Panlong เล่มที่ 8 เดินทางไกลหมื่นกิโลเมตร – ตอนที่ 49 นักรบเลือดมังกรระดับเซียน

 

เล่มที่ 8 เดินทางไกลหมื่นกิโลเมตร – ตอนที่ 49 นักรบเลือดมังกรระดับเซียน

ลมเย็นยะเยือกยังคงพัดโชย

ในที่สุดพื้นที่กว้างรกร้างกลับคืนสู่ความสงบเหมือนดั่งที่เคยเป็น  แต่เทียบกับเมื่อก่อนบนพื้นที่ราบกลับมีศพจำนวนหนึ่งพร้อมกับกองโลหิตอีกมากมาย  ผลที่ตามมาของการสู้รบมองเห็นชัดง่ายดาย  พื้นดินแตกแยกอยู่หลายแห่งและมีปล่องหลุมที่ตรงกลางยุบลึกลงไป  ทันใดนั้นหนูเงาสีดำค่อยคลานออกมาจากหลุมลึก

 “พี่ใหญ่” ร่างของบีบีแดงไปทั้งตัว  ขนของมันเปื้อนเลือด

บีบีเริ่มมองหาด้วยความกังวล  เขาเห็นว่าลินลี่ย์นอนอยู่กับที่ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย  แม้ว่าเครูบจะได้รับอิทธิพลของรังสีน่ากลัวของกระบี่เลือดม่วง แต่ได้เห็นพลังหมัดโจมตีที่อ่อนกำลังลงไปแล้ว  แต่พลังของหมัดนั้นก็ยังแกร่งกร้าวมากกว่าเทวทูตสองปีกอยู่หลายเท่า

บีบีวิ่งไปอยู่ข้างตัวลินลี่ย์

 “พี่ใหญ่,  ปลอดภัยหรือเปล่า?”  บีบีส่งเสียงทางใจ บีบีกังวลห่วงใยมาก  ตอนนี้อกของลินลี่ย์เป็นรอยบุบแตก  เกล็ดที่อกครึ่งหนึ่งแตกร่วงกระจาย  โลหิตย้อมอกจนเป็นสีแดงฉาน หน้าของลินลี่ย์ซีดขาว  เขาหลับตา

ลินลี่ย์ค่อยๆ ลืมตามองดูบีบี

 “ข้าไม่เป็นไรแล้วบีบี  อย่าเพิ่งขยับร่างข้า”  เสียงของลินลี่ย์ดังขึ้นในใจบีบี

บีบีพยักหน้าอย่างว่าง่าย  มันขดตัวอยู่ใกล้ร่างลินลี่ย์

 “ครั้งนี้ ข้าได้รับบาดเจ็บสาหัสเอาการ”  ลินลี่ย์รู้สึกว่าอกของเขาบาดเจ็บหนักและเจ็บปวดทรมานในการหายใจแต่ละครั้ง  ลินลี่ย์มีทางเลือกเพียงอย่างเดียว คือกระตุ้นปราณยุทธเลือดมังกรในร่างของเขาเพื่อช่วยรักษาอาการบาดเจ็บเสียหายที่เขาได้รับตามวิธีการที่ระบุไว้ในคัมภีร์ลับเลือดมังกร  ในฐานะสุดยอดนักรบคนหนึ่ง ความสามารถในการฟื้นตัวของเขาน่ากลัวมาก

แต่ครั้งนี้อาการบาดเจ็บนั้นหนักหนาสาหัสไม่น้อย

ปราณยุทธเลือดมังกรค่อยๆ โคจรไปตามร่างกายเขาในแต่ละส่วน  พลังงานที่ไม่เหมือนใครของเลือดมังกรในตัวเขาค่อยซึมซับเข้าไปในเส้นเลือดและหัวใจของเขา สำหรับหน้าอกเขาที่ได้รับบาดเจ็บหนักในครั้งนี้หลังจากที่ดึงพลังงานพิเศษบางส่วนมาจากเลือดมังกรของเขา  ลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ว่าเริ่มฟื้นตัวช้าๆ  ในการหายใจแต่ละครั้ง ลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ว่าอกของเขาเปลี่ยนแปลงช้าๆ

