วันศุกร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

บทที่ 313 น่าทึ่ง โดดเด่น มหัศจรรย์!

บทที่ 313 น่าทึ่ง โดดเด่น มหัศจรรย์!

เด็กที่มีอาการป่วยชื่อว่า สื่อเจียวเขาเป็นนักศึกษาปีหนึ่ง

พลังปราณวิญญาณของเขาพุ่งพล่านแทบระเบิด และก่อตัวเป็นวังวนพลังปราณขนาดเล็กเหนือศีรษะของเขาที่ดูดซับปราณวิญญาณโดยรอบ

“เขาทะลวงด่านยกระดับพลังหรือเปล่า?”

 

นักเรียนประหลาดใจมาก เด็กหนุ่มคนนี้ไม่ได้ฝึกฝนหรือนั่งเดินปราณ แล้วทำไมจู่ๆ เขาถึงทะลุทะลวง? พวกเขาไม่เข้าใจมัน

ในทางกลับกัน พวกครูก็สงบมากเพราะพวกเขารู้เหตุผลเบื้องหลัง

สื่อเจียวต้องติดอยู่ที่คอขวดนี้เป็นเวลานานและอยู่ห่างจากการยกระดับขึ้นเพียงก้าวเดียว

หลังจากฟังการบรรยายของซุนม่อ เขารู้สึกกระวนกระวายและเต็มไปด้วยแรงกระตุ้นในการแข่งขันกลุ่มโรงเรียนรวม จากนั้นเขาก็ถูกกระตุ้นโดยคำแนะนำล้ำค่าและพลังปราณของเขาก็ปะทุขึ้น ส่งผลให้เขายกระดับพลัง

"อย่าตื่นตกใจ หายใจเข้าลึกๆ และดูดซับพลังปราณวิญญาณตามปกติ”

หลิ่วมู่ไป๋พูดขึ้นทันที

“ทุกคน หุบปาก!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้หลี่จื่อฉีหน้ามุ่ยรู้สึกไม่พอใจ (มันเป็นรัศมีมหาคุรุของอาจารย์ซุนที่ช่วยเขาในการยกระดับ ดังนั้นอาจารย์ควรให้คำแนะนำด้วย เจ้าพูดกับใคร ฮึ่ม นี่คือผู้ชายที่หิวแสง!)

ทั้งอันซินฮุ่ยและหวังซู่ต่างมองไปที่ซุนม่อ และพวกเขาตระหนักว่าเขากำลังสังเกตอาการของสื่อเจียวเท่านั้น ไม่แสดงอาการไม่พอใจใดๆ ทั้งสองคนเห็นด้วยกับทัศนคติของเขา

หลิ่วมู่ไป๋ไม่เกรงใจในเรื่องนี้ เมื่อคำนึงถึงกฎเกณฑ์ที่ไม่ได้พูดในโลกของมหาคุรุ ผู้ที่ช่วยนักเรียนควรมีสิทธิ์ที่จะนำทางพวกเขา

แน่นอนหลิ่วมู่ไป๋อาจกังวลเกี่ยวกับนักเรียนคนนั้นและไม่จำเป็นต้องมีความตั้งใจที่จะฉวยโอกาสของซุนม่อ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือในระหว่างงานกลุ่ม ซุนม่อไม่รู้สึกไม่พอใจใดๆ นี่แสดงว่าเขาเป็นคนใจกว้างมาก

ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ พวกเขาทั้งหมดมองไปที่สื่อเจียว

ซุนม่อไม่มีอะไรทำ ดังนั้นเขาจึงเปิดใช้งานเนตรทิพย์เพื่อสังเกตสื่อเจียว ท้ายที่สุด เขาต้องเป็นผู้นำกลุ่มและต้องมีความเข้าใจล่วงหน้าเกี่ยวกับนักเรียนเหล่านี้บ้าง มันจะดีกว่าที่จะเตรียม สื่อเจียว อายุ 13 ปี ระดับที่สี่ของขอบเขตการปรับสภาพกาย

จุดแข็ง 6. เจ้าสามารถต่อสู้กับหมีดำได้!

ปัญญา 4. พอผ่าน!

ความว่องไว 7. ข้าอยากบินให้สูงขึ้นไปอีก!

