Panlong เล่ม 15 สมบัติประมาณค่ามิได้ – ตอนที่ 21 พลังมหาเทพ

เล่ม 15 สมบัติประมาณค่ามิได้ – ตอนที่ 21 พลังมหาเทพ

ที่ก้นบึ้งบ่อแมกม่าทอง ลินลี่ย์และพวกสามารถได้ยินเสียงที่ดังมาจากข้างบนได้

 “ลินลี่ย์!  ในที่สุดพวกเขาก็ตระหนักได้ว่าเจ้าถูกกล่าวหาอย่างผิดๆ”  เดเลียมีความสุขในช่วงเวลานี้  แต่บีบีพูดอย่างโมโห  “แต่เจ้าซาโลมอนเลวทรามจริงๆ  หลังจากพบว่าสถานะของเขาถูกเปิดเผย เขาไม่สนใจทุกอย่างและยืนยันเชื่อว่าเป็นพี่ใหญ่ ที่เปิดเผยความลับออกไป  คนแบบนี้ไม่คู่ควรคบหาเป็นสหาย!”

ตั้งแต่ซาโลมอนขอให้เอลควินฆ่าลินลี่ย์ในใจของเดเลียและบีบีเกลียดชังซาโลมอนผู้นี้มาก

 “ซาโลมอน  ไม่คู่ควรจะโกรธเขาเลยจริงๆ”  ลินลี่ย์ส่ายศีรษะ  “เพียงแต่น่าเสียดายบีบี, นีซผู้นั้น นางเป็นคนดี”

 “นินนี่?”

บีบีตะลึง  เขานึกย้อนไปเมื่อตอนที่เขาปกป้องนีซ  แต่นีซดูเหมือนจะไม่เชื่อถือเขา

ทันใดนั้นเสียงสะอื้นดังมาจากด้านบน

 “เป็นนินนี่” บีบีเงยหน้าดู แต่ทั้งหมดที่เขาเห็นได้เป็นเพียงแมกม่าทองเดือด

แมกม่าทองทำให้อุณหภูมิของทั้งถ้ำสูงขึ้นมาก แม้แต่อากาศในถ้ำก็ยังผันผวนบิดเบี้ยว

 “ลินลี่ย์...ถูกกล่าวหาอย่างผิดพลาดหรือ?”  ซาโลมอนยืนนิ่งกับที่ เงียบไปชั่วขณะ

แต่ความเศร้าโศกที่นีซระงับมาได้ชั่วขณะตอนนี้ระบายออกมาทันที  นางวิ่งไปที่บ่อแมกมาทอง  ซาโลมอนตกใจและเขารีบคว้ามือนางเอาไว้  “นีซ!  เจ้าจะทำอะไร?  เจ้าจะฆ่าตัวตายหรือ?”

นี่คือเพลิงทองเหลว

บางที่เทพชั้นสูงอาจทนได้ แต่กล่าวโดยทั่วไปเทพแท้เข้าไปมีแต่จะตาย

 “เป็นความผิดของข้า  ทั้งหมดเป็นความผิดของข้า  ข้าควรจะเชื่อใจบีบี ข้าควรจะเชื่อใจเขา!”  นีซสะอื้น  หัวใจนางท่วมทับไปด้วยความเสียใจ  ก่อนหน้านี้เมื่อบีบีกระโดดลงไปในบ่อแมกม่าทอง นีซรู้สึกเศร้าใจเช่นกัน

แต่ในใจของนางขณะนั้น มีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นเช่นกัน เสียงที่กล่าวว่าบีบีจงใจคบหากับนางเพื่อหลอกลวงนาง!

นั่นเป็นเพียงเหตุผลเดียวที่นีซยังสามารถยืนอยู่กับที่ได้  แต่เมื่อนีซรู้ว่าลินลี่ย์ถูกกล่าวหาอย่างผิดพลาด  เหมือนกับสายฟ้านับไม่ถ้วนฟาดลงกลางใจของนีซทันที

นางผิด!!!

