เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1184 ใครน่าสงสัยที่สุด?

 

 

ตอนที่  1184  ใครน่าสงสัยที่สุด?

ผีหลอกแน่นอน!

ถ้าไม่มีผี ซื่อเสินรู้ล่วงหน้าได้อย่างไรว่าเทียนโฉวจะลอบโจมตี?

 

เฮยโจวหันไปมองซวงหานและจ้าวซีด้วยความโกรธทันที  เขารู้สึกว่าผีตนนั้นต้องเป็นหนึ่งในสองคนนี้...  สำหรับซาฟงที่ถือว่าเป็นกระสุนปืนใหญ่ใช้แล้วทิ้งถูกซื่อเสินฆ่าในหนึ่งวินาที เฮยโจวไม่สงสัยแม้แต่น้อย เจ้าโง่อย่างซาฟงจะบอกความจริงซื่อเสิน อย่าว่าแต่ซื่อเสินจะไม่มีทางเชื่อเลย

ซวงหานและจ้าวซี ใครเป็นผีตนนั้น?

เทพอุดรจ้าวซีมีกระจกเทพวิเศษไม่ใช่หรือ?

หรือว่าซวงหานที่มีโซ่น้ำแข็งวิเศษ?

ตามการเจรจากับจ้าวซี เงื่อนไขการเจรจาก่อนหน้านี้คือยึดขุนเขาเหนือขุนเขาและหุบเขาโลกธาตุ  แม้ว่าจะไม่ได้เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งขุนเขาเหนือขุนเขา  แม้ว่าการเก็บเกี่ยวรับผลประโยชน์จะไม่ใช่ชื่อของบุรุษอันดับหนึ่งแห่งขุนเขาเหนือขุนเขา  แต่ในความเป็นจริงคนที่ได้รับประโยชน์ก็คือบุรุษอันดับหนึ่งแห่งขุนเขาเหนือขุนเขา  ตามเงื่อนไขที่หลากหลายดังกล่าว ประกอบกับกระจกวิเศษที่เขาใช้ค้นหาความจริง  เขาควรจะรู้ว่าเขาไม่ได้โกหก  และเขาจะทำตามสัญญาอย่างแน่นอน  ดังนั้นเขาจึงเข้าร่วงล้อมสังหารซื่อเสิน และดูเหมือนจะจริงใจมากกว่า... ตรงกันข้ามกับซวงหานที่รู้เงื่อนไขของดินแดนลับเทพสังหารในศึกนี้ และดินแดนลับเทพสังหาร เทียนโฉวจะได้รับสิทธิ์ในการสำรวจสิบปีหลังจากฆ่าซื่อเสิน    สำหรับเทพพายัพซวงหานไม่ได้รับผลประโยชน์อะไรโดยตรงแม้แต่น้อย

จึงเป็นคนที่น่าสงสัยที่สุด

ซวงหานแสดงน้ำใจและกระตือรือร้นมากเกินไป

เขาไม่เพียงเข้าร่วมกับค่ายตะวันตกเพื่อให้สงครามขุนเขาเหนือขุนเขาจบลงเท่านั้น  แต่ยังกระตือรือร้นโน้มน้าวเทพอุดรจ้าวซีและดึงจ้าวซีเข้าร่วมค่ายตะวันตก

เขาเคยเห็นซวงหานพยายามดึงจ้าวซีเข้าร่วมเป็นพันธมิตร ยากที่จะพูดอะไรออกมาได้  แม้ว่าเขาจะกังวลก็ตาม แต่เหมือนมีเสียงกระซิบในใจ.. เขาพยายามทำให้ซวงหานเป็นเหมือนกระสุนปืนใหญ่หน่วยหน้ากล้าตาย   ซวงหานเสียสละมากในสงครามเทพ แต่พอหลังจากเห็นซาฟงหมากที่เป็นเหมือนกระสุนปืนใหญ่ถูกฆ่าตาย  จะไม่มีความรู้สึกเสียใจสักนิดเชียวหรือ

ขณะนั้นเขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

นี่น่าสงสัยมากเกินไป!