 “ในแง่ความเร็วของการฟื้นฟูรักษา บรรดาสี่สุดยอดนักรบ นักรบเลือดมังกรน่าจะด้อยกว่านักรบเพลิงม่วงและนักรบอมตะ”  ในเวลาอย่างนี้ ความคิดนี้ผ่านเข้ามาในใจของลินลี่ย์ทันที

นักรบเพลิงม่วงมีพลังความสามารถในการฟื้นฟูที่แข็งแกร่งเหลือเชื่อ และยังมีพลังเพลิงอมฤตหวนกำเนิดที่ทรงพลังอย่างประหลาด

เว้นแต่ร่างของพวกเขาถูกทำลายจนหมดสิ้น  ถ้ามีเวลาพอ นักรบเพลิงม่วงจะสามารถฟื้นฟูตนเองจนอยู่ในสภาพสุดยอดได้

 “แฮก”  “แฮก”

เสียงหายใจของลินลี่ย์ดังขึ้นเป็นลำดับ ขณะที่หน้าอกที่ได้รับความเสียหายของเขายังคงฟื้นฟูต่อไป  ขณะเดียวกัน เกล็ดสีดำที่ปกคลุมรอบตัวลินลี่ย์กลับมาครอบคลุมอีกครั้งรวมทั้งหนามแหลมและหางของเขา  ในพริบตา ลินลี่ย์กลับคืนสู่สภาพร่างมนุษย์  แต่แม้จะอยู่ในร่างมนุษย์ในตอนนี้  ร่างของลินลี่ย์ก็ยังเต็มไปด้วยเลือดและอาการบาดเจ็บที่อกเขาก็ยังรุนแรงเหมือนเคย

เวลาผ่านไปเริ่มดึกขึ้น

สายลมหนาวพัดกระโชกแรงขึ้น แสงจันทราถูกหมู่เมฆบดบัง แต่ลินลี่ย์กับบีบีไม่สนใจกับสภาพอากาศเลยแม้แต่น้อย

 “พี่ใหญ่, ดีขึ้นหรือยัง?”  ตาที่เหมือนลูกปัดของบีบีจ้องมองลินลี่ย์เขม็ง

 “อาการบาดเจ็บภายในของข้าไม่หนักหนาและก็ไม่เบาเหมือนกัน ซี่โครงหักไปสามซี่  โชคดีที่ไม่แทงจนทำร้ายอวัยวะภายในอื่น”  ลินลี่ย์ยิ้มให้บีบี  “อย่างไรก็ตาม คงต้องใช้เวลาอย่างสิบวันหรือครึ่งเดือนซี่ที่หักก็จะรักษาหายได้”  คนธรรมดาต้องใช้เวลาหลายเดือนในการรักษาซี่โครงหัก  แต่ลินลี่ย์อ้างเช่นนี้ได้ เพราะความเชื่อมั่นในสายเลือดของนักรบเลือดมังกร

บีบีพยักหน้า

 “แต่ถ้าข้าสามารถหาจอมเวทสายธาตุแสงหรือสายธาตุน้ำ ข้าน่าจะฟื้นฟูได้เร็วขึ้น”  ลินลี่ย์รู้ว่าเวทสำหรับใช้รักษาจะต้องมีพลังมาก

เมื่อตอนที่ลินลี่ย์ถูกจองจำอยู่ในวิหารเจิดจรัส กระดูกในร่างกายของเขาหักทั่วตัว  แต่เมื่อเขาได้อาบแสงศักดิ์สิทธิ์ของมหาเทพเจิดจรัส  ร่างของเขาได้รับการรักษาในพริบตาและฟื้นฟูจนอยู่ในสภาพสุดยอด  ความสามารถในการฟื้นฟูเช่นนี้นับว่าน่ากลัวมาก

ลินลี่ย์ยังคงโคจรปราณยุทธเลือดมังกรต่อไป

ปราณยุทธเลือดมังกรดูดซับแก่นธาตุจากธรรมชาติ และยังดูดซับเลือดมังกรที่ไม่เหมือนใครซึ่งไหลเวียนอยู่ในตัวลินลี่ย์  ขณะที่มันค่อยๆ เสริมพลัง  มันก็ยังหล่อเลี้ยงร่างกายของลินลี่ย์ทุกส่วนด้วย  อาการบาดเจ็บภายในของลินลี่ย์ในตอนนี้แทบจะหายดีแล้ว เหลือเพียงส่วนเดียวก็คือซี่โครงที่หักของเขา

 “หืม?”

