ตอนที่ 1235 จุดอ่อนของเจ้าอ้วนไห่?
อำนาจที่ทรงพลัง เกิดมาจากเวทีทอง
นี่คือพลังที่ใกล้เคียงกับกฎสวรรค์
เย่คงขมวดคิ้ว และกระโดดออกมาจากเวทีทอง แต่เขาต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าขอบเวทีทองชั้นแรกมีม่านพลังใสปรากฏเป็นรูปโค้งครึ่งวงกลมคลุมไปทั่วเวทีทอง เย่คงเกร็งพลังวัชระขนาดใหญ่กระแทกใส่ม่านพลังใส พลังของเขาทำให้เวทีทองทั้งหมดสั่นสะเทือน แต่น่าเสียดายที่ม่านพลังใสไม่ได้รับความเสียหาย
“ไม่มีใครออกไปจากเวทีทองได้จนกว่าจะเอาชนะฝ่ายตรงข้ามได้” คุณชายหลี่หมิงอธิบายกฎที่นี่
“อย่างนั้นก็สู้กัน!” พี่น้องตระกูลหลี่อัญเชิญกริฟฟินปราณฟ้าระดับเงินที่เพิ่งได้รับมาใหม่ และเตรียมใช้งานอสูรวิญญาณราชสีห์เพื่อใช้ในการเสริมพลัง
ทันทีที่อัญเชิญอสูรศึกระดับเงินกลับไม่มีปฏิกิริยาสนองตอบ
เวทีทองมีระลอกคลื่นพลังพิเศษ
และขับไล่กริฟฟินทั้งคู่ออกไปจากเวที
กริฟฟินสองตัวไม่สามารถแม้แต่จะกลับเข้าไปในคัมภีร์อัญเชิญได้ พวกมันถูกโยนออกมานอกม่านพลังเวทีทอง
“ก็อย่างที่ข้าได้พูดบอกไปแล้วก่อนนี้ เวทีทองนี้จำกัดอสูรศึกที่อยู่เหนือกว่าระดับทอง อสูรศึกใดก็ตามที่มีระดับต่ำกว่าชั้นทอง ไม่ว่าจะทรงพลังหรือพิเศษขนาดไหนก็ตาม ก็ไม่สามารถยืนหยัดอยู่ในเวทีทองได้ ยิ่งไปกว่านั้นในเวทีทองนี้ นักสู้ไม่สามารถใช้กำลังตนเองสู้ได้ ได้แต่อาศัยอสูรเพื่อต่อสู้” คุณชายหลี่หมิงยิ้มอย่างสุภาพ เขาแสดงท่าทางสง่างามกับเจ้าอ้วนไห่และเย่คง “ถ้าเจ้าไม่มีอสูรศึกเหนือระดับทองขึ้นไป ข้าก็คงต้องขออภัย!”
“พวกบ้านนอกจะมีอสูรศึกเหนือระดับทองได้ยังไง ข้าไม่เคยคาดหวังว่าพวกเขาจะมีอะไรให้ประหลาดใจได้” บัณฑิตวัยกลางคนตอนนี้หยิ่งยโสได้ และเขาโบกมือเหมือนทำการตรวจสอบ
ยิ่งเขาโบกมือก็ยิ่งมีอสูรศึกระดับทองปรากฏออกมา พวกมันส่งเสียงร้องกึกก้อง
และกำลังได้โอกาสที่ดี
ชายชราชุดคลุมดำก็ทำอย่างเดียวกัน
มีแต่อสูรศึกระดับทองที่ถูกบุรุษชราชุดยาวดำเรียกออกมาและมีแนวโน้มว่าล้วนเป็นสัตว์ประหลาดและอมนุษย์ มีอสูรศึกน้อยมากที่มีเลือดเนื้อและมีชีวิต ตัวอย่างเช่นมังกรไฟกระดูกปีศาจที่ทำจากโครงกระดูกมังกรและวิญญาณชั่วร้ายที่ได้รับการสาปแช่งและตะเกียกตะกายออกมาจากความอย่างเย็นชา และอสูรปราณฟ้าประมาณสามสิบประเภทที่แตกต่างกัน และมีคุณลักษณะที่แตกต่างกัน ยืนอยู่อย่างมั่นคงด้านหลังบัณฑิตวัยกลางคนและชายชราชุดดำ
แต่ละตัวมีพลังปราณฟ้าระดับห้า
มีอสูรน้อยตัวมากที่ถึงปราณฟ้าระดับหก
หากเปรียบเทียบระดับความแข็งแกร่งของหัวหน้าผู้นำระดับปราณฟ้าอย่างเช่นนักสู้หัวสิงห์ อสูรระดับทองตัวใดตัวหนึ่งก็สามารถฆ่าหัวหน้านักสู้ปราณฟ้าพวกนี้ได้อย่างง่ายดาย
