Panlong เล่ม 16 ทะเลสตาร์มิสท์ – ตอนที่ 21 ข้าต้องการให้มันตาย!

เล่ม 16 ทะเลสตาร์มิสท์ – ตอนที่ 21 ข้าต้องการให้มันตาย!

 “เจ้าทำกับข้าเหมือนกับเป็นคนโง่!” ไซเคิลถลึงตามองภรรยา  ตาของเขาแฝงด้วยรังสีฆ่าฟัน  “เด็กในท้องของเจ้าเป็นลูกคนอื่น”  ไซเคิลให้เกียรติยกย่องภรรยาด้วยความรัก  เมื่อเขาไปปราสาทเสรีก็เพื่อไปซื้อเสื้อผ้าให้นาง  แต่ใครจะคิดกันว่าภรรยาของเขากลับมีชายอื่น!

และลูกในครรภ์ของนางเป็นของชายอื่น!

ตระกูลไตตันเลือดศักดิ์สิทธิ์เป็นตระกูลที่ทรงอำนาจมากในแดนนรก  และพลังที่พวกเขาใช้ควบคุมก็มากมายน่าทึ่ง  ในเกาะมิลัวร์ แม้ว่ามองอย่างผิวเผินห้าตระกูลจะเข้าดูแลทุกอย่าง  แต่ในความเป็นจริงอีกสี่ตระกูลเป็นเพียงบริวารของตระกูลแบ็คชอว์!

ตระกูลไตตันสืบเชื้อสายมาจากตระกูลไตตันเลือดศักดิ์สิทธิ์  นี่คือความลับที่น้อยคนนักจะรู้ได้

อย่างน้อยเซซิลไม่รู้เรื่องนี้  มิฉะนั้นนางคงไม่ตื่นเต้นดีใจวิ่งมาบอกสามีนางว่านางมีจะมีลูก

 “ไม่..ไม่!”  เซซิลส่ายศีรษะโดยเร็ว

 “สตรีนางนี้ยังไม่ยอมรับอีก”  แบ็ควิลที่เป็นผู้อาวุโสตระกูลพูดอย่างไม่พอใจ  “ลูกพ่อ, นี่เป็นเรื่องน่าอายของตระกูลเรา  ถ้าสตรีนางนี้ปฏิเสธจะยอมรับ  อย่างนั้นก็ทำลายตระกูลสาขาของนางที่อยู่ในความควบคุมของตระกูลเกย์ลอร์ดให้หมดสิ้น!”

ร่างของเซซิลสั่นสะท้าน

ตระกูลเกย์ลอร์ดเป็นหนึ่งในห้าตระกูลใหญ่และเป็นตระกูลที่ใหญ่มาก มีตระกูลสาขาอยู่มากมาย  การทำลายสาขาตระกูลเดียว สำหรับตระกูลยอดฝีมือที่แท้จริงของเกาะมิลัวร์ตระกูลแบ็คชอว์ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากกว่าคำเดียว

 “บอกมา!”  ไซเคิลจ้องมองภรรยาของเขาอย่างเย็นชา

ไซเคิลเป็นคนที่ถือหน้าถือตาตนเองเป็นที่สุดและเขามักจะภูมิใจกับความจริงที่ว่าเขาเป็นสมาชิกของตระกูลไตตันเลือดศักดิ์สิทธิ์  เขาเองเป็นบุตรของประมุขตระกูลและมีโอกาสจะได้รับสืบทอดตำแหน่งซึ่งจะได้รับการยกย่องอย่างมากมาย  และตอนนี้ภรรยาของเขามีลูกคนอื่นอยู่ในครรภ์ของนาง แน่นอนว่าจะต้องทำให้เขาโกรธแค้นมาก

หน้าของเขาบิดเบี้ยวน่าเกลียดดูเป็นสีม่วงคล้ำ!