คิ้วของลินลี่ย์ชี้ชัน  และเขารู้สึกความพอใจ

ปราณยุทธเลือดมังกรที่โคจรหมุนเวียนไปทั่วร่างจู่ๆ ก็เริ่มสั่นสะท้านและปราณยุทธเลือดมังกรที่มีสภาพเป็นของเหลวในสายเลือดของเขา เข้ามาอยู่ในตันเถียนล่าง  ต่อจากนั้นความหนาแน่นของปราณยุทธเลือดมังกรในตันเถียนล่างเพิ่มขึ้นจนถึงระดับสูงสุด

 “ครืนนน..”

รอยยิ้มสดใสปรากฏอยู่บนใบหน้าลินลี่ย์ เนื่องจากเขารู้สึกได้ว่าปราณยุทธเลือดมังกรในตันเถียนของเขาเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง

ปราณยุทธทุกส่วนกำลังเปลี่ยนงแปลง  เปลี่ยนไปทั้งคุณภาพและลักษณะธรรมชาติ

 “ในที่สุดข้ากำลังจะเข้าสู่ระดับใหม่”  ลินลี่ย์รออย่างสงบ  ตอนแรกปราณยุทธเลือดมังกรปริมาณน้อยที่ถูกเปลี่ยนแปลง  แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็มีการเปลี่ยนแปลงมากขึ้นเรื่อยๆ และในระดับที่เร็วขึ้นเรื่อยๆ  ในที่สุด ในห้วงเวลาที่คนหายใจเข้าออกสิบครั้ง ปราณยุทธครึ่งหนึ่งเปลี่ยนแปลงสำเร็จแล้ว

 “ฮ่าฮ่า...”

ลินลี่ย์ลุกขึ้นยืนกระจายปราณยุทธเลือดมังกรที่เปลี่ยนแปลงสำเร็จแล้วไปทั่วร่างกายทุกส่วน บางส่วนก็ส่งไปที่ซี่โครงซึ่งหักของเขา ทำให้อาการบาดเจ็บฟื้นฟูในระดับที่เร็วขึ้น

 “พี่ใหญ่?”  บีบีมองดูลินลี่ย์ด้วยความสงสัย

ลินลี่ย์กอดบีบี และชูเขาขึ้นในอากาศ  เขาหัวเราะพลางกล่าว  “ข้าสบายดีแล้ว เตรียมกลับบ้านเถอะ”

ในเวลานั้นลินลี่ย์มีความสุขมาก  ตั้งแต่เขาเข้าถึงระดับแปดชั้นสูง เขารอวันนี้ แม้ในช่วงเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ลินลี่ย์มีความรู้สึกว่าเขาอาจบรรลุเมื่อใดก็ได้ทุกเมื่อซึ่งเวลาเช่นนั้นยังไม่มาถึง  แต่ตอนนี้ขณะที่เขารักษาอาการบาดเจ็บ เขาได้บรรลุอย่างทันทีทันใด

ระดับเก้า!

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ลินลี่ย์คือนักรบระดับเก้า.. แต่นั่นยังเป็นระดับที่ธรรมดา  ในความเป็นจริงหลังจากลินลี่ย์แปลงร่างเป็นมังกรแล้ว เขาจะเป็นนักสู้ระดับเซียนชั้นต้น  ไม่ว่าจะเป็นพลังป้องกัน, ความเร็ว หรือพลังความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก

 “ถ้าข้าต้องเผชิญหน้ากับเทวทูตสี่ปีกอีกครั้ง แค่ใช้ดาบหนักอดาแมนเทียม  ข้าก็สามารถเอาชนะนางได้”  ลินลี่ย์ดีใจมาก

ระดับเซียน!

