เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1095 หอคอยเหนือหอคอย

ตอนที่  1095  หอคอยเหนือหอคอย

ตอนแรกทูตสวรรค์สามสาวตามหาเย่ว์หยาง แต่หลังจากเกิดเรื่องยุ่งยากนี้แล้ว พวกนางไม่มีทางพูดคุยกับเย่ว์หยางเป็นการส่วนตัวได้

ยิ่งกว่านั้นเจ้าเด็กนี่ตอบสนองรวดเร็ว เขากลับฉุดมือคุณชายหมิงจูออกไปก่อน

ทูตสวรรค์หญิงที่ถือคัมภีร์เงินไม่ได้พูดอะไร  แต่ทูตสวรรค์หญิงร่างสูงแค่นเสียงเบาๆ เหมือนกับว่าไม่พอใจที่เย่ว์หยางหลบเลี่ยง ขณะที่ทูตสวรรค์หญิงที่มีใบหน้ากลมน่ารักนั้นอารมณ์ดี นางพยายามกลั้นหัวเราะ

ในไม่ช้าพิธีประเมินคะแนนชีวิตประจำไตรมาสก็มาถึง

ก่อนจะประกาศผลสุดท้าย นักเรียนผู้เข้าร่วมในการคัดเลือกต้องทำการตรวจสอบด้วย

การประเมินนี้ไม่ได้กำหนดเป็นคะแนนคงที่สำหรับนักเรียน  แต่ใช้เป็นข้อมูลอ้างอิง ถ้านักเรียนไม่ทำคะแนนให้ดีในการประเมินนี้  อย่างนั้นพวกเขาสามารถเลือกที่จะยอมแพ้ได้  ในทางตรงกันข้ามนักเรียนสามารถใช้การประเมินผลนี้เพื่อใช้เป็นคะแนนบวก  สำหรับนักเรียนธรรมดา การประเมินสุดท้ายนี้เป็นทางเลือก  แต่สำหรับนักเรียนหัวกะทิ นี่เป็นส่วนสำคัญที่มิอาจโต้แย้งได้

พวกครูบาอาจารย์พานักเรียนไปยังสถาบันผู้พเนจรแดนฟ้าก่อนเริ่มต้นประเมินคะแนน

บางเมืองก็มีนักเรียนเป็นจำนวนมาก อย่างเช่นเมืองใบทอง

แต่บางเมืองมีแค่ไม่กี่คน

อย่างเช่นเมืองไม้เงิน

เพื่อเป็นการรับประกันการสนับสนุนการประเมินให้เย่ว์หยาง  อาจารย์ใหญ่และอาจารย์โอมอนส่งนักเรียนอีกคนหนึ่งนอกจากเย่ว์หยางเข้าร่วมในการประเมินคะแนน

“การประเมินสุดท้ายเป็นเรื่องสำคัญมาก  พวกเจ้าต้องเข้าสู่หอคอยเหนือหอคอยเพื่อเอาชนะหุ่นรบและเก็บคะแนนมาให้ได้  แต่สำหรับพวกเจ้าการกวาดล้างหุ่นรบไม่เป็นปัญหา  ข้อกังวลของเรามีเพียงอย่างเดียวก็คืออดีตรุ่นพี่ ที่เป็นนักเรียนหัวกะทิจะร่วมโจมตีด้วยซึ่งจะส่งผลต่อคะแนนสุดท้ายของเจ้า”  อาจารย์ใหญ่ไม่ได้บอกเรื่องของหอคอเหนือหอคอยมาก่อน  เขาเป็นครูบาอาจารย์ที่เคร่งครัดกฎ บางทีอาจารย์ใหญ่อื่นอาจแอบบอกนักเรียนเรื่องหอคอยเหนือหอคอยไว้ก่อนเพื่อให้นักเรียนเตรียมตัวล่วงหน้า ผลการแข่งขันจึงไม่ค่อยยุติธรรม

แต่อาจารย์ใหญ่ไม่ทำเช่นนั้น

ตราบที่กฎนี้ปฏิบัติสื่อต่อกันมาตั้งแต่โบราณ  ไม่ว่าคนอื่นจะแหกกฎเพียงใด หรือปล่อยข้อมูลรั่วไหลจนทำให้การแข่งขันไม่เป็นธรรม แต่เขาก็จะปฏิบัติตามกฎ

เย่ว์หยางมีคำถามเล็กน้อย “อาจารย์บอกว่าหอคอยเหนือหอคอยอย่างนั้นหรือ?”

