เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1266 ทักษะแฝงเร้นโชคดีของเป่าเอ๋อ

 

ตอนที่  1266  ทักษะแฝงเร้นโชคดีของเป่าเอ๋อ

ชั้นที่สี่หอทงเทียน

 

ที่นี่คือทางเข้าด้านนอกเกาะลอยฟ้าลับ ซึ่งเป็นที่เก็บคัมภีร์เทพและมีประตูเทเลพอร์ตลับสำหรับผ่านเข้าออก  เดิมทีแม้แต่ราชาเฮยอวี้ก็ไม่รู้ว่ามีทางเข้าลับ เขามักคิดว่าเขารู้ความลับที่อยู่ลับของคัมภีร์เทพ  ใครจะรู้ยังมีม่านพลังทองคอยปกป้องคัมภีร์เทพ และเย่ว์หยางกับสาวๆ ได้ขนสมบัติวิเศษออกมาใช้บ้างแล้ว

หลังจากราชาเฮยอวี้ตาย ความลับมิติลับของคัมภีร์เทพก็อยู่แต่ในมือของเย่ว์หยางเพียงคนเดียว

มีไม่กี่คนที่รู้เรื่อง

เพราะประตูเทเลพอร์ตของหอทงเทียนชั้นที่สามพังเสียหายไม่สามารถใช้ได้  เหลือแต่ประตูเทเลพอร์ตลับที่เย่ว์หยางทำลายไว้  ดังนั้นทางเข้าลับด้านชั้นสี่นี้เป็นเพียงทางเดียวที่เข้าสู่มิติโลกที่ใช้เก็บคัมภีร์อัญเชิญระดับเทพ

ขณะนั้นหลิวเย่และเย่ว์หวี่สองคน

ยืนอยู่ที่ทางเข้าประตูนี้

งานของพวกนางทั้งสองคือเตรียมพบญาติมิตรคนเป็นที่รักและสหายกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ ที่ต้องลี้ภัยเข้าไปในมิติที่เก็บคัมภีร์เทพเพื่อหนีสงคราม ตัวอย่างเช่นนักเรียนระดับหัวกะทิของสถานบันฉางชุนเฉิง, ฉางจิง หรือคนชราหรือลูกหลานของตระกูลใหญ่ทั้งสี่นำโดยตระกูลเย่ว์และราชวงศ์ต้าเซี่ย  ขณะเดียวกันยังมีพวกเอลฟ์ทองที่มีนิสัยรักสงบไม่ใช่เอลฟ์นักรบ บริวารผู้ติดตามเย่ว์หยางที่ป้อมสายฟ้าเป็นต้น  ในการบุกโจมตีหอทงเทียนสร้างความหายนะจากพวกแดนสวรรค์เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าไม่มีการสูญเสีย

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่อาจนิ่งเฉยได้ ผู้เยาว์รุ่นหลังจะต้องรักษาไว้เป็นเมล็ดพันธุ์ที่จะขยายต่อไปในภายภาคหน้า

ในเผ่าพันธุ์นั้นคนแก่ สตรีไม่สามารถสู้เผชิญหน้ากับพวกแดนสวรรค์ได้

มีแต่จะตายในที่สุด

การต่อสู้ของนักรบ ไม่ควรจะให้พวกเขาเกี่ยวข้อง

ตอนนี้เย่ว์หยางเผชิญหน้ากับศัตรูใหญ่ ไม่สามารถแยกร่างได้ เขาไม่มีเวลาให้ความสนใจเรื่องต่างๆ เหล่านี้

โชคดีที่เสวี่ยอู๋เสียและองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนเริ่มมีความคิดขอรับผิดชอบเรื่องนี้  ที่สำคัญเขายังเป็นผู้ปกป้องหอทงเทียนมือใหม่  ถ้าเผ่าพันธุ์ทั้งหมดที่ร่วมศึกถึงกาลอวสาน ก็จะไม่มีอะไรเหลืออยู่  ดังนั้นต่อให้ได้ชัยชนะแต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างบ้านเมืองจากซากปรักหักพัง

ต้องมีบางคนเข้ามาดูแลทุกอย่าง

เป็นไปไม่ได้ที่จะดึงเผ่าพันธุ์ทั้งหมดของหอทงเทียนมาหลบภัยสงครามในพื้นที่เก็บคัมภีร์เทพได้  แต่พวกเย่ว์หวี่จำเป็นต้องนำญาติพี่น้องที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับเย่ว์หยางมาลี้ภัยที่นี่  เฉพาะทุกคนที่ตกเป็นเป้าหมายการจัดการโจมตีของเจ้าตำหนักใหญ่ตงฟาง

