหกเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นยากจริงๆ โดยเฉพาะคนจากป้อมสายฟ้า” ปากของท่านเฉินผู้ลึกลับเผยอยิ้ม  “ข้ามักได้รับสิทธิ์พูดในสิ่งที่ข้าคิด  ความจริง ข้าก็เป็นเหมือนกับแอนตัน ข้ามาจากทวีปฉีหลาน  ปกติข้าจะไม่อยู่ที่หอทงเทียนชั้นหก  น้อยครั้งจะมาป้อมสายฟ้า  อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาอย่างนี้  ข้าไม่มีทางเลือก ได้แต่เทียวไปเทียวมา  ข้ามิได้ขาดแคลนเงิน, ก็เหมือนท่าน  พวกเรามิใช่คนผู้ขาดแคลนเงิน  อย่างไรก็ตาม เพราะด้วยเหตุผลบางประการ ทวีปฉีหลานต้องได้แร่สายฟ้า  แร่สายฟ้าสำคัญต่อทวีปฉีหลานมาก  แต่น่าเสียดาย เพื่อให้ได้เงินมากมาย แอนตันไม่ยินดีจะขายแร่สายฟ้าเหล่านี้ให้ประเทศบ้านเกิดของเขา ทวีปฉีหลาน  ในช่วงเวลาอย่างนี้  ข้ายังคงต้องการได้ถ้ำของแอนตันต่อ  แต่ก็ยังไม่สมปรารถนาในข้อนี้เลย  จนกระทั่งตัวท่าน, ท่านไตตันปรากฏตัว”

 “อย่างนั้นหรือ?  ดูเหมือนว่าข้าได้ทำเลที่ดีมาสินะ”  เย่ว์หยางจงใจยิ้ม

 “แอนตันร่ำรวยมากและยังเจ้าเล่ห์เจ้ากลมากอีกด้วย   ไม่ว่าจะเป็นป้อมสายฟ้า หรือทวีปฉีหลาน  ล้วนมีความต้องการแร่สายฟ้ามาก  อย่างไรก็ตาม  เขาคำนวณผิด  เขาไม่รู้จักความตั้งใจของข้าที่จะให้ได้แร่สายฟ้า และเขาก็ไม่เห็นพลังความแข็งแกร่งของท่าน  ความโง่เขลาของเขาและความเชื่อมั่นในตนเองของเขา จะทำให้สักวันหนึ่ง เขาจะถูกกำจัด ถูกเยาถงสับเป็นพันๆ ชิ้น  เพราะเอ้อเมิ่งและเหนียนหู่ที่เขาเชื้อเชิญมาตายอยู่ต่อหน้าท่านแล้ว  แอนตันไม่อาจทนแบกความรับผิดชอบครั้งนี้ได้  พอดีว่า  เราไม่ต้องสนใจคนที่กำลังจะตาย  เรามาคุยเรื่องอื่นกันเถอะ!" ”บุรุษลึกลับผู้สวมหมวกปีกกว้างนามท่านเฉินเงยหน้าขึ้น  เขาหน้าตาดี นัยน์ตาเป็นประกายดุจเหยี่ยวอยู่ในใต้เงาหมวกปีกกว้างกำลังมองดูเย่ว์หยาง “ท่านไตตัน  ถ้าท่านยินยอมขายแร่สายฟ้าให้ทวีปฉีหลาน  นอกจากจะได้รับมูลค่าสินค้าเป็นสองเท่าแล้ว  ท่านยังจะได้ผูกมิตรกับนักรบของทวีปฉีหลานอีกด้วย”

 “ก็เหมือนอย่างที่ท่านพูด  ข้ามิได้ขาดแคลนเงินทอง  บางทีเราน่าจะใช้ของอย่างอื่นสำหรับข้อตกลงการค้าของเรา” เย่ว์หยางวางผลึกเวทลงบนโต๊ะ

มันคือผลึกเวทมังกรบินจุดเขียว อสูรทองระดับ 5 ชิ้นหนึ่งที่เย่ว์หยางยึดมาจากการต่อสู้ครั้งก่อน

ไม่ต้องคิดถึงเรื่องที่มันเป็นผลึกเวทระดับสูง  ความจริงผลึกเวทของมังกรนับว่าเป็นสมบัติมีราคา  เย่ว์หยางไม่เคยบอกว่าเขามีพอ  เขาเพียงแต่รู้สึกว่ายิ่งมีมากก็ยิ่งดี

