เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 559 แรงบันดาลใจแบบ พี่น้องหญิงตระกูลเย่ว์

ตอนที่  559  แรงบันดาลใจแบบ พี่น้องหญิงตระกูลเย่ว์

เย่ว์หยางกลัวว่าถ้าเขาเข้าสู่ดินแดนแห่งความฝันผ่านหยกสุบิน เขาจะเปิดเผยความลับเทพธิดากระบี่ฟ้า นี่คือความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา

นอกจากนี้เขากลัวว่าเขาจะเผลอสร้างความฝันที่รุ่มร่ามจนทำลายหยกสุบิน

แม้ว่าหยกสุบินจะไม่ใช่สมบัติระดับที่สูงมาก แต่หาได้ยากอย่างยิ่ง  ถ้าเป็นสมบัติอื่น เย่ว์หยางคงไม่คิดว่าจะสำคัญขนาดนั้น  ทั้งหยกสุบินและกระเช้าสมปรารถนาเป็นสมบัติส่งเสริมความปรารถนาที่มีค่ามาก กระเช้าสมปรารถนาจะเหี่ยวแห้งถ้ามันล้มเหลว  หยกสุบินจะรวบรวมฝันของคน  ทันทีที่ผิดพลาด ก็จะแหลกสลายและหายไป

ความจริง เย่ว์หยางมีความคิดจะใช้กระเช้าสมปรารถนาเพื่อตั้งความปรารถนาสร้างนางฟ้านักรบให้สำเร็จ

ต่อให้ล้มเหลว  เขายังสามารถใช้ได้อีกครั้งหลังจากผ่านไปสามปี

หลังจากคิดอย่างระมัดระวังทบทวนไปมา  เขาตัดสินใจใช้หยกสุบิน  เย่ว์หยางยังต้องการใช้กระเช้าสมปรารถนาเป็นแผนสำรองเพื่อยกระดับนางฟ้านักรบให้เป็นสิ่งประดิษฐ์ชั้นเทพ

เพื่อรับประกันความสำเร็จ  เย่ว์หยางตั้งใจหลับเป็นเวลานาน

จากนั้นเขาอาบน้ำเย็นอย่างสบายใจ, การเตรียมการของเขาไม่รีบเร่งและใจร้อน.. เขาหาข้ออ้างและขอให้เย่ว์หวี่ออกไปจากห้องทดลองก่อน  เย่ว์หยางถือหยกสุบินและนอนลงข้างร่างของมนุษย์ผลึกบริสุทธิ์  จะล้มเหลวหรือสำเร็จขึ้นอยู่กับว่าฝันดีหรือฝันร้าย!  เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่แม่สี่ไม่เต็มใจช่วย  ถ้าได้นางช่วย อัตราความสำเร็จน่าจะมากกว่า โลหิตเทพ, น้ำทิพย์, เทพเหล็กไหล, หัวใจไตตัน, ศพมนุษย์ผลึกและส่วนผสมอื่นๆ ได้จัดเตรียมไว้หมดแล้ว ขั้นตอนที่เหลือคือประกอบส่วนผสมเข้าด้วยกัน  เย่ว์หยางแค่ต้องการแปลงทั้งหมดให้เป็นร่างมนุษย์ที่สมบูรณ์

นอกจากนี้ เขามีเลือดของจื้อจุน, จักรพรรดินีราตรี, นางเซียนหงส์ฟ้า, เสวี่ยอู๋เสีย, องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน, เจ้าเมืองโล่วฮัวและคนอื่น

เลือดบางส่วนเขามีเยอะมาก บางส่วนก็มีน้อยนิด  โดยเฉพาะเลือดของจื้อจุน เขาเก็บมาได้ไม่กี่หยด เขาไม่อาจยอมเสียไปง่ายๆ

แล้วจะแปลงทั้งหมดนี้เป็นนางฟ้านักรบได้อย่างไร?

