เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1120 หนึ่งต่อหมื่น

ตอนที่  1120  หนึ่งต่อหมื่น

สำหรับการท้าทายของเย่ว์หยาง ว่านหมอหัวเราะลั่น ดูเหมือนว่าเขามีจิตใจที่แข็งแกร่งไม่ได้ตกใจกับยักษ์แก้วผลึกที่อยู่ข้างหน้าของเขา

ทุกคนตกตะลึง

เมื่อเห็นยักษ์แก้วผลึกทรงพลังขนาดนั้น ทำไมจะไม่ประทับใจเล่า?

ว่านหมอยังมีไม้เด็ดที่ยังไม่เปิดเผยไม่ใช่หรือ และมีพลังที่เหลือเชื่อยังไม่แสดงออกมา?

หรือว่าเขารู้จุดอ่อนของยักษ์แก้วผลึก และมีวิธีบังคับควบคุมศัตรูแล้ว?

ขณะที่ทุกคนสงสัยมีแรงสั่นสะเทือนเบาๆ ที่พื้น

ดูเหมือนว่ามีศพถูกฝังลึกอยู่ใต้ดิน

กำลังผุดขึ้นมาจากข้างล่าง

พวกมันกลับขึ้นมาบนพื้นปฐพี

ในพื้นที่ซึ่งตายแล้ว เลือดดำที่มีพลังกัดกร่อนมีควันขึ้นหนาราวกับว่ามีชีวิตจับตัวเป็นกลุ่มก้อนต่อเนื่องและไหลลงไปรวมในหลุม เมื่อเห็นลักษณะที่แปลกประหลาดนี้เย่ว์หยางขมวดคิ้ว และยักษ์แก้ผลึกของเขาจู่โจมทันที มันยกเท้าใหญ่เป็นครั้งที่สองและขยี้ที่หลุมจุดศูนย์รวมของเลือดดำบนพื้น

เลือดดำที่แข็งมากรวมกันอยู่ในบ่อถูกเหยียบย่ำกระเด็นขึ้นมาในทันใด

สำหรับการท้าทายนั้น..ว่านหมอไม่ได้โกรธ  เขายักไหล่และหัวเราะ “เจ้าคิดจริงๆ หรือว่าเจ้าสามารถฆ่าจินฉีได้  บางทีเจ้ายังคงไม่รู้ หุ่นปีศาจของเขามีเลือดดำที่ไม่มีวันตาย!  รอให้เจ้าเอาชนะจินฉีได้ จากนั้นค่อยมาท้าข้า!”

ความเห็นของเขาหมายความว่าเย่ว์หยางยังไม่มีคุณสมบัติพอจะท้าทายเขา

เขาเกรงว่าตอนนี้เย่ว์หยางมียักษ์แก้วผลึกที่ไร้เทียมทาน

พอว่านหมอเอ่ยปาก

ผู้ชมตะลึงทันที

นี่พูดเกินไปหรือเปล่า...ไตตันน้อยมียักษ์แก้วผลึกที่แข็งแกร่งมากมาย พวกนักเรียนคาดว่าแม้แต่จีอู๋ลี่ที่มีหุ่นแค้นของเจ้าชายและเป็นผู้ใกล้เคียงเทพมากที่สุดก็คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ไตตันน้อยอีกต่อไป  ต่อให้มีหุ่นแค้นของเจ้าชายสองตัวซึ่งเป็นระดับแพลตตินัม  แม้แต่คนตาบอดก็ยังมองออกว่ายักษ์แก้วผลึกแข็งแกร่งกว่าหุ่นแค้นขององค์ชายมาก!  ร่างที่สูงร้อยเมตร ไม่สนใจการกัดกร่อนและทำลาย การทำลายส่วนอื่นๆ ของร่างผลึก  ทั้งยังมีความยืดหยุ่นในการควบคุมเช่นเดียวกับมือและแขน  ยักษ์แก้วผลึกยังสามารถลดระดับลงมาในเวลาไม่กี่นาที  แต่ว่านหมอกล้าบอกว่าเขาไม่มีมีคุณสมบัติจะท้าทายตัวเขา  นี่มันบ้าเกินไป  บ้าคลั่งที่สุด!

ปัง!

