บทที่ 180 ช่วยยกระดับพลัง ง่ายมาก!
ในห้องน้ำมีไอน้ำสีแดงอบอวลอยู่รอบๆ
“ไม่นะ ข้ากังวลมากไปแล้ว!”
คิ้วของกู้ซิ่วสวินขมวดแน่นมากจนสามารถบีบปูให้ตายได้
ความหนาแน่นของพลังปราณภายในห้องน้ำก็เพียงพอแล้วสำหรับนางที่จะก้าวไปสู่ระดับต่อไปได้สำเร็จ
อย่างไรก็ตาม นางไม่ได้คาดหวังว่าหยิงไป่อู่และลู่จื่อรั่วจะกลืนพลังปราณวิญญาณได้ราวกับหลุมลึก
พรสวรรค์โดยกำเนิดของผู้ฝึกฝนนอกเหนือจากสติปัญญาและความมุ่งมั่น-อยู่ที่ความถนัดมากกว่า ท้ายที่สุดแล้ว การฝึกฝนนั้นเกี่ยวกับการดูดซับพลังปราณวิญญาณจากสวรรค์และปฐพีเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง
นี่เหมือนกับการพยายามเป็นนักกีฬาอาชีพ หากใครไม่มีพื้นฐานที่ดี แม้ว่าพวกเขาจะฝึกฝนจนตาย พวกเขาก็จะไม่สามารถเป็นหนึ่งได้ ไม่ต้องพูดถึงการได้รับเหรียญรางวัลใดๆ
หากใครต้องการหาเลี้ยงชีพด้วยการเป็นนักกีฬา เขาควรจะมีความสามารถที่ดีในการเริ่มต้น
ที่เก้าแคว้นแผ่นดินใหญ่ข้อกำหนดสำหรับความถนัดนั้นสูงขึ้นไปอีก ประการแรก ท่านต้องสามารถตอบสนองต่อปราณวิญญาณได้ ประการที่สอง ท่านต้องดูดซับพลังปราณวิญญาณ สุดท้ายนี้ ท่านต้องสามารถดูดซับพลังปราณวิญญาณได้มากกว่าผู้ฝึกปรือตนคนอื่นๆ
ในขณะนี้แม้ในเวลาที่นางต้องเผชิญกับความล้มเหลวในการทะลวงยกระดับพลัง กู้ซิ่วสวินก็อดไม่ได้ที่จะอิจฉา
หยิงไป่อู่เคยเป็นคนที่ขนส่งถังไม้กวาดไปทำงาน อย่างไรก็ตามอัตราการดูดซึมปราณของนางก็น่ากลัว เมื่อเทียบกับกู้ซิ่วสวินตอนอายุ 13 ปี มันเร็วกว่าเกือบสองเท่า
ต้องรู้ว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา กู้ซิ่วสวินถูกมองว่าเป็นอัจฉริยะ ทันทีที่นางเข้าโรงเรียน นางถูกมหาคุรุหลายคนมองนาง
“โชคของซุนม่อนั้นดีมากจนไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้ เขาสามารถเก็บเมล็ดพันธุ์เช่นหยิงไป่อู่ได้”
ในฐานะครูกู้ซิ่วสวินมักปรารถนาได้นักเรียนที่ดี
สำหรับเด็กสาวมะละกอคนนั้น ลืมไปซะ กู้ซิ่วสวินไม่ต้องการแสดงความคิดเห็นใดๆ จากการเปรียบเทียบ ไม่ว่าจะเป็นการดูดซับพลังปราณวิญญาณหรือร่าง นางรู้สึกด้อยกว่า
“ไม่ ข้าเป็นครู ข้าคือกู้ซิ่วสวินที่ไม่มีประวัติความล้มเหลว ข้าเป็นคนเก่ง อุปสรรคดังกล่าวไม่มีความหมายอะไร”