อาจารย์ใหญ่ไม่มีเวลาตอบ และคุณชายหมิงจูที่ตามมาทันเขาได้ตอบแทน  “หอคอยเหนือหอคอยคือสนามต่อสู้พิเศษที่ตั้งชื่อตามหอคอยโบราณภูเขาเทียนผิง  สถานที่ที่เราอยู่นี้เรียกว่าหอคอยโบราณ  ด้านนอกหอคอยโบราณ ข้างนอกออกไปยังมีสถานที่ซึ่งคล้ายกับหอคอยโบราณ เราเรียกว่าสนามรบหอคอยเหนือหอคอย”

“หอคอยเหนือหอคอย ภูเขาเขียวนั่นใช่ไหม?  ค่อยน่าสนใจขึ้นมาบ้าง”  เย่ว์หยางยิ้ม

“มันไม่น่าสนใจสักนิด แต่มันน่ากลัว...”  คุณชายฉีมู่ร้องลั่น และในที่สุด เขาก็มาถึงทันก่อนประเมินคะแนน

“น่ากลัว?”  เย่ว์หยางมองดูเขาอย่างสงสัย

“นักเรียนทุกคนจะถูกเทเลพอร์ตส่งเข้าไปในหอคอยเหนือหอคอย สนามต่อสู้พิเศษของสถาบันผู้พเนจรฟ้า ทำการกวาดล้างหุ่นรบและหุ่นอสูร และเก็บคะแนน มองดูผิวเผินก็ง่ายอยู่หรอก แต่นี่เป็นสถานที่ซึ่งมีอัตราการตายของนักเรียนสูงที่สุด สูงมากกว่าการประลองเสี่ยงชีวิตของหอคอยเหนือหอคอยเสียอีก   หอคอยเหนือหอคอยมีความคล้ายคลึงกับหอคอยโบราณภูเขาเทียนผิง  แต่ว่าใหญ่กว่าสิบเท่าไม่มีอะไรนอกจากหุ่นรบ และหุ่นอสูร  จะไม่มีนักเรียนคนไหนที่เข้ามาแล้วจะถูกโจมตีโดยหุ่นรบและหุ่นอสูร  ถ้าซ่อนตัวอยู่ในวิทยาลัยหุ่นก็จะไม่เป็นไร  หุ่นรบส่วนใหญ่มีระดับบรอนซ์  หากเจ้ามีความกล้าจะออกจากวิทยาลับหุ่น  อย่างนั้นเจ้าจะได้พบกับหุ่นระดับทองจำนวนมากเช่นเดียวกับฝูงปลาซาร์ดีนในมหาสมุทรที่สามารถจำผู้บุกรุกได้ทันที”  เมื่อคุณชายฉีมู่พูดเช่นนี้แล้วเขาอดสั่นสะท้านไม่ได้

“ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?”  เย่ว์หยางไม่เข้าใจหุ่นรบและหุ่นอสูรไม่ใช่สิ่งมีชีวิต  และพวกมันไม่มีการสืบพันธุ์ลูกหลาน พวกมันถูกทำลายไปแล้วก็จะลดน้อยลงไปหนึ่งนับตั้งแต่มีการใช้งานมาแต่โบราณ  จะมีหุ่นมากมายได้อย่างไรหลังจากมีการใช้มานานหมื่นปี?  แม้ว่าหุ่นระดับทองจะถูกบรรจุเข้าไปอย่างแน่นหนา  แต่หลังจากการใช้งานถึงหมื่นปี ก็สมควรเหลือน้อยลง

“ข้าไม่รู้รายละเอียดโดยเฉพาะเจาะจง”  อาจารย์ใหญ่ส่ายศีรษะเล็กน้อย  “อย่างไรก็ตามสิ่งหนึ่งที่แน่นอนก็คือ ที่หอคอยเหนือหอคอย มีโรงผลิตหุ่นอย่างต่อเนื่องอย่างน้อยสิบโรงงาน เป็นไปไม่ได้ที่การใช้สอยจะลดน้อยลง”

