เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 675 เสน่ห์กุมวิญญาณ

ตอนที่  675  เสน่ห์กุมวิญญาณ

วันต่อมาเย่ว์หยางบิดขี้เกียจเปี่ยมไปด้วยความกระตือรือร้นและจากนั้นเปิดประตู

ใบหน้าคนผู้หนึ่งปรากฏอยู่ต่อหน้าต่อตาของเขา   เดิมทีเย่ว์หยางคิดว่าเป็นเจ้าคนช่างพูดเปากู่  แต่เมื่อเขามองดูใกล้ๆ ก็ตกใจ.. เขาไม่เคยนึกเลยว่านางจะเป็นสาวใช้ผู้งดงามข้างกายท่านบาร์ตัน  วันนี้นางไม่ได้สวมชุดสาวใช้   แต่นางสวมเกราะนักสู้หญิงปิดอกพร้อมทับทรวงหนาแน่นดูสง่างาม

 

เพียงแต่เกราะที่หนาแน่นไม่ส่งผลต่อส่วนโค้งส่วนเว้าของนาง

ตรงกันข้าม กลับดูมีเสน่ห์ดึงดูดใจเป็นพิเศษ จับใจและน่าหลงใหล

เย่ว์หยางจำสาวใช้ผู้งดงามข้างกายบาร์ตันได้แม้แค่เพียงเหลือบมอง  แต่เขาแกล้งทำไขสือ ใช้สายตาเจ้าเล่ห์มองขึ้นๆ ลงๆ สำรวจตัวนาง  “พี่สาวท่านนี้ เจ้ามาผิดห้องกระมัง?”  ตอนแรกเย่ว์หยางเกลียดความรู้สึกที่มีต่อคนที่ตนไม่สามารถถอดเสื้อผ้าได้  สายตาลามกเป็นสิ่งที่น่าหงุดหงิดสำหรับสตรี เย่ว์หยางทำเช่นนี้เพื่อทดสอบนาง

 “ข้าไม่คิดว่าข้ามาผิดที่!” หญิงสาวยั่วยวนทรงเสน่ห์เดินเข้ามาตามปกติ เหมือนกับว่านางกำลังเดินเข้าไปในบ้านของตนเอง

 “เจ้าคือไซจินฮัวสาวบริการชั้นหนึ่งที่ถูกส่งมาบริการข้า ราคาสิบเหรียญทองใช่หรือเปล่า?  สมกับเป็นชั้นหนึ่งจริงๆ อกอึ๋ม ก้นใหญ่ขาวจั๊ว คุ้มราคาค่าตัวจริงๆ!”  เย่ว์หยางถอดชุดขณะเดินไปปิดประตู  “มาเถอะ, ข้ารอเจ้ามาทั้งคืนแล้ว  เจ้าใช้เวลาอาบน้ำนานไปแล้ว  เรามาบรรเลงเพลงรักสักรอบหนึ่งก่อน  เจ้าถนัดท่าไหน? งัดมาใช้กับข้าได้เต็มที่  ถ้าเจ้าทำให้ข้ารู้สึกดีได้ ข้าจะให้ทิปอีกสิบเหรียญทอง!” การแสดงออกของเขาเลวร้ายยิ่งกว่าทหารรับจ้างจอมหื่น  คงเป็นเรื่องแปลกถ้าหญิงงามไม่เตะใส่เขาและสะบัดก้นจากไปด้วยความโกรธ

 “ในเมืองลมดำ ไม่มีหญิงบริการชื่อไซจินฮัวหรอกนะ” สาวงามทรงเสน่ห์ยิ้มมุมปากขณะที่นางเดินมาหาเย่ว์หยางและช่วยใส่เสื้อผ้าให้เขาทีละชิ้น ขณะเดียวกัน นางหัวเราะเบาๆ  “อย่าสงสัยไปเลย  ข้าไม่ใช่คนไม่ดี”

 “เจ้าอาจไม่ใช่คนเลว  แต่ข้ารับรองไม่ได้นี่ว่าข้าเป็นคนดี...”  เย่ว์หยางหัวเราะเช่นกัน