เลือดดำที่กระเซ็นอยู่บนพื้นและหลุมขนาดใหญ่โผล่ออกมาทันทีเป็นรูปหุ่นปีศาจที่มีเลือดดำนับไม่ถ้วนไหลเวียนอยู่ภายใน

ตอนนี้ดูเหมือนทุกคนจะพบว่าหุ่นปีศาจที่สูงสิบเมตรบัดนี้กลายเป็นหุ่นยักษ์สูงร้อยเมตร

สิ่งที่น่าเหลือเชื่อที่สุดก็คือที่น่าผากที่น่าเกลียดของหุ่นรบปีศาจ

มีลวดลายอักขระรูนประหลาด

เป็นประกายระยิบระยับ

เมื่อยักษ์แก้วผลึกเปล่งแสงวงเวทรูน มันแยกออกมาจากผู้ควบคุมหลักคือเย่ว์หยาง เปลี่ยนไปเป็นหุ่นอสูรบุกเข้าโจมตีหุ่นปีศาจที่สูงร้อยเมตร

หุ่นปีศาจถูกยักษ์แก้วผลึกกระแทกใส่หมัดใส่แต่ไม่ได้รับความเสียหาย  เลือดดำกลับมารวมกันได้อย่างรวดเร็วทันที

มันล้มและถอยอย่างต่อเนื่อง และค่อยๆ ออกห่างไปจากสนามรบเรื่อยๆ

ยักษ์แก้วผลึกไล่ล่าเอาชนะมันให้ได้อย่างบ้าคลั่ง

เย่ว์หยางมีจักษุญาณทิพย์สามารถเห็นรูปแบบอักขระรูนที่หน้าผากหุ่นปีศาจว่าหมายถึงอะไร มันมีความหมายว่า ‘ล่อลวง’ อย่าว่าแต่ยักษ์แก้วผลึกที่ไม่มีปัญญาเลย  แม้ว่าจะเป็นอสูรที่มีทักษะต่ำก็ไม่สามารถหนีพ้นพลังแห่งการหลอกล่อได้  แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าของยักษ์แก้วผลึก แต่เขาก็ประสบความสำเร็จในการทำลายหุ่นของว่านหมอ ทำให้หุ่นของว่านหมอติดกับวงเวทรูนล่อลวงไปด้วยพร้อมกับยักษ์แก้วผลึก  เย่ว์หยางกำลังอ่อนลงอีกครั้ง

ใจของเขารู้สึกอึดอัด!

 “เจ้ามียักษ์แก้วผลึกตัวที่สองอีกไหม?  ถ้าไม่มีก็เสียใจด้วย ข้าต้องชนะ!”  ว่านหมอถามเย่ว์หยางอย่างหยิ่งยโส

 “มี แต่ไม่ใช่หุ่นยักษ์, ไม่ใช่หมาป่าเงิน ข้ามีแต่พยัคฆ์ทอง”  สีหน้าของเย่ว์หยางเรียบเฉยไม่รีบร้อน แต่เขาได้การเชียร์จากพวกนักเรียน

เย่ว์หยางลูบแหวนเก็บสมบัติบนนิ้ว  หุ่นพยัคฆ์ทองที่ดุร้ายกระโดดออกมาทันที

ศักยภาพของมันเหมือนเสือภูเขาที่ดุร้าย

ยากป้องกันได้

แม้ว่าจะไม่ทรงพลังเท่ากับยักษ์แก้วผลึกระดับแพลตตินัม แต่เทียบกับยักษ์แก้วผลึกที่ไม่สามารถควบคุมได้ในการต่อสู้ครั้งเดียวก็สูญเสียการควบคุมและถูกล่อหลอก หุ่นพยัคฆ์ทองเปิดห้องขับขี่โดยอัตโนมัติและเปลี่ยนรูปเป็นพยัคฆ์คลั่งอย่างรวดเร็ว  เย่ว์หยางใช้มันได้อย่างคล่องแคล่ว เทียบกับหุ่นยักษ์โอ๊กที่ดีแต่ใช้แรงซึ่งว่านหมอใช้งานผ่านคนแคระ (โนม) ดูเหมือนโง่ไปเลย

กราววววว

นักเรียนที่เชียร์เย่ว์หยางอดปรบมือส่งเสียงเชียร์ไม่ได้

ส่วนคนที่เชียร์ว่านหมอสีหน้าซีดตกตะลึง... เมื่อครู่นี้ยักษ์แก้วผลึกก็ไปแล้ว พวกเขาคิดว่าคงจะชนะไตตันน้อยได้อย่างง่ายดาย  ใครจะรู้ไตตันน้อยยังมีหุ่นพยัคฆ์ร้ายอีกตัวหนึ่ง  เป็นศัตรูที่น่ากลัวจริงๆ!

