Panlong เล่ม 16 ทะเลสตาร์มิสท์ – ตอนที่ 19 เทพสงคราม, ซีซาร์

เล่ม 16 ทะเลสตาร์มิสท์ – ตอนที่ 19 เทพสงคราม, ซีซาร์

หลังจากฆ่าเทพชั้นสูงสิบสองคนในกระบี่เดียว  เขาสร้างความตกตะลึงให้กับฝ่ายตรงข้าม  ดังนั้นกลุ่มของลินลี่ย์จึงออกมาได้อย่างปลอดภัยทั้งสี่คน

 

 “ลินลี่ย์!  คุณชายของตระกูลแบ็คชอว์จะพายอดฝีมือมาล้างแค้นหรือเปล่า?”  โอลิเวอร์ขมวดคิ้วค่อนข้างกังวล

ลินลี่ย์หัวเราะเบาๆ

เดเลียตอบ “โอลิเวอร์!  ความจริงคุณชายจากตระกูลแบ็คชอว์และเราสามคนขัดแย้งกันเพราะเรื่องเสื้อผ้า  แล้วจากนั้นลินลี่ย์ฆ่าพวกเทพชั้นสูงระดับธรรมดาสิบสองคนเหล่านั้น    ตระกูลเก่าแก่ของเขา แค่เทพชั้นสูงธรรมดาตายไปสิบสองคนถือว่าไม่มีอะไรเลย  ข้าคิดว่าคุณชายผู้นี้คงไม่บุ่มบ่ามแก้แค้นโดยไม่ตรวจสอบให้ชัดเจนแน่”

 “ถ้าพวกเขามา  เราจะฆ่าพวกเขา!”

บีบีแค่นเสียง  “เราเตรียมออกไปจากเกาะมิลัวร์ได้ทุกเมื่อ  ใครจะสนใจตระกูลแบ็คชอว์กันเล่า  ไม่ว่าพวกเขาจะทรงอำนาจเพียงไหน เป็นไปได้ยังไงที่พวกเขาจะควบคุมพื้นที่อื่น?”

 “ไปกันเถอะ ตระกูลใหญ่เหล่านี้ชอบดูถูกเหยียดหยามชนกลุ่มน้อย  แต่กับยอดฝีมือที่แท้จริงพวกเขายังคงต้องระมัดระวังตัว”  ลินลี่ย์หัวเราะ  ลินลี่ย์พอโจมตีแล้วก็ถูกพวกเทพชั้นสูงอื่นจับตามองตลอด และราศีของเขายังเป็นราศีของเทพแท้อยู่เช่นเดิน!

ศัตรูเชื่ออย่างหนักแน่นว่าลินลี่ย์ซ่อนรัศมีพลังของเขาเอาไว้

ความจริงลินลี่ย์ยังเป็นแค่เทพแท้จริงๆ!  พวกเขาจะพบรัศมีเทพชั้นสูงจากเขาได้ยังไงกัน?

อย่างไรก็ตามศัตรูยังคงเชื่อว่าลินลี่ย์ทรงพลังมากจนมีความสามารถซ่อนพลังได้ นับว่ายิ่งใหญ่เกินไป

เนื่องจากความสามารถในการซ่อนรัศมีพลัง และพลังกระบี่โจมตีที่เขาใช้ออกมาด้วยช่นกัน  ศัตรูเริ่มพยายามคาดการณ์อย่างเร่งรีบ  พวกเขาไม่ต้องการล่วงเกินสุดยอดฝีมือ  ที่สำคัญ... ยอดฝีมือที่แท้จริงสามารถทำลายตระกูลเขาด้วยตนเอง

อยู่ต่อหน้าสุดยอดฝีมือ คิดใช้กลยุทธคลื่นมนุษย์ก็คงไร้ผล

คุณชายไซเคิลผู้นั้นคงไม่กล้ารุกรานยอดฝีมืออสูรเจ็ดดาวเพราะเรื่องชุดเสื้อผ้าเล็กน้อยนี้

กลุ่มของลินลี่ย์ออกไปข้างนอกทันที  หลังจากเดินอยู่ชั่วขณะลินลี่ย์ไม่พบว่ามีใครติดตามพวกเขาออกมา  ในใจของเขา  เขาเข้าใจว่าคุณชายไซเคิลคงล้มเลิกความคิดแก้แค้นไปแล้ว