นอกเสียจากว่าเขาเป็นสายลับที่เป็นพันธมิตรกับซื่อเสินที่ลอบเข้าค่ายตะวันตกเพื่อสืบข่าวกรอง

มิฉะนั้น ถ้าซาฟงถูกฆ่าตาย คงจะมีความรู้สึกไม่สบายใจอยู่ในใจเขาเป็นแน่  ขณะเดียวกันเขากลัวว่าจะก้าวรอยตามซาฟง ซวงหานดูเหมือนไม่ต้องกลัวเรื่องนั้นแม้แต่น้อย  เขาเชื่อมั่นตัวเองจริงๆ หรือ?

นอกจากนี้ซื่อเสินคงให้เงื่อนไขที่ดีที่สุดและสัญญากับเขาว่าจะให้บางอย่างในอนาคต

มิฉะนั้นเขายังหยิ่งลำพองได้อย่างไรขณะที่เข้าร่วมกับค่ายตะวันตก

เฮยโจวถลึงตามอง

ซวงหานจ้องมองซื่อเสินและดูเหมือนตกใจ

อย่างไรก็ตามเฮยโจวเห็นว่าซวงหานก็ได้รับสิทธิ์จากชัยชนะดังกล่าว  ก่อนหน้านี้ซวงหานยังใช้คำที่ให้การยกย่องซื่อเสิน  แม้แต่ชื่อของซาฟงก็ยังได้รับการแก้ไขให้ดูมีเกียรติเช่นกัน หากเขาไม่ใช่คนของซื่อเสิน เขาจะแข็งแกร่งมากขนาดนั้นได้อย่างไร?

ที่แขนของซวงหาน ได้รับบาดเจ็บ

แต่บาดแผลไม่หนักหนานัก

คนที่อ่อนแอที่สุดอย่างเขา บาดเจ็บน้อยที่สุด นั่นหมายความว่าอะไร? ในทางกลับกันเทพอุดรจ้าวซีผู้แข็งแกร่งมากกว่า ดูเหมือนจะยิ้มออกได้  แต่มีโลหิตออกที่ปาก

เขาบุกโจมตีซื่อเสินด้วยพลังฝ่ามือที่หนักหน่วงและเป็นผู้กระทบหนักที่สุดจากพลังโจมตีครั้งนี้ แต่ก็ยังทำให้ซื่อเสินรับผลจากพลังสะท้อนกลับได้รับบาดเจ็บไม่เบา

จ้าวซีลงมือโจมตีและได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก เช่นเดียวกับซวงหานที่ทำหน้าหลอกล่อดึงความสนใจน่ะหรือ?

นี่นับว่าน่าสงสัยอย่างยิ่ง!

จากการวิเคราะห์สถานการณ์ในเวลานั้น  ถ้าจ้าวซีเป็นผีตนนั้นแล้วเขาสามารถโจมตีเทียนโฉวได้เต็มที่แทนที่จะกระแทกฝ่ามือใส่ซื่อเสินจนทำให้ซื่อเสินกระอักโลหิตไม่หยุด  จ้าวซีมีโอกาสที่ดีที่สุด เขาไม่ได้เป็นไส้ศึก ดังนั้นไส้ศึกภายในต้องเป็นคนอื่น

เทียนโฉวเองเป็นคนของเขา!

เจ้าโง่ซาฟงไม่อาจเป็นไส้ศึกได้!

ขณะที่จีอู๋ลี่ไม่อาจเป็นไส้ศึกได้

ดังนั้นคนที่น่าสงสัยมีเพียงคนเดียวเท่านั้น

นั่นคือเขา

เทพพายัพซวงหาน

 “เจ้าสงสัยข้าหรือ?”  ซวงหานประหลาดใจในตอนแรก หลังเห็นสีหน้าท่าทางของเฮยโจวเหมือนกับกำลังตรวจสอบ เขาโมโหและตวาดทันที  “เจ้าสงสัยใครก็ได้ทั้งนั้น แต่ไม่ควรสงสัยข้า!  ข้าแทบไม่ได้ขออะไรเลย แทบไม่มีเงื่อนไขอะไรในการช่วยเหลือเจ้า  ข้าจะทำไปเพื่ออะไร?  ข้าไม่เพียงแต่มาเองเท่านั้น  ยังชักชวนจ้าวซีมาด้วย เขารักษาความเป็นกลาง แต่ข้าหวังว่าสงครามเทพจะจบลงได้เร็วขึ้น ข้าถึงได้ชวนเขาให้เข้าร่วมค่ายตะวันตก เจ้าไม่ได้รับผลเสียจากการโน้มน้าวของข้า แต่กลับทำท่าทางอย่างนี้ นี่ล้อเล่นกันหรือเปล่า?”

 “ถ้าเจ้าไม่พูด อย่างนั้นข้าจะเชื่อเจ้ามากขึ้นอีกหนึ่งวินาที”  ดวงตาเหมือนอสรพิษของเฮยโจวมองซวงหาน  “เจ้าฟังสิ เจ้าฟังสิ่งที่เจ้ากำลังพูด!  ซวงหาน เจ้ายอดเยี่ยมนักใช่ไหม?  เจ้าจะยอมตายเพื่อข้าโดยไม่มีเงื่อนไขใช่ไหม?  ความจริงข้าสงสัยเจ้าเป็นเวลานานแล้ว แต่ข้ามองไม่เห็นแผนการซับซ้อนของเจ้าในเวลานั้น จนกระทั่งเจ้าแสดงจุดอ่อนออกมา”

 “ความจริงข้าก็ตาบอด ข้าคิดว่าเจ้าจะเป็นผู้ชนะคนสุดท้ายของสงครามเทพเหมือนกัน”  ซวงหานไม่อาจข่มความโกรธในใจได้อีก “เมื่อไม่นานมานี้ข้าเห็นความอำมหิตของเจ้าปล่อยให้ซาฟงตาย  เจ้าควรจะลงมือป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องน่าเศร้านั่นได้ เฮยโจว เจ้ามันน่าผิดหวังเกินไป!”

 “ข้าผิดหวังเจ้ามากกว่า”  เฮยโจวเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน

 “แครก แครก  แครก!”

จีอู๋ลี่ที่ถอยห่างออกไปหมื่นเมตรปรบมือและหัวเราะ  “ในความเป็นจริงแล้วท่านซวงหานไม่สามารถเข้าค่ายตะวันตกได้ง่ายๆ เลย เขายอมอดสูและเพื่อให้ได้รับความไว้วางใจ เขาจึงได้นำเทพอุดรจ้าวซีที่กำลังลังเลว่าจะเข้าค่ายตะวันตกของเราดีหรือไม่มาด้วย  การวางแผนและกลยุทธ์เช่นนี้ จัดให้เขาอยู่ในอันดับห้าของขุนเขาเหนือขุนเขามันดูด้อยไปหน่อย  ข้าอยากจะบอกว่าท่านซวงหานสามารถจัดอยู่ในสามอันดับแรกได้ แค่เป็นรองท่านซื่อเสินและท่านเฮยโจว

เขากล่าวยั่วยุต่อไป

ไม่ต้องพูดถึงสีหน้าแค้นของเทพทักษิณเทียนโฉวผู้เกลียดซวงหานอยู่แล้ว  แม้แต่เทพอุดรจ้าวซีก็ยังสีหน้าเปลี่ยนไปด้วย

สหายที่ดีที่สุดไม่ควรเอามาจัดอันดับต่อหน้าพวกเขา

นี่คือหลักการพื้นฐานของนักรบทุกคน

เป็นบรรทัดฐานขั้นต่ำ

บรรทัดฐานขั้นต่ำที่ไม่ควรมองผ่าน

 “ซวงหาน!  ข้าปฏิบัติต่อเจ้าเหมือนกับเป็นพี่น้อง กลับกลายเป็นว่าข้ามองเจ้าผิดไปจนกระทั่งวันนี้  เจ้าควรไปเสียก่อน รอให้สงครามเทพเสร็จสิ้นเราค่อยมาเจอกัน ค่อยดื่มค่อยกินสนุกด้วยกันอีกครั้ง” เทพอุดรจ้าวซีสูดหายใจลึก เขาจะไม่ทนต่อ จึงกระตุ้นให้ซวงหานจากไปก่อน

 “เจ้าก็สงสัยข้าด้วยหรือ?”  ซวงหานเหมือนสัตว์ร้ายที่ได้รับบาดเจ็บ  “จ้าวซี เจ้ามีกระจกวิเศษ เจ้ามองไม่เห็นความจริงหรือ?”

 “ความจริงของสงครามเทพนั้นสับสน ข้าไม่สามารถสังเกตดูได้”  จ้าวซีถอนหายใจโบกมือ  “ข้าเชื่อเจ้า  แต่ข้าเชื่อเจ้าคนเดียวมันไม่พอ ซวงหาน ถ้าเจ้าไปจากที่นี่เรายังเป็นสหายกัน และทุกอย่างจะยังเหมือนเดิม หากเจ้ายืนยันที่จะรั้งอยู่  ต่อให้เจ้าไม่ใช่สายลับทุกคนคนจะได้รับผลกระทบเหมือนถูกมัดมือมัดเท้า”

 “ถ้าข้าจากไปตอนนี้  อย่างนั้นข้าจะไม่มีทางกำจัดความคับข้องใจให้ตนเองได้!”  ซวงหานตาแดงราวกับโลหิต

 “ไม่จำเป็นต้องจากไป”

เทพทักษิณเทียนโฉวค่อยๆ ดึงดาบดื่มหิมะออกช้าๆ

พูดช้าๆ เย็นชากับซวงหาน  “ไม่ว่าเจ้าจะเป็นสายลับหรือพันธมิตร ข้าต้องฆ่าเจ้าทิ้งไว้ข้างหลัง ขอบอกความจริงกับเจ้าอย่างชัดเจน ต่อให้ต้องฆ่าคนผิดไปถึงสามพันคน แต่ข้าจะไม่ยอมให้คนผิดรอดแม้แต่คนเดียว เจ้าไม่จำเป็นต้องโกรธหรือเศร้า ในฐานะที่เป็นคนอ่อนแอนี่คือชะตากรรมของเจ้า  นับแต่เจ้าเข้าร่วมค่ายตะวันตกของข้า ข้าไม่เคยคิดให้ดินแดนลับเทพสังหารแก่เจ้า  ความจริงมันโหดร้ายเจ้าไม่สมควรได้รับมันจริงๆ”

ซวงหานโกรธจนตัวสั่น

ไม่มีอะไรจะพูดต่อไป

เขาแค่ระเบิดพลังเทพเต็มที่ตั้งใจต่อสู้เต็มที่เพื่อให้ตนเองรอดตาย

เทพอุดรจ้าวซีได้ยินคำพูดของเขารู้สึกเศร้าเล็กน้อย แต่แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินถอยออกไปเงียบๆ หมื่นเมตร และกันตนเองไว้เหมือนเป็นคนนอก

 “หนอนที่น่าสมเพช เจ้าก็เป็นหนอนที่น่าสมเพชเหมือนกับซาฟง!”  เทพทักษิณเทียนโฉวกรีดนิ้วอย่างสวยงาม และพูดอย่างห้าวหาญ  “ตราบเท่าที่เจ้ารับข้าได้สามดาบ ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า!  แน่นอนว่าเจ้าเตรียมหมดหวังได้เลย เพราะเจ้าจะรับไม่ได้สักดาบ!”

 “....”  ซวงหานรำพึงเบาๆ เขาใช้โซ่น้ำแข็งระดับกึ่งเทพกางล้อมรอบตัวในระยะร้อยเมตร

เทียบกับดาบเทพดื่มหิมะ

โซ่น้ำแข็งเป็นเพียงของวิเศษระดับกึ่งเทพยังมีช่องว่างที่ห่างไกลมากเหมือนกับนักสู้ธรรมดากับนักสู้ปราณก่อกำเนิด

ช่องว่างนี้ยิ่งเพิ่มขึ้นสองเท่าเพราะความห่างชั้นของฝีมือผู้เป็นเจ้าของ

ขณะที่เทียนโฉวใช้พลังเทพของดาบดื่มหิมะกักซวงหานและเล็งที่คอซวงหาน ซื่อเสินมองด้วยสายตาเย็นชา และเขายิ้มเย้ยทันที  “เทพทักษิณเทียนโฉว ไม่ทราบว่าข้าจะรับสามดาบของเจ้าแทนได้ไหม?”

 “ได้แน่นอน  ซวงหานเป็นคนของเจ้าอยู่แล้ว!”  เฮยโจวรู้สึกว่าในที่สุดเขาก็หาหลักฐานสนับสนุนได้

 “หือ..”  ซวงหานไม่ต้องเถียง เขาส่ายหน้าถอนหายใจ

เขาไม่เคยคาดคิดแน่นอน

ในที่สุดเขาก็มาถึงบทสรุป

การจบแบบนี้ยังสู้ซาฟงเจ้าโง่ที่เป็นกระสุนปืนใหญ่ใช้แล้วทิ้งไม่ได้  อย่างน้อยซาฟงยังตายอย่างมีเกียรติห้าวหาญ.. .. แต่เขากลับถูกพันธมิตรตราหน้าว่าทรยศ เป็นเรื่องที่พูดไม่ออกจริงๆ

ถ้ารู้อย่างนี้มาก่อน เขาร่วมกับเจ้าโง่ซาฟงสู้ด้วยกันยังจะดีกว่า

อย่างน้อยก็ได้ตายในเงื้อมมือซื่อเสิน

ยังดูมีค่าขึ้นมาบ้าง

 “ซวงหานไม่เคยเป็นคนของข้า  ข้าพูดแบบนี้เพราะข้าไม่ต้องการทำผิดต่อพี่น้องข้า พี่น้องที่แท้จริงของข้าซื่อเสินก็คือชี่เฉียวที่ไม่เคยทรยศหักหลัง!  และข้าไว้วางใจเขา!  ไม่ใช่พวกเจ้าที่เสแสร้งจอมปลอมทำเป็นผู้มีเมตตาคุณธรรม อันที่จริงข้าไม่จำเป็นต้องพูดเลย ข้ารู้แล้วว่าเทพทักษิณเทียนโฉวเป็นคนของเจ้าเฮยโจว  เจ้าคิดว่าสามารถซ่อนความจริงจากดวงตาข้าได้หรือ?  เป็นเวลาหลายพันปีที่เจ้าอยู่ฝ่ายเดียวกับข้า เฮยโจวเจ้าคงคิดว่าสัญญาณคงที่แล้วแต่ข้าก็รับรู้ได้ทุกวัน  ซวงหาน! แม้ว่าข้าจะชื่นชมเจ้ามาก แต่เจ้าไม่ใช่คนของข้า ข้าไม่ได้คิดจะทำเพื่อเจ้า.. ไปเถอะ ข้าคิดว่านิสัยของเจ้าไม่ใช่คนเลว ข้าปล่อยเจ้าครั้งนี้ ต่อไปอย่าได้เจอข้าอีก!  สุดท้ายที่ข้าอยากจะบอกก็คือ ในฐานะที่เขาเป็นพี่น้องข้าซื่อเสิน ข้าจะไม่ยอมทนต่อการดูถูกทำร้ายเขาเด็ดขาด ใครก็ตามที่กล้าดูถูกดูแคลนน้องของข้า มันผู้นั้นจะต้องพบกับกระบี่วิถีกำศรวลของข้า!  เฮยโจว เจ้าบังอาจฆ่าชี่เฉียว ข้าซื่อเสินจะกำจัดพวกเจ้าทุกคน ต่อให้เจ้ามาจากตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์  เจ้าต้องตาย!”

ซื่อเสินพูดประโยคสุดท้ายทั้งความโกรธทั้งพลังกระบี่พุ่งขึ้นไปบนฟ้า

รุนแรงราวกับฟ้าคำราม

เสียงระเบิดทำให้ทุกคนหน้าเปลี่ยนสี

ทันใดนั้นซื่อเสินดูเหมือนจะมีขนาดสูงใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ให้ความรู้สึกเหมือนกับยักษ์ ถ้าเพียงแต่ยื่นมือออกมาสามารถบดขยี้เฮยโจวและเทียนโฉวได้ทันทีไม่ต่างอะไรกับมดแมลง

เมื่อซื่อเสินถือกระบี่วิถีกำศรวล เฮยโจวและเทียนโฉวหวาดหวั่นพรั่นพรึงต่อพลังกระบี่สังหารทันที

เย่ว์หยางซ่อนตัวอยู่ในเขาหินแล้วทำเป็นนอนตายอย่างสงบแสดงบทบาทตัวประกอบได้สมบทบาท ไม่ทำตัวเหมือนผู้กำกับหนังโจวชิงสือที่ต้องทำตายให้ตายอย่างตลก เย่ว์หยางกำลังคิดเขาจะได้รางวัลตัวประกอบยอดเยี่ยมในอนาคตหรือไม่

เขารู้ว่าซื่อเสินต้องระเบิดพลังออกมาแน่

แต่เขามีลางสังหรณ์ว่าหลายๆ อย่างคงจะไม่ง่าย

ด้วยแกนนำสามคนอย่างเฮยโจว เทียนโฉวและจีอู๋ลี่เป็นไปไม่ได้ที่วางแผนฆ่าซื่อเสินได้.. ต้องมีรายละเอียดมากและแผนตามหลังที่สมบูรณ์แบบมากกว่านั้น  หรือพูดอย่างอย่างหนึ่ง ตอนนี้ซื่อเสินเริ่มตกลงไปในกับดัก

การฆ่าชี่เฉียวก่อนไม่ได้ทำให้พลังของซื่อเสินอ่อนลง มีแต่จะยั่วให้ซื่อเสินโกรธ

เพื่อลอบโจมตี

ความสำเร็จไม่สำคัญ

ซื่อเสินไม่ใช่คนที่ล้มลงหรือลอบโจมตีได้ง่ายๆ  เขาเป็นมือกระบี่เทพผู้บ้าคลั่งยอมหักไม่ยอมงอ  วิธีเดียวที่จะฆ่าซื่อเสินได้คือทำให้เขาโกรธและกำจัดเขาให้สิ้นซากในการต่อสู้ไม่มีที่สิ้นสุด  ถ้าซื่อเสินต้องจากไป จะไม่มีใครในขุนเขาเหนือขุนเขาปล่อยเขาให้จากไปได้

จีอู๋ลี่วางแผนฆ่าชี่เฉียว และซื่อเสินย่อมต้องทุ่มเทกำลังแก้แค้นให้ชี่เฉียวแน่นอน

ต่อไปก็ถึงบทที่จีอู๋ลี่จะต้องแสดงต่อไป

เฮยโจวอย่างมากก็เป็นผู้สนับสนุนให้เขา

ไม่ใช่ตัวเอกหรือผู้นำแน่นอน!