หน้าของว่านหมอสลดลงเล็กน้อย เพียงชั่วขณะเขาก็แค่นเสียง  “พยัคฆ์ร้ายระดับทอง?  ฝีมือแค่นั้นไม่เท่าไหร่, ยักษ์แก้วผลึกระดับแพลตตินัมข้าจะได้เก็บเอาไว้เป็นรางวัล  ส่วนหุ่นทองจะทำอะไรได้!  ไตตันน้อย!  บางทีเจ้าอาจเก่งในด้านพลังโจมตีต่อเนื่องร้อยแปดท่า   ฝีมือการขับขี่หุ่นรบของเจ้าไม่มีใครเทียบได้  แต่เมื่อเผชิญหน้ากับความไร้เทียมทานอย่างแท้จริง ฝีมืออย่างนี้จะทำอะไรได้?  เมื่อเทียบกับเทพ เจ้าเป็นแค่แมลงน้อยผู้น่าสงสาร แม้แค่พลังเทพหนึ่งในหมื่นก็เพียงพอต่อการบดขยี้เจ้าจนเละได้!”

 “พูดมากไปก็ไร้ประโยชน์ ปล่อยหมากเด็ดเจ้าลงมาได้แล้ว”  เย่ว์หยางกระโดดเข้าไปในห้องขับขี่ของพยัคฆ์ทองเตรียมพร้อมต่อสู้

เขารู้ว่าว่านหมอมีพลังของเทพปีศาจ

เทียบกับจินฉีที่มีพลังเพียงหนึ่งในแสน จินฉีเป็นแค่ขยะ

อย่างไรก็ตามด้วยวิธีนี้เย่ว์หยางไม่สามารถฆ่าจินฉีได้อย่างง่ายดาย  ยักษ์แก้วผลึกสามารถสร้างขึ้นจากอากาศเพื่อปราบปรามอย่างครอบคลุม ดังนั้นจินฉีที่กลายเป็นหุ่นรบปีศาจในรูปเลือดดำภายใต้พลังของเทพปีศาจเขาจะล่าถอยไปโดยไม่ตาย

แต่เมื่อเทียบกับว่านหมอ เย่ว์หยางไม่อาจใช้วิธีเดียวกันนี้

เขาแสร้งทำเป็นไม่เห็นการเคลื่อนไหวเล็กน้อยของว่านหมอ จงใจให้ว่านหมอแอบช่วยจินฉี ทั้งยังจงใจให้ว่านหมอใช้พลังเทพปีศาจไว้บนหน้าผากของเลือดดำ  เขายอมเสียการควบคุมยักษ์แก้วผลึกปล่อยให้ยักษ์แก้วผลึกตกไปในหลุมพรางของว่านหมอ ปล่อยให้เขาและจินฉีไร้เหตุผลคิดว่าการล่อลวงนั้นมีประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มการใช้พลังเทพปีศาจ

ความจริงเย่ว์หยางแค่ต้องการสำรวจการใช้พลังของเทพปีศาจและความสิ้นเปลืองพลังของพวกเขา

ตราบเท่าที่ค้นหาความจริงของพลังเทพปีศาจ

อย่างนั้นในอนาคตการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับเทพปีศาจที่ฟื้นชีวิต เขาจะมีความมั่นใจมากขึ้น!

 “จะให้เจ้าได้เห็นว่าอะไรคือพลังที่ไร้เทียมทานมิอาจต่อต้านได้ที่สุดในโลก ในสนามรบที่พังทลาย”  ว่านหมอหัวเราะ และเขารู้ว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นนักสู้สุดยอดฝีมือ เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ด้วยพลังของตนเอง  แต่เขายังมีความมั่นใจเพราะพลังที่เทพเจ้ามอบให้  เขามีเหตุผลเชื่อว่าเขาจะอยู่ยงคงกระพันได้ตลอดในหุบเขามนุษย์ ไม่มีใครสามารถเหนือหรือเอาชนะเขาได้!