บีบีพึมพำ  “เกาะมิลัวร์เป็นเกาะที่งดงามมากจริงๆ  น่าเสียดาย หลังจากอยู่ที่นี่แค่เพียงวันเดียว  เราก็ต้องจากไปเสียแล้ว  ข้าต้องการจะเป็นผู้ชนะร้อยศึกในสนามต่อสู้จริงๆ”    เป็นไปได้ยังไงที่บีบีจะพ่ายแพ้ในการต่อสู้กับเทพแท้เหล่านั้น?  เขาแค่ยืนอยู่กับที่ปล่อยให้พวกเขาทุบตีเขาตามสบาย

เว้นแต่คู่ต่อสู้มีอาวุธประกายเทพหรือสมบัติมหาเทพ  เป็นไปได้ว่ามีแต่สมบัติเหล่านั้นที่สามารถทำอันตรายบีบีได้

 “ไปกันเถอะ ในอนาคตเราจะยังมีโอกาส”  ลินลี่ย์หัวเราะอย่างใจเย็น

 “ลินลี่ย์! เร็วเข้า ดูนั่น!”  เดเลียตกใจฉุดดึงลินลี่ย์และเรียกเขา  ลินลี่ย์หันไปมองตามสายตาของเดเลียทันที  เพียงแค่นั้นเขาถึงกับตะลึง  เมื่อมองทะลุหน้าต่างใสของร้านอาหาร  เขาเห็นบุรุษท่าทางเย็นชาผมยาวสีแดงนั่งอยู่ข้างหน้าต่าง!

เทพสงครามโอเบรียน!

 “เทพสงคราม!” ลินลี่ย์ดีใจ

 “เทพสงคราม?”  โอลิเวอร์มองดูอย่างงงงวยเช่นกัน จากนั้นเขาพลอยดีใจไปด้วย

ยอดฝีมือทั้งหมดเหล่านี้ซึ่งได้เข้ามาแดนนรกเข้าใจว่าเป็นเรื่องยากมากที่จะพบสหายเก่าที่มาจากพิภพโลกธาตุ  ความรู้สึกเมื่อได้พบกับสหายเก่าเพียงพอทำให้ทุกคนตื่นเต้นและกระตือรือร้น

 “ฮ่าฮ่า, เทพสงคราม!”  บีบีเป็นคนแรกที่วิ่งเข้าไปในร้านอาหาร

กลุ่มของลินลี่ย์ตามเขาเข้าไปด้วยเช่นกัน  เมื่อเข้าไปในร้านอาหาร พวกเขาเห็นว่าร้านอาหารค่อนข้างเงียบ มีลูกค้าค่อนข้างน้อย  โอเบรียนตอนนี้กำลังนั่งอยู่กับที่จิบชาเงียบๆ

 “เทพสงครามกลายเป็นเทพชั้นสูงแล้วหรือ?”  ลินลี่ย์ค่อนข้างตกใจ  ในอดีตเทพสงครามต้องอาศัยการหลอมรวมกับประกายเทพจึงกลายเป็นเทพแท้  ในช่วงเวลาสั้นๆ พันปี เขากลายเป็นเทพชั้นสูงแล้วหรือนี่?  มีคำอธิบายอย่างเดียวคือ เขาหลอมรวมกับประกายเทพ

 “เฮ้, เทพสงคราม!”  บีบีรีบวิ่งเข้าไปหาที่โต๊ะของเทพสงคราม

โอเบรียนวางแก้วชาลงตะลึงมอง  เทพสงคราม?  ในแดนนรกเป็นเวลาหลายปีมากแล้วตั้งแต่มีคนเรียกเขาด้วยกิริยาอย่างนั้น

โอเบรียนเงยหน้าและเห็นบีบีร่วมโต๊ะกับเขา และนอกจากนี้ยังมีลินลี่ย์ เดเลียและโอลิเวอร์ที่กำลังเดินเข้ามาทางนี้ด้วย  หน้าของโอเบรียนผ่อนคลาย และจากนั้นเขามีท่าทางดีใจ  “ลินลี่ย์, เป็นพวกเจ้าทั้งสี่คนจริงๆ ด้วย!”