“เนื่องจากความเร็วในการผลิตเร็วกว่าความเร็วในการกวาดล้าง  ทุกๆ ร้อยปีจะมีหุ่นรบและหุ่นอสูรจำนวนมากแออัดอยู่ที่ประตูเทเลพอร์ต ของวิทยาลัยหุ่นรบ”

อาจารย์โอมอนเมื่อพูดถึงหอคอยเหนือหอคอย สีหน้าของเขาไม่ค่อยดี  และดูเหมือนเขาต้องสูญเสียบางอย่างไปในนั้น

อาจารย์ใหญ่กลัวลึกๆ ว่าขวัญกำลังใจจะได้รับผลกระทบจึงรีบพูดปลอบใจ “ในความเป็นจริงเมื่อพูดถึงหอคอยเหนือหอคอยมีนักเรียนชั้นสูงหลายคนสร้างความสำเร็จด้วยการทำลายโรงงานผลิตหุ่นรบ  ตัวอย่างเช่นนางพญาเฟ่ยเหวินหลีเมื่อหมื่นปีก่อน ครั้งนางใช้หุ่นอสูรกลุ่มใหญ่ทำลายโรงงานผลิตหุ่นได้ถึงสามโรง หรืออีกตัวอย่างหนึ่งเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว เจ้าปราสาทไดมอนด์สตาร์ ไตตันน้อย มารดาผู้ฉลาดของเจ้า นางใช้พลังลับที่เราไม่สามารถถอดรหัสได้ ในช่วงเวลาวิกฤตเมื่อโรงงานผลิตหุ่นรบห้าแห่งถูกทำลาย ช่วยบรรเทาอันตรายจากคลื่นหุ่นรบได้มากและแก้ปัญหาได้อย่างแม่นยำ เพราะเหตุนี้นางจึงได้รับปราสาทไดมอนด์สตาร์เป็นรางวัล... มันเป็นเพียงโรงงานผลิตหุ่นรบที่ถูกควบคุมโดยพลังลึกลับไม่ว่าจะถูกทำลายกี่ครั้งและในระดับใด ก็จะค่อยๆ ฟื้นสภาพขึ้น บางทีนี่อาจเป็นการทดสอบของเทพเจ้าโบราณที่มีต่อผู้คนและนักเรียนของเรา”

เย่ว์หยางตกตะลึง เขาไม่คิดว่าสนามต่อสู้หอคอยเหนือหอคอยจะมีความพิเศษและมีเรื่องราวเช่นนั้น

ทันใดนั้นเขามีความสนใจอย่างรุนแรง

บางทีในโรงผลิตหุ่นรบที่ถูกทำลาย เขาอาจได้พบเบาะแสเกี่ยวกับ ‘มารดา’ ของเขา

จุดที่สำคัญที่สุดก็คือมีความรู้สึกแปลกประหลาดในใจของเย่ว์หยาง  โบราณวัตถุที่ทูตสวรรค์สามสาวมอบหมายให้เขาค้นหาต้องเกี่ยวข้องกับหอคอยเหนือหอคอย อาจจะเป็นกุญแจในมือของเขาเอง

ด้วยของโบราณชิ้นนี้ เป็นไปได้ว่าอาจจะไปเปิดกลไกโบราณบางอย่างที่นำไปสู่ความลับทั้งหมด

หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เย่ว์หยางตัดสินใจที่จะแสดงความแข็งแกร่งของเขาและตรวจหาในหอคอยเหนือหอคอย บางทีกุญแจสำคัญในการผ่านด่านหุบเขามนุษย์คงจะอยู่ที่นี่  สำหรับจีอู๋ลี่และจงหัว จะเข้าร่วมสำรวจหอคอยเหนือหอคอยด้วยหรือไม่ พวกเขาไม่สามารถจัดการอะไรได้มาก  ในตอนนี้ คนที่แข็งแกร่งอย่างเริ่นเทียนเกอ บัณฑิตตาเงิน พระยายมซิวอิ่ง กัปตันคุ้กเป็นต้น เย่ว์หยางรู้สึกว่าพวกเขายังคงเก็บตัวไม่ทำตัวให้โดดเด่นชั่วคราว