กู้ซิ่วสวินไม่เคยยอมแพ้ นางออกแรงมากขึ้นและกัดปลายลิ้นของนาง ไม่นานหลังจากนั้น รสชาติของเลือดที่มีกลิ่นเหม็นก็เต็มปากของนางในทันที
กู้ซิ่วสวินใช้พลังทั้งหมดของนางในการควบคุมวิชาฝึกปรือ กลืนพลังปราณวิญญาณทั้งหมดอย่างบ้าคลั่ง แต่ถึงอย่างนั้น ยังคงมีพลังปราณวิญญาณจำนวนมากไหลเข้าหาหยิงไป่อู่และลู่จื่อรั่ว โดยเฉพาะเด็กสาวมะละกอ นางยืนอยู่เฉยๆโดยไม่ทำอะไรเลย แต่เป็นเหมือนหลุมดำที่กลืนปราณวิญญาณทั้งหมด
นี้น่ากลัวเกินไปอย่างแน่นอน
สถานะทะลุทะลวงของนางเริ่มหายไป หากไม่มีการเติมพลังปราณวิญญาณใดๆ มันก็จะถูกยกเลิกและความก้าวหน้าจะถือว่าล้มเหลว
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ฝ่ามือขนาดใหญ่คู่หนึ่งกดลงที่นาง
กู้ซิ่วสวินตกตะลึงและอยากจะกรีดร้องออกมาโดยไม่รู้ตัว หลังจากใช้ชีวิตอย่างผู้หญิงไร้ที่ติมา 20 ปีแล้ว ไม่ต้องพูดถึงร่างกายของนางเลย แม้แต่มือของนางก็ยังไม่เคยถูกผู้ชายแตะต้องมาก่อน
นั่นถูกต้อง กู้ซิ่วสวินไม่เคยมีความสัมพันธ์มาก่อน นางใช้เวลาและพลังงานทั้งหมดไปกับการเรียนรู้และฝึกฝน นางฝึกปรืออย่างหนักเพื่อเป็นมหาคุรุ ทั้งหมดมาจากสัญชาตญาณของนาง กู้ซิ่วสวินยกมือขึ้นและส่งหมัดออกไป
เผียะ!
ซุนม่อปัดข้อมือของกู่ซิวซุนและตวาดเสียงเบา
“อย่าฟุ้งซ่าน ดูดซับปราณวิญญาณต่อไป!”
“เฮ้ เจ้ากำลังบีบอะไรอยู่?”
กู้ซิ่วสวินเม้มริมฝีปาก ในใจนางเต็มไปด้วยความรู้สึกปฏิเสธ
ซุนม่อไม่มีทางเลือกเช่นกัน สถานการณ์ปัจจุบันของกู้ซิ่วสวินมีความสำคัญมาก ดังนั้นเขาจึงต้องจัดเตรียมชุดทั้งหมดให้กับนาง
แม้ว่าหัวใจของกู้ซิ่วสวินจะเต็มไปด้วยการปฏิเสธ แต่ร่างกายของนางรู้สึกสบายมาก มือของซุนม่อเหมือนกับว่ามีเวทมนตร์บางอย่าง มันทำให้วิญญาณของ กู้ซิ่วสวิน สั่นสะเทือนราวกับว่านางติดปีกคู่หนึ่งบินขึ้นสู่สวรรค์
ช่างสบายเสียจริง!
มันสบายจริงๆ !
กู้ซิ่วสวินย้อนนึกถึงความทรงจำของนางที่นางไปพักผ่อนที่เกาะใต้กับพ่อของนาง นางหมกมุ่นอยู่กับความทรงจำที่นางนอนอยู่บนชายหาดสีขาวและอ่อนนุ่ม จ้องมองไปยังมหาสมุทรสีฟ้าและท้องฟ้าที่มีแสงแดดสดใส และดื่มน้ำมะพร้าวเย็นๆ
ร่องรอยของน้ำลายหยดลงมาจากมุมปากของนาง นางไม่รู้ว่าใบหน้าของนางเผยรอยยิ้มจางๆ ขณะที่นางจมดิ่งลงไปในความทรงจำที่มีความสุขโดยสิ้นเชิง
“กู้ซิ่วสวิน จงตั้งสติไว้!”