นอกจากเอาไว้ใช้เพื่ออสูรของตนเองแล้ว  พี่น้องสาวของเขา เย่ว์ปิง, เย่ว์ซวง, เย่ว์หวี่และแม้กระทั่งอี้หนานก็ต้องการผลึกเวทเป็นจำนวนมากเพื่อยกระดับอสูรของพวกนาง

ยิ่งกว่านั้น ยังมีเย่คง, เจ้าอ้วนไห่และพี่น้องตระกูลหลี่ คนพวกนี้ทุกคนต้องการผลึกเวทมาก  เขามีผลึกเวทไม่มากพอ  และท้ายที่สุดก็ยังมีไม่มากพอสำหรับฮุยไท่หลางที่กินผลึกเวทต่างข้าว   เจ้านั่นต่อให้เขายกผลึกเวทให้มันเป็นโกดัง มันก็ยังสามารถเขมือบจนเกลี้ยงได้อย่างรวดเร็ว  ในฐานะที่เป็นหมาป่าโลกันตร์  มันจะยกระดับได้ต่างจากอสูรตัวอื่น  ดูเหมือนมันไม่ได้เดินตามแนวทางของอสูรศักดิ์สิทธิ์ร่างมนุษย์  แต่มันยังคงมีร่างเป็นหมาป่าขณะที่มีความแข็งแกร่งของอสูรศักดิ์สิทธิ์แทน  อาจกล่าวได้ว่า ตอนนี้มันแข็งแกร่งกว่าและฉลาดกว่าอสูรศักดิ์สิทธิ์เสียอีก  จุดอ่อนของมันก็คือ มันต้องการผลึกเวทนับไม่ถ้วน!

ยังดีที่ฮุยไท่หลางไม่จุกจิกเรื่องการกินเหมือนกับนางพญากระหายเลือดหง

สำหรับเสี่ยวเหวินหลี เธอดูถูกของเหล่านี้ และเขาไม่รู้วิธีที่จะยกระดับให้ปีศาจอสรพิษน้อยนี้อย่างที่ควรได้

 “แม้ว่าผลึกเวทจะเป็นที่ต้องการ  แต่มันไม่ได้หายากเหมือนกับแร่สายฟ้า  ข้าเห็นด้วยกับเงื่อนไขนี้  ไม่มีปัญหาใช้ผนึกเวทเป็นข้อแลกเปลี่ยน”  ท่านเฉินพึมพำและพยักหน้าเห็นด้วยกับเงื่อนไขของเย่ว์หยาง

 “พวกท่านมีกิ่งพฤกษาชีวิต, ใบนิรันดร์, ไผ่แสงภูต, ไม้เกลียวและผลปัญญาที่มีค่าบ้างไหม?”  เย่ว์หยางเพิ่มเงื่อนไขอีกครั้ง  “ถ้าท่านเฉินมีหนทางได้ของเหล่านี้มา ข้าจะขอซื้อด้วยราคาสิบเท่า”

 “สิบเท่า?”  เมื่อจั๊ดด์ได้ยินเช่นนี้, เขาถึงกับตกตะลึง

เมื่อเขาได้ยินเย่ว์หยางพูดถึงกิ่งพฤกษาชีวิต, ใบนิรันดร์และผลปัญญา  สมบัติเหล่านี้  เขาอยากจะเตือนเย่ว์หยางว่า ไม่มีผู้ใดขายของเหล่านี้

ทองสามารถซื้อของต่างๆ ได้มากมาย แต่สมบัติเหล่านี้ไม่อาจซื้อหาได้ด้วยเงิน

พวกที่สามารถขึ้นมาถึงหอทงเทียนชั้นที่หกได้ เป็นยอดฝีมือกันทุกคน  พวกเขาเป็นยอดอัจฉริยะจากทวีปต่างๆ

ทุกคนต้องการผลปัญญา, ซึ่งจำเป็นต้องใช้ในการวิวัฒนาการอสูรให้เป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์  นอกจากนี้ความต้องการผลปัญญาไม่เคยลดลง  แต่ข้อเสนอของเย่ว์หยางที่เป็นราคาสิบเท่า จั๊ดด์เองก็ตกใจเช่นกัน.. ของเหล่านั้นเดิมทีก็แพงอยู่แล้ว  ยิ่งเพิ่มราคาล่อใจถึงสิบเท่า  อย่างน้อยที่สุดพวกพ่อค้าคงโดนหลอกล่อกันหมดแน่