 “โอเบรียน, ไม่ได้พบกันนานเลยนะ”  ลินลี่ย์หัวเราะ

 “ไม่ได้พบกันนานเลย” โอเบรียนหัวเราะเช่นกัน

 “นี่ท่านจะไม่เชิญเรานั่งหน่อยหรือไง?” บีบีแค่นเสียง

โอเบรียนเริ่มหัวเราะทันที  “ฮ่าฮ่า, ไม่เป็นไรน่า ต่อให้ข้าไม่คิดเชิญคนอื่นนั่ง  แต่ข้าจะไม่เชิญบีบีเจ้าให้นั่งได้ยังไง? มาเถอะ มานั่งด้วยกัน”  ขณะที่พูดโอเบรียกบริกรเข้ามาหาทันที

 “ข้ายังไม่ต้องการจะกินตอนนี้” ลินลี่ย์รีบกล่าว

 “งั้นเราสั่งเหล้ามาสักหน่อยก็แล้วกัน”  โอเบรียนสั่งเหล้าตามปกติ จากนั้นทุกคนจึงเริ่มพูดคุยกัน

โอเบรียนถามลินลี่ย์และโอลิเวอร์ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงหลายปี  ขณะที่ลินลี่ย์อธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากพวกเขามาถึงแดนนรก  อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้เล่ารายละเอียดถึงอันตรายที่พวกเขาได้เผชิญมามากเกินไป  หลังจากสรุปสั้นๆ กลุ่มของลินลี่ย์ก็อธิบายสรุปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในทวีปเรดบุด

 “เราติดอยู่ภายในเทือกเขาอะเมทิสต์อยู่ช่วงหนึ่ง  แต่โชคดีที่สามารถหลบหนีออกมาได้”  โอลิเวอร์กล่าวยกตัวอย่างเหตุการณ์เพียงเรื่องเดียวด้วยประโยคเดียว  ขณะที่พวกเขาคุยกันเดเลียจะกางสนามพลังเทพคลอบคลุมทุกคน  เสียงสนทนาจึงไม่หลุดไปถึงคนที่แอบฟัง

ลินลี่ย์คิดว่าโอเบรียนคงตกใจ  แต่ดูเหมือนโอเบรียนไม่รู้สึกผิดปกติแต่อย่างใด

ความจริง, โอเบรียนมักอยู่แต่ในทะเลสตาร์มิสท์ ดังนั้นเขารู้เรื่องราวของทวีปเรดบุดน้อยมาก  เขาไม่เข้าใจว่าการติดอยู่ในเทือกเขาอะเมทิสต์แล้วหลบหนีออกมาได้มีความหมายจริงๆ

 “ลินลี่ย์, เจ้านับว่ากล้าจริงๆ  ในแดนนรกเต็มไปด้วยอันตรายนานัปประการ ถ้าข้าไม่ได้ติดตามทารอส ข้าคงตายในทะเลสตาร์มิสท์ไปนานแล้ว  อย่างไรก็ตามเจ้าออกจากทวีปเรดบุดได้และรีบเดินทางไปทวีปบลัดริจ น่าเกรงขาม น่าชื่นชมจริงๆ!”  โอเบรียนถอนหายใจทึ่ง

โอลิเวอร์แค่หัวเราะ

ขณะที่โอลิเวอร์เห็นอยู่ เนื่องจากพลังปัจจุบันของลินลี่ย์  เขาสามารถเที่ยวไปในแดนนรกได้อย่างง่ายดาย  ตราบใดที่เขาไม่ได้เผชิญกับศัตรูคนสำคัญคนใด เขาจะไม่มีอันตรายแต่อย่างใด

 “โอเบรียน, แล้วท่านเป็นยังไงบ้าง?  ชีวิตที่ผ่านมาในแดนนรกเป็นยังไงบ้าง?”  ลินลี่ย์หัวเราะขณะถาม

 “ข้าน่ะหรือ? ก็ไม่เลว”  โอเบรียนพยักหน้า  “หลังจากมาถึงแดนนรก  กลุ่มของเรารวมทั้งทารอสและไดลิน  แม้ว่าเราจะไปพบเจอสถานการณ์อันตรายบางคราว  ทารอสกับเขาสามารถจัดการรับมือได้  ที่สำคัญทารอสบรรลุจากระดับเทพแท้เป็นเทพชั้นสูงแล้ว  เขากลายเป็นเทพชั้นสูงด้วยตัวเอง!”