ลินลี่ย์ถูกกล่าวหาอย่างไม่เป็นธรรม และบีบีจริงใจต่อนาง!

 “เขาไม่ได้โกหกข้า  เขาไม่เคยโกหกข้า เพื่อช่วยข้า บีบีไม่สนใจว่าตัวเองจะเป็นยังไง  แต่ข้ากลับสงสัยเขา  ข้าไม่ยอมเชื่อถือเขา”  นีซมีน้ำตานองหน้า  นางต้องการเข้าไปใกล้บ่อแมกมาทอง  แต่ซาโลมอนจะยืนเฉยดูน้องสาวคนเดียวเอาชีวิตไปทิ้งได้อยางไร?  เขาจับแขนนางไว้แน่นและพูดอย่างลนลาน  “นีซ! บีบีตายไปแล้ว  เขาตายไปแล้ว!!!  เสียใจไปก็ไม่มีประโยชน์”

 “ตาย?”  นีซตะลึง..จากนั้นนางทรุดตัวลง แขนขาอยู่ใกล้บ่อแมกมาทอง

 “นินนี่!  ทำไมเจ้าช่างงดงามนัก?”

 “ข้างดงาม เจ้าก็เลยหลงรักข้าหรือ?”

คำพูดหยอกล้อที่ทั้งสองหยอกล้อกันในช่วงหลายปีที่ผ่านมายังก้องอยู่ในหูนาง  นีซพลิกมือและหมวกฟางปรากฏอยู่ในมือนาง เป็นหมวกฟางที่บีบีมอบให้นาง

 “นินนี่, ข้านำหมวกฟางนี้มาด้วยจากบ้านเกิดข้า ทวีปยูลาน  เจ้าจะหาซื้อหมวกฟางอีกใบหนึ่งในที่อื่นไม่ได้แน่ รักษาไว้ให้ดี  ข้าคิดว่าในอนาคตเมื่อเรามีลูก ข้าจะสานหมวกฟางให้ลูกด้วยเหมือนกัน เราทั้งสามจะได้มีหมวกฟางเหมือนกัน ฮ่าฮ่าฮ่า...”

 “คำพูดของบีบียังก้องอยู่ในหูของนาง  นีซมองดูหมวกฟางในมือนาง และใจสั่นสะท้าน

ทันใดนั้นหอกแห่งความเสียใจทิ่มแทงใจนางจนวิญญาณนางแทบสูญสลายไปเหมือนฝูงตั๊กแตน

ทันใดนั้นนีซเริ่มร้องไห้  ร้องไห้โดยไร้เสียง

เมื่อซาโลมอนเห็นเช่นนี้ เขามีความรู้สึกแปลกผุดขึ้นมาในใจ..เสียใจ!  ดูเหมือนน้องสาวเขาจะเป็นเช่นนี้  ซาโลมอนเองก็รู้สึกเสียใจเช่นกัน  ที่สำคัญน้องสาวของเขาเป็นคนในครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวที่เขามี  เขาสามารถกล่าวหาและดูถูกคนอื่นได้  แต่เขามักจะใส่ใจน้องสาวของเขาเสมอ

 “นีซ...”  ซาโลมอนคุกเข่าโอบไหล่น้องสาวไว้ต้องการจะปลอบโยนนาง  “อย่าเศร้าไปเลย, บีบีตายไปแล้ว  มันสายเกินไปแล้ว เป็นความผิดของพี่เอง,  พี่เสียใจ”

 “ตาย?”  นีซมองดูแมกมาทองที่เดือดปุด  ทันใดนั้นนางจำได้ว่าบีบีรับดาบของเทพชั้นสูงได้โดยไม่เป็นอันตราย  ดูเหมือนว่านีซมีความคิดบางอย่างทันที ขณะที่นางหันไปมองเอลควิน  “ท่านเอลควิน  พลังป้องกันของบีบีน่ากลัวมาก เขาคงต้านทานเพลิงทองได้แน่!  เขาคงอยู่ที่ก้นบ่อ ยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม?  บอกข้าที บีบีตายหรือยัง? ท่านเอลควิน!” น้ำตาของนีซนองหน้าขณะจ้องมองเอลควิน

