เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1144 มีใครอยู่บ้างไหม?

ตอนที่  1144  มีใครอยู่บ้างไหม?

ปรากฏว่ายานแม่กระทุงที่บินด้วยเร็วสูงราบรื่นแทบไม่รู้สึก กลับหยุดนิ่งกะทันหัน เหมือนกับติดเบรคในอากาศ

ผู้คนบนยานถลาพุ่งไปข้างหน้าอย่างช่วยไม่ได้

คนที่ตอบสนองช้าไม่สามารถหยุดยั้งตัวได้

ก็ร่วงลงจากดาดฟ้า

คนส่วนใหญ่อยู่ในท่าต่างๆ กัน สิ่งของต่างๆ บนเรือร่วงตกลงมาแตกกระจาย ฉากภาพแบบนี้เห็นได้ยากมาก  คาดว่าทั่วทั้งยานแม่คงไม่ได้ทดลองเหตุฉุกเฉินมาหลายปีนับแต่เปิดใช้บริการ สีหน้าของกาดำที่เฝ้ามองดูเย่ว์หยางเปลี่ยนไป เขามีปฏิกิริยาตอบสนองเร็วมากรีบพุ่งไปที่ทางเข้าและสังเกตร่องรอยศัตรูอย่างรอบคอบ ฮัวยาและโจรดวงดาวคนอื่นมีสีหน้ากลัวเล็กน้อย “เจ้าเฝ้าเขาไว้ก่อน อย่าให้ใครเข้ามาใกล้  ข้าจะออกไปตรวจสอบสถานการณ์และจะรีบกลับมาทันที!  เป็นไปได้ว่าอาจเป็นการตอบโต้ของกัปตันกริฟฟิน แม่ทัพอินทรีทองและเหมาพั่วตี้กับคนอื่น  ถ้าเหมาพั่วตี้มาช่วยคนจริงๆ  เจ้าสามารถพาเขาลงเรือชูชีพหนีไปได้เลย”

ฮัวยามองดูกาดำพุ่งจากไปราวกับสายฟ้า  เขารีบปิดห้องพักทันที

เขาหันหน้ามายิ้มให้เย่ว์หยาง  “เราผู้พี่ไม่สงสัยเจ้า ทั้งไม่ช่วยเจ้าออกไปตอนนี้  เราจะรอฟังข่าวอยู่ที่นี่!”

เย่ว์หยางพูดไม่ออก  เจ้าสามารถใช้สมองน้อยๆ ของเจ้าก็ได้หรือ?  ถ้าเป็นศัตรูพวกเขาจะร่วมมือหรือไม่

ห้องโดยสารไม่อาจปิดได้!

แน่นอน ถ้าฮัวยาไม่หัวเราะอารมณ์ดี เย่ว์หยางรู้สึกว่าเขาไม่ได้เลวร้ายกับตนเอง

กาดำรีบวิ่งไปที่จัตุรัสนักรบด้วยความเร็วสูงสุด  แต่โศกนาฏกรรมนองเลือดที่ปรากฏอยู่ข้างหน้าทำให้เขาตกใจ  ข้างหน้าเขาเป็นซากศพนับไม่ถ้วนแขนขาบิดผิดรูปกองพะเนินอยู่ข้างหน้า

เหมือนภูเขาซากศพ

บนพื้นมีโลหิตไหลนองเป็นท้องธาร!

ปรากฏว่าทหารชายแดน พ่อค้ารวมทั้งโจรดวงดาวที่ถูกกักกันตัวที่นี่ชั่วคราวทั้งหมดถูกฆ่าตาย ซากศพนับพันนับหมื่นกองซ้อนกัน บนพื้นเต็มไปด้วยแขนขาที่และศีรษะคนตาย กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง แม้ว่ากาดำจะเป็นคนเข้มแข็งผ่านความเป็นความตายมามาก ก็ยังอาเจียนออกมาทันที

กาดำอาเจียนออกมา ขณะที่สั่นไปทั้งตัวราวกับอยู่ในห้องเก็บน้ำแข็ง

ตอนนี้ เขาเข้าใจขึ้นมาบ้าง  ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นแผน