เขาคงต้องพึ่งพาการมอบความปรารถนาของหยกสุบิน  เพราะเย่ว์หยางยังไม่สามารถเข้าใจวิธีลับในการสร้างนางฟ้านักรบ  การสร้างอสูรหุ่นกลที่ไม่มีความรู้สึกเป็นเรื่องง่าย  แต่ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เย่ว์หยางต้องการ

 “.....” เย่ว์หวี่สงสัยเล็กน้อย  แต่นางให้เกียรติความเป็นส่วนตัวของเย่ว์หยาง  นางไม่ได้เข้าไปแต่ยังคงรอเงียบๆ ข้างนอก

เย่ว์หยางหลับตาและเริ่มฝัน

เขาไม่ได้เข้าไปในดินแดนแห่งความฝันของเทพธิดากระบี่ฟ้า  แต่เขาเข้าไปในดินแดนมหัศจรรย์เต็มไปด้วยพลังงานแทน  ในดินแดนที่เต็มไปด้วยพลังงานนี้  ไม่มีแรงโน้มถ่วง  ไม่มีแม้แต่ร่าง มีแต่วิญญาณคงอยู่ที่นี่  เย่ว์หยางรู้สึกว่าเขาสามารถบินได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการ หรือบางทีไม่น่าจะเรียกว่าบิน  แต่เป็นการเคลื่อนไหวได้ดังใจคิด  เขาสามารถบินได้ถ้าเขาต้องการทำ  เขาสามารถเดินได้ถ้าเขาต้องการ  เย่ว์หยางรู้สึกว่าดินแดนที่เต็มไปด้วยพลังงานเหล่านี้ มีพลังงานส่งเสริมความปรารถนาของหยกสุบิน  เขาจะตั้งความปรารถนาที่นี่  จากนั้นผลของความปรารถนาจะกลายเป็นจริง

ถ้าเย่ว์หวี่เดินเข้าไปในห้องวิจัย  นางอาจพบว่าร่างกายของเย่ว์หยางกำลังเปล่งแสงและกระพริบแสง  หยกสุบินในมือของเขายังคงเรืองแสงสว่างเหมือนพระจันทร์ในท้องฟ้า

เกี่ยวกับวิธีตั้งความปรารถนา  เขาคงต้องเผชิญหน้าตรงและตั้งความปรารถนา  เย่ว์หยางไม่รู้ว่าจะต้องตั้งท่ามืออย่างไร

หลังจากเข้ามาในดินแดนที่เต็มไปด้วยพลังงานแห่งนี้แล้ว   เขารู้สึกได้ว่านอกจากพลังงานแล้ว สถานที่นี้ว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง

เป็นไปได้ไหมว่าจิตใจของเขาไม่สะอาดเพียงพอ?  ความจริงใจไม่พอหรือเปล่า?

เย่ว์หยางประหลาดใจกับความคิดที่เกิดขึ้นมาในใจอย่างกะทันหัน  เขารีบแสดงความรู้สึกจริงจังและจริงใจอย่างสุดซึ้งขณะตั้งความปรารถนา  ความปรารถนาของเขาก็คือ ข้าขอให้หยกสุบินสร้างนางฟ้านักรบที่มีชีวิต, มีปัญญาความคิดและมีความรู้สึก

เพื่อความสำเร็จแล้ว นับเป็นครั้งแรกที่เย่ว์หยางตั้งความปรารถนาอย่างจริงจัง

ผ่านไปราวๆ สิบนาที

ความจริง เย่ว์หยางไม่รู้สึกผิดปกติเรื่องเวลาเลย  เวลาที่ผ่านไปพร้อมกับวิญญาณของเขาในดินแดนที่เต็มไปได้พลังงานและเวลาในชีวิตจริงนั้นต่างกันมาก  เขาอาจรู้สึกว่าผ่านไปราวสิบนาที  แต่เย่ว์หวี่รออยู่ข้างนอกสิบชั่วโมง  ถ้าเย่ว์หยางสามารถมองเห็นเย่ว์หวี่ เขาจะตระหนักได้ว่าโลกในความเป็นจริงจะมีเวลาที่ช้ามากสำหรับเขา  เหมือนกับว่าเขากำลังดูภาพยนตร์สโลว์โมชัน  แน่นอนว่ามีไม่มากคนนักที่เห็นโลกจริงในสภาพวิญญาณ มีแต่คนที่กำลังจะตาย  ในสภาวะใกล้ตายของพวกเขา เมื่อวิญญาณของพวกเขาจะออกจากร่าง ก็จะตระหนักได้ว่าโลกจริงๆ เคลื่อนไหวช้ามาก  อย่างน้อยที่สุดก็ช้ามากจากมุมมองของร่างวิญญาณ