หัวใจของนีซเต็มไปด้วยความเสียใจ

นางต้องการให้บีบีมีชีวิตรอดมาปรากฏตัวต่อหน้านาง

แต่เอลควินส่ายศีรษะ  เขาพูดอย่างใจเย็น  “แม่นางนีซ  ข้าขอบอกเจ้าในตอนนี้ก็ได้ คนชื่อบีบีตายแล้ว! เทพชั้นสูงเหล่านั้น ลินลี่ย์และภรรยาเขา ทุกคนที่ตกลงไปล้วนตายกันหมด!”

 “นีซ ถ้าบีบียังมีชีวิต เขาจะต้องออกมาไม่ใช่หรือ?”  ซาโลมอนเตือน

นีซก้มหน้ามองดูหมวกฟางในมือ ไม่สามารถจะบรรเทาความเจ็บปวดในหัวใจได้

ที่ก้นบ่อแมกมาทอง

 “นินนี่!”  บีบีร้องไห้เช่นกัน  เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นและคำพูดของนีซ  เขาร้องไห้

บีบีไม่สนใจอะไรอื่น พุ่งออกไปข้างนอกทันที

 “ปัง!” อำนาจที่ทรงพลังปรากฏอยู่เหนือศีรษะบีบี  และบีบีกระแทกใส่อย่างเต็มที่แล้วร่วงกลับลงมา

 “เจ้าจะหาที่ตายหรือ?”  เสียงทุ้มลึกดังขึ้นในใจของลินลี่ย์และพวกอีกสองคน  “ข้าขอเตือนพวกเจ้าไว้ตอนนี้เลย พวกเจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้โผล่หัวออกไปจากบ่อแมกมาทอง นี่เป็นคำเตือนครั้งสุดท้าย ถ้าเกิดเรื่องนี้อีก พวกเจ้าสามคนต้องตาย!”

บีบีตะลึงอย่างสิ้นเชิง  เขาหันไปมองลินลี่ย์และเดเลีย

 “พี่ใหญ่, ข้าขอโทษ”  บีบีพูดเบาๆ  บีบีเข้าใจแล้วในตอนนี้ชีวิตของพวกเขาอยู่ภายใต้การควบคุมของฟูโซ่อย่างสิ้นเชิง  การกระทำที่เอาแต่ใจตนเองมีแต่จะทำให้ลินลี่ย์และเดเลียต้องเสี่ยงชีวิต

ลินลี่ย์แตะไหล่บีบี แต่ไม่รู้จะพูดอะไร

 “บีบี” เดเลียปลอบใจ  “อย่ากังวลมากเกินไป  หลังจากเจ้าออกไปแล้ว เจ้าสามารถไปพบกับนีซได้อีก  เจ้าอดทนสักระยะหนึ่งก่อน”

 “เข้าใจแล้ว”  บีบีพยักหน้าเล็กน้อย

ลินลี่ย์เห็นการกระทำของบีบีแล้วอดถอนหายใจไม่ได้  “นีซเป็นเด็กผู้หญิงที่ดี  แต่ซาโลมอนพี่ชายนาง... แม้ว่าเราจะออกไปข้างนอกได้และพบกับเขา  ความบาดหมางก็ยังคงมีอยู่ต่อไป”  ที่สำคัญซาโลมอนตะโกนอย่างเลือดเย็นขอให้ฆ่าลินลี่ย์

 “ใช่แล้ว พวกเขากำลังคุยกันเรื่องสมบัติของตระกูลบอยด์อีกครั้งหนึ่ง”  ลินลี่ย์เงยหน้า  เสียงดังมาจากด้านบนอีกครั้งหนึ่ง