ศัตรูที่ซ่อนเร้นเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นความตายของตัวประกัน  แม้ว่าพวกเขาวางแผนที่จะใช้ชีวิตของผู้คนนับหมื่นเหล่านี้เพื่อต่อรอง

ยานแม่กระทุงนี้แปดเปื้อนเลือดจะกลายเป็นหลักฐานกล่าวหาที่รุนแรงกล้าแข็งบางอย่างในอนาคต  และกลุ่มที่จะตกเป็นเป้าหมายระบายความโกรธแค้นในอนาคตก็คือกลุ่มโจรดวงดาว

ครั้งนี้โจรดวงดาวเผชิญหน้ากับหายนะทำลายล้างสาหัส

สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นก็คือการสมคบคิดทั้งหมดเหล่านี้ก่อตัวขึ้นแล้ว  สถานการณ์โดยรวมได้ถูกกำหนดไว้แล้ว และโจรดวงดาวไม่สามารถเถียงได้!

เรื่องนี้ต้องรายงานต่อพยัคฆ์บิน อินทรีป่าและฟลามิงโกทันที   ไม่มีเวลาจี้ยานแม่กระทุงและใช้สิ่งนี้เป็นฐานพัฒนาเติบโตเป็นรากฐาน ตอนนี้เป็นเวลาที่ต้องหลบหนี จากนี้ไปโจรดวงดาวจะกลายเป็นเป้าหมายความโกรธเกรี้ยวของนักสู้ระดับเทพ  หากเขาไม่รีบออกไปหลบซ่อนตัวโดยเร็วที่สุด โจรดวงดาวอาจถึงกาลอวสานตลอดกาล!

 “ฮึ่ม!” เสียงคำรามเจ็บปวดดังขึ้นมาจากที่ไกล เหมือนสัตว์ร้ายบาดเจ็บจากการถูกนายพรานไล่ล่าและส่งเสียงกรีดร้องคร่ำครวญ

 “เป็นเจ้ากระทุง  เขากำลังถูกรุมเล่นงาน..นี่เป็นการบอกว่าห้องควบคุมตกอยู่ในเงื้อมมือศัตรู กลุ่มนักสู้ของโจรดวงดาวที่นั่นล้วนแต่เป็นนักสู้ฝีมือดี เจ้ากระทุงหยุ!”  กาดำยังคงเยือกเย็นในห้วงอันตรายสุดขีด  เขารีบข่มใจไม่ให้ตื่นเต้นรีบไปช่วยเหลือ ก่อนอื่นเขารีบขึ้นไปบนหลังคาเพื่อตรวจดูภาพรวมข้างนอกและพบว่ายานแม่นกกระทุง หยุดตรงข้างหน้าเขตอุกกาบาตที่อันตราย  กาดำรีบกดเปลือกตาตนเองสูดหายใจลึกสะกดอารมณ์ที่ว้าวุ่นในใจ เขารีบไปยังที่ๆ เขาได้ยินเสียงคำรามเจ็บปวดก่อนหน้านั้น

บุรุษร่างใหญ่เนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยบอบช้ำได้ต่อต้านศัตรูที่รุมล้อมเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง

ศัตรูหลายคนที่รายล้อมบุรุษร่างยักษ์มีไหวพริบผิดปกติ

ไม่มีการโจมตีด้านหน้าโดยตรงแม้แต่น้อย

พวกมันใช้วิธีวนสู้และล่า ให้คนหรือสองคนหลอกล่อ อีกคนหนึ่งฉวยโอกาสลอบโจมตี

แม้ว่ากลยุทธ์หมาป่านี้จะไม่สามารถฆ่าได้ในทันที แต่ก็มีประสิทธิภาพมาก พวกเขาใช้พลังมากมายทำให้บุรุษร่างยักษ์เหนื่อยล้าและไม่สามารถตอบโต้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาจะไม่สามารถต้านทานศัตรูได้และจะถูกฆ่าในที่สุด

สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือความเร็วของศัตรูนั้นเร็วกว่าบุรุษร่างยักษ์ที่เนื้อตัวโชกเลือดอยู่มาก

เป็นไปไม่ได้ที่บุรุษร่างยักษ์จะต่อสู้และหนี

ถ้าไม่ใช่เพราะกาดำมาถึง เจ้ายักษ์ร่างโชกเลือดคงตายอย่างแน่นอน  ส่วนจะล้มลงเมื่อไหร่เป็นเรื่องของเวลา

 “เจ้าโง่!  ไสหัวไปให้พ้นหน้าข้า!”  กาดำรีบพุ่งลงไปที่สนามรบเหมือนกับสายฟ้าสีดำ เสื้อคลุมดำของเขาปรากฏเหมือนกับกำแพงทองแดงผนังเหล็กป้องกันการโจมตีของศัตรูที่เจ้าเล่ห์ทั้งสองให้เจ้ายักษ์ร่างโชกเลือด ในขณะที่ต่อต้านป้องกันได้สำเร็จกาดำโบกชุดคลุมของเขาอย่างรุนแรงใช้พลังต้องห้ามที่มิอาจต้านทานได้  สองคนที่กำลังจู่โจมกระเด็นออกไปสิบเมตรกระอักโลหิตได้รับบาดเจ็บสาหัส

 “กาดำใช่ไหม? ดี เป็นการประหยัดเวลาไม่ต้องเสียเวลาตามหา  ข้านึกไม่ถึงเลยว่าหนูจะวิ่งออกมาให้จับเอง!”  ในท่ามกลางความมืดไกลออกไปมีศัตรูกำลังปรบมือยกย่อง

 “ปีกดำ!  เจ้าโง่ เจ้ามักจะฉลาดมากในเวลาปกติ ทำไมเจ้ามาโง่เอาในเวลานี้?  ทำไมเจ้าวิ่งมาหาที่ตาย?  เจ้าไม่เห็นข้าหรือ?  ไม่เพียงแต่เจ้าไม่สามารถช่วยข้าไปจากที่นี่ได้  แต่เจ้าเข้ามาอย่างนี้ ต้องการให้ข้าคลั่งใจตายหรือ?  ในขณะที่ข้ายังเหลือพลังอยู่เล็กน้อยรีบทิ้งข้าหนีไปไกลๆ  จากนั้นค่อยมาล้างแค้นให้ข้า  ข้าฝากไว้กับเจ้าด้วย!”  บุรุษร่างยักษ์ที่เต็มไปด้วยเลือดเห็นกาดำแทนที่จะดีใจ แต่เขากับโกรธจัดและด่าทอ

 “หนีไปด้วยกัน ธอร์นตัน, แม้ว่าเราจะผิดใจกันบ้าง แต่ตอนนี้เป็นเวลาเคียงไหล่เคียงสู้กัน  เจ้าไม่สามารถมีชีวิตโดยขาดข้าได้! ถ้าข้าก็ติดแหงกอยู่ที่นี่ เจ้าก็ต้องมาช่วยข้าเหมือนกัน”  กาดำกดหมวกลงบังนัยน์ตาเขาไว้ และยืนอยู่หน้ายักษ์ร่างโชกเลือด

 “เราเป็นโจร ยังจะมาพูดเรื่องความซื่อสัตย์อะไรอีก มิน่าเล่าชีวิตเจ้าถึงไม่มีอนาคต”  ยักษ์โชกเลือดพูดเสียงดุและหลั่งน้ำตา

เป็นน้ำตาปนสายเลือด

น้ำตาไหลผ่านแผลที่แก้มซึ่งถูกอาวุธมีคมฟันใส่

ในท่ามกลางความมืดมีบางคนปรบมือเสียงดังพร้อมกับตะโกน  “เป็นพี่น้องที่ดี  เป็นพี่น้องที่มีมิตรภาพลึกซึ้งยิ่งกว่าพี่น้องท้องเดียวกันเสียอีก น่าอิจฉาจริงๆ ทำไมศพบินอย่างข้าถึงไม่มีพี่น้องดีๆ อย่างนี้กับเขาบ้าง?

ขณะนั้นมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญอีกหนึ่งในความมืดเย้ยหยันขึ้น  “ศพบิน!  เจ้าต้องการมีพี่น้องที่นี่หรือ?  ถึงได้พูดเรื่องมีพี่มีน้อง?”

บุรุษผู้ปรบมือกระแอมสำลักและหัวเราะ  “ข้าก็แค่นึกสนุกไปอย่างนั้น ใครจะมาดีกว่าผีตะกละเจ้าเล่า  อย่างน้อยข้าไม่เคยเห็นคนอื่นที่น่าเกลียดกว่าตอนที่เจ้ากินหัวมนุษย์ และข้าไม่ไม่เคยได้ยินว่ามีคนอื่นกินหน้ามนุษย์ทั้งเป็นเพื่อความบันเทิงใจสูงสุด  ผีตะกละ!  พูดถึงคนผิดปกติอย่างเจ้าแล้ว ก็น่าชื่นชมเหมือนกัน!”

แขกที่ไม่ได้รับเชิญอีกคนไม่โกรธ แต่เขาหัวเราะซ้ำแล้วซ้ำอีก  “ข้าไม่ใช่ตัวดีงามอยู่แล้ว เจ้าก็ไม่ใช่  เราทุกคนเป็นขยะที่สามารถทำงานร่วมกันได้?  อย่างนี้เขาเรียกว่าคอเดียวกัน ทำอะไรคล้ายๆ กันพร้อมกัน  ศพบิน!  เจ้าไม่คิดว่าเจ้าอยู่บนเส้นทางแสงสว่างที่ยอดเยี่ยมหรือ”

ศพบินและผีตะกละ?

กาดำและยักษ์ร่างโชกเลือดได้ยินแล้วสีหน้าเปลี่ยน

กาดำได้ยินข่าวลือมากมายเกี่ยวกับสองคนนี้ที่จะเริ่มกัดกันเหมือนสุนัขทันทีที่พวกเขาพบกัน

ไม่ว่าจะเป็นศพบินหรือผีตะกละ  พวกเขาทุกคนอยู่ภายใต้บังคับบัญชาของจอมพลแห่งอาณาจักรเทพประจิมกู้ไห่  กู้ไห่มีพลังระดับขุนพลเทพมีนักสู้ในสังกัดพันคน  แต่มีเพียงห้าคนเท่านั้นซึ่งเป็นที่จดจำ ได้แก่หนอนพิษ, ศพบิน, ผีตะกละ, ไฟนรก, ภูตพราย ทั้งห้าคนนี้ไม่เพียงแต่ชั่วร้าย แต่เป็นเหมือนสุนัขล่าเนื้อที่ขึ้นชื่อแห่งขุนเขาเหนือขุนเขาและหุบเขาโลกธาตุแต่ยังมีความแข็งแกร่งระดับขุนพลเทพซึ่งคนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถสังเกตเห็นได้ยกเว้นเทพทั้งแปดและนักสู้ระดับสุดยอดขุนพลเทพ นักรบอื่นไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือวายร้ายทั้งห้านี้คุ้นเคยกับการลงมือร่วมกัน

ปกติถ้ามีคนหนึ่งปรากฏตัว อีกสี่คนจะอยู่ไม่ไกล

ตอนนี้ที่นี่ปรากฏสองคน ที่เหลือคือหนอนพิษ ไฟนรกและภูตพรายสามคนยังจะอยู่ห่างหรือ?

วายร้ายทั้งห้าปรากฏตัวเช่นนี้ นับเป็นลางร้าย ตอนนี้กาดำเข้าใจอย่างแท้จริงแล้วว่าทำไมผู้คนนับหมื่นในจัตุรัสนักรบถึงได้ถูกสังหารอย่างรวดเร็ว ด้วยเหตุผลว่า เพราะวายร้ายจอมอำมหิตทั้งห้ามาถึงแล้ว พวกเขาจึงสังหารชีวิตคนบริสุทธิ์นับพันนับหมื่น

หือ?

เดี๋ยวก่อน!

ห้าวายร้ายมาถึงที่นี่ ทำไมยังต้องรออีกนาน มีเพียงสองคนหรือ?

อีกสามคนอยู่ที่ไหน คำตอบทำให้กาดำตัวเย็นเฉียบ... เด็กหนุ่มนั่น พวกเขาต้องไปฆ่าเด็กหนุ่มนั่น!  เด็กหนุ่มนั่นคือผู้ทำสัญญาจ้างของเทพอาคเนย์  บางทีเทพอาคเนย์ฝึกฝนเด็กหนุ่มนั่นขึ้นมาอย่างลับๆ ตอนนี้หากห้าจอมโฉดฆ่าเขาแล้วป้ายสีไปที่โจรดวงดาว เขาคงไม่สามารถรับความผิดนี้ได้  เทพอาคเนย์ได้สูญเสียยานแม่ไป แม้ว่าจะโกรธ แต่ยานแม่สามารถกู้คืนได้ แต่ถ้าลูกศิษย์ที่เขาฝึกขึ้นมาถูกฆ่า นั่นจะไม่มีวันฟื้นตัวได้เลย!

ถ้าเป็นเช่นนั้น อย่างนั้นโจรดวงดาวจบสิ้นแน่นอน!

แปดอาณาจักรเทพอาจตกอยู่ในภาวะสงคราม และหุบเขาโลกธาตุกับขุนเขาเหนือขุนเขาอาจถดถอยนับเวลาถอยหลังเข้าสู่การทำลายก่อนกำหนดเวลา

อย่างไรก็ตามคนที่หัวเราะคนสุดท้ายอาจเป็นผู้ชนะที่แท้จริงที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดคอยปลุกปั่นหลายฝ่ายให้เข้าใจผิดต่อไป

 “ไม่, เราไม่อาจตายได้  เราต้องช่วยคนก่อน  เราต้องช่วยให้คนผู้นั้นหนีรอดจากยานกระทุงและเอาความจริงที่นี่ไปบอกต่อชาวโลก!”  ยิ่งกาดำคิดมากเท่าใดเขาตะโกนใส่เจ้านกกระทุงยักษ์ที่หน้าไร้สีเลือดด้วยความสิ้นหวัง  “ตายพร้อมกันกับข้า  แต่เรายังตายตอนนี้ไม่ได้  ถ้าเราตายที่นี่  อย่างนั้นทุกอย่างจบสิ้น!”

 “เจ้าพูดอะไร ข้าไม่เข้าใจ!”  กระทุงยักษ์กำหมัดแน่น  “แต่ก่อนที่ข้าจะตาย  ข้าจะทำในสิ่งที่เจ้าพูด  เจ้าฉลาดกว่าข้า  ข้าคิดว่าเจ้าพูดถูก!”

ขณะนั้นห้องโดยสารเงียบสนิท

ได้ยินแต่เสียงหายใจ

เย่ว์หยางนอนหนุนแขนตัวเองบนโซฟาไขว่ห้างพริ้มตาลงเหมือนว่าหลับไป

ฮัวยาและโจรดวงดาวอีกสองสามคนกระสับกระส่าย แม้ว่าพวกเขาจะไม่กล้าส่งเสียง  แต่พวกเขาจ้องมองไปทางประตูอย่างใจจดใจจ่อรอให้กาดำกลับมาเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้  พวกเขาเบื่อ ขณะนั้นเองพวกเขาได้กลิ่นคาวเลือดแม้แต่ประตูก็ไม่สามารถป้องกันกลิ่นได้

เพราะเลือดเหล่านั้นซึมเข้าไปในประตูที่ปิดสนิทผ่านเข้าไปทางผ่านเล็กๆ

 “มีใครอยู่ข้างในไหม?”

ขณะที่ฮัวยาอึดอัดอยู่นั้น ทันใดนั้นมีเสียงเคาะประตูเบาๆ ที่ข้างนอก