 “เสี่ยวซานใช้เวลานานมากเลย”  ความจริงเย่ว์หวี่ไม่อาจทนได้อีกต่อไป  นางเข้าไปในห้องค้นคว้าหวังว่าจะได้เห็นว่าฝันของเย่ว์หยางจะมีผลออกมาเป็นเช่นไร

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาฝันมานานสิบชั่วโมงแล้ว

คงเป็นเรื่องแปลกถ้าเย่ว์หวี่จะไม่ห่วงใย

เมื่อนางเข้าไปแล้ว นางตระหนักได้ว่า เย่ว์หยางกำลังนอนเคียงข้าตุ๊กตาแก้วผลึก นอนหลับอย่างเงียบงันขณะที่ร่างของเขากระพริบไฟ

หยกสุบินกำลังฉายแสงเหมือนพระจันทร์ในท้องฟ้าส่องแสงนวลตาครอบคลุมร่างทั้งหมดของเย่ว์หยาง

เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่ว์หวี่ลอบถอนหายใจโล่งอก

ดีแล้ว ที่ความปรารถนาไม่ล้มเหลว

เย่ว์หวี่นั่งลง  นางไม่ได้ออกไปข้างนอกและกังวลว่าเย่ว์หยางจะทำได้สำเร็จหรือไม่  ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว  นางจะอยู่เคียงข้างเขา

ช่วงเวลาเช่นนี้ เย่ว์หยางลอยตัวอยู่ในดินแดนที่เต็มไปด้วยพลังงานอย่างช่วยไม่ได้  ดูเหมือนว่าความปรารถนาของเขาจะไม่ล้มเหลว  แต่ก็ไม่มีอาการสนองตอบแม้แต่น้อย เขาไม่ได้ออกจากดินแดนแห่งความฝันเพียงแค่นี้  เย่ว์หยางตัดสินใจพักใจแล้วค่อยตั้งความปรารถนาซ้ำอีกครั้ง  ไม่ว่ายังไง เขาก็ต้องสร้างนางฟ้านักรบนี้ให้ได้  ไม่ใช่แค่ว่าเป็นปณิธานของเย่ว์กงเท่านั้น  แต่ยังเป็นความปรารถนาของเย่ว์หยางอีกด้วย  เขาคงจะรู้สึกมีความสุขแค่เพียงนึกถึงว่าจะได้ฝึกสอนหุ่นนักสู้สาวสวย  พอนึกถึงโอกาสเช่นนี้ เขาจะยอมแพ้ง่ายๆ ได้อย่างไร?

เย่ว์หยางคิดชั่วร้าย  ถ้าเย่ว์หวี่พบว่าเหตุผลส่วนใหญ่ที่เขาต้องการสร้างนางฟ้านักรบก็เพื่อต้องการได้ประสบการณ์สอนหุ่นนักสู้สาวสวย  นางคงโกรธจนกินอะไรไม่ลง

 “ในบรรดาธิดาทั้งสามของตระกูลเย่ว์  เย่ว์หวี่อ่อนโยนที่สุด  เย่ว์ปิงว่าง่ายที่สุดและเย่ว์ซวงน่ารักที่สุด” แค่คิดถึงสามพี่น้องหญิงตระกูลเย่ว์ทันใดนั้นประกายอย่างหนึ่งวาบเข้ามาในใจเย่ว์หยาง ตอนแรกเหมือนกับเป็นความคิดผ่านๆ  แต่พลังงานวิเศษที่อยู่ต่อหน้าเขาเปลี่ยนไปทันที ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นร่างเย่ว์ซวงช้าๆ  เย่ว์หยางตกตะลึง เป็นไปได้ไหมว่าหยกสุบินต้องการให้เขานึกถึงภาพบุคคลที่เขาต้องการสร้าง?