ลินลี่ย์อดประหลาดใจไม่ได้

 “หลังจากทารอสเป็นเทพชั้นสูง เขากลายเป็นนักสู้ที่น่ากลัวจริงๆ”  โอเบรียนถอนหายใจชื่นชม  “ทารอสเองหลอมรวมเคล็ดลึกลับสองอย่างเข้าด้วยกัน  บวกกับทักษะพลังเทพโดยธรรมชาติของเขา... ในทะเลสตาร์มิสท์ เขาน่ากลัวมาก  เขาสามารถฆ่าอสูรห้าดาวสามคนรวดคราวเดียว!”

 “ฆ่าอสูรห้าดาวสามคน?”  กลุ่มของลินลี่ย์ตกใจเช่นกัน

แต่หลังจากไตร่ตรองแล้ว ลินลี่ย์เข้าใจ  ทารอสกลายเป็นเทพชั้นสูงอย่างอิสระและหลอมรวมเคล็ดลับสองอย่าง  ถ้าเขาสามารถผนึกพลังโจมตีด้วยพลังเทพทักษะธรรมชาติของเขา  อย่างนั้นเป็นไปได้เขาอาจเทียบได้กับอสูรหกดาว

 “ถูกแล้ว ทารอสชนะร้อยศึกที่เกาะมิลัวร์แห่งนี้!”  โอเบรียนถอนหายใจยอมรับ

ลินลี่ย์ลอบเห็นด้วย  พูดโดยทั่วไป อสูรหกดาวสามารถคว้าชัยชนะร้อยศึกได้ อสูรห้าดาว ถ้าโชคดีสามารถเอาชนะได้ เป็นไปได้ว่าทารอสอาจทำเรื่องนี้สำเร็จ

 “ส่วนไดลิน เอาชนะร้อยศึกที่สนามชั้นเทพแท้”  โอเบรียนหัวเราะ  “จะพูดให้ถูก เพราะเรื่องนี้ทารอสและไดลินทั้งสองคนตอนนั้นใช้ชีวิตอยู่ในส่วนของเกาะตะวันตก  ทารอสมอบประกายเทพเพื่อให้ข้า ซีซาร์และลูกของไดลินทำให้ทุกคนถึงระดับเทพชั้นสูงกันหมด”

ตอนนี้ลินลี่ย์เข้าใจดีแล้ว

งั้นนั่นคือเรื่องที่เกิดขึ้น  ลูกทั้งสองของไดลินราชสีห์ทองหกตาหลอมรวมกับประกายเทพกลายเป็นระดับเทพทั้งคู่  และโอเบรียนก็เช่นกัน  เนื่องจากพวกเขาหลอมรวมกับประกายเทพ  พวกเขาก็อาจทำเช่นนั้นต่อไปได้  เพียงแต่เนื่องจากพวกเขาใช้ประกายเทพกลายเป็นเทพชั้นสูง  ศักยภาพในอนาคตของพวกเขาในตอนนี้จะคับแคบ

เดเลียยิ้ม  “ดูเหมือนว่าชีวิตของท่านที่นี่ไม่เลวเลย”

 “ใช่แล้ว” โอเบรียนพยักหน้า  แต่จากนั้นดูเหมือนเขามีความคิดบางอย่าง  เขาส่ายศีรษะ  “แต่..ซีซาร์ เขา...”

 “ซีซาร์เป็นยังไง?”  ลินลี่ย์รีบถาม

ลินลี่ย์ค่อนข้างจะผูกพันลึกซึ้งกับซีซาร์ ก่อนนี้ในบ้านเกิด ใกล้เมืองเฟนไลซีซาร์ช่วยเขาเอาไว้  หลังจากนั้นลินลี่ย์ได้ช่วยนักรบอมตะเหล่านั้น  ห้าพี่น้องบาร์เกอร์ในช่วงวิกฤติเป็นตาย ได้เขามาช่วยอีกครั้ง

ลินลี่ย์รู้สึกซาบซึ้งขอบคุณต่อซีซาร์ที่ได้ช่วยเขาไว้หลายครั้ง

 “ซีซาร์..ค่อนข้างจะดูหดหู่ผิดหวังในหลายวันมานี้”  โอเบรียนส่ายศีรษะถอนหายใจ

 “หดหู่ผิดหวัง?”  บีบีจ้อง  “ซีซาร์ที่ดูเหมือนไม่ใส่ใจอะไรในโลก หดหู่ผิดหวังได้ยังไง?”

