ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 867 รั้วของเซี่ยอวี่อัน

ตอนที่  867  รั้วของเซี่ยอวี่อัน

ก่อนหน้านี้แม้ว่าเซี่ยอวี่อันไม่ได้ปฏิเสธการเป็นทูตสรรหาทหาร แต่เขามีความคิดโกรธแค้นอยู่ในใจของเขา  เขาเป็นคนเก็บตัว และไม่ชอบขึ้นเวทีประชาสัมพันธ์  แต่ในฐานะทหารคนหนึ่ง เขาต้องไม่มีเงื่อนไขและรับคำสั่งทั้งหมด ทำให้เขาต้องทำงานหนักแทน

เขามาถึงสถานะที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะมาถึงได้

เขาคือแม่ทัพที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของสัมพันธมิตรใต้ไปแล้ว  ในภูมิภาคใต้ หลายๆ คนไม่รู้จักผู้บัญชาการสูงสุดของสัมพันธมิตรใต้ว่าเป็นใคร  แต่ทุกคนรู้ว่าเซี่ยอวี่อันคือใคร

เขาไม่ลืมตัวกับความสำเร็จและความยอมรับ ความตื่นตะลึงกับการรบเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายที่ป้อมพิทักษ์สมุทรยังทิ้งรอยตราตรึงในใจของเขา ไม่ว่าเป็นหรือตายก็เป็นเรื่องที่ขมขื่นและโหดร้าย  เขารอดแต่สหายของเขาหลายคนเสียชีวิต  และเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่และขมขื่นมากที่สุดของกองพลนางแอ่นตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นมา

เขายังคงเงียบขณะที่ย่อยสลายประสบการณ์ เนื่องจากเขาทำงานหนักขึ้น

แม้ว่าเขาจะไม่ชอบทำงานในฐานะทูต  เขาก็ยังทุ่มเทเต็มที่ และรอยเท้าของเขาสามารถพบได้ในค่ายเกณฑ์ทหารทั้งหมด  เขาทำในสิ่งที่ถูกต้องแม้ว่าเขาจะถ่อมตัว  แต่นั่นไม่ได้ลดศักดิ์ศรีของเขาเลย  แต่ทำให้เขาได้รับการยกย่องมากขึ้น

ทวีปต่างๆ ในภูมิภาคใต้เคารพและยกย่องเขาอย่างยิ่งใหญ่

ภารกิจของเซี่ยอวี่อันจึงได้รับประโยชน์จากมัน

เมื่อเซี่ยอวี่อันรับภารกิจ คำถามก็คือเขาจะถ่วงเวลาม่อซินได้ยังไง  แม้ว่ากองพลนางแอ่นจะได้รับการเสริมกำลังเข้าไป  และมาตรฐานของทหารใหม่ก็สูงมาก  แต่เขาก็ยังต้องการเวลาสร้างความแข็งแกร่งในการสู้รบที่แท้จริง

 ‘ถ้าข้าไม่อาศัยกองพลนางแอ่น  ข้าจะทำภารกิจให้สำเร็จได้ยังไง?’

จากนั้นเซี่ยอวี่อันคิดหาวิธีการที่ห้าวระห่ำ

**********************

ม่อซินสังเกตการณ์สู้รบที่เข้ามาใกล้ ขณะที่หมอกควันฟุ้งอยู่ในใจ

จากเวลาที่พวกเขาเริ่มกลับมาจากวันก่อน  นี่เป็นการสู้รบครั้งที่สี่แล้ว  ความรุนแรงของการสู้รบไม่นับว่าสูง  และศัตรูดูเหมือนไม่มีความมุ่งมั่นและดื้อรั้น  และแค่อาศัยโครงสร้างแนวป้องกันต่อต้านพวกเขา  เวลาส่วนใหญ่ที่พวกเขาใช้ต่อสู้ก็เพื่อเอาชนะสิ่งก่อสร้างเพื่อใช้ป้องกัน  เมื่อโครงสร้างป้องกันพลังทลาย  กองทัพศัตรูจะแยกย้ายกันไปอย่างสับสน  แสดงให้เห็นว่าพวกเขาอาศัยแค่กลุ่มคนเท่านั้น