 “ความจริง เจ้าเป็นใครไม่สำคัญต่อข้าแม้แต่น้อย ทั้งหมดที่ข้ารู้ก็คือเจ้ามีความสามารถมาก แค่นั้นก็พอแล้ว”  จู่ๆ หญิงสาวทรงเสน่ห์ก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง  “ข้ามาเวลานี้เพื่อเป็นพันธมิตรกับเจ้า  เจ้ามีพลังที่ข้ามองไม่ออก  ข้าต้องการผู้ช่วยเช่นนี้”

 “พันธมิตรอะไร?” เย่ว์หยางถาม

 “ถ้าข้าต้องการกอบกู้บางอย่างที่สำคัญมากๆ กลับคืนมา  ด้วยพลังปราณฟ้าระดับสามของข้า เป็นไปไม่ได้ ข้าต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติม  ตอนแรกข้าต้องการเป็นพันธมิตรกับลี่เยี่ยนที่ตกเป็นเชลยที่จะประมูลประจำปี  นางมีพลังสามารถเป็นผู้ช่วยที่ข้าต้องการ  ระหว่างนั้นที่เจอเจ้าข้ารู้สึกได้ทันทีว่าเป้าหมายของข้าจะง่ายขึ้น  ถ้ามียอดฝีมือผู้สามารถฆ่าคุณชายซ่งเทาและผู้อาวุโสเฮยสั่วได้ในฉับพลัน  และถ้าได้ร่วมมือกับข้า ข้าหวังว่าเป้าหมายของข้าจะสำเร็จได้ง่ายขึ้น” สาวผู้ทรงเสน่ห์มีดวงตาจับจิตใจผู้คนแค่เพียงเคลื่อนไหวเล็กน้อย นางโน้มหน้าเข้ามาใกล้เย่ว์หยางริมฝีปากสีแดงของนางแทบจะสัมผัสปากของเขา  ลมหายใจของนางเป่าใส่ใบหน้าเขา  เสียงกระซิบที่หูของเขาช่างไพเราะ

 “เจ้าเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับ 3 หรือ?”  เย่ว์หยางถาม ทำเป็นเหมือนไม่รู้

 “มองดูผิวเผิน พลังของข้าแค่เพียงปราณดินระดับแปด  อย่างไรก็ตาม โดยการใช้วิชาลับอย่างหนึ่ง ข้าจึงจะฟื้นพลังที่ซ่อนไว้ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ  ด้วยการสนับสนุนจากอสูรรบ ข้าน่าจะมีพลังเพิ่มขึ้นถึงปราณฟ้าระดับสามขั้นสูง”  หญิงงามตอบ

 “ในเมื่อเจ้าก็แข็งแกร่งมากอยู่แล้ว   ทำไมต้องไปเป็นสาวใช้ข้างตัวบาร์ตันด้วย?”  เย่ว์หยางมีข้อสงสัยอีกข้อ

 “บาร์ตันเป็นคนจิตวิปริต เขาไร้ความสมรรถภาพ แต่เขาชอบบุรุษร่างกำยำแข็งแรง และชอบถูกเฆี่ยน  อย่างไรก็ตามอสูรรบพิเศษที่ดูเหมือนมีผิวนุ่มนวลช่วยให้รอยแผลจากการถูกแส้หวดฟื้นฟูทันที  ไม่มีใครรู้ความลับของเขา นอกจากผู้ช่วยผู้ภักดีนักรบปราณฟ้าของเขา สาวใช้กลุ่มใหญ่ของเขา แม้ว่าพวกนางจะดูเหมือนยั่วยวนโดยผิวเผิน แต่ก็เป็นสตรีที่ซื้อมาเก็บตัว”  หญิงสาวผู้ยั่วยวนใช้นิ้วของนางไล้อยู่ที่ริมฝีปากเย่ว์หยาง  นางยิ้มและกล่าว  “หน่วยของข้าเองเป็นลูกค้าของเขา ข้ามาเมืองลมดำในนามของผู้นำของมีค่ามาร่วมประมูลและแกล้งทำตัวเป็นหนึ่งในสาวใช้ของเขา  ข้าไม่ใช่สาวใช้ของเขา... นอกจากนี้ คนอย่างเจ้าก็เห็นสาวๆ มานับไม่ถ้วน  เห็นข้าเป็นเพียงดอกไม้เล็กๆ อย่ามาเสแสร้งทำหึงรังแกข้าได้ไหม? ข้าไม่ให้เจ้าสงสัยข้าจนเกินไป  ไม่อย่างนั้นก็คงน่าผิดหวัง”