นั่นคือระดับใหม่ แม้แต่หอการค้าดอว์สันที่ยิ่งใหญ่ก็ยังต้องการได้นักรบระดับเซียนให้มีอยู่ในกลุ่มของพวกเขา  ตระกูลชาร์คที่ยิ่งใหญ่ครองความยิ่งใหญ่อยู่ได้เพราะพวกเขามีนักสู้ระดับเซียนอยู่หนึ่งคน  นี่คือแหล่งที่มาของความภูมิใจและความหยิ่งลำพองของพวกเขา  นี่คือสาเหตุให้พวกเขาเชื่อมั่นและสามารถบริหารปกครองมณฑลพายัพมาได้ตลอด

ยอดฝีมือระดับเซียน

แต่ก่อนนี้นักสู้ระดับเซียน  ถึงจะเป็นเจ้าปกครองแคว้นและกษัตริย์ผู้บริหารปกครองประชากรเป็นล้านหรือเป็นสิบล้านก็ไม่มีความหมายอะไรแม้แต่น้อย

ก่อนเป็นนักสู้ระดับเซียน  แม้จะเป็นตระกูลเก่าแก่ซึ่งคงอยู่มาหลายพันปีก็ยังต้องก้มศีรษะนอบน้อมกับพวกเขา

แม้แต่ศาสนจักรเจิดจรัส, ลัทธิเงา และสี่จักรวรรดิใหญ่ก็มีความปรารถนาลึกๆ จะดึงนักสู้ระดับเซียนมาอยู่ในแวดวงของพวกเขา

ในทั่วทวีปยูลาน นอกจากมนุษย์พิเศษทั้งสามผู้ยืนอยู่เหนือโลก (สุดยอดนักพรต, เทพสงครามและราชันย์มือสังหาร)  หรือราชันย์อสูรวิเศษระดับเทพทั้งสองแล้ว เหล่านักสู้ระดับเซียนนับว่าเป็นนักรบชนะศึก  เมื่อเข้าสู่ระดับเซียนผู้นั้นจะครอบครองชีวิตไร้ขีดจำกัดอายุ  ราชันย์มือสังหารซีซาร์อยู่มาได้ถึงห้าพันปีไม่ใช่หรือ?

 “ระดับเซียน!”

ลินลี่ย์เงยหน้ามองฟ้า

ทันใดนั้นเกล็ดหิมะเริ่มร่วงลงมาจากท้องฟ้าและละลายเมื่อสัมผัสใบหน้าของลินลี่ย์

 “ข้ายังคงจำได้เมื่อยอดฝีมือชั้นเซียนสู้รบกันที่เมืองน้อยอู่ซันตอนที่ข้ายังเด็ก  เวลานั้นนักสู้ระดับเซียนเป็นระดับที่สูงส่งไร้เทียมทานไกลกว่าข้าไปมาก  แม้แต่จอมเวทผู้นั้นคนที่ขี่มังกรลมกรดก็เป็นยอดฝีมือระดับแปดไม่ใช่หรือ  แต่บัดนี้เล่า?”  ความรู้สึกลำพองใจเกิดขึ้นในใจลินลี่ย์

ในที่สุด เขาก็ประสบความสำเร็จบางอย่าง

มีแนวโน้มว่า ถ้าปัจจุบันนี้ลินลี่ย์เผชิญหน้ากับเซียนดาบดาราดิลลอน เขาคงเอาชนะได้

 “บรรพบุรุษตระกูลบาลุค จับตาดูข้าด้วยเถิด ข้าจะฟื้นฟูชื่อเสียงและตำนานของนักรบเลือดมังกรและเผยแพร่ไปทั่วแผ่นดิน”  ลินลี่ย์รู้สึกมั่นใจในตนเอง

ลินลี่ย์อายุเพียง 26 ปีในปีนี้  แต่เมื่อเขาแปลงร่างเป็นมังกร  เขาจะเป็นนักรบระดับเซียน

 “จะต้องมีสักวันที่ข้าเข้าถึงพลังระดับสูง”   รอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าของลินลี่ย์

ลินลี่ย์รู้แน่ว่าเขาทรงพลังขนาดไหน  แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงเซียนชั้นต้นหลังจากแปลงร่างมังกรแล้ว แต่ส่วนที่ยากที่สุดคือก้าวหน้าจากระดับชั้นต้นไปสู่เซียนระดับสูงซึ่งไม่ได้อยู่ที่ปราณยุทธ  แต่ขึ้นอยู่กับระดับการเข้าใจและรู้แจ้งความจริงเกี่ยวกับโลกในระดับลึกขึ้น  แต่ระดับความเข้าใจของลินลี่ย์เท่ากับเซียนระดับสูงแล้ว