แต่หลังจากการเผชิญหน้ากับกลุ่มคนอย่างต่อเนื่อง  ทำให้ม่อซินชักสงสัย

ภารกิจตอนแรกของเขาก็คือดึงดูดความสนใจของภูมิภาคใต้ ป้องกันการร่วมมือกับสัมพันธมิตรใต้  ภารกิจของเขาถือได้ว่าประสบความสำเร็จ  เนื่องจากไม่ว่าเขากวาดผ่านไปที่ใดก็ตาม  เขาจะไร้เทียมทาน และเขาตรงเข้าไปยังเขตชนบทของภูมิภาคใต้ ทำให้ภูมิภาคใต้อึดอัด และทำให้พวกเขาทั้งหมดเพ่งความสนใจมาที่เขา

เมื่อเขาได้รับข้อความร้องขอจากโกวเฉิงเวิ่นเต้า  ความได้เปรียบของเขาในตอนแรก กลายเป็นความเสียเปรียบขนาดใหญ่

หลังจากเดินทางลึกเข้าไปในใจกลางภูมิภาคใต้  ทางกลับบ้านดูเหมือนจะยาวไกลมากและยากลำบาก  แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น เขาได้แต่ส่งคำสั่งให้ถอยอย่างรวดเร็ว

เขาคาดว่าสัมพันธมิตรใต้ตั้งใจหยุดพวกเขาไม่ให้ไปเสริมกำลังโกวเฉิงเวิ่นเต้า  ดังนั้นเมื่อเขาเผชิญกับแรงต้านทาน  เขาไม่ได้แปลกใจ  แต่ในช่วงเวลาสั้นๆ เขาเผชิญกับการสู้รบสี่ครั้ง แต่ละครั้งก็เป็นการรบเหมือนกัน ทำให้เขารู้สึกอึดอัด

บนเส้นทางกลับของพวกเขา  มีโครงสร้างแนวป้องกันมากขึ้น  ทุกคนที่ป้องกันแนวของตนไว้กลายเป็นจุดต่อต้าน

โครงสร้างป้องกันไม่ได้ทำด้วยคุณภาพสูงนักดูเหมือนทำโดยไม่คำนึงถึงคุณภาพ  เห็นได้ชัดว่าเป็นผลมาจากเร่งรีบงานของศัตรู  อย่างไรก็ตาม แนวโครงสร้างป้องกันทั้งหมดนี้มั่นคงเพียงพอ และพึ่งพาได้มากกว่าสิ่งที่เห็น

กองทัพใหญ่ของม่อซินไม่ต้องใช้เวลามากในการทำลาย

ทหารที่ลาดตระเวนภายในแนวป้องกันมีมาตรฐานเดียวกันและแต่ละแนวป้องกันก็มีกองทัพแตกต่างกันทำให้ม่อซินยืนยันได้ว่าพวกเขาน่าจะเป็นทหารท้องถิ่นของทวีปใกล้เคียง  ทหารทั้งหมดเหล่านี้มีภารกิจเดียวซึ่งก็คือช่วยป้องกันแนวป้องกันเหล่านี้  และทันทีเมื่อโครงสิ่งก่อสร้างเหล่านี้แตกทำลาย  พวกเขาไม่จำเป็นต้องเสริมแรงต้านทานและหลบหนีไป  พวกเขาตระหนักว่ากองทัพใหญ่ของม่อซินไม่มีเวลาไล่ตามพวกเขา  ดังนั้นพวกเขาเริ่มวนไปมารอบๆ และกลายเป็นกลุ่มอื่น

เมื่อจะเรียกว่าสุ่ม  แต่พอเผชิญหน้าเป็นครั้งที่สี่ ก็ไม่มีอุบัติเหตุหรือโอกาสสุ่ม

นอกจากนี้ ทั้งหมดนี้โครงสร้างแนวป้องกันที่ไม่แข็งแรงทำให้ม่อซินนึกถึงบุรุษคนหนึ่งนามว่าเซี่ยอวี่อัน

เซี่ยอวี่อันพิสูจน์มาแล้วต่อทุกคนว่าเขาเชี่ยวชาญในการสร้างแนวป้องกันในป้อมพิทักษ์สมุทรของมากเพียงไหน ไม่ว่าจะเป็นการออกแบบแนวป้องกัน เขามีมาตรฐานอยู่ในระดับสูง