 “ข้าผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน?”  เย่ว์หยางไม่รู้ตัวว่าผลออกมาเขากลายเป็นเสือผู้หญิงตั้งแต่เมื่อใด

 “เจ้าไม่ใช่หรือ?  เสื้อผ้าที่เจ้าใส่ตอนนี้ยังมีกลิ่นสตรีจางๆ อยู่เลย  แต่แตกต่างจากกลิ่นร่างสตรีจากวันที่เข้าพบเจ้า  และยังแตกต่างจากวันที่ข้าพบเจ้าที่ทางเข้าอาคารพาณิชย์ทองอีกด้วย  จมูกข้าไวนะ และข้าดมกลิ่นได้ไม่ผิดอย่างแน่นอน!”  หญิงงามหัวเราะคิก

 “อย่างงั้นหรือ?”  เย่ว์หยางเหงื่อตก

นั่นก็จริง

ตามปกติ เสื้อผ้าเย่ว์หยางจะเป็นสาวๆ คอยซักให้

เสื้อผ้าของเขาผลัดเปลี่ยนกันซักโดย เย่ว์หวี่, โล่วฮัว และอู๋เหิน บางทีก็เป็นแม่สี่ เย่ว์ปิงและอี้หนาน  บางครั้งก็เป็นองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน  แม่เสือสาวนั่นยังช่วยซักให้บ้างเมื่อนางมีเวลา  ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นเย่ว์หวี่ซักเสื้อผ้าของเขาและคนอื่นๆ ก็มีบ้าง

ชุดใหม่ของเย่ว์หยางจะซักโดยเสวี่ยอู๋เสีย หรือถ้าเป็นชุดเก่าก็จะเป็นเย่ว์หวี่และสาวๆ อื่น

เป็นธรรมดาที่เสื้อผ้าเหล่านั้นจะมีกลิ่นหอมจางจากร่างของพวกนาง

ในบรรดาสาวๆ ทั้งหมด นอกจากสาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์ที่มีทักษะแฝงเร้นเรื่องพิสูจน์กลิ่นแล้ว  ไม่มีใครสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างกลิ่นร่างสตรีต่างๆ บนเสื้อผ้าเย่ว์หยางได้  แม้แต่องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนผู้มีทักษะแฝงเร้นหกรับรู้ ก็ยังทำไม่ได้

นี้เป็นเพราะเย่ว์หยางมีราศีของบุรุษที่รุนแรงจึงช่วยปกปิดกลิ่นสตรีที่อยู่บนร่างเขาได้

นางสามารถผสมผสานและแยกแยะความแตกต่างของกลิ่นบนชุดได้

ดูเหมือนว่าสตรีงามผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดาเสียแล้ว

นางสามารถบอกกลิ่นเสื้อผ้าที่แตกต่างของเขา  เย่ว์หยางจะซ่อนเร้นตัวจากนางได้ยังไง

มิน่าเล่า นางถึงมายังที่อยู่เย่ว์หยางได้ถูก  ดูเหมือนว่านี่จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับความสามารถในการดมกลิ่นของนาง  สิ่งที่ทำให้เย่ว์หยางแตกตื่นก็คือความสามารถในการปกปิดพลังของนาง   ด้วยลักษณะการรู้แจ้งของพลัง  เย่ว์หยางสามารถบอกได้แต่เพียงว่านางเป็นยอดฝีมือปราณฟ้าระดับสาม  นางเองก็บอกไว้ว่าเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับสาม ซึ่งพิสูจน์ได้ว่ายังมีพลังที่ซ่อนไว้ไม่สามารถมองเห็นได้... เป็นไปได้ไหมว่าสาวงามผู้นี้ยังมีทักษะแฝงเร้นที่สอง?