เจ้าตำหนักใหญ่ตงฟางจะไม่เข้าไปยุ่งกับเผ่าพันธุ์อื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับเย่ว์หยาง

แม้ว่าในที่สุดแล้วเขาต้องการทำลายหอทงเทียน

ที่สำคัญที่สุด

เขาดำเนินการเปิดแผลของเย่ว์หยางด้วยการทำร้ายญาติและสหายก่อนจะเอาชนะเย่ว์หยาง  เพราะเย่ว์หยางไม่มีเวลาว่างจะไปดำเนินการขนย้ายสิ่งมีชีวิตในหอทงเทียน

“ช้าเหลือเกิน ทำไมกลุ่มคนที่เกี่ยวข้องจึงมาไม่ถึง”  หลิวเย่กระวนกระวายและคนที่รับผิดชอบถูกส่งออกไป แต่ไม่ว่าจะเป็นเว่ยหลายที่ส่งไปป้อมสายฟ้า อาหงไปที่ป่าหยกฟ้าเขียว โล่วฮัวไปที่เกาะลอยฟ้าก็ยังไม่ส่งข่าวดีกลับมา อย่าว่าแต่ไห่หลาน ลี่เยี่ยนที่เกาะอัคคี และพวกเจ้าอ้วนไห่ที่ถูกส่งไปเผ่าซัคคิวบัส

“ไม่ต้องกังวล  ทุกคนจะไม่เป็นอะไร มีตั่วตั่วและเจี้ยงอิง พวกนางจะดูแลความปลอดภัยของทุกคนให้รอดพ้นจากภัยพิบัติได้”  เย่ว์หวี่เองก็กังวล แต่นางไม่กล้าแสดงออก

ยิ่งอยู่ในหัวเลี้ยวหัวต่อ นางยิ่งสงบมากยิ่งขึ้น

นางคือพี่สาวของเขา

แน่นอนว่านางไม่ควรปัญหาในเวลาใดๆ และไม่ควรสร้างปัญหาให้เขา ในทางตรงกันข้าม นางต้องการเป็นพี่สาวตัวอย่าง และให้ความช่วยเหลือที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแก่เขา

มีจุดดำเล็กๆ บินอยู่ในขอบฟ้าไกล เย่ว์หวี่และหลิวเย่กังวลห่วงว่าเป็นศัตรูหรือไม่ เป็นคนของตงฟางค้นพบที่ซ่อนลับเจอหรือไม่?  เย่ว์หวี่และหลิวเย่เข้าสู่สถานะพร้อมสู้ในเวลาเดียวกัน  แต่หลังจากนั้นพวกนางไวต่อกระแสจิตมากและพบทันทีว่าผู้ที่พุ่งเข้ามาหาด้วยความเร็วสูงไม่ใช่ศัตรู  แต่เป็นสหายของพวกนางเอง  เซี่ยอี!

“การต่อสู้ที่ป้อมสายฟ้าจบลงแล้ว เว่ยหลายเอาชนะศัตรูได้อย่างสบาย  นางไปสนับสนุนองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน  ข้าใช้คัมภีร์อัญเชิญพาบริวารจากป้อมสายฟ้ามาด้วย ทุกคนปลอดภัยดี มีจำนวนน้อยที่ได้รับบาดเจ็บ... ลุงจี๋ฟง และพวกมนุษย์มัจฉาไม่ต้องการมาด้วย พวกเขาต้องการต่อต้านการรุกรานพร้อมกับแม่ทัพใหญ่..”

เซี่ยอีหอบหายใจเล็กน้อย

ด้วยระดับพลังในปัจจุบันนางไม่ควรรู้สึกเหนื่อยเมื่อนางเหาะอยู่ที่ชั้นสี่

อย่างไรก็ตามสงครามที่ดุเดือดและสถานการณ์ที่น่ากลัวทำให้สาวน้อยเลือดเผ่ามนุษย์มังกรแดนสวรรค์แทบจะไม่ได้พักอ้าปากหอบหายใจ

ก่อนหน้านี้

ยังมีเย่ว์หยางอยู่ด้วย

แม้ว่านางจะเข้าสู่สงคราม นางก็ไม่ได้รู้สึกมีภาระที่หนักใจ นางแค่สู้ตามภารกิจที่ได้รับเป็นขั้นตอนเท่านั้น  ตอนนี้เล่า?  เย่ว์หยางไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ไม่ได้มีหลักสนับสนุนชีวิตนางอีกต่อไป และสถานการณ์แบบนี้ไม่เคยปรากฏมาก่อน นางต้องยืนหยัดต่อสู้อย่างหนักรับแรงกดดันที่มากขึ้น  โชคดีที่มีเสวี่ยอู๋เสียและองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนซึ่งเป็นคนที่รับแรงกดดันมากที่สุด นางยังดีกว่าไม่เช่นนั้นนางจะต้องแบกรับความรับผิดชอบไว้บนไหล่ที่บอบบางของนาง นางต้องรับมือกับสถานการณ์ในตอนนี้

“เซี่ยอี!  เจ้าทำได้ดีมาก เอาเถอะเจ้าพาทุกคนไปพักผ่อนก่อน อย่าลืมให้กำลังใจทุกคน  เราอยู่กันที่นั่น เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีศัตรูคนใดสามารถหลุดเข้าไปข้างในและคุกคามความปลอดภัยของทุกคนได้ ขอให้เจ้ามั่นใจได้ เรายังปลอดภัยเป็นอย่างดี เข้าไปข้างใน เราจะปลอดภัยยิ่งขึ้น!”  เย่ว์หวี่กอดสาวน้อยประมุขเผ่ามนุษย์มังกรแดนสวรรค์พูดปลอบโยนด้วยเสียงที่อ่อนโยนที่สุด เสียงปลอบโยนของนางบรรเทาความตึงเครียดและความกลัวในใจของเซี่ยอี  แม้ว่านางจะไม่สบายใจนัก แต่นางไม่ต้องการให้เซี่ยอีและหลิวเย่ที่อยู่ข้างหน้านางเห็นแววอ่อนแอของนาง

นางไม่เพียงแต่เป็นพี่สาวของเขาเท่านั้น  แต่นางยังเป็นพี่สาวของทุกคน

เมื่อเขาไม่อยู่ นางต้องทำหน้าที่พี่สาว พาทุกคนออกจากสถานการณ์อันตราย

เมื่อเห็นใบหน้าที่สงบของเย่ว์หวี่ ใบหน้าที่ซีดขาวของเซี่ยอีเริ่มมีสีเลือดฝาดขึ้นบ้าง  นางโผเข้าอ้อมกอดเย่ว์หวี่ร้องไห้อยู่ครึ่งนาที และหลังจากระบายความอัดอั้นตันใจแล้ว นางรีบเช็ดน้ำตาและพยักหน้าให้เย่ว์หวี่แสดงให้เห็นว่านางไม่มีปัญหา

หลิวเย่ที่อยู่อีกด้านหนึ่งยังแข็งแกร่งกว่าเซี่ยอี นางไม่ได้ร้องไห้หรือตื่นเต้น ในทางตรงกันข้ามในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้นางทำตัวสงบขึ้น

หลิวเย่ว้าวุ่นใจเป็นอย่างมาก

นางกระวนกระวาย

อย่างไรก็ตามนางทำตัวเหมือนกับช่วงที่ฝึกฝนพิเศษกับเย่ว์หยางก่อนหน้านี้ นางทำได้ดีขึ้นและสมบูรณ์แบบมากขึ้น

นางใช้ทักษะแฝงเร้นที่ไม่เหมือนใครของนาง สร้างวงเวทอักขระรูนที่ไวต่อความรู้สึกชั่วร้ายอย่างมากในทุกทิศทางระยะสามสิบไมล์ เพื่อใช้เตือนภัยเมื่อศัตรูบุกเข้ามา นางจะพบเป็นคนแรก

“ใครบางคนกำลังมา อ๊ะ..ครั้งนี้เป็นสาวน้อยเป่าเอ๋อ  งี่เง่าจริงๆ นางกลับใช้เวลาเป็นชั่วโมงหลังจากที่ตกลงกัน”  หลิวเย่พบว่าคราวนี้เป็นเอลฟ์ทอง ซึ่งนางแตกต่างจากเซี่ยอีผู้หวาดกลัว  เป่าเอ๋อดูเหมือนว่านางไม่เข้าใจหรือสนใจเลยว่าความกลัวคืออะไร

“เป่าเอ๋อทำได้!  เจ้าทำได้ดีมาก!”  เย่ว์หวี่กอดสาวน้อยจอมแก่นซุกซนเป็นครั้งแรก นางคือผู้เป็นเลิศในเรื่องมีโชค

“มีข้าซะอย่าง ไม่มีอะไรที่ไม่สำเร็จ  ภารกิจนี้หมูมาก!”  เป่าเอ๋อเหมือนนกยูงที่ภาคภูมิใจ “ข้าไม่เพียงแต่ยึดได้ทั้งเผ่าข้ายังไปที่ป่าหยกฟ้าเขียวและช่วยพี่ฟ่านหลุนเถี่ยที่ได้รับบาดเจ็บด้วย  ฮ่าฮ่า ข้าคืออัจฉริยะน้อยที่ทำภารกิจได้เกินหน้าที่!”

“........” เซี่ยอีได้ยินแล้ว นางรู้สึกอยากตีเอลฟ์น้อยนี่จริงๆ นางน่ารำคาญเกินไปหรือเปล่า?  นางดูแลตัวเองได้และทำภารกิจเกินหน้าที่ได้ด้วย!

ในแผนของเสวี่ยอู๋เสีย

ไม่มีเรื่องให้เป่าเอ๋อทำเช่นนั้น  เพราะสาวน้อยนางนี้ทำงานพลาดง่ายๆ จึงให้นางกลับไปพาครอบครัวเอลฟ์ทอง  ส่วนสาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์ที่ไม่เคยเข้าร่วมสงคราม ในครั้งนี้นางสมัครใจไปพร้อมกับเป่าเอ๋อ

เหตุผลของนางคือ

เพื่อให้เป่าเอ๋อปกป้องนาง

เหตุผลนี้ทำให้เป่าเอ๋อที่ต้องการเป็นวีรสตรีมีความสุขจริงๆ

แม้ว่าทุกคนยกเว้นเป่าเอ๋อเองจะรู้ว่าสาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์ต่างหากที่ต้องการปกป้องเด็กสาวผู้มีโชคดี

แต่ยังมีแพนดอราอยู่เป็นส่วนหนึ่งของสาวใช้เอลฟ์ นางคืออดีตเทพธิดาแห่งหายนะ  เป่าเอ๋อสาวน้อยผู้โชคดี นางแค่ต้องการมีอะไรทำบ้างเท่านั้น  ดังนั้นเสวี่ยอู๋เสียเห็นด้วยกับภารกิจของเป่าเอ๋อในที่สุด  ขณะเดียวกัน นางรู้สึกว่า  นางควรทำใจแข็งปล่อยให้สาวน้อยนี้ได้มีประสบการณ์ ไม่อย่างนั้นนางจะไม่เติบโตขึ้น

หลิวเย่เห็นเป่าเอ๋อมาแค่เพียงคนเดียว แต่สาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์หายไป นางรีบถาม  “เป่าเอ๋อ, สาวใช้น้อยเล่า?”

“หา” เป่าเอ๋อกระพริบตาปริบๆ และถามอย่างประหลาดใจ  “สาวใช้น้อย นางไปไหน?”

“......”  เซี่ยอีเงียบอีกครั้ง

ต้องพลัดหลงกับนาง

พลัดหลง.. ตอนแรกเจ้าตบอกบอกว่าต้องปกป้องสาวใช้น้อย!

โชคดีที่สาวใช้น้อยมีแพนดอราอยู่ด้วย ไม่ต้องกลัวเรื่องอุบัติเหตุ มิฉะนั้นทุกคนไม่กังวลก็คงเป็นเรื่องแปลก

เย่ว์หวี่รีบปลอบใจและจำจุดตรงที่สาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์หายไป นางบอกเป่าเอ๋อไม่ต้องคิดอีกต่อไป  สาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์จะกลับมาอย่างแน่นอน และให้นางรีบเข้าไปในเกาะลอยฟ้าและปล่อยทุกคนออกมา  เพราะเป่าเอ๋อเพิ่งจะเลื่อนระดับคัมภีร์เป็นคัมภีร์ทอง  ปล่อยให้เผ่าพันธุ์เอลฟ์ทองอยู่ในโลกคัมภีร์นานไปจะอึดอัดได้

ไม่ว่าจะเป็นนาง หลิวเย่ หรือเซี่ยอี สามารถยืนยันได้เต็มร้อย

เหตุผลที่ทำให้เป่าเอ๋อผู้มีสมาธิสั้นสามารถทำภารกิจได้สำเร็จ ต้องเป็นเพราะสาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์มีบทบาทอยู่หลังฉากแน่นอน

มิฉะนั้นอย่าว่าแต่ไปที่ป่าหยกฟ้าเขียว หอทงเทียนชั้นที่หกเพื่อช่วยฟ่านหลุนเถี่ยเลย   แค่จะกลับไปที่บ้านเกิดของเอลฟ์ทองเพื่อเหลือเผ่าพันธุ์ของนางก็ยังยากจะสำเร็จ

เทพเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าตงฟางพาคนมากี่คนเพื่อโจมตีหอทงเทียน

เหล่าขุนพลเทพผู้ทรงพลังสามารถทำลายบ้านเมืองของผู้คนได้อย่างง่ายดายยังไม่ต้องพูดถึง  กบฏเผ่าพันธุ์มนุษย์มีปีกจำนวนมาก และทหารรับจ้างแดนสวรรค์ที่อำพรางตัวอยู่ในหอทงเทียน เมื่อเป้าหมายปรากฏตัว พวกเขาจึงเปิดเผยเขี้ยวเล็บและโจมตีอย่างดุร้าย

ตอนแรกหลิวเย่และเย่ว์หวี่ได้พบกับคนที่ซุ่มซ่อนอยู่แถวทางรอบจัตุรัสเทเลพอร์ตไปยังหอทงเทียนชั้นที่สี่สามกลุ่ม

เพียงแต่พลังต่อสู้ของทั้งสองไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

กองกำลังผสมของทหารแดนสวรรค์และกบฏไม่ได้เป็นภัยคุกคามพวกนางอีกต่อไป

พวกทหารแดนสวรรค์นี้สามารถคุกคามความปลอดภัยของนักรบหอทงเทียนและแม้กระทั่งนักสู้ปราณก่อกำเนิดได้  แต่ก็จำกัดอยู่เพียงแค่นี้  ไม่ต้องพูดถึงหลิวเย่มีกวางทะลุมิติ และเย่ว์หวี่มีเทพธิดาแสงอรุณ แม้แต่เป่าเอ๋อที่เกียจคร้านฝึกฝนก็ยังได้ประโยชน์จากเย่ว์หยาง ไม่มีพวกฝ่ายศัตรูสามารถขวางนางได้

“ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างทางหรือ?”  เมื่อเย่ว์หวี่ส่งเป่าเอ๋อ นางถามอย่างระมัดระวัง

“ไม่มีอะไร ในระหว่างทางคิดว่าเจอคนที่น่าเกลียดมากคนหนึ่งและข้าเกือบถูกเขาจับได้  แต่บุรุษคนนั้นก็บ้าไปทันที  ข้าคิดว่าเขาต้องทำสิ่งเลวร้ายมามากจึงถูกเทพเจ้าลงโทษ! ดูเหมือนว่าข้าจะพลัดหลงกับสาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์ ในเวลานั้นนางวิ่งช้าเหลือเกิน  ไม่นะ ข้าลืมปกป้องนาง ข้าต้องกลับไปหานาง!”  คำพูดของเป่าเอ๋อแทบทำให้เซี่ยอีแทบล้มทันที

ทำกรรมไม่ดีมากจึงถูกเทพลงโทษหรือ?

นั่นคือสาวใช้น้อย ไม่ ต้องบอกว่าเป็นการลงโทษของแพนดอร่าหรือไม่?

ถ้าไม่อย่างนั้น เด็กน้อยเอลฟ์ผู้โชคดีคาดว่าคงกลายเป็นอาหารสัตว์ประหลาดและเจ้าที่เป็นเอลฟ์ทองคงต้องถูกจับ!   อย่างไรก็ตาม ถ้านางมีทักษะแฝงเร้นโชคดี นั่นเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริงๆ ศัตรูที่ไม่รู้จักอาจบอกได้แต่เพียงพลาดท่าพ่ายแพ้เพราะพบกับเป่าเอ๋อเด็กน้อยผู้โชคดี

สำหรับตอนนี้

คนที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามกับเป่าเอ๋อไม่มีจุดจบที่ดี

ถ้าต้องพูดให้ถูกคงจะมีอยู่เพียงคนเพียว นั่นคือเย่ว์หยางผู้มีพลังเทียมฟ้า... นอกจากนี้เขาไม่เพียงต่อต้านฟ้าได้เท่านั้น แต่เขายังทำให้นางโกรธได้บ่อยๆ และนางก็ทำอะไรไม่ได้

นี่คือพลังแห่งโชคดีที่ไม่มีใครเทียบ

*** *** ***