หลังจากเผชิญกับโครงสร้างแนวป้องกันที่แปด  ม่อซินก็เข้าใจถึงเจตนาของเซี่ยอวี่อัน

เซี่ยอวี่อันต้องการใช้รั้ว โดยวางแนวป้องกันและเพิ่มทหารท้องถิ่นของทวีปใกล้ๆ  คอยถ่วงความเคลื่อนไหวของพวกเขา  แนวโครงสร้างป้องกันทั้งหมดไม่สามารถหยุดพวกเขาได้  แต่ก็ทำให้ต้องใช้เวลามากกว่าจะเคลื่อนต่อไปได้

ใช่แล้ว เวลา

เซี่ยอวี่อันใช้ความได้เปรียบของเขาเองจนถึงระดับสูงสุด  ถ้าคุณภาพของทหารไม่สูงพอ  พวกเขาจะใช้คุณภาพ  และถ้าความเข็มแข็งของกองทัพไม่แข็งแกร่งพอ  พวกเขาจะใช้โครงสร้างแนวป้องกัน

 ‘เป็นบุรุษที่ทรงพลังอย่างงแท้จริง!’

ม่อซินต้องยอมรับว่าเซี่ยอวี่อันคู่ควรต่อตำแหน่งแม่ทัพผู้ลือชื่อจริงๆ  แผนการที่ดูง่าย แต่จำเป็นต้องนำโดยผู้นำผู้มีศักดิ์ศรีและอำนาจโน้มน้าวทุกคน  และความสามารถรวมกลุ่มหใญ่ เนื่องจากแผนจำเป็นต้องใช้ทหารหลายกองทัพ

การได้รับความเชื่อถือจากกองทหารท้องถิ่นได้มากมาย ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่เซี่ยอวี่อันทำได้  บนจุดง่ายๆ นี้ เซี่ยอวี่อันถือว่าทรงพลังแล้ว

เป็นความเชื่อมั่นของพลังของเซี่ยอวี่อัน  ม่อซินถึงกับปวดหัว

กับวิธีการง่ายๆ และทื่ออย่างนี้โดยการใช้จำนวนคน ม่อซินตระหนักได้ว่าเขาไม่รู้จะโต้ตอบได้ยังไง

เมื่อเขาเผชิญหน้ากับแนวป้องกันเป็นครั้งที่สิบห้า  กองทัพใหญ่ของม่อซินเปลี่ยนทิศทางทันทีและเดินหน้าไปในตำแหน่งต่างๆ แม้ว่าม่อซินจะตัดสินใจเบี่ยงเบนความสนใจไปใช้ทางอ้อมก็ตาม  แต่เมื่อว่าถึงเรื่องความหนาแน่นของโครงสร้างแนวป้องกันที่ทำให้ทหารของเขาสิ้นหวัง การอ้อมจะช่วยประหยัดเวลามากกว่า

แต่เมื่อโครงสร้างแนวป้องกันที่คุ้นเคยปรากฏในสายของม่อซินอีกครั้ง  เขาตะลึงเป็นไก่ตาแตก เหมือนกับว่าถูกฟ้าผ่า

 ‘ทำไมถึงมีแนวป้องกันที่นี่ด้วย...’

เมื่อเขารู้สึกตัว ม่อซินสั่งให้กองทำใหญ่ของเขาเดินหน้า และไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องบังเอิญ  เมื่อเขาเผชิญหน้ากับโครงสร้างแนวป้อกันที่เหมือนกันถึงสี่ครั้ง

 ‘นี่ยังคงเป็นแนวป้องกันที่ถูกสร้างขึ้น!’

ม่อซินไม่เคยคิดเลยว่าเซี่ยอวี่อันจะน่าเลื่อมใสมากขนาดนี้

หลังจากเซี่ยวอวี่อันคิดแผนนี้ได้ เขากาเครื่องหมายเส้นทางที่เป็นไปได้ทั้งหมดที่ม่อซินจะใช้เพื่อรุกทวีปซางโจว เขามุ่งหน้าไปตามทวีปต่างๆ และแนะนำพวกเขาให้ใช้วิธีสร้างแนวป้องกัน

