เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1304 โลกใหม่

 

ตอนที่  1304  โลกใหม่

เมื่อเย่ว์หยางลืมตาตื่นขึ้นจากการหลับใหล

เขาอยู่ในพื้นที่ปั่นป่วนของคัมภีร์เทพฝึกฝน

 

ทันใดนั้นมีการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่งไม่อาจใช้คำใดๆ ในโลกมาใช้บรรยายได้  ราวกับว่าโลกมีชีวิตขึ้นมาในทันทีทันใด พร้อมกับที่เจ้าของคัมภีร์ลืมตาตื่นขึ้น  โลกก็เหมือนตื่นขึ้นกัน  แสงรุ้งที่งดงามไม่สิ้นสุดลอยในอยู่ในท้องฟ้าเป็นทางยาวสุดสายตา

ภายใต้รัศมีฉายวัตถุด้านล่างรวมถึงพลังงานทั้งหมดดูมีชีวิตชีวาทันที  แสงเรืองรองลอยเด่นขึ้นกลายเป็นท้องฟ้าที่ผ่องใส แต่ในทางตรงกันข้ามกลับกลายเป็นพื้นโลกที่หนาแข็งขึ้น

วัตถุที่งดงามสีสันหลากหลายกลายเป็นอัญมณีและแร่ธาตุทรงคุณค่าบนพื้นโลก

ทั้งยังมีความสดใสมีชีวิตชีวิตส่องประกายรวมกัน

กองเป็นพะเนินเทินทึก

ในท้องฟ้ามีเมฆลอยเป็นชั้นๆ มากขึ้นทุกขณะ

มีการเปลี่ยนแปลงที่ไม่รู้จักเกิดขึ้นภายใต้เปลือกโลกช้าๆ มีเสียงสั่นสะเทือนเคลื่อนตัว บางแห่งยุบตัวลง บางแห่งยกตัวสูงขึ้น  ในหลายแห่งเนื่องจากมีแรงบีบอัดจึงขยายตัวสูงขึ้นและกลายเป็นภูเขาในที่สุด  “นี่คือการสร้างโลกตามตำนานกล่าวขานหรือ?  เหลือเชื่อจริงๆ!”  เย่คงและพวกเจ้าอ้วนไห่ตะลึงกับปรากฏการณ์ที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าพวกเขาอย่างสิ้นเชิง

“พระเจ้า!  ถ้าได้เห็นภาพนี้แล้วและตายไป ชีวิตนี้ข้าไม่มีอะไรต้องเสียใจอีกแล้ว” อาจารย์จิ้งจอกเฒ่าและสหายผู้เฒ่าตื่นเต้นเกินคำบรรยาย  แน่นอนว่าพวกเขาเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับการสร้างโลก แต่ไม่ว่าคำเขียนในบันทึกจะสละสลวยเพียงใดก็ตาม พวกเขามิอาจบรรยายถึงฉากภาพที่งดงามเช่นนี้ได้หลังจากได้เห็นประจักษ์ด้วยตาตนเอง พวกเขาเชื่อว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรน่ามหัศจรรย์ยิ่งไปกว่าการเป็นประจักษ์พยานในการสร้างโลก

เดิมทีโลกก็เกิดขึ้นอย่างนี้

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้สร้างด้วยมือตนเอง แต่พวกเขาสามารถยืนเห็นเป็นประจักษ์พยาน นั่นนับว่าน่าพอใจแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงว่าคนสร้างปาฏิหาริย์นั้น คือลูกศิษย์ คือคนในครอบครัวของเขาเอง นี่คือเด็ก ผู้เยาว์รุ่นหลังและเป็นลูกหลานของพวกเขาเอง