ถ้าเขาสร้างนางฟ้านักรบด้วยรูปลักษณ์ของเย่ว์ซวง ดูเหมือนจะไม่ใช่ความคิดที่ดี

บางทีคนอื่นอาจเข้าใจผิดว่าเขาเป็นพวกชอบน้องสาว พวกแอบชอบน้องสาว เรื่องแบบนี้ไม่ควรให้คนทั่วไปล่วงรู้

อย่างไรก็ตาม ถ้าเขายกเลิกไม่เลือกรูปลักษณ์ของเย่ว์ซวง ถ้าเขาล้มเหลว ก็คงน่าเสียดาย ไม่ว่ายังไงก็ตาม จะถูกมองว่าเป็นพวกชอบน้องสาวตนเองก็ช่างปะไร ความสำเร็จเป็นเรื่องสำคัญกว่าล้มเหลว

เย่ว์หยางรีบยืนยันรูปลักษณ์ของเย่ว์ซวงอยู่ในใจเขาและพยายามอย่างสุดกำลังเชื่อมความทรงจำของเขากับซวงเอ๋อสร้างรูปร่างโดยใช้พลังงานวิเศษนั้น  รูปร่างซวงเอ๋อที่ตอนแรกจางอยู่ก็ชัดเจนยิ่งขึ้น  ในที่สุดก็ดูเหมือนกับรูปร่างของเย่ว์ซวง แม้แต่รอยลักยิ้มและขนตายาวก็ยังมี

เป็นแต่เพียงว่าซวงเอ๋อร่างพลังงานนั้นอยู่ในสภาพเปลือย

โชคดีที่ไม่มีใครอื่นเห็นภาพนี้  มิฉะนั้นเขาคงโดนกล่าวหาว่าเป็นพวกชอบน้องสาวตนเอง (ซิส-คอน) เป็นแน่

ความจริง เย่ว์หวี่มองดูอยู่ถึงกับพูดไม่ออก เนื่องจากแสงจากร่างของเย่ว์หยางสว่างยิ่งขึ้นขณะที่รังสีเหมือนเปล่งออกมาเป็นประกายนับไม่ถ้วน แสงเหล่านั้นนุ่มนวลเหมือนกับมีชีวิต เชื่อมเข้ากับตุ๊กตาแก้วผลึกข้างตัวเขากลายเป็นดักแด้แสง  ตุ๊กตาแก้วผลึกที่เย่ว์หยางใช้ความพยายามมากในการแปลงเลือด, พลังงาน, น้ำทิพย์และน้ำค้างเทพให้เข้ากันเป็นร่างเย่ว์ซวง ตอนแรกเลือนรางเป็นรูปร่างลายเส้นรูปเธอ

อย่างไรก็ตาม  มันค่อยๆ ปรับเปลี่ยนไปเรื่อย

เย่ว์หวี่เห็นว่าก่อนเวลาผ่านไปหนึ่งนาที เย่ว์ซวงซึ่งอยู่ภายในดักแด้แสงดูเหมือนเย่ว์ซวงจริงๆ

เส้นเลือดนับจำนวนไม่ถ้วนเกิดขึ้นภายในร่างแปลงของเธอ  จากนั้นหัวใจเธอ, กระดูกและสมองเชื่อมเข้าด้วยกัน แสงรุ้งนั้นเชื่อมเข้ากับศีรษะของเย่ว์หยาง

 “พระเจ้า!”  เย่ว์หวี่เกือบร้องออกมาด้วยความดีใจ  นางรีบใช้มือปิดปาก เนื่องจากเกรงว่าจะเป็นการรบกวนเย่ว์หยางถ้าส่งเสียง กลับกลายเป็นว่าหยกสุบินใช้วิธีแบบนี้  นางฟ้านักรบจะสำเร็จได้ในเวลาสั้นๆ  แม้ว่าจะอยู่ในรูปร่างของเย่ว์ซวงก็ตาม  แต่ก็นับว่าสำเร็จ  เย่ว์หวี่มีความสุขมาก นางต้องการเข้าไปจูบเย่ว์หยาง น้องชายคนเก่งของนาง เสี่ยวซานยอดเยี่ยมมาก  เขาสามารถสร้างนางฟ้านักรบที่เคยมีอยู่ในครั้งโบราณกาลได้

นางฟ้านักรบที่มีชีวิต ปัญญาและความคิด ยังจะถูกมองว่าเป็นอสูรหุ่นอีกหรือ?