 “ถ้าเจ้ายินดีเป็นพันธมิตรกับข้า  ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าพลาดอะไรแน่  ถ้าเจ้าต้องการสิ่งตอบแทน  เจ้าบอกได้เลยว่าต้องการสมบัติอะไร ถ้าเจ้าไม่ชอบสมบัติจริงๆ และข้าไม่มีทางตอบแทนได้  อย่างนั้นก็แค่ให้ของขวัญกับเจ้า” ใบหน้าที่งดงามทรงเสน่ห์ของนางมีรอยแดงซ่อนสองสามรอย ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้กับนาง เมื่อเห็นเช่นนี้หัวใจเย่ว์หยางเต้นเร็วแรงอย่างช่วยไม่ได้ สาวงามดูเหมือนจะอายและแง่งอน นางยอมให้เขาจ้องเมื่อนางต้องการพูด  เป็นลักษณะของเด็กสาวเจ้าชู้ทำให้อารมณ์ของนางชัดเจนยิ่งขึ้น  โชคดีที่นี่คือเย่ว์หยาง  ถ้าเป็นบุรุษอื่นที่มีตบะน้อยจิตใจอ่อนแอ  เขาคงยอมรับและยินดีเสียสละทุกอย่างให้นาง แม้กระทั่งตายเพื่อนางได้อย่างไม่ลังเล

 “ยังไงเหรอ?”  เย่ว์หยางแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ

 “ตัวร้าย!  ข้าไม่ยอมให้เจ้ารังแกข้าหรอก!” หญิงงามและเจ้าชูแสร้งขยี้เท้า แม้จะมีทับทรวงปิดหน้าอกไว้  แต่แรงสั่นสะเทือนที่หน้าอกนางก็แทบจะหลอมละลายวิญญาณผู้คนได้

 “ในเมื่อข้าสามารถเลือกกินได้  แน่นอนว่าสิ่งที่เจ้าต้องการย่อมต้องไม่ง่ายเลยใช่ไหม?”  เย่ว์หยางแอบกลืนน้ำลายเอื๊อก

 “แค่ขออย่างเดียว” หญิงงามมักจะพูดเหมือนเป็นเรื่องง่ายเสมอ

 “เรื่องอะไร?”  เย่ว์หยางทำสีหน้าสงสัย

 “แคว้นมรกต รวมทั้งเมืองทั้งร้อย”  หญิงงามพูดง่ายๆ

 “เรื่องง่ายขนาดนั้น.. แต่น่าเสียดาย ข้าทำไม่ได้!”  เย่ว์หยางผลักสาวงามทรงเสน่ห์ออกมาที่ทางเดินและปิดประตู  “ส่งแขก!”

 “ไม่ต้องห่วง,  เจ้ายังมีเวลาคิดหนึ่งเดือน หลังจากหนึ่งเดือนศัตรูจะส่งลี่เยี่ยนมาที่เมืองลมดำ และเราจะช่วยนางและได้พลังนางมาเพิ่ม  งั้น..เจ้าใช้เวลาคิดแล้วค่อยตอบข้าก็ได้  ข้าไม่สามารถพิสูจน์ได้  แต่ข้ามีลางสังหรณ์ว่าเจ้ากำลังตามนาง!  คนดี, ข้ารอเจ้าอยู่เสมอนะ!”  สาวงามทรงเสน่ห์หัวเราะแล้วลอยตัวจากไป

หลังจากหญิงงามจากไปแล้ว  เย่ว์หยางไตร่ตรองอยู่นาน

เขามั่นใจเต็มร้อย

ต้องมีความสามารถหรือสมบัติบางอย่างบนตัวหญิงผู้นั้นที่สามารถตรวจสอบพลังของคนอื่นได้