ความอดทน 8. เกิดจากหมู่บ้านบนภูเขา ความแข็งแกร่งทางกายภาพคือจุดแข็งของข้า

ปณิธาน 6 ข้าต้องการสร้างชื่อให้ตัวเอง ข้าต้องการหาเงิน ข้าต้องการมีชีวิตที่ประสบความสำเร็จ

ค่าศักยภาพ: สูง

  หมายเหตุ: ล่าเก่ง โยนเข้าป่า หมดกังวลเรื่องอดอาหาร และสามารถเป็นนักล่าที่ดีได้ในอนาคต

ซุนม่อยังคงอ่านต่อไปเมื่อจู่ๆ แถวตัวอักษรสีแดงก็ปรากฏขึ้น

 หมายเหตุ: นักเรียนคนนี้เคยถูกงูวงแหวนสีทองกัดมาก่อน ทำให้เกิดลิ่มเลือดอุดตันในผนังหลอดเลือดของเขา หากการไหลเวียนของเลือดของเขาเร็วขึ้น ลิ่มเลือดอาจขจัดลิ่มเลือดอุดตันออกจากผนังหลอดเลือดและนำพาไปสู่หัวใจ

หมายเหตุเพิ่มเติม: ความตื่นเต้นและความปั่นป่วนอาจทำให้เลือดไหลเวียนเร็วขึ้น ดังนั้นควรพยายามหลีกเลี่ยงเรื่องที่อาจทำให้เกิดอารมณ์ดังกล่าวได้ เช่น การมีเพศสัมพันธ์

“เขาอายุเพียง 12 ปี เขารู้อะไรเกี่ยวกับการมีเพศสัมพันธ์?”

ซุนม่อกลอกตา

อย่างไรก็ตาม เขายอมรับอย่างมากในความสามารถของเนตรทิพย์ดัชนีความสามารถของทักษะนี้ถึงระดับบรรพบุรุษ ไม่เพียงแต่สามารถแสดงรายการข้อมูลเกี่ยวกับเป้าหมาย ซึ่งรวมถึงจุดแข็ง ข้อบกพร่อง ความถนัด และภัยคุกคามที่ซ่อนอยู่เท่านั้น แต่ยังสามารถวิเคราะห์และให้ทางออกที่ดีที่สุดโดยอัตโนมัติอีกด้วย

ตัวอย่างเช่น วิธีแก้ปัญหาของเนตรทิพย์ คือให้ซุนม่อใช้เคล็ดกระตุ้นโลหิตเพื่อขจัดก้อนเลือดอุดตัน

แน่นอน ในการฝึกฝนตนเอง ซุนม่อจะพยายามคิดหาทางแก้ไขด้วยตัวเองก่อนที่จะเปรียบเทียบกับวิธีที่เนตรทิพย์แนะนำ

“ข้าจะใช้โอกาสนี้แก้ปัญหาให้เขา!”

ซุนม่อเดินไปหาสื่อเจียว

ไม่มีใครขยับ ทุกคนต่างรอให้สื่อเจียวพยายามทำให้สำเร็จ ดังนั้นเมื่อซุนม่อเคลื่อนไหว เขาจึงโดดเด่นในทันที

แน่นอน เมื่อพิจารณาถึงอัตลักษณ์ของซุนม่อ ไม่มีใครอยากจะทำให้เขาขุ่นเคือง ดังนั้นจึงไม่ถามเขาว่ากำลังวางแผนจะทำอะไร

อย่างไรก็ตาม มีข้อยกเว้นอยู่เสมอ

หลิ่วมู่ไป๋จ้องมองที่เขา

ซุนม่อแกล้งทำเป็นไม่เห็นอะไรเลย

ว้าว!

หลิ่วมู่ไป๋ขวางทางซุนม่อได้เพียงพริบตา แม้ว่าเขาไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่ความหมายของเขาชัดเจน: อย่ารบกวนเขา

ในมุมมองของหลิ่วมู่ไป๋ ซุนม่ออาจจะไม่พอใจที่จุดสนใจของเขาถูกพรากไป และเขาต้องการจะทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้

"หลบก่อน! ข้าพยายามจะช่วยเขา!”