ว่านหมอเหยียดมือดำผอมแห้งออก

แสงสีดำสองกลุ่มควบแน่นอยู่บนฝ่ามือของเขา... ในหุบเขามนุษย์  เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้พลังส่วนบุคคลอย่างแน่นอน ภายใต้เงื่อนไขว่าพลังของเทพปีศาจทำลายกฎห้ามชั่วคราว ปล่อยให้ว่านหมอฟื้นฟูทักษะแฝงเร้นและสนามพลังของเขาได้

ในเวลาแค่หนึ่งวินาที พื้นที่ฝ่ามือบิดเบี้ยวมีกลุ่มแสงสีดำนับไม่ถ้วนมาบรรจบก่อตัวเป็นดวงอาทิตย์ดำที่น่ากลัวสองดวง

ดวงอาทิตย์ดำถูกปล่อยออกไป

ตกลงบนพื้น

การใช้พลังของเทพปีศาจทำลายกฎสวรรค์ชั่วคราวของว่านหมอไม่สามารถใช้ได้อีกต่อไป  เขารีบถอนพลังเทพปีศาจออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้กฎสวรรค์ระเบิดขับไล่  เขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่งในขณะที่กรามค้างจากผลสะท้อนของกฎสวรรค์ เขาพยายามสงบอารมณ์ระงับอาการหายใจไม่ออกจะพลังสะท้อน  ในเสียงหัวเราะที่บ้าคลั่งดวงอาทิตย์สีดำทั้งสองตกลงบนพื้นเงียบๆ กินพื้นที่ครึ่งสนามรบ  มันไม่ได้ระเบิด  แต่กระจายขยายต่อเนื่องขึ้นไปบนท้องฟ้าและครอบคลุม

เมื่อแสงสีดำค่อยๆ จางหายไป นักเรียนที่มองดูการต่อสู้ค่อยๆ มองเห็นภาพ

ทุกคนพบเห็นภาพสยองขวัญ

ไม่รู้ว่ามีกองทัพเผ่าพันธุ์มนุษย์กระดูกยืนอยู่หลังว่านหมอตั้งแต่เมื่อใด

จำนวนของพวกมันนับไม่ถ้วน ประมาณกันว่านักรบเผ่ากระดูกมีอย่างน้อยห้าหมื่น แต่ละร่างดูน่ากลัว

ในบรรดาเผ่าพันธุ์กระดูก แต่ละตัวมีพลังเทียบเท่าหุ่นรบระดับทอง  กระดูกเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งมีชีวิต และไม่ใช่เผ่าพันธุ์มนุษย์กระดูกซึ่งกฎของหุบเขามนุษย์ยอมรับในฐานะหุ่นรบ  พวกมันปรากฏขึ้นในสนามรบ ไม่มีการลงโทษเพราะแหกกฎ  กล่าวอีกอย่างหนึ่งก็คือ ตอนนี้ศัตรูของเย่ว์หยางเป็นนักรบเผ่าพันธุ์กระดูกมากกว่าห้าหมื่น ศัตรูมีมากกว่าหุ่นพยัคฆ์ทองมาก

 “ข้าบอกไปแล้วไตตันน้อย  เจ้ามีฝีมือไม่เท่าไหร่ไม่ใช่หรือ?  โจมตี ก็ใช้แค่ท่าโจมตีต่อเนื่องร้อยแปดกระบวนท่า  เอาเลย ใช้มันโจมตีกองทัพนี้ได้เต็มที่ ไม่ต้องเกรงใจข้า  ข้ากล้าพูดว่าตราบใดที่เจ้าสามารถกำจัดคนรุ่นเก่าทั้งหกหมื่นนี้ได้  ข้าจะยอมรับความพ่ายแพ้!  โอว ข้าเกือบลืมบอกเจ้าไป  ในหมู่นักรบทั้งหกหมื่นที่โผล่มาจากหลุมศพนี้ มีขุนพลกระดูกขาวถึงหกสิบตัว  หากพวกมันถูกวัดมาตรฐานความแข็งแกร่งของหุบเขามนุษย์ อาจเหนือกว่าหุ่นรบแพลตตินัมได้  ถึงกระนั้นพวกมันก็มีปัญญาไม่ด้อยไปกว่ามนุษย์ที่จะชนะพวกมัน!”  ว่านหมอโบกมือไม่ให้โอกาสเย่ว์หยางได้พูด  และเขาไม่ได้ให้เวลาแก่ผู้ที่เขาดูถูกเหยียดหยาม เขาสั่งให้นักรบเผ่ากระดูกบดขยี้เย่ว์หยางเพื่อชิงความได้เปรียบ

 “....” เย่ว์หยางไม่มีเวลาเอ่ยปากพูด พยัคฆ์ทองก็ถูกคลื่นเผ่ามนุษย์กระดูกกรูเข้าหามืดฟ้ามัวดิน

นักเรียนที่จับกลุ่มกันหวาดกลัวแทบตาย

เป็นไปไม่ได้

แม้ว่านักรบเผ่ากระดูกไม่ใช่สิ่งมีชีวิต  มีแต่โครงกระดูกบางส่วน แต่ไม่มีเหตุผลใดที่มันจะมาปรากฏในหุบเขามนุษย์