ราคาสิบเท่า ถือว่าล่อใจอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม  ท่านเฉินส่ายศีรษะ “ท่านไตตัน เรามีสมบัติเหล่านี้แค่เพียงไม่กี่ชิ้น  จะอย่างไรก็ตาม พวกผู้เยาว์ของพวกเราจำเป็นต้องได้ของเหล่านั้น  เราได้แต่ขออภัย ราคาที่ท่านให้สูงมากแน่นอน  แต่ผลปัญญาและของมีค่าเหล่านี้ยากจะรับได้จริงๆ”

เย่ว์หยางเพียงแค่ลองแสดงความคิดเห็นหยั่งท่าที  สำหรับท่านเฉิน เขาคาดว่าน่าจะมีแล้ว

นอกจากพ่อค้า  นักรบคนไหนต้องการขายผลปัญญากัน?

เขาดูท่านเฉินผู้ลึกลับแล้วกล่าวว่า “แม้ว่าเราเพิ่งจะคุ้นเคยกัน  แต่ความซื่อสัตย์ของท่านเฉินสร้างความรู้สึกที่ดีให้กับข้า  กิ่งพฤกษาชีวิต, ใบนิรันดร และผลปัญญาคือสิ่งที่ข้าต้องการได้    ถ้าท่านเห็นด้วย ข้าจะขอใช้ยาเม็ดพลังยุทธ 2-3 เม็ดเป็นของแลกเปลี่ยน”

 “ยาเม็ดพลังยุทธ?” ท่านเฉินยืนตะลึง

 “โอว!” พ่อค้าที่นั่งอยู่ด้านข้างยิ่งสะดุ้งหนักกว่าเก่าจนลื่นลงก้นจ้ำเบ้ากับพื้น

 “พรวดด!” เจ้ากบอ้วนจั๊ดด์ที่กำลังซดน้ำชา ถึงกับพ่นน้ำชาออกจากปาก  เขาเกือบจะสำลักน้ำชาตาย

แม้แต่สีหน้าของผู้เฒ่าที่ดูจริงจังนั้นยังกระตุกเล็กน้อย

ท่านเฉินผู้ลึกลับสูดลมหายใจลึก

เขาพยายามขยับหมวกปีกกว้าง เห็นได้ชัดว่าเขาพยายามสงบจิตใจ  เขาระงับความตื่นเต้นในใจเขา “ท่านไตตัน,  ท่านมียาเม็ดพลังยุทธจริงๆ หรือ?”

เย่ว์หยางพยักหน้า

ท่านเฉินสูดลมหายใจลึกอีกคราหนึ่ง “พูดถึงยาเม็ดพลังยุทธ, ข้าเสาะหาต่อเนื่องมานานเกินกว่ายี่สิบปีแล้วก็ยังไม่อาจหาได้  ท่านไตตัน! ท่านคือดาวนำโชคดวงใหญ่แท้ๆ.. ข้าต้องการใช้กิ่งพฤกษาชีวิตหนึ่งกิ่งและผลปัญญาสองผล, น้ำพุซัคคิวบัสหนึ่งขวดและชิ้นส่วนผลมังกรเปลือกแข็งที่สุกเต็มที่แล้วสองชิ้น แลกกับยาเม็ดพลังยุทธสองเม็ดจะได้ไหม?”

 “ท่านบอกข้าได้ไหม ทำไมท่านต้องการยาเม็ดพลังยุทธสองเม็ด?”  เย่ว์หยางถาม

 “เพราะข้าเป็นบิดาคนหนึ่ง  บิดาของบุตรสองคน..” ท่านเฉินชะงักเล็กน้อย  แต่ในที่สุดก็บอกความจริงทั้งหมด

 “บุตรของท่านมีบิดาที่ดี”  เย่ว์หยางหวนนึกถึงแม่สี่ทันที  ใจเขากลับตื่นเต้นและพยักหน้า “ไม่มีปัญหา!”