ซุนม่อขมวดคิ้ว เขาไม่ชอบวิธีที่หลิ่วมู่ไป๋ประพฤติตนสูงส่งเช่นนี้

การจ้องมองนั้นทำให้ซุนม่อรู้สึกราวกับว่าเขาได้ย้อนเวลากลับไปสมัยยังเป็นนักเรียน หลังจากผลการสอบกลางปีในโรงเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 2 ของเขาออกแล้ว ผู้ที่อยู่ในอันดับที่หนึ่งในชั้นเรียนก็จ้องมองอย่างสูงส่งแบบเดียวกันเพื่อมองดูซุนม่อที่อยู่อันดับสอง

สายตานั้นดูเหมือนจะพูดว่า (ดูนั่นสิ เจ้าไม่มีทางเอาชนะข้าได้!)

แน่นอน ซุนม่อเปลี่ยนโต๊ะระหว่างการสอบเข้าวิทยาลัย แม้ว่าเขาจะไม่ใช่อันดับหนึ่งในเกรดของเขา แต่เขาก็เป็นที่หนึ่งในชั้นเรียน ผู้ชายที่หยิ่งผยองคนนั้นแสดงได้ต่ำกว่าความคาดหมาย และผลลัพธ์ของเขากลับกลายเป็นว่าแย่มาก ซุนม่อได้ยินว่าชายผู้นี้เรียนอยู่อีกปีหนึ่งเพื่อสอบใหม่ แต่ซุนโมไม่ได้กังวลอีกต่อไปแล้ว

ครูและนักเรียนที่อยู่รอบๆ มองดูด้วยสีหน้าตกตะลึง ทั้งสองคนวางแผนจะทำอะไรกันแน่?

"ช่วยเขา?"

หลิ่วมู่ไป๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย และเขาหันไปมองสื่อเจียวประเมินเขาอย่างจริงจัง

การหายใจของเขาคงที่และหัวใจเต้นเป็นปกติ ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากชื่อเสียงของซุนม่อค่อนข้างดี หลังจากใช้ความคิดบางอย่างแล้ว หลิ่วมู่ไป๋ก็หลีกทางเพื่อให้ซุนม่อดูสื่อเจียว อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้สีหน้าของสื่อเจียวกลายเป็นเจ็บปวด และมือขวาของเขาจับหัวใจของเขาโดยสัญชาตญาณ เขาล้มลงกับพื้นและร่างกายของเขาชักกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้

ความเจ็บปวดนั้นรุนแรงเกินไป สื่อเจียวหายใจไม่ออกและไม่สามารถร้องไห้ออกมาได้

บูม! บูม! บูม!

ปราณวิญญาณเริ่มวุ่นวาย

"หลีกไปก่อน!"

ซุนม่อผลักหลิ่วมู่ไป๋ออกไปและพุ่งไปหาสื่อเจียว ดึงเสื้อผ้าของเขาออกแล้วแตะปลายนิ้วแตะร่างกายของสื่อเจียวอย่างต่อเนื่อง

"เกิดอะไรขึ้น?"

จางฮั่นฟูวิ่งเข้ามาแสดงท่าทางกังวล

"หุบปาก! อย่ารบกวนข้า!”

ซุนม่อส่งเสียงระเบิดออกมา

"เจ้า…"

จางฮั่นฟู แทบระเบิดความโกรธ เป็นเวลากว่าสามปีแล้วที่เขาได้เป็นรองอาจารย์ใหญ่ แต่ซุนม่อเป็นครูคนแรกที่กล้าตะโกนใส่เขาแบบนี้ นี่มันแย่มาก!

นี่เป็นกรณีของการอุดตันของหลอดเลือดหลังจากที่ก้อนเลือดไหลเข้าสู่หัวใจ

ในไม่กี่วินาทีสื่อเจียวก็หมดสติและสีหน้าของเขาดูแย่มาก

ซุนม่อไม่กล้ารอช้าอีกต่อไปแล้วตบฝ่ามือไปที่หน้าอกของสื่อเจียว

ปัง

สื่อเจียวไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ

เนื่องจากหัวใจเป็นอวัยวะสำคัญ ซุนม่อจึงกังวลว่าเขาจะทำร้ายสื่อเจียวและทำให้กำลังของเขาลดลง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากวิธีนี้ไม่สามารถทำได้ เขาจึงต้องใช้กำลังมากขึ้น

โชคดีที่เขามีเนตรทิพย์ที่จะทำให้เขาตรวจสอบสถานะของสื่อเจียวได้ตลอดเวลา

ปัง

ซุนม่อตบหน้าอีกครั้ง

“เจ้าจัดการเรื่องนี้ได้หรือ?”