ซุนม่อตะโกน
“อย่ากวนใจข้า!”
กู้ซิ่วสวินโต้กลับอย่างเหลืออด
อันซินฮุ่ยถือยาแปรธาตุขณะที่นางยืนอยู่ข้างๆ ดวงตาของนางเบิกกว้างและปากของนางก็อ้าปากค้าง (นี่คือพลังจากหัตถ์จับมังกรโบราณหรือไม่)
ช่างน่ากลัว!
อันซินฮุ่ยเห็นว่าปริมาณความสุขที่กู้ซิ่วสวินรู้สึกบนร่างกายของนางถูกระงับ สติของนางกลับคืนมา
"เจ้า…"
ซุนม่อพูดไม่ออก อย่างไรก็ตาม เขาจำได้ว่าการมีปฏิสัมพันธ์กับกู้ซิ่วสวินเป็นที่น่าพอใจจนถึงตอนนี้ นางไม่เพียงแต่มอบคะแนนความประทับใจ +100 คะแนนให้กับเขาเท่านั้น แต่นางยังปฏิบัติต่อเขาในฐานะส่วนหนึ่งของฝ่ายของนางเองด้วย ด้วยเหตุนี้ ซุนม่อจึงตัดสินใจทำดีกับนางให้ถึงที่สุด
“จื่อฉี! นำน้ำมันวาฬโบราณมาให้ข้า!”
ซุนม่อสั่ง
"ค่ะ!"
หลี่จื่อฉีพยักหน้าและไปทันที หลังจากที่วิ่งไปได้ไม่กี่ก้าว นางก็ลื่นล้มลงกับพื้นราวกับปลาเค็ม
“แง้ เจ็บ!”
หลี่จื่อฉีเหยียดยาวอยู่บนพื้น การร่วงหล่นนั้นเจ็บปวดมากจนน้ำตาของนางเริ่มไหล
"ข้าจะไปเอง!"
ลู่จื่อรั่วซึ่งยังคงยืนอยู่ในน้ำอาบ กระโดดออกไป
ซ่า!
น้ำอาบจำนวนมากกระเซ็นไปทั่ว
ปัง สาวมะละกอตกลงบนพื้น แต่เนื่องจากทุกที่ที่มีน้ำมากเกินไป มันจึงลื่นเกินไปและทำให้นางเสียการทรงตัว นางถลาไปข้างหน้าและชนเข้ากับหลี่จื่อฉี
ปัง สองเด็กสาวกองทับกันตอนนี้
ปากของซุนม่อกระตุก (สาวๆคิดว่าสถานการณ์ยังไม่วุ่นวายพอใช่มั้ย?)
ในช่วงเวลาดังกล่าว มีเพียงหยิงไป่อู่ เท่านั้นที่พึ่งพาได้ นางหยุดนั่งสมาธิและวิ่งออกไปในไม่กี่ก้าว จากนั้นนางก็หยิบน้ำมันวาฬโบราณที่วางอยู่ข้างเตียงไม้ไผ่แล้วส่งต่อให้ซุนม่อ
ซุนม่อไม่กล้ารอช้า เขารับมันด้วยมือและใช้ฟันกัดเปิดขวด จากนั้นเขาก็เทน้ำมันลงบนร่างของ กู้ซิ่วสวิน น้ำมันวาฬที่มันเยิ้มควบคู่ไปกับหยดน้ำสีเลือดไหลไปทั่วร่างกายที่สวยงามและเรียบเนียนของกู้ซิ่วสวิน
ฮู่!