ความจริงเย่ว์หยางสามารถเห็นพ้องด้วยกับท่านเฉินได้ทันที  โดยไม่ต้องคิดอะไรอื่นอีก  เย่ว์หยางเห็นด้วยที่จะแลกเปลี่ยนยาพลังยุทธกับผลมังกรเปลือกแข็ง  นี่คือส่วนผสมสำคัญในการปรุงยาเม็ดพลังยุทธและหาได้ยากเหลือเชื่อ

ได้ชิ้นผลมังกรเปลือกแข็งมา  เย่ว์หยางจะปรุงยาเม็ดพลังยุทธได้มากขึ้น

อย่างไรก็ตาม  เดิมทีเย่ว์หยางต้องการจะขายยาเม็ดพลังยุทธให้ท่านเฉินอยู่แล้ว

หลังจากได้ยินเรื่องที่ท่านเฉินทำเพื่อบุตรของตนและถึงกับตื่นเต้นเพราะเรื่องนี้  เย่ว์หยางตัดสินใจให้ยาเม็ดพลังยุทธให้เขาสองเม็ดที่เขาปรุงเป็นพิเศษ  ไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกจากโหยหาความรักของบิดาที่เขาไม่เคยได้รับ

เขาคิดถึงเรื่องที่แม่สี่ขายสมบัติเครื่องประดับของนางทั้งหมดรวบรวมทองพันหนึ่งเพื่อซื้อยาปลุกพลังวิญญาณสัตว์อสูรให้สหายผู้น่าสงสาร

ถึงจะไม่ใช่ตัวเขา  แต่ที่สำคัญที่สุดเย่ว์หยางได้แทนที่สหายผู้น่าสงสาร

เย่ว์หยางมีความสุขมากที่แม่สี่มอบความรักความเอ็นดูให้ ไม่ต่างจากที่สหายผู้น่าสงสารได้รับ

 “ข้าไม่เคยอิจฉาคนอื่นเลย,  แต่เวลานี้ ข้าอิจฉาบุตรชายของท่านจริงๆ”  เย่ว์หยางวางขวดหยกเล็กในมือท่านเฉิน ข้างในเป็นยาเม็ดพลังยุทธที่ปรุงพิเศษสองเม็ด

 “ข้าเองก็ไม่เคยซาบซึ้งขอบคุณผู้ใดเหมือนวันนี้มาก่อน  ขอบคุณท่าน ขณะเดียวกันข้าก็อยากจะบอกเหมือนกันว่า ข้าอิจฉาคนสองคน นั่นก็คือบิดามารดาของท่าน  การได้มีบุตรที่ดีอย่างท่าน ข้าเชื่อว่าเป็นความภูมิใจสูงสุดของพวกท่าน” ท่านเฉินเก็บขวดหยกไว้ในอกเขาอย่างระมัดระวัง  เขาไม่ได้เก็บไว้ในแหวนเก็บของ เพียงแต่สอดเก็บไว้ในกระเป๋าบริเวณอก  หลังจากนั้นเขาจึงนำของแลกเปลี่ยนออกมาและมอบให้เย่ว์หยางทีละชิ้นๆ  เขาอยู่จนกระทั่งเย่ว์หยางเก็บของเหล่านั้นแล้วจึงคำนับทันที “ท่านไตตัน!  เดิมทีข้ามีข้อตกลงมากมายจะปรึกษากับท่าน  แต่จิตใจข้าในตอนนี้ตื่นเต้นมาก ข้าอยากจะขอลาจากไปตอนนี้ ขอนำข่าวดีกลับไปแจ้งก่อน อภัยให้ข้าด้วย ข้าหวังว่าจะกลับมากล่าวคำขออภัยในวันพรุ่งนี้”

 “เชิญตามสบาย!”  จิตใจเย่ว์หยางก็ปั่นป่วนเช่นกัน  เขาได้รับกิ่งพฤกษาชีวิตและผลภูมิปัญญา  นอกจากนี้ เขายังได้รับผลมังกรเปลือกแข็ง  แค่เพียงของเหล่านี้เขาสามารถปรุงยาเม็ดพลังยุทธต่อไปได้  ยิ่งกว่านั้น  นักรบพฤกษาของเย่ว์ปิงก็จะวิวัฒนาการในครั้งนี้ได้แน่

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือท่าทีท่านเฉินทำให้เย่ว์หยางต้องการไปพบแม่สี่

เขาตัดสินใจกลับทวีปมังกรทะยาน และกลับไปที่มิติลวงเพื่อเยี่ยมแม่สี่และหนูน้อยจอมซนเย่ว์ซวง...