จางฮั่นฟูขมวดคิ้วและสั่ง

"อาจารย์โจว มารักษาเขา!"

“ข้าบอกให้หุบปากไง!”

ซุนม่อไม่พอใจ

นี่คือลักษณะของหัวหน้าที่ไม่มีความสามารถแต่จะให้คำสั่งที่ตาบอดจากด้านข้าง พวกเขามักจะรู้สึกว่าความดีความชอบเป็นของพวกเขาหากพวกเขาต้องการส่งเสียง

อันที่จริงแล้ว สิ่งต่างๆ ก็เป็นเช่นนี้ในบางสถานที่ รายงานของผู้คนจะเขียนอย่างแน่นอนว่าปัญหาได้รับการแก้ไขภายใต้คำสั่งอันยิ่งใหญ่ของผู้นำบางคน ช่วยชีวิตประชาชนและ บลา บลา บลา

“อาจารย์ซุน เราควรใช้ยาเพื่อกำจัดก้อนเนื้อ”

อาจารย์โจวค่อนข้างเป็นหมอที่ดีและสามารถบอกได้ว่าปัญหาคืออะไร

“ไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับเรื่องนั้น!”

ซุนม่อใช้เคล็ดกระตุ้นโลหิตของเขา

“อาจารย์โจว เกิดอะไรขึ้น”

หวังซู่ถาม

“มันเป็นลิ่มเลือด!”

โจวเซินให้คำอธิบายสั้นๆ เกี่ยวกับสถานการณ์

“เขายังเด็กและร่างกายแข็งแรงมาก ทำไมเขาถึงมีลิ่มเลือดอุดตัน?”

จางฮั่นฟูไม่เข้าใจ

โจวเซินยิ้มและคิดว่า (ข้าจะรู้ได้อย่างไร นี่เป็นสิ่งที่เราสามารถค้นพบได้หลังจากทำการทดสอบเท่านั้น แต่ซุนม่อน่าทึ่งมาก! เขามั่นใจได้อย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?)

อะไรคือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับแพทย์ในการช่วยชีวิตผู้ป่วย? เป็นการประเมินปัญหาของผู้ป่วย กรณีฉุกเฉินดังกล่าวยิ่งเป็นเช่นนี้มากขึ้นไปอีก ซึ่งการตัดสินที่ผิดอาจทำให้เสียเวลาที่สำคัญยิ่งล่าช้า และเพิ่มโอกาสในการเสียชีวิต

ซุนม่อนั้นรวดเร็ว แม่นยำ ดุดัน และมั่นใจอย่างยิ่ง

“เป็นไปได้ไหมว่าซุนม่อได้เรียนรู้ทักษะทางการแพทย์เป็นการส่วนตัว?”

โจวเซินสงสัย แต่ในขณะเดียวกันรู้สึกชื่นชมซุนม่อบ้าง ถ้าเขาเป็นซุนม่อ เขาจะไม่กล้าให้การรักษาฉุกเฉินโดยประมาทโดยไม่ต้องตรวจสุขภาพ

แน่นอนว่าซุนม่อไม่เคยเรียนรู้ทักษะทางการแพทย์มาก่อน ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเคล็ดกระตุ้นโลหิตของเขาสามารถรับมือกับอาการนี้ได้ เขาก็ไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวโดยพลการเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม วิชากระตุ้นโลหิตนั้นน่าทึ่งมาก!

ในเวลาไม่ถึง 30 วินาที ไอน้ำสีเลือดเริ่มเล็ดลอดออกมาจากหัวใจของสื่อเจียว สีหน้าที่บิดเบี้ยวของเขาผ่อนคลาย แสดงให้เห็นว่าความเจ็บปวดของเขาลดลงอย่างรวดเร็ว

“อาจารย์โจว เขายังสามารถเข้าร่วมการแข่งขันรวมได้หรือไม่?”

ฟ่านเหยาขมวดคิ้วและถามเบาๆ ถ้าเขาทำไม่ได้ ก็ต้องพิจารณาหาคนมาแทน

ครูคนอื่นๆ ก็แสดงสีหน้าเคร่งขรึมเช่นกัน

ใครจะคาดคิดว่าพวกเขาจะเจอเรื่องโชคร้ายเช่นนี้ก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทาง?