เซี่ยอวี่อันใช้ศักดิ์ศรีของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ถ้าเขาทำกับกองทัพท้องถิ่นเหล่านี้ทั้งหมดอย่างเดียว  พวกเขาจะไม่มีทางยินดีทำ  แต่เมื่อสร้างแนวป้องกันและใช้พวกเขา และให้พวกเขาถอนตัวได้ทันทีที่แนวป้องกันแตกพ่าย จึงทำให้ทหารท้องถิ่นทั้งหมดพอใจ

ความมั่งคั่งของภูมิภาคใต้แสดงถึงจุดอิ่มตัวของมัน  แผนที่น่าคลั่งไคล้ของเซี่ยอวี่อันได้รับการสนับสนุนจากทวีปต่างๆ

การสร้างแนวป้องกันคุณภาพต่ำเช่นนั้นจะมีมากมายเท่าใดกันแน่?

ทวีปต่างๆ ในภูมิภาคใต้มีความเกลียดและกลัวต่อทวีปกวงหมิง  ดังนั้นพวกเขาจึงกล้าสู้กับพวกเขาตรงๆ   แต่การทุ่มเงินเล็กน้อยและทำให้ทวีปกวงหมิงต้องเจ็บตัว พวกเขาจะลังเลหรือ?

บางทวีปทุ่มสร้างแนวป้องกันให้เพิ่มจำนวนเท่าตัว  และเป็นเซี่ยอวี่อันสอนพวกเขาให้สร้าง  กำลังคนที่อุดมสมบูรณ์ของพวกเขาทำให้แผนขยายไปอย่างรวดเร็ว

เส้นทางเดินเรือแต่เดิมที่ว่างเปล่ากลายเป็นมีการสร้างแนวป้องกันอย่างหนาแน่น

สิ่งที่ม่อซินไม่รู้ก็คือเมื่อทหารของเขาเริ่มต้นถอนกำลังและตะลุยผ่านแนวป้องกันสองสามแห่ง  ทั่วทั้งภูมิภาคใต้กำลังปั่นป่วน  เดิมทีทุกคนสงสัยเกี่ยวกับแผนของเซี่ยอวี่อัน  ‘ม่อซินจะถอนกำลังจริงหรือ?  ดูไม่เหมือนจะเป็นเช่นนั้น’ แต่พวกเขายังคงเชื่อและเคารพเซี่ยอวี่อัน และทำงานจนสำเร็จ

เมื่อการคาดเดาของเซี่ยอวี่อันกลายเป็นจริง  ไฟในหัวใจของทุกคนได้รับการกระตุ้น

บางทวีปเริ่มมีการพนันว่าม่อซินจะเคลื่อนทัพไปทางไหน  ทวีปทั้งหมดที่มีแนวป้องกันที่ถูกม่อซินทำลายก็ดีใจร่าเริงมากขึ้น และมีความหยิ่งภูมิใจมากขึ้น  และเพราะทวีปเหล่านั้นที่ม่อซินไม่แตะต้อง  พวกเขาจึงมีโอกาสสร้างแนวป้องกันมากขึ้นๆ ราวกับว่าพวกเขาต้องการสกัดทางเดินเรือไว้ทั้งหมด

ม่อซินรู้สึกได้ทันทีถึงความตื่นเต้นในทวีปต่างๆ เหล่านั้น

ความมุ่งมั่นและความดึงดันในการต่อต้านในหมู่ทหารท้องถิ่นกลายเป็นกล้าแข็งมากขึ้น  และแม้เมื่อแนวป้องกันถูกทำลาย  ความสับสนแตกกระจายของกองทัพท้องถิ่นทำให้พวกเขาหนีไประยะไกลเพื่อมองดู  เพื่อดูว่าพวกเขาสามารถใช้ตำแหน่งเพิ่มสิ่งกีดขวางม่อซินได้หรือไม่

ม่อซินไม่มีทางเลือก ได้แต่ประจำคนสองสามคนให้คอยจ้องดูคนพวกนั้นและเส้นทางเดินหน้าทำได้อย่างเชื่องช้า

กลุ่มแนวป้องกันหนาแน่นในทางเดินเรือทำให้ม่อซินเต็มไปด้วยความสิ้นหวังอย่างสิ้นเชิง  เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะใช้ทางเดินเรือกลับไป  และเซี่ยอวี่อันเคลื่อนไหวครั้งเดียวก็ทำให้พวกเขาตะลึง  ด้วยเวลาที่เร่งด่วน พวกเขาไม่สามารถไปถึงทวีปซางโจวในปีนี้แน่  ถ้าใช้ความเร็วขนาดนั้น