ในความเป็นจริง บางครั้งคนสองคนที่มีปราณยุทธเท่ากันและระดับที่ลึกซึ้งของความเข้าใจก็ยังมีความแตกต่างในกันในเรื่องของพลังอย่างมาก

ทั้งนี้เป็นเพราะคนแตกต่างกันใช้แนวทางภูมิปัญญาที่แตกต่างกัน ต่อให้พวกเขาอยู่ในระดับเดียวกันก็ตาม

ตัวอย่างเช่นนักสู้อีกคนหนึ่งอาจกำลังฝึกเคล็ดกฎแห่งธาตุดิน  แต่หลังจากระดับ ‘กำหนด’ แล้ว เขาอาจมีเส้นทางฝึกฝนแตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง  ที่สำคัญกฎแห่งธาตุดินไร้เขตแดน ไร้ขีดจำกัดเหมือนกับมหาสมุทรและยังมีหลายแนวทางให้ผู้ฝึกฝนทำความเข้าใจ  เส้นทางที่ต่างกันย่อมส่งผลลัพธ์ที่ต่างกัน   เส้นทางของลินลี่ย์คล้ายกับจังหวะเต้นของชีพจรแผ่นดิน ใช้พลังโจมตีที่เป็นคลื่นสั่นสะเทือนแปลกประหลาด  ต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับพลังและอำนาจตามปกติที่ใช้ฝึกกันในทวีปยูลาน

ขณะที่ลินลี่ย์เตรียมมุ่งหน้ากลับไปหมู่บ้านยอดเมฆ  ทันใดนั้นเอง...

 “ลินลี่ย์ใช่ไหม?”  เสียงดังมาจากด้านหลังของเขาไม่ไกลนัก

หัวใจลินลี่ย์สะดุ้งตกใจ  เขาไม่ทันสังเกตว่ามีคนอยู่ใกล้ๆ และรีบหันหน้าไปดูทันที  เห็นแต่ชายชราร่างผอมสวมชุดยาวสีดำผมขาวแซมดำยืนอยู่ในกลางอากาศ  บุรุษชราจ้องลินลี่ย์จากกลางอากาศ

ลินลี่ย์เข้าใจทันที  “แม็คเคนซี?”

 “ถูกแล้ว” บุรุษผู้นี้คือแม็คเคนซีแน่นอน

ลินลี่ย์เพิ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสและตั้งใจจะรักษาตนเอง เขาลืมไปเสียสนิทว่าศึกใหญ่ครั้งนี้เขาสู้กับหกเทวทูตย่อมไม่สามารถหลบพ้นการรับรู้ของนักสู้ระดับเซียนที่อยู่ใกล้ๆ ได้แน่นอน  แม็คเคนซีพักอาศัยอยู่ในเมืองเอกมณฑลนี้

ลินลี่ย์มองดูแม็คเคนซีอย่างระมัดระวัง  แม็คเคนซีมองดูเหมือนคนอายุห้าสิบปีต้นๆ  แม้ว่าเขาจะมีผมหงอกประปราย แต่ไม่มีรอยย่นบนใบหน้าของเขาแม้แต่รอยเดียว  เขายืนอยู่ในกลางอากาศหลังตรงดุจคันทวน  ราศีที่เปล่งออกทำให้ลินลี่ย์ลอบทึ่ง  แม็คเคนซีผู้นี้แข็งแกร่งมากกว่าเครูบ เทวทูตสี่ปีกแน่นอน

 “ท่านอยู่ที่นี่นานเท่าใดแล้ว?”  ลินลี่ย์ถาม

แม็คเคนซีหัวเราะ  “ไม่นานนักหรอก เมื่อข้ามาถึง ข้าทันได้เห็นเจ้ากับเทวทูตสี่ปีกจู่โจมทำร้ายกันและกันทั้งคู่”

ลินลี่ย์เลิกคิ้ว

แม็คเคนซีผู้นี้น่าจะได้เห็นตลอดเวลาที่ลินลี่ย์รักษาตัวเอง  เนื่องจากเขาไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรกับลินลี่ย์เมื่อลินลี่ย์บาดเจ็บ  เขาคงไม่มีเจตนาร้ายต่อลินลี่ย์เป็นแน่