ถ้ำร้อนขึ้นมาก  แต่คนที่อยู่ในถ้ำยังคุยกันอยู่ที่เดิม

อินนิโกมองดูซาโลมอน  เสียงของเขาเย็นชาขณะกล่าว  “ท่านเอลควิน ซาโลมอนผู้นี้มีเครื่องรางของท่านไอเคน  แต่นั่นเพียงแต่หมายความว่า..ซาโลมอนกับท่านไอเคนมีสัมพันธ์กันบางอย่าง  แต่ไม่จำเป็นต้องหมายความว่าเขามอบสมบัติของตระกูลเขาให้กับท่านไอเคน!”

ซาโลมอนดูน่ากลัว อินนิโกหัวเราะ  “ยิ่งกว่านั้น ท่านเอลควิน ท่านเชื่อหรือว่าซาโลมอนจะทนแบ่งสมบัติให้กับคนอื่นได้?”

 “ไม่, ข้าไม่เชื่อ!”  เอลควินหัวเราะขณะที่มองซาโลมอนอย่างใจเย็น

ซาโลมอนเริ่มเครียดอีกครั้ง นี่เขาต้องถูกบังคับให้เปิดเผยไม้ตายสุดท้ายจริงๆ หรือนี่?

ซาโลมอนพูดอย่างแน่วแน่ด้วยน้ำเสียงชัดเจน  “ข้าพูดไว้ชัดแล้ว  ข้าให้สมบัติตระกูลกับท่านไอเคน ใช้สมบัติเหล่านี้เพื่อแลกเปลี่ยนความไว้เนื้อเชื่อใจจากท่านไอเคน  ท่านไอเคนสั่งให้ข้าไปแคว้นเรนโบว์เพื่อรับหน้าที่สำคัญ  ถ้าท่านฆ่าข้าจริง อย่างนั้นเมื่อท่านไอเคนพบเข้า เฮอะ...”

เอลควินแค่นเสียงเหยียดหยาม

อินนิโกก็แค่นเสียงเช่นกัน  “ซาโลมอน!  ท่านไอเคนเป็นผู้ทรงพลัง  แต่เขาไม่ได้ทรงพลังจนมองเห็นอนาคต  ถ้าเราฆ่าเจ้าและทำลายศพเจ้ากับหลักฐานทั้งหมด  ท่านไอเคนจะรู้ได้ยังไงว่าเราฆ่าเจ้า?”

ซาโลมอนหัวเราะอย่างใจเย็น  “ใช่แล้ว ใช่แล้ว ข้าเข้าใจ  โอกาสที่ท่านไอเคนจะพบเจอมีโอกาสน้อย  แต่ถ้าเขาพบเข้าจริงๆ อย่างนั้นพวกเจ้าทั้งสองก็จบสิ้นกัน  ข้าบอกเจ้าไว้ชัดเจนแล้วว่า เงินทั้งหมดที่ข้ามีไม่ถึงหมื่นล้าน  เป็นไปได้หรือเพื่อเงินหมื่นล้าน พวกท่านถึงกับยินดียั่วโมโหท่านไอเคนให้โกรธ?”

 “หมื่นล้านศิลาดำ?”  อินนิโกพูดพลาแค่นเสียงหัวเราะ  “ใครจะเชื่อเจ้า?”

เอลควินจ้องมองซาโลมอน  จากนั้นเขาพูดทันที  “ซาโลมอน มอบแหวนมิติเก็บของมาให้ข้าตรวจดูก่อน    ถ้าเจ้าพูดจริง ข้าจะปล่อยเจ้าไป  เจ้าจะว่ายังไง?”

 “ก็ได้! ว่าตามที่ท่านพูดก็ได้!”  ซาโลมอนพูดชัดเจน  แต่ใครจะคิดกันว่าขณะที่เขาเห็นด้วย เอลควินพูดต่อ  “โอว, แล้วก็เข็มขัดเก็บสมบัติของเจ้า มอบมาให้ข้าตรวจสอบดูด้วย ข้าเกือบจะมองข้ามไป ข้าไม่คิดเลยว่าเข็มขัดของเจ้ายังจะใช้เป็นที่เก็บของได้!”