ลินลี่ย์ค่อนข้างงงเช่นกัน

 “ปัญหาหัวใจ” โอเบรียนกล่าว

ท่าทางประหลาดใจปรากฏบนใบหน้าลินลี่ย์คนอื่น  ซีซาร์อยู่ในทวีปยูลานเป็นบุรุษเจ้าสำราญที่เปลี่ยนสตรีไปเรื่อย  ไม่มีสตรีที่อยู่กับเขาระยะยาว  แม้แต่สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งตำหนักเทพธิดาหิมะน้ำแข็ง  ซีซาร์ก็ยังเผ่นหนีราวกับเจอกับภัยพิบัติ

เท่าที่ลินลี่ย์เห็น  คนอย่างเขาไม่ควรเป็นทุกข์จากเรื่องปัญหาหัวใจ

เมื่อเห็นหน้าของลินลี่ย์และคนอื่น โอเบรียนอธิบาย  “ตอนแรกข้าก็เหมือนกับเจ้านั่นแหละทำใจเชื่อไม่ได้  แต่ครั้งนี้ซีซาร์จริงจัง  กับสตรีคนนั้นเซซิล  เหมือนกับว่าเขาต้องเสน่ห์  เขากับเซซิลีตกอยู่ในห้วงความรักจริงๆ  ซีซาร์บอกข้าว่าครั้งนี้  เขาพบรักแท้แล้ว!”

กลุ่มของลินลี่ย์ถึงกับตะลึงเมื่อได้ยิน

 “แต่แน่นอน สิ่งที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา  ข้าไม่แน่ใจนัก  เราไม่ค่อยเข้าใจความสัมพันธ์ส่วนตัวของพวกเขามากนัก  พวกเราทุกคนมีความสุขมากที่ซีซาร์และเซซิลมีกันและกันได้”

 “พูดตามตรง นี่เป็นเรื่องที่ดี”  โอเบรียนส่ายศีรษะและหัวเราะ  “น่าเสียดายที่เซซิลมีสถานะที่พิเศษมาก  นางเป็นสมาชิกคนสำคัญของตระกูลเกลอร์ด  นอกจากนี้เมื่อไม่นานมานี้นางได้แต่งงานกับคุณชายไซเคิลแห่งตระกูลแบ็คชอว์!”

คุณชายไซเคิล?

กลุ่มของลินลี่ย์ทั้งสี่เมื่อได้ยินชื่อนี้ได้แต่มองหน้ากันเอง  เรื่องนี้ต้องมาเกี่ยวข้องกับไซเคิลหรือ?  แต่เมื่อไม่นานนี้  กลุ่มของลินลี่ย์เพิ่งจะมีข้อพิพาทกับไซเคิล

 “พวกเจ้าแปลกใจอะไรหรือ?  เราก็ประหลาดใจเช่นกัน  แต่นั่นเป็นความจริง”  โอเบรียนถอนหายใจ  “พวกเทพควรมีจิตใจที่เข้มแข็งและยืดหยุ่นได้  ใครจะคิดกันเล่าว่าซีซาร์ดูเหมือนทุกข์ทรมานใจกับเรื่องนี้  เขาตะลึงไปทั้งวัน  ไม่ดื่มก็ฝันกลางวันหรือไม่นอนและฝึก  กลายเป็นคนไร้วิญญาณไปแล้ว”

ลินลี่ย์อดรู้สึกเห็นใจซีซาร์มิได้

แม้ว่าโอเบรียนจะอธิบายเรื่องทั้งหมดอย่างเรียบง่ายธรรมดา  แต่ลินลี่ย์เองก็เคยมีความรู้สึกผิดหวังในความรักมาก่อนเช่นกัน  เขารู้ดีถึงความรู้สึกเจ็บปวดที่สตรีคนรักถูกพรากไป  และความทุกข์ทรมานนี้ทำให้คนผู้หนึ่งแทบจะหยุดหายใจ  ยิ่งรักมากก็ยิ่งเจ็บปวดทรมานมาก