 “ข้าประหลาดใจมากที่เจ้าสามารถฆ่าเครูบได้จริงๆ”  แม็คเคนซี่ถอนหายใจชื่นชม  “แม้ว่าเทวทูตสี่ปีกจะเร่งพลังเต็มที่ได้ชั่วคราว แต่เจ้ายังสามารถฆ่าเทวทูตตายโดยเจ้ารอดนับว่าน่าทึ่งจริงๆ  นักรบเลือดมังกร.. นักรบเลือดมังกรในตำนานจริงๆ แข็งแกร่งทรงพลังมาก  ลินลี่ย์หลังจากแปลงร่างเป็นมังกร เจ้าน่าจะเป็นนักสู้ระดับเซียนนะ ข้าเชื่อเช่นนั้น  แต่เพราะว่ายากจะฆ่าเครูบได้ เจ้าน่าจะเป็นเพียงนักรบระดับเซียนชั้นต้นใช่ไหม?”

ลินลี่ย์สะดุ้ง ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

 “แม็คเคนซีผู้นี้...เฮ้อ...” ลินลี่ย์พูดไม่ออก  เขาคิดในใจ  “หลังจากข้าฆ่าเทวทูตสี่ปีกข้าถึงได้มีความสามารถบรรลุระดับเซียนในร่างมังกรแปลง  แม็คเคนซีผู้นี้คิดว่าเราถึงระดับเซียนอยู่แล้วเมื่อตอนที่สู้กับเครูบ”

 “อะไรนะ เจ้ายังไม่ถึงระดับเซียนหรอกหรือ?”  แม็คเคนซีพูดด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ

ลินลี่ย์ยิ้ม  “ข้ายอมรับว่าหลังจากแปลงเป็นมังกรแล้ว ข้าเป็นนักรบระดับเซียนชั้นต้นจริงๆ”

แม็คเคนซีหัวเราะและพยักหน้าอย่างพอใจ  “ฮ่าฮ่า เป็นเวลานานแล้วที่ข้าไม่ได้พบเห็นนักสู้ระดับเซียน  ข้ามีความสุขมากที่ได้พบเจ้าในวันนี้  มาที่พักของข้าสักเดี๋ยวเถอะ ด้วยวิธีอย่างนั้นเราจะได้ซ้อมมือกันสักนิด  ข้ามั่นใจว่านี่จะช่วยสองเรามีความสามารถที่ก้าวหน้าได้  ไม่ต้องกังวลไป ข้าจะไม่ใช้พลังเต็มที่  นี่เป็นแค่การฝึกซ้อมมือกัน”

เมื่อเห็นว่าลินลี่ย์บาดเจ็บสาหัสขณะฆ่าเทวทูตสี่ปีก  แม็คเคนซีเชื่อว่าลินลี่ย์ไม่ใช่คู่มือของเขาจริงๆ

 “แม็คเคนซี, ร่างมังกรแปลงของข้าเป็นระดับเซียนก็จริง  อย่างไรก็ตาม...” ลินลี่ย์มองดูแม็คเคนซีด้วยความมั่นใจ  “ข้าเพิ่งจะผ่านระดับใหม่เมื่อสักครู่นี้เอง  หลังจากต่อสู้ เมื่อข้ากำลังสู้กับเครูบ  ข้ายังไม่บรรลุระดับพลังใหม่”  ตอนนี้ เท่าที่ลินลี่ย์กังวลก็คือ แม้ว่าเขาไม่มั่นใจในความสามารถของเขาว่าจะสามารถรับมือยอดฝีมือระดับเซียนชั้นสูง  แต่เขายังมั่นใจว่ายังจะรับมือกับยอดฝีมืออย่างแม็คเคนซีได้แน่นอน

เพิ่งบรรลุระดับเซียน  ไม่มีความจำเป็นที่เขาต้องซ่อนตัวหรือปกปิดพลังไว้

 “ว่าไงนะ?  เจ้าเพิ่งบรรลุระดับใหม่เมื่อครู่นี้หรือ?”  แม็คเคนซีตกใจที่ได้ยินคำพูดนี้