เครื่องมือมิติเก็บของสามารถสร้างมาในรูปแหวนโดยปกติ  แต่ก็สร้างเป็นรูปแบบอื่นได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม เพราะแหวนเก็บของมีความสะดวกสบายกว่า จึงนิยมใช้กันในวงกว้าง

 “เข็มขัด?” ซาโลมอนหน้าเปลี่ยน

เอลควินและอินนิโกมองหน้าของซาโลมอนและเริ่มหัวเราะ  เห็นได้ชัดว่าเข็มขัดเก็บสมบัติของซาโลมอนมีแนวโน้มว่าจะใช้เก็บสมบัติของตระกูลบอยด์

 “เพื่อเห็นแก่หน้าของท่านไอเคน  ทั้งหมดที่ข้าทำก็คือตรวจสอบแหวนและเข็มขัดของเจ้า  ถ้าเป็นจริงอย่างที่เจ้าพูด.. อย่างนั้นข้าจะปล่อยเจ้าออกไป”  เอลควินยิ้มขณะมองดูซาโลมอน  “ข้าคิดว่า... นั่นคือข้อเสนอที่ดีมากพอแล้ว”

เนื่องจากระดับพลังของเอลควิน เขาจะสังเกตไม่ออกเชียวหรือว่าเข็มขัดของซาโลมอนมีความพิเศษ?

 “อะไรกัน, เจ้ากลัวจะเอาออกมาแสดงอวดเราอย่างนั้นหรือ?”  อินนิโกเยาะเย้ย

นีซที่อยู่ข้างซาโลมอนเริ่มกังวลถึงพี่ชายนางเช่นกัน  แม้ว่าหัวใจนางยังคงโกรธต่อพี่ชาย แต่ไม่ว่ายังไงซาโลมอนก็คือพี่ชายของนาง

 “พี่ใหญ่...”  นีซพูดเบาๆ

สายตาของซาโลมอนแหลมคม มองดูแมวที่อยู่ในอ้อมแขนของเอลควิน และอินนิโก  เขากล่าว “ท่านเอลควิน ข้าไม่ต้องการเป็นศัตรูกับท่านจริงๆ  แต่ท่านยังคงบีบบังคับข้า, ก็ได้ งั้นข้าจะแสดงสมบัติของตระกูลบอยด์ให้ดู!”

เอลควินและอินนิโกตาเป็นประกาย

 “ความจริงเขาพกมันอยู่กับตัว”  เอลควินพูดกับตัวเองและอินนิโกหัวเราะเบาๆ  “ท่านเอลควิน ข้าบอกท่านนานแล้วซาโลมอนจะไม่มีทางทนแบ่งสมบัติของเขาให้กับท่านไอเคนแน่”  เอลควินยิ้มและพยักหน้าให้เขา

ขณะเดียวกันพวกเขาทั้งสองคนจ้องมองซาโลมอน เมื่อเห็นสิ่งที่เขากำลังเอาออกมา

แต่พวกเขาถึงกับหยุดนิ่ง  พวกเขาจ้องมองของที่อยู่ในมือซาโลมอนด้วยความประหลาดใจ

 “ท่านเห็นไหม? นี่คือสมบัติทั้งหมดของตระกูลบอยด์เรา”  ซาโลมอนกำลังถือหยดน้ำสีดำหยดหนึ่งในมือของเขา  เขาหัวเราะอย่างเย็นชาขณะมองดูเอลควินและอินนิโก “ข้าคิดว่าท่านทั้งสองคงจะรู้นะว่าสิ่งนี้คืออะไร!”