คงเป็นเรื่องจริงที่พระเจ้าสร้างมนุษย์ขึ้นมา

หลังจากเย่ว์หยางใช้พลังสร้างเป็นรูปร่างเย่ว์ซวงแล้ว  เขาก็ยังไม่พอใจ  แม้ว่าเขาจะเข้าใจวิธีใช้หยกสุบินในตอนนี้แล้ว  ทำไมยังต้องใช้เป็นร่างเย่ว์ซวงเล่า?  เย่ว์ซวงยังเด็กมาก, แล้วเธอจะสู้ได้ยังไง? คงจะดีกว่าถ้าเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาอย่างเย่ว์ปิง  ร่างของเย่ว์ซวงยังเล็กเกินไป ยังไม่สง่าเพียงพอ!

ขณะที่เมื่อเขาคิดเรื่องนี้  ร่างพลังงานของเย่ว์ซวงก็เปลี่ยนแปลงทันที

เหตุเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้เย่ว์หยางตกใจแทบตาย

ได้โปรดอย่าเพิ่งล้มเหลวนะ!

อย่างไรก็ตามเย่ว์หยางประหลาดใจ ร่างพลังรูปเย่ว์ซวงไม่ได้หายไป อย่างไรก็ตาม ร่างนั้นค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปเป็นร่างเย่ว์ปิง

ยิ่งพลังงานถ่ายเทมามากขึ้นก็ก่อรูปเป็นร่างเปลือยของเย่ว์ปิง  เนื่องจากเย่ว์หยางมักเห็นร่างของเย่ว์ปิงจากการฝึกฝนผสานร่าง  เขารู้จักทุกส่วนสัดของนางเหมือนลายเส้นบนฝ่ามือ  อย่างไรก็ตามไม่มีใครเห็นภาพนี้  ดังนั้นไม่มีอะไรผิดปกติเมื่อเขาสร้างร่างเย่ว์ปิง  เย่ว์หยางเข้าใจในที่สุด  เย่ว์ซวงก็คือนางฟ้านักรบร่างแรกที่มีชีวิต  เย่ว์ปิงในปัจจุบันก็คือนางฟ้านักรบร่างที่สองที่ผ่านการเรียนรู้ฝึกฝนแล้ว  สำหรับร่างที่สามยังคงไม่แน่นอนอยู่ในตอนนี้!

 “....”  เย่ว์หวี่ตกใจจนพูดไม่ออก กับร่างเปลือยเย่ว์ปิงที่นางเห็นอยู่ในปัจจุบันนี้

แม้ว่านางรู้ว่าเย่ว์หยางกำลังจินตนาการถึงร่างของนางฟ้านักรบ  แต่นางก็ยังรู้สึกอึดอัดที่เห็นว่าน้องชายนางสร้างร่างเปลือยของนางฟ้านักรบจากน้องสาวของนาง

สตรีมีตั้งมากมาย ทำไมเขาถึงใช้น้องๆ เป็นแรงบันดาลใจด้วย?