 “ซีซาร์...ดูเหมือนจะหลงรักนางจริงๆ”  ลินลี่ย์ถอนหายใจ

ขณะที่พวกเขาคุยกัน เหล้าของพวกเขาก็หมดไป

 “เป็นเรื่องของเวลา  เรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นไม่นาน ซีซาร์ไม่สามารถจัดการได้ในตอนนี้  ข้าคิดว่าเมื่อเวลาผ่านไป เขาก็คงดีขึ้น”  โอเบรียนกล่าว จากนั้นลุกขึ้นยืน  “ลินลี่ย์!  มาเถอะ ไปพบกับทารอส ไดลินและลูกของเขา  พวกเขายังอยู่กันครบ  เมื่อพวกเขาพบเจ้า คงจะมีความสุขกันมากอย่างแน่นอน”

กลุ่มของลินลี่ย์ลุกขึ้นยืนเช่นกัน

 “พี่ใหญ่,  เรายังจะไปสมทบกับกลุ่มของแอ็ชไหม?”  บีบีถาม

 “ไม่จำเป็น  เมื่อได้เวลา เราจะไปกันเองตามลำพัง  นอกจากนี้พวกเขามีเบสอยู่ด้วย น่าจะเดินทางปลอดภัยไม่มีปัญหา”  ลินลี่ย์พบกับกลุ่มสหายเก่าจึงไม่รีบร้อนจากไป  ขณะที่ปัญหาของเขากับไซเคิล ไซเคิลไม่พยายามแก้แค้นทันที  ดังนั้นเห็นได้ชัดว่าเขาคงไม่มีปัญหาอะไรในอนาคต

ที่สำคัญคือ ถ้าเขาต้องการล้างแค้นจริงๆ  เขาคงทำไปแล้ว

กลุ่มของลินลี่ย์ทั้งสี่ติดตามโอเบรียนมุ่งไปยังพื้นที่เกาะด้านตะวันตก

เกาะมิลัวร์แบ่งเป็นเกาะด้านตะวันออกและด้านตะวันตก  เกาะด้านตะวันตกเป็นที่อยู่อาศัยของพวกทหารประจำเกาะ  ห้าตระกูลและพวกที่ใช้อยู่อาศัยทั้งหมด  คนภายนอกห้ามเข้า

 “ที่นี่สวยงามจริงๆ”

 “นั่นคือบ้านพักของพวกทหารประจำเกาะ”  โอเบรียนหัวเราะ  “ข้าก็อยู่ที่นี่เช่นกัน  ต้องขอบคุณความช่วยเหลือของทารอส  ข้าเองก็กลายเป็นทหารประจำเกาะไปด้วย  ทหารประจำเกาะจะผลัดกันรับหน้าที่ครั้งละหนึ่งปี  ปีนี้ข้าได้พัก”

ในพื้นที่ซึ่งทหารประจำเกาะอยู่อาศัย มีคนเดินตรวจตรา

 “เราจะได้รับอนุญาตให้เข้าไปหรือเปล่า?”  บีบีถามอย่างกังวล

 “ไม่เป็นไร บริเวณที่พักอาศัยของทหารประจำเกาะไม่ได้เคร่งครัดมากมายนัก  ตราบเท่าที่มีทหารนำทางมาด้วย  พวกเจ้าเข้าไปได้  ส่วนที่ซึ่งตรวจตราเคร่งครัดก็คือจุดที่พักของห้าตระกูล  อย่างไรก็ตามพวกเขาอยู่ลึกเข้าไปข้างใน”  ขณะที่โอเบรียนกล่าว  ร่างของเขาคลุมไปด้วยชุดเกาะสีแดงทันที

นี่คือข้อพิสูจน์หนึ่งว่ามีสถานะเป็นทหารประจำเกาะ  ทหารตรวจการณ์ประจำเกาะปล่อยให้พวกเขาเข้ามาทันที

กลุ่มของลินลี่ย์ทั้งสี่คนติดตามโอเบรียนเข้าไปในเขตที่พักของทหารประจำเกาะ