"เจ้าคิดอย่างไร?"

โจวเซินกลอกตา (ดีพอที่เด็กคนนี้สามารถรักษาชีวิตของเขาไว้ได้ แต่เจ้ายังคงคาดหวังให้เขาเป็นตัวแทนของโรงเรียนในการแข่งขันกลุ่มโรงเรียนรวม เจ้าคือปีศาจหรือเปล่า?)

สายตาของฟ่านเหยา หันไปทางกองหนุน เขามองหน้าพวกเขาทีละคน

การเปลี่ยนผู้เข้าร่วมในครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย

สื่อเจียวไม่เหมือนเจียงเสี้ยนที่เป็นหน่วยหน้ากล้าตาย เขามีทักษะในวิชาการควบคุมสัตว์วิญญาณและมีบทบาทสำคัญในกลยุทธ์การต่อสู้ของพวกเขา หากเขาถูกเปลี่ยนตัว กลวิธีการต่อสู้ของฟ่านเหยาจำนวนมากจะสูญเปล่า

นักเรียนที่อยู่ในเขตสงวนไม่สนใจสิ่งเหล่านี้ พวกเขาทั้งหมดมองไปที่ฟ่านเหยา อย่างกล้าหาญและมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะถูกเลือก

สื่อเจียวฟื้นคืนสติแล้วทรุดตัวลงเมื่อเขาเห็นตัวเองทรุดตัวลงกับพื้น

เขาต้องการใช้ประโยชน์จากการแข่งขันกลุ่มโรงเรียนรวมนี้เพื่อเผยแพร่ชื่อของเขาและได้รับคัดเลือกจากมหาคุรุ อย่างไรก็ตาม เขาล้มลงก่อนที่เขาจะทำอะไรได้

“ใจสู้เข้าไว้! อนาคตของเจ้ายังไม่สิ้นสุด!”

ซุนม่อตำหนิ

"อาจารย์!"

สื่อเจียวน้ำตาไหล

"มันจบแล้วมากกว่า!"

เขาล้มเหลวในการบรรลุความก้าวหน้าและสิ่งนี้มีผลกระทบอย่างมากต่อร่างกายของเขา ยิ่งกว่านั้น เขายังไม่สามารถทำงานตามมาตรฐานปกติของเขาได้เช่นกัน อาจารย์จะนำขยะเหล่านั้นไปด้วยได้อย่างไร?

“เจ้าเคยถูกงูกัดเมื่อเจ้ายังเด็ก ทำให้เกิดลิ่มเลือดอุดตัน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากข้าได้กำจัดพวกมันไปแล้ว เจ้าจะไม่มีการคุกคามที่ซ่อนอยู่อีกต่อไป ตอนนี้ ข้าจะใช้ หัตถ์จับมังกรโบราณเพื่อช่วยให้เจ้าล้างช่องเส้นทางชีพจรและระบายพลังปราณวิญญาณอีกครั้ง สงบสติอารมณ์และเริ่มพยายามฝ่าฟัน!”

ซุนม่อพูดเร็วมากในขณะที่ใช้มือแตะติดต่อกัน

“โอ้อวดอย่างไร้ยางอาย!”

จางฮั่นฟูพึมพำ เขาไม่เชื่อในซุนม่อ

“นี่คือสิ่งที่สามารถทำได้หรือไม่?”

ไม่เพียงแต่นักเรียนจะพึมพำออกไปเท่านั้น แต่กระทั่งอาจารย์ก็พูดคุยกันเองด้วย เป็นเพราะคำพูดของซุนม่อฟังดูเกินจริงเกินไป

ในความเห็นของพวกเขา ถือว่าโชคดีมากที่สื่อเจียวสามารถรักษาชีวิตของเขาไว้ได้ ตอนนี้เขาควรจะนอนอยู่บนเตียงและพักผ่อน

ในขณะนี้ปราณวิญญาณได้ปะทุออกมาจากร่างของซุนม่อ

"มันกำลังมา!"

หลี่จื่อฉีเบิกบานใจมากขึ้น ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ (หืม พวกเจ้าไม่รู้หรอกว่าอาจารย์แข็งแกร่งแค่ไหน ดูเอาเองสิ!)

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น