ซุนม่อสูดหายใจเข้าลึกๆ และออกแรงมากขึ้นด้วยเคล็ดการนวดขั้นพื้นฐาน
อันซินฮุ่ยชำเลืองมองน้ำมันวาฬโบราณทันที หลังจากเปิดขวด กลิ่นแปลกๆ ก็เริ่มลอยมาในอากาศ ทันใดนั้น พลังงานของทุกคนก็เพิ่มขึ้นหลังจากสูดดมกลิ่น
"นี่คืออะไร?"
อันซินฮุ่ยตกใจและประหลาดใจ นางจับตามองของดี ขณะที่ซุนม่อเริ่มนวด เขาได้นำประสิทธิภาพที่สมบูรณ์ของน้ำมันวาฬโบราณออกมา ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากห้องน้ำเป็นห้องปิด กลิ่นจึงแรงขึ้น
ครืด! ครืด! ครืด!
ส่วนหนึ่งของน้ำมันวาฬกลายเป็นหมอกและล่องลอยไปในอากาศ บางครั้งได้สัมผัสกับอันซินฮุ่ย ทำให้นางบิดตัวและทำให้ร่างกายของนางไม่สามารถควบคุมได้
“ผลการรักษานั้นทรงพลังมาก!”
อันซินฮุ่ยตกตะลึง ซุนม่อได้วิธีการวิเศษและสิ่งดีๆ มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร? อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นกำลังรอนางอยู่
เคล็ดการนวดขั้นพื้นฐานของซุนม่ออยู่ที่ระดับปรมาจารย์ ดังนั้น เพราะเขาต้องใช้ความพยายามอย่างเต็มที่ ปราณวิญญาณของเขาก็พุ่งออกมาอย่างรุนแรงเป็นเวลา 1 นาที
บูม! บูม! บูม!
ปราณวิญญาณก่อตัวเป็นบุรุษกล้ามใหญ่ซึ่งร่างกายถูกทาด้วยน้ำมันมะกอกส่องประกายวาววับ
ฮัชช่า!
ทันทีที่จินนี่ปรากฏตัว เขาทำท่าตามปกติและเริ่มอวดเบ่งกล้ามเนื้อของเขา
“นี่……นี่…”
อันซินฮุ่ยเอามือปิดหน้าอกของนางโดยไม่รู้ตัว สายตาของนางเต็มไปด้วยความตกใจ โชคดีที่นางยังคงมีเหตุผล ไม่อย่างนั้นนางจะโจมตีจินนี่
“หยุดโชว์ได้แล้ว สถานการณ์เร่งด่วน เร็วเข้า!”
ซุนม่อเร่งเร้า
จินนี่เหลือบมองกู้ซิ่วสวินและมุ่ยริมฝีปากของเขา เขาหันหน้าหนีและถ่มน้ำลายลงบนพื้น
อันซินฮุ่ย, หยิงไป่อู่, หลี่จื่อฉีและเด็กสาวมะละกอ—ผู้อาวุโสหนึ่งคนและเด็กสาวสามคนต่างตะลึงงัน จินนี่กำลังดูถูกกู้ซิ่วสวินหรือไม่?
เป็นไปไม่ได้ กู้ซิ่วสวิน เป็นราชินีในสถาบันว่านเต้า รูปลักษณ์ของนางสอดคล้องกับรสนิยมความงามของสาธารณชน ยิ่งไปกว่านั้น หุ่นของนางก็เซ็กซี่มากด้วย!