สิ่งที่เหลือเชื่อที่สุดก็คือว่านหมอใช้พลังอะไรทำลายกฎสวรรค์และนำเผ่าพันธุ์กระดูกเหล่านี้เข้ามาในสนามรบ?  นี่หมายความว่าว่านหมอมีพลังมากพอฝ่าฝืนกฎสวรรค์หรือ?  แม้แค่เพียงวินาทีเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะให้เขานำนักรบโครงกระดูกหลายหมื่นตัวเข้ามาในสนามรบหรือหุบเขามนุษย์ ประธานกลุ่มโรงเรียนผู้พเนจรแดนฟ้าที่แต่เดิมมีสีหน้าสงบ กลับหน้าบูดบึ้งเล็กน้อย  เขาไม่คาดเลยว่าสถานการณ์จะพัฒนาไปในแนวนี้

อาจารย์หลายคนรอบตัวเขาอับอายแทบตาย

ว่านหมอใช้วิธีลับที่น่าทึ่ง ราชันย์คนใหม่กำลังจะเกิด... เขามีนักรบกระดูกห้าหมื่นถึงหกหมื่นเทียบกับหุ่นรบทอง ใครในหุบเขามนุษย์จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้?  เป็นที่คาดกันว่ากองกำลังทั้งหมดในหุบเขามนุษย์มารวมตัวกันก็ยังไม่เพียงพอจะเอาชนะว่านหมอนี้ได้  ไม่ต้องพูดถึงเขามีขุนพลกระดูกขาวถึงหกสิบตัว ซึ่งมีพลังเทียบเท่าหุ่นรบแพลตตินัม!

ผู้ชมนิ่งสนิทเหมือนตาย

แม้แต่ฉีมู่ที่พูดมากก็ยังพูดไม่ออก

หนึ่งต่อสิบ แม้ว่าจะเป็นหนึ่งต่อร้อยก็ยังพอเป็นไปได้  แต่หนึ่งต่อพัน หนึ่งต่อหมื่น แล้วจะเอาชนะกันได้อย่างไร?

หนึ่งต่อหมื่น เป็นจำนวนที่สิ้นหวังจริงๆ

หมดหวัง

เมื่อเห็นว่านหมอใช้นักรบเผ่ากระดูกหกหมื่น แม้แต่เริ่นเทียนเกอและบัณฑิตตาเงินได้แต่ส่ายหน้า พวกเขารู้สึกว่าเย่ว์หยางไม่สามารถกู้สถานการณ์ได้... ต่อให้มียักษ์แก้วผลึกและหุ่นพยัคฆ์ทอง จะสู้กับเผ่ากระดูกหกหมื่นได้อย่างไร?  มดหลายๆ ตัวสามารถกัดกินจนไม่เหลือได้ ไม่ต้องพูดถึงนักรบเผ่ากระดูกเหล่านี้!

 “ข้าเชื่อว่าเขาจะกลับมาได้พร้อมกับชัยชนะ!”  ตอนนี้คนที่เชื่อมั่นเย่ว์หยางเต็มร้อยมีอยู่คนเดียวคือคุณชายหมิงจู

 “หนึ่งต่อหมื่นแม้ว่าจะยาก แต่ข้ายังคงเชื่อเจ้าเด็กนี่”  นอกจากเขาแล้ว เขาเชื่อว่าเย่ว์หยางจะหัวเราะเป็นคนสุดท้าย  คนนั้นคืออาจารย์ใหญ่ เขารู้ว่าเย่ว์หยางยังไม่ได้แสดงไพ่เด็ด  ถ้าแสดงไม้เด็ดออกมา  แม้ว่าจะยังไม่สมบูรณ์ แต่อย่างน้อยก็สามารถถอนตัวออกมาได้  ในฐานะครูบาอาจารย์  อาจารย์ใหญ่ไม่หวั่นไหว เขาเชียร์นักเรียนของตนเอง นี่คือนักเรียนที่เขาภูมิใจ!

 “ถ้าเจ้าสามารถผ่านด่านนี้ไปได้ ความลับของหุบเขามนุษย์ที่แท้จริงจะเปิดเผยแก่เจ้า...”

สามสาวชุดขาวปรากฏตัวที่ภูเขาหินระยะไกล 

พวกนางมองมาทางนี้และยิ้มพร้อมกัน

ใบหน้าของพวกนางมีความสุข

ดูเหมือนพวกนางมีความสุขมากที่ได้เห็นการต่อสู้เช่นนั้น....