 “รีบบอกมา!” ไซเคิลเตะร่างเซซิลที่ยังนอนอยู่กับพื้นจนกระเด็นกระแทกกับหินประดับ “มิฉะนั้นเจ้าและญาติฝ่ายตระกูลของเจ้าจะต้องตายกันหมด!”  ไซเคิลพูดเย็นชา

 “ข้าจะบอก, ข้าจะบอกเดี๋ยวนี้”  เซซิลละล่ำละลักบอก  นางแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว

ความจริง ตัวนางเองไม่แน่ใจว่าเด็กในท้องของนางเป็นลูกของใครกันแน่ เพราะก่อนหน้านั้นนางมีสัมพันธ์กับบุรุษสองคนในเวลาใกล้เคียงกัน คนหนึ่งคือไซเคิล  ขณะที่อีกคนหนึ่งคือซีซาร์  นางนอนกับบุรุษทั้งสองคนมาแล้ว  ดังนั้นตัวนางเองจึงไม่แน่ใจว่าเด็กเป็นลูกใครกันแน่

ก่อนนั้นขณะที่เซซิลจับตาดู เนื่องจากนางไม่อาจแน่ใจได้  นางอาจบอกได้ว่าเป็นลูกของไซเคิลก็ได้  ไม่มีทางที่เขาจะพูดอะไรต่อได้

โชคร้ายที่นางไม่รู้ว่าตระกูลแบ็คชอว์คือตระกูลไตตันเลือดศักดิ์สิทธิ์!

 “แม้ว่าข้าไม่รู้ชัดว่าเด็กเป็นลูกของผู้ใด”  เซซิลเมื่อเห็นสีหน้าแค้นของไซเคิล นางรีบเสริมต่อทันที  “แต่ข้าแน่ใจว่าถ้าไม่ใช่ลูกของท่าน ก็เป็นลูกของซีซาร์!”

 “ซีซาร์?”

ไซเคิลตะลึง จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าและหัวร่ออย่างบ้าคลั่ง  “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า....” เสียงหัวเราะของเขาแฝงไปด้วยอาการของคนวิกลจริต และร่างของเขาจากที่มีแสงเบาบางก็เริ่มเรืองแสงสีแดงและเจิดจ้าขึ้น  เขา..ไซเคิล บุตรผู้ได้รับการโปรดปรานจากฟ้า ไม่เคยถูกหยามหยันอัปยศอย่างนี้มาก่อน

จะมีอะไรที่น่าอัปยศยิ่งกว่าการที่สตรีของเขามีลูกของชายอื่นอยู่ในครรภ์

 “ซีซาร์...ข้าต้องการให้มันตาย!!!” ไซเคิลเม้มปากอย่างชั่วร้าย ตาของเขามีประกายสีแดงเลือนลาง ราวกับว่าเขาเป็นสุนัขป่ากินคน

ในที่พักของทารอส ช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ลินลี่ย์พักอาศัยอยู่ที่นี่อย่างสะดวกสบาย แต่ละวันเมื่อเขาได้ดูการต่อสู้ของโรมิโอวันละสิบศึกในสนามต่อสู้  เขามักคุยกับสหายเก่า ขณะที่แอ็ช เบสและอสูรคนอื่นๆ พวกเขาพากันออกจากเกาะมิลัวร์ไปนานแล้ว

 “โรมิโอแข็งแกร่งทรงพลังจริงๆ”  ลินลี่ย์ผลักเปิดประตูและเดินเข้ามาข้างในพร้อมกับคุยกันในกลุ่มไปด้วย  “พลังดาบโจมตีของเขาไร้เทียมทานจริงๆ ฟันลงเพียงครั้งเดียวคู่ต่อสู้ก็ขาดเป็นสองท่อน”

 “เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญโจมตีธาตุหยาบและวิญญาณทั้งสองอย่าง”  ทารอสถอนหายใจชื่นชมเช่นกัน

โอลิเวอร์เห็นด้วย “โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเร็วของเขาน่าทึ่ง  โรมิโอแข็งแกร่งทรงพลังมาก แต่ละครั้งเขาจะเอาชนะได้อย่างง่ายดาย  จนถึงบัดนี้ไม่มีใครสามารถตอบโต้เขาได้ ทุกคนพ่ายแพ้ในท่าเดียว

เมื่อนึกย้อนถึงภาพในสนามต่อสู้ ลินลี่ย์รู้สึกทึ่งเช่นกัน

ในสนามต่อสู้ โรมิโอหยิ่งผยองเกินไป  เขาถือว่าทุกคนต้องก้มหัวให้เขา  แต่เขาก็มีพลังพอจะถือดีเช่นนั้น!

 “ลินลี่ย์!  เจ้ากลับมาแล้ว”  ไดลินหัวเราะขณะที่เขาลงมาจากบันไดอย่างอารมณ์ดี และกลุ่มของลินลี่ย์เข้ามาทักทายเขา  “ไดลิน!  ซีซาร์อยู่ที่ไหน?”

 “ซีซาร์?”  ไดลินขมวดคิ้วและลดเสียงพูด  “เขากำลังหลับ”

 “หลับ?”

พวกเทพไม่จำเป็นต้องนอนแม้แต่น้อย  และซีซาร์ก็ไม่จำเป็นต้องนอน  อย่างไรก็ตามตั้งแต่เขากับเซซิลสะบั้นสัมพันธ์กัน  เขากลายเป็นคนหดหู่และเอาแต่นั่งเฉื่อยชาเกียจคร้านหรือไม่ก็หลับอยู่บ่อยๆ

ทารอสส่ายศีรษะถอนหายใจ  “อย่าไปรบกวนเขาเลย  ปล่อยให้เขาพักเถอะ”

ขณะที่กลุ่มของลินลี่ย์รวมตัวสนทนากันอยู่  คุณชายไซเคิลแห่งตระกูลแบ็คชอว์ซึ่งมีสีหน้าท่าทางน่ากลัวนำยอดฝีมือเกราะดำสามคนออกมาจากพื้นที่ของตระกูล  ยอดฝีมือเกราะดำทั้งสามคนเป็นยอดฝีมือชั้นสูงของตระกูลแบ็คชอว์

 “ซีซาร์ผู้นี้กล้าอาศัยรวมอยู่ในท่ามกลางทหารของเกาะจริงๆ!”  ไซเคิลโมโหมากขึ้น

ซีซาร์นอนกับสตรีของเขา และตอนนี้ยังอาศัยอยู่ในพื้นที่ตระกูลของเขา!

 “ไปกันเถอะ!”  ไซเคิลเหาะขึ้นไปในท้องฟ้าและมุ่งตรงไปที่บ้านพักทหารประจำเกาะด้วยความเร็วสูง  นักรบชุดดำทั้งสามคนติดตามอยู่ด้านหลังเงียบๆ

ขณะต่อมา ไซเคิลมาถึงพื้นที่บ้านพักทหารประจำเกาะ  ทหารรักษาการณ์เข้ามาต้อนรับเขาทันที  เมื่อเห็นคนทั้งสี่ พวกทหารเหล่านี้อดตกใจไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสังเกตเห็นนักรบเกราะดำทั้งสามคน  นักรบเกราะดำทั้งสามคนเงียบเหมือนธารน้ำแข็งสามสาย

แม้ว่าพวกเขาจะเงียบ  แต่พวกเขาให้ความรู้สึกต่อคนอื่นจนแทบหายใจไม่ออก

 “ไป, รีบไปเรียกทหารพันนายมารวมตัวกัน!”  ไซเคิลเพียงแต่โบกมือและแสดงประกาศิตมิลัวร์โลหิต

 “ประกาศิตมิลัวร์โลหิต!”  ทหารรักษาการณ์ตกใจ จากนั้นคำนับและพูดด้วยความเคารพทันที  “ขอรับ ใต้เท้า”  แม้ว่าพวกเขาจะยังสงสัยว่าทำไมต้องเรียกระดมคนพันคน  ใครก็ตามที่มีประกาศิตมิลัวร์โลหิตสามารถเรียกระดมและสั่งการกำลังพลพันนายได้

ในไม่ช้าทหารทั้งพันคนก็ถูกเรียกระดม

 “คุณชายไซเคิล”  ผู้บัญชาการทหารพันนายจำไซเคิลได้ทันที  “มีอะไรเกิดขึ้นกับท่าน...?”

 “ไม่ต้องถาม,  ตามข้ามา!” ไซเคิลสั่งอย่างเย็นชา

ผู้บัญชาการกองพันนายตกใจ  เขาจำได้ว่าวันนี้สีหน้าของไซเคิลดูเหมือนจะแตกต่างจากปกติ  ในอดีตไซเคิลมักจะยิ้มและหัวเราะ  แต่วันนี้หน้าของไซเคิลดูถมึงทึงดุร้าย และกลิ่นอายที่แผ่ออกมารอบตัวก็อันตราย!

 “ควั่บ!”

ไซเคิลเป็นคนแรกที่บินขึ้นไปในอากาศ  พร้อมกับองครักษ์เกราะดำตามมากระชั้น  ข้างหลังพวกเขาเป็นกลุ่มทหารประจำเกาะกลุ่มใหญ่พันนาย

 “เลขที่ 306!”  ไซเคิลยังคงจำที่อยู่ซึ่งภรรยาของเขาบอกไว้  เพราะนั่นเป็นที่อยู่ของซีซาร์  กล่าวโดยทั่วไป บ้านพักอาศัยของทหารประจำเกาะจะมีจำนวนมากมาย  แต่เลขที่ 306 มีอยู่เป็นจำนวนน้อยมาก กล่าวคือมีแต่คนสถานะพิเศษที่สามารถอยู่อาศัยที่นั่นได้

ตัวอย่างเช่นเทพชั้นสูงที่สามารถเอาชนะการต่อสู้ร้อยศึกได้

ที่บ้านพักของทารอส กลุ่มของลินลี่ย์พักรวมอยู่ในที่นั่นเช่นกัน

 “ทารอส, ท่านไม่คิดจะจากไปพร้อมกับเราจริงๆ หรือ?”  ลินลี่ย์ถามอีกครั้ง  “ซีซาร์ตอบตกลงจะไปพร้อมกับเรา”

ในที่สุดเกาะมิลัวร์ไม่ใช่รากฐานสำหรับทารอสและคนอื่น

อย่างไรก็ตามแคว้นอินดิโกเป็นที่อยู่ของสี่ตระกูลอสูรศักดิ์สิทธิ์  ลินลี่ย์ต้องการไปสมทบรวมตัวกับคนที่นั่นเช่นกัน  ซีซาร์ยินดีจะจากไป  แต่โอเบรียนต้องอยู่กับทารอส  ทารอสให้ประกายเทพแท้กับเขาเพื่อแลกเปลี่ยนกับการคอยรับใช้เขา

 “ไม่จำเป็น  เราไม่ต้องการไปจากที่นี้”  ทารอสหัวเราะ จากนั้นส่ายศีรษะ

ไดลินก็ส่ายศีรษะเช่นกัน  “เราอยู่ที่นี่มานานแล้ว และเราก็เติบโตจนคิดเสียว่าที่นี่เป็นบ้านของเราในแดนนรกไปแล้ว  เราไม่ต้องการจากไป”

ลินลี่ย์ได้แต่หัวเราะอย่างช่วยไม่ได้

 “อีกสองสามวันหลังจากได้ผลสรุปจากการต่อสู้ของโรมิโอ  เราจะจากไป”  ลินลี่ย์กล่าว  “น่าเสียดาย, ข้าอยากจะพักอยู่ต่อกับพวกท่าน แต่ไม่มีประโยชน์อะไรกับพวกเรา  ข้าต้องไปแคว้นอินดิโก”  ลินลี่ย์ไม่พยายามฝืนใจพวกเขาเช่นกัน

ถ้าพวกเขาไม่ยินดี  อย่างนั้นก็แล้วแต่พวกเขา

 “ขอโทษด้วยนะลินลี่ย์”  ไดลินกล่าวขออภัย

 “ไม่เป็นไร”  ลินลี่ย์ส่ายศีรษะ

ทันใดนั้น ลินลี่ย์ตะลึง เมื่อเขาเงยหน้าดู เขาเห็นทหารประจำเกาะจำนวนมากอยู่ในกลางอากาศ

 “ทำไมมีทหารประจำเกาะมากมายนัก?  มีเหตุการณ์ใหญ่อะไรเกิดขึ้น?”  ทารอสประหลาดใจเช่นกัน

แต่ลินลี่ย์สังเกตว่าผู้ของทหารกลุ่มใหญ่นี้ก็คือบุรุษหนุ่มผมแดงสั้นผู้หยิ่งยโส  ไซเคิลนั่นเอง!

 “เขามาทำอะไรที่นี่?”  ลินลี่ย์ตกใจ

ขณะนี้เองคนกลุ่มใหญ่เหาะลงมาที่พื้น ไซเคิลนำนักรบเกราะดำสามคนเข้ามาในลานว่าง  ขณะที่ทหารประจำเกาะร้อยคนลงมาอยู่ที่ภาคพื้นดิน  ส่วนทหารที่เหลือลอยตัวอยู่ในอากาศ

 “พี่ใหญ่!”

 “ลินลี่ย์!”

เดเลีย บีบีและโอลิเวอร์ลุกขึ้นยืนกันหมด  พวกเขาเห็นไซเคิลเช่นกัน

 “พวกเขามาหาเราหรือ?”  เดเลียถามผ่านสำนึกเทพ

ลินลี่ย์จ้องมองไซเคิลอย่างไม่เข้าใจแม้แต่น้อย เนื่องจากตามที่เขาคาด ไซเคิลไม่น่าจะบุ่มบ่ามใจร้อนเพราะเรื่องเล็กๆ ที่เกิดขึ้น  แต่เห็นได้ชัดว่าไซเคิลพายอดฝีมือจำนวนมากมายมาล้อมพวกเขาไว้

 “พวกเจ้าเป็นใคร?”  ทารอสยืนขึ้น

 “ทารอส”  ผู้บัญชาการทหารพันนายหัวเราะอย่างใจเย็น  “นี่คือคุณชายไซเคิลแห่งตระกูลแบ็คชอว์!  เขามีธุระ”

 “ตระกูลแบ็คชอว์!”

ทารอสและไดลินตะลึงอย่างช่วยไม่ได้

ไซเคิลเพียงแต่ชำเลืองมองลินลี่ย์  “เจ้าก็อยู่ที่นี่ด้วย”  และจากนั้นไซเคิลไม่ให้ความสนใจลินลี่ย์อีกต่อไป  เขาตะโกนขึ้นด้วยความโกรธ “ซีซาร์อยู่ที่ไหน? ไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!”  เสียงตะโกนด้วยความโกรธของเขาสั่นสะท้านไปทั้งลานว่าง

 “ซีซาร์?  เขามาหาซีซาร์หรือ?”  ลินลี่ย์เริ่มขมวดคิ้ว  ไซเคิลไม่ได้มาที่นี่เพื่อพบลินลี่ย์  แต่มาหาซีซาร์  แต่ว่าเพื่ออะไรกัน?  หรือว่ามีบางอย่างเกี่ยวข้องกับสตรีที่ชื่อเซซิล?

 “คุณชายไซเคิล ท่านตามหาซีซาร์ทำไม?”  ทารอสถาม

 “ไม่ต้องถาม แค่ลากคอมันออกมา!”  ไซเคิลถลึงตามองไปทั่วทั้งอาคาร และจากนั้นไซเคิลแค่นเสียงเย็นชา  เขาส่งสำนึกเทพตรวจสอบและจับตำแหน่งซีซาร์ได้แทบจะทันที  เขาอดมองดูที่อาคารน้อยชั้นสองไม่ได้

 “ใครกำลังตามหาข้า?”  เสียงเกียจคร้านดังขึ้น และซีซาร์เดินออกมาและบินลงมาจากชั้นสอง

 “เจ้าคือซีซาร์!”  ไซเคิลจ้องมองเขา

 “เจ้าก็คือ..ไซเคิล!”  ตาของซีซาร์ดุร้ายทันที และเต็มไปด้วยความโกรธ

เมื่อเห็นสีหน้าของเขา ไซเคิลเริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง  เสียงหัวเราะลั่นครั้งนี้ทำให้ลินลี่ย์และคนอื่นที่อยู่ใกล้รู้สึกไม่ดี  ความโกรธที่ไซเคิลข่มไว้ในใจระเบิดออกตอนนี้  และตาของไซเคิลมีแสงสีแดงระเรื่อ

พวกเทพมีชีวิตยืนยาวนาน

เป็นเรื่องธรรมดามากที่สาวชาวฟ้าจะมีสัมพันธ์กับบุรุษมากหน้าหลายตา

ไซเคิลเองก็คงไม่ใส่ใจเท่าใดนัก

ตราบเท่าที่ภรรยาของเขาไม่อยู่กับบุรุษอื่นขณะที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน แค่นั้นก็เพียงพอ  แต่สิ่งที่ทำให้เขาโกรธก็คือ... เด็กที่อยู่ในท้องภรรยาของเขาเป็นลูกของบุรุษอื่น!  สำหรับอารมณ์ของไซเคิล เขาจะกล้ำกลืนผลลัพธ์ที่ออกมาเช่นนี้ได้ยังไง?

 “ไซเคิล!  ทำไมเจ้าถึงมาตามหาข้า?”  ซีซาร์พูออย่างใจเย็น

 “ทำไมน่ะหรือ?”  ไซเคิลเชิดหน้ามองฟ้าและหัวเราะลั่น  ร่างของเขาเริ่มฉายประกายแสงสีแดง  และจากนั้นเขาจ้องมองซีซาร์  “วันนี้,  ข้าจะมาฆ่าเจ้า!”

สีหน้าของคนในกลุ่มลินลี่ย์เปลี่ยนไป

ไซเคิลจ้องมองดูคนรอบๆ  จากนั้นกล่าวเสียงดัง  “วันนี้ตระกูลแบ็คชอว์ของข้าจะเอาเรื่องกับซีซาร์ผู้นี้  พวกเจ้าคนอื่นออกไปได้  ถ้าพวกเจ้าไม่ออกไป อย่างนั้นพวกเจ้าจะกลายเป็นศัตรูของตระกูลแบ็คชอว์!”

หน้าของโอเบรียน ลินลี่ย์และคนอื่นซีดทันที

ซีซาร์ดูเหมือนจะใจเย็นมาก  เขาหันไปมองลินลี่ย์และทารอส  จากนั้นส่ายศีรษะ  “ไม่ต้องห่วงข้า  ความจริงเมื่อเร็วๆ นี้ข้าไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไร้จุดหมายอีกแล้ว ไม่จำเป็นต้องล่วงเกินพวกเขาเพื่อตัวข้า”

 “เรื่องแบบนี้จะยอมรับได้อย่างไรกัน?”  โอเบรียนก้าวมาอยู่ข้างหน้า ขณะจ้องมองซีซาร์  “ซีซาร์, เรามาจากทวีปยูลานเหมือนกันพร้อมกัน  เป็นเวลาหลายปีแล้วเราเคยทอดทิ้งกันและกันหรือ?  อย่างมากก็ตายด้วยกัน  มีอะไรต้องกลัว!”

 “โอเบรียน!  การต่อต้านอย่างงมงายมีแต่จะตายเปล่า”  ทารอสถอนหายใจเบาๆ จากนั้นเดินออกไปข้างหนึ่ง  “ข้าจะไม่แทรกแซงเรื่องนี้”

ลินลี่ย์ตกใจ

 “โอเบรียน!  อย่าต่อต้านเลย  การต่อต้านก็หมายความว่าเจ้าทิ้งชีวิต  ไม่มีประโยชน์เลย”  ไดลินส่ายศีรษะเช่นกัน  เขาเดินไปอยู่อีกด้านหนึ่งเช่นกัน  ขณะที่ลูกของไดลินทั้งสองคน ราชสีห์ทองหกตาพวกเขามีสีหน้าตกตะลึง

 “ท่านพ่อ”  ราชสีห์ทองหกตาจ้องมองไดลิน

 “มานี่” ไดลินกระซิบบอกพวกเขา

สองพี่น้องมองกันเอง  แต่พวกเขาไม่มีทางเลือกได้แต่ติดตามบิดาของพวกเขาไป

 “เจ้า..พวกเจ้า...”  โอเบรียนไม่กล้าเชื่อ  เมื่อพวกเขามาแดนนรกด้วยกัน  พวกเขาผจญภัยด้วยกัน และช่วยเหลือปกป้องราวกับเป็นชีวิตตนเอง  ทุกคนเชื่อว่า...ไม่มีใครในพวกเขาจะถูกทอดทิ้ง  อย่างไรก็ตามหลายอย่างจะจบลงในวันนี้หรือ?”

 “เยี่ยมมาก!”  ไซเคิลพูดเย็นชาและจากนั้นมองมาที่ลินลี่ย์  “แล้วเจ้าเล่า?”

 “ข้าน่ะหรือ?”  ลินลี่ย์ เดเลีย บีบีและโอลิเวอร์มองหน้ากันเองทุกคน

ในรอยยิ้มของพวกเขา  พวกเขารู้ว่าแต่ละคนคิดอะไร

ลินลี่ย์หัวเราะ ก้าวออกมาสามก้าว  เขาเดินไปอยู่ข้างซีซาร์และโอเบรียน  ในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงใจเย็น  “ข้าก็เหมือน  ข้ามาจากทวีปยูลาน  พวกเราจะไม่ทอดทิ้งกัน!”

 “ข้าด้วย... ข้าก็มาจากทวีปยูลาน!”

เดเลีย บีบีและโอลิเวอร์เดินออกมาข้างหน้าเช่นกัน โดยมีลินลี่ย์เป็นผู้นำ

ลินลี่ย์มีสีหน้าเคร่งขรึม  สายตาของเขาเป็นประกายขณะกวาดตามองกลุ่มเทพชั้นสูง

เขาเข้าใจ...

 “ครั้งนี้ เราจะต้องทุ่มกันสุดตัวจริงๆ  ข้าไม่อาจแสดงความเมตตาหรืออดกลั้นได้!”  หัวใจของลินลี่ย์เต็มไปด้วยความตั้งใจฆ่า  ในช่วงวิกฤติอย่างนี้ ถ้าจำเป็นเขาจะยอมสละหยดพลังมหาเทพและเข่มฆ่ากันแบบพลิกโลกเลยทีเดียว