โชคดีที่กู้ซิ่วสวินไม่เห็นฉากนี้ ไม่อย่างนั้นนางคงจะทุบตีไอ้ตัวโตที่แต่งตัวประหลาดนี้เสียแล้ว
ใช่ บุรุษล่ำนี้แปลกมากจริงๆ เขาสวมกางเกงขาสั้นหลวม ๆ ที่ระดับเอว และครึ่งล่างของร่างกายของเขาอยู่ในรูปของจิตวิญญาณที่เชื่อมต่อกับแขนของซุนม่อ
บนร่างกายท่อนบนของเขา เขาสวมเสื้อกั๊กเล็กๆ ที่ไม่ได้ติดกระดุม อวดกล้ามหน้าท้องและหน้าอกที่พัฒนาขึ้นมาอย่างดี นอกจากนี้ เขายังใช้ผ้าโพกผืนยาวพันรอบศีรษะอีกด้วย
ยักษ์ในตะเกียงสังเกตเห็นการจ้องมองของอันซินฮุ่ยและหันไปเผชิญหน้ากับนางทันที เขายกแขนทั้งสองขึ้นเพื่อแสดงมัดกล้ามของเขา ในเวลาเดียวกัน เขายิ้มอย่างภาคภูมิใจ เผยให้เห็นฟันขาวเป็นประกาย อันซินฮุ่ยหันศีรษะของนางออกไปทันที (สิ่งนี้ทำไม่ได้ มันกวนสายตาข้ามาก)
(นี่คือความลึกลับที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังหัตถ์เทวะของเขาหรือไม่ ไม่ ไม่ว่าซุนม่อจะมีมืออะไรก็ตาม ข้าจะไม่ปล่อยให้สิ่งนี้แตะต้องตัวข้าเลยตลอดชีวิตนี้)
อันซินฮุ่ยรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
"อูยย!"
หลี่จื่อฉีรู้สึกว่าฟันของนางเจ็บ พูดตามตรงถึงนางเคยเห็นจินนี่มาสองสามครั้ง แต่นางก็ยังไม่ชินกับมัน!
อย่างไรก็ตาม ลู่จื่อรั่วนั้นเป็นมิตรมากกว่า นางยิ้มอย่างมีเสน่ห์และโบกมือให้จินนี่ทักทายเขา
"สวัสดี!"
“ฮัชช่า!”
ยักษ์จินนี่เบ่งกล้ามของเขาเป็นรูปแบบของการสนองตอบ
หยิงไป่อู่ที่อยู่ข้างๆ เห็นว่าจินนี่เป็นหนึ่งในพวกนาง ดังนั้นนางจึงวางเก้าอี้ไม้ไผ่ในมือลงอย่างเงียบๆ แล้วใช้เท้ายันออกไป
“ขอบคุณสวรรค์ที่ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่อย่างนั้นข้าจะทำให้เขาขุ่นเคือง”
หยิงไป่อู่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
สถานการณ์นั้นวุ่นวายมากจริงๆ อย่างไรก็ตามโชคดีที่ยักษ์จินนี่ไม่ลืมงานของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำเอง แต่มือของเขาก็ปล่อยเส้นพลังปราณมาควบคุมซุนม่อ ซุนม่อเป็นเหมือนหุ่นเชิดที่ถูกควบคุมขณะนวดกู้ซิ่วสวิน
บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!
พลังปราณวิญญาณพุ่งขึ้นอย่างรุนแรงและไหลไปที่ห้องอาบน้ำ
บนหัวของกู้ซิ่วสวินวังวนพลังปราณก็เริ่มปรากฏขึ้น
เมื่อเห็นฉากนี้ อันซินฮุ่ยก็คลายความกังวลลง นี่แสดงให้เห็นว่า กู้ซิ่วสวินรอดชีวิตจากช่วงที่อันตรายที่สุดและเข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายของการฝ่าด่านยกระดับพลังตามความถนัดของกู้ซิ่วสวิน ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่นางจะล้มเหลวในระยะนี้
นางเป็นอัจฉริยะจริงๆ หลังจากการหลั่งไหลของปราณวิญญาณเข้าสู่ร่างกายของนาง กู้ซิ่วสวินก็กำหมัดและต่อยขมับของนางเอง นางใช้ความเจ็บปวดเพื่อเรียกคืนสติของนาง
เมื่อนางเห็นจินนี่ สาวมาโซคิสต์นี้ก็กระโดดขึ้นด้วยความกลัว อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้านางก็หยุดให้ความสนใจกับมัน และเริ่มมุ่งเน้นไปที่การดูดซับพลังปราณวิญญาณ พยายามทะลวงผ่านด่านไปยังระดับที่เจ็ดของขอบเขตการจุดอัคคีผลาญโลหิต
เมื่ออันซินฮุ่ยอยู่ที่นั่น กู้ซิ่วสวินรู้ว่านางจะไม่ปล่อยให้ใครทำร้ายนาง
ในขณะนี้การนวดก็สิ้นสุดลงเช่นกัน
“ข้าจะออกไปก่อน!”