ซวงเอ๋อก็ยังพอทำเนา  ที่สำคัญเธอยังเด็ก  แต่เย่ว์ปิงเกือบจะเป็นสาวเต็มตัวอยู่แล้ว

เมื่อเห็นร่างของเย่ว์ปิงกำลังก่อตัวเป็นรูปร่างชัดเจนทีละนิด ทั้งหน้าอก, ทรวงอกถึงปลายถันมองดูเหมือนคนมีเลือดเนื้อจริง  เย่ว์หวี่หน้าแดงทันที รู้สึกว่านางต้องดุด่าว่ากล่าวเย่ว์หยาง น้องชายซุกซนผู้นี้

นางรู้ว่าเย่ว์หยางสามารถรู้สึกถึงร่างของคนอื่นได้ชัดเจนระหว่างฝึกผสานร่าง แต่นางไม่เคยคิดว่าเขาจะจำรายละเอียดได้อย่างชัดเจน

เมื่อเห็นนางฟ้านักรบในร่างของเย่ว์ปิงจากลักษณะที่เหมือนกับคนจริง  ราวกับว่าข้างหน้าเป็นภาพคนจริงๆ เย่ว์หยางหน้าแดงด้วยความโกรธ  นางคิดของนางเองก่อนนั้นว่า นางได้ฝึกผสานร่างกับเขาและใช้พลังหยินของนางช่วยให้เขายกระดับ นางเองไม่รู้ตัวด้วยหรือเปล่า?  แน่นอน นางเข้าใจว่าแม้ว่านางจะบอกตัวเองว่าเขาไม่รู้ ก็คงเป็นการโกหก  เขาแกล้งทำเป็นไม่รู้ต่างหาก

เย่ว์หวี่ไม่รู้มาก่อนว่าก่อนที่จะผ่านการฝึกผสานร่าง  เย่ว์หยางใช้ตาทิพย์สำรวจร่างนางมาก่อนแล้ว

คราวนั้นเย่ว์หยางคิดว่าเย่ว์หวี่คือองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนที่กำลังอาบน้ำอยู่

แน่นอนว่า ครั้งนั้นเป็นอุบัติเหตุ

 “นางฟ้านักรบร่างแรกก็คือซวงเอ๋อ  ร่างที่สองก็คือปิงเอ๋อ  ร่างที่สามจะเป็นใครดี?”  จู่ๆ เย่ว์หวี่มีความคิดนี้รบกวน  จากนั้นนางเห็นว่าตุ๊กตาผลึกร่างเย่ว์ปิงเกือบสมบูรณ์แล้ว  ร่างนั้นค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นลักษณะเฉพาะของสตรีชัดเจนมากยิ่งขึ้น  นางรู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

โปรดอย่าได้เกิดขึ้นเลย

ได้โปรดอย่าให้เป็นนาง

เย่ว์หวี่ภาวนาในใจอย่างเร่งร้อน ไม่สำคัญว่าจะเป็นใคร ขอเพียงไม่ใช่นางก็พอ  มิฉะนั้นนางไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรในอนาคตจริงๆ!

อย่างไรก็ตาม เย่ว์หวี่ผิดหวังจนได้  ร่างที่สามของนางฟ้านักรบที่เย่ว์หยางจินตนาการก็คือ...นาง  ยิ่งกว่านั้น นางตระหนักว่าระดับความเข้าใจที่น้องชายผู้ซุกซนนี้เข้าใจร่างกายนางมิได้ด้อยไปกว่าที่นางเข้าใจร่างกายตัวเอง.. โอวพระเจ้า.. เย่ว์หวี่แทบจะเป็นลม  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อนางมองดูนางฟ้านักรบที่มีร่างลักษณะของสตรี บ่งบอกถึงสถานะของนางเอง  แม้แต่ซอกลับหลืบน้อยของนางก็ช่างเหมือนกัน  น่าอายยิ่งนัก

ตอนนี้จะทำยังไงดี?

นางควรจะแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องนี้ดีหรือไม่

เย่ว์หวี่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างช่วยไม่ได้ จ้องมองร่างของนางฟ้านักรบก่อตัวจนเป็นรูปนางโดยสมบูรณ์  ขณะที่แสงค่อยๆ จางลง นางรู้สึกตัวจากอาการมึนงงทันทีและรีบวิ่งออกไปจากห้อง

ไม่ว่ายังไง นางจะแกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรไว้ก่อน

มิฉะนั้น นางคงไม่กล้าสู้หน้าคนอื่นๆ อีกเลย