“น้อมพบมหาเทพ!”  บริวารและทาสมากมายนับไม่ถ้วนคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความปลาบปลื้ม พวกเขาคำนับและยกมือโห่ร้องด้วยความตื่นเต้นส่งเสียงตะโกนให้กำลังใจเขา  การกระทำของพวกเขาทำให้พวกชนชั้นปกครองที่เห็นตกใจกลัว ตระกูลลูกหลานมนุษย์มัจฉาต้องสาปที่ตกค้างในแดนสวรรค์ ผู้แทนของหอการค้าไตตันในแดนสวรรค์นับไม่ถ้วนพากันหมอบกราบกับพื้นร่วมแสดงความเคารพ ไม่เพียงแต่พวกเขาเท่านั้น แต่ยังมีเผ่ามนุษย์มังกรแดนสวรรค์ เผ่าเอลฟ์ทอง เผ่าซัคคิวบัสและชาวทวีปมังกรทะยานต่างพากันหมอบกราบเทิดทูนบุรุษที่ยังไม่ปรากฏตัวอย่างสูงสุด

อสูรนับหมื่นต่างร่าเริงยินดี

ส่งเสียงร้องกัมปนาทโดยมีฮุยไท่หหลางเป็นพี่ใหญ่ที่สุด

แม้แต่อาจารย์ของเย่ว์หยางเช่น อาจารย์จิ้งจอกเฒ่า จุนอู๋โหย่วและผู้เฒ่าเย่ว์ไห่ก็รวมกลุ่มอยู่ด้วย

แสดงความยินดี

แสดงการยกย่องเย่ว์หยางที่ยังไม่ปรากฏในท้องฟ้า

พวกเขาไม่ยึดถืออัตลักษณ์ของเย่ว์หยางว่าเป็นผู้เยาว์รุ่นลูกรุ่นหลาน ตรงกันข้ามพวกเขาปล่อยวางความสัมพันธ์ส่วนตัวและเคารพให้เกียรติต่อผู้มีพลังสามารถสร้างโลกได้ด้วยความจริงใจ

พลังเช่นนี้พวกเขาไม่อาจมีได้แม้แต่ในความฝัน

ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกยำเกรง

และแสดงมารยาทอย่างจริงใจ

แน่นอนว่าในใจพวกเขามีความภาคภูมิใจมากขึ้น ไม่ใช่เพียงเพราะเป็นประจักษ์พยานเห็นการเกิดขึ้นของโลกที่น่าอัศจรรย์ แต่ยังเป็นเพราะลูกศิษย์ ญาติ ลูกหลานของพวกเขาได้รับการสนับสนุนยกย่อง

ภายใต้รัศมีที่สว่างไสวงดงามไม่มีที่สิ้นสุด

รูปแบบของการกำเนิดโลกค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไป

เขาไม่รู้ว่ามีพื้นที่กว้างขวางแค่ไหนเมื่อโลกก่อตัวขึ้น แต่เห็นพลังงานร้อนแรงแพรวพราวสว่างไสวที่สุด นั่นคือดวงอาทิตย์ปรากฏในท้องฟ้าสูงสุดและสว่างที่สุด และแก่นของพลังงานเย็นค่อนข้างอ่อนโยนนุ่มเนียน  พลังงานที่เหลืออยู่ เป็นดวงดาวต่างๆ ก่อตัวหนาแน่นบ้าง กระจัดกระจายมีขนาดแตกต่างกันไป เหนือเมฆขึ้นไปมีดวงดาวอยู่และเป็นกลุ่มดาวนักษัตรต่างๆ ที่ผู้คนรู้จักมาแต่โบราณกาล

พลังงานที่หนักก็มีอยู่มากมาย

ลอยลงมาเรื่อยๆ ไม่ขาดสาย

แม้ว่าจะเป็นส่วนที่เหลือจากแก่นของพลังงาน  แต่ก็เป็นพลังงานที่อุดมสมบูรณ์มากเมื่อเทียบกับที่อื่นๆ มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากพื้นหนา บนพื้นไม่สามารถรองรับได้ก่อเกิดเป็นพื้นที่สูง พื้นที่ต่ำใหญ่น้อย และเป็นเกาะลอยฟ้าและศิลาลอยต่างๆ

ภูเขามีขนาดสูงขึ้นๆ

พื้นดินทรุดตัวแต่ไม่ลึกมาก และขอบของมันนูนขึ้นมองเห็นแต่ไกล

สายฟ้าแล่นออกมาจากก้อนเมฆแปลบปลาบเหมือนงูเงินเต้นระบำแหวกผ่านท้องฟ้าฉกลงพื้นดิน

เสียงฟ้ากระหึ่มคำรามสั่นสะท้านหัวใจ โลกสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นไปหมดในพริบตาฝนก็เทลงมาไม่ลืมหูลืมตา

ท้องฟ้ามืดมิด โลกถูกพายุฝนสาดซัดกระหน่ำอย่างรุนแรง โลกใหม่กลายเป็นโลกที่เต็มไปด้วยพายุฝน พลังวิญญาณของนักรบที่ทรงพลังนับไม่ถ้วนล้วนได้รับผลกระทบจากสายฝนด้วยเช่นกัน  พื้นดินปกคลุมไปด้วยน้ำเจิ่งนอง และลำธารใหญ่น้อยทุกแห่งแปรสภาพไปอย่างรวดเร็ว น้ำไหลลงที่ต่ำตลอดทางเพิ่มปริมาณเป็นสองเท่า... ฝนเริ่มซาเม็ดลง ทุกคนประหลาดใจเมื่อพบว่าในด้านหน้า และรอบๆ มีแม่น้ำ ทะเลสาบและทะเลนั่นคือแหล่งชีวิตที่ขาดไม่ได้  โลกบาดาล

เสียงฟ้าร้องจางหายไป สายฟ้าคะนองลดจำนวนลง

ทันใดนั้นจากฝนกลายเป็นเมฆและแสงอันอบอุ่นทอแสงลงมาจากกลีบเมฆที่ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้าฉายลงมายังพื้นโลกทั้งหมดครอบคลุมผู้คนบนพื้นมอบชีวิตให้กับโลก อาบไล้โลกด้วยแสงสีทอง

“หญ้าเล็กหญ้าน้อยเริ่มแตกยอด!”  เจ้าอ้วนไห่ก้มหน้ามองแล้วพบว่าบนพื้นดินมีหญ้าอ่อนนุ่มแทงยอดขึ้นมาจากพื้น

“ต้องมีผีเสื้อด้วย!”  เย่คงแหงนหน้าและพบว่ามีผีเสื้ออยู่ในท้องฟ้าอยู่แล้ว  พวกมันบินเต้นไปมา

“ปลา, เสวี่ยทันหลางให้ความสนใจกับทะเลสาบข้างหน้าเขาและดูเหมือนว่ามีปลาเล็กปลาน้อยนับไม่ถ้วนแหวกว่ายอยู่ในกระแสลำธาร

หญ้านับไม่ถ้วนย้อมโลกเป็นสีเขียว

หญ้าสีเขียวนับไปถ้วนปกคลุมไปทั้งโลก

ไม่มีพื้นที่ว่างอีกต่อไป

ดอกไม้สดโอนเอนแกว่งไกวไปมาในสายลม ดอกที่เบ่งบานยืนต้นเด่นสง่า มีสีสันที่หลากหลายเพิ่มชีวิตชีวาให้กับโลก  ปลากระโดดขึ้นจากวารีอย่างร่าเริง สกุณชาติบินโผผินวนเวียนอยู่ในผืนป่ามองหาบ้านในอุดมคติของพวกมันจากพื้นที่สีเขียวขจีกว้างใหญ่นี้

สิ่งมีชีวิตเล็กๆ หลบอยู่หลังต้นไม้ กลับเป็นด้วงน้อยที่แอบมองฝูงชนอยู่แต่ไกล

แฟรี่น้อยผู้น่ารักตัวขนาดนิ้วมือเดียวไม่กลัวคนแปลกหน้า ไล่เล่นกับมวลหมู่บุปผาอย่างมีความสุขไร้ความกังวลราวกับว่าพวกเขามีชีวิตมาตั้งแต่เมื่อหลายล้านปีก่อน และพวกเขาคุ้นเคยกับชีวิตที่นี่.....  “นี่เป็นความจริงหรือนี่?”  มารสัมฤทธิ์ฟ้าและนักสู้ผู้แข็งแกร่งอื่นอดทิ้งตัวลงกับพื้นไม่ได้  เขาไม่เคยคิดว่าโลกจะถูกสร้างขึ้นในลักษณะนี้ได้ และที่ยิ่งไปกว่านั้นด้วยการสนับสนุนของทุกคน เย่ว์หยางจึงก้าวหน้าเข้าถึงระดับเทพราชันย์ผู้สร้างโลกได้ไม่มีใครเทียบ  เทพราชันย์ทรงพลังน่าเกรงขามจริงๆ หรือ? สิ่งเหล่านี้ที่เกิดต่อหน้าเขา เกรงว่าแม้พวกเขาจะเป็นเทพแท้และมีพลังยิ่งใหญ่ แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถสร้างได้ หากไม่มีเวลานับพันนับหมื่นปียังจะทำได้หรือ?  ทำไมเย่ว์หยาง เย่ว์ไตตันที่ไม่ได้เป็นระดับเทพมาก่อน แต่ด้วยการสนับสนุนของทุกคนเท่านั้น สามารถยกสถานะไปสู่ระดับสูงล้ำเช่นนี้ แม้แต่นักสู้ระดับเทพก็ยังมิอาจเอื้อม?  แม้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ข้างหน้าของเขาจะเป็นของจริงและไม่มีข้อสงสัยแต่อย่างใด แต่มารสัมฤทธิ์ฟ้าก็ยังพบว่าเป็นเรื่องแปลกประหลาดอยู่บ้าง เพราะภาพที่เห็นนี้ยิ่งกว่าความฝัน ลึกลับยิ่งกว่าตำนานใดๆ ไม่รู้ว่าเหนือกว่าปาฏิหาริย์ตั้งกี่เท่า...  “โลกพฤกษา!”  ผู้เฒ่าหนานกงตัวสั่น เขาเห็นปาฏิหาริย์ที่มหัศจรรย์เหลือเชื่อกำลังเกิด

ไม่เพียงแต่ผู้เฒ่าหนานกงเท่านั้นที่เห็น  แต่ทุกคนเห็นด้วยเช่นกัน

เพราะ

เพราะต้นไม้นี้เติบใหญ่อย่างรวดเร็วมาก

ตำแหน่งที่ตั้งของโลกพฤกษาโลกอยู่ไม่ไกล ตรงกันข้ามมันอยู่รอบๆ ตัวทุกคนและใต้เท้าของทุกคน เมล็ดพฤกษาโลกแตกหน่อกระทันหันงอกและแตกกิ่งใบเจริญงอกงามภายใต้สายตาของทุกคน

ตอนแรกยังไม่สะดุดตา แต่ทุกๆ วินาทีมันเปลี่ยนไปจากเมล็ดเล็กๆ ไปจนถึงเป็นต้นอ่อน จากต้นอ่อนเป็นต้นไม้เขียวชอุ่มจนกระทั่งเป็นไม้ยักษ์ใหญ่สูงตระหง่านหลายสิบคนก็ยังโอบไม่รอบ และต้นไม้ยังมีการเปลี่ยนแปลงเติบโตอย่างบ้าคลั่งอยู่ตลอดเวลา

ทุกคนเริ่มมองขึ้นๆ ลงๆ รู้สึกประหลาดและตกใจ... ต้นไม้ที่แปลกประหลาดนี้เรียกว่าโลกพฤกษาจากคำบอกกล่าวของผู้เฒ่าหนานกง มันไม่เคยหยุดเติบโต ไม่ได้หยุดแม้แต่วินาทีเดียว

มันเติบโตอย่างรวดเร็วมากจนผู้ที่มองดู มองไม่เห็นกระบวนการเติบโตอย่างชัดเจน

เมื่อเจ้าอ้วนไห่ เย่คงและคนอื่นๆ ไล่ต้อนกลุ่มคนที่มัวแต่ตกใจ และถ้าช้าอาจจะตกอยู่ในอันตรายได้

เมื่อมองกลับไป

พวกเขาพบว่ามันได้เติบโตวิวัฒนาการเป็นต้นไม้ยักษ์สูงตระหง่านกลายเป็นพฤกษาโลกที่น่าทึ่ง

ลำต้นของมันไม่สามารถอธิบายถึงความหนาของมันได้ เมื่อเปรียบเทียบกับพฤกษาทองโบราณที่เก่าแก่ที่สุดของเผ่าเอลฟ์ทอง โลกพฤกษานี้มีขนาดใหญ่และสูงตระหง่าน  และสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือยังคงเติบโตต่อไปเรื่อยๆ

มันเติบโตต่อไปไม่หยุด

ต่อหน้าทุกคน

ภายใต้การจ้องมองดูอย่างตกใจของทุกคน พฤกษาโลกเติบโตอย่างบ้าคลั่งทุกวินาที จะแตกต่างจากนาทีที่แล้ว

เสวี่ยทันหลางและองค์ชายเทียนหลัวใช้พลังทั้งหมดบินขึ้นไปด้านบนมองด้วยสายตาอย่างละเอียดถี่ถ้วน แต่ไม่สามารถมองเห็นจุดสูงสุดได้  นักสู้ผู้แข็งแกร่งอย่างมารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกร จักรพรรดิใต้พิภพและนักสู้อื่นต่างทำการสื่อสารลับๆ โดยคาดว่าความสูงของต้นไม้นี้ไม่น้อยกว่า 50 กิโลเมตร...  เส้นผ่าศูนย์กลางของต้นไม้ใหญ่กว่าสิบกิโลเมตร ไม่ต้องพูดถึงผู้คนและสิ่งมีชีวิต  แม้แต่ภูเขาก็ยังมีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับต้นไม้นี้

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน

พฤกษาโลกนี้หยุดเจริญเติบโตอย่างบ้าคลั่งได้ในที่สุด

มันมีความสูงโตขึ้นจนถึงขีดจำกัดตามที่นักสู้ผู้แข็งแกร่งอย่างหมิงลี่ฮ่าว มารสัมฤทธิ์ฟ้าและนักสู้อื่นเหาะขึ้นไปสำรวจ น่าจะสูงถึงร้อยกิโลเมตร

ลำต้นมีเส้นผ่าศูนย์กลางยี่สิบกิโลเมตร

มีกิ่งก้านที่ใบไม้ปกคลุมนับไม่ถ้วน

มองเห็นภูเขายังนึกว่าเนิน เห็นทะเลนึกว่าแอ่งน้ำ มองเห็นผู้คนเหมือนเม็ดกรวดในทะเล

“ทำไมคุณชายสามตระกูลเย่ว์ถึงได้สร้างโลกพฤกษาขึ้นมา?”  ตู๋กูฉางฟงยกมือถามด้วยความสงสัย

“เป็นการระลึกถึงการฝึกฝนที่บันไดสวรรค์?”

เป็นไปได้

“เดี๋ยวก่อน ดูเหมือนยังมีการเปลี่ยนแปลง?”

ในระหว่างการสนทนาดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงใหม่ภายใต้โลกพฤกษาทำให้ทุกคนหยุดพูดและมีสมาธิกับมัน

แม้ว่าต้นพฤกษาโลกนี้จะไม่ใหญ่เท่ากับพฤกษาโลกที่บันไดสวรรค์ แต่นั่นคือโลก เป็นโลกที่มีขนาดใหญ่เท่าต้นไม้ แต่ต้นไม้ที่กำเนิดใหม่นี้เป็นต้นพฤกษาโลกที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางยี่สิบกิโลเมตร และสูงร้อยกิโลเมตร มองไม่เห็นด้านข้าง ไม่สามารถไต่ขึ้นไปถึงจุดสูงสุดมีแต่ต้องอยู่บนท้องฟ้า  นอกจากนี้ยังเพียงพอทำให้เกิดความสงสัย แม้ว่าคนพวกนี้ที่ไม่เคยเข้าบันไดสวรรค์ ไม่เคยเห็นโลกพฤกษาของบันไดสวรรค์ไม่มีทางนึกภาพขนาดของโลกพฤกษาบันไดสวรรค์ได้  เพราะมีขนาดใหญ่กว่าพฤกษาโลกข้างหน้านี้

มีภูเขา แม่น้ำและทะเลสาบอยู่ภายใต้กิ่งก้านสาขาของต้นพฤกษาโลกนี้

ตอนนี้กิ่งก้านเหล่านั้น

มีการเปลี่ยนแปลงที่น่ายอดเยี่ยมเท่าเทียมกัน ดึงดูดความสนใจพวกเขาจนไม่สามารถถอนความสนใจออกมาได้