หนทางเดียวที่ม่อซินมีอยู่ก็คือหลีกเลี่ยงทางเดินเรือ

ทะเลพลังงานกว้างไกลไม่มีที่สุด  นอกจากเส้นทางเดินเรือสองสามแห่งแล้ว ยังมีหลายพื้นที่ซึ่งไม่มีผู้ใดเข้าไป  แต่ดินแดนต่างถิ่นทั้งหมดนี้ยังเต็มไปด้วยอันตรายที่คาดไม่ถึง

ทุกสถานที่ของเส้นทางเดินเรือได้เปลี่ยนแปลงมาจากเลือดของบรรพบุรุษนับไม่ถ้วน  ตอนนี้มีทางเดินเรือใหม่น้อยมาก  เพราะราคาก่อสร้างใหม่สูงเกินไป

และระยะห่างระหว่างม่อซินและทวีปซางโจวก็ไกลเกือบครึ่งของภูมิภาคใต้ซึ่งเป็นเรื่องสิ้นหวังมาก

แต่ม่อซินรู้ว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่น

ถ้าพวกเขาไปตามเส้นทางเดินเรือ กองทัพของเขาอาจจะปลอดภัย  แต่เพราะเวลาเร่งรัด ทำให้ทุกอย่างจบ  ถ้าเขาไม่ใช้ทางเดินเรือ  กองทัพใหญ่ของเขาจะต้องเผชิญกับอันตรายที่ไม่รู้จักนับไม่ถ้วน  แต่พวกเขายังมีโอกาสเสริมกำลังได้

ม่อซินหัวเราะกับตัวเอง  ‘ในเวลาอย่างนั้น ข้ายังสามารถใส่ใจตัวเองได้หรือ?’

สายตาของเขาพลันกระจ่างอีกครั้ง

กองทัพใหญ่ของม่อซินเบี่ยงจากจากเส้นทางเดินเรือ และหายไปในความมืดไร้ที่สิ้นสุด

เมื่อเซี่ยอวี่อันได้รับข่าว ความรู้สึกนับถือเกิดขึ้นในตัวเขา  ในสถานการณ์เช่นนั้น สำหรับม่อซินทำให้ต้องตัดสินใจเช่นนั้น  เขาจำเป็นต้องใช้ความกล้าและความรับผิดชอบอย่างมาก  โดยเอาตัวเองไปอยู่ในอันตรายเพื่อโอกาสเปลี่ยนแปลงสถานการณ์การสู้รบ  ผู้นำเช่นนั้นคู่ควรแก่การนับถือ

การบีบบังคับม่อซินให้อยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นทำให้ทวีปต่างๆ ในภูมิภาคใต้ยินดีไม่รู้จบ  สำหรับพวกเขา ม่อซินตายได้ยิ่งดี

เซี่ยอวี่อันไม่รู้ว่าจะนับได้ว่าสำเร็จหรือไม่  เนื่องจากมันยังไม่จบ

แต่เขาทำอย่างดีที่สุดแล้ว  และทำทุกอย่างที่เขาสามารถทำได้  ถ้ากองพลนางแอ่นของเขาสมบูรณ์แบบเหมือนเดิม  เขาคงฉวยโอกาสไล่ตามศัตรู  แต่กองพลนางแอ่นในปัจจุบันนี้ยังไม่แข็งแกร่งเพียงพอจะรับงานยากเช่นนั้น

 ‘สำหรับที่เหลือ ข้าทำได้เพียงปล่อยให้เป็นเรื่องสวรรค์ลิขิต’

 ‘ข้าทำทุกอย่างที่ข้าสามารถทำได้แล้ว  และที่เหลือ ขึ้นอยู่กับสวรรค์’

เซี่ยอวี่อันข่มอารมณ์ของเขา  เขาไม่ยินดีหลงตัวเองกับผลงาน  คู่ต่อสู้ของเขาไม่ใช่คนธรรมดา  แต่กลับเป็นแม่ทัพนายกองที่มีชื่อเสียงก้องฟ้า และยังมีบริวารที่มีความกล้าและศักดิ์ศรีระดับเดียวกัน

แต่เขาสามารถสัมผัสได้ถึงแสงสางอรุโณทัยของชัยชนะ