แม้ว่าเขาจะมีทักษะแฝงเร้นในการปกปิดตัวเขาเอง  แต่เขาเปิดเผยส่วนที่เป็นข้อบกพร่องของเขาให้สมบัติหรือความสามารถของฝ่ายตรงข้ามตรวจสอบได้  ถ้าเขาไม่ได้ฆ่าคุณชายซ่งเทาและผู้เฒ่าเฮยสั่ว  นางคงไม่สงสัยเขาง่ายๆแน่

นางคงต้องสืบสวนที่เกิดเหตุก่อนนั้น ด้วยความรู้สึกทางกลิ่นของนาง นางสามารถได้กลิ่นเศษเสี้ยวกลิ่นที่เหลือของเขา

อย่างน้อยที่สุดนางก็เพ่งความสงสัยมาที่เขา

โชคดีที่นางไม่คนของเจ้าเมืองลมดำหรือเจ้าหมูบาร์ตัน  แต่เป็นศัตรูของพวกเขา ตามคำบอกเล่าของเปากู่ แคว้นมรกตมีการก่อกบฏที่รุนแรงมาก่อน  แม้แต่เจ้าแคว้นมรกตก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส  แต่ด้วยความช่วยเหลือของจักรพรรดิแดนฟ้าจากแดนสวรรค์ใต้ การกบฏถูกปราบได้อย่างรวดเร็ว  เกี่ยวกับคำพูดของสตรีผู้นี้ การก่อกบฏทำได้สำเร็จ เจ้าแคว้นมรกตถูกเปลี่ยนตัวลับๆ คนชั้นล่างไม่รู้เรื่องนั้น

สตรีนางนี้อาจจะเป็นธิดาหรือศิษย์ของเจ้าแคว้นมรกตคนก่อน

ด้วยพลังของตัวนางเอง  นางต้องการกอบกู้แคว้นมรกต

นี่ยากยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์!

ไม่ต้องพูดถึงพลังของเจ้าแคว้นมรกต  นางไม่สามารถเอาชนะเจ้าเมืองลมดำได้  เมืองลมดำน่าจะเป็นหนึ่งในร้อยเมืองที่อยู่ภายใต้การปกครองของแคว้นมรกต

เย่ว์หยางคงไม่อยากเข้าไปยุ่งกับธุรกิจที่สับสนแบบนี้  ถ้าเขาต้องใช้กำลัง  เขาอาจจะฆ่านักรบปราณฟ้าเพิ่มสักคนสองคนเพื่อประหยัดเงิน และซื้อวัตถุดิบสำหรับปรุงยาเม็ดพลังยุทธเพื่อเพิ่มศักยภาพให้เย่ว์ปิงและคนอื่น.. เทียบกับการต่อสู้เพื่อสำนักต่างๆ เหล่านั้นยังจะดีกว่า และยังช่วยให้เขามีสัมพันธ์ที่โรแมนติคกับสาวๆได้มากขึ้น.. นอกจากนี้คนที่ยอดเยี่ยมจริงๆยังไม่สนใจแคว้นมรกตที่เล็กน้อยด้วยซ้ำ อย่างเช่นนางพญาเฟ่ยเหวินหลี  นางคงจะกวาดไปทั่วแดนสวรรค์

แน่นอนว่าเย่ว์หยางไม่ขวางความฝันของนาง  ที่สำคัญคือมีอุดมการณ์ดีกว่าไม่มีอะไรเลย

 “...หือ?”  เย่ว์หยางพบว่าจู่ๆ ก็มีรัศมีปราณฟ้าที่ทรงพลังแผ่มาจากท้องฟ้า  “นักรบ พ่อค้าและผู้อยู่อาศัยของเมืองลมดำทุกคนจะต้องไปลงทะเบียนที่หน้าจวนเจ้าเมือง  ผู้ขัดขืนจะต้องสงสัยว่าโจมตีคุณชายซ่งเทา พวกที่ออกนอกเมืองจะต้องถูกประหาร!”