อสูรศึกปราณฟ้าระดับที่สติปัญญาต่ำแต่มีพลังถึงปราณฟ้าระดับหกหมายความว่าอย่างไร? เย่คงและเจ้าอ้วนไห่ไม่เข้าใจ! อย่างไรก็ตามพวกเขาเคยได้ยินข่าวลือดังกล่าวจากในตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ว่ามีวิธีการลับพิเศษบางอย่างที่สามารถเลื่อนระดับพลังอสูรศึกที่ทรงพลังทั้งที่มีสติปัญญาต่ำหรือไม่มีสติปัญญาได้จนถึงปราณฟ้าระดับหก หรือสูงกว่านั้น ซึ่งปกติอสูรเหล่านั้นจะมีพลังไม่สูงไปกว่าปราณฟ้าระดับห้า แม้ว่าการเลื่อนระดับอย่างบ้าคลั่งนี้จะต้องจ่ายด้วยราคาโหดร้ายที่สุด แต่เพราะตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์มีอสูรศึกจำนวนมาก ยิ่งไปกว่านั้นไม่ทราบบุคลากรในตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ต้องบาดเจ็บล้มตายไปมากมายเท่าใด
ข้อดีนี้ ในปัจจุบันชัดเจนมาก
บัณฑิตวัยกลางคนและชายชราชุดยาวดำมีอสูรศึกชั้นทองเกินพลังปกติของพวกมันเองและยังมีอสูรศึกเป้าหมายสุดยอดที่มีระดับพลังเติบโตเหนือกว่าอสูรศึกปกติมากมาย
แม้ว่าจะมีช่องว่างห่างกันระหว่างปราณฟ้าระดับห้าและระดับหกทั้งสองนี้ แต่ก็ทำให้บัณฑิตวัยกลางคนและชายชราชุดยาวดำกุมความได้เปรียบอย่างท่วมท้น
เจ้าอ้วนไห่มองดูมังกรไฟกระดูกปีศาจที่ยืนอยู่ด้านหลังชายชราชุดดำซึ่งมีพลังปราณฟ้าระดับหก จากนั้นมองดูวานรศิลายักษ์ปราณฟ้าระดับหกด้านหลังบัณฑิตวัยกลางคน เขาส่ายหัวช้าๆ และถอนหายใจยาว
ดูเหมือนว่าอสูรศึกเหล่านี้ใช้ทางลัดเลื่อนระดับจนเป็นอสูรชั้นทอง พลังปราณฟ้าระดับหก สำหรับหอทงเทียน
ไม่มีจริงๆ!
ถ้าเย่ว์หยางตั้งใจแน่วแน่ที่จะทำ คาดว่าไม่ใช่เรื่องยาก แต่ปัญหาคือว่าไม่เคยมีนักรบหอทงเทียนคิดจะใช้วิธีนี้เพื่อยกระดับความแข็งแกร่งของอสูรศึก ไม่กล้าพูดตัดสินให้ชัดเจน แต่ที่แน่นอนก็คือนักรบหอทงเทียนส่วนใหญ่ อสูรศึกเป็นอสูรคู่หูที่ร่วมต่อสู้กับพวกเขา สถานะของอสูรศึกบางทีอาจเป็นเหมือนสหายและคนในครอบครัว มีเพียงไม่กี่คนที่ใช้อสูรศึกในฐานะเครื่องมือต่อสู้ที่สามารถเปลี่ยนมือได้ตลอดเวลา
นักรบหอทงเทียนให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อความภักดีและการร่วมประสานของอสูรศึก แม้แต่เด็กหนุ่มจากโลกอื่นอย่างเย่ว์หยาง ก็ไม่เคยมองอสูรศึกว่าเป็นเหมือนทาส
เจ้าอ้วนไห่ผู้ถือครองคัมภีร์อัญเชิญพบว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้เหมือนกับบัณฑิตวัยกลางคนหรือชายชราชุดยาวดำ
ไม่มีทางเปลี่ยนอสูรเหล่านี้มาเป็นเครื่องมือต่อสู้
อสูรของเขาไม่มีเจตจำนงเสรี
กล่าวคือไม่มีเจตจำนงเป็นของตนเอง
เพราะพวกมันตายได้ไม่นาน พลังความแข็งแกร่ง ความตั้งใจทำลายล้างที่เหลือค้างอยู่ในร่างกายมีกำลังมหาศาลเพื่อให้เจ้านายได้ใช้เข้าต่อสู้... เนื่องจากเป็นศพที่เดินได้หรือวิญญาณของคนตาย เป็นไปไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องความภักดี เชื่อได้ว่าคงไม่ทำให้รู้สึกดีแน่นอน
สิ่งเดียวที่มีก็คือระดับพลังของพวกมัน และพลังที่ถูกบังคับให้ใช้ก็ไม่ใช่พลังของตนเอง!
“นี่คือผลของการไล่ล่าไขว่คว้าพลังมากเกินไปหรือเปล่า? โชคดีที่เราไม่ได้หลงทางทำอย่างเดียวกัน!” สีหน้าท่าทางของเสวี่ยทันหลางแสดงออกถึงความรังเกียจ
“ข้าไม่เคยต้องการชีวิตของผู้อื่น แต่สถานการณ์นี้ทำให้ข้าต้องระเบิดความโกรธในหัวใจของข้าออกมาจริงๆ มันน่ารังเกียจที่จะต้องทำเช่นนั้นจริง เพื่อให้ได้พลัง เจ้ายอมทอดทิ้งบรรทัดฐานสุดท้ายของชีวิตเสียได้!” เมื่อเทียบกับเสวี่ยทันหลาง องค์ชายเทียนหลัวทนต่อการดูแคลนชีวิตอย่างนี้มากกว่า ถ้าคนเหล่านี้ฆ่าอสูรศึกเขาอาจไม่โกรธมากเกินไป แต่คนที่อยู่ต่อหน้าเหล่านี้เพื่อไขว่คว้าพลังระดับสูงมากเกินไป กลับทำให้อสูรศึกกลายสภาพเป็นอย่างนี้ กลับทำให้เขาโกรธได้ทั้งที่เขาเป็นคนมีการศึกษาและอารมณ์ดี
“น่าขัน ไม่ใช่แค่ความแข็งแกร่งเท่านั้นที่เจ้าแสวงหาหรือ? ทำไมพวกเจ้าจึงต้องดิ้นรน? มิใช่เพื่อให้ได้พลังที่แข็งแกร่งขึ้นไปใช่หรือไม่? ทำไมเจ้าต้องให้อสูรศึกเสียเลือดเนื้อ และชีวิตเพื่อพวกเจ้าด้วย? เพื่อชัยชนะไม่ใช่หรือ? เราก็เพียงแต่ใช้วิธีการแบบเดียวกัน เพียงแต่ฉลาดกว่าเดิม ก่อนอื่นเพื่อพัฒนาความแข็งแกร่งของอสูรศึกให้ได้ก่อน และจากนั้นก็ให้พวกมันสู้เพื่อให้ได้ชัยชนะ นี่มันผิดกันตรงไหน? ในทางตรงกันข้าม ถ้าพวกเจ้าผู้มีความหน้าซื่อใจคดทำผิดพลาด อสูรศึกตายในสนามรบได้ แต่จากนั้นพวกมันก็อาจกลายเป็นอสูรศึกที่ยอดเยี่ยมในมือของพวกเรา เพราะอย่างน้อยพวกมันก็มีการป้องกันตัวที่แข็งแกร่งและร่างกายเป็นอมตะ!” บัณฑิตวัยกลางคนเผชิญหน้ากับความโกรธขององค์ชายเทียนหลัวอย่างสงบ ราวกับว่าเขาคุ้นเคยกับความโกรธแช่นนี้มานานแล้ว และไม่รู้สึกประหลาดใจ
“อสูรศึกของเราก็คือสหายของเรา แม้แต่อาจจะเป็นสหายรักด้วยซ้ำ!” องค์ชายเทียนหลัวโกรธ ไม่ได้ตั้งใจจะปฏิเสธคัดค้านหัวชนฝามากเกินไป แต่เรียกคัมภีร์อัญเชิญชั้นแพลตตินัมและอัญเชิญปีศาจเพลิงสวรรค์อสูรศึกของเขาออกมา”
ปีศาจเพลิงสวรรค์ประกอบไปด้วยปีศาจศิลาและอัปสรบินรวมตัวกันเป็นดาวตกสวรรค์
ศักยภาพดั้งเดิมนั้นยอดเยี่ยม
ต่อมาหลังจากเย่ว์หยางได้ให้พลังงานจากบ่อโลหิตชี่เทียนเหอเพื่อเปลี่ยนเส้นเอ็นผลัดกระดูก มีการชำระร่างอยู่หลายเดือนทำให้ศักยภาพขององค์ชายเทียนหลัวเพิ่มขึ้นไม่มีขีดจำกัด ปัจจุบันภูมิปัญญาของอสูรพิทักษ์ของเขามีระดับปานกลาง ด้วยความช่วยเหลือรู้แจ้งของเจ้านายและการฝึกฝนอย่างหนักในบ่อโลหิตของชี่เทียนเหอ และเย่ว์หยางมอบเพลิงแดงสวรรค์ให้เขา
อาจกล่าวได้ว่าแม้จะมีพลังเพียงปราณฟ้าระดับสี่ แต่พลังที่แท้จริงไม่เหมือนกับช่วงเวลานั้นอีกต่อไป
องค์ชายเทียนหลัวตั้งใจพัฒนามันให้เป็นจ้าวปีศาจ
เพียงแต่ช่วงเวลายังไม่เพียงพอ
ก่อนที่เขาจะทันได้พัฒนาก้าวหน้า เขาต้องกลับมายังหอทงเทียนเพื่อเข้าร่วมสงครามต่อต้านในครั้งนี้.. ปีศาจเพลิงสวรรค์และยักษ์พายุอสูรศึกของเสวี่ยทันหลาง หนึ่งซ้ายหนึ่งขวาร่วมต้านแรงกดดันจากพลังโจมตีของฝ่ายตรงข้าม
“ดีมาก ข้าชอบคนหนุ่มแน่นอย่างนี้!” ชายชราชุดคลุมดำมองดูยักษ์พายุและปีศาจเพลิงสวรรค์ เขาพยักหน้าพร้อมกับกล่าว “ยิ่งเป็นคนหนุ่มที่มีศักยภาพมาก ก็เป็นหุ่นศพนักรบที่มีความแข็งแกร่งแน่นอน เพราะวิญญาณนักสู้ของคนหนุ่มอย่างนี้มีพลังใจกล้าแข็งเพียงพอ ถ้าตายด้วยความคับแค้นใจ ศพก็จะมีสัญชาตญาณ ถ้าเจ้าสาปแช่งความตายนั่นจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ข้าชอบคนหนุ่มที่ต่อต้านโกรธข้าและอสูรศึกของพวกเขาด้วย ก็อย่างที่เจ้าเห็นอยู่ข้างหลังข้า ทุกอย่างคือสินสงครามของข้า! ในอดีตพวกเขาก็เหมือนเจ้าสู้ตอบโต้ข้าอย่างกล้าหาญ แต่น่าเสียดายที่ผลออกมาเหมือนกัน พวกเจ้าก็ไม่ยกเว้น!”
“เราจะไม่ล้มเหลว” เย่คงตอบอย่างเด็ดเดี่ยวทันที
“ทำไมเจ้าพูดแบบนี้?” บัณฑิตวัยกลางคนสับสนเล็กน้อย ไม่ว่ามองดูจากมุมมองใด ฝ่ายของเขาชนะอย่างมิต้องสงสัย ทำไมเด็กคนนี้ถึงมีความมั่นใจ?
“เพราะเราคือเพื่อนร่วมทีมเย่ว์หยางและเป็นพี่น้องของเขา! ภายใต้การนำของเขา เราจะไม่มีวันล้มเหลวไม่ว่าจะเป็นอดีต ปัจจุบันหรือในอนาคต!” ใบหน้าของเย่คงแสดงความมั่นใจไม่มีใครทำให้คลอนแคลนได้ เมื่อเห็นสีหน้าแสดงออกเช่นนี้บัณฑิตวัยกลางคนและชายชราชุดดำตกตะลึง แต่คุณชายที่วางมาดเหมือนเทพเจ้าคุณชายหลี่หมิงยังคงยิ้มได้ “ข้าเข้าใจความมั่นใจของเจ้า แต่ให้ข้าแก้ไขความเข้าใจผิดของเจ้าตรงจุดนี้ คือเย่ว์ไตตันไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาไม่ได้อยู่ข้างๆ พวกเจ้า พวกเจ้าสู้ตามลำพัง!”
“เขาไม่ได้อยู่กับเรา แต่ไม่มีอะไรต่างจากอยู่กับเรา เรายังคงไม่พ่ายแพ้!” พี่น้องตระกูลหลี่ยืนหยัดข้างเย่คง “นี่คือความตั้งใจที่เขานำเรามา ไม่หวั่นไหวในการต่อสู้ ภายใต้การต่อสู้ด้วยเจตจำนงราชันย์ ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร ในที่สุด จะต้องพบกับความพ่ายแพ้!”
“เจตจำนงสู้ไม่ยอมแพ้หรือ?” สีหน้าของคุณชายหลี่หมิงจริงจังอีกครั้ง
“นักรบหอทงเทียนทุกคนผู้มีคุณสมบัติต่อต้านแดนสวรรค์ จะต้องมีเจตจำนงนักสู้เช่นนี้ นี่ทำให้เราแตกต่างจากพวกเจ้า” องค์ชายเทียนหลัวยืนขึ้นเผชิญหน้ากับศัตรูร่วมกับเย่คงและพี่น้องตระกูลหลี่
“......” เสวี่ยทันหลายยังคงเงียบ
เขาไม่ได้ไล่ตามเจตจำนงราชันย์จากประตูเป็นตายต่อไป แต่เป็นพลังกฎสวรรค์ที่แผ่ออกมาจากเจตจำนงราชันย์
ตอนนี้มีเพียงคนเดียวที่ยืนอยู่ด้านหลัง
นั่นคือเจ้าอ้วนไห่
สีหน้าที่จริงจังของคุณชายหลี่หมิงตอนนี้จ้องมองดูเจ้าอ้วนไห่เหมือนกับมองดูสหายเก่าที่ไม่ได้พบเจอมาเป็นเวลานาน เขายิ้มกล่าว “ข้าคิดว่าพี่ไห่ต้าฟู่คงไม่มีความรู้เข้าใจเจตจำนงราชันย์ใช่ไหม?” เขารู้เรื่องการทดสอบประตูเป็นตายของหอทงเทียน แม้ว่าจะไม่ได้ทดสอบ แต่ก็รู้ว่าผิดปกติเพียงไหน และยากเย็นเพียงไหน
เจ้าอ้วนไห่ก็เหมือนคนอ้วน เหมือนจ้าวปีศาจอ้วน คุณชายหลี่หมิงไม่เชื่อว่าคนที่โลภอยากได้ทรัพย์สมบัติอย่างนี้จะผ่านประตูเป็นตายได้ เขาไม่อาจรู้แจ้งผ่านด่านประตูเป็นตาย และได้พลังเจตจำนงราชันย์
ดังนั้นเขารู้สึกว่าในที่สุดเขาก็พบความแตกแยกในกลุ่มของเย่ว์ไตตันแล้ว
ในกลุ่มนักสู้ชุดนี้ผู้ที่อ่อนแอที่สุดไม่ใช่เย่คงซึ่งเป็นที่รู้กันดีว่ามีอสูรวานรระดับเพชร องค์ชายเทียนหลัวเป็นผู้มีความรู้มากในกลุ่ม เสวี่ยทันหลางแข็งแกร่งที่สุด สองแฝดพี่น้องตระกูลหลี่เงียบที่สุด... แต่กลับเป็นเจ้าอ้วนไห่ ไห่ต้าฟู่ผู้มีความโลภที่สุด!
เจ้าอ้วนไห่คือจุดอ่อนของกลุ่ม แล้วเจ้าอ้วนไห่มีจุดอ่อนอะไรกันแน่?
8 ความคิดเห็น:
เดาผิด..ชีวิตเปลี่ยน เจ้าอ้วนไห่ตายยากที่สุด!!!!
เจ้าอ้วนไห่จะเป็นโจ๊กเกอร์เร๊อะ
ขอบคุณมาก
เดาผิดแล้วล่ะ
เจ้าอ้วนนี้มันไม่มีวันตายทนไม้ทนมึอทนตีน
เดาผิดนะ เจ้าอ้วนนี่อึดและตายยากสุดในกลุ่มเลยนะ
เดาไปเถอะ เผลอ ๆ เจ้าอ้วนเก่งสุดในกลุ่มนี้ด้วยซ้ำ
อย่าดูถูกอ้วนนะ ตายได้นะ
อ้วนมีนกเทพอยู่ตัวหนึ่งนะ
แสดงความคิดเห็น