 “พะ..พลังมหาเทพ?”  อินนิโกตะกุกตะกักพูด

หน้าของเอลควินบิดเบี้ยวน่าเกลียดเช่นกัน

ซาโลมอนจ้องหยดน้ำดำในมือของเขา สายตาของเขากลายเป็นเฉยเมย และเขาพูดเบาๆ  “ใช่แล้ว นี่คือพลังมหาเทพ!  เพียงหยดเดียวของพลังมหาเทพ  ข้าเชื่อว่าเมื่อผสานกับหยดพลังมหาเทพกับความรู้เคล็ดลึกลับของกฎธรรมชาติข้าจะมีพลังพอจะฆ่าพวกท่านทั้งสองคนได้”

หน้าของเอลควินและอินนิโกไม่พอใจมากขึ้น

 “เจ้ามีพลังของมหาเทพได้ยังไง?  หรือว่าเป็นเพราะ..ไอเคน?”  เอลควินเข้าใจทันที

ซาโลมอนพูดอย่างนุ่มนวล  “ข้าไม่ได้โกหกพวกท่านแม้แต่น้อย  ข้าให้สมบัติทั้งหมดของตระกูลกับท่านไอเคนไปแล้ว ก่อนหน้านี้ท่านไอเคนเคยเป็นหนี้บุญคุณตระกูลบอยด์ของข้า  ข้าให้มรดกของตระกูลที่มากมายมหาศาลกับท่านไอเคนและขอให้ท่านไอเคนกลั่นพลังมหาเทพให้ข้าหยดหนึ่ง!  ดังนี้... นี่จึงเป็นสมบัติทั้งหมดของตระกูลข้า”

พลังของมหาเทพก็ถูกแบ่งประเภทไว้เช่นกัน

ดิน ไฟ น้ำ ลม ธาตุมืด ธาตุแสง วิถีชีวิต วิถีทำลายล้าง วิถีมรณะ วิถีชะตา

 “แม้ว่าศิลาดำและอะซูไรท์ทุกชิ้นจะบรรจุพลังนี้ไว้บ้างก็ตามแต่ก็เป็นพลังมหาเทพจำนวนน้อยนิด  เมื่อศิลาดำนับไม่ถ้วนและอะซูไลท์ใส่เข้าและปรับแต่งเข้าด้วยกัน  พลังมหาเทพหยดเดียวก็สามารถสร้างได้”  ซาโลมอนพูดอย่างนุ่มนวล

พลังมหาเทพอาจจะกระจายตัวได้ตามธรรมชาติ  แน่นอนว่ามันถูกกลั่นจนเป็นของเหลวได้

หยดเดียวให้มีสภาวะมั่นคงขนาดเล็กที่สุด

อย่างไรก็ตามพลังมหาเทพหยดเดียวจำเป็นต้องใช้ศิลาดำและอะซูไรท์จำนวนมหาศาล  ที่สำคัญมากกว่า.. พลังมหาเทพกลั่นได้ยาก

 “ทั่วทั้งดินแดนนรก มียอดฝีมือน้อยมากที่สามารถกลั่นพลังมหาเทพได้  โชคดีที่ท่านไอเคนมีความสามารถนี้”  ซาโลมอนพูดขณะมองดูเอลควินและอินนิโก  เขาไม่ต้องการเอาสมบัติมหาเทพนี้ออกมาอวดแม้แต่น้อย  แต่นี่เป็นสิ่งหนุนหลังเขาเพียงอย่างเดียว

เมื่อเขาใช้มัน  เขาจะไม่สามารถดำเนินการตามแผนของเขาได้  เขาจะทำได้ยังไงในเมื่อเขาเป็นเทพชั้นสูงเพียงคนเดียวที่สามารถฟื้นฟูตระกูลบอยด์ได้?

แต่แม้ว่าเขาจะไม่ใช้มันและถ้าสองคนนี้ปล่อยให้เขาจากไป ข่าวที่เขามีพลังมหาเทพจะแพร่สะพัดออกไป

ผลที่ออกมาทุกอย่างคงไม่ดีต่อซาโลมอนเป็นแน่