ซุนม่อไม่อยู่ต่อและออกจากห้องน้ำทันที
ในลานบ้าน ต้นไม้และใบไม้ไหวเพราะลม
ซุนม่อตักน้ำจากบ่อน้ำแล้วล้างออก จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่ก้อนเมฆที่เคลื่อนที่บนท้องฟ้าอย่างว่างเปล่า หลังจากนั้นไม่นานอันซินฮุ่ยและคนอื่นๆ ก็เดินออกมา
“อาจารย์ซุน ข้าต้องขอบคุณจริงๆ สำหรับความช่วยเหลือของเจ้าในครั้งนี้!”
กู้ซิ่วสวินที่เปลี่ยนเสื้อผ้าของนางเดินขึ้นตรงเพื่อแสดงความขอบคุณ
ติง! คะแนนความประทับใจที่ดีจากกู้ซิ่วสวิน +50 เป็นมิตร (150/1,000)
อันซินฮุ่ยเล่าถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับกู้ซิ่วสวินในตอนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะซุนม่อที่ให้ความช่วยเหลือในเวลาที่เหมาะสมและใช้หัตถ์จับมังกรโบราณเพื่อนวดนาง การฝ่าด่านยกระดับที่เสี่ยงของนางในครั้งนี้คงล้มเหลว
สำหรับขอบเขตจุดอัคคีผลาญโลหิต หากล้มเหลวครั้งเดียว มันจะเป็นอันตรายต่อร่างกาย หนึ่งจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งปีในการรักษาเพื่อให้กลับมามีสภาพร่างกายที่ดี ยิ่งไปกว่านั้น ส่วนที่ลำบากที่สุดคือความเชื่อมั่นของคนๆ หนึ่งจะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง
ต้องรู้ว่ากู้ซิ่วสวินไม่เคยล้มเหลวในการฝ่าด่านยกระดับตั้งแต่นางเริ่มฝึกฝน ความช่วยเหลือของซุนม่อทำให้กู้ซิ่วสวินสามารถรักษาสถิติที่สมบูรณ์แบบของนางต่อไป
“พวกเราทุกคนเป็นสหายร่วมงานกัน ดังนั้นข้ายินดีเป็นอย่างยิ่ง”
ซุนม่อโบกมือเพื่อบอกให้กู้ซิ่วสวินลืมเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
แม้ว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำสิ่งนี้โดยฉุกเฉิน แต่ในเก้าแคว้นแผ่นดินใหญ่ หากสตรีที่ยังไม่แต่งงานถูกผู้ชายแตะต้องเช่นนั้น จะต้องถูกฟ้องร้องอย่างหนักอย่างแน่นอน
“หากอาจารย์ซุนต้องการความช่วยเหลือจากข้าในอนาคต โปรดแจ้งให้เราทราบด้วย”
น้ำเสียงของกู้ซิ่วสวิน นั้นจริงใจ นางเหลือบมองที่ซุนม่อและตระหนักว่าวิธีที่เขามองนางนั้นเหมือนปกติ ดังนั้นตอนนี้นางจึงสบายใจขึ้น
หลังจากที่ทุกคนนวด สภาพจิตใจของกู้ซิ่วสวินยังคงกระวนกระวายใจเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม หลังจากที่คิดว่าอันซินฮุ่ยและสตรีอีก 3 คนมาอยู่ด้วยได้ ความรู้สึกที่ไม่เป็นธรรมชาตินี้กลับกลายเป็นความรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ
“ข้าอยากจะลองอีกครั้ง!”