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาต้องทำกับคนอื่นก็คือ วางตัวเป็นกลาง

การประเมินจะเริ่มอย่างเป็นทางการ

ในการประเมินหลายวันนี้ นักเรียนที่ไปไม่ถึงขั้นตอนสุดท้ายและเข้าร่วมแข่งขันจะไม่สามารถตัดสินว่าใครคือผู้ชนะที่แท้จริง

ไม่ว่าจะเป็นหุ่นรบที่มีส่วนร่วมในการประเมิน ความคิดสร้างสรรค์ส่วนบุคคล ความคิดสร้างสรรค์ในการวิจัยและพัฒนาการประดิษฐ์ การฝึกมารยาท ความรู้กลยุทธ์ในการต่อสู้ ฯลฯ ล้วนอยู่ในขอบเขตของการประเมิน ไม่จำเป็นต้องทุกรอบ แต่จะต้องเป็นบุคคลที่มีความครอบคลุมมากที่สุดเพื่อจะได้เป็นผู้ชนะในรอบสุดท้าย

ความสำเร็จในช่วงเวลาการฝึกฝนสามเดือนจะทำอะไรได้?

ขึ้นอยู่กับความพยายามและความเข้าใจของนักเรียน

คนเข้มแข็งอย่างจีอู๋ลี่สามารถเอาชนะครองตำแหน่งชนะเลิศโดยไม่มีข้อโต้แย้งในสามเดือน

ในทางตรงกันข้ามอัจฉริยะเก๊อย่างจินฉีซึ่งทดสอบซ้ำๆ มาเป็นเวลาสิบปียังคงยุ่ง  ถ้าเขามีหุ่นรบแม่เหล็กที่แข็งแกร่ง  และจีอู๋ลี่และจงหัวและคนอื่นกำจัดนักเรียนหัวกะทิกลุ่มใหญ่ออกไปได้  มองโลกในแง่ดีก็อาจเอาชนะการแข่งขันได้

ในสถาบันผู้พเนจรแดนฟ้า นักเรียนที่เข้าประเมินมารวมตัวพร้อมกัน

ท่ามกลางเสียงปรบมือเร้าใจ ประธานใหญ่กลุ่มโรงเรียนผู้พเนจรแดนฟ้าขึ้นเวทีและแสดงความยินดีกับการประเมิน รวมทั้งเปรียบเทียบดูกฎและเงื่อนไขสำหรับการประเมินต่างๆ

คำพูดของเขากระชับและชัดเจนไม่ยืดยาวเท่ากับข้าราชการประจำบางประเทศเวลาออกงาน เย่ว์หยางเห็นฉีมู่  พวกเขาปรบมือช้าหลังจากผู้เฒ่าพูดจบ จึงอดหลั่งเหงื่อเยียบเย็นมิได้

“สำหรับการประเมินหอคอยเหนือหอคอย เป็นเพียงข้อมูลอ้างอิงเท่านั้น ไม่ถึงกับจำเป็นนัก  หากนักเรียนคิดว่า  หากนักเรียนรู้สึกว่าจะต้องรักษาความแข็งแกร่งเอาไว้ใช้ต่อไป ก็ไม่ต้องลงทะเบียนเพื่อเข้าร่วมทดสอบ  ในทางกลับกันถ้านักเรียนรู้สึกว่าต้องการอุ่นเครื่องก่อนการแข่งขันก็สามารถสมัครได้  คะแนนประเมินที่หอคอยเหนือหอคอยไม่ใช่เป็นผลการประเมินโดยตรง แต่ใช้เป็นคะแนนบวกพิเศษเท่านั้น” นอกจากประธานกลุ่มโรงเรียนผู้พเนจรแดนฟ้าแล้วยังมีผู้อาวุโสขึ้นเวทีเพื่ออธิบายกฎแห่งการประเมินของสนามสอบหอคอยเหนือหอคอย

“ข้าลงทะเบียนให้เจ้าแล้ว ข้าจะสมัครเข้าร่วมแน่นอน เราจะเข่นฆ่าบุกเบิกเส้นทางให้เจ้า อย่างน้อยจะพาเจ้าไปทำลายโรงงานผลิตหุ่นให้ได้สักโรงงาน  มิฉะนั้นถือว่าล้มเหลว”  ฉีมู่ในตอนนี้มีหุ่นรบคู่หู ถ้าไม่ร่วมแสดงฝีมือเขารู้สึกคันหัวใจยากจะเกา

“ถ้าไม่โม้แล้วเจ้าจะตายไหม?”  หยางผิงยืนเยาะเย้ยอยู่ไม่ไกล ตั้งแต่ครั้งแรกที่โกรธเคืองเย่ว์หยางเขาไม่พอใจและสาบานว่าจะต้องตอบโต้

“ข้าไม่คุยกับคนโง่”  ฉีมู่ตอนนี้ดูถูกคนบทบาทเล็กน้อยอย่างหยางผิง

ต่อให้เปลี่ยนเป็นพี่ชายหยางผิงนามว่าหยางฉวน เขาก็คิดว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

ตอนนี้ฉีมู่มีหุ่นรบระดับทองสามตัวและระดับเงินอีกเจ็ด เขาสามารถตั้งกองกำลังหุ่นเล็กๆ ตามลำดับได้  แล้วคู่ต่อสู้ก่อนนั้นยังจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้อย่างไร?  ถ้าไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำตอนนี้ คาดว่าฝ่ายตรงข้ามระดับอย่างหยางผิง ฉีมู่แค่ปล่อยระเบิดแมงมุมก็เพียงพอแล้ว

การประคารมกันไม่มีใครกล้าทำในสถาบันผู้พเนจรแดนฟ้าแห่งนี้

ทุกคนทำตัวเป็นนักเรียนที่ดี

เพียงแต่ครูบาอาจารย์ไม่อาจมองเห็นได้ว่าพวกเขาเกลียดกันเป็นการส่วนตัว และมีการแอบจิกแอบกัดกัน  หลังจากเข้าสนามสอบหอคอยเหนือหอคอย ก็คงเปิดเผยสีที่แท้จริงแก่ฝ่ายตรงข้าม

เย่ว์หยางไม่สนใจพวกยั่วยุ และไม่มองเริ่นเทียนเกอ บัณฑิตตาเงิน ชิงหมอ ฮ็อก มีแต่อาจารย์ใหญ่ที่โบกมือให้อยู่บนเวทีและเดินไปบนแท่นเทเลพอร์ตโบราณส่งไปยังสนามสอบหอคอยเหนือหอคอย

คุณชายหมิงจูเดินตามหลังเขาไปติดๆ

จากนั้นเป็นฉีมู่

เดิมทีหยางผิงต้องการตามให้ทัน แต่ก่อนที่เขาจะก้าวเท้า ร่างยักษ์ใหญ่ของฮ็อกก็เบียดเขาจนเกือบตก เขาตะโกนด่าทหารรับจ้างไร้มารยาทหยาบคาย

โชคดีที่อาจารย์ประเมินคะแนนประจำสถาบันผู้พเนจรแดนฟ้าอยู่ไม่ห่างข้างหน้า  มิฉะนั้นหยางผิงคงโกรธจนอดสบถด่ามิได้

เขาไม่สามารถตามได้ทันปล่อยให้เงาร่างบางนั้นยืดขยายระยะออกไป

ที่ตามมาหลังจากนั้นเป็นเงาร่างทหารรับจ้างเกือบสิบคนเข้าไปในสนามสอบหอคอยเหนือหอคอยอย่างต่อเนื่อง

“โธ่เว้ย, ไอ้บ้าพวกนี้ออกมาจากไหน?”  หยางผิงพบว่าคนเหล่านี้เป็นคนหน้าใหม่ทั้งหมด ไม่เคยมีใครเคยเห็นพวกเขา  พวกเขาล้วนแต่เป็นคนแปลกหน้า

“ทหารรับจ้างเข้ามาในหอคอยเหนือหอคอยเพื่อหาที่ตาย!”  ในเวลานี้จินฉีตัดสินใจแน่วแน่ ถึงแม้ว่าเหตุการณ์น่าเกลียดเมื่อวานนี้ทำให้เขาต้องขายหน้า  แทบทุกคนบนภูเขาเทียนผิงหัวเราะเยาะเขา แต่จินฉีมั่นใจว่าเขาจะกลับมาสู่แนวทางที่เขาถนัดได้  ด้วยหุ่นรบแม่เหล็กที่แข็งแกร่งอยู่ในมือ จินฉีรู้สึกว่าถึงเวลาแสดงพลังของเขาแล้ว  แม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะได้คะแนนอย่างจีอู๋ลี่ในหอคอยเหนือหอคอย  อย่างไรก็ตามไม่ควรมีปัญหาในการทำคะแนนไล่ตามจงหัวและกัปตันคุ้ก

ขณะที่หน้าประตูเทเลพอร์ตของสถาบันผู้พเนจรแดนฟ้ากำลังมีเสียงอึกทึก เย่ว์หยางถูกส่งไปที่หอคอยเหนือหอคอยแล้ว

ขณะที่ฉีมู่กล่าวว่าที่นี่จริงแล้วคล้ายกับภูเขาเทียนผิง

เพียงแต่ใหญ่กว่าเท่านั้น

ดูเหมือนว่าหอคอยโบราณแห่งภูเขาเทียนผิงกลายเป็นเหมือนพื้นที่จำลอง

บริเวณที่เย่ว์หยางอยู่ในเวลานี้ก็คือ โถงหุ่นตะวันออก  หากอ้างอิงจากหอคอยโบราณนี่คือที่ตั้งของสถาบันผู้พเนจรแดนฟ้า  แต่หอคอยเหนือหอคอยไม่มีสถาบันผู้พเนจรแดนฟ้า มีแต่โถงหุ่น 4 ห้องแบ่งเป็น ตะวันออก ใต้ ตะวันตก เหนือและผู้เข้าร่วมทดสอบจะถูกส่งแบบสุ่มเข้ามาในโถงหุ่นโถงใดโถงหนึ่ง  อย่างไรก็ตามหมิงจูจับมือเย่ว์หยางไว้จึงถูกส่งมายังสถานที่เดียวกัน

“มีโถงหุ่นใหญ่ รวมกันแล้วมีมากถึงห้าห้อง  และยังมีอีกห้องหนึ่งอยู่เหนือหัวเรา  แต่ไม่มีหุ่นรบบิน จึงไม่มีใครไปถึงที่นั่น”  หมิงจูแนะนำอย่างรวดเร็ว  “ตราบใดที่มีนักเรียนเข้ามา หุ่นรบข้างนอกจะทราบข่าว”

“ความจริงนั่นคือคลื่นหุ่นรบ”  เย่ว์หยางไปที่ทางเข้าห้องโถงและพบว่าในบริเวณที่ห่างไกลมีคลื่นสีดำขนาดใหญ่ราวกับสึนามิเคลื่อนเข้าอย่างรวดเร็ว

นั่นคือหุ่นรบและหุ่นอสูร

ประเมินว่ามีมากกว่าแสนตัว มิฉะนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะก่อให้เกิดพลังอย่างนั้น

คุณชายหมิงจูมีสีหน้าจริงจังเล็กน้อยและพยักหน้า  “นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้น หากอยู่ในโถงหุ่นตลอดเวลาจะมีแต่หุ่นอสูรระดับบรอนซ์เท่านั้นที่เข้ามาได้  แต่ถ้าเจ้าต้องการออกไปข้างนอก เจ้าจะถูกล้อมด้วยหุ่นระดับเงินจำนวนนับไม่ถ้วน  หากเจ้าต้องการจะก้าวต่อไปอีกเล็กน้อย ตั้งใจจะเข้าใกล้โรงผลิตหุ่น...”

เย่ว์หยางหยุดและจู่ๆ ก็ถามคำถามที่สำคัญมาก “มีใครเข้ามาในโรงงานผลิตหุ่นหรือไม่?  ทำไมเราไม่ไปดู?”

คุณชายหมิงจูตะลึงมองเขา

ไม่สามารถตอบอะไรได้

ตอนนี้แม้แต่การป้องกันตัวเองก็เป็นปัญหาและการไปโรงงานผลิตหุ่นรบเล่า?  เขาต้องบอกว่าความกล้าหาญของคนผู้นี้อยู่ในระดับเหลือเชื่อ

นักเรียนที่ถูกเทเลพอร์ตส่งไปยังโถงหุ่นตะวันออก ถ้าพวกเขาเคยเข้ามาสอบแล้วและรู้สถานการณ์ก็ไม่เป็นไร  แต่นักเรียนที่เพิ่งเข้ามาส่วนใหญ่นั้นจะไม่มีความสุข  หุ่นอสูรที่บุกเข้ามาเหมือนกับคลื่นสึนามิมีความน่ากลัว ดูราวกับว่ามีหุ่นอสูรมากกว่ามดทั้งโลก แล้วจะสู้ได้อย่างไร?

ศึกนี้สามารถสู้ได้หรือ?

“ข้าชื่อมิกมาจากเมืองหอสูง รู้จักในนามว่าหมาป่าศึกแห่งหอสูง  พวกเจ้าคงจะเคยได้ยินชื่อของข้ามาแล้ว  หากพวกเจ้าไม่มีวิธีใดที่ดีกว่านี้ก็ควรปฏิบัติตามคำแนะนำของข้า   ฟังให้ดี  พวกเรามารวมตัวกัน  ก่อนอื่นให้ปล่อยบันไดและประตูด้านนอก ให้รักษาประตูที่สองของโถงใหญ่ไว้ มีพลังชนิดหนึ่งในห้องโถงหุ่นจะลดพลังงานที่หุ่นอสูรใช้ไป  นอกจากนั้นเป็นอสูรหุ่นหน่วยกล้าตายระดับบรอนซ์  หรืออาจจะมีคนหลอกล่อ หุ่นระดับเงิน และระดับทองจะไม่เข้ามาง่ายๆ  เราต้องรวมนักรบของเราทั้งหมดและอยู่ด้วยกัน  พวกเจ้าไม่ต้องกลัวว่าจะมีพื้นที่ภายในไม่เพียง หุ่นอสูรอยู่ได้ไม่กี่ตัว  สิ่งที่สำคัญที่สุดคือหุ่นอสูรขนาดใหญ่จะไม่สามารถเข้ามาได้  ข้าเคยมีบันทึกความสำเร็จที่เรายันอยู่ได้เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง  ตราบใดที่พวกเจ้าทุกคนฟังข้า เราจะสามารถอยู่ต่อไปได้จนกว่าประตูเทเลพอร์ตจะเปิดอีกครั้งในครึ่งชั่วโมง....”   มีนักเรียนระดับหัวกะทิที่มากับการเทเลพอร์ตเข้าสั่งการโดยไม่ลังเลเหมือนผู้เจนศึก  ส่วนคนที่หน้าซีดขาวก็ค่อยๆ สงบสติลงได้

“ไปกันเถอะ”  เย่ว์หยางไม่สนใจความพยายามแบบนี้ เขาแค่คิดจะดูโรงงานผลิตหุ่นอสูร

“เจ้าเป็นคนแบบนี้...”  คุณชายหมิงจูหงุดหงิด แต่ยังต้องติดตามเย่ว์หยางต่อไป  อย่างไรก็ตามไม่ว่าเย่ว์หยางไปที่ไหน คุณชายหมิงจูจะติดตามไปและจะไม่ปล่อยเขาไปตามลำพัง

“อ๋า? พวกเจ้าต้องการทำอะไร?  คงไม่ไปหาที่ตายหรอกนะ? กลับมานี่เร็วเข้า!”  มิกหรือที่รู้จักกันในฉายาหมาป่าศึกแห่งเมืองหอสูงกำลังเตรียมการป้องกันตนเอง  ทุกคนหันหน้าไปโดยไม่ตั้งใจเห็นเย่ว์หยางและคุณชายหมิงจู พวกเขากลัวจนมือเท้าเย็นเฉียบ นี่เป็นการฝ่าเข้าไปโดยตรง

เย่ว์หยางและหมิงจูวิ่งเข้าไปในคลื่นหุ่นอสูร ไม่ก่อให้เกิดความวุ่นวายแม้แต่น้อย

ตรงเข้าไปในกลุ่มหุ่นอสูรโดยตรง ครืนนนน ครืนนน

และหายไปโดยไม่เหลือร่องรอย

มิกหมาป่าศึกแห่งเมืองหอสูงมองดูและกลืนน้ำลายพึมพำ  “ภาพลวงตา  นี่ต้องเป็นภาพลวงตาแน่นอน”