เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 682 ไม่ผิดปกติทั้งหมดก็ผิดปกติมากกว่า

ตอนที่  682  ไม่ผิดปกติทั้งหมดก็ผิดปกติมากกว่า

 “เขาโค่นเจ้าเมืองลมดำในท่าเดียว?  เป็นไปไม่ได้!”

มีชายชราคนหนึ่งหัวล้านหูยานแต่ตาเรืองแสงเหมือนภูตผีโบกมือด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ  “ต้องเป็นเพราะใจของเจ้าถูกข่มขู่มา หรือเป็นเพราะคู่ต่อสู้ใช้วิชาลวงตาบางอย่างสร้างภาพลวงตาที่เกินจริงเช่นนั้นแล้วส่งผลต่อการตัดสินของเจ้า ด้วยการบรรลุพลังปราณฟ้าระดับห้าครั้งใหม่ของข้า ก็ยังเอาชนะเจ้าเมืองลมดำในท่าเดียวไม่ได้ เจ้าบุรุษหน้ากากนั้นทรงพลังจริงๆ หรือ?”

ชายชราผู้นี้ก็คือกำลังเสริมที่ผางหมันเชิญเข้ามา ปีศาจเฒ่าเว่ย

ปีศาจเฒ่าเว่ยเป็นสุดยอดจอมวายร้ายแห่งแดนสวรรค์ใต้  เขาเดิมทีเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับสี่ชั้นสูง และยกระดับสำเร็จเป็นปราณฟ้าระดับห้า  พลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากมาย  และเขามีส่วนร่วมในการจับหัวหน้าโจรลี่เยี่ยนได้ประสบผลสำเร็จ  ค่าหัวของเขาเพิ่มขึ้นจาก 570 ล้านเหรียญทองเป็น 600 ล้านเหรียญทอง

ฮ็อคกับซาวี่ผู้เกี่ยวข้องกับการจับลี่เยี่ยนก็มาพร้อมกับเขา  ทั้งสองคนเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับสาม

เนื่องจากการกระทำที่ชั่วร้ายของพวกเขา รางวัลค่าหัวของทั้งสองสูงถึง 250 ล้านและ 280 ล้าน พวกเขามีค่าหัวสูงกว่าไป๋ซ่งมาก ทั้งที่ไป๋ซ่งแข็งแกร่งมากกว่าพวกเขา  พวกเขาเป็นรองเจ้าเมืองลมดำผู้มีค่าหัว 300 ล้านเหรียญทอง  นอกจากกำลังเสริมที่ผางหมัน  ผู้อาวุโสระดับปราณฟ้าจากสำนักร้อยสนสองคนคือ ผู้อาวุโสชิงซ่ง ผู้อาวุโสหวงซ่งก็ยังมาเสริมกำลังให้อีกด้วย

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นยอดฝีมือปราณฟ้าระดับสอง  แต่พวกเขาก็มาถูกเวลา

นี่เป็นเพราะนักรบแต่ละคนที่มาเพิ่มนั้นเป็นนักสู้ปราณฟ้าทั้งนั้น

 “เสี่ยวโฉ่วแห่งโจรตัวตลกออกไปจากแดนสวรรค์ใต้แล้ว  ข้าไม่สามารถหาเขาได้พบแม้ว่าข้าต้องการก็ตาม  ข้าสงสัยจริงว่าเขาไปที่ใดกันแน่!  มนุษย์กระดูกราเชลรับภารกิจสำคัญซึ่งทำให้เขาไม่สามารถมาได้ในช่วงเวลาสั้นๆ  สำหรับนายพลปีศาจจื่อเว่ยเขามีความสัมพันธ์ที่สนิทกับเจี๋ยฮู่ เขาปฏิเสธให้ความช่วยเหลือ เราไม่อาจนับเขาไว้ด้วย ขณะที่ราชาใจสิงห์ยังไม่มีข่าวคราวเขาในตอนนี้  เขาคงไม่นั่งเฉยเกียจคร้านเป็นแน่  ที่สำคัญเรามีการร่วมมือขั้นพื้นฐานต่อกัน  การทำลายเมืองลมดำไม่เป็นประโยชน์ต่อเขา!”  หลังจากพลังของปีศาจเฒ่าเว่ยเพิ่มขึ้นมาก เขาเริ่มส่งเสียงเอะอะได้  เขาตบโต๊ะและตัดสินใจให้เจ้าเมืองลมดำ  “เจ้าเมืองใบไม้เขียว และใบไม้เงินก็ไม่มีความเห็นของสงครามข้ามดินแดนอยู่แล้ว  คนจากแดนสวรรค์ตะวันตกมายังแดนสวรรค์ใต้และลากพวกเขาลงน้ำ ไม่ปล่อยให้พวกเขาออกห่างจากเรื่องนี้  ยังมีเจ้าแคว้นมรกต เมื่อเราต่อสู้ให้แคว้นมรกต เราต้องทำอย่างดีที่สุด  ตอนนี้เรามีเรื่องยุ่งบางอย่าง ถ้าเขาไม่ลงมือลงแรงช่วยบ้าง เราคงไม่สามารถรอดได้ในอนาคตแน่   เราจะไม่ปล่อยให้เขาได้มีชีวิตอยู่อย่างง่ายๆ”

 “ถูกแล้ว”  เจ้าเมืองลมดำสามารถฝืนทนและเขายอมรับ

ตราบใดที่ปีศาจเฒ่าเว่ยเอาชนะบุรุษหน้ากากได้  อย่างนั้นทุกอย่างก็คงดี

เขาต้องการเงิน  เขาต้องการสมบัติ เขาต้องการสตรี ก็สามารถได้มากเท่าที่ต้องการ

ถ้าปีศาจเฒ่าเว่ยเป็นรองคู่ต่อสู้เล็กน้อย  อย่างนั้นเขาอาจจะแบมือขอก็ได้... เจ้าเมืองลมดำต้องทำใจไว้แล้ว  ในตอนนี้เขาต้องผลักดันปีศาจเฒ่าเว่ยผู้กระตือรือร้นสร้างชื่อเสียงหลังจากก้าวหน้าเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับห้า และใช้เขาเป็นโล่ป้องกันตัว

มีเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้เจ้าเมืองลมดำปวดหัวก็คือ ปีศาจเฒ่าเว่ยเพิ่งจะเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับห้าจะล้มบุรุษหน้ากากได้จริงๆ หรือไม่?

เขารู้สึกว่าบุรุษหน้ากากน่ากลัวมาก  แม้ว่าปีศาจเฒ่าเว่ยจะทรงพลัง แต่เขาก็ยังไม่มีระดับพลังที่น่ากลัวเลย

ถ้ามองดูอย่างผิวเผิน เจ้าเมืองลมดำเชื่อปีศาจเฒ่าเว่ยอย่างเห็นได้ชัด  แต่เขาก็ยังกังวลอยู่เล็กน้อย

ภาพเงาของการต่อสู้ของเขากับบุรุษหน้ากากฝังไว้ลึกมาก

ลึกจนถึงไขกระดูก

เจ้าเมืองลมดำเดินทางทั้งยามราตรีไปพบเจ้าแคว้นมรกตและได้ส่งสัญญาขนานใหญ่รับรองว่าในอนาคตรายได้ครึ่งหนึ่งของเมืองลมดำจะต้องส่งมอบให้เจ้าแคว้นมรกต  เจ้าครองแคว้นผู้นี้ปกครองเมืองร้อยเมืองและตัดสินใจส่งผู้บัญชาการที่แข็งแกร่งที่สุดอวี้เชวียนจวินนักสู้ปราณฟ้าระดับสี่นำขุนพลระดับปราณฟ้าไปช่วยสนับสนุนเจ้าเมืองลมดำ

วันต่อมาเย่ว์หยางสวมหน้ากากทองเจมินี่ มารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกรและจักรพรรดิใต้พิภพกลับมาอีกครั้ง

พวกเขาพบว่าข้างนอกเมืองลมดำ มียอดฝีมือระดับปราณฟ้ากลุ่มใหญ่ยืนรออยู่

ฝั่งซ้ายมือคือกำลังเสริมที่ทรงพลังส่งมาโดยเจ้าแคว้นมรกต นักสู้ปราณฟ้าระดับสี่อวี้เชวียนจวินและขุนพลระดับนักสู้ปราณฟ้าอีกสี่คนอยู่ใต้บังคับบัญชาของเขา  ฝั่งขวามือคือเจ้าสำนักไป๋ซ่ง ผู้อาวุโสชิงซ่ง ผู้อาวุโสหวงซ่ง เป็นเพียงคนเดียวที่ไม่ได้พ่ายเขาเมื่อวานและลดบทบาทเป็นเพียงกองหนุน  คนที่ยืนอยู่ตรงกลางก็คือปีศาจเฒ่าเว่ยผู้มีระดับพลังสูงที่สุดแข็งแกร่งที่สุด  หน้าของเขาเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส ที่รายล้อมเขาคือสหายอีกสองคน ฮ็อคและซาวี่ อีกด้านหนึ่งเป็นผางหมันและจินฟง  สำหรับเจ้าเมืองลมดำเขาแยกไปสนับสนุนอยู่ด้านหน้าปีศาจเฒ่าเว่ย

 “นี่คือคำตอบใช่ไหม?”  เย่ว์หยางถาม

 “เจ้าหนุ่มหน้ากาก  เมื่อวานนี้ข้าไม่อยู่ที่นี่ มิฉะนั้นเจ้าคงไม่สามารถชูคอได้แน่!”  ปีศาจเฒ่าเว่ยเห็นว่าระดับของเจ้าเด็กน้อยผู้นี้ไม่สูงส่งเท่าเขา เขาจึงทำสีหน้าหยิ่งยโสยิ่งขึ้น  “ข้าได้ยินมาว่าเจ้าโจมตีเฮยฟงสหายของข้า บอกว่าจะฆ่าเขา แต่ในความเห็นของข้า นั่นแค่เรื่องหลอกลวง ผู้เชี่ยวชาญเล่นแร่แปรธาตุคนไหนที่เจ้าต้องการพบ ผู้เชี่ยวชาญไหนเล่าจะเดินทางมาได้ไกลขนาดนี้? เฮยฟงต้องการได้ผู้มีพรสวรรค์อยู่แล้ว เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะก่อเรื่องเช่นนั้น นอกจากนี้ถ้าเจ้ามองโลกในแง่ดี นั่นเป็นความรับผิดชอบของเจ้า เจ้ามันไร้ยางอาย กล้าโจมตีสหายของข้าระบายความโกรธ นั่นคือเหตุผลอะไรกัน?”

 “เจ้าหมายความว่าเจ้าไม่ส่งมอบเขาใช่ไหม?”  เย่ว์หยางมองดูเจ้าเมืองลมดำและถาม  “คำพูดของเจ้าถือเป็นการพูดแทนเจ้าเมืองหรือไม่?”

 “ข้าสามารถเป็นตัวแทนเฮยฟงได้เลย!”  คำพูดของปีศาจเฒ่าเว่ยทำให้เจ้าเมืองลมดำอยากเอาศีรษะกระแทกพื้นยิ่งนัก เดิมทีเขาต้องการพูดอะไรหลายอย่างและเห็นว่าเขาสามารถเจรจาต่อรองได้  ใครจะรู้กันว่าปีศาจเฒ่าเว่ยจะกระตือรือร้นสร้างชื่อเสียงกันเล่า?  ปีศาจเฒ่าเว่ยชี้หน้าเย่ว์หยางและแค่นเสียง “คนของเจ้าหายไปเอง พวกเจ้าที่มาจากแดนสวรรค์ตะวันตกต้องการจะอ้างเรื่องนี้ประพฤติเลวร้ายในแดนสวรรค์ใต้ของเราหรือ? เจ้าต้องถามชาวปราณฟ้าในแดนสวรรค์ใต้ว่าเห็นด้วยหรือไม่!”

 “อย่างนั้นข้าขอถามเจ้า ว่าเจ้าเป็นชาวปราณฟ้าในแดนสวรรค์ใต้จะเห็นด้วยหรือไม่!” เย่ว์หยางโบกมือส่งสัญญาณให้มารสัมฤทธิ์ฟ้าและคนอื่นๆ ถอยไป

เขายืนขึ้นเอง!

ปีศาจเฒ่าเว่ยนี้เป็นแค่ปลาน้อยตัวแรกที่เย่ว์หยางจับในเมืองลมดำ  เจ้าแคว้นมรกต, โจรตัวตลกเสี่ยวโฉ่ว ราชาใจสิงห์และปลาใหญ่ตัวอื่นอยู่เบื้องหลังเขา  เย่ว์หยางรู้ว่าถ้าไม่มีการสู้รบก็ไม่ต้องพูด  เย่คง เจ้าอ้วนไห่ และคนอื่น แม้แต่มารสัมฤทธิ์ฟ้าและจักรพรรดิมังกรต้องการเวลาก่อนจึงจะก้าวหน้าได้

ถ้าเขาต้องการให้พลังของเขาก้าวหน้าต่อไป เขาต้องผ่านสงครามและยิ่งยากยิ่งดี

ตัวอย่างเช่น มารสัมฤทธิ์ฟ้า เขาติดอยู่ที่ปราณฟ้าระดับหนึ่งอยู่นานและหลังจากฆ่าราชาเฮยอวี้ เขาก็มีพลังเพิ่มขึ้นทันที

ต่อมาเขาได้รับยาเม็ดพลังยุทธคุณภาพสูงสุดจึงทำให้เข้าถึงพลังปราณฟ้าระดับสองขั้นสูง

เพื่อช่วยให้เขาก้าวหน้า เย่ว์หยางพาเขามายังแดนสวรรค์เพื่อสู้กับผางหมันผู้อยู่ในระดับพลังที่สูงกว่า  ในที่สุดเขาก็บรรลุระดับใหม่ได้สำเร็จเมื่อเขากลับมา.... เย่ว์หยางประเมินว่าหลังจากสู้รบต่อเนื่อง มารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกรและจักรพรรดิใต้พิภพจะมีระดับพลังที่ก้าวหน้าอย่างมากมาย เย่คงและเสวี่ยทันหลางที่มีระดับพลังต่ำกว่าก็จะมีความรุดหน้าแบบก้าวกระโดดเช่นกัน

เจ้าแคว้นมรกตและโจรตัวตลกเสี่ยวโฉ่วตกเป็นเป้าหมายของเย่ว์หยางแล้ว

มีโอกาสที่เย่ว์หยางจะยังไม่สามารถเอาชนะราชาใจสิงห์ในขณะนี้  อย่างไรก็ตามยังมีคนอื่นที่เอาชนะได้อย่าง จื้อจุน และจักรพรรดินีราตรี

เมื่อจื้อจุนเผชิญหน้ากับฝ่ายตรงข้ามอย่างราชาใจสิงห์  นางคงจะมีความสุขมากแน่นอน  นางเป็นพวกบ้าฝึกปรือ  เมื่อเผชิญหน้ากับคู่มือดีๆ  คงเป็นเรื่องแปลกถ้านางไม่รู้สึกตื่นเต้น!

 “อะไรกันเจ้า? ยังทำใจเย็นอยู่ได้!”  ปีศาจเฒ่าเว่ยไม่มีอะไรต้องกลัว  เขาเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับห้า ต่อให้เขาเพิ่งยกระดับขึ้นมาก็ตามจะโค่นบุรุษหนุ่มหน้ากากนี้ย่อมไม่เป็นปัญหา

 “เฒ่าบัดซบ เจ้ารู้อะไรไหม? บางครั้งยอดฝีมือก็เข้าใจผิดกันได้?”  เย่ว์หยางแค่นเสียง

ปีศาจเฒ่าเว่ยโกรธจัด

อย่างไรก็ตามเขาไม่ประมาท

อันดับแรกเขาเรียกพญางูเขียวกลืนฟ้าซึ่งเทียบเท่าปราณฟ้าระดับสาม  พญางูเขียวกลืนฟ้าที่ก้าวหน้าจากปราณฟ้าระดับสองเป็นปราณฟ้าระดับสามช่วยทำให้ปีศาจเฒ่าเว่ยผู้ติดชะงักเป็นคอขวดได้บรรลุระดับใหม่ได้สำเร็จ  มิฉะนั้นคงเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับเขาในการบรรลุปราณฟ้าระดับห้าได้ ด้วยพรสวรรค์ของเขาเอง  อสูรรบตัวที่สองของปีศาจเฒ่าเว่ยก็คือจระเข้ปีศาจไฟฟ้า เป็นอสูรรบที่มีความเร็วมาก มันเป็นอสูรรบปราณฟ้าไม่กี่ตัวในบรรดาอสูรประเภทจระเข้

จระเข้ปีศาจไฟฟ้าตัวโตเต็มวัยมีราคาประมูลในตลาดมืดสูงถึง 50 ล้านเหรียญทอง

แน่นอนว่าจระเข้นี้ไม่ได้รับมาจากการประมูลในตลาดมืด  แต่ได้มากจากมือของเจ้าเมืองเมื่อสามร้อยปีที่แล้ว

หลังจากผ่านไปสามร้อยปีของการฝึกปรือ จระเข้าไฟฟ้าก็มีพลังปราณฟ้าระดับสอง

พลังของมันเพียงด้อยกว่าพญางูกลืนฟ้า

เมื่อพญางูกลืนฟ้ายาวพันเมตรปรากฏตัว เจ้าเมืองลมดำและคนอื่นๆ อดถอยไปไม่ได้ และยกสนามรบให้กับปีศาจเฒ่าเว่ย

ยังไงก็ตามปีศาจเฒ่าเว่ยเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในขณะนั้น  ถ้าเขาล้มเหลว อย่างนั้นการสู้รบจะพังทลายแน่นอน..... เจ้าเมืองลมดำไม่กังวลเรื่องปีศาจเฒ่าเว่ยจะพ่ายแพ้  แต่เขากังวลว่ายอดฝีมือจากแดนสวรรค์ตะวันตกจะมามากขึ้นหลังจากการสู้รบ  ทุกคนต้องรู้ว่าในเวลาช่วงไม่กี่วันนี้ยอดฝีมือจากแดนสวรรค์ตะวันตกก็มาถึงที่นี่กันแล้ว

บุรุษหน้ากาก มารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกรและคนอื่นๆ ล้วนมีกิจการเป็นของตนต่างมาที่แดนสวรรค์ใต้เพราะต้องการซื้อสิ่งของ

แน่นอนว่ายอดฝีมือปราณฟ้าที่น่ากลัวกว่าก็ยังจะมาด้วย

นี่ยังเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เจ้าเมืองลมดำยินดีให้ปีศาจเฒ่าเว่ยได้ออกหน้า  เขาคาดว่าการต่อสู้จะไม่มีอะไรเกี่ยวกับเขาจนกระทั่งจบ และมีแนวโน้มว่าการสู้รบระหว่างเจ้าแคว้นมรกตและยอดฝีมือแดนสวรรค์ตะวันตก  หรือบางทีอาจเป็นการต่อสู้ระหว่างราชาใจสิงส์และยอดฝีมือแดนสวรรค์ตะวันตก  ปลาเล็กและกุ้งน้อยอย่างเขาไม่สามารถเปลี่ยนผลการสู้รบได้   เมื่อถึงเวลาที่การต่อสู้จบลงและเขาคงหยิบผลประโยชน์บางอย่างได้บ้าง

 “มันตัวใหญ่ แต่ไม่ได้มีประโยชน์ขนาดนั้น ก็แค่ถุงใส่เหล้า”  เย่ว์หยางเรียกคัมภีร์อัญเชิญออกมา พอประกายสีทองวาบขึ้น เขาเรียกสาวโคเงาอาหมันออกมาก่อน และจากนั้นเป็นนางพญาดอกหนามมงกุฎทองตั่วตั่วที่กำลังอ้าปากหาวขณะถูกปลุกให้ตื่น  หลังจากเพิ่มเงายักษ์ให้แล้ว เย่ว์หยางเรียกอสูรตนที่สาม ภูตเพลิงฟ้า

เจ้าเมืองลมดำและคนอีกฝ่ายหนึ่งตะลึง

โอวสวรรค์โปรด เจ้าบุรุษหน้ากากผู้นี้เป็นตัวประหลาดชัดๆ ไม่เพียงแต่มีคัมภีร์อัญเชิญเท่านั้น แต่เขายังมีอสูรพิทักษ์ถึงสามตน

สิ่งที่ทำให้พวกเขาแทบกระอักโลหิตก็คือ แม้แต่อสูรของเขาก็ยังมีอสูรอัญเชิญอีกต่อหนึ่ง

ภูตเพลิงฟ้าเรียกนางพญาผึ้งเพลิงออกมา

นางพญาผึ้งเพลิงอสูรแพลตตินัมระดับสิบ กฎของมันคือไม่โจมตี แต่วางไข่

มันบินไปที่ภูเขาไฟที่มารเคราะห์ฟ้าเรียกออกมาเมื่อวานนี้ สูบความร้อนจากภูเขาไฟและเก็บเอาไว้

และตราบเท่าที่มีลาวา มันสามารถวางไข่ได้ไม่รู้หมดสิ้น

ความร้อนจะเปลี่ยนเป็นไข่ และผึ้งทหารเพลิงที่ฟังตัวจะมีพลังนักรบปราณดินระดับหนึ่ง แม้ว่าพลังป้องกันของผึ้งทหารจะไม่สูงมากเท่ากับอสูรปราณฟ้า พวกเขาสามารถทำลายตัวเอง แม้แต่ยอดฝีมือปราณฟ้าก็ยังพลอยปวดหัวไปด้วยถ้าต้องเผชิญหน้ากับการทำลายตัวเองหนาแน่นไม่สิ้นสุด

บทบาทของนางพญาผึ้งเพลิงสามารถวางไข่ได้ไม่สิ้นสุด

แม้ว่าพญางูกลืนฟ้าจะทรงพลังมาก  แต่ร่างของมันก็ใหญ่เกินไป ปกติมันไม่สามารถปล่อยให้ระเบิดเปลวไฟใส่หัวของมันได้  ดังนั้นมันได้แต่กลืนทั้งหมดในอึกเดียว

ถ้าระเบิดที่หางจะส่งผลแตกต่างกันออกไป  เงายักษ์บนตัวอาหมันจะแตกต่างจากที่ใช้กับจักรพรรดิมังกร  เงายักษ์บนตัวนางคงอยู่ได้เป็นเวลายาวนานมาก แม้จะไม่สนพลังโจมตีของศัตรูก็อยู่ได้จนกระทั่งการต่อสู้จบ

 “คลิ้ง!”  อาหมันเหวี่ยงโซ่ล่ามเทพของนางใส่พญางูกลืนฟ้าด้วยพลังที่รุนแรง

พญางูกลืนฟ้าอ้าปากของมันต้องการกลืนโซ่ล่ามเทพซึ่งสามารถใช้ล่ามไตตันอย่างแน่นหนา  อย่างไรก็ตาม พญางูกลืนฟ้าไม่สามารถใช้พลังกลืนของมันได้แม้แต่น้อย โซ่ล่ามเทพรัดหัวและคอของมันไว้อย่างหนาแน่น

พญางูกลืนฟ้าพุ่งเข้ามาด้วยความโกรธและสะบัดหัวของมัน พยายามเหวี่ยงอาหมันออกไป

อสูรรบปราณฟ้าระดับสามและศักดิ์ศรีของมัน จะถูกนางโคเงาตัวเล็กท้าทายได้ยังไง?

ปีศาจเฒ่าเว่ยเพิ่มจระเข้ปีศาจไฟฟ้าและปล่อยยิ้มด้วยความภูมิใจเต็มหน้า  เขาเห็นการสู้รบอย่างนี้มามากแล้ว  ธรรมดาที่อสูรรบของศัตรูจะถูกพญางูกลืนฟ้าบินขึ้นฟ้า และภายใต้ความสามารถกลืนที่รุนแรง  แม้แต่อสูรปราณฟ้าก็ไม่สามารถรอดได้เมื่อเข้าไปอยู่ในท้องของจระเข้ปีศาจไฟฟ้า

ครืดดดด

สิ่งที่ทำให้ตาของเจ้าเมืองลมดำ ไป๋ซ่งและคนอื่นแทบทะลุจากเบ้าก็คือนางโคเงาที่ดูเหมือนอ่อนแอไม่ยอมให้สัตว์ประหลาดอย่างพญางูกลืนฟ้าลากไปได้ แต่นางกลับยื้อโซ่ล่ามเทพไว้ ใครจะเชื่อกันเล่าว่าพญางูจะถูกลากลงมากับพื้น

โซ่ล่ามเทพเปล่งแสงรัศมีแพรวพราวในสนามต่อสู้

พลังงานใดๆ ที่ต้องการจะทำลายโซ่ล่ามเทพนี้จะถูกลงโทษโดยพลังไฟฟ้า

ในฐานะอสูรพิทักษ์ผู้เป็นเจ้าของโซ่  อาหมันยังปลอดภัยสบายอยู่ได้  แต่พญางูกลืนฟ้าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด... มันต่อสู้และอ้าปากขนาดยักษ์ของมันเพื่อกลืนกินอาหมันอย่างบ้าคลั่ง

ปกติพลังกลืนของมันจะใช้เมื่อตอนจบการต่อสู้

อย่างไรก็ตามนี่เป็นข้อยกเว้น

อาหมันขุดหินก้อนมหึมาขนาดภูเขาย่อมๆ และยกทุ่มใส่ปากของพญางูกลืนฟ้าอย่างง่ายดาย

ปีศาจเฒ่าเว่ยตะลึง   นี่เป็นวิธีการต่อสู้ประสาอะไร?

นางโคเงานี้ผิดปกติอสูรเกินไปหรือเปล่า?

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นว่านางพญาดอกหนามมงกุฎทองดูเหมือนจะไม่เป็นอะไร เขาเข้าใจทันทีว่าหมายถึงอะไร  ไม่มีอะไรผิดปกติทั้งหมด แค่ผิดปกติมากกว่าเท่านั้น