เมื่อความคิดนี้เข้ามาในหัวของนาง กู้ซิ่วสวินรีบสะบัดหน้าเพื่อไล่ความคิดออกไป (ผู้ชายคนนั้นเป็นคู่หมั้นของพี่อัน ข้ากำลังคิดอะไรอยู่…)
อันซินฮุ่ยครุ่นคิดและรู้ว่าซุนม่อและกู้ซิ่วสวินจะต้องอึดอัดใจกันอย่างแน่นอน ดังนั้นนางจึงหาข้อแก้ตัวและจากไป
ก่อนออกเดินทางอันซินฮุ่ยเหลือบมองลู่จื่อรั่ว
“ท่านอาจารย์ เราไปอาบน้ำกันต่อเถอะ”
เรา?"
ลู่จื่อรั่วดึงซุนม่อ สายตาของนางเต็มไปด้วยความคาดหวัง
“ข้าจะกลับไปสอนแล้ว!”
ซุนม่อปฏิเสธอย่างเด็ดขาด (แช่อีกเหรอ ข้าจะขาดสารอาหารจากสิ่งนั้น และนูทริ-เอ็กซ์เพรส (อาหารเสริมโฆษณาชนิดหนึ่ง) จะไม่สามารถเติมเต็มสารอาหารของข้าได้)
“ไป่อู่ ตามข้ามา เจ้าต้องเรียนรู้การใช้หัตถ์จับมังกรโบราณในอนาคต การนวดศิษย์พี่ของเจ้า จะให้เจ้ารับหน้าที่ทำในภายหลัง”
แม้ว่าหลี่จื่อฉีและคนอื่นๆ จะไม่สนใจเรื่องนี้ ซุนม่อก็ต้องสังเกตเพื่อหลีกเลี่ยงการนินทา ความสามารถในการเรียนรู้ของจื่อฉีนั้นแข็งแกร่งมาก แต่ความสามารถด้านกีฬาของนางก็แย่เกินไป ลู่จื่อรั่ว เป็นคนเรียบง่ายและเรียนรู้ช้า ดังนั้นจึงควรส่งต่อให้ หยิงไป่อู่
“ข้าสามารถเรียนรู้มันได้จริงหรือ?”
หยิงไป่อู่ตกตะลึงอย่างมาก นี่คือวิชาที่สมบูรณ์ของซุนม่อ และนางไม่ได้ช่วยเหลือหรือดูแลเขาเลยด้วยซ้ำ นางสามารถยอมรับความโปรดปรานนี้ได้หรือ?
"ใช่!"
ซุนม่อไม่จู้จี้จุกจิกเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่ว่าในกรณีใด เขายังไม่สามารถหาเคล็ดกระบี่ที่ดีสำหรับนางได้ ดังนั้นเขาจึงสามารถให้ หยิงไป่อู่ฝึกฝนสิ่งนี้ก่อน แม้ว่านางจะไม่สามารถพัฒนาฝึกปรือได้ในอนาคต นางก็สามารถใช้เคล็ดการนวดนี้เพื่อสนับสนุนครอบครัวและตัวนางเองได้
หยิงไป่อู่ คุกเข่าลงกับที่และโขกศีรษะสามครั้งอย่างจริงจัง
"ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์!"
ติง!
คะแนนความประทับใจที่ดีจากหยิงไป่อู่ +100 เป็นมิตร (500/1,000)
แผละ! แผละ!
หยิงไป่อู่ร้องไห้ น้ำตาของนางไหลออกมาและทำให้พื้นเปียก ในหัวใจของนาง นอกจากรู้สึกประทับใจแล้ว นางยังคิดหาวิธีตอบแทนความเมตตาของซุนม่อด้วย
“ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!”
ซุนม่อเพิ่งก้าวออกจากประตูเมื่อเสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น
ติง